ABONNEMENTSPRIJZEN : foor tin. ma«nd '-76 Voor 3 ma»nd »• Voor 6 maand m— foor M» )'»»r I8'~ Rtdaklle, Beùecr en Aankondigingen : 44, ROODESTRAAT, 44 antwerpen 7ondag n Nov. 1917 - 3de Jaarg. r Nr Prijs 6 Centiem voor Pelgië HET VLAAMSCHE NIEUWS VERSCHUNT 7 M A AL IN DE WEEK ÀANKONDIGINGEN : Tweede blad, den regel 2.50 Derde id. id I.— Vierde id. id 050 Doodsbericht 5.— Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven, en bindt niet heel de Redaktie. ALHAMBRA-SCHOUWBURG, ZENNELAAN, 22, BRUSSEL ZONDAG, 11 NOVEMBER 1917, cwn 11 u. 's voormiddags grootsche openbâre meeting I ingericht door de (JROENINGERWACHT VAN BRUSSEL Dagorde: Vlaanderen's Politieke Zelfstandigheid Redenaars : I cr R^né 1)E CLERCQ, Dichter Richard DE CNEUDT, Heer Jan WANNIJN TOEGANG VRIJ EN KOSTELOOS (ietn enkele Vlaming van Brussel en omstreken mai> daar ontbrekenl VAN OUITSCHE ZiJD£ DUITSCH AVONDBERICHT Beriijn, Vrijdag' 9 November. — Offi-cieel:In Vlaanderen forsch geschutvuur bi Passcheniîaele. Bij de achtervolging un. de richting vat de Piave ging het voorvvaarts. m ÛOSÏ. HÛNG. ZIJDE ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN Weenen, Vrijdag 9 November. — Of licieel : De tegenstand der ItaJianen aan d< Livenza as gebroken. De bondgenooltei staken aan het heele front de rivier ove: ca dringen Westwaarts. Ook m het Tiroolsche grensgebergti maken onze troepen vorderingen. In het Oosten noch in Albanie i et! nieuws. Itll FfMSÏHE ZIJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Parijs, Vrijdag 9 November. — Offi cieel : Gedurende den dag heeft de geschuts iverkzaamheid vrij levendig voortgeduurt op het ^ont van het Ctiaume-bosch ei in den boven-Elzas. Overal elders was d< dag kalmt VAN ITALIAftNSCHE ZtJDE ITALIAANSCH •" GEVECHTSTERREIN Rome, Vrijdag 9- November, — Offi cieel,: De tioepen blijven in de stellkigen voor den tegenstand uitgekomen, aanko men en zich versterken. De achterhoede afdeel ngen en dekkings-detachementei gaan voort met den tegenstander dappe; en onvermoeibaar od te houden. TELEGRAMMES NEDERLAND EN DE FRANSCH-RUSSISCHE OVEREENSTEMMINC De « N. R. Ct » schrijft : Dezer dagen hebben wij, naar aanlei ding van de vredesmotie van Lees Smitl in het Engelsch parlement, enkele op merkingen gemaakt, ten ein.de te fcrach ten de verklaringen van Balfour (over he niet bestaan van een verdrag tusschen d< geallleerden over den Linker-Rijnoever en die van RiBbt (over het wel bestaar vaii een overeenstemnfing tusschen Rus-'md en Frankrijk betref fende die aange iegenhjeid) met elkaar te rijmen. Wij hebben daarbij gewezen op het groot< belang, dat ook Nederland had bij dez< ^ak, waarvan in de Frânsche Kamei door Ribot slechlts een klein weinigjc was medegedeeld. Het « Nieuws van den Dag » bespreeki | beden dezelfde aangelegenheidj en gaal lu wat verder, dan wij meenden te mo &en doen, schoon het blad er ook nog niei ailes van vertelt. Het is belangrijk ge-"Wg, om het hier over te nemen : « Men zal zich herinneren, dat na der i val van he^ tsarisme de nieuwe Russisch* i.rcgeering dadelijk aan het oorlogsdoel is tornen ; dat zij aan hare "mede-leder in de Entente duidelijk te verstaan ge-£even heeft o.a. geen uitbreiding naai <kiï Bosporus te verlangen. Het is ook *1 zeker dat men zich te St-Petersburg n'et meer aan een dergelijke « linker-^jnoever-afspraak » heeft willen binden, is nog een anderen kant aan deze een kant die Nederland gevoelig r*akt. Indien onze înlichtingen juisi 2'jn — en wij hebben aile reden om dai te gelooven — dan zou, volgens de be^ ^œling- van de afspcaak, het Nederland-sche grondgebied' niet ongerept .gelater Zlji. In verband met de waarschuwingei wij vroeger — en waarlijk njiet wi alléén — tegen het Belgisch annexionisn wbben laten hooren, is het van belans te merken, waar het lot van Neder 'and een tijd lang* afhankelijk van ge-Wcest is. Indien er niet op het goed< îtoreb^r sten in Rusland... indien de groote aan-val op het Westelijk front toc een groote doorbraak geleid had... dan hadden wij vrij plotseling voor het feit kunnen staan . dat de overwinnende mogendheden over ons lot beschikt hadden. De kliek, die i hier Ce lande voor het belang der Entente werkt, zou er dan wel wat op gevonden i hebben om de verbrokkeling van ons grondgebied goed te praten ; de geschie-denis van den Napoleontischen tijd zou zich, mutatis mutandis, hebben her-haald, en de menschen die zich blinde-lings partij stellen voor een van de oor-logvoerenden zouden toit bezinning geko-men zijn — maar te laat. » Of het Belgische annexionisme terecht in deze aangeïegenheàen wOrdt betrokken ; laten wij in he't midden ; evenzeer de t vraag of door de voorjaarsrevolutie in - Rusland deze Fransch-Russische over-eenstemming, die; naar wij meenen, zich ; verder uitstrekte dan tôt Nederlandsch gebied in Europa, wel reeds geheel van i de baan was. Daar van is nog niets geble-ken. Doch hoe dit zij, het bedenkelijke van de geschiedenis ziit niet erin, of er op zekere oogenbiikken formeel of informeel overeenstemming tusschen Rusland en Frankrijk over bestaat, doch bloot reeds in het feit, dat er in leidende Entente- - kringen zulke denkbeelden worden ge-koesterd (die iiatuurlijk dooi" eene revolu- - tie in Rusland. niet ineens teniet zijn ge-l daan). Daarom was de wijze, waarop i Balfour de vragen van Lees Smith heeft 5 omzeild, ook voor Nederland van zoo buitengewoon g root belang. DE POOLSCHE KWESTIE Over de stâatsregeling van Polen schrijft de Weensche korrespondent van de « Vossiiche Ztg. m : Het staat volstrekt nog niet vast of tôt een personeele unie van Polen met keizer Karel aan het hoofd zal worden besloten. Het is mogelijk dat een anclere oplossing wordt gekozen. In • elk geval zal zij echter in Oostenrijkschen geest uitvallen. Afgezien van andere bezwaren, zou de 1 besliss.ng ten gunste van een personeele unie deze groote moeilijkheid meebren-gen dat volgens de grondwet de wetge-vende lichamen te Weenen en Boedapeot zich met die oplossing zouden moeten bezig houden. Reeds daarom is de beslis-sing in het Poolsche vraagstuk wellicht niet binnen zoo korten tijd te verwach-l ten als velen denken. In een vereenigde vergadering van de begrootings-kominissie en de grondwets-1 Ivommissie uit het Oostenrijksche Huis van Afgevaardigden heeft de ininister-presLdent in overleg met deii minister van • buitenlandsche zaken de reeds officieus : l>ekendgemaakte verldaring herhaald, 1 dat de berichten in de Berlijnsche bladen L over die oplossing van het Poolsche ! vraagstuk ten eenenmale ongegrond zijn. DE OOSTENRIJKSCHE PERS OVER DEN ALGE'MEENEN TOESTAND Weenen, 9 November. — De bladen ; vestigen de aandacht op de elkaar over-stelpende gebeurtenissen in den wereld-oorlog. Zij wijzen er op, dat de val van ■ Kenenski en de overwinning der centra-. le mogendheden, op Italië behaald, zware nederlagen vormen voor Frankrijk en . Engeland. Vele bladen1 geven uiting aan hun over-tuiging, dat er tusschen de nederlagen van Italië en de overwinning der maxi-malisten in Rusland samenhang bestaat. Zij wenschen af te wachten, of de om-wenteling duurzaam zal wezen, en uiten de meening, dat. indien de leiders van de maximalisten zich krachtig genoeg be-toonen om aan het Britsch-Amerikaan-sche gegooehel met beloften weerstand te bieden, de mogelijkheid kan bestaan, dat een weg wordt gevonden tôt vredeson-derhandelingen.VERDERE ONTRUIMING ÏN NOORD-ITALIE « Daily News » verneemt uit Rome dat l de ontruiming der provincie Venetië be-l e:ndig(î is. Ook Padua en Verona worden i om strategische reden en door de» burger-i lijke overheden, de banken en de vreem-" de konsuls verlaten. Anderzijds wordit uit • Genève gemeJd dat de banken en de ■ staatsarchieven uit het Italiaansche oor-; logsgebied naar Midden-Italië worden Aan het front De groeikracht der Vlaamsche gedach-te is onweerstaanbaar. Hier in 't bezette geb ied getuigen da ar van d]e. sti jgende bijval <îer volksvergaderingen, de voort-durend klimmende oplage onzer strijd-bladen, de steun dien het werk der akti-visten te allen kante bij de Vlamingen ontmoet. In de gevangenkampen viert het akti-visme hoogtij en vindt men algemeen het tempo dat de beweging hier volgt veel te langzaam. Onze jongens hunke-ren naar daden en het onged.uld dat de verslaggever over 't bezoek van Prof. Willem de Vreese te Gôttingeri, iin zijn nabetrachting liet blijken, vindt men weôr in al de brieven welke onze vrien-den ons uit de verschillencle kampen en kommando's zenden. Niet minder goed moet het met onze zaak staan aan 't front : het hardhandig optreden tegen de Vlaamschgezindèn be-wijst dit voldoende. Waiar men niet ach-jLeru'itdelnst voor de verbanning van een prietsr naar een ruw rotseiland, moet « het kwaad »,*zooals de franskiljons dat ginder zullen noemen, reeds diepen wor-tel geschoten hebben. En dat Havere met ons martelaars te schenken, aan het Vlaamsch nationalisme geen schade doet, dit blijkt onder andere uit die stuwkracht welke de afstelling van dichter de Clercq en Dr. Jacob,den aktivistischen stroom heeft bijgezet. Nog rneer zal de onmee-doogend wreede straf tegen een gelief-den aalmoezenier, die zich :in zijn kriste-lijk liefdewerk als een held op de slagvel-den had onderscheiden, op 't gemoed werken onzer Vlaamsche soldaten. Immers waar ze sedert meer dan drie jareh ondervinden dat ze overal en iïi ailes ach-teruit^esteld worden, tenzij op het doo-denveld, zal die harde ballingschap tegen een van de onversaagden, welke den moed hebben het gepleegde onrecht uit te schreeuwen, zeker werken als een vonk in een kruitvat. Want men vergete niet dat van af de eerste oorlogsweken al de berichten die ons van 't front be-reikten erop w:izen hoe de Vlaamsche jongens heel en al bewust waren aan 't worden van hun Vlaamsch-zijn ; hoe hun hart zich meer en meer met bitter-heid vulde, door al de krenkingen hun willekeurig en herhaaldelijk aangedaan. Dr. Van de Perre, de Antwerpsche volksvertegenwoordiger, wees daar reeds zeer vroeg op in de te Londen verschij-nende « Stem uit België ». Van Cauwe-laert en Hoste, in hun passief orgaan « Vrij België », hebben zooveel bittere klachten geuit over de wraakroepende toestanden aan 't front, dat wanneer iemand; die wilde in een bundel vereeni-gen, dit de zwaarste beschuldigingsakte tegen de Haversche regeering zou worden.En nochtans zijn we overtuigd dat dit ailes nog maar een flauwe weêrschijn is van de gezindheid zooals di;e zich werke-lijk bij onze' soldaten voordoot. En hoe kan het anders, wanneer die Vlaamsche jongens; ten minste 75 % van ons huidig leger, en waarvan, naar de getuigenis van Dr. Van de Perre, de overgroote meerderheid uitsluitend Vlaamschspre-kenden zijn, geslachtofferd worden ter bate van de Walen en van dezen. die Fransch kennen. Immers, zij, met hun VLaamsch alleen, kunnen onmogelijk gebruikt worden ir al de veilige diensten achter 't front. On: in de bureelen, magazijnen, enz., eer plaatsken te verkrijgen is, in ons totaaJ verfranscht leger, de hoofdvereischte dat ge Fransch kent, zoodat de zoon van der Vlaamschen werkman, van den kleinen burger en van den Vlaamschen boer, daar is buitengesloten, en in de loopgra-\-en ligt, terwijl de Waal en de franskiljons gerust in een van die hondercten bùreaux zit- te schrijven. Hoe zou het mogelijk zijn dat onze Jongens die ongelijkheid vôôr d'en dood, niet vcelen? En 't is doorelien ze dit schrijnend onrecht zoo diep gewaar worden, dat ze niettegenstaa.nd.e den stroom van laster. die ginder door regeerings-agenten tegen d,e aktivisten wordt v<?r-spreid, .aan onze-zijde staan en daarvan dikwijls, op 't gevaar zeker zwaar ge-straft le worden, blijk geven in hunne brieven, die ons viâ de gevangenenkam-pen soms nog bereiken. Zoo schreef een hunner naar luitenant Van Rossem, zooals onze lezers in een Luciade getiteld « Nieuws van 't Front » (nr. van 28sten Augustus 1917), hebben kunnen zien : « De Vlaamsche Beweging op '/t front » wordt prachtig en onweerstaanbaar... » Hebt gij het droevig nieuws van Frans » en Ward overgemaakt aan hun ou-» derS?... Jongen, ik verlies oneindig » veel aan hen, vooral aan Frans. Weet » gij wat hij zegde in een zijner brieven? » ... en als ik val, dan zal mijm laatste » gedachte aan Vlaanderen zijn!... Hij » was ook volgeling van D. C., enz. » (Bedoeld wordt zeker René de Clercq. — A. B.) « Vriendv nu of nooit moeten » wij er dôôr. Heil Vlaanderen ! De toe-» komst brengt ons goed'e dingen ! » Moet het ons dan ook vervvonderen dat zij Van Cauwelaert's lijdzaani toezien af-keuren en de taktiek van « Vrij België >: verderfelijk heeten? Het laatste nieuws dat ons nu var achter den IJzer bereikt is een kaart, die werd naar fPn kriip'screvpnp'er vr-end in Alten-Grabow en welke hij mij overseint in een schrijven gedagteekend van .15 Oktober 1.1. Ze komt van een vrij-williger die vôôr den oorlog mijn rech-terarm was in een onzer Vlaamsche ver-eenigingtn. Ik durf hem niet nader aan-duiden, omdat de Vlaamschhater minister De Ceuninck zich schrikkelijk zou durven wreken op onzen trouwën mak-ker : want w-e priester Van der Meulen deed gevangen zetten op het Cezember-eiland, is nog tôt veel er^er in staat. Ziehier nu dit veelbeteekenend schrijven : « 21 Oogst 1917. » Mijn bes/te Makker, » Wat was ik verheugd uw kaartje te » ontvangen en bijzonder te vernemen » dat ge het goed stelt. Houd kloeken » moed, jongen ! Met mij, mijn broeders »* en makkers ook ailes nog opperbest. » De zaak is ook zeer bloeiend, en niet-» tegenstaande onze brave voorzitter een ». echte zondenbok geworden is, blijft hij » nog al tijd dezelfde plaalls in mijn hart » bekleeelen. » Ik heb U reeds meermalen geschre-» \en en vind het zonderling dat mijne » brieven U niet bereiken. » De strijd is harel, vriend,; maar wij-» ken doen we niet ! » Van huis krijg ik maar geen Jette r » nieuws meer. » Nu 't zal beteren als 't zal gedaan » zijn. » Mijn beste Vlaamsche groeten, » Gust. » Voelt ge niet dadelijk hoe de zaker ginder staan, en dat « XXme Siècle», « Vaderland » en al het Franschgezind gebroed met diag-itn dag-uit hun gift te spuwen naar ons, juist het teg:enoverge-stelde bereiken van wat ze beoogen? Omdat we Vlaanderen, ons vaderland, tot-terdood willen getrouw blijven, noemen ze ons « verkochten » en « verraders » ; wel nu onze soldaten aan 't front, zoowed als in de kampen bCgrijpen ons, voelen met ons e'n we blijven nog altijd dezelfde plaats in hun hart bekleeden. Breekt dait niet den staf over heel het hatelijk gedoe der franskiljons? Hoe hard ook de strijd hier en ginder z;j, Vlaamsche soldaten, met uw steun moeten we winnen. Dr. Aug. I30RMS. Wantoestanden in het Onderwijs Wij ontuioetteu vôôr tw«e dagon een vricud, die gonieenteonderwijzer is U Lcuven.'En onimddcllijk klonk het uit z'jn mond : — Dus Vlaamsch Ministerie haalt et eer van ! — Hoe? vroeg ik; eqnigszius onthutst, — Als ik goed op de hoogte berij wordt het Fransch enkel als taai onder wezen ; mag het dus niet als voertaal vooi de andere vakkon worden gcbru.kt. Ik kon hem natuutlijk alleen volkomer gelijk geven. — Wel, hoe komt het, va^waar dan<k twee maten en twee gewichten? Waar-om wordt deze maatregel toegepast of het officieel em niet op het vrij, katholiei onderwijs? — Oiiimogelijk, weerlegden wij. — En toch waar. De gemeente za^wel. dra verplicht zijn klassen af te schaffer b:j gémis aan leerlingen ! Dezem morger no- heeft eqn mijner leerlingen de schoo: verlaten om naar de voorbcrcidcnde af-dceling van het Kathol.ek Kollege t< gaan. — Waarom? — Omdat ze daar -Fransch leeren, mijnhccr, antwoordde de fcnaap. Ook zij r de vrijzinnige onderwijzers zeer verbit-terd en vrees ik dat, indien die toestand blijft voortduren, de vrijzinnige aktieven zullen overslaan tôt de passieven. Tôt zoo ver onze vriend. Of de irilich-tingen die hij ops verstrekte juist zijn, wcten wij niet. Maar een onomstootbaai feit is de abnarmale vermindering van hei lccrli,ngen-aantal in de gemecntescholen. Waar gaan zij dan heen zooniet nanr de katholieke gestichten? Want de leerplicht is daar, en zij moeten ergens schoolgaan. Welke is de oorzaak va" de uitwijking. Veranderi'.ig van politieke gedachte bij de ouders? -Dat valt te betwijfelen. Iema,nd die tôt op het liuidige oogenblik vrijzinnig is geweest, vera-ndert zoo n et eensklaps van gezindheid. Waarom trek-ken de kleine burgets dan hunne kinde-ren uit de vetvlaamschte gemeenteseho-lcn terug ? . Een woordje opheldering nopens die kwestie vanwege de bevoegde overheid zou niet overbodig zijn. Want als de vrij-zinnigie flaminganten 'n tw^jfel blijven levcn, verzwakt hun vcrtrouwen in het Ministerie en is er veiminderingi vain strij-dende elementen te vrcezen. Waarom geschiedt het onderwijs m den i" graad te Letiven in de laatste twee studiejaren in het Fransch? Waarom ook in de getneentetijke beroepschool vooi meisjes (dag- en nvondle-sen) ? W aaroir ook in de nijverheidsschool ('s avonds) : Waarom worden1 aan de Staatsmiddel-b are school voor meisjes (over wat aat die der jongens geschiedt zijn wij nie' ingelicht) in de hoogste afdeelin^ nnf altiid lessen met Fransch als voer taal gegeven? (Muziek, huishoudkunde, handel.) Ja, waarom? Sinds de ambtelij-ke taal in Vlaanderen Nederlandich is. schijnen de Franskiljons veld te winnen en gaan zij rustig hun gang ! Is er zelfs fteen^praak van een vrije Frausche mid-delbare school op te richten ! ? Een gansch Frœnsche om de vervlaamschtef?) Staatsmiddelbare scholen te bekampen? I * T * Te Tienen is de Normaalschool her-ope-nd geworden. Verandering was be-loofd. Maar tusschen1 beloven en de bc-lofte ten uitvoer brengen... Ook is er ailes bij het oude gebleven. Een Frânsche afdeeling bestaat er naast de Neder-landsche (wanneer wordt ze naar hc-t Walenland overgeplaatst) en een Franschgezind bestuurdcr heeft nog im- mer de leiding in handen. * * * Groot-Brussel. Ai ! Wij durven et haast niet over spreken. Een paar feiten ; Ongediplomeerde leerkrachten mogen door'de gemeenten niet in dienst worden genomen. Of er met dien maatregc-1 gela-chen en gespot wordt ! Te Sl-Gillis ken-nen wij twee ongediplomeerde onderwijzers, die dit jaar uit een onzer Fran :chc normaalscholen gekomen zijn. Zij doen dienst in de klassen. Als echter de « Duitschers » (sic) komen — daardooi worden de leden der schoolkommissic bedoeld — moeten zij verklaren enkel ah sekrelaris van den bestuurder te fungee-ren! (De verklaring houden wij uit den mond van oen dier kerels.) Te Elsene kennen wij er twee ; te St-Josse-ten-Noode één ; te Schaarbeek één. Die hee-ren zijn al in dienst sedert het begin van het schooljaar. Het is alsoï niet alleen de gemeentebesturen moedwil aan den dag leggen, maar ook de opzieners, bezoldig-rfe staatsambtenaren. Hetis of zij ziende blind zijn en op beide.ooren slapen. Wij betwijfelen geènszins dat zij veel wérk hebben, doch ons inziens is het een zaak van overwegend belang het onderwijs te zuiveren \an de niet-gediplomeerde krachten. Kan het Ministerie van Kun-sten en Wetenschappen daar niet op aan. dringen? Als er niet duchtig gearbeid wordt zijn wij verloren en het zuiverings-werk moet op den voorgronel treden. Door de liuidige lamlendigheid vcrliest het Ministerie veel van zijn gézag, zelfs bij ele Vlaamschgezinde onderwijzers. Zij verwachten de Daad en zien. ze niet komen. De Franskiljons, drijven met hen en met hun ministerie furm den spot. Zij jouwen de taalwetten uit. Want zij we-ten dat overtredingen toch geen straf na zich slepen. Toen de tijding kwam dat al de Frânsche gediplomeerde leerkrachten eer examen meesten afleggen voor het onderwijs in het Nederlandsch, i.; een seha-terlach — of beter een hoongelach — opgegaan van Schaarbeek tôt op het an-•dere einde van Anderlecht. Die lach wa< een kaakslag voor hen die het examer voorgeschreven hadden. De overgroot, meerderheid, gesteund door de gemeentebesturen, onderwierp zich niet. En tocl is daar geen gevolg aan gegeven. De samenstelling van' de klassen word' nog volgens het oude stelscl gedaan, — ten minste in de scholen waar de taal-: kommissie tôt dusverre geen onderzoel heeft ingericht. Wij zouden graag willet weten hoe het gestaan en gelegcn îs ir de bezochte scholen. Hier en daar ge schiedt het eerlijk voor zoover leerlinget met een Vlaamsche verklaring toch it geen Fransche klas gestoken worden Dit als de onderwijzer de belangen var zijn leerlingen behartigt j — waardooi hij zich dan gewoonlijk den haat vay zijn kollcga's (en anderen) op den hal: haalt. Wij vertelden zoo een geval aar een afdeelingsoverste van eeu der Inin^s teries. Die hecr vond dat de onderwijzer, die het aangodurfd had tegen. den wil ir van zijn bestuurder, door zich op de we te steunen, een Vlaamsche klas tôt stanc te doen komen, een kranig nian was Neen,^ die onderwijzer. kende zijn plich en hij kweet er zich van, Als eerlijl mensch'moejf hij het doen. Er is genoeg geknoeid. Onze kinderei: worden reeds veel te laug verbasterd Het sprec-kt van zelf dat 80 jaren var verfransching niet ktilmen weggevaagc worden, en ook niet vernield iji enkele maanden, maar het zou toch niet slechl wezen. eens radikaal de Fran kiljons de oorvegen terug te gJ&ven die' wij sederl lang in 't vlakke gezicht krijgen. WTTTF f/crw S FAI) en LAWD METAMORFOSE. — Bij het door bladeren der Jaarboeken van het Davids fonds, ltzen wij dat de jonge heer Joliet een der beste leerlingen van het St-Joris gesticht, bekroond werd in den prijs-kamp uitgeschreven door deze letterkun Mige vereeniging. Diezelfde heer Joliet later primus aan het St-Barbarakollege trad in de orde der Jezuieten en is than: Pater Pre-fekt van het Sint-Ignatiusge sticht te Antwerpen. Maar welke wisseling ! Hij verbrandt nu wat hij vroeger aan bad : het Vlaamsch is te gemeen en zon der nut. Het Fransch is chic, daar kai men overal mee geraken ! Zoo oordee l lend, kapt Pater Prefekt op de Vlaam : sche strijders en Vlaamschgezinde stu ; denten gfelijk de duivel op Geeraart ei droomt van allerlei schrikmiddelen. ONTSLAG VAN SCHEPEN DES-GUIN? — Wij treffen, niet zOnder ver-bazing, in « De Nieuwe Tijd », het orgaan der Minderheidssocialisten, het vol-gend stuk aan, dat wij, onder aile voor-behoud, overdrukken : Naar wij uit goede bron vernemen is de zetel van schepeu Desguin onhoudbaar geworden en heeft het Kollege besloten den heer Desguin te verzoeken eervol ontslag te nemen. Gezien den hulpbehoevenden toestand waarin de heer Desguin schijnt te verkeeren", zou men van plan zijn hem zijn jaarlijksche sche-penwedde, zegge fr. 10.000, zonder achterstal-lig vierde (dat vierde minder is maar geldig voor onderwijzers die het breed genoeg hebben) blijven toekennen. Het is een zeer schoo-ne daad onbruikbare ouderlingen te helpen en hun ouden dag te verzekeren, maar we vinden tien duizend frank per jaar wel wat overdre-ven voor iemand die gedurende 25 jaren zich opgedrongen heeft en tegen den wil van de bevolking in een post bekleed heeft waar hij geen recht op had en waar hij trouwens ook niet voor geschikt was. Bovendien mag men » ook niet tergeten dat het steeds het bijzonder genoegen van lieer Desguin geweest is Vlaamschgezinde. onderwijzers en onderwijze-ressen te vervolgen en hunne loopbaan *e breken. Hij heeft er zich nooit om bekreund of door zijn haatdragend hart ellende en tra- v , nen gebracht werd in het gezin waarvan hij de dochter de benoeming onttrok. Maar ver-mits hij weggaat zuljen we zwijgen over al het gepleegde onrecht, over al de gebroken krachten. Al het door hem bedreven kwaad, is onherstelbaar. — Gedane zaken hebben geen • keer. — Dat hij dan spoedig vertrekke, nie-mand zal het betreuren. De vraag is nu, wie zal hem vervangen. Nu die gewichtige zetel weer open staat dient men ook er aan te denken dat 25 jaar onkun-s de en onrecht moeten goed gemaakt worden. Dat daar iemand noodig is die van onderwijs, van opvoedkunde en van administratief beleid iets lient. Dat daarvoor iemand noodig is die nieuwe «banen opdurft en die met vaste hand zelf besturen en leïden kan en zich niet moet laten leiden en besturen door inspektors en bureeloversten. Dat daarvoor iemand noodig is die kàn zich doen eerbiedigen en liefheb-ben door de gaven van verstand en hart en dus geen zweep en geen broodroof behoeft om ge-dweeheid af te dwingen. Dat het niet voldoende is geneesheer of rechtsgeleerde te zijn ; dat het niet genoeg is een welhebbend of rijk burger te zijn, màar. dat het noodig is in het verleden blijken van bekwaamheid gegeven te hebben en tevens op regelmatige en eerlijke wijze de kandida-tuur moet verkregen hebben. Men vertelt ons 4gt er sprake is de heer Weyler te kiezen tôt schepen van Onderwijs. Aile respekt voor heer Weyler, maar we vra-gen ons af hoe die kandidatuur tôt stand kwam en wie ze gesteld heeft. De politieke groepeering waartoe de heer Weyler behoort heeft veranderingen ondergaan die zoo diep ingrijpen dat de samenstelling van de ge-meenteraad niet meer-de uitdrukking van de partij verlioudingen is. Namens wie en na-mens wat kan dan heer Weyler gekozen worden ? Zulke verkiezing zou niet wettig zijn en zou tôt negatieve resultaten leiden. Zouden de heeren die achter de schermen steeds ailes kunnen doen,. nu ook niet de parti jeu kunnen raadplegen alvorens een stap te doen waarvan de toekomst van onze volks-kinderen afhangt ? « VLAAMSCH LEVEN », Nr 6. — Inhoud: Hoc staat he't met den Oorlog? (Weke-lijkschc kronijirVT), n*t 7 piaten ; Leu-ven, de Parel van het Hageland, eenige historische aanteekeningen, door Pi-os. Iiaesaerts, met 6 piaten; Lctterkundig Mengel\\:erk : * Zijn Zoon, tnovelle door Reimond Stijns (vervolg en slot) ; D'en A vond, gcdicht van Willem Gijsscls, muziek van Bmest de Béhault; Ernest ele Béhault, de Toondichter van ons Lied, door Willem Gijsscls (met l portret ; L vSint-Marten (11 November) folkloris'.i-sclic bijdrage, door Jozef Vincx ; Het Fabrickmeisje, soc-aie beschouwdngen over Vrouvvenarbe'd in fabrieken en vverkplaatsen, en in de Huisnijverheid, door Remy De Roeck - (vervolg en slot) met 7 piaten ; Kunst en L'cvon ; Tooneel-kronijk : te Brussel, te Antwerpen en te Gcnt (met 2 piaten) ; Boekennieuws ; Vermakelijkheden ; Brievenbus. VOLKSVOORDRACHTEN (Borger-hout). — Morgen, Maandag, te 8 1/2 To-renuur, in het lokaal Dupont, Moorkens-plein, spreekt de heer A. Ossenblok over « Het leven en de werken van Pasteur », met lichtbeelden. Toegang vrij. STAMKAMPEN VAN KRIJGSGE1 VANGENEN. — Het -volgende wordt , ons medegedeeldi : Bij aile zendingen aan geva'ngenen in Duitschland moet als plaats van bestem-miiig een krijgsgevangen-stamkamp op-■ gegeven worden. Zendingen, welke niet . naar een stamkamp, maar naar een bij-, kamp of arbeidskamp, of naar een werk-plàats gericht zijn, ■w'orden niet verzon-den.ALLERZÏJELEN TE AMERSFOORT. — Op de roomsch-katholieke begraaf-plaa/ts te Amersfoort is, naar de « Nieuwe Rotterdam sche Courant » meldt, Vrijdag een gedenksteen ontliuld, bevatten-de de namen der in Nederland gestorven Belgische geïnterneerden. De plechtig- - heid werd b'jgewoond door generaal de - Lanoy, een vertegenwoordiger van den i kom.manda.nt van het kamp te Zeist, het - da.^elijksch bestuur der gemeente Amersfoort, de heeren Orner Buyse, Wage- • mans en Franqui, vele Ned.erlansche en i Belgische officieren en Belgische geïnterneerden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.