Het Vlaamsche nieuws

2158 0
24 januari 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 24 Januari. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 19 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/hx15m63v1f/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

fonda g 24 Jaftuan 1915. Eerste jaar g. Nr 11. Priis : 5 Centiemen door g-eheel België Vlaamsche Nieuws Vlaamsche Nieuws ht et best ingelicht en meest verspreid Nieuwsblad van België. • Verschijnfr 7 maal per week VOORNAAMSTE MEDEWERKERS : Lode Baekelmans. — Jan Bruylants. — Mr Artb. Cornette. — Vict. De Meyere. — Aut. Moortgat. — Ary Deien, — e.a. ««■■■MHMMHNHNHHBaMGainHWBSKiaaBiMnBMBaaKHMaaHciaaBrfaK BESTUUR: Hooidopsteller : Allons BAEYENS R Beheerders Ant, VAN OPSTRAET BUREELEN: acdestraat, 44, ANTWERPEN Teleloon 1990 AANKOND1QINGEN : Tweede bladz. per regel . 2.50 I Vierde bladz. per regel . 0.35 Derde id. id. .1.00 | oi volgens overeenkomst. Doodsbericht 5.00 —M»—M——I BRIEVEN VAN ZEBEDEUS X. Den dag nadien was 'k 's morgens vrœg uit mijn kevie en als ik wat geëten liad en den hond van dikken Stan 'n kom vol oudbakken brood met zwarter koffie had gegeven, want 't is 'n slokop, heb ik mijnen driepikkel opgezocht en 'nen schoen van vtffra Trees, de meid van Menheer pastoor, onder handen ge-nom en .Ik geloof dat die gedurig op één been danst, want heur rechter zool is altijd scheef geloopen en versleten als de andere nog bijna nieuw is ! Nu, dat is heur affaire... Ge zult het misschien aardig vinden, om daar op terug te komen, dat 'k den hond van dikken Stan ouwbakken brood met koffie in zijn « jup » geef. Hij is niet beter dan ik, he, en ik moet sederl 't bombardement ook zwarten koffie ei: ouwbakken brood binnenspelen. 1k heb mijnen melkboer en mijnen bakker met geen oogen meer gezien en de winkels in de buurt zijn allemaal toe!... Ik geeJ het beest eten, omdat het dan niet huilt wat niet uit te staan was, en 's nachts o% mijnen dorpel komt slapen... Dat 's eer geruststelling, want 'n mensch weet nie wat er 's nachts kan gebeuren en als u zoo'n « loebas » voor uw deur zien zit ten, dan gaan ze een straatje verder. Ik was dan aan uffra Trees heur over îeêrken bezig, als Melanie, het wijf vai Tist, heuren kop binnenstak en zei : - Baas, ge moet eens bij ons komen Daar is 'n heer die u iets moet zeggen En weg was ze, de stomme Lijn ! Ii plaats van wat uitleg te geven ! Het doe altijd aardig, en bijzonder in oorlogstiji en als de vijand in de stad is, dat er eei heer u iets moet zeggen en dat ge er nie tnéer van weet. Ik kreeg het op mijn ze nawçn. 'k deed mijn sçjhort âf en 'k trol naar het « Trappeken-Op ». Daar zat « pojetief » 'n dik heerkei aan de tafel, « chic » gekleed en met 'nei schoonen grijzen hoed, 'nen stok met 'i ^ilveren kruk en « geglaceerd » hand schoenen nevens hem. Melanie stond achter den toog en zei — Daar is baas Zebedeus. Het heerken stond recht en sprak, me 'n mondje-pruim en een stemmeken al van 'n uffrouwken — Mijn naam is Frederik Muller, fol klorist... Het was 'n echt raar « typeken », me zoo'n glad geschoren gezicht, gelijk 'j maan,waar geen ouderdom op staat, zoo dat ge niet kunt zeggen of 't er een vai veertig of een van zeventig is. Hij hac grijs varkenshaar en lichte grijze oogen zoo flauw dat 't precies was of ze in wa ter zwommen. En hij draaide met ziji lijf, als hij 6prak, zoo gelijk 'n «mam mezel », als ze 'n nieuw kleed moet la ten bewonderen... Wat 'n folklorist is, dat wist ik, a lang, want dat is iemand die, veel leêgei tijd heeft en veel centen en die besteed aan 't opkoopen van mannëkensblâren scapulieren, poppenkoppen, speculatie vorxnen, poesjenellekens, koperen nagel van « scherensliepen», pottekens en pan nekens en ander « gelul » dat voor u he oprapen nog niet zou weerd zijn. In d< Heilig-Geeststraat hebben ze zoo'n hee muséum. Ik nam mijn klak af, want 'k heb al tijd veel «respect» gehad voor menschei met leêgen tijd en centen. 'k Dacht ii mijn eigen : die heeft in mijn vitrien iet zien liggen voor zijn « collectie » en daa /a] 'n stuiver aan te verdienen zijn ! ~ Mijn beste Menheer Zebedeus, ze het, heerken, fe gaat er met mij eentj snoepen, he? — Zeker, antwoordde ik, zeker, Men •heer Muller, met plezier... Melanie, gee me 'nen u slijmsnijer »... Eenen van viji Later heb ik begrepen dat 'k Melani bijna in de Beggijnenstraat heb gehoi pen ! 't Wijf wist nog niets van 't gene ververbod.., Ik ging aan den anderen kant van d tafel zitten en tikte eens met mijn born tegen 't glas « wit » van het heerken. — Ik zal maar met de deur in huis vai len, zei het. Zooals ik u gezegd heb, hee ik Frederik Mullen en 'k woon in d Rammelstraat, in Berchem, heelemaa alleen. V6or 't bombardement had i «an oûw meid. maar die is gaan loopen God weet waar naar toe, omdat ze bang was van de bommen... Ik ben wat doof, langs de twee kanten, en daarom heeft dat misschien op mij geen « effect » ge-maakt. In aile geval, ik ben in mijn achterkamer blijven zitten, 'k heb wat geëten, wat gelezen, 'k ben naar boven gana slapen en 'k heb in mijn huis 's Donderdags en 's Vrijdags zoo gerust gezeten als anders. 's Zaterdags is mijn neef aan de bel komen hangen en die was heel verwonderd als 'k zelf kwam opendoen. Hij dacht dat 'k gaan loopen was of dood gebomd, omdat hij daar zoo lang had moeten staan bellen. —< Ge zijt een held, merkte ik op. — Ja, zei het heerken, ge kunt gelijk hebben ; hij dacht misschien al aan de erfenis, maar dat is hier een nevenzaak. Er zijn heel veel menschen van Berchem op de vlucht gegaan, heel veel, en de i rest, die gebleven is, is daar zoo fier op als 'n bakkersbeest die over 'nen versch ; gewitten muur wandelt... — Ze mogen er fier op zijn ! — Ja, 'n bakkersbeest op 'nen versch > gewitten muur, herhaalde Muller en hij i lachte dat hij schokte. Ik doe nogal : vondsten van beeldspraak, he? Maar dat : is niets... Ge weet dat de menschen vuil- • tongên zijn en er altijd op uit zijn om 'nen deftigen burger te « klaneeren »... . Hewel, 's avonds, vôor dat 'k in mijn n bed kruip, pa^ ik gewoonlijk 'n koppel « slaapmutsen >i. In den dag geen drup-pel, maar 's avonds moet ik dat hebben. 'k Ben aan cognac geraakt die twintig i jaar in dep kelder van Geefs heeft gele-t gen, en als ge dien over uw tong voelt I loopen, dat 's 'n echtè zaligheid, man ! j Ik vrœg me af, waar hij dien cognac j. zooal anders zou laten overloopen hebben, aïs hij er van dronk? ; M^ar Frederik Muller vervolgde : ' —■ Waarschijnlijk heeft ons Net, zoo ! heette die oûw meid van vôor 't bombar-! dement, dat in 'nen winkel aan de gebu-! ren gaan vertellen, en weet ge nu wat de . kwâtongen rondstrooien ? Dat 'k 's Woensdags, en 's Donderdags en 's Vrij-. dags niets gedaan heb dan cognac drin-ken, van 's morgens tôt 's avonds, dat 'k zoo zat als een kanon in mijnen « fauteuil » heb gelegen en daarom met de * bommen niets heb ingezeten. Ge verstaat waar ze naartoe willen, he? Schud nu nog niet met uwen kop, want 't ergste komt nog !... Ze zeggen er bij dat mijn neef — 'k heb er maar éénen, hij heet Victor Muller, hij is op den « institut de commerce», hij maakt gedichtjes ook ^ al en hij is de braafste student van heel Berchem en Antwerpen er bij — hewel, ' ze zeggen dat die goeie Victor 'n heei vaatje cognac « gesjangaïd » heeft om het naar mijn huis te brengen en dat ik het gedurende het bombardement heb uitgedronken !... Uitgezopen, zeggen ze! i En ze weten er 't fijn van : hij heeft het 5 vaatje 's Woensdags « gerobberd », aan t 't water, als er « marchandises » van de « Gneisenau » gestolen zijn geworden... Hewel, luister nu goed : 's Woensdags is s er daar hoegenaamd niets gestolen, want eerst 's Donderdags, als 't bombarde-( ment al 'nen heelen tijd bezig was, is er daar geplunderd geworden en dan was j Victor al lang naar Holland geteend!... En ze voegen er bij dat hij het vaatje 's Woensdags in den vooravond met 'n « voiture » naar mijn huis heeft ge-bracht !... Dat zegt genoeg hoe ze liegen, he?... 't Is « abominabel » ! Menheer Frederik Muller beefde van verontwaardiging. Nu, als ge gebleven, als ge held zijt en ze willeii op zoo'n raa-; nier uw heldhaftigheid in twijfel trek-ken, dan moogt ge wel beven van verontwaardiging.f — Het is om 'n moord te doen, zei ik. — Ja, zoo is 't, sprak het manneken, e maar ik ben te weten gekomen dat die - leugens verspreid worden door eenen die ■- op 't stadhuis klerk is en daarom ben ik er naartoe gegaan, om den burgemeester e te spreken, maar daar was 'n vriendelij-:1 ken heer, in uniform, en die zei dat er nog veel volk was en hij vroeg waarom - ik den burgemeester moest zien. 'k Heb t het hem gezegd en dan heeft hij mij op e zij getrokken, tusschen drij deuren, 'n 1 portaal en 'n trap en mij toegefluisterd : k « Ge moet lid worden van de nieuwe par-, tij, van de vereenigds belanghebbenden! van 't bombardement, afdeeling Berchem, en ge zult uwe heldhaftigheid tegen al wie ze aanvalt krachtdadig ver-dedigd zien » en hij heeft mij naar hier gestuurd om inlichtingen, want hij had geenen tijd meer... Zeg me nu eens hoe dat ineen zit, mijn beste menheer Zebedeus?...— Waar is Tist? vroeg ik aan Melanie. — Die is gelijk 'n raasdige zot naar den « bureau »van politie geloopen, om Jef Lawijd te vinden... Ze zijn hier komen zeggen dat Tist al zijn duiven moet slachten, op bevel van de overheid... Ik wou dat 't waar was, dat we van die lieve beestjes af waren!... Ik vond dien Klaas goed ! Ja maar, neen he !... — Menheer Muller, zei ik, 't doet me spijt, maar de schatbewaarder is niet thuis en ik ben geen zier meer dan sim-pel stichtend lid van de partij... Maar, 't is twaalf uren, en ge zult nu den twee-den sekretaris van de partij thuis vinden, in de Letterzetterstraat, nummero veertien, op 't tweede... Vraag maar naar Menheer Kwaps... Dag, menheer Muller... Als 'k in 't bestuur zit, dan zal 'k me dat allemaal aantrekken, maar nu veeg 'k er vierkant mijn botten aan, nu zeg ik niets, niets, rats niets!... ZEBEDEUS. Vlamingen, Waakt! Elk is er over eens, dat in den reuzen-strijd,' waarin wij zijn meêgesleept geworden, het Vlaamsche volk zijn plicht, ja, meer dan zijn plicht heeft gedaan. Dat getuigden overigens aile bladen, zoowel Belgische als vreemde, talrijke redenaars, zelfs Maeterlinck te Milano, hebben het bevestigd en in de gesprek-ken, die we tijdens den oorlog met En-gelschen en Franschen mochten voeren, spaarden dezen hunne bewondering niet over de moedige houding der koene Vlamingen.Wat offerde ons volk ook niet ailes op voor 't vaderland? Vooreerst zijn zonen, die bij 't zingen van den « Vlaamschen Leeuw » stormliepen er met duizenden gevallcn zijn op de bloe-dige slagvelden. Men vergete het niet, meer dan 65 % van onze soldaten zijn Vlamingen. Wat al Vlaamsch bloed, zaj dus den vaderlandschen grond niet ge-drenkt hebben? Maar ook zijn have en goed bracht ons volk op 't altaar der vaderlandslief-de, met al de schatten uit een roemrijk verleden : onze gothische tempels, mid-deleeuwsche Hallen en koninklijke stad-huizen, heel ons stedenschoon, waat Vlaanderen's genie in leefde : dit ailes moesten we zien verbrokkelen en ver-branden.En dan onze rijke landbouwen, hoe werden die tôt bloedens toe gewond : de velden vertrappeld en verwoest, de pachthe>even vernield, bloeiende dorpen, als van de landkaart weggevaagd ! En bij al die verdelging, de ellende van het ballingschap, de angst, de nood van ons geliefd volk ! En heel dit tragisch lijden werd verduurd bijna zonder klagen, met eene wondere wilskracht ! Bij het uitbreken van den wereldoor-log, beloofde de Czaar zelfbestuur aan de zoo lang onderdrukte Polen, indien zij nu hun goed en bloed voor Rusland veil hadden. Vlaatderen dat ook sedert jaren hunkert naar meer recht en gelijk-heid, nam zijn lijden en zijn ontberin-gen vrijwillig aan, zonder van hooger-hand de minste belofte te eischen. Het wilde rechtzinnig en heerlijk zijn plicht doen, vast vertrouwend dat nadien zijn taal- en volksrechten, door 't vergoten bloed bezegeld, volkomen zouden erkend worden. Menigen brief ontving ik van het front, die bewees dat in dien geest onze Vlaamsche soldaten zoo dapper streden. « Wij vechten, zoo schreef mij een, met den Vlaamschen Leeuw op ons borst ! » En een andere : « De kreet « Vlaanderen den Leeuw » heeft nooii met meer kracht geklonken, dan hier op de slagvelden». Of nog: « Na den oorlog, zullen wij heviger flaminganten zijn dan vroeger». En nu weôr krijg ik een schrijven van een vrijwilliger. Uit dit merkwaar-dig en voor ons zoo troostend brief-je, knip ik het volgend : « Gij » moest eens zien, die werkjongens, die » nooit aan onzen Vlaamschen strijd » meêdeden, nooit geen meetings ol » vergadeingen hebben bijgewoond, hoc » die hier uit natuurlijken aandrang de » voorbeeldigste flaminganten worden. » Eens deze wereldoorlog gedaan, zal » het aan ons, Vlamingen, niet zijn op » onze lauweren te rusten. Met verdub-» belden ievèr zullen wij voortvechten » om zonder verwijlen de bevrij-» <dmg van ons duurbaar Vlaanderen » van aile frankiljonnisme te bekomen. » Ôns Vlaamsch volk bijzonder zal re-» kenschap te eischen hebben. » Dit zal zeker hard klinken in de ooren vaii dezen die dachten, dat de Vlaamsche Beweging nu zou opgevouwen zijn. <c Après la guerre, on n'en parlera plus du Flamand » (Na den oorlog, is het amen en uit met het Vlaamsch), zei een Antwerpsch vulgarisateur, tôt een onzer leiders. En Maeterlinck, op zijne rond-reis in Italië, verklaarde dat Vlaanderen zich nu voor goed bij de Fransche be-schaving zou laten inlijven. Maar wat in dien zin ailes overtreft, is een artikel « L'union morale et verbale des races », van den Wallonisant Gérard Harry, op 21 December 1.1. in den « Petit Journal » van Parijs verschenen, waarin hij zijne Fransche lezers meê-deelt dat de Vlamingen nu voor goed hebben ingezien, dat hunne gewest-spraak tôt niets dient, « zoo waardeloos is als een valsch of ongeldig munstuk » en dat zij voortaan alleen, partijgangers zullen zijn van de alleenheerschappij in België van de Fransche Taal : « Le verbe français, qui est la sésame de tontes les portes et de tous les cœurs » (Het Fransche woord, dat als eene toover-spreuk al de deuren en al de harten opent !) Er zijn landgenooten, die meenen, dat zoolang de oorlog duurt aile geschillen over taal en ras zouden moeten terzij geschoven worden, maar waar de tegen-standers van 't Vlaamsche volk voort-gaan met ons in den vreemde zoo ver-raderlijk aan te vallen en wapens te smeden tegen ons volksbestaan, daar moet elk oprecht Vlaming het als een heilige plicht aanzien die hatelijke po-gingen te verijdelen en ons volk te waar-schuwen.Tevens hebben wij Vlamingen goed te waken, dat we als Vlaamsche Volk niet verdwijnen, met onze duurbare taal en roemrijke kunst ! Neen, ons Volk mag niet vergaan. Daarom : Kerels der gouwen Vlaanderlands ! Staat op en vergadert thans! Gordt uwe leên Met den moed van voorheen, Houdt stand — en wijke er geen! Het geldt uw zelf-zijn! Waakt, waakt, wàakt! Dr AUG. BORMS. De overstrooming vaa den Yzer We hebben reeds verteld hoe vooi eenige weken de vrijwillige overstroo-ming van den Yser besloten en bewerk stelligd werd door het Belgische leger. Weet men dat die operatie reeds een maal in den loop onzer geschiedenis ter uitvoer gebracht werd door een veldle-ge r? Het was rond het jaar 1200, tijdens den strijd van de graaf van Vlaanderen Baudewijn van Konstantinopel, teger zijn suzerein de koning van Frankrijk Philippus-Augustus. Ziehier wat Theod. Juste daarovei zegt in deel I, bladzijde 224 van zijne « Geschiedenis van België » : «... De graaf van Henegouwen er » Vlaanderen hernam Douai en Pé-» ronne en kwam Arras belegeren. » Philippus-Augustus komt aangeloo-» pen met al de krachten van zijr » rijk. Niettegenstaande het gevaai » groot was, kon Baudewijn het afwee-» ren ; zich met voorzichtigheid verzet-n tende daad hij een schijn-terugtocht er » trok de Franschen aan tôt in de moe-» rassige streek, die zich uitstrekt ter » Oosten van Yperen; de sluizen, de » bruggen werden verbroken en het ko » ninklijke leger bevond zich eensklaps » ingesloten in een overgroot over-» stroomd gebied. Baudewijn werd alzoc » meester om voorwaarden aan zijn su-» zerçin te stellen. » Gedicht van een schiidwacht aan de Leye NOVEMBERNACHT AAN DE T.EYE De regen ritselt op het dorre gras En in de verte grauwt de laatste dag, Maar zonder dageraad ; de regen \ laagt, Omsluierde geda.mten zweven heen En drijven langs de vale velden voort. Ginds ligt het lood gereed dat mij verlost Van kwellend wachten ; en ik peins, hoe Ik die het leven liefhad, fier en fel [vreemd : Zooals een roofdier dat zijn prooi bespringt, Voel nu het wachten op den stillen dood Als de vervulling van mijn zoetsten droom. Is al mijn gloeiend, zwellend, weemoed-rijk En vaak beschreid verlangen nu vervloeid In roerloos hunkren naar het laatste sehot : —De dood,die ons toch allen eenzaam maakt — Naar eenzaamheid oneindig al* de dood ? Maurits UYIvDKR'f- Dagelijksche Rondschouw JAARLIJKSCH VERSLAG VAN { HET NACHTVERBLIJF. — De instel- 1 lingen van het Nachtverblijf, de bete < broods en de openbare verwarmings < plaatsen in onze stad, hebben hun 28e < jaarverslag (voor het jaar 1913-1914) la- 1 ten verschijnen, doch spijtig genoeg al- 1 leen in het Fransch. Het Nachtverblijf heeft zijne deuren geopend op 19 November en gesloten op 10 Maart en heeft 2359 man gedurende 6671 nachten geherbergd, alsook 37 vrouwen en 14 kinderen gedurende 171 nachten. De bete broods, die open gebleven is van S Januari tôt 21 Februari 1914, heeft 69,314 eetmalen bestaande uit brood en soep uitgedeeld. Erbijvoegen-de de porties opgediend aan de logeer-ders en logeersters aan 2 middagfnalen per persoon, komt men tôt een totaal van 82,890 porties. Het komiteit heeft besloten een bij-huis van de bete broods in te richten op het Kiel, zulks zal buiten de kosten van inrichting, eene uitgave van 3000 fr. ver-oorzaken.De kleedkamer heeft gedurende den Winter 1028 kleedingstukken voor man-nen, 264 voor vrouwen en 85 voor kinderen uitgedeeld. Het getal der geneeskundige bezoeken beloopt tôt 401. Het verslag geeft eene reeks zeer be-langwekkende statistieken, waaruit we zien dat het budget van het werk, gesloten op 30 April 1914, sluit met fr. 15^,142.18 ontvangsten en fr. 19,038.29 uitgaven. Deze cijfers bewijzen de belangrijk-heid van bedoelde instellingen. Het Ko-mitfeit durft op de ondersteuning van de Antwerpsche liefdadigheid rekenen om zijn werk voort te zetten en uit te brei-den volgens de vereischten van den te-genwoordigen tijd. IN DE KUNSTENAARSWERELD. — Het uitvoerend komiteit van de « Société des artistes Français », in vergade-ring bijeengeroepen onder het voorzitter-schap van M. Antoine Mercié, heeft^ besloten dat onder hare bescherming geen enkel kunstbetoon zal plaats grijpen dan zeer lang na den oorlog. Dit jaar zal er ook geene algemeene vergadering der kunstenaars meer plaats vinden. KANTTENTOONSTELLING TE LONDEN. — Ten voordeele van het « Werk voor vrouwen «-fonds en het Belgische iteunfônds wordt te Londen eene fent ^nstelling van kostbare kant inge-richt welke op 25 Februari e. k. zal geopend worden. Zeer kostbare stukken zullen uit Brus-sel verzonden worden, en deze zullen ten voordeele der behoeftige kantwerksters uit ons land verkocht worden. EEN LIEFDADIG WERK. — We hebben reeds gemeld dat op einde December ongeveer 4000 handelskler-ken zonder bezigheid waren en dat dit getal van dag tôt dag vermeer-dert, aangezien vele handelshuizen, die geène zaken meer doen, verplicht .zijn hun personeel af te danken. Er rhoet in aanmerking genomen worden, dat aangezien onze stad eene handelsmetro-pool is, de handelsklerken arbeiders zijn aan dewelke aile aandacht moet gewijd 1 worden en welke men niet in armoede ■ mag laten dompelen, zonder hen eene liefdadige hand uit te steken. Een privaat-initiatief, aan hetwelk we volgaarne onzen steun verleenen, is er toegekomen bij medelijdende personen op het middaguur, klerken zonder mid-delen van bestaan, toe te laten om een warm versterkend maal te laten nutti-gen, dat hen aangeboden wordt uit een goed hart en dat aangenomen wordt met eene nederige erkentelijkheid. Nochtans zijne vele welstellende personen, heel en al bereid die verdienste-lijke klas ter hulp te komen, maar geen huishouden hebbende en dus de verlang-de gastvrijheid niet kunnende geven, zouden ze verkiezen hunnen penning te sturen. Ten einde vrijen teugel te laten aan aile vrijgevigheid is een inschrij-vingslijst ter hunner beschikking, en de «jntvangen sommen zullen vermeld en overhandigd worden, voor uitkeering aan hunne meest noodlijdende leden van de twee klerkenvereenigingen onzer stad, die reeds al hunne beschikbare fondsen uitgeput hebben in onderstand De inschrijvingen zullen ontvangen worden door Mr. O. Pichler, 28, Eiermarkt, die ook de aanbiedingen zal ontvangen voor het toestaan van midagmalen. Elke inschrijving zal overhandigd worden aan het Bestuur van het Bureel van weldadigheid, onder de kontrool van de heeren Vanderaa, voorzitter van « Uni-tas » en Claessens, van het « Syndikaai van Handel en nijverheid ». ONZE VERBANDHUIZEN. — Tij dens het bombardement werd het ver-bandhuis der Waalsche Kaai ietwat be-schadigd en ten gevolge ervan gesloten. Daar de overheden meermaals op zijn allerduidelijkst den wensch hebben uit-gedrukt de zaken hier hunnen gewonen fan g te zien hernemen, zoo doen wij een jeroep op wie 't aangaat om aldaar met le noodige herstellingen aan te vangen, >pdat de verzorging der gewonaen en Irenkelingen er opnieuw zou kunnen ge-jeuren. Talrijk immers moeten de hulp-sehoevenden wezen vermits vroeger het ,'erbandhuis menige sterfgevallen ver-:orgde en nu — in oorlogstijd — de Zui-lerdokken toch tamelijk vol liggen met ;chepen van den Reinigheidsdienst,zand-:n grinbooten, bierschuiten, mosselheng-;ten en vooral de talrijke Rijnkasten, die le zoo welkome Hollandsche bruinkolen lanvoeren. VERBLIJDEND TEEKEN. — Al svoedt alom de oorlog nog, toch werkt de andman om bij schoonere lente- en zo-nerdagen ons versche groenten en aard-appelen te kunnen bezorgen. Bewijs daarvan : voor eenige dagen zagen we zeeif veel boerenkarren, over-ijevuld met mest den buiten intrekken... MOSSELEN EN KAAS. — Eergiste-ren werd aan de ondersteunden van het Bureel van Weldadigheid en van het Antwerpsch Hulpkomiteit mosselen en kaas in ruiling hunner bons afgeleverd. Wat zal er dien dag in menig huisge-zin smakelijk gesmuld zijn ! De HUURKWESTIE. — De Confe-rentie van de Vlaamsche balie is met eene hoogst belangrijke bespreking be-gonnen over de zaak der huishuur. Tal-njke rechtspunten worden aangehaald door de tegenwoordige leden. Het onderwerp met uitgeput zijnde,zal Maandag e. k., ten 5 uren 's avonds, in de zaal der Boekerij van het Gerechtshof eene nieuwe samenkomst plaats hebben. NAAR ENGELAND.— 500 Belgische vluchtelingen vertrokken Donderelag jl-per bijzonderen trein uit Maastricht via Weert, naar Hoek van Holland om zich naar Engeland te begeven. KON. MAATSCHAPP1J VAN DIER-KUNi^E. — Er wôrdt ons gevraagd of eie Koninklijke Maatschappij van JJier-kunele, de koepons die seuert verleden jaar vervallen zijn, met zou kunnen uit-oetalen.We steunen die vraag en hopen dat bedoelde maatschappij er gehoor zal aan verleenen. BELGISCHE KINDEREN. — Mevr. Hellenaers en notaris Brandts zijn VVoensdag jl. resp. van wege de R. K,. Huisvestingseomité te Leiden en het Te-huis van belgische kinderen te Amsterdam weer voor eene week naar ons land vertrokken, om met de plaatselijke pro-pagandisten, die met de leiding zijn ge-last, in overlsg te treden om oe noodlijdende kinderen in de meest geteisterde streken naar JNederland over te brengen. Een der propagandisten heeft reeds 200 kinderen, onder wei vele weezen, bijeen-gebracht, die binnen kort in groepen van 20 tôt 50 naar Nederland zullen worden overgebracht. ONZE GEKWETSTE SOLDATEN IN ENGELAND. — Zooals onze lezers het weten werden naar Groot-Britanje veel van onze gekwetste soldaten overgebracht om daar de noodige zorgen te ontvangen. Tusschen hen bevinden zich zeer veel onzer taalgenooten. Die onge-lukkige lieden hebben groote behoette aan lcktuur en de Hollandsche of Vlaamsche werken zijn uiterst raar in Engeland, ook toonen de dagen voor hen uiterst lang in het gasthuis. Al wie dus hier of daar oude boeken onbenuttigd heeft liggen, wordt verzocht deze over te maken aan Mevr. A. Simo-nis, Hôtel Paulez, te 's Gravenhage, die deze naar Engeland zal overzenden. IN ZWEDEN, — De staatskommis-sie voor eetwaren in Zweden heeft een voorstel neergelegd volgens hetwelk elk gerstbrood 9 deelen.gerstbloem moet be-vatten en 1 deel aardappelbloem. IN ENGELAND. — Volgens eene statistiek van het Engelsch handelsmi-nisterie, hebben de prijzen der levensmid-delen in Engeland eene verhooging on-dergaan van 19 t. h. sinds Juli j. 1. in de groote centrums en van 17 t. h. in de kleinere steden. De verhooging ving aan op 1 Oogst. Den 8 Oogst bereikte deze 15 à 16 t. h. Dan verminderden de prijzen zoodat in de maand September, de oorspronkelij-ke verhooging slechts nog gemiddeld 10 t. h. beliep. Van dan af vermeerdert steeds gezeg-de prijsverhooging. Vraagt Heden aan de verkoopers van « HET VLAAMSCHE NIEUWS» de oorlogskaart HET VVARE SLAGVELI) Tweede verbeterde uitgave aan den ge-ingen prijs van SLECHTS 25 CENTIEMESWie den toestand wjj volgeu, kur deze prachtige gekltyirde kasrt nie? »en.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes