Het Vlaamsche nieuws

1390 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 09 April. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/3775t3hf0z/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Ifrîidag 0 Aprii 1915. Eerste jaarg. Nr 85, Prijs { s Gentlemen door geheel België Maamsche Nieuws H et best ingelicht en meest versoreid Nieuwsblad van België. - Verschijnt 7 maal per week f*" ABONNEMENTSPRIJZEN : «eefc 0.36 I Per 3 maanden ......... ♦.— | neaad I -60 | Per 6 maandexi 7.50 Per jaar 14.— BESTUUR BUREELEN: Hoofdopsteller : Alfons BAEYENS Roodestraat, 44, ANTWERPEN B«heerd«r : Ant. VAN OPSTRAET TsSefooii 1990 i AANKONDIGINGEN: Tweede biadz., per regel 2.50 | Vierde bladz., per r*x«I 0.S0 IDerde biadz., id. I.— | of volgens overecokonut. Dvodsbericht 5.— FUit de Brîeven în Antwerpschen Jongen die aan 't front is : ^Un hem gekend als leerling L jlheneum te Antwerpen, een Lj leerling die de hoogste on-\iiingen en belooningen weg-fluTvas hij student aan de Hoo-d le Brussel en toonde zich weer dgiengé, schrandere en weten-ilijk aangelegde jongen, die wel-( een geleerd geneesheer zou ge- \corlog brak uit en met ransel en k trok hij op. t die loopbaan werd onderbroken. Mlig kregen ivij van zijn brieven iicn en vroegen toelating er utils van over te drukken. Het zal [en do en aan allen die iemand aan i! hebben dien ze liefhebben. trnlt uit die brieven zooveei goed-looveel oprechtheid, zooveei on-stelde en onopgesmukte flinkheid il ons een vreugde is in dit klaar lingsgemoed te laten lezen. is de zoon van vrijdenfeende ouït zelj vrij denker. Dit heeft niets te Itenen, waar alleen moed in aan-kg mag komen, doch zoo dikwijls et gewezen in de Antwerpsche dag-t op vrome, godsdienstige gevoe-iat godsdienst als een noodzakelijk ndieel van moed en zelfopoffering ■joorgesteld. lis verkeerd. Allen betraçhten hun i, allen verdienen onze bewonde-en onze dankbaarheid. sr zijn er die in hun godsdienst it en sterkte putten ; deze brave « vindt die in zijn vrijzinnige ibeginsels en hij dankt zijn ouders mnde beuoordingen voor de op- Ing die zij hem gaven. * ♦ * Pogst 191^. — Ik ben zoo gelukkig tt kunnen melden, dat ik niet zal en dooden : ik ben tôt infirmier t kompagnie aangesteld en zal dus éér humane wijze mijn Vaderland în dienen... a rust en berstellingstijd in Noord-krijk) : December 191i. — Nu ben ik we-op Belgischen bodem, Het is met moed en hoop in 't harte dat ik te-Kn gekomen op het stukje gronds, mveranderd Belgisch is gebleven. ie IJzer ben ik nog niet geweest ; Renkele dagen zal ik er wel zijn. pten angst om daar heen te gaan, phoor het oogenblik nog niet. Ik ® goed gezond, heb veel eetlust, larm gekleed, wacht, ik zal me œtkleeden : passe-montagne, polo, iwitten foulard, dien Mâ me nog iki zwarte trui, goede flanellen K dikke Engelsche schoenen, schoenen, capuchon in toile-cirée, rbroek en dikke bruine vloeren ar-ibroek. Mij dunkt ik kan er nu wel ii hee? Ik denk dit jaar van 't een nier te doen in de loopgraven ! Kerstmis werd er natuurlijk overal îgrachten gezongen van Minuit, m ! — Moed, lieve ouders ! — Rhen hoop ik, dat ge om mij tveel beangstigd zult zijn. Geloof ;1 hetgene er verteld wordt. Eet en Imet Nieuwjaar eens goed op ons Sezondheid en... moed! hbruari 1915. — Op 30 Januari ' i wakker au crépitement de la j^e". Ik dacht, dat Mâ de koffie 1 malen was ! Ik verliet de plaats, 1 fc geslapen had en kort daarop %de obussen er hu'nnen dommen, !P® dans uit, nog geen 100 meter °®af. Dat spel wordt alledaagsch-l!eren droomde ik van u beiden en ' ik ontwaakte hoorde ik in de 1 naast onze rustplaats eene vrou-" eene mansstem ; ik herkende uwe ( stemmen ! Vluchtige, zoete be-«sling ! fyuari 191ô. — Hoe spijtig dat ik ®fee bibliotlieek niet heb ! Nu en AÎ1is> ik toch 't een ef ander belang-s te lezen. Als we niets te smullen of ÎSfl hebben, dan vertellen we of zin-"e al de mogelijke Vlaamsche en ls°he liederen. We zijn gewoonlijk «een goed ploegje universitaires bij-ware ik een jaar verder geweest studiën, dan was ik nu reeds ;r-liik onderluitenant geworden ; .ter moet ik wachten om te weten brancardier kan zijn. In afwach-:1<X)P ik niaar het beste en neem ik ' !Daar zoo flegmatiek mogelijk op. ® — Dit wachten duurde al van ^ber 1914 en thans duurt het nog. ' Sevangenneming en, later, door e> geraakte hii tôt infirmier zijner Pagnie.) I^ruari 1916. — Met mij is het warm gekleed en zoodra honger ^œittiis verdwenen zijn. goed ge- luimd. Ons leven is liard, doch men wordt ailes gewoon. We hooren zooveei vliegmachienen, zooveei kanongebulder, shrapnelgefluit, als ge maar droomen kunt. Had ik nu maar een Caméra obscur ai Wat zou ik veel aardigs kunnen kieken, bijv. als ik bij 't maanlicht op wacht sta, ofwel als een bever in mijn loopgraaf lig. De tijd vliegt hier nogal rap voorbij met allerlei bezigheden en de leege uren zijn gevuld met lektuur, zang en guitigheden, dit ailes onder de stralen en bogen der obus-trajectoires ! 20 Februari 191b. — Zeg, pa, zijn Ma en tante nog even dik en rond als een bieken? Ach, wat zijn ze ver van mij die biekens, maar ze hebben het toch won-dergoed onder de bescherming van hun-nen braven F. en J., echte werkbijen. En nu kan ik niet meer van hunnen ho-nig smullen, dien zij mij zoo liefderijk voorzetten. Feitelijk kan ik dat nu niet verdienen, verraits ik zoo lamlendig een of twee jaar van mijn studies hier lig te verkwisten en ineteen twee jaar van mijn leven. Ik heb geene briefwisseling met een vrouw of een verliefde, zooals velen mij-ner strjjdmakkers, en toch ben ik bij de gelukkigsten, want de brieven, lieve ouders, die ik van u ontvang, zijn me voldoende en ze maken mij even gelukkig. Hadde ik het gewild, met Oktober, had ik kunnen vluchten naar Holland. Doch het spijt mij niet, gebleven te zijn. Daar is nu eenmaal niets aan te doen ! Kwestie van karakter en zedelijke op-voeding ! De misselijke klucht van de « Kastanjen uit het vuur » is niet van gisteren en... helaas, ze zal nog lang ver-toond worden... Ma en Pa, het is wel spijt dat gij u ginder ver niet kunt voorstellen hoe ik hier leef, waar en waarin. Ik ben zeker dat gij minder ongerust zoudt zijn, indien gij met mij in de loopgraaf enkele uren zoudt kunnen verblijven en u dus zoudt kunnen vergewissen van het we-"zenlijke gevaar dat op ieder oogenblik mij dreigt, en gij zoudt zien dat dit gevaar in feite niet steeds zoo groot is als gij het u wel voorstelt. We leven du jour au lendemain, op ailes voorbereid : reserven in den ransel, en op zak. Zoo gekleed en geschikt dat als ik val, ik zoo best mogelijk kan weerstaan aan honger of... slecht weder. Alhoewel ik vast geloof levend uit dezen chaos te komen, hoop ik toch, liefste Mâ en Pâ, dat gij, zooals ik, met kalmte de toekoms't zult leeren hebben inzien. Ik weet dat gij, als belooning voor al hetgeen gij voor mij deedt, ge gaarne zoudt zien dat ik met u nog lang en gelukkig werkend zou kunnen voortleven. Hard heb ik gewerkt om gezond te worden, veel om vrij te blijven van lief-desdwang.En nu ik zegevierend over allen en mijzelven mijn studiejaar weer eindigde, kwam de ramp, die ailes lossmeet, ailes vernielde wat liefde en volharding, toe-wijding en opoffering zoo moeitevol en zoo liefderijk bij millioenen jongens had tezaam gebracht. Ook wij zijn van mekaar geslingerd en sinds maanden zijn we als gescheiden door eenen onverzettelijken hinderpaal van water en bloed, van vuur en staal. Onmogelijk te zeggen, langswaar, wan-reer noch hoe wij elkaar zullen weder-zien. Na den oorlog, herbegint voor mij die andere groote strijd.het strijden voor mijne toekomst in het leven. Zoo, is dan waarlijk toch heel het leven slechts een strijden ! Maar wat ik vôor den oorlog streed, was louter poëzie en het herden-ken daaraan verteedert me, want het is een zoet gedroom. En dan vraag ik me weer af : Zal straks de toekomst ook nog schoon zijn, nog waard te worden be-tracht?Wie hier denkt, die voelt het. Ons leven is totaal in twee geknakt, het eerste hoofdstuk van onze levensgeschiedenis liep ten einde en uit dat eerste hoofdstuk trok ik voor mij reeds de moraal, nadat ik zag bij die andere, zoovele mij-ner deelgenooten in 't gevaar die doel-loos rondscharrelen naar iets dat niet is te grijpen, steun zoeken bij iets dat zelf niet stevig is, hopen op eene illusie, in-steê van kracht en vertrouwen te putten uit eigen besef, uit eigen geweten, uit eigen ik. De princiepen, waarin ik werd groot-gebracht, zijn de beste. Zij zijn het minst in tegenspraak met Wetenschap en de gezonde opvatting van een gelukkig Leven. Om hen te volgen is er een groote wilskracht noodig. Maar zij zijn niet talrijk, de naturen, die hen volgen kunnen tôt het uiterste. Dàt mag reeds een groote voldoening zijn voor u beiden, lieve ouders, die zoo hardnekkig die grondbeçinsels steeds verdedigd en gevolgd hebt. Uit) zoon, X Heropening der Scholen Door de zorgen van de leden der Ver-eenigde Liberale Oud-leerlingenbonden en van de Samenwerking der Oud-leerlingenbonden, wordt in gansch de stad volgenden omzendbrief verspreid, waar-op we de bijzondere aand^cht van aile ouders roepen • Vaders en Moeders! In den loop van verleden jaar is door de Belgische Kamers de schoolwet ge-stemd, die den leerplicht invoert : aile kinderen moeten van 6 tôt 14 jaar ter school gaan. Die wet zou in voege komen na de groote vakantie. De oorlog heeft bet doen uitstellen. Nu gaat het echter door : een dezer dagen ontvangt gij eene kaart, waarinede gij uwe kinderen in schoolouderdom zult laten opschrijven, indien zij nog niet ter school gaan. Doet gij zulks niet vôor den ln Mei, zoo kunt gij vervolgd en zelfs met geldboete ge-straft worden. Het is dus in uw belang met de in-schrijving niet te wachten. Ook in het belang uwer kinderen : Worden zij op het laatste oogenblik ingeschreven, dan ziin zij ten achter bij hun medeleerlin-gen, die van na de vakantie in de klas zaten. Gaat er daarom onmiddellijk bij de heropening der klassen, Maandag den 12n April, mee naar een der nierna vol-gende Gemeentescholen : dat spaart u last en is uwe kinderen voordeelig : lste wijk. — Meisjes (van af 6 jaar) : school n. 3, Leguitstraat. — Jongens (van af 6 jaar) : school n. 4, Keistraat ; school n. 19, Driesch ; Oefenschool, Zirkstraat. — Kindertuinen (voor kinderen van 3 tôt 6 jaar) : tuin n. 8, Keizers-straat ; tuin n. 15, Driesch. 2de wijk. — Meisjes : school n. 7, Biekorfstraat ; school n. 13, Van Aerdt-straat ; school n. 10, Paardenmarkt. — Jongens : school n. 2, Blindenstraat ; school n. 12, Oranjestraat. — Kindertuinen : tuin n. 8, Keizersstraat ; tuin n. 10, Gummarusstraat ; tuin n. 11, Eve-raertstrait.3de wijk. — Meisjes : school n. 12, Eikenstraat ; oefenschool, Hopland. — Jongens : school n. 1, Kipdorpvest. — Kindertuinen : tuin Allewaert (n. 9), Bervoetsstraat ; tuin n. 2, Kipdorpvest. 4de wijk. — Meisjes : school n. 1, Bo-gaerdestraat ; school n. 8, St-Andries-straat. — Jongens : school n. 3, Kloos-terstraat ; school n. 8, Pachtstraat. — Kindertuinen : tuin n. 4, Kloosterstraat; tuin n. 7, Vlasmarkt. 5de wijk. — Meisjes : school n. 2, Deurnestr. ; school n. 4. Boerhavestr. ; school n. 15, Lange Beeldekensstraat. — : Jongens : school n. 5, Constitutiestraat ; school n. 6, Elisabethplaats ; school n. 10, Schoolstr. ; school n. 15, Violetstr. — Kindertuinen : tuin n. 6, Ofefrande-straat ; tuin n .20, Violetstraat. 6de wijk, — Meisjes : school n. 9, La-morinièèreèstr. ; school n. 10. Groote Hondstr. — Jongens : school n. 14, Al-bertstr. ; school n. 16, Groote Hondstr. — Kindertuinen : tuin n. 12, Albert Gri-sarstr. ; tuin n. 13, Provinciestr. ; tuin n. 16, Brouwerijstraat. 7de wijk. — Meisjes : school n. 11, In. diënstr., school n. 13, Van Acrdstr. ; school n. 17, Bredastraat. — Jongens : school n. 13. Indiënstr. ; school n. 18, Bredastr. — Kindertuïn - n. 14, Bredastraat.8ste wijk. — Meisjes : school n. 5, Haantjeslei ; school n. 14, Brederodestr.; school n. 18. Geuzenstr. ; school n. 20, De Vrièrestr. ; school n. 21, Verschan-singstr. — Jongens : school n. 7, Marck-gravelei ; school n. 11, Kapucienersen-straat ; school n. 17, Balansstr. ; school n. 20, De Vrièrestr. ; school n. 23, Kas-teelstr. — Kindertuinen : tuin n. 5, Be-legstr. ; tuin n. 17, Verbondstr.; tuin n. 19. Verschansingstraat. 9de wijk (Kiel). — Meisjes : school n. 6, Abdijstr. ; school n. 22, De Bos-schaertstr. — Jongens : school n. 9, Pie-renbergstr. j school n.23. De Bosschaert-straat, — Kindertuin - n, 3, Pierenberg-straat.lOde wijk. — Meisjes : school n. 4, Boerhaevestr. ; school n. 7, Biekorfstr. ; school n. 17, Bredastr. ; school n. 19, Stuivenbergplein. — Jongens : school n. 10, Schoolstr. ; school n. 12, Oranjestraat ; school n. 18, Bredastr. ; school n. 22, Stuivenbergplein. — Kindertuinen : tuin n. 1, Nijverheidsstr. ; tuin n. 11, Everaertstr. ; tuin n. 18, Stuiven-berplein ; tuin n. 14, Bredastraat jûe invoering van de telefoou Het is nog slechts weinige tientallen van jaren geleden dat de telefoon voor het eerst in Europa werd gebracht. Thans zijn millioenen menschen door een labirinth van draden aan elkaar ver-bonden; kunnen wij gesprekken voercn met handelsvrienden of met bloedver-wanten, die honderden kilometers ver-wijderd wonen. Dat had men vijftig jaren geleden niet kunnen denken, toen een drietal vindingrijke Ainerikanen voor het eerst de telefoon naar Europa brachten en in Parijs met die nieuwe vinding en met een soort gramophoon voorstellingen gaven, die eenige dubbeltjes entree kostten en waarin de toeschouwers niet meer zagen dan een aardig speelgoed. In het tweede deel van zijn levens-herinneringen, welke hij getiteld heeft « Wat ik nog te zeggen heb », vertelt de welgekende Franschman Maurice Dreyfus aardige dingen uit de jeugd van de telefoon. Het was' in het midden der zeventiger jaren Dreyfus had juist zijn zaak in de rue de la Bourse geopend, toen op een mooien dag drie Amerikanen hem be-zochten. De man die 'i woord deed was een heer met een grooten gouden bril; hij vestigde de aandacht van Dreyfus op een grappige uitvinding, een « elektri-sche veer » ; de tweede bezoeker was een beweeglijk, spraakzaam journalist, Cornelis Herz geheeten, en de derde een stille, kalme man, die,door zijn reisge-nootn een beetje met den rug werd aangezien, heete Graham Bell. Onder de elcktrische toestellen, die de uitvinders bij zich hadden, was nog een sterk mekanisch speelgoed, eeu grappige kuriositeit, waarvan de Amerikanen groote praktische gevolgen ver-wachtten.Het toestel bestond uit een paar hou-ten kokertjes, die door een met zij de omwonden staaldraad aan elkaar verbon-den was. Als men een der kokertjes aan den mond bracht en een ander persoon, die een eind verder stond, het tweede kokertje aan het oor liet houden, kon dk perscon hooren wat in 't hoorntje gesproken werd. Aan de Akademie van Wetenschappen werd dat toestel ook getoond, maar het vond slechts een matige belangstelling. Na de zitting in de Akademie bleef Graham Bell dan ook niet anders over dan zijn instrument weer over te brengeu naar de kleine winkel in de rue de la Bourse, waar de weinige Dezoekers er zich mee amuseerdeu. Intusschen zaten de uitvinders niet stil ; na eenige dagen haddcu zij een draadverbinding gemaakt tusschen wo-ningen op de Place de la Bourse en de rue Vivienne, en het was bun werkelijk gelukt daar een vrij duidelijk gesprek langs te voeren. Dat was de eerste maal dat een telefoongesprek van verscheide-ne honderden meters in Frankrijk werd gevoerd. De Amerikanen waren dol van blijd-schap. Herz wist van den minister ge-daan te krijgen, dat hij mocht trachten langs de telegraafdraden een gesprek tusschen Versailles en Parijs te voeren. De proef gelukte : van 't paleis in Versailles sprak men naar het ministerieel bureel in Parijs, Daarmee was de telefoon in Parijs in-gevoerd, maar nog bijlange na niet po-pulair. De Amerikanen hadden nog een ander speelgoed bij zich. Door een klein spreekhoorntje sprak men in een cylin-der, waar een dun tinnen plaatje was gelegd. Met een slinger draaide men de cylinder rond, zoolang men sprak. Daar-na draaide men weer terug en 't mecha-niek herhaalde met vreeselijk krassende stem de gesproken woorden. Met deze grappige machine verwekte de Amerikanen een algemeene vroolijk-heid. Zij gaven voorstellingen in een zaal aan de boulevard de Capucines. Dreyfus schrijft daarover : « Deze eerste voorstelling met de phonograaf is voor mij al tijd een gedenkwaardige gebeurtenis gebleven ». De verbazing van de toehoorders als ze de machine van zelf hoorden spreken was buiten-gewoon.Toen de voorstelling begon, trad een der toehoorders naar voren en vroeg: « Mijnheer de phonograaf, spreekt u Fransch ? » Maar het krassende ant-woord luidde : # Zeker, mijnheer, zelfs zeer goed ». Het publiek amuseerde zich dol en de vroolijkheid steeg nog, toen het toestel met een vreeselijk stemgeluid een bari-ton-solo uit « Willem-Tell » zong eu met een scherpe gil en een merkwaardig geknars eindigde. Een heele winter lang gaf de phonograaf voorstellingen, yroox 10 en 20 sous per a vond DAGELIJKSCH NIEUWS ONZE ARTISTEN IN HET BUI-TENLAND. — Uit de « Indépendance Belge « : Wij vernemen dat verscheidene onzer tooneclspelers op dit oogenblik een groot succès in het Opéra te Monte-Car-lo behalen, alwaar het orkest met maestria door onzen landgenoot, den heer Lauwerijns, gedirigeefd wordt. Deze laatste heeft zich bijzonder onderscheiden bij het dirigeeren van het orkest bij het onlangs opvoeren van « Aïda » en « Paillasse », het bekende opéra van Leonca-vallo, met de medewerking van den grooten ténor Caruso. Twee gedistingeerde pensionairen van den KoninklijLen Muntschouwburg, de baryton Rouard en de ténor Audouin, van hun ve/lof profiteerende, hebben zich içveneens in het Grand Théâtre te Monte-fCarîo laten hooren. DE SCHOUWBURG DER BELGISCHE GEINTERNEERDEN IN NE» DERLAND. — Uit «La Métropole»: Ten einde de lange uren op aangena-me wijze te verkorten, zijn de Belgische geïnterneerden in het kamp te Zeist, in Holland, dank zij de toewijding van den eersten luitenant Van Stockum, erin gelukt een dramatischen kring te stichten, waarvan de opvoeringen met de meeste belangstelling gevolgd worden. Daar onze jeugdige landgenooten in genoemd kamp de dingen niet ten halve willen doen, worden de vertooningen cpgeluis-terd door symphonische intermezzo's, die door een puik muziekgezelschap uitge-voerd worden. BERICHT. — Sedert den i" dezer maand is het postbureel, te Eeckeren-dorp, weder toegankelijk voor het publiek (op werkdagen van 9 u. 's morgens tôt 1 u. 's namiddags en van 3 tôt 6 u. 's namiddags ; op Zon- en feestdagen van 11 tôt 12 u. 's morgens. (Duitsche tijd). Bovendien worden dp de werkdagen eenmaal gelicht, al de postbussen van Eeckeren en Ste-Mariaburg, inbegrepen die des kanteors te Eeckeren-Donck. IN OORLOGSTIJD. — Uit de « Figaro » : Gisteren waren wij op een postkan-toor te Parijs getuigen van volgend feit : Een heer biedt aan het loket een tele-gram aan, aldus opgesteld : « Operatie uitstekend gelukt. Pierre gered ». De klerk leest den tekst aandachtig, keert het papier langs aile kanten om en geeft het ten slotte aan den heer terug met de uitlegging : — Onmogelijk een dergelijk telegram over te seinen : het is niet door den po-litiekommissaris geviseerd. — Dat is zoo; maar de tekst is duidelijk en er is spoed. Ik verwittig enkel mijne bejaarde ouders van den goeden uitslag eener zeer ernstige operatie welke mijn zoon Pierre, die te Val-de-Gràce in behandeling is, moest ondergaan, ten-gevolge van kwetsuren die hij in de Ar-gonnen opgeloopen heeft. Zijn grootva-der en grootmoeder kenden den dag en het uur der op?ratie en moeten op dit oogenblik met angst op mijn telegram wachten.., Bovendien, kent U mij; U ziet mij iederen dag, U weet dat ik Franschman ben, en dat ik sedert 40 jaar als koopman in uwe buurt gevestigd ben. Hier is mijn patent, mijne kiezings-kaart, mijne... — Onmogelijk! Het visa is absoluut noodig ! En de man was genoodzaakt het visa te gaan halen. Op het politiekommissa-riaat was de agent, belast met de visa's en andere dingen, met iets bezig dat geen einde- scheen te nemen ; de stukken die op een hnndteeken of een stempel wachtten, lagen op zijn lessenaar opge-stapeld. Evenwel kwam hij er door, in-klusief het bewuste telegram, dat niet eene vertraging van twee uren, doorge- Eindelijk kon dus het telegram, met eene verlating van twee uren, doorge-seind worden... twee lange uren, gedu-rende welke daarginder, twee oudjes angstig de wijzers van de groote klok volgden. VOOR DE BRIEFWISSELING MET GEINTERNEERDEN IN NE-DERLAND. — (Officieel communiqué). Het komt veelvuldig voor, dat Belgen, die verlangen te korrespondeeren met hunne familieleden of kennissen welke in Holland geïnterneerd zijn, hunne toe-vlucht nemen tôt de tussclienkomst van zekere personen, die zich daarvan een bedrijf hebben gemaakt. Deze lieden, die zich ruim laten betalen, doen echter nists anders dan wat de verzenders der brieven zelf zouden kunnen doen. Zij vertrouwen deze brieven eenvoudig aan de Duitrche posterijen toe. Eene bespœdiging in den dienst, hetzij door de brieven persoonlijk te bestcllen, hetzij door ze op staanden voet in de kontrc'e-bureaux te doen vi-seeren en sluiten, is totaal buitengeslo-ten, wat ook deze tusschenpersonen mo-gen doen gelden ten einde hunne diens-ten op te dringen. DE DUITSCHE BEZETTING EN DE NEDERLANDSCHE TAAL. — Men schrijft ons : « Hoezeer de Duitsche Regeering in België de Vlaamsche taal eerbiedigt, blijkt uit het feit, dat bijna overal les-sen in het Vlaamsch gehouden worden voor Duitsche officieren. Hier ter stede wordt sinds vier weken een cursus gehouden door Dr. Schowalter, den ver-taler van Conscience's « Leeuw van Vlaanderen », schrijver van « Président Kruger's Levensherinneringen » en tolk der Boerengeneraals op hun reis door Duitschland, tegenwoordig militaire pre-Jdikant voor de provincie Antwerpen. Omtrent vijftig officieren hebben aan zijnen cursus deel genomen. » VOOR DE KAN FWERKSTERS VAN HET ARRONDISSEMENT ANTWERPEN. — Diegene die zonder werk zijn, kunnen zich laten inschrijven, aile dagen der week, behalve 's Zondags van 8 tôt 9 ure 's morgens bij M. E. Van Migem, 2, Louizastraat, te Antwerpen. Zij worden beleefd verzocht eene tee-kening of staaltje mede te b/engen van hetgeen ze in den laatsten tijd gemaakt hebben ; men zal trachten hen werk te verschaffen. UITBETALING VAN PENSIOE-NEN. — De burgerlijke pensiœnen zullen uitbetaald worden van af Maandag 12 April. De krijgspensioenen van af Woensdag 14 dezer van 9 tôt 12 ure (B. T.) ONZE KUNSTENAARS IN DEN VREEMD12. — In de week van Paschen werd te Middelburg eene tentoonstelling gehouden van schilderijen en waterverf-schilderingen alleen van Belgische kuns-tenaars.Er waren werken van Jacques Berg-mans, M. Bernins, René Basiers, A. Haegebaert, LéopoH Muller, Colette De Munter (op fluweeî en zijde), F. Nys (glasbeschildering, portretten van Ko-ning Albrecht en Koningin Wilhelmina), Gustaaf Orban, M. de Pelsenaer (water-verfschildering), J >s. Posenaer, Aug. van Steenacker, Jr>cin Tits, Hendrik Wense-laers, Frans Willems en Ed. Wittenrou-gel.Uiterst veel volk kwam naar deze tentoonstelling zien en goede zaken werden gemaakt. Heeren ELEGTRIEKBEWERKERS tra&g! d« pri{î voor «i uw« benoooigheritn, alsook voor de nieuwe lamp 0SRAMJ/2WATT lanlOGKAARSEN bij depothouders der lanp . Î0# «Al TÉ A C°. Handelslai 149. Antwerpwt. VERJARING. — In den loop der vol-gende maand zal het juist twintig jaren geleden zijn dat door een privaat initia-tief het borstbeeld van den volksdichter Frans De Cort, uitgevoerd door wijlen beeldhouwer Frans Joris, in ons stede-park geplaatst werd. Iedereen zal reeds weten dat op het voetstuk van dit beeld de volgende woorden gebijteld staan : — Ik heb altijd graag medegelachcn, nooit moedwillig eenig stuk gedicht, waar ieder stroof eenen verschen zak-doek verei^cht... » Frans De Cort. NIEUWE BANKBRIEFJES. — De « Soc .été Générale de Belgique», die reeds zeer schoone bankbriefjes van 1 frank uitgaf, zal in 't kort ook briefjes van 3 frank in 't licht zenden. De briefjes van die waarde, welke door deNa-tionale Bank in 1914 werden uitgegeven zullen kortelings ingetrokken worden en door nieuwe vervangen worden. LEVENSMIDDELEN VOOR ONS LAND. — Zondag morgend kwam te Rotterdam het stoomschip « Strathay » aan, geladen met 13,000 balen graan, be-stemd voor « The American Commission of Relief » in België. Toen juist met het lossen begonnen was kwam order om te stoppen. Wat er haperde is tôt hiertoe nog niet gekend.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes