Het volk: christen werkmansblad

913 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 13 April. Het volk: christen werkmansblad. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/r785h7db3c/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Vier-en-Twinligsîe Jaar, - IV. §7 OsMIanst - Huisgeziîi - Eipnta Woensdag, 15 April 19H Aile briefwisseUngen vracht-Prij to zenden aan Aug. Van Isegliem, uitgevcr voor de naaml. Ciaatscli. « Drukkerij Het Volk », Mcersteeg, n° 18, Genfc. Bureel van West-Vlaanderen : Gaston Bossuyt. Gilde der Am-bachten, Kortrijk. Bureeî van Anfcwerpen, Bra-bant en Limburg : Viktor Kuyl, Minderbroederstraat, 24, Leuven HET VOLK Men schrljft in : Op aile postkantoren aan 10 ftv per jaar. Zes maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen. Bechterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137, Genfc. *VersclÊî|Bifc Ç» Eiiaal per week, CHR1STEN WERKMANSBLAD 2 CENTIEMEN HET NUMMER 3 CENTIEMEN MET BIJVOEGSEL Broederliefde en Vrijheid Wij hebben uit eigen pen gewezen, — in ons artikel Broederliefde oj Slaatsslaver-Xiij, verschenen in ons nummer van maandag 6 April, — op den doodsteek, die aan de broederliefde of solidariteit der mutuaiiteiten zou toegebracht worden door de wet van zoogenaamde Sociale Verzekcringen, gelijk deze uit de aange-stelde Parlementskommissie komt. Op zijne beurt bespreekt nu de Bien public de strekkingen dier wet, in een hoofdartikel, waarvan wij de voornaaraste forokken voor onze lezers willen vertalen. * ♦ * — Onze mutuaiiteiten, zegt de Bien public, staan heden voor eene vervorming, die onmisbaar is voor hare zekevheid, voor hare toekomst. Zonder schokken, zonder haar ineens eene volmaakte inrichting op te dringen, zou de regeering kunnen mede-werken om ze op stevigen grondslag te vestigen. Daartoe ware het voldoende de toekenning der wettelijlce erkenning en der premiën te onderwerpen aan zekere technische waarborgen, gesteund op een jùist evenwicht tusschen bijdragen en te d'ekken risico's. • Het ontwerp van sociale verzekcringen gaat gelieel andersom te werk. Het onder -werpt de aanneming der mutuaiiteiten aan de voorwaarde, dat zij aan hare leden een minimum voordeelen verzekeren. En het laat de mutuaiiteiten vrij naar goed-dunken 't bedrag der bijdragen te bepalen! Alsof het bedrag der bijdragen niet wis-kundig moeste vastgesteld wezen volgens de verzekerde voordeelen. Men moet veronderstellen dat de aan-leggers van het ontwerp weten welke dat minimum-bedrag volgens verschillenden ouderdom moet zijn. Waarom hebben zij het bij hun tekst niet ingeschreven ? Hebben zij gevreesd de openbare meening af te schrikken door het openbaar te maken? 't Is zeker dat dit bedrag zeer hoog moet wezen voor de werklieden die meer dan veertig jaar oud zijn. Is dat eene reden om toe te laten dat slecht voorgelichte of overmoedige mutuaiiteiten eene mindere bijdrage bepalen dan de wiskundig on-misbare? Mag de regeering hare bescher-ming, hare toelagen uit de openbare geld-middelen verleenen aan eene inrichting, die gansch zeker naar de ontbinding gaat en hare verouderde leden aan zwarte ellen-de blootstelt, na jaren lang hunne bijdrage opgestreken te hebben? 't Is reeds onverschoonbaar, dat de regeering de wettelijke erkenning aan dergelijke maatschappijen verleene, want haar stcmpel boezemt aan werklieden, aan weinig onderwezen menschen, eene valsche en noodlottige gerustheid in. Maar is het duldbaar dat zij die werklieden, die weinig onderwezen menschen, die ongelukkigen verplichl zich aan te sluiten bij eene of andere maatschappij, welke zij met hare bescherming dekt, indien zij niet willen gaan schuilen bij den Gewestelijken Raad, en dat zij nopens de voorziene geldramp hare handen wascht? Laat de verplichting achterwege ; be-houdt de premiën, verleent deze aan de maatschappijen die de wettelijke erkenning zullen verdiend hebben door het waarnemen der technische vereischten van de verzekering ; gebruikt die premiën om de bijdragen der te oude leden te volledi-gen ; en de mutualiteit zal zich normaal ontwikkelen en men zal er, niet enkel de bejaarde werklieden, maar ook de jon-geren zien heenstroomen, die dan nietmeer zooals nu zullen gedwongen zijn voor de ouderen te betalen. Staan we toe dat de werkersstand, mannen en vrouwen, niet heel en gansch in 't gelid zal treden. Maar zoo er huis-vaders met drie of vier zonen of dochters zijn, die 't profijtiger oordeelen zich on-derling te verzekeren en 't bedrag der premiën te sparen ; zoo er vrouwen wars zijn van 't geneeskundig onderzoek dat de verzekeringsmutualiteiten vereischen, met welk recht zult ge er haar toe dwin-gen? Met welk recht, heeren politiekers, lieeren burgerdemokraten, gij allen die niet verzekerd zijt, met welk recht matigt gij u aan mij, werkman, te dwingen tôt verzekering, lichamelijk onderzoek, on-derwerpingen van allen aard te ondergaan welke ik afwijs? Omdat ik geen 2400 fr. 's jaars win en gij dubbel of dricmaal zoo-veel wint? Omdat gij in welstand leeft en ik arm ben? Heb ik niet zooals gij, en alhoewel arm, het recht mijn leven te be-heeren zooals 't mij past? Ben ik een min-derwaardig wr z ;n, een onbevoegd staats-burger, om de enkele reden dat mijn loon de 2400 fr. niet te boven gaat? Omdat mijne vrijheid soms feitelijk kan verminkt worden door mijn patroon, zooals de uwe het door uwe patroons wordt gedaan, moogt gij daaruit besluiten dat ik de vrijheid niet verdien? Belet mijn patroon mij 's zondags te doen werken, 'k heb er niets tegen. Ver-plicht hem mij de helft van mijn loon te betalen als ik 't slachtofîer van een be-roepsongeval ben, 't is wel. Maar gelooft a. u. b. niet dat die bescherming, waar-mede gij mij vereert, u 't gezag geeft al mijne daden te leiden, uwe willelceur in de plaats van mijn persoonlijken wil te stel-len, mij de vrije beschikking over 't gewin van mijnen arbeid te ontnemen ! Inzake ziekteverzekering sta ik onder 't meester-schap van mijn patroon niet. Dienaan-gaande moet ik noch tegen hem noch tegen wie ook bescherind worden. In geval van ziekte zal ik op de deuren van uwe wel-dadigheidsbureelen niet gaan aankloppen. 't Staat u overigens vrij, uit te vaardigen dat ik geen enkele ofïicieele hulp zal kunnen inroepen zoo ik binnen de om-sluiting uwer verzekering niet treed. Maar eerbiedigt toch mijne verantwoordelijk-heid, im n > persoonlijkheid; gelijk gij, ben ik een vrij mensch en ik wil het blijven. Butlenlanôschs Politiek GRONDWETSHERZIENING IN DENEMARKEN. Het deensche Parlement heeft besloten de Grondwet van 't land le herzien. Dit kon niet zoo gcmakkelijk over den weg, ïlaar de regeeringsgezinden in 't Lagerhuis ipiaar over eene kleine meerderheid be-schikken en de oppositie van rechts in de Hoogere Kamer even talrijk is als de re-geeringsgezinde linkerzijde. Nu schijnt men toch hierop t'akkoord te zullen komen : Het getal leden der folkeling (Volkskamer) zou gebracht worden van 114 op 140, het getal kiesomsclirij-jfingen met eennamig stelsel op 120, waar-bij 20 zetels toegevoegd worden te ver-neelen over de verschillende parlijen volgens evenredige vertegenwoordiging. Men denkt dat de Grondwetslicrziening Kal gestemd zijn vôôr het einde dezer fnaand en dat de nieuwe Grondwet zal kunnen uitgevaardigd worden op 5 Juni, den verjaardag der uitvaardiging van de bestaande Grondwet in 1849. ENGELSCH PART. JKONGRES. De onafhankelijke Labor-partij heeft te Bradford eene soort konferencie ge-houden, waar besloten is dat al de leden der partij eene bijdrage van een schelling (1.25 fr.) moeten betalen om den strijd voor de verwachte algemeene verkiezingen In Juli te dragen. Die buitengewone bijdrage zou eene som Van 37,500 fr, bedragen. LAGE REGEERINGSREDE. De fransche minister van binnenland-sclie zaken M. Malvy, heeft te Gramat eene rede uitgesproken, waarin hij namens de regeering, de herwording van eene katholieke partij in Frankrijk aanklaagde. Hij drukte het voornemen der regeering uit, geen vrij christen onderwijs meer te dulden en verklaarde dat het landsbestuur vast besloten is geen christenheid meer in het volk te laten dringen. Arm Frankrijk, dat bukt onder een Caillaux en een Malvy 1 DE EPIROTENSTRIJD IN ALBANIE. Wat daar thans in Albanie voorvalt is eene oude geschiedenis, eene echte Balkan-historie.De Balkan is het land der vcle nationali-teiten, die elkaar het licht in de oogen en het leven in dezelfde stad, op hetzelfde dorp niet gunnen. En het is zoo treurig, dat het jonge Albanie dadelijk te maken heeft met den ouden strijd, — een strijd, die menschenlevens duurt. Want als ook, binnen korten Lijd misschien, de regeering te Durazzo zegeviert en den opstand der Epiroten bedwingt, men geloove toch niet, dat het daarmee uit is. In 1820 hebben de Grieksche bewoners van Kreta den strijd begonnen om hunne vereeniging met Grie-kenland, en in 1913 js die eerst lot stand gekomen. De Epiroten willen niets anders dan wat eene eeuw lang de Kretenzers gewild hebben : zij wenschen Grieken te heeten, zooals zij het zijn. Honderden van jaren lang hebben zij geklaagd over de onder- drukking der Turken, zij, die zich Hellenen voelden, — over de lieerschappij der Mohammedanen, zij, die kristenen waren. De oorlog kwam, die een bcvrijdingsoorlog heette, en door duizcnden in Macedonië, in Thracië, in Epirus zoo ook werd opge-vat. De Bulgaren en de Serviërs drongen het Turksche rijk binnen naar het Zuiden, de Grieken trokkcn op naar het noorden, — allen onder dezelfde leus : hunne stain-verwanten, hunne geloofsgenooten te be-vrijden van het juk, waaronder ze honderden jaren hadden gebogen, maar dat het nooit tôt slaven had kunnen maken. De Grieken drongen door in Epirus, het oud-Grielcsche gebied ; zij veroverden er de Oud-Grieksche steden als Janina en Saloniki, zij bevrijdden er hunne Grieksche broeders èn mede-kristenen, en ondanks al de cllende van den oorlog, al het bloed op de braakliggende akkers, al de armoede, was er blijdschap in de har-ten der Grieken in Epirus. Epirus zou weer Grieksch worden. Daar was niet aan te twijfelen. De broeders van 't Zuiden waren gekomen om het vrij te maken, en velen hadden daarvoor liun bloed geoflerd. De mogendheden beslisr.cn anders. De vrijheidsliefde der Grieken in Noord-Epirus is zeker iets hcel moois ; Griekcn-land, welks troepeh doordrongen lot de grens van Albanie, had zeker recht op het bezette gebied, op deze vrucht zijner over-wirtningen. Het zou niet anders dan lo-gisch zijn, dit te erkennen. Maar boven Vrijheidsliefde, boven recht en boven lo-gika staat de politiek der groote mogendheden, en die politiek gebood om Noord-Epirus toe te voegen aan den nieuwen Balkanstaat Albanie. -m— Il h| Il || H'.'hl.ii—h. WftîJ ALLES WAT. VERKEGELDE GELDWOLVEN. — De roode Peuple stoeft er in een ilaliek hoofdartikel op, dat het Paaschkongres der belgische socialislcnpartij gestemd heeft, dat er in de partijbladen geen mededeelin-gen van hunne mutuaiiteiten meer zullen opgenomen worden^ zonder dat ze er den annoncenprijs voor £>etalen. Hetzelfde blad n^eldt ook, dat de roode heeren aan de zoogenaamde algemeene werkstaking van 19? 3 noch min noch meer dan 44.655 fr. 55 winst gedaan hebben, die in de propagandakas gestort werden, — dus voor 't verdedigen van de persoon-lijk winstgevende mandaten der heeren. Hoeveel er hunne slachtofïers aan ver-loren liebben, dat zegt de moniteur der verkegelde geldwolven niet. COMMISSIE DER XXXI. Het is de heer Goblet d'Alviella die den heer Sam Wiener zal vervangen in de Commissie der XXXI. OP HET BELGISCH SPOORWEGNET. — De minister van spoorwegen heeft besloten kantienen in te ricliten, in den aard van die te AnLwerpen (Noord) en van Arlon, in de volgende plaatscn : Namen, Ronet, Montignies, Cuesmes, Schaarbcek, Meirelbeke en Jemelle, alsook in het mi-nisterie van spoorwegen te Brussei. Er zullen dan tien kantienen zijn over heel het land. GESCHIEDENIS. — Hoe onze liberalen onzijdige geschiedenis schrijven, blijkt uit het volgende. — Het voor ons land verloren vlaamsche Sluis herwordt thans langzamerhand wat het vroeger was : vlaamsch-katholiek. In een hoofdartikel der liberale Vlaamsche Gazei wordt dat als volgt verteld : « Sluis was de veste van Vlaanderen, die aan 't Spaansche juk ontkwam... Gent, Ieperen, Oudenaarde, Anlwcrpen, al onze steden keerden onder vreemden dwang lerug. Sluis bleef Oranjegezind en geusch... Dat « beginsel » sterft weg. En wie kan de droef-heid van de oude burgerij dan niet be-grijpen? » Dat is nu toch de geschiedenis effenaf op haren kop steilen. Immers, niet de valschaard en eedver-breker Oranje, maar wel de zoon van Keizer Karel was onze wettige Vorst, aan wie Gent, Yper, Oudenaarde, Antwerpen enz. ecrlijk trouw bleven, terwijl Sluis ons ontstolen en door moordgewelcl geusch gemaakt werd. Liberale geschiedenis blijkt immer een vloek tegen de waarheid te zijn en te blijven.DE VERBINDING TUSSCHEN DE SCHELDE-OEVERS. — Het département van openbare werken heeft den bouw vol-tooid van een electrischen ophaler op den rechteroever der Schelde en van eene vlot-brug op den linkeroever. Anderzijds zijn de noodige gronden aangekocht voor het bouwen van den overzet tusschen Hoboken en Çruybeke. DE SCHUIMERS VAN HET KARÎP VAN BEVERLOO. — De minister van oorlog heeft onderrichtingen gezonden om de rijkswacht in staat te steilen het kamp van Bcverloo en de afhankelijkhe-den te zuiveren van de schuimers, die het onveilig maken. Onder voorwcndsel kogels te gaan rapen dringt dit volkje overal binnen, weet de jeugd tôt allerlei driften op te voeren en troggelt haar den laatsten cent af met het spel « Anker en Zonen » of drie kaarten op den rcgc^cherni. Anderen weten de jongelingen mede te lokken naar slechte huizen. SPOORBAAN OP IJSLAND. — IJsland zal weldra zijn eerste spoorbaan hebben. Inderdaad, eene lijn van 96 kilometer zal op dit eiland worden aangelegd. Eenige paden voor muilezels waren tôt nu toe de eenige verkeerswegen van dit ijseiland. Arbeidersbeweging. BIJ DE BRUGSCHE SCHILBERS. Daar komt nu iets te gebeuren dat men W.llicht nog nooit ievers ontmoet heeft. Na eene onderhandeling tusschen patroons en werklieden die mislukte, werd de lusschenkomst ter bemiddeling ge-vraagd aan den heer Gouverneur der Pro-vincie. Bijkans had dan eene bijeenkomst plaats, waar een toegevend vocrstel van Avege eenen werkman werd voorgedragen. ('t Was van wege een socialist, die .dat eigenlijk niet moeht doen, daar hij als af-gevaardigde optrad en niet in persoonlijken naam). Dit voorstel bedroeg een algemecnen opslag van 3 cent, zonder exaam (fr. 0,35) en een opslag tôt aan 38 met exaam. De patroons namen" dan dit voorstel aan, of ten minsten zij lieten den heer Gouverneur en de werklieden. in de meening dat zij het aanveerdden. Om de vrede te hebben stemden de vereenigingen der werklieden daarin toe. De staking was dus gedaan in hunne mee-î ning ; maar zij hadden gerekend zonder den weerd. De vereeniging der patroons aanveerdde zelfs dat voorstel niet. Het waren nochtlians hunne eigene cijfers, maar zij hieklen aan hun voorstel, 't is te zeggen dat er moest een exaam zijn om fr. 0,35 te verdiencn I Dit werd gestemd met 10 stemmen tegen 3 en bij den heer Gouverneur was gehccl 't bestuur tcgenwoordig, 't zij 7 patroons.Er was dus geen één lid dat. het bestuur volgde en er waren vier leden van 't bestuur zelfs die alzoo openlijk hun eigen woord verlooehenden, gegeven aan den heer Gouverneur, aan wien zij hadden laten gelooven dat zij dit voorstel aanveerdden.De werklieden hebten flus ten uiterste toegevend geweest : cte patroons willen ten uiterste lcoppig zijn. Dinsdagavond zal eene algemeene ver-gadering voor aile schilders plaats hebben. 't Is op zulke oogenblikken dat de ver-eenigde werklieden gevoelen hoe lastig het is te zien dat andere werklieden onder-kruiper spelen, en dat de meerderheid nog onvereenigd blijft. Indien de strijd verloren gaat, de schuld zal alleen aan de onvereenigden liggen. LOONSBEWEGING ONDER DE LEUVENSCHE BOUWWERKERS Het dom, laag en laf manifest der roode liansworsten uit De Proletaar heeft het efïekt gemaakt dat wij voorspeld hadden. Aile eerlijke werklieden, zonder onder-scheid van opinie, zijn er ten zeerste door verontwaardigd en laten hunne afkeuring luide lioorcn. Een oproep door de Nationale Verbon-den der Christene Houtbewerkers en Bouwwerkcrs onder de Leuvenschc Ilouw-werkliedën verspreid, voor de meeting van zaterdagavond en waarin beknopt dit roode manifest werd béant woord en waar-bij die roode werkmansbelagers werden uitgedaagd in 't publiek de verdediging van hun schrijven te komen nemen, werd talrijk beantwoord. Op 't gegeven uur was de meetingzaal heelemaal vol — ook socialist en en onvereenigden waren aanwezig — maar de roode kopstukken, de lage beleedigers der leuvenschc werklieden schitterden door hunne ... afwezigheid. Deze zoo prachtige gelukte meeting door de omstandigheden spontaan in eene protestmeeting veranderd, werd geopend door onzen leuvenschen propagandist Jan Kayaerts. Na de geschiedenis der loonsbeweging onder de leuvensche bouwwerkcrs kort en klaar uiteengezet te hebben en na zich verheugd te hebben over het goede nicuws door de schaliedekkers-gasten op de vergadering gebracht, dat op 1 al de winkels den opslag van 5 centiemen j voor die werklieden er door is, pakt onzen onvermoeibaren propagandist eens ter dege het roode manifest onder handen. ] Dat de socialisten eene lafheid begaan < hadden, bewijzen ze door hunne afwezig- ] heid. (Luide loejuichingen). Onder de i verachting van aile eerlijke werklieden ] zullen ze, kost wat kost, het verraad moe- < ten bekennen dat ze pleegden. Door den 1 steeds toenemenden groei en bloei onzer christene arbeidersbeweging zullen wij den 1 hoogmoed en de valschheid der roode kopstukken wel weten te verpletteren. Spre- i ker eindigt met de werklieden te danken 1 om hunne talrijke opkomst en wenscht c!t> schaliedekkersgasten geluk met hunnen opslag en stelt hen tôt voorbceld aan die honderden werklieden die nog onverschil-lig blijven aan aile vakbeweging. (Luide loejuichingen.) Nu is het Je£ Henning die aan lict woord komt. Door zijnen omgang met de leuvensche werklieden is hij reeds de vriend ge-worden van allen. 't Is ook onder toe-juichingen dat vriend Jef ons vcrklaar 1 : Iets hebben wij gedaan, maar nog niet ailes, iets hebben wij bekomen, maar nog niet wat wij hadden gevraagd. Waken moeten wij om te bchoiiden wat wij veroverden. Nieuwe wapencn, geen geweren, noch messen, noch revolvers, hoor ! maar eene nog slei\:-:re syndikale machl moelen wij ons aanscJutfjcn om in de toekomst le veroveren wat wij vroegen. Twee vijanden bcloeren ons : de socialisten, die de leuvensche werklieden komen te verraden en de afgescheurde patroons. De socialisten verwijten ons dat wij komedie spelen. Zoo, en nadat wij chris-tenen een gansch jaar gewerkt hadden aan de voorbereiding der loonsbeweging en zij socialisten van lien niet lieten hooren dan wanneer zij door de patroons tôt de onderhandeling werden uitgenoodigd, dan waren ZIJ de eerste om dalgene wat ze nu komedie spelen noemen, goed te keuren. Zijn de werklieden het met mij eens om zulke komedie NOG te spelen? (Gelach en geroep ja I ja ! ja 1 Hun verwijt, als zouden wij aan de patroons verkocht zijn, dat willen wij niet beantwoorden. 't Is al te belachelijk, maar of zij niet verkocht zijn aan sommige patroons om ons ehristenen in den grond te boren, daaraan begin ik sterk te twijfelen, anders begrijp ik niet hoe het komt dat zij socialisten, de gezworcn vijanden van het kapitaal, de aankondigingen opnemen der patroonssyndikaten in hun blad De Volkswil. ( Toejuichingen.) Voor wat de afgescheurde patroons be« treft, daarin zijn wij gerust. Willen die heeren den oorlog zij zullen hem hebben. Ons kapot krijgen, daarop zou ik, in hunne plaats, maar niet te veel staat maken want daarin gelukken ze NOOIT. Integen-deel en iets wat ik hier niet aarzel te ver-klaren is dat ze ons bouwwerkers geen werkliuisreglement zullen opdringen zooals ze dit heimelijk gedaan hebben bij de schilders. (Luide toej.) Sprcker eindigt met de dubbele vraag : Zijn de werklieden tevreden over onze werking en zijn ze met ons t'akkoord om alleen het oude syndikaat der patroons te erkennen, zoo ja, dan zullen we in de toekomst doen zooals in het verleden en zoo mogelijk nog beter. (Herhaalde toej.). Om te sluiten houdt vriend Fons Ver-dellen nog eene korte maar gloedvolle aanspraak. Op meesterlijke wijze zet hij de twee stellingen, deze der socialisten en der christene uiteen en stelt beider werking tegenover elkander. Uit die aanspraak bleek op afdoende wijze dat er voor de leuvensche werklieden geen twijfel meer kan be-staan, waar ze zich moeten ve'reenigen. Hun aller plaats is : in de Christene Vak-vereenigingen, daar ten minste zai hun geld niet opgeteerd worden aan de politiek en zullen de werklieden niet verraden worden. (Toej.) Vriend Jan Kayaerts dankt hartelijk de twee vreemde sprekers en gezien er geen tegensprekers aanwezig waren, wordt de meeting door hem gesloten verklaard, nadat de vergadering het besluit genomen had de twee vreemde vrienden lot aan de statie te vergezellen. Door meer dan vijftig werklieden wer-3en de vrienden Henning en Verdellen yergezekl en vôôr hunne afreis door dezen lan nog eens hartelijk bedankt. DE CHRISTENE HOUTBEWERKERS VAN RONSSE. îadden verleden jaar aan al de patroons ;cn schrijven gezonden eene algemeene oonsveriiooging vragende van fr. 0,03 per mr ; een hooger minimumloon voor de nachienwerkers ; alsook dat de wekelijk-iche werktijd met 3 uren zou verminderd vorden. Geen enkel patroon gaf eenig teeken van even. Op 23 Maart 11. werden de vragen ver-lieuwd en ditmaal is er sinds 1 April bij de teeren Gustaal Van Damme, gebroedersi

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het volk: christen werkmansblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in - van 1891 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes