y - " ■ " ■ i « ijmm* Yicr-cïi'Twintîplii Jaar, - S. 187 Godsdienst — Miilsgezla — Eigendoin Binsdag, M Âtigusli 19 S \ Aile brîefwisselirigen vrachfc- I »rij te zenden aan Aug. Van ïseghem, uitgever voor do naaraL maatsch. « Drukkerij Het Volk », Sleerstceg, n° 16, Gent. Burcel van West-Vlaandereri t Gaston Bossuyt, Gilde der Am-bacliten, Kortrijk Telefojx 523 Bureol van Antwerpen, Bradant en Limburg : Viktor Kuyl, . Jlinderbroederstraat, 24, Leuven | HET VOLK Mon schrljît In : Op aile postkantoren aan 10 fr. Çer jaar. Zes maanden fr. 6.00. )rie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop ta bet-alen. Rechterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TBLEFOON N° 137, Gent. 'VerselatgEit €s maal per week. CHR1STEN WERKMANSBLAD 3 CENTIEMES MET bSvOEGSEL sesi «a a «a i ifiaanûag geen gevecaten. De dag van maandag is voorbijgegaan zonder de minste moei-lijkheid. Niets bijzonders aan te stippen voor dien dag. Men voorziet, en dit waarschijnlijk binnen de 24 uren, een eroot gevecht. De aanvallende houding van het duitsche leger is geheel ge-Nvijzigd. Men verzekert ons dat de belgische en fransche troepen een gezamenlijken aanval zullen doen op het duitsch leger. Koning Albert met de fransche militaire medalie vereerd. Kommandant Duparge, van het fransch gezantschap, is door de regeering der fransche Republiek geiast geworden aan Koning Albert de militaire medalie te overhandigen. Dit is de hoogste eer welke men aan een generaal-legeroverste kan bewijzen. KONING ALBERT EN DE SOLDATEN. Sedert het begin der moeilijkheden heeft Koning Albert zich onvermoeibaar getoond. Hij heeft niet opgehouden de lijnen der voorposten te doorloopen, terwijl hij vurig door de troepen toege-juicht werd. « Doch de Koning wil niet dat men hem toejuiche, zegt een kon-frater, die in de rangea is. Hij wil zelfs niet dat men hem groete ; hij stapt gewoonlijk uit den auto en spreekt met onze soldai en, als kameraad en al glimîachende. » Wij zijn kameraden, zegt de Koning, en wij moeten allen elkander helpen en de handen drukken. » Zich tôt een soldaat wendende die een brief in de hand liield, zegde de koning : « Hebt ge naar uwe ouders geschreven ? Geef mij dien brief, ik zal hem doen bestellen... », en aldus brengt de koning geheele pakken brieven mede uit het algemeen hoofdkwartier. En ge moest het hooren wanneer de koning dan*-T~v^-pr"/; Koning Albert wordt door al de soldaten geëerd en bernind. Hij stelt zich waarlijk aan ,als een getrouwe kameraad, een aiep ge-p.erbiedigde overste en een generaal die streng gehoorzaamd wordt. M DU1TSCHMAN TE LU1K. Steeds ailes ten beste- Er worden zulke dwaze aïs zonderlinge j op zijn post, gelijk de iwaalf forten rond gcruciicen onaer net voik verspreid : De Duitschman is te Luik ! Welja, hij is er met ongeveer twee regimenten sedert vrjjdag. De Duitsehman heeft den bisschop Z. D. H. Mgr Rutten, den geachten heer Burgemeester Kleyer, senators, volks-vertegenwoordigers en anderebijzonderen, Bamen viji'tien in getal, tôt gijzelaars genomen. Jawel, dat schijnt waar te zijn. Maar wat beteekent dat? Luik als stad, is heel wat anders clan Luik als militaire omschrijving. Deze laatste is eene groote streek die, van noord-oost naar zuid-west, het derde deel beslaat van de gewesten, welke de Maas in de provincie Luik doorloopt. De stad Luik is slechts het diclit be-vokte middenpunt van die omschrijving. Geli.jk we in voorgaande nummers zeg-ûen, liggen er zes sterke forten redits en zes even sterke forten links van de Maas, die de stad Luik doorsnijdt, een derde deel redits en tweede derde declen links latend. Binnen de stad is de overtocht der Maas niet afgesneden, omdat van dezen overtocht het onderhoudsvermogen der eigen bevolking afhangt. Numag men zich niet inbeelden dat die forten, redits of links, naast elkander gebouwd zijn gelijlc de huizen in eene straat. Elk fort zelf is eene afzonderlijke en gansch afgezonderde eenheid ; en ditmoef zoo zijn, want het eene fort mag het an-dere niet moeten noodig hebben. Moest er volledig verband tusschen de forten wezen, als er één enlcel genomen Is, zouden er zes genomen zijn, rechts of links van den stroom. Ieder fort is eene sterkte op zich zelve en getwaalven s amen vormen zij een muur ■— een muur van kruisvuur -— tegen den inval, dien de Duitscher heeft beproefd. De Duitscher is in de stad Luik, ja, maar hij is dien muur niet over. Integendeel, de twee regimenten Doit Schcrs die zich sedert vrijdag in de stad Luik bevinden, zijn letterliik de ge-, vangenen der militaire omschrijving Luik Die Duitschers zijn 's fiachts in de stad gekomen, gclijk dieven 's naclits op eene hofsteê zouden binnendringen. Rondom de akkers van den hofstcêling Ptaan de zoons en de trouwe dienaars elk jljllllx• Maar in 't naclitelijk duistder zijn de dieven tusschen de posten doorgeslopen en in de hofsteê binnengedrongen. En nu ze er binnen zijn, en samenzijnde zich te talrijk bevinden, nu durven ze er niet moer uit. Gaan de Duitschers, met kleine trosjes binnengeslopen, maar nu in getal bevon-den, — gaan ze achterwaarts uit Luik, ze krijgen den goeden dag van de kanons der rechter forten ; — en van nu af zijn ze afgcs'oten van hun eigen leger, dat gansch vcrnield op de Duitsch-belgische grens geworpen is. Willen ze uit wanhoop vooruit gaan, ze komen onder 't vuur van de kanons der linlcer forten, die aan de beleefdheid van een klinkenden groet niet zullen ontbre-ken,Feitelijk zitten de dieven in d'hofsteê, maar ze durven er niet buiten. En nu pakken ze d'oude hofsteêlingen tôt gijzelaars, opdat de zoons en de trouwe dienaars lien zelven niet al te zwaar zouden afranselen. Aldus is het nu te Luik gesteld. De Duitschers hebben er vijftien eer-biedwaardige en achtenswaardige gijzelaars vast om.... er zich achter te ver-schuilen.Als de duitsche regeering aan die twee duitsche reigmenten moest toeroepen : Brengt mij uwe gevangcnen hier ! —die twee duitsche regimenten zouden eenvou-dig kurinen antwoorden : We zouden wel komen, maar onze gevangenen willen ons niet loslalen ! Zoo is inderdaad de toestand. De vrije, gansch opene stad Luik is, vijf cens met 'ne keer, bezet door twee duitsche regimenten die... in eene ware miuzenval zijn geloopen : ze kunnen noch voor- noch acliteruit meer. Ze weten 't overigens wel, want ze ge-dragen zich alsof ze geen Pruisen, maar... deftige menschen zouden wezen : ze be-talen zoo goed wat ze noodig hebben, dat ze zelfs een mark (1 fr. 25) voor een frank geven, en ze durven geen enkeî duitsch vaandel voor den dag halen, maar laten de belgische vlag wapperen tôt op de gebouwen waarin zij zelf ge-kazerneerd zijn. Hebben ze gijzelaars genomen, 't is om er zich achter te vcrschuilen : ze zijn bang. En 't is aL ITALIË'S HOUDING Italie blijft t nzijdig : 't heeft het na-drukkelijk verkîaard. Dat is eene Tittere misrekening voor Duitschland, dat meende ailes met zch te kunnen aanslrepen en iedereen voor zijn wil te doen bukfcen. 't Is echte w: inzin die Duitschland ge-dreven heeft. Niet alleen heeft het jegens België eene monsterac itige misdaad gepleegd, met een onzijdif land te willen overrom-pelen, dat hem nooit anders dan wel-willendheid had betoond, een land, wadr duizenden zijner eigene zonen bestaan en fortuin hadden ver-worven,een land, waarvan het zelf de onzijdig-heid met zijn eerewoord had gewaar-borgd ; niet alleen dus zeggen we,heeft Duitschland eene liionsifcrachtige misdaad jegens België gepleegd met zijne eeden te ver-breken, zijn eigeji eerewoord tôt schande-woord makend. en het volkenrecht te schenden ; maar het is reg zoo onbehendig brutaal geweest dat lie zelfs de gehechtheid van Italie, zijn bon, genoot, niet heeft weten te behouden. En dat teeken' de europeesche krachten heel anders af, d|m te voren kon verwacht worden. Italie is met E, îitschland en Oostenrijk-Hongarije verbe ' den, ja, doch enkel voor wat verdediging vetreît. Het moet slechts hulp verleenen iMiuntu als'Uz 119 Duitschlands rhandelwijze is dus niet enkel grof bruta.'iil, zij is daarenboven zecx onbehendig dom geweest. Wilde Duitschland zich de hulp van Italie verzekeren — en deze hulp ware geenszins te versmaden geweest — het hoefde slechts te wachten tôt wanneer het zelf aangevallcn werd. En lang kon dat toch niet duren, volgens het zelf heeft beweerd en de ge-beurtenissen inderdaad ook uitwezen. Rusland stond immers vechtensgereed om de Slavonen der Bulkans te helpen tegen de Germanen van Oostenrijk en de Magyaren van Hongarije ; om niet verrast te worden door een ge-meenschappelijken opstand der oosten-rijksche, duitsche en russische Polakken, die samen hunne poolsche eenzelvigheid zouden willen hervestigen, kon Rusland zich niet vergenoegen met een aanval op Oostenrijk alleen ; het moest tevens op duitsch Polen ingaan, en dat kon voor Duitschland tôt bewijs gelden dat het de aangevallene was ; dan moest Italie zijne bondgenoten bijspringen, en dit was voor hen van groot belang. Ware Italie met Oostenrijk en Duitschland geweest, Oostenrijk had de verzeke-ring gehad, dat Italië niets zou vermocht hebben om de italiaansche provinciën van 't oostenrijksch grondgebied aan te lijven, — zooals daar zijn : Illyiia, Istria, Dal-matië en de beïangrijke havenstad Triïste ; tevens kon Italië den bondgenoot van Rusland, met name Frankrijk, in dezes zuid-oosten en langs de middenlandsche zee dusdanig in spanning houden, dat de fransche bondgenoot voor den rus-sischen aanvaller niet veel waarde zou gehad hebben. Maar in zijn waanzinnigen overmoed heeft de Duitscher 't noodige geduld niet gehad om te wachten tôt wanneer Rusland de aanvaller werd. Hij zelf heeft aangevallen, brutaal, valsch, onbeschoft, wreedaardig. ' Hij is door het kleine volk dat hij aan-i " • —-'-'j - 'Ec-ïToraen, ^^^^/verdienste verschrikkelijk tenissen, maar het weigert hem te hel pen. 't Heeft er overigens ook aile belang bij: de verplettering van Oostenrijk en Duitschland kan aan Italië de gansche meester-schap over de Adriatische zee geven. Niet enkel de eerlijkheid dus, ook het belang stijft de onzijdigheid van Italië, en dat is sterk genoeg om er op te be-trouwen.Want anders mochten we niet veel be-trouwen in den onrechtmatigen bezitter der Pauzelijke Slalen stellen, ~i ' DE OORLOG Met BieHW plan der dultsehsrs. De drie legerkorpsen die Luik aanvielen zijn nog altijd ter plaats, doch schijnen zich bereid te maken de Maas over te steken. Zij zullen evenwel langs de stad Luik niet doortrekken want de forten zullen hun gerij beletten over de banen te komen. Er blijft dus niets over dan langzaam met veel verlies Van materiaal, Luik links te laten liggen en de Maas over te steken nabij Visé eenerzijds en tusschen Luik en Hoei anderzijds. Dit schijnt hun plan te zijn, want een Duitsche troepenbeweging is zichtbaar in Condroz. De troepen rukken op Hoei aan. Zij zullen ons veldleger willen aantasten vooaleer de versmelting onzer troepen met de Fransche legerkorpsen heeft plaats gehad Doch dan moeten zij eene omzwen-kencle beweging maken en veel weg af-leggen.En hun bevoorradingsdienst wordt dan elk uur moeilijker. Het Belgiscb leger staat pal en gereed 0111 dezen schoK te doorstaan. De man-schappen worden zelfs ongeduldig oui ook eens te vechten. liektaoed en siaiidvastigheid. Zeggen wij een bijzonder woord ovei de dapperheid onzer soldaten, bijzondeî gedurênde de drie dagen dat zij aan de ergs te beproevingen werden blootgestèld Onvoldoende om tegen eenen viifmaa talrijlcereii vijand eene streek te verdedi-gen, zeer ongelijk van terrein, met bos-schen en struikgewas, waar delDuitsclier; zich konden verschuilen en op hun génial de belgische regimenten verdelgen, legder onze troepen fange en inoeilijke marschei: af en leverden terzelfdertijd hsrhaalde gevechten. De troepen trokken van Pontisse naar Barchon en van Barchon naar Boncelles, telkens verscheidene uren afleggende. Merken wij op dat er ondertusschen te vechten viel. In min dan tien uren, moesten zij tusschen Barclion en Boncelles verscheidene aanvallen afslaan. Sinds drie dagen leefden de mannen enkel met brood, daar het hun onmogelijk was, gezien de tijd ontbrak, eenig eten klaar te maken. Terwijl de Duitschers immer versehe troepen in lijn stelden, waren het altijd o ize zelfde mannen die tôt twee- en drie-m lal terugkeerden in het vuur. Zij hadden een enkel oogenblik van op-beuring en genoegen: het was bij hunnen doortocht door de stad, onder de uitbun-dige toejuichingen van het volk, dat hun haastig allerlei lekkernijen ter hand stelde. Het was een onvoorzien en weldoend oogenblik wanneer de eene of de andere der kleine piotten, in het voorbijgaan een vriendengezicht herlcende I — Ah ! Gij zijt het ! — Jawel 1 wij zijn nog niet dood I — En hoe gaat het ? — Wij zullen het u morgen zeggen als wij nog leven. Zulke gesprekken hoorde men gedurig, met allerlei kwinkslagen wanneer twee « goede kennissen » elkander terugzagen. Het is overigens eene gewoonte geworden bij de Luikenaars den doortocht der troepen te gaan afwachten, met verfris-schingen en cigaretten. De armsten zijn waarlijk de edelmoedigsten, aangezien zij het weinige geven wat zij bezitten, en, zegt de korrespondent die deze regelen 1 schreef, « ik zag een arme vrouw die daar stond met eenen emmer frisch water en een pintglas, en den koelen clrank aan de soldaten aanbood, zich verontschuldigen-de met de woorden : « Ik heb niets anders meer. » In den buiten zag men vrouwen en kin-deren die langs liagen en kanten slopen, om zoo tôt bij de soldaten der voorposten te geraken, en hun fruit en vruchteu aan i , te bieden 1 «••• Hel oorlogsveld van Europa. België wordt aanzien als het slagveld, van Europa. Er is geen land waar meei slagen geleverd werden dan België. Het is op ons grondgebied dat de legers beslisten over het lot der natiën. Te Waterloo, Ramillies, Audenaerele, Kortrijk, Turnhout, Nieuwpoort, Doornijk Gent, Mechelen, Bergen, Charleroi, Namen Leuven, ontmoetten de internationale legers zich ten einde hunne moeilijkheden te beslechten. Op het einde der XVIIe eeuw werd Luik drie maal door de Franschen inge-«tomen, in 1675, 1684 en 1691. In 1702 maakté de engelsche legioenen Marlborough zich meester der stad, alzoo aan Lodewijk XIV den weg afsnijdende naar het Noorden van Holland. Gedurende de fransche revolutie speelde de stad Luik eene overwegende roi. In 1792 werd de stad Luik door de Franschen bemeesterd, maar het volgend jaar moesten zij ze verlaten. lîiiterijgevechlen aan de Maal Hevige ruiterijgevechten hebben be-zuiden de Maas plaats gehad. Deze gevechten, zooals deze die reeds plaats hadden, sedert het begin van den oorlog, bewijzen de meerderheid die onze belgische ruiterij heeft boven de duitsch» Ziehier een bewijs dezer meerderhei<\ , uit de talrijke gevallen : Een patroelje, bestaande uit een duitsche officier met 22 uhlanen, ontmoctte eene belgische patroelje die enkel 1 officier en 7 jagers te paard telde. Alhoewel de duitschers driemaal talrijker waren aar-zelden zij aan te va) 1er,. De ol ":cier d.cr tegenpartij zulks ziende schiet den ^iqffieier neder en de 22 uhlanen vluchtterf vcr" schrikt weg, achtervolgd door ons • k'cir De stilstaande houding Luik te draaien, Hoei heeft ook zijn lort op cli'. l'evuH ^1 oever der Maas, op eene rotsachtigc hoog-te. Dit fort beheersclit gansch de stad, de Maas en beschut de brug die de stad Hoei verbindt met het voorgeborchte S' Hilaire, de baan naar Namen en naar Luik. Dit fort is zeer sterk gewapend. De krachtinspanning der aanvallers om de verdedigingswerken der stad Luik te vernietigen, bewijzen eene groote zedelijke ontgooeheling. Het feit dat de Duitschers zich thans,in afwachting houden, buiten het bereik der forten, bcwijst zulks ten voile. Een bezoek in de slad, Onder de Duitsche troepen. Te Luik is de groote ontroering voorbij, nu de Duitschers zich verwijdercl hebben, en wij hebben Luikenaars hun indrukken kunnen vragen. Een Luikenaar, die Duitsch kent en met een uhlan gesproken heeft, vernam t van hem dat hij zeer verwonelerd was zich in België te bevinden. Van Luik had hij nooit hooren spreken. Die bijzonderlieid hebben we ook gehoord uit den moud van een Belgischen douanier, die met een Duitsch gekwetst soldaat gesproken had te Maastricht. Er waren maar een paar slaciitoffers te Luik ; de liouwitsers hebben hier er daar schade aangericht, maar over 't algemeen houdt de stael zich goed en de menschen zijn van hunnen eersten angsl bekomen. De nationale vlag wappert nog aan aile gevels : geen enkele werd inge-trokken. De Walen verbroederen er mel de Vlamingen : één gevoel bezielt allen ; de liefde voor het ééne Belgenland. Ailes wat aan oneenigheden tusschen Walen en Vlamingen kan herinneren, wordt van kant gelâten. De citadel van Luik is schier gansch door den brand vernielcl, doch zulks ge-beurde niet door het vijandelijk vuur.;;Do Belgen hebben er zelf den brand in ge-stoken om papieren, materieel en zelfs kanons te vernietigen, die zij niet wilden in de handen der Duitschers laten valler De citadel had als vesting weinig waard^p . het was een versterking uit de 17e ee- Een eeredegen aan Generaal Lphm Een komiteit heeft zich te Pafijs ge-vormd, da' eene inschrijvingslijst geopend heeft, waarvan de opbrengst zal dienen tôt het aanbieden van een eeredegen aan generaal Léman, den glorierijken verde-diger van Luik. De degen zal den generaal aangeboden worden door eene afva r-diging, samengesteld uit volksvertegen-woordigers en municipale raadsleden \i n Parijs.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.