Het Vlaamsche nieuws

1060 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 03 Juni. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 19 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/sb3ws8k73z/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Iuderd&g 3 Juni 1915, Eerste Jaarg, Nr, 140 ******& aaMWMOtHMftfHB $fM|Hf*l|nfl|jMm fMMMSH m.m*r- Prijs : 5 Centiemers door geheel België Vlaamsche Nieuws • &aëSB Het hmmt ingelicht en mee&t ^arsprald Nieuwshlad van België. * Verschijxit 7 maal per week -K'iat» 1 <pr;<^:BCTurw^yy^so^arq>iorit>>yr^-c.-tf-yMU^sattKtfBS£*Miaai6Ctt*»m'nSHBK^;i^<33UCSKaR»U?8>S-rc*3 -c*-a iè^,ecaj?H3g*a<w-«x.-*:»y.<-.• ^iSMKU»*tiiae3.i rn^&M'iK;xgWASt3Wt«. -y»yu^3x^r^ca«.,naCT*•+*- -M'iniJ-niiMHwmw L^ot ^xw,Jszas&M*u*a&ttiB&uasrjs3SBSBSt!<&c&ert ABONNEMENTSPRIJZEN : ter week (.35 j Per 3 maanden 4.— fer «îaaod I.fc9 | Per 6 maanden 7.58 Per jaar 14.— -, iiJtW-^agaS^/wraXX^ J4f^ ara^Kg-atraE BESTUURDER: ALFONS BAEYENS BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel, 1990 | T r>'> riiniiiii rm nri" ~»iirnT~]nr *M)r»iTii"rr i*ir~m>" rr— -■■■ • •• - •' .-»r%>tfcr<vii«iM a> | AANKONDIGINGEN : Tweede bladz., per regel 2.SS | Vierde bladz., per regel 8.63 Derde bladz., itl. I.— | Doodsbericht 6.— V«or aile aunoacen, wende uci aick : RUODKSTRAAT, 44. ^ar■Mi'ii'mniil't'.IJ JfMllH ;rt **- T"fT^v -r^srrzzsris -zs-zzssl Ii-: :< lompe Kwinkslagem ■j hebben ons rroolijk gemaaktovei :|iilderij van den hr Léon van Pe :k en veel raenschen met ons. jj hoopten, en wij hopen het nog je achtbare senator de eerste zov reweest om met een reeks onsehul-opmerkingen, die geestig wilder _ on fait te que l'on peut — te la-en ze te neruen voor wat bedoelc at wij over den hr Léon Van Pe li denken en hoe hoog wij hen iten weet hijzelf wel best en wfe zei het nog onlangs in Het Vlaamscht l-is, toen wij over hem een woorc b ter gelegenheid van het pr'ach Lrtikel dat hij opzettelijk voor on: lover den Vrede had geschreven. Unu slaat de Antiverpsche Tijdin [den tooa der verontwaardiging aan torons artikel? Dat kunt ge denkei jnapt ge als ge ziet hoe die veront rdiging zich lucht geeft I ï is hoegenaamd geen verhoudin; chen de luchthartige be»chouwingei m ons lieten welgevallen en de ge ijkheid ea giftigheid vam het weder iroord. Ii in tegenstelling met onze plomp, tkltfen, een toonbeeld van geestigi •i » Tia fijne kieschkeurige pôle i Is {e iemand de les wilt lezen, dai t (t dat aiet beter dan met de proe It som ! et heet een ingezonden artikel da etend wordt Justus, maar het pseu past heelemaal niet bij 't armzalij :hriji", waarin we bijvoorbeeld te le krijgen: Het zijn de sleehtste vruchten nie uraan de wespen knagen, » zegd i,«en dit is hier het geval. » reeselijk waar ! En raak, hce ! oor het stuk van Justus op de redak ioekvvam, hadden zij daar hun ver mrdiging in ioom kunnen houden a îsven zij er zelven even lucht aai le volgende sierlijke bewoordmgen lieten de ingezonden brok van he ;end welluidend praeludium vooraf i: Mtrstaand irlikel werd ons ter op « lucgezonden door iemand, die vi intwaardiging naar de Pen gegn II, toen hij oner eenige dagen d mpe kwinkslagen las waarop de ver èling van Senalcr Van Peborgh • Pmfisten door di eeuwen heen » in « Anlwerpsche Tijdingen » al itlon verscheen, door een dagbla< a stad onthaald werd. fii hadden gemeend dat het verkies [>'« de onkiesche brok die het bla< histie ten beste gaf, onverlet te la ■ l!'<; wilden de persconlijkheid va: »!«r F«n Peborgh met tôt onderwer; «» van eene polemiek met iemand iva*rie en in gezag te zeer zip is. kh wij kunnen best ttannemen da '«m eene verontwaardiging, die bi t'4en nioet zijn opgeweld, aiet kon ' '1 toom houden. '"mens, menschen die spotten me .!'"le> dierenbescherming, anti-ai ::isw' <» meer andere edtle zaken w«i eens bij de ooren worden ge k. ,ooren trekken laat te wenschen :^t omdat de operatie aan verkeer- I ^wam, want in heel ons leven i ! niet gebeurd met een cnkele ede i?i'5 te spotten, zeker niet met paci II °f dierenbescherming — dat wee ! ":u! zoo goed als de hr Léon Va: i rîh zelf — en ook niet met anti Nism J1 *1' ze daar nu denken een steei 0!'ûer water te geven, dan is 't nog ®'s mis. ckunt een gœde kristen zijn en toc! ^ls zondigen en dan is er nog eei verschil tusschen menschen di .V,a dagen zullen barsten, doc! t* slechts zelden iets aan ziet, e: x lf'i die zich door gezellig samer ( Çîa' *Ue drie maand latea verras iS tecb kurieu» wie met stceae '^erpeaf V Teraardebesteiliiïg van Scbepea Frans van Kuyck 1 Gezien den tijd zal onze geliefde sche-1 ' pen van Schooue Kunsten in allen een-' voud naar zijne laatste rustplaats ge-' bracht worden. ' Wij betreuren zeer dat de omstandig- ' heden een hinderpaaj moeten worden om aan de bevolking van Antwerpen te 1 laten bewijzen, hoeveel zij van dezen ' braven en begaafden man hield. Een : vorstelijke rouwstoet zou hem vergezeld ' hebben. i Het is des te spijtiger daar een begra- j > fenis, zonder inmenging van gods- j dienstige ceremoniën, reeds een praal en ■ een plechtigheid ontbeert, die aan ker-, • kelijke diensten verbonden js. 1 Een man die zoo schitterend een open- • baar mandaat vervulae, die zooveel deed voor zijn stad, die zoo algemeen geacht, [ bemind en gewaardeerd werd ; die tôt { i eer strekt van zijn partij, van zijn over-l - tuiging, van zijn geestverwanten, dicut - met openbare plechtigheid begraven te worden, als een cpperste hulde aan bur-1 ; gerdeugd en beginselvastheid. Waar zij : is moeten wij haar huldigen, bij den - vrijdenker en bij den geloofsbelijder. Elke overtuiging is eerbiedwaardig, i doch het volk moet dat weten en begrij-f pen. Frans vanKuyck was als mensch, als t burger, als ambtenaar, als magistraat, - als politiek man een schoone figuur. I Wij moeten buigen voor de noodzake- - lijkheid des tijds. Des te inniger, dit is waar, zal nu de t rouw wezen van de schaar nabestaanden z en vrienden die den diepbetreurden en geliefden man op zijn laatsten tocht zullen begeleiden. De begrafenis zal plaats grijpen Vrij- - dag a.s. op Schoonselhof. i t Wcfanschap m Sport op het sîagveld t Evenals de « Times » enkele dagen ge-leden, schrijft nu ook de « Daily Tele-graph » over de groote verliezen, die de ; Engelschen in dezen oorlog lijden, waar- - bij vooral de verliezen aan jonge officie-ren op de verbeelding werken. Het blad overweegt echter, dat iedere familie die op deze wijze in een van haar liefste le- S den getroffen wordt « terecht trotscb ^ mag zijn. » Dit is dus geheel de Duitsche opvatting. Het blad verheelt zich niet dat de ver-i bijsterende doodenlijst tôt aan het eind van den oorlog toe zic hzal blijven verlen-gen. Gelukkig mag men — schrijft de 1 « Daily Telegraph » — de zekerheid heb-^ ben, dat zooveel moed niet tevergeefs is , betoorid. Ware het anders dan zouden î de gebrachte en nog te brengen offers on- draaglijk zijn. t Bovenstaande beschouwingen vormen . — in 't kort — de inleiding tôt een J hoofdartikel, door het blad gewijd aan " twee in dezen oorlog gevallen officieren, de broeders Creufell. t Wordt in de Duitsche couranten van . gesneuvelden bijzonderlijk melding ge-maakt, dan zijn het meestal personen ge-' weest die uitblonken in wetenschap of kunst. De Creufell's waren — wij hebben er dezer dagen in ons blad al de aandacht op gevestigd — fameuze sport-I lieden : n.l. beroemde polo-spelers. En s de « Daily Telegraph » maakt in haar artikel dan ook deze opmerking : « Het is _ juist de sportgeest, die het Britsche le-t ger onderscheidt van aile andere ter -, wereld en het maakt tôt een opgewekte gemeenschap van uitgelaten helden. » Zulke menschen komen tôt opvattingen , als die van den neef van de Creufell's, die in een van zijn brieven schreef : « Ik ben dol op den oorlog, het is net een groote picnic, maar zonder de bezwaren die er ^ aan een picnic vast zitten. » Dat het En-gelsche leger van die soort officieren be-^ zit — dankt Engeland — volgens de a « Daily Telegraph » — niet in de laatste plaats aan de groote kostscholen, waar zij op de speelterreinen zijn gevormd. Wel hebben die scholen, erkent het blad, Q vele fouten maar thans blijkt dat zij ook haar groote ja, schitterende verdiensten hebbea. Tôt zo«ver «l« « Daily Telegraph». Wat wel eens gezegd mag worden Wanneer klaarblijkelijk onrecht ge-schieut, wanneer zonder onverbidUelnke uoouzaKeuj kucid te^^u de wetten der tiumamtcu woidt gezoudigd — scùnjic het W. v. il. JK. — Uan ait slechis van neutraie zijde worden vasigesteid. is liet meer dan eene trazei1 VVac u kiaarDlijke-lijk » ib, bedoeit met meer vasigeateld te worden, zuuden wij zeggen. maar is er in dit opzient ouït iets RiaarDlijKeajk i lieel net uetoog van liet W. v. 11. jtc., waaraan de Ooveusiaande zinsnede ont-lecnd is, berust immers erop, dat de oor-logvoereude ^artijen overtuiyd zijn van hun puent, nun Delang, en nun reent, om te iiaiideiijH geiijic zij heuben ge-daan. Zulien wij îieutiaien, op onzea sioei, het dan « KlaaruiijKeujk » onreent uoeme.ui' Wat onreent is, Oiijlt onreent — wij citeereu weer het VV. v. h. K. — ook al is de tiandehng uitgelokt door (ejen gevoig van wat anueren deden. Juist dezer dagen bereikt ons een Ontit van eeii lid der recntenijke maent, ons bjtoo^end, dat, wanneer de iitigelaCUeu Lord j^itenener's aaiiKoudiging vau net geuruik van verstiKiLende gaaaen in de piaKUjk breugeu gaan, du nu geen onreent, maar reent wezeu zal. « J&UaarOlij-kenjk. m Lu « onverbiddelijke noodzakelijk-heid» ? Zulien wij van hier uit net aan-durven, zal een recnts^eiterde als ue hooidredaKteur van net W. v. h. K. zien vermeten, zonder, altnans zonder oUjektiel verkregen, kenuis van leiten en omstandigheden, uit te maken, ot cr zonder onvorOiddchjke noodzakehjkheid tegen de wetten der humaniteit is ge-zondigd? is er ooit onverbiddelijke noodzakelijkheid, om tegen die wetten te zondigen? Ucn, dat wij ons toch in dezen tijd, nu een nuenter oordeel zoo hoog s: noodzaiteiijk is, met aan irazes gevau-gen geven, en rondweg erkennen, dat onze tutspraken over de handeimgen der oorlog voerenden, onze veroordeelm-gen eu vrijspraken (benalve in de zeer, zeer enkele gevalien, dat een duidenjK sprekenue traRtaattekst voor on» ligi.; uitsiuiteiid worden ingegeven door « ge-voei », dat voor reçut en recntvaaruig-heid gewoomijk een sieente gids ib, en dat m de tegeuwoordige tijden nog steiK onder den invJoed staat van antipatmc tegen ot sympatuie voor eene der ooriog-voerende înogenduedeu, waarvan van-zeli met één mensch vrij is. Om al de vroeger en thans aange-voerde redenen verdient het de voor-keur, de jeiten zelve tôt onze lezers te doeu spreken, de feiten in al hunne naakte gruwehjkheid. Niet alleen de feiten, waar wij Nederlanders in onze grooçe objektiviteit wel wat op aan te rnerken weten, doch aile oorJogsieiten zonder onderscheid. Dan komen wij — dit is een bijkomstig voordeel — ook niet in een gedachtengang, als waarin het W. v. h. R. schijnt te zijn geraakt, alsof oorlog, en humaniteit met elkaar vereenigbare begrippen zijn, alsof een ■nrnrjii^niij*! • irTr^rMrf«MT^-^F»^^ni^r^raiTi«rrinrBrB-ir n î oorlog mogelijk is, waarin niet tegen de wetteu der humaniteit wordt gezondigd. Laten wij in de neutrale staten er ons toen van doordrongen houden, dat al wat wetten en traktaten en zedelijke overwegingen in den oorlog kunnen ue-reiken slechts schijn is; dat zij niet meer doen, dan de onmenschelijklieid van den ooriog hier en daar wat bemantelen, en dat, wanneer wij spreken van de wetten j ! der humaniteit iu den oorlog, deze feite-! lijk niet meer zijn, dan eeu mooi etiket, dat wij, menschen, uit gewetenswrœ-giug onze anmenschelijkheid opplak-ken. j | Naar ons werd medegedeeld hebben Franjche geneeskundige tijdschriften vermeld, dat er iH den slag aan de Marne alleen van Lransche zijde 14'2,U00 man gesneuveld eu buiten gevecht ge-steld zijn. tlonderd twee-en-veertig dui-zend man, zonder dat wij hebben ge-hoord van een protest, dat er zonder « onverb.ddelijke ncodzakelijklieid, tegen de wetten der humaniteit gezondigd » zou zijn. Allés schijnt in dien slag « fatsoenlijk » toegegaan. Is dat dan nu menschelijk? Met miljoenen worden reeds de slacht-offefs van den oorlog geteld ; miljoenen en miljoenen vrouwen en kinderen lijden het ontzettende leed mee. Honderd-duizenden en nog eens honderdduizen-den mannen in de kracht van hun leven, geleerden, kunstenaars, producenten op aile mogelijk gebied, zijn opgeofferd... overeenkomstig de wetten der humaniteit. O humaniteit, hoe diep zijt gij dan gezonken ' j j Nu is het gevaar van al zulke gevoels-protesten, als wij ongewenscht achten, t dat zij onze aandacht afleiden van het-jgeen waartegen alleen en uitsluitend ge-protesteerd worden moet : den ooriog zelf. Men gaat protesteeren, in naam van réélit en menschelijkheid, omdat hier of daar eene der wetten wordt geschonden van wat wij onze « beschaving », dat j vernisje, gelieven te noemen, en raakt in een plooi, alsof de oorlog zonder « zondiging tegen de wetten der humaniteit » recht eu menschelijk is. Men protesteert, en zelfs een bezadigd schrijver, als die in het W. v. h. R., ont-kouit daaraan niet, tegen de opoffering : van « onschuldige » menschenlevens —j men mist dit woord, dat indruk maakt1 op eeu emotioneel publiek, nooit. Maar, j lieve hemel, zijn dan die miljoenen, die op de slagvelden vernietigd worden, soms schuldige menschenlevens?... Geen grooter gevaar, dunkt ons, voor een neutraal land, dan dat door eenzij-dig pathos ,door « heilige » protesten tegen deze of die episode uit den oorlog, — vreeselijke gebeurtenissen, zeer zeker — de afkeer vau den, volgens aile rege-leu van de kunst en... het recht gevoer-! den, oorlog zelf verflauwt. Niet mooi oorlogvceren zij het streven ; de mensch-heid moet worden gevoerd tôt : geen oorlog voeren. Er zijn, waarlijk, in ons land, behalve de heer Steinmetz, al menschen, die een oorlog zoo erg niet zouden vinden. Is dit geen gevaar? (N. R. Ct.) Panama Het doorgraven door de Vereenigde Staten van Noord-Amerika van het Ka-naal van Panama, had dit kleine land weer terug in eiks geheugen gebracht. In het verslag van den minister vau België in Midden-Amenka (Guatemala) vinden we over Panama eenige bijzon-derheden die niet zonder belaug zijn voor de kennis \ an het land welks naam nu zoo dikwijls op ieders tong ligt. We zegden klein land, echter niet zoo klein in oppervlakte als België, daar het bijna driemaal zoo groot is als ons lan-deken en meer dan 83,500 vierk. kilom. uitgestrekt is : de vlakten beslaan er 18,500 vierk. kilom. ; de bergkctenen (dicht met licut begroeid en waarvan sommige toppen 5000 tôt 6000 voet hoog zijn) 62,000 vierk. kilom. ; de eilanden — die zoo maar 1600 in getal zijn — 7,300 vierk. kilom. ; het overige is door moerassen bedekt. Men raaint de bevolking op ongeveer 400,000 personen ; het juiste getal is on-bekend ; de inboorlingen zijn Indianen ; thans zijn er ook talrijke blanken uit Noord-Amerika en Europa. De rivieren zijn er zeer talrijk ; men telt er minstens 150 die ten Noorden in de zee der Caraïben uitmonden, en zeker het duboel van dit getal ten Zuiden in den Stillen Oceaan. Het kliir aat is er warm (langs de kus-ten "27 à 29 graden) en vochtig : langen tijd hetft men het aangezien als een der meest ongezonde van den aardbol.Thans bestaan er twee steden, Colon en Panama, die, dank zij buitengewone maatre-gelen, goed bewootibaar zijn en niet meer geteisterd worden door de gele koorts, het groote gevaar in deze stre-ken.Het jaar hecft er twee seizoenen : het droge seizoen, dat gaat van januari tôt April, en het regenseizoen, van April tôt Januari. De dierensoorten zijn er talrijk. Men treft er aan : den Zuid-Amerikaauschen jaguar, veischillende soorten van apen ; wilde kalkoenen, papegaaien, slangen, van af de al'lerkleinste tôt de boa con-strictor toe ; alligators, en eindelijk al-lerhande insekten. De plantensoorten zijn die welke men in meest al de tropische landen ontmoet ; woudtn overdekken een groot deel van het grondgebied en vertegenwoordigen honderden verschillende houtsoorten, waarvan wij eenige der bijzondcrste aan-duiden : Het pokhout dat een ongewoon uit-houdingsvermogen bezit ; de caciqui of koning der wouden : de roode en de gele — de Indiërs aanzagen hem als het zin-nebecld van het gezag, vanwaar hem zijn naam komt — ; de mahonieboom, zeer overvloedig in sommige streken, wordt geveld voor (Ln uitvoer ; de Zorro is een zeer hard, do^h ook een zeer zeld-zaam hout ; men vindt er verder nog houtsoorten vau verschillende tin'en,me/ de eene of andere eigenaardigheid, zoo-als o.a. de Matapolo in wiens omgevino' geene andere booinen groeieti kunner. ; kaoutchoucboonien, de reusachtige qui-po, uit wiens stam men eens een vaar-tuigje uitgehoold heeft van 22 ton. Landbouw of veeteelt l^veren er niet voldoende op voor het verbruik. Van de vruchten die er gewonnen worden voor den uitvoer is de banaan de belang-rijkste ; men vindt m zoo wat ©ver ge- «». »»-'« uuiciov-ïi yiSIrf heel het land. Ook worden koffie en ka kao geteeld en uitgevocrd. Wat betreft de delfstoffen, men vind er gond, koper, ijzer, bruinsteenmetaa Imanganesium), peiroleum ; eukel he goud wordt regelmatig uitgebaat. Nijverheid bestaat er eigenlijk nie in de Repuuliek iJanama. De kleine on dernemingui die men er aantreft, mo gen niet als dusdamg besteinpeld wor den. Vroeger bestond er eene paarlen vi^scherij, die nu verloopen schijnt. De laatste statLtieken over den han del die verschenen zijn, loopeu over d' eerste drie trimesters van 1912. Toen be droeg de invoer 03,941,61)2 kg-, voor eei waarde van 7,202,268 balboa's (de bal boa =- 5 fr. 20) ; de uitvoer beliep slecht 1,625,617 balboa's, wegende 129,861,061 kgr. Bij het eerste opzicht schijnt dez< haudelsbalans zoodanig ongunslig da men geneigd zoj zijn de juistheid ervai te betwijfelen, zoo er geen bijzonder faktor het evenwicht kwam herstellen aan het doorgraven van het kanaal werk ten gestadig 40,0U0 man, wier loonei van buiten komend, gedeeltelijk in he land verteerd werden. Men hoopt da nu het kanaal open is voor de scheep vaart de beweging merkelijk toeneme: zal, dat de schepen steenkolen eu ver sche mondvoorraad zullen opdoen, enz. ■ doch bevoegde personen meenen d«t er slechts éen probaat niiddel is om in dea t toestand te verhelpeu en dit zou zijn : 1 de natuurlijke rijkdommen van het land t uitbaten. Op den totalen invoer ter waarde van >. 7,202,268 balboa's gedurende de eerste 1 drie trimesters van 1912, komt België tusschen met eene som van 81,082 balboa's; onze invoer bestaat meest uit kaas, bier, wapenen, ciment, tabak, enz. Wij trekken om zoo te zeggen niets uit Panama ; de 7/8 van den uitvoer van a het land gaan naar de Vere:nigde Sta-" ten, de bananen nemen hier veruit de 1 eer=te plaats in. De wegenis in het binnenland is nog 5 sellier onbeduidend en vrij slecht. Er be-i staat slechts een spoorweg gaande vau ; Colon naar Panama, over eene lengte t van 80 kilometers ; het verkeer geschiedt ! dan ook hooidzakelijk langs het water, ; waarvoor het land een echte vloot van ; zeer kleine zeischepeu bezit. We hebben terloops aangehaald dat i ook België voor ruiin 400,000 fr. uit-t voert naar Panama ,en de algemeene ge-L dachte is, dat onze handel merkelijk zou - kunnen toeuemen zoo de Belgisclie fa-î bnkant wat meer initiatief toonde en - meer werkdadigheid om nieuwe uitwe-; gen te zoeken. -, -f-r -r -T?- -vTWfm: nr ">r—g ii ~ • r -rrrr i7trc>T~v*7~r.T.''.r" vrsarrMTfi DAGELIJKSCH NIEUWS FLANDRIA IRREDENTA! — Met volledige instemming nemen wij het vol- , gende over uit de « Gazet van Brussel » : , « Italia irredenta ! » Daarmee wordt bedoeld, dat al de gewesten ,welke door Italiaansch-sprekenden bewoond zijn, door eenzelfden Staat moeten bestuurd worden, nameiijk door den Italiaanschen. De gebieden welke nog niet van uit Rome geregeerd worden, moeten dus nog verlost worden ; zij maken het « Italia irredenta » uit. | De oorlog, welke wij thans doorleven is voor een zeer groot deel aan irrédentisme toe te schrijven. Want nevens het nationaal streven der Italianen heeft zich een Servisch irrédentisme komen plaat-sen. Hetzelfde verschijnsel vindt men terug bij de Grieken, Bulgaren en Roeme-niërs, terwijl Rusland zich als de be-schermer van al de Slavoonsche volken opwerpt. Het irrédentisme is aan de orde van den dag. Waarom zou er desnoods geen Vlaamsch irrédentisme geboren worden ? « Flandria irredenta ! » Het onverloste Vlaanderen ! Wat klinkt dat mooi, en waar, en ernstig. Wij moeten voorloopig niet eens onze oogen naar Franscli-Vlaanderen richten. Op onzen bodem hier staan niet minder dan drie vreemde | universiteiten en eene eigen hoogeschool hebben wij niet ! / oolang wij dien toestand niet geheel omgekeerd hebben, blijft Vlaanderen gekluisterd, blijft het vernederd en geestelijk onvruchtbaar. De heeren Maeterlinck, Destrée en Harry zeggen ons de algeheele uitrooiïng toe. Als zij het oogenblik zullen gekomen j achten om hun onzalig werk te beginnen, i zullen wij ze ontvangen met den onstui- , migen kreet : « Flandria irredenta ! » Kon nu bij deze gelegenheid Fransch-Vlaanderen, dat ons ontweldigd werd door Lodewijk den XIV, terug komen bij het Vlaamsche moederland. 75 per honderd der plattelandsche gemeenten zijn er nog die geheel Vlaamsch zijn ge-bleven ondanks drukking en onverbiddelijke taaldwingelandij. GOETHE, DANTE, SHAKESPEARE, — De oorlog heeft niet ver'ninderd dat de getrouwe vrienden van den roem des grooten Duitschen dichters zich te Weimar vereenigden, alwaar zij een ge-schikte voordracht van prof. Lenz ge-hoord hebben over « Het Nationaal Ge-voel ten tijde der Duitsche Klassieken ». Men weet dat de Goethe-Vereeniging voor Duitschland is, wat de « Dante Ali-ghieri » voor Italie en de « Shakespeare', Societies » vo^r Engeland zijn. Goethe, Dante, Shakespeare! Ziedaarj de ware roem van Duitschland, Italie en Engeland. Voeg er nog bij Vondel; Grill-parzer, voor Oostenrijk ; Molière, voor Frankrijk; Tolstoï voor Rus-j land, en als ge die namen uitspreekt verzwindt de haat en is er een gemeen-schappelijk goed voor aile volkeren, een bron van geluk, een drang naar vrede. j DE MOEILIJKHEDEN DER BEL-GISCIIE BIERBROUWERS. — De Gouverneur-Generaal heeft eene députa-1 tie van de Belgische Brouwersvereeni-gingen ontvangen, die hem verklaard hebben, dat de toestand der Belgische brouwers onhoudbaar is geworden, wijl de grondstoffen, en in 't bijzonder mout en gerst, ontbreken. Zij zullen hun bedrijf niet kunnen voortzetten, waardoor een groot aantal arbeiders op straat zullen gazet worden. De Gouverneur-Generaal heeft toen aangetoond, dat alleen de En-gelsche regeering schuld draagt aan dezen treurigen toestand. Men heeft een zekeren drang op Hç Nederlaadseha re- jeering uitgeoefend, zegt hij, opdat zij len uitvoer van grondstoffen aan de Belgische bierbrouwerij zou verbieden. Als -eden wordt door de regeering te Londea apgegeven, dat de Duitsche soldaten ia België in de gunst, aan de Belgische bierbrouwerij toegestaan, zouden deelen, wat ongerijmd is, daar voor de Duitsche soldaten gezorgd is, dat zij hun Duitsch bier krijgen, welk bier hier in groota hoeveelheden ingevoerd wordt. De Gouverneur-eGneraal eindigde met te beloven dat hij bij de Nederlandsche regeerinç zou aandringen opdat het uit-voerverbod op de brouwerij-grondstof-fen zou opgeheven worden. Ten slotte drukte de Gouverneur-Generaal zijn vast vçrtrouwen uit, dat de regeering van den Haag, welke reeds zoovele bhjken van sympathie voor da Belgische bevolking gegeven had, hem de noodige hulp met zou weigeren ia eene kvvestie, welke voor het ekonomi-sclie leven van belgië van zooveel ge-*vicht is. EEN NIEU W MEESTERSTUK VAN EUloE ROMBAUX. — In de zaal van de beeldhouwkunst der Royal Academy Exhibition te Londen, wordt de aandacht der bezoekers getrokken door het prachtig uitgevoerde b^eld « Eersten Morgen » van ligide Kombaux, dat een jeheel naakte Jevensgroote vrouwenfi-^uur, in marmer voorstelt. Een zeer bekende kritikus schrijft over het werk van den Belgischen beeldnou-ïver : « Geen opmerkenswaardiger beeld-louwwerk, hetzij wat originaliteit en Doëtische opvattinj ofwel de krachtige jiLvocring aangaat, werd sedert jarea ap eene openbare tentonstelling gezien. » De artisten van (Jroot-Britannic heb-sen het standbeeld als een nationaal ge-schenk aangekocht, op welke wijze zij 3en beeldhouwer eeren en tevens hunn« iunstscliatten vermeerderen. Een eerste oproep onder schilders, beeldliouwers en architekten bracht reeds boo pond sterling op. Het publiek wordt thans verzocht om deze som tôt 800 pond te willen aanvullen. PRIJSVERMINDERING DER BELGISCHE SPOORWEGKAARTJES EN -BOEKJES. — Van 1 Juni af zullen voor het geheele spoorwegnet, dat onder het belieer der Duitsche militaire spoor-wegen staat, reisboekjes tegen verimn-derden prijs voor de tweede en derde klasse uitgegeven worden. Deze prijzen zullen zijn Ir. 0.06 per kilom. voor de tweede klasse en fr. 0.04 voor de derde klasse. Er zullen eveneens abonnementen voor werklieden en scholieren in omloop gebracht worden, aan den eenigen prijs van fr. 0.25 per kilometer, en aheen voor de derde klasse geldig. Deze reisboekjes geven recht op 20 rei-zen tusschen twee opgegeven stations, volgens keuze van den reiziger. Deze rei-zen moeten aile binnen de drie maanden na den dag van afgifte plaats hebben. De maand waarin net boekje genoinen wordt, telt als eene geheele maand. De reisboekjes zijn strikt persoonlijk en moeten de puoto en de handteekening van den eigënaar dragen. Geene terugbe-taling zal geschieden voor deze reisboekjes, zelfs wanneer de reiz.n waarop het recht geeft, niet aile gedaan werden. De aanvragen voor reisboekjes moeten op bulletijns ad hoc geschieden, die ter beschikking van het publiek bij de wii. ketten liggen. Voor het bekomen van werklieden- of school-abonnementen zullen de daartoe gewoonlijk vereischte stukken mo«te& vsargelegë wordea.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes