ilaandag 5 Juli Eerste Jaarg. Nr. 172 Frijs | 5 Ce$tieœea de$r geheel België HET Vlaamsche Nieuws Het b#pt ixiiellcht en meeot :Vverspreid Meuwsblàci van België. « Verachimt 7 xtmal par w«meé* ,• lMï\ iHIIM'iMi -|f T- ITT lfT"-rj\TTT~T-|r r—-*T-1 "1 Tl r—TiT-T^) - - ""[-lu - ••• , . % ♦ AlCUItffiMfiNTSFItfJZBN ] Per week .. — 0.35 ; Per 3 maanden 4.— | Per œaaafl 1.56 { Per 6 maanderi 7 56 Ppr iftsr -w.> S -. • . <■**>- -isffShfgsMc -v- aBaÉ^mmmmn AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTÉLRAÀD ; Ûr Aug. BORMS — Albert VAN DEN GRANDE RUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 199 a AHto^j&iuuât Tweede biidï., pet regel 2.50 : Vierde bladw,, per regel 8.68 Ueidft blada., ïd. " ! - j Doadsbericfat ,, S.~ .» «Ils ïsàaafe* •■rea<?* aka sfe.U: Ri&vb'&gtpx m rv r^t^fX/i^mri^-vsf^^&^-^sg?ssBess9SÊar's«5j— «■finr mnrïTim-- ■■■! imibihu ■» ■ .1 ■■■■■m I oas LetUrtaip Prijskainp [jan de laet 1S15-1S9 l ■ Hij teekende zijn letterkundigen ar-»eid Johan Alfried de Laet, doch tôt op |t einde van zijn leven is hij in den mond lan 't volk Jan de Laet gebleven. I Evcn als Mane Rosseels hebben velen fcder ons Jan de Laet nog gekend : een zMargebouwd man met grooten baard E- kalen schedel. Hij was een tijdgenoot iàn de Mannen van 't Zwart Peerdeken [en hij was zelfs de gezaghebbende onder Bien. ■ Als Conscience zijn W onder jaar had loltooid, liet hij het eerst lezen aan Jan Ke Laet en aan den Doch", waut het was Ip aandringen van deze beiden dat Conscience, in garnizoen te Dendermonde, zich gezet had aan 't schrijven van pîaamsche verzen. s Het Wonderjaar (1887), de eerste [Vlaamsche roman, en dan nog spelend lin de vadêrlandsclîe 16de eeuw, bracht He vrienden, en niet het minst Jan de Laet, in groote bewondering, en deze, eenigen tijd later (1842), beproefde er fen tegenhanger van te maken : Het Huis van Wcsenbeke, ook uit den Geu-feentijd en even zwak als de melodrama-fisclie eersteling van Conscience, f Eu nochtans is De Laet de schrijver tan Het Huis van Wesenbekc gebleven. Door het gehaspel van de politiek waar-iu hij verzeilde en waarin de letterkun-piige, de dichter onmiddellijk doodging, werd hem dit stuk als geusgezind aan-jewreven. De geschiedenis van de Let-terkunde is niet rechtvaardig geweest poor Jan de Laet, en daarvan zal ook de politiek wel de schuld wezen. Alleen de politieke man leefde nog in hem en deze alleen werd aldoor gevierd of al door be-rochten, naar gelang het midden. Er is Eeen land in de wereld waar dat zoo af-feebakend ia gelijk in België, geen stad In België waar het in dit opzicht zoo kleinsteedsch toegaat als te Antwerpen. In de Btoemlezingen, die aile zeer slecht kemaabt en jamxnerlijk onvolledig zijn, bitgenomen voor hun bestek, Onze Dich-ïers van Coopman en De la Montagne, pvorclt Jan de Laet niet eens venneld. ^ vVare deze dichter en prozaschrijver png gestorven, gelijk Ledeganck en Th. pan Rijswijck, dan zou hij gewis in het Icheugen en in de verbeelding van het Nk hebben geleefd. [ Jan de Laet was geneesheer en zelfs ►efende hij voor een korten tijd zijn [inbt uit te Ranst. 't Is daar dat hij Het Lci schreef, een dorpsverhaal dat zeker pt zijn allerbeste werk behoort. Wij îealen er in Onze Bloemlezing de inlei-p'ng van mede. Hat machtigste wat nochtans uit zijn ?en vloeide en waarin hij zich dichter jpon.t van hooge vlucht is zijn tetralogie mvq Pax, en waarin hij opvOlgentlijk 'en heiligen vrede bezingt van Het IVoud, Het Meer, De Berg en De Heide. Set is aan Ledeganck opgedragen en «ou zeer goed de vergelijking kunnen 'oorstaan met dezes befaamde Steden-îilogie, indien een al te verschillend on-isrwerp die vergelijking mogelijk oaakte. Er ligt iets Lamartiniaansch in 5it gedicht, soms schijnt er de adem van j°ethe zelf door te varen, hetgene zoo flwaarschijnlijk niet is als v/e nagaan at De Laet uit het Duitsch vertaalde en at Lodewijk Vleeschouwer, hoewel niet ansch berekend voor die taak, in 1842 -n overzetting gaf van Faust. Het be-ijst toch dat Goethe hier was doorge-rongen en bewonderaars had. De vier-wdige ode van Jan dè Laet is, ondanks "nige zwalcheid in de uiting, als vlucht i als zang van 't allerbeste uit onze 'rboren Vlaamsche letterkunde. Wij jn dan ook gelukkig het stuk hier in 'lu geheel te kunnen mededeelen. Zijn lied Vaderland, dat hij in 't stor-% jaar 1848 dichtte,en tegen Frankrijk vr|3 géricht, is algemeen als Vlaamsch "°lkslied gekend. Als koene Vlaamschgezinde strijder, l'jft zijn naam gehecht aan de Vlaam-he vret Coremans-de Laet. Deze beide ' 1 k s vert ege n woor d i ge rs hielden de ka-olieke partij de Antwerpen, ondanks a franskiljoneche vermogende aristo-atie, met strenge hand op de baan van : Vlaamschgezindheid. De tijd zal nog n en ander uitwisschen en dan zal ook o de Laet in dit opzicht erkemiing en kentelijkheid toekomeu. letterkunde heeft met jxilitieke ge-liillen niets te maken. Daar stellen wij * bniten «f liever bsveti KORTE LEVENSSCHETS Jan de Laet werd te Antwerpen ge- ; boren, den 13 Dec. 1815. Geneesheer te Ranst, doch zegt dit vak ] spoedig vaarwel. Sticht te Brussei het eerste Vlaamsche j dagblad in 1844 ; het heet : Vlaamsch- j België. In 1854 komt hij aan 't hoofd van een groote broodbakkerij te Antwerpen. Den 9 Juni 1863 wordt hij lid verkozen van de Kamer van Volksvertegenwoordi-gers.Onder den schuilnaam Jozef Colve-niers vcrtaalt hij eenige verhalen uit het Franseh en uit het Duitsch. Hij overleed te Antwerpen, den 22 April 1891. René rie Clercq aan 't woord Aan a De Vlaamsche Stem m van Vrij-dag 2 juli, ontleenen wij volgend kern-achtig artikel, van de hand van onzen gevierden dichter René de Clercq : Wat doen wij voor n, arm Dietsch, arm Dietsch ? Veel klageu, veel vragen, en verder niets. Met iappen en lompen van wet op wet Wordt een schittergewaad u aaneengezet, Het pak van harlekijn ! O spijt, o spot, Zit liever naakt dan in 't kleed van den zot. | Zit liever ten gronde in uw grootsche grief, Dan te gaan door uw land met een bedelbrief. Kén dag dan nog ; en 't volk, met mantel en kroon, Baant stormenderhand u de» weg tôt den troon. lîr uit, de bijzit, de vreemde, het Franseh ! De kinderkamer, de poppendans I Een kranige daad, een krachtige sehop... Waar zijn ze nu, bijzit, kamer en pop? In uw eigen huis zijt ge minder dan iets, Maar morgen zijt ge ailes, o moeder, Dietsch ! Dit vers dagteekent uit de sterke da-gen van den strijd om de hoogeschool van Gent, die nog Dietsch, 't is te zeg-gen, Vlaamsch, moet worden. Menschen, die tegenover den vreemde lioog oploopen met la mère de Flandre, l'art des Flandres, toute la Flandre, maar in den grond den Vlaming, zijn taal en zijn kunst in een andere wereld wçnschen, kunnen mijne omschrijving van de leus: in Vlaanderen Vlaamsch ! niet verkroppen. Daarom, met boos opzet of uit dwaas-heid, ik geloof werkelijk dat het dwaa&-lieid is, schrijven ze dat het woord Dietsch gelijk staat met Duitsch. Dat past uitstekend in het netwerk hunner verdachtmakingen, doch klopt niet met de waarheid. Ziehier wat prof. J. Vercouillie schrijft in zijn Nederlandscbe spraak-kunst, in België's Athenaeen als school-boek gebruikt: « Nederlandsche taal is de naam van de gezamenlijke Nederduitsche (d. i. Frankische, Saksische, en Friesche) tangvallen van Holland en België, en bepaaldelijk van degene onder hen die de beschaafde omgangstaal gewor-den is. De naam van die omgangstaal was in de middeleeuwen Dietsc of Duytsc (in het Engelsch heet onze taal Dutch), in de 16e eenw Duytsch, sedert het einde der 16e eeuw Nederduitsch en soms ook Nederlandisch, thans Ne-derlandsch. » Nu kunnen de vroede heeren, het als de eenvoudigste schooljongen, weten waarom ze in Nederland zoo dikwijk eerbiedig zijn recht gestaan voor. « het Duytsch bloed » : < « Wilhelmus van Nassouuta Ben ik van Duytschea bloeét». In mijn stuk leest men : Br uit de bijzit, de vreemde, ket Pranach! Volkomeu juist 1 Levé het Franseh in Frankrijk, en Wallonie, doch nog eens ] en altijd : in Vlaanderen Vlaamech, niets ! anders ! Dat dit sommigen niet bevalt is be-grijpelijk.Schopt een boer zijn buurmans kippen uit zijn haver, vloekend stuiven ze uit- , een, en beul ! en dief ! schelden ze in i de hœndertaal. Evenzoo, wanneer de lankmoedige Vlaming zijn goed terri g ; ^ zyn eiSerl lan<3, hoort men er ; altijd die bot hem kwalijk nemen en : hem besclmldigen van de verfoeilijkste ■ aller hoofdzonden, d?é flflming;aîîti«m« : heet - --/s ff-ssïKss-xs «tm&'smœœi «8« Fanatiques de leur langue ! verwijt men soms. Welzeker! lioe noemt gij den zoon die zijn moeder veracht? al was ze nog zoo rimpeiig en verschrompeld, kreupclig en krank, met een pijpmuts aan en een kapmantel? Een neuswijs, een ondankbare, ja, en een schoft in zijn hart. Doch heil ons ! over onze taal hoeven wij 0,11s niet te seliamen ; niet alleen daar zij is oud en eerbiedwaardig ; niet slechts wijl zij, trouwe vriendin, het eerst tôt ons kwarn en het langst ons bij blijft; noch omdat zij steeds en in elke omstandigheid ons raad is, hulp en troost, wijzend op onzen plicht, aanvu-rend tôt den strijd, zegenend in zege, en opbeurend bij rampspoed en vertwij-feling — o zij is licht in den geest en gloed in de borst, de iiitiigheid des ver-zuchtens, de Icracht van het lied ! — dooh dat ailes spreekt iederen volke, vvelk niet ontaardde, uit de eigen be-minde sprake toe... Meer in ons Dietsch ! Een taal forseh om het Noorden en zacht om het Zui-den ; door eigen schatten rijk en zoo zuiver, dat elk vreemd woord er als wanklank snijdt en de golving breekt der ruischende schoonheid. Een taal klaar als nicuw Engelsch en vol als oud Grieksch, fraai in den zang, sterk i,n ®t betoog, smedig in de kunst. De taal van den Reinaert, de taal van Groeninghe. Maerlants dicht en Ruysbroecks proza ! ^ondels Nederduitsch ! De taal vol kleu-ren, goudlicht en rnuziek, van Rubens, Rembrandt en Benoit i Fanatieken, ook zij ? O der harteloozen sehimp, smaad-woord ons door kleinzieligen toegewor-pen, wij dragen u als een eerenaam ! Dweepers zijn we, vurig, stout, hard-nekkig als elk die strijdt voor zijn land en zijn recht, en wij zullen ook niet rusten eer ons Vlaamsch, dat heerlijk luid uitklinkt in kamp en kunst, ook het hoogste en eenig woord mag voeren in wetenschap, onderwijs, ©n het heele bestuur van Vlaanderen ! RENÉ DE CLERCQ. iiali h é fiarâuilltn Meer en meer komt de kwestie ter spraak of Italie door een vlootsmaldeel en een expeditiekorps een werkdadig deel zal nemen aan de Dardanellen-aktic. Kort na de oorlogsverklaring verloor men zich desaangaande in gissingen, en ook nu is het onzekere nog niet opge-klaard.De berichten, die uit Rome ontvan-gen worden, aldus meldt men uit Parijs, toonen aan dat de logenstraffing der re-geering in zake Italië's tusschenkomst in de Dardanellen over het algemeen een gunstigen indruk heeft gemaakt. Men is ',ich te Rome zeer wel bewust van twee :iingen : ten eerste van de \ er-strekken-3e beteekenis, welke de krijgsverrichtin-jen aan het Itaiiaansche front voor den geheelen loop van den Europeeschen 'joi'log kunnen hebben ; ten tweede dat le voile militaire en nationale kracht moet gewijd worden aan de verovering van het nationale gebied buiten de oude § ren zen. Men ontveinst zich niet dat de strijd moeilijk is ; men houdt rekening met de tnogelijkheid dat men zich binnenkort ?al bevinden tegenover een zeer ver-sterkten vijand. Het zou dus een groote misslag kunnen zijn, indien men zich thans ging berooven van een niet onaan-zienlijk deel der strijdkrachten op de plaats, waar aile energie dient samenge-trokken te worden. De a Corriere délia Sera » legt hierop den nadruk. Het Milaneesch blad vraagt sich af, welke voordeeleu uit een samen-vverking ter zee had Ten kunnen ont-spruiten en vestigt er ( s aandacht op dat deze samenwerking n< cidzakelijkerwijze sou gevolgd worden do<.-r inmenging der troepen op het Schiereiland, waardoor :en troepenmacht van bijna 100,000 man aan het voornaamste oorlogstooneel zou noeten onttrokken worden. De « Tribuna » bestatigt dat de stren-ïe Itaiiaansche censuur het bericht over ;en Itaiiaansche aktie in de Dardanellen lad toegelaten, terwijl dit onder het be-;taande regiem toch niet zou gebeurd djn indien het geheel in strijd met de svaarheid ware geweest. Het blad wil thans niet pogen eene /erklaring te geven van de tegenspraak /an het officieele agentschap, doch nerkt op dat onder de bestaande omstan-:ligheden berichten evengoed juist kun-îen zijn als tegenspraken. Het « Giornale d'Italia » is minder ;ceptisch. Dit blad had het bericht be-xeffende Italië's ingrijpen in de Darda-' lellen afgekondigd, omdat het niet on- j waarschijnlijk leek ; de officieele logen-itraffing van het Stefani-agentsehap iee?t cçhtpr al fen twijfcî opgckeven Sa lëïecijaii bij Lis Eparps Als tegenhanger van de gevechten om het Labyrinth (den Doolhof), waarin het voordeel, " naar Franache berichten, aan hun zijde bieef, geven wij hier een kort verhaal over den strijd op de Maas-hoogten, rond het dorp Les Eparges, die zich door hardnekkigheid en bitterheid kenmerkt. Daaruit mag ook blijken welke hulp-middelen de moderne techniek ten dienste stelt van den oorlog, welke motilijkheden de aauvaller te overwin-nen heeft om feitelijk onbeduidende vorde-ringen te maken, en wat al offers een geslaagde doorbraak op een welkda-nig punt van dat ijzeren front zou ver-gen van aanvaller en verdediger. Het bericht is uit Duitsche bron. De Duitsehers waren er einde April en in de eerste dagen van Mei in ge-slangd hunne stellingen op de Maàs-hoogten tusschen het dorp Les Eparges en. de groote « Tranchée » van Calonne (de Weg van Hattonchatel naar Verdun) een merkelijk stuk vooruit te brengen. Het was te verwachten dat de Fran-schen ailes in het werk zouden stellen om het verloren terrein te herv^innen, een onderneming waarvoor hun tweede legerkorps gebruikt werd. Inderdaad, sedert het midden der maand Juni werd hun inzicht door versterkt vuur der Fransche artillerie van aile kaliber dui-delijk. Toen de uitwerking van die be-schieting voldoende werd geacht begon-nen de goed uit- en toegeruste Fransche troepen 's Zondags op 20 Juni, den aan-val tegen de Duitsche stellingen aan weerszijden der Tranchée. De Fransche taktiek bestaat hoofd-zakelijk hierin, dat ze sterke strijdkrachten na elkander tegen enkel® pun-ten in 't vuur brengen, veelal uit ver-schillende richtingen, Gok hier gelukten zij erin in een deel der voorste Duitsche loopgraven te drin-gen en zelfs een deel der tweede steliing te pezetten. Alleen uit dit laatste deel wërden zij in den nacht op Maandag weer uitgeworpen, waarop de Franschen rond den middag van 21 Juni opnieuw aanvielen met versche troepen en over geheel de Unie. Ten Oosten der Tranchée konden zij weer een strook veroveren binnen de Duitsche finies gelegen, maar den och-tend van den 22 Juni werden zij over-valleu en waren ze gedwongen de geno-men loopgraven te ontruimen. Alsdan nam de Fransche artillerie al de Duitsche stellingen dagenlang met groote heftigheid onder vuur. De Franschen hadden te dien einde hun daar reeds voorhanden zijnde talrijke zware artillerie door andere batterijen van het zwaarste kaliber versterkt. Sommige granaten ontwikkelden bij hunne ontploffing verstikkende gassen, die het den vijand onmogelijk maakten zich in de nabijheid op te houden. De nieuwe middelen van gevechten op korten afstand werden hier rijkelijk aange-wend : mijnwerpers, handgranaten van verschillende konstruktie, enz. De steeds van achter het front Fransche aangevulde troepen die tôt den aan-val bestemd waren, ontzagen zich zelf niet.Steeds opnieuw stormden zij over de lijken hunner zooeven en gedurende de laatste gevechten gevallen kameraden vooruit. Zij moesten de in den met bloed gedrenkten bo?chgrond liggende strijd-makkers als dekking gebruikea tegen het vuur der Duitsehers. Ja «e gebruikten de lichamen hunner dappere kameraden als onmiddelijke be-schutting, wanneer ze gedwongen werden zich ijlings in te nastelen ©f m te graven. Den 24 Juni 's avotids werden de ver-bindingsloopgrachten met de le linie, door de Duitsehers bezet. De loopgraven werden toegemaakt, en cîienden als gemeenschappdijk graf voor de gesneu-veîde dapperen, nevens wier lijken de Franschen het dagen lang haddea weten uit te houden. Den 25 Juni werd de Duitsche aanval op het gedeelte der steliing dat de Fran-schen nog steeds bezet hielden, tôt jstaan gebrac.ht. Den 26 Juni deden de Duitsehers van uit het Oosten een aanval op den beboschten bergrug van Les Eparges. Zonder al te groote verliezen, . zegt de Duitsche mededeeling, en in : betrekkelijk korten tijd werden de eerste ' vijandelijke stellingen stormenderhand 1 veroverd. L-es Eparges werd onder vuur geno- . men en weldra ging het dorp met het . aldaar opg«iioopte «oîJogsmateriaal in ] viammeu op. DAGELIJKSCH NIEUWS TIJL UILENSPIEGEL. — Ons men-\verband, dat iederen dag vernieuwd moet gelwerk « De Èllendigen », de merk- worden, is voldoende. Men reinigt de waardige, aangrijpende roman van V. | wonden bij het leggen van ieder nieuw Hugo spoedt ten einde. Voortaan zullen ' verband. Het schijnt dat de genezing zeer dus al onze lezers hun bijzondere aan- spoedig gaat en dat Benegran eveneens dacht kunnen wijden aan ons nieuw men- ï zeer goed voor huidziekten kan aange-gelwerk « Tijl Uilenspiegel » waarvan het wend worden. eerste nummer allerwege den besten in- T,c a a ™r-_ iic^nrirv druk heeft nagelaten. BEIAARD TE MECHELtN. - ledereen leze vandaag in ons blad het Wlr[ leze" ln, deD tt ,N' R" C" » : vervolg van dit Vlaamsche verhaal waar °nze E; d.".B" korrespondent te Ant de volksziel in herleeft en dat, hier en werPen ri| 1 '>ns ' daar bekleed met een. tintje aktualiteit, Naf r lk„ul^ den mond van een. « be" door den talentvollen bewerker des te » Mechelaar verneem zijn de aantrekkelijker wordt gemaakt. klokken van den bemard op Rombouts- „ toren, die zoo fel bestookt is geworden ONZIJDKiE VKEEMiiELIN" tijdens de beschieting, geheel onbescha- GEN ÏN VEriiî clig-d gebleven. Alleen de kabien van den MOGEN KOURESPONDEEiRBN beiaardier, onzen eenigen Jef Denijn, ME i DE IvRIJGâGE VANGEiMEN IN werd vernield. Het zal, voor velen, ook DUifSCiiL,Ài>ID. — ^et generaal-gou- ;n Noord-Nederland, een heuglijke tij- vernement deelt mede dat het den onder- dino- zijn. danen van onaijdige staten. die in Bel- gië woonachtig zijn, toegelaten is, met de „ EXl RESS FRANKPORT- ia Duitschland geïnterneerde gevangenen BRUSSEL. \ an af heden zal een le korrespondeeren. nieuwe expresstrein rijden tusschen Deze regel is algemeen, zoodat dit Frankfort-aan-de-Main en Brussei, langs recht zich uitstrekt tôt al de krijgsgevan- Keulen en Herbestal. Het vertrek heeft genen tôt welke natie zij ook benooren. plaats te Frankfort ten 12 u. 30, aan- Zij moetn zich natuurlijk voor deze brief- komst te Kculen 4 u. 32, vertiek 4 u. 47, wisseling aan dezelfde voorschriften en- aankomst te Herbestal 6 u. 24 ; vertrek derwerpen als de Belgen. te 7 »• l3- aanksmst te Brussei is DE ZIEKTE VAN M. ?. J. TROEL- !° ^ ,. STRA. — De « Nieuwe Rotterdamsche POSlDIENSl. -- De dienst aer post-Courant » heeft omtrent den toestand mandaten tusschen Zweaen en België is van M. P. J. Troelstra vernornen, dat van heden heringevoerd. zijn aenuwgestel ernstig ^ is ^ geschokt. EENIEDER RIJMT. — « Le Temps » Men vreest, dat de heer 1 roelstra zooal nierkt ironisch op, dat een der tegen-niet voorgoed, dan toch voor geruimen WOordige grillen is, de algemeene mania tijd, zich aan het openbare leven zal om te rijmen, weiiswaar sene onschuldi-moeten onttrekken, en zijn funktie als ge .mRUie, maar toek ee» weinig verve-lider der S. D. A. P. niet langer zal kun- lend... nen blijven waarnemen. Hij heeft reeds Men kan zelfs aeggen, dat tôt bedankt als voorz'itter van d« sociaal-de- \n cien laat&tet tijd dagelijks meer rij-mokratische Kamerfraktie. men cUm bommen vervaardigd werden, Het «Volk» meldt: Naar wij verne- zoodat men thans inderdaad over een men, is ia den toestand van Troelstra aanzisnlijken stock gedichten moet b»-nog weinig verandering gekomen. Hij schikken. Het schijnt wel, alsof men op moet het bed houden en aaa opstaan ons grondgebied eene massalichtiag van kan nog niet worden gedacht. De toe- dichters opgeroepen heeft. stand van onzen partijgenoot is van dien | Men werkta en werkt nog ep dea Par-aard, dat hij zich genoopt heeft gezien nassus. D® inspiraties houden niet op. aan de sociaal-demokratische ,K.amer-1 De oorlog -—- een ongeluk komt nooit traktie mede te deelen, dat hij als haarj alleen heeft deze exaltatie, deze dich-voorzitter moet bedanken. Ook zal het | terlijke begeestéring voortgebracht. Hoewel geruimen tijd duren, vôôr hij weer in | Vele personcn zijn er niet die vô6r den tiet openbaar kan optreden. Geruchten, ' vreeselijken oorlog in proza of in 't ge-dat Troelstra thans voornemens zou zij n j heel niet schreven en die thans behoeften voor het Kamerlidmaatschap t® bedan- gevoelen om hun gevoel uiting te geven 1 ken, zijn onjuist. Zij dachten dat zij iets te zeggen had- DANTE'S EPOS VERTÀALB ^ den en zij konden dit slechts in verzea HtET JAPANSCM. - Uit de « Maasbo- do&n: ^ h°^en zich dan ook mst hart Je » : Onlangs is Dante's « Infcrno » - e,n ziel afn hun de"?oa Wfr^epven CB net eerste Jedeelte van zijne trilogie dc'f teed€re- Sfevoel.ge zielen begonnen < De Goddelijke Komedie » - door een !lfderen te sl00te,n> t»llend. vaa he- iek'eren Heisaburo Yamakawa in het Ja- ViSc ^otnmg onder den schok der pansch vertaald. Binnenkort zullen de ijk* gebeurtenissen, zooals de r> • j o r 1 knstaîlen ^flazen m kîinkcnde klaRk^ol- c rurp-atorio » eu de « Paradiso » volg^en. . & ® , , , , u vinp-en weerp-almen, al» zij aang-estaoUa joodat daarrnee de eerste Japansche ver- TT . • i' i « T i r\ 4- > £ % 1 •• worden. Het is echter voldoende om d© :alinpf van Dante s epos een feit zal zijn. , , . t , □ , t ,• r , • v « • hand op de g-lazen te lep-gen om huu det merkwaardig* boek is uitgeeeven i n t , A . • , , . .... r 1 j 1 gfalm te stuiten, doen p-een menscheîijkG îen proen linnen band, op rug- en omslag f* . . . ' , , ,, 4UJ ^ f , t-^ , • y • • 1 1 f kracht is m staat die klankvolle ontboe- >taat de naam Dante in Latiinsch let- . . . . t-r*. 1 ^ ... i, , , . r 2©minp'cn te doen oonouden. Maar waiir- terschrift ea aa het titelblad is een af- * ,. A4 , ? , , r-x t . . em al dî€ onverwachte verzen uitg-ep;e- Dee-ldingf gfepiaatst van Dante s portret, ^ .... f. . i ? j Î1 1 r 1 'm 1 • v c a ? Z1 ] pronteeren van den zachtmo»- door Giotto «al tresco » p;escniiderd in ,. / 1 . , .. . i ri i j • d j 4. 4 cm digea, to#g-evenden reest, welke thans tiet Palazzo dei Podesta te Florence. . & ' *. , ...' . . r-v ^ , , t-> , , r> m sekere krmgen der neili^e vere®nig-ing; De vertaler is, zooals EwaJd Rappo- , . ® •» i . • • _« , . , , ^ ' u -r. r.. D.. , he#rscht, om eea vrn plaatsje ia de port in het « Zeitschrift fur Bucherfreun- . . J' . . -..r Jr -, . i . i• , nieuwsbladea te verkrij^n. Hunno nj- Je » vertelt, een diplomaat, die aan de . , . * r , -4.-4. p n- ^ Ty mea worden daarin als klein® vlucht*]m- àtaatsuniversiteit van Californie te Ber- f . , , , i, . , i j 4.1 1 * i r 2'ca «i ©onoffsweezea oehandeld. keley studeert en ook de theologische fa- ^ • . ^ulteit aldaar bezocht heeft. Daar Heisa- j Denkt £ij aiat, dat dece zwakheid sver- buro Yamakawa Kristen is, kan hij den ^r®ven 1S • Italiaanschen dichter beter en irjniger be- DE VOGELS OP KET SLAGVELD» g-rijpen dan andera Japanners, di« zich —v Brievea van soJdaten en de beschrij- met hem slechts zuiver letterkundig be- ving^n van oorlog-skorrespondenten doftn noeid hebben. Hoewel zijne vertaling- dikwijls uitkomen dat de vogels tamelijk ^■een aanspraak maken kan op volmaakt- onverschillig- zijn voor het geluid der ka- tieid, daar het niet mog-elijk is een dichter nonnen, mitrailleusen en g-eweren. Men als Dante in elke willekeurige taal te ver- heeft op al de oorlogsvelden kraaien in talen, moet zij toch vrijwel wcordelijk en dichte drommsn geziea die zoo aan het n eenvoudig en vloeiend Japansch ge- gedonder der gevechten gewend waren, schreven zijn zonder storende vertalings- dat zij zelfs op den grond blevea, toen :outen. [ét bommen ontploften. ONZE VLUCHTELINGEN NAAR • De loopgraven zelve worden door d« ENGELAND. - Het stoomschip « Ko-1 *ogeis bezccht, b.jzonder van lae.ne ge- jenhagen » is Donderdagavond met 184 vleugelde zangers, die hunne kocnheid Belgische vluchtelingen van Rotterdam zoovcr dnJven dat Z1J ^"«ne nesten m de laar Engeland vertrok^n. vcrspenrngsdraden bouwcn. Zij schrikken zelfs met voor net geknetter EENE NIEUWE WONDENZALF. der geweren, weJke daarentegen de — In een hospitaal-van het Roode Kruis kraaien doen wegvlieg_en. Men heeft op- e Berlijn heeft men proeven genomen gémerkt, dat het geknetter hen doet zin- net eene nieuwe wondenzalf. Het is kool- gen, t «rwijl de groote vogels het vallen :uur hydraat van 97 % vermengd met van een obus met seherpe kretan bage- /erscheidene medikamenten, waarvan leiden. nen het geheim bewaart. Deze zalf heet H*l: is ta veronderstellen dat de vo- Benegran en ziet er uit als was. Men ver- gels wier gezichtskring zeer uitgestrekt varmt ze « au bain marie » dat is boven Ls, spoedig bij instinkt betr.ei'ke^, dat het tokend water, op 40 gr., en spreidt ze niet op hen gemunt is. Zij bffjven dus ."ervolgens over de wonden uit. Het ge- 00 de slagvelden en vermaken de solda- >ruik van Benegra* maakt de talrijke ten doar hunne Heftallig'heden »n hun (vind'îels en wat ten oveebodig% Een licht vsang.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.