Het Vlaamsche nieuws

1432 0
03 februari 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 03 Februari. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/b853f4n660/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

• woensdag 3 Februan 1915, ib^rste jaarg. Ht 21 Ml —■ IMfclWI lliM—M—waa—■—W»|| ■BMWBWBWWMBBWttBMWMal Priîs : 5 C e^tiemeti door geheel Beîgië II'HI 111 l'm ni » ï\vfimT'rrwjBBKi3aas<ssBu^riv¥^issm^¥iS&JSBj&^:'ja^iBSM^F^>sBS2eidMmiamBSÊiÊtÊmÊfM Vlaamsche Nieuws Het best Ingelicht en meest verspreid Nieuw«bla,d van Beigië. - Verschijnt 7 maal per week EABONNEMENTSPRIJZEN : j| BESTUUR : BUREELEN: AANKONDIGINGEN : *, Og Per 3 maasiden 4.00 f Hoofdopsteller : Alîons BAEYENS Roodestraat, 44, ANTWERPEN J weeâc hlaâi. per regel . 3.50 ! Vierde bladz. per regel . 0.35 and * . . 1.50 Per 6 maander , 7.50 „ , trAivr AncrnArT t i a ,AftA Iter-fc :>d. id, . 1.00 j of volgens evereenkomst. Per jaar iU» | Beheerder : Ant. VAN OPSTRAET Telefoon 1990 Doodsberichi ..... 5.00 ULTIMA VERBA pi Meuwe Gazet meldt zonder de juste ontroering de zelfmoord van een arer opsteîlers. Mijnheer N.,. laat met root misbaai: weten, dat hij zijn laatste wrd heeft gezegd. Als Se fiiet vee^ woordeu, en dan uog iet altijd verstandige, te verspillen tbtr is het èen heele zaak te kdmeu iggen dat ge het laatste van uw voor-iad hebt opgebruikt ; en als het dan og betreft eene kwestie, waar ge heele-iaal niet veel weet van te vertellen, tordt het nog treuriger. Schikken we ons in ons uoodlot : wij-a Mijnheer N... stuurt ons zijn laatstc ïoorden toe ! Het moet wel zijn, dat hij ich Soor heel de wereld verlaten voelt, n&rs zou hij zoo jammeriijk niet krij-ihen tôt afscheid ■ Eli ! Eli ! Lam me ikcthaml Het weze ons toegeSaten eene rede le buden over de kille groeve, waariu wij-a mijnheer N... van de Nieuive Gazei oortaan rust. Niet dat zijne laatstc ioorden, die aanleiding geven tôt deze ratic., zooveel beteekenen ; maar d< aak, waarover hij ze verspilde, verdi en :it wel. Wijlen mijnheer N... begint zijn laat te iiitboezefning met te zeggen dat zijr rtikel, — helaas, het laatste ! — ovei Onze Àkademie », algeheele instem niag vond bij de ecbte kunstenaars. Hcezter wij ook de nieening deelei tan den Romeinschen wijsgeer, die zeg le, dat men van de dooden alleen goed: nag vertellen, toch spijt het ons te rare [en vcrklaren, dat wijlen mijnheer N.. leel en al verkeerd was. Geen enkeler chte, zelfs geen nagemaakten kunste ■«, kan hij bij name noemen, die zij e meening was toegedaan, alleen reedi aidai zelfs cen pseudo-artist niet graaî ;ordt uitgeiachen in gezelschap van eei onbevoegden wawelaar. Onze noedanigheid van jongste dag W van Antwerpen gaf het wijlen mijn lieer N. , op de zenuwen. Jong zijn, i: geen schande ; maar oud zijn, en onziî praten, waarvoor een schooljongen zicl tou tchamen, is een bejammerenswaar dig gebrek. Het schielijk verscheidet •an wijlen mijnheer N.,, heeft hem be iet deze waarheid naar waarde te besef ien, fonder eenige retouche heeft wijlei mijnheer Ni zijn portret, door ons naa iet ltven geteekend, voor zijne lezer: Jéatoongesteid. Hij vond het blijkbaa: gelijkend, en tôt hiertoe is geen wan klank ons komen zeggen dat wij ver ieerd waren in ons konterfeitsel, — ei wij hebben hem nochtans in geenen dee s geflatteerd : hij was zooals hij is. Wijlen mijnheer N... dacht te mogei îpreken, in aile bescheidenheid, ove ''ingen welke hij meende te kennen.VeT :t van 011s de gedachte hem dit reeht t senvisten. Alleen waar hij blijk gaf vai ^ zaken welke hij besprak, niet de eer îte beginselon te begrijpeu, daar namei s'ij het recht hem met onzen schildeî kwast, — kwastus kwastunt fricat ~ « streelen. Oat wijlen mijnheer N... geen pet wnlijk belang bij de zaak had, eu pr ii«wo pleitte, wie heeft dat ooit gezegd Toch vij niet. Wij weten te goed da azf' afgestorven tegenstrever nimmer t k"is hoorde bij artisten, het is gelijk va Nelken aard, ora zulke ketterij te vei fenden, Vcoraleer zijn mond voor imuier t siuiten, meende hij nog ons persoonlij ; ^ 'iive te moeten gaan, met te zeggen hij ons kent. Hij zegt van ons : ht ' fen \ogel met een bek Het, is een onzijdig, tiians ongebrui-kelijk bepalend lidwoord... Wij behoo-ren, ondanks de neutraliteit tôt dewelke wijlen mijnheer N... ons verwees, tôt het raannelijk geslaeht. Dat wij in het bezit zijn van een bek, hebben wij nooit be-twist ; edoch, niet dieu eens roofvogels, azende op de lijken van gesncuvelden, is de onze ; niet eens dezen van een dier fautastische nachtvogels, rondfladderend in de verhalen van zwarte ridders, en die in de vesperale stonden, quand l'heure est venue de faire des discours, de geest-rijke gemeente doen uitroepen : le bec ■ papillon begint te pruttelen ! Ah i Die bec papillon ! 't Is een heel poëma. Hoe bejammeren wij het, dat wij den bec papillon van wijlen mijnheer N... niet kunnen loven om zijn kranige houding !... Hoe betreuren wij het dat wij zijne gedachten niet eens bestreden hebben. Want wij bestredén alleen de strekking die wijlen mijnheer N..., na een vriendschappelijken duw in zijn rug, volgde ; waar geen gedachten aanwezig waren, was het ons toch gansch onmo-gelijk er een enkel te bestrijden. Wijlen mijnheer N.,. dacht dat wij « het werktuig waren van een kliekje ! » 1 Wij vergeven zijner nagedachtenis dit gallicisme, en laten het in al zijn onbe-duidendheid voor zijn rekening. Maar het weze ons veroorloofd te zeggen dat 1 de ooren van den uil — een uil heeft ooren — scherp uitsteken onder de be-wering van* den overledene, waar hij sprak dat de 240,000 frank, welke de Akademie jaarlijks kost, dœlmatiger te 1 besteden zijn. Dat is de zaak, het zaahkie, la ponne bedide affaire, door zekere lieden be-loerd en waarover wijlen mijnheer N... ' het lient van zijner bec papillon liet glo-' ren ! Tharis de Akademie siuiten, nu de . hunkerâars naar het boterschoteltje niet . voltallig aanwezig zijn, om dezelve later, ; als de beude van -t Cen tram de macht j in handen zal hc-bben, herin te rirhten , naar den wensch van de Verlantisten, — , dàt is het doel, betracht door heeren die . wel pro dotno pleiten, maar voorzichtig-. heidshalve een aap voomitzenden, om voor hen de- kastanjes '.vit het vuur te t krabben. , Dàt is het precies, wat wij niet willen, 5 ondanks het grammoedig gedoe van wij-r len mijnheer N.,. en zijn kornuiten, — . en onder wij zijn bedor-ld al wat kunst-. &ehilder en kunstkenner is te Antwer-i Peu. Wijlen mijnheer N... kunnen wij niet tusschen deze- tellen, ofschoon wij vol-i mondig beamen wat hij zegde van : la r carrière ouverte aux talents! Hoe juist drukte wijlen mijnheer N... ? onze meening uit i Maar wij verstaan i hierdoor dat de baan vrij weze voor ta- • lentcn die werkelijk wat kunnen, en niet i voor ijdeltuiten die hun carrière danken • aan bedreigen van een poîitieken inva-- lied met spreuken als : vous me nommerez, au vous sauterez! Wijlen mijnheer N . is bij tijds uil 0 deze wereld gescheiden ! ? De dagen zijn voorbij waarop wij zul-t ke dingen verdroegen. En als in 't ver e volg zekere heeren l>eweren dat zij on: 1 voortaan het antwoord zullen schuldi^ blijven, dan zal dit niet zijn omdat hut dat belieft, maar omdat wij hen verbie e den nog verder meê te praten over kwes-k ties waarvan zij niet het minste benu : hebben 't Pictor. ûver de Interseeringi-kampe» in Holland "it zeer vertrouwbare bron worden °ns inlichtingen verstrekt over den deer-IJ'8Waardigen toestand onzer Belgische ^ldaten in de interneeringskampen van ^'st en Amersfoort. De vochtigheid in de barakken gaat 'e gedacht te boven. De Belgische ge-"■terneerden slapen er op kort en ver-stroo. Ten einde 's nachts hunne W^deren zooveel mogelijk droog te hou-moeten zij dezelve ond«r hunne stoppe», waut het water zijpelt niet alleen van de wanden, maar dring ook door het dak. Als men weet dat e: in de barakken nooit vuur wordt ge maakt, dan zal het wel niemand ver wonderen dat de meeste jongens doo: rheumathiek zijn aangetast. Veel is er reeds over de koude ge klaagd en er werd ook onderzocht on daaraan te verhelpen, 't zij door he plaatsen van grootç vuren of door een al gemeen verwarmingsstelsel. Ten slott kwam bericht dat tegen den « volgen den winter » de barakken op voldoend wijze zouden verwarmd wezen. Men be grijpt dat deze belofte voor de geïnter neerden niet al te hoopvol klonk. Om d«n tijd te dooden heeft de ovei heid een groot getal geïnterneerden aan 't werk gezet om matten te maken. Het eten is niet alleen slecht, maar wordt daarbij nog opgediend op eene wijze die ailes behalve smakelijk is. Te Amersfoort is de toestand iets of wat beter dan te Zeist en de Engelsche geïnterneerden zijn ook bcvoordeeligd tegenover de Belgische, maar in 't alge-xneen heerscht tusschen de soldaten de grootste moedéloosheid. Het getal zie-ken is buitengewoon, velen zijn krank-zinnig geworden en zeer talrijk zijn daarbij de sterfgevallen. Meer dan 7,0(!0 soldaten zijn reeds uit de kampen ge-vlucht en dit getal vermeerderd iedercn dag met een 300-tal. Familieleden welke de opgeslotenen willen bezoeken, moeten zich daarvoor eene toelating aanschaffen, iets wat veel moeite en tijd kost. Voor de bezoeken is eene groote zaal bestemd, maar deze is schier nooit toe-gankelijk, aangezien daar vrouwen en meisjes aan de herstelling der kleederen werken. Er blijft de geïnterneerden en hunne moeders of vrouwen gewoonlijk niets anders over dan eenige stappen buiten de barakken te wandelen, of beter gezegd, in het slijk te plompen. De familieleden moeten zich daarbij nog groote geldelijke opofferiugen getroos-ten en, wanneer zij in de streek ver-nachten, betalen zij daarvoor minstens 3 gulden of 6 frank, zonder ontbijt. Diegenen welke bekend zijn met den erbarmelijken toestand onzer soldaten te Zeist, voorzien de hernieuwing van c-en oproer, welke ongelukkiglijk nieuwe slachtoffers zal vergen. Wat de geïnterneerden betreft, die verklaren dat zij den dood aan het front zouden gewenscht hebben boven dat leven van ontbering en vernedering, dat ten slotte toch tôt een kwijndood leiden moet Nog het Kwartje minder Wij ontvangen volgend schrijven ; « Heer Hooidopsteller, Nogmaals verheop ik dat gij aan deze regelen, uitgaande van een nederige zwaar getrotfen in zijn geldelijke in-komsten, de gastvriiheid in uw geëerd-olad zult schenken. In een uwer artikels maakt gij u den tolk van de kleine renteniers en kleinhandelaars die ten hevigste strijden om in hun eerste noodweudigheden te voorzien ; het. recht dat de wet schenkt wordt verkracht, thans dringt de sterk-ste zijnen wil op, ofschoon ik moet be-kennen dat, voor wat betreft de afhou-ding van een kwart van de wedde dei klerken van het Gemeentebestuur, deze afhouding een schijn van sociaal welzijn heeft, voor wie op de schors blijft steken. Het is onder een valschen schijn vau altruïsm dat onze meesters tôt die noodzakelijkheid zijn overgegaan, maar alvorens dat doel te bereiken, zouden zij de gevolgen die zij medesleept moeten nagegaan hebben. Er diende gewikt en gewogen wat wel altijd noodig is bij bestuurders en dat hebben onze meesters totaal verwaar-loosd. Niemand zal loochenen dat, door het toepassen van dezen onbillijken maatregel, het grootste deel der stads-bedienden in nood en schulden zal ge-dompeld worden en met hen, gedeelte-lijk klein-handelaars en winkeliers. Ik richt me tôt uwe lezers, en vraag hen of het mogelijk is zonder zich tôt de openbare liefdadigheid te weuden te vol-doen aan de noodwendigheden van een huishouden, met een maandelijksch in-komen van nauweliiks zestig à vijf eu zeventig frank ? Neen, nogmaals neen 1 De nederigen zijn, gelijk altijd, te zwaar getroffen en de grooten blijven zich in de weelde wentelen, Dat men aile wedde brenge op 3000 of 3500 frank maximum en dat men «1 het overige gezamenlijk stortte i om de ellende der armen te lenigen. Zie- • daar altruism- in den eenigen, goeden zin. 1 Met dank voor de opname. Danmar. » , Wij houdeu er aau deze regels op te nemen, daar zij door een gemeentebe-diende geschreven zijn. Tevens moeten we nogmaals verklaren dat het onzinnig is de kleinen te treffen. Derwijze brengt men armoede en ontbering in huisgezinnen die daarvoor., toi heden toe, gevrijwaard bleven. Indien er gelden moesten gevonder worden op de kap der gemeentebedien-den eu men waarlijli: niet doen kon wat ' Brussel, Gent en Brugge dedeu — en ■ die steden staan, van uit économisai oogpunt ver ten achter in vergelijking ■ met Antwerpen — dan had de aftrek 1 moeten geschieden in evenredigheid var 1 de wedden en bij uitsluiting van d< " kleine bedienden. Een kwart wedde af - houden van een werkman van den Rei " nigheidsdienst, die KX)0 frank wint s evenaîsi van een bestuurder van der * dienst van stadseigendommen of var ' een hoofdingenieur, die 14.000 franl winnen, is zoo wraakroepend dat wij e: - niet willen op ingaaa. Maar aile wedden inkrimpen tôt 3000 of 3500 frank, zooals onze korrespondent her voorhoudt is ook onmogelijk, wij kekennen bet volgaarne. Wij geven hier-achter dan ook eene tabel — en zij is zeker tôt wijzigingen en verbeteringen vatbaar volgens dewelke de afhou-dingen op meer rationeele wijze zouden kunnen geschieden : Van 3,000 tôt 5,000 frank... 20 % Van 5,000 tôt 10,000 frank 25 % Van 10,000 tôt 15,000 frank. , , 30 % Van 15,000 tôt 20,000 frank.... 40 % Al wie minder wint dan 3,000 frank dient onverlet te worden gelaten, want onze meening is dat een bediende die vrouw en kinderen heeft en slechts 3,000 frank wint al zijn pluimen noodig heeft om te vliegen en te blijven vlie-gen in gewonen tijd, laat staan in oor-iogstijd.Het gemeentebestuur van Berchem heeft bij dit van Anfwerpen niet willen achterblijven en ook het 1/4 minder ge-stemd.Hier werd echter nog het minimum op twee frank per dag gebracht. Het zal voorzeker aan de zoo verlichte bestuurders van Berchem veel moeite gokost hebben om dit minimumcijfer te viuden. Twee frank per dag met al de ver-plichtingen die eene vaste bediening aan een bestuur met zich medeslepen wtgen nog niet op tegen het gaan « dop-pen » en soep eten van welk huishouden ook. + Voor die menschen is het werken een « luxe » geworden. Een ander toevallige korrespondent vraagt ons wat er gedaan zal worden met de stadspensioenen. Zullen die ook met een kwartje ver-minderd met een minimum van 900 fr. of worden die nog steeds voluit betaald? Hij vraagt ons ook of het niet mogelijk zou zijn de hooge pensioenen zooals 15 en 14 duizend frank voor goed in te krimpen, want, zegt hij verder, steeds hebben we hooren zeggen dat de pen-s'-oenkas immer een groot deficiet naliet. Misschien is dit wel het middel om het armzalige minimum van pensioen (400 fr-,) ietwat te verlioogen. £«avoudig« heidâninoei Heldhaftigheid is een deugd, welke overal, waar men die ontmoet, bewonde-ring afvraagt. Ziehier een staaltje der Grieken en Romeinen waar dig, dat wij m de Chronique Médicale, van Dr Cabanès, gevon-den hebben : Te Yperen komt een soldaat van eene patrouille terug en wordt doodelijk ge-wond. Men omringt hem met zorgen. Hij wijst hen echter met de hand af, zeggende : « Een weinig morphine om nog mijn rapport te kunnen schrijven, anders heb ik niets noodig. » Men geeft hem een morphine-prik, hij schrijft zijn rapport. « Het is gedaan », eindigt hij... en sterft. Willem Schurmann Over Willem Schiirman schrijft de heer Zelling in « De Hofstad » : Er komt mij uit mijne eigen herin-nering een wonderlijke scène voor der geest :Willem Schiirmann bij de première van zijn « Violiers » in Rotterdam. Nooit heb ik iemand iemand meer in doods-angst gezien. Aan het loket van den Schouwburg maakte ik met hem kennis, en ofschoon hij erkentelijk was vooi mijn waardeering van zijn novellenbun-del «De Beul», was ik toch een vreemdc voor hem, toen hij mij aanklampte, niel meer los liet en meetroonde in de auteurs-loge. Rondom dreef de zaal met al zijr bekenden en hartelijke vereerders, zijr vrienden kortom, weg in een nevel, er mij, een vreemde, bekende hij zijn angst zijn ellende. Hij was zoo bang dat « De Violiers » zou... vallen. — « Maar mijn hemel », moedigde hi zich zelf aan, « het is toch goed, het v. toch verantwoord ! » En als een trooste: bij een ongeduldige zieke zat ik naas hem. Aniper ging het scherm op of d< vrees nam ongekende afrnetingen aan Elke weerwerking van het publiek op eei gczcgde van den prachtigen Mark vai Royaards, den pienteren y, Keulen va! Musch en de verrukkelijke moeder vat Mevr, Sablairolles, gaf hem een nerveu zen steek. Duizend opmerkingen van hen trokken onophoudelijk krassen door miji aandacht voor het tooneel-gebeuren. Als of in mij het lot van zijn stuk gepersoni fieerd was, en ook het almachtig aesthe tisch geweten in mij was vleesch gewor den, zoo droeg hij mij, een wildvreemde verantwoordir.g af van elke scène, elkei stand, elke opmerking, elk figuur. Ve achteraf in het duister van de lc^;e laj : zijn moed weggedoken en soins da: . sprong deze weer naar voren, en met ge balde vuist mij bestompend kon hij af ei toe juichen: «Zie je toch hoe dat staat? Het applaus na de eerste acte ging als d i ruisching van een zeeschelp aan her : voorbij, de zenuwen hadden hem ganse! « opgevreten ». Ik moest het tooneel me hem op'om; de reasliteit van den scène Dagelijksche Roodschouw VOORSCHOTBANK VOOR ONZE UITGEWEKENEN. -- Een dezer dagen zal te Amsterdam een naamloos vennootschap gesticht worden dat voor doel heeft het verleenen van gelden mits onderpand aan personen die niet in de gelegenheid verkeerden bij het ontvluch-ten van hunne heimat, zich van voldoen-de geld te voorzien, maar niettegen-staande over ande;e middelen beschik-ken welke ze thans niet op de gewone wijze ten gelde kunnen maken. Het vennootschap verschaft alleen die somnien, welke hoogstnoodig zijn om in het levensonderhoud te voorzien tij-dens het verblijf in Nederland en zulks, op vaste goederen, wisseis, koepons, Belgische spaarboekjes, levensverzeke-ringpolissen, juweelen, vorderingsbons van den Belgischen staat en onder zekere vastgestelde voorwaarden ook hypothe-kaire inschrijvingen, enz. Hcl vennootschap is gevestigd te Amsterdam, het hoofdkantoor te 's Graven-hage, terwijl te Rotterdam, Breda, Mid-delburg, Roosendael en Maestricht reeds lokale komiteiten tôt stand kwamen. SMOKKELAAR NEERGESCHO TEN. — Vrijdag nacht werd door een Duitsche schildwacht in de buurt van de vvijk « De Valk » te Sas van Gent een smokkelaar neergeschoten, die geen ge-volg gaf aan de herhaalde sommatie om hait te houden. BIJ ONZE GEÏNTERNEERDEN IN HOLLAND. — Een Belgisch komiteii is gesticht geworden hebbende voor doel om gezamentlijk met een ander Ne-derlandsch komiteit zooveel mogelijk uitspanning te geven aan de Belgische geïnterneerde soldaten. Twee afgevaar-digden der stad Brussel zijn met dit doel naar Holland gegaan. Er bevir.den zich tusschen de geïnterneerden een aanzienlijk getal handswerk-lieden en stielmannen, aan dewelke het zeer nuttig zijn zal eene bezigheid te ver-schaffen. Men zal beginnen met de in richting van theorische en praktische tee-kenlessen.KRIJGSGEVANGENE. — De kapi-tein Casimir-Périer, zoon van den gewè-zen voorzitter der Fransche Repuhliek echtgenoot van de beroemde tooneel-speelster Simone Lebargy, is krijgsge vangen gemaakt in de buurt van Sois-sons.DE REVUE GENERALE. — Vol-gens een onzer klerikale konfraters heeft de « Revue Générale » haar 50 ja-rig- bestaan herdacht, niet op feesteliike wijze gezien de tijdsomstandigheden, maar met een artikel van M. Woeste?, waarin deze een overzicht geeft van die 50 jaren strijd voor de godsdienstige overtuiging' ! We dachten dat in deze omstandighe-den aile politieke strijd tijdelijk gestaaki inoest blijven en dat er volgens de meening van bedoeld blad « godsvrede moesi heerschen. » Hoe brengt onze konfrater zijne meening overeen met die van den groenen paus, die het toch noodig vindt strijdar-tikels in het licht te zenden? HET LOON DER DUITSCHt POSTAMBTENAREN. — Duitsch; postambtenaren, die' naar België worden overgebracht, ontvangen boven hun ge vvone inkomtsen een daggeld, dat voor de hoogere ambtenaren 40 mark be draagt, voor ambtenaren met den rang van sekretaris 24 mark, voor assistenten 20 mark en klerken 12 mark. DE GOEDEMANNENRADEN. -Ziehier eenige inlichtingen over de werk zaamheden van dit uitstekend organism gedurende het jaar 1914. 1 Het verzoeningsbureel der Kamer 1 voor bedienden, heeft zich 39 maal ver-1 eenigt ; het heeft 386 zaken onderzocht ' waarvan 119 eenen goeden uitslag ga-: ven in gemeen overleg aangenomen door patroon en bediende. I De Goedenmannenraad voor bedien-; den hield 35 zittingen, oordeelde over 150 zaken, waarvan 26 met verzoening 1 eindigden. - Met verzoeningsbureel voor werklie-• den vereenigde zich 63 maal en besliste 1 op vriendschappelijke wijze over 315 1 konflikten. 1 De raad voor werklieden hield 32 ver-1 gaderingen en loste 217 zaken op, waarvan 68 door verzoening. | OPGAVE VAN METALEN. — In de Duitsche dagbladen is eene verordening vcrschenen vanwege het Duitsche oor-logsministerie, volgens dewelke op 1 Fe bruari opgave moet gedaan worden van aile voorraden koper, nikkel, tin, aluminium, antimonium en lood. Bedoelde metalen worden hoofdzake-lijk voor het leger besteed. OVER WISSELS. — Het bestuur van de Duitsche Rijksbank heeft bekend gemaâkt, dat aile wisseis, die in Duitscnland betaalbaar zijn, e ndie na 31 Januari 1915 in Duitschland in de Fransche taal uitgegeven worden, door haar niet meer zullen gedisconteerd, be-leend of geinkasseerd worden. Deze maatregel treft ook de chèques en aile in Duitschland betaalbare wisseis, die na het aangegeven tijdstip in Duitschland wel met in de Fransche taal zijn gesteld, doch voorzien worden van een aanwijzing in de Fransche taal door een in 't Rijk gevestigde persoon of fir-ma.DE TERUGKEER DER BELGISCHE BURGERLIJKE GEVANGE-iNEN. — Een groot aantal Belgisclie ourgerlijke gevangenen zijn gisteren van oaksen naar België teruggelceerd, waar zij ter beschikmg blijven van het Duitsche gouvernement. Het betreft hier tielgen die niet dienstplichtig zijn. Ook vrouwen en kinderen bevinden zich on-uer de teruggekeerden. EEN NiEUW TOESTEL. — Op de jongste vergadenng van de Académie des Sciences te Parijs, heeft M. d'Arsonval, namens Dr Monard,bestuurder van den radiologischen dienst in het gasthuis Cochin, een n:euw toestel aan-geboden, dat de gelegenheid verschaft de juiste plaats der kogels in 's meu-schen lichaam aan te duiden. Door M. Laudouzy werd, in naam van MM. Ri-vier en Defousc, een metaloo-radiolo-gisch stelsel bekend gemaakt, waarmede men in tien minuten tijds eene licht-teekening van de wonden kan maken. ONTDEKKING VAN STEENKO-LEN. — Bij het be werken van hunnen akker hebben, op de hoogte van Coince (prov. Luik), landbouwers eene kool-laag gevonden ; deze bevond zich bijna gelijk met den bovengrond. Zij werden nochtans voor hunne daad veroordeeld daar de wet van 1810 op de mijnen niet toelaat iets op te delven /.onder eene vergunning aangevraagd en deze bekomen te hebben. VALSCH GERUCHT.— Het gerucht is verspreid geworden dat de kinderen in de openbare en private scholen door toe-doen der Duitsche overheid zouden in-geën worden tegen de pokziekte en tegen den typhus. Ik kan de ouders de verzekering geven dat dit gerucht van allen grond ontbloot is, en dat desgevallend de herinentingen slechts zullen gebeuren zooals tôt hiertoe geschiedde, d. i. door het stedelijk ge-neeskundig schooltoezicht, de gasthuizen en het Weldadigheidsbureel. De Schepen van Onderwijs en Gezondheid, V. DESGUIN. NIEUWE UITVINDING.— Door de « Imparcial » van Madrid wordt gemeld lat een Spaanfh officier een toestel heeft uitgevono-" dat, op een pantser-schip geplaatst, aan de bevelhebbers aan boord toelaat de aanwezigheid van zee-,-nijnen op 400 meters afstand te bemer-ken.De uitvinder streeft ernaar om zijn toestel te verbeteren, zoover dat men de mijnen in eene straal van 1,200 meters zou kunnen bemerken. ONTGRAVINGEN TE MECHELEN Einde Oktober was meri begonnen met de ontgraving van de gesneuvelde Belgische en Duitsche soldaten, alsock van vele burgers, welke voorloopig waren ter aarde besteld in de nabijheid van de plaatsen waar zij het leven verloren. Het zijn MM. Willy Geets en H. Haesen welke de taak op zich namen de slachtoffers een behoorlijk graf te bezorgen. Tôt heden werden 118 lijken ontgraven, waarvan 58 van Duitsche en 36 van Belgische soldaten, alsook van 24 burgers. De Belgische soldaten zijn op de ge-meentebegraafplaats ter aarde besteld en de Duitschers op de bijzondere begraaf-plaats die in het park der Zandpoortvest is ingericht. Op het grondgebied van Mechelen moeten nog 65 Belgische soldaten ontgraven worden en in den hof van het gasthuis 36 burgers. Als g'îzondheidsmaatrege! heeft men ook 17 paarden en 16 koeien ontgraven. , opbouw te beamen en in aile opzichtec i mee te rechtvaardigen. r Tusschen de drukte der tooneelprepara ; tieven stond hij gefolterd alleen, mijn be- 1 moedigende woorden drongen niet dooi - de hevige vlammen van zijn twijfel door. i En hij had al zijn zelfvermanning noedig » om niet uit te schreeuwen: «Ophouden e kwel me niet langer!» Royaards noch ie i mand der anderen kwam hem te hulp :«Di< 1 hadden bij vorige gelegenheid al gezege t dat het stuk goed was en er prachtij - doorgehaald zou worden.» Voor hen wa; «I III — 111—llll IIIlllI MMWMM—MWMKt3 het ook een groote dag, die ze alleen en ieder op zich zelf moesten bestaan. Door duizend telkens omslaande stem-mingen heen bleef Schûrmann aan de hazardtafel der première (teekenende uit-drukking van Hauptmann) zitten,nu eens sterk, dan eens onmachtig zich voelend. Na de groote pauze zag ik hem niet - weer, maar in mijn herinnering bleef die ' auteursloge-scène leven, en won sinds-i dien aan scherpte naarmate « De Vio-; liers » in triumf verder o\er zijn honderd-; ste vërtooning heènschreed.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes