Het volk: christen werkmansblad

1801 0
03 oktober 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 03 Oktober. Het volk: christen werkmansblad. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/pn8x922z11/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Zeven-cn-Twinligste Jaaf, ■ R. 232 Goflsdleast — Hnisgezln — Elpniom —T~ I I -| TTIUI—il—ft~ TiïTT .. .-T'y i. . ■ .1 r"- Woensdag, 3 October 1917 ifl 11 t. • Aile brfefwÎ88eliûgeti <«&«!&• vriQ te eeîiden aan Aug. Va|i îseghem, uitge ver voor de naapjh Bûaatsch. « Drukkerij Het Ifàtfcii aTeersteeg, n® 16, Gent. Bureel voor West-VIftanderê^J ©fiston Bossuyt, Re collettes» #traat,14, Kortrijk, HET VOLK Men sohrljtt In s Opalle postkantoren aa£ 10 per jaar. Zes maanden fr. 9.0» Drie maander* fr. 2,30, Aankondlgingent jPrijs volgens tarieî. Voorop t# betalen. Rechterljjke heratelling, 3 fa per regel. Ongeteekeade brieven worden - geweigerd. S TSLEFOON N* 137, Geafe Verschynt 0 maal per week CHRISTEN WERKMAN SBLAD & Ceatiemen liet nuoime? tMlsckledetleelingen en Terorfleningen, 408. — VERORDENING. —> Voor de toi het gebied van het 4» leger behoorende gedeellen der Belgische provincien Oosl- en. "Wesl-Vlaan-tleren, wordt er besiemd als volgt : Artikel 1. — De door Verordening van 15 Juni (Verordenlngsblad voor het Etappengebied var ft 4° leger blz. 697 n» 350) tôt 30 Septembei 1917 verlengde termijn voor protestopmakinf en andere tôt Vrijwaring van verhaal noodigc rechfcshandelingen wordt tôt 31 Deeember 1911 Vel'lengd. Art. 2. —. De verordening van den Koninç fier Belgen van 3 Augustus 1914 betref fende het teragtrekken van banktegoed blijft met de fceperking, welke zii door de Verordening van den Koning der Belgen van C Augustus 1914, en met de uitbreiding, welke zij door de verordening van S November 1915 (Verordenings-iilad voor het Etappengebied van 't 4" le gel blz. 90 n° 72) verkregen heeft, tôt 31 Decembei 1917 van kracht. A. H. Q., den 15 September 1917. Sixt von Armln. General der Infanterie. FRÀNCISCUS van ASSISIË. Er is geen heilige over wien in de laatste jaren meer gesproken en geschreven is geweest dan over Francise,us van Assisië. Ongeloovigen zoowel als geloovigen, pro-testanten evenals katholiekea hielden zich met hem bezig. Zelfs rationalisten en socia-ïisten dongen om de eer hem onder hun ■geestverwanten te tellen. ■ Wat wonder man ook! Alhoewel gering van uiterlijke, ongekunsteld in manieren en spreken, hettruweel zoo gaarn aïs de pen iianteerend, heeft hij, naar de getuigenis •zeîf van Renan, over zijne eeuw den grootsten invloed uitgeoefend, — invloed, die- voortduurt door de levenswijze zijner Ivolgelingen, in grof bruine pij gehuldenden (koord om de lenden, dewereld alom prediken, stichten en uit wier oogen liefde en vTeugde straalt, die elkaar begroeten met kuische «marmingen en heiligen vredekus, blijde •ivoorden, bescheiden laoh, vriendelijken blik en eendrachtigen zin, zooals de eerste bio-graaf van Pranciscus' eerste broeders getuigt. Onder de talrijke navorschers en geleer-)den, die bij 't einde der verleden en in 't be-igin dezer eeuw, den Wonderdoener van Assisië naspeurden of vereerden, zijn er vooral drie te vernoemen : Sabatier, Jorgensen, iPaus Léo XIII. Sabatier (Paul) in Ardêche (Frankrijk) 'geboren, flinke stijlist en zelfs dichter, na ontslag genomen te hebben als protestantseh dominé, was vol begeestering voor den }« Poverello. » Hij legde de grondslagen van de nieuwere Pranciskaansehe studiën, maar vatte Pranciscus op als een soort voorlooper van Luther, die « spijtig genoeg, volgens -hem, niet als deze laatste lukken mocht ». Deze oerste opvatting heeft Sabatier later merkelijk gewijzigd en hij is de waarheid nabij gekomen in eene voordracht vôôr een zestal jaren te Turijn gehouden. Jorgensen, een Deen, in de dwaling van het materialism verdoold, vond in de armen van Pranciscus de zaligheid van het waar geloof. Keer op keer kwam van hem over den lieveling van Assisië een nieuw boek in het licht, hetwelk verbazing opwekte. In 1909 verscheen in het VJaamsch naar het Deensch vertaald, door P. Stanislas Van de Velde, Minderbroeder, het mooiste werk dat we kennen over den H. Pranciscus van Assisië. Het boek werd niet enkel in onze, maar in veel andere talen omgezet en zoo droeghet bij om het wonderleven van een door God ver-(kozen apostel van liefde en vrede te doen skennen. Léo XIII bezegelde de faam van den Heiligen door herhaaldelijk de aan de ge-lneenschap gehechte Derde Orde, het volk aan te bevelen als eene weldaad voor de Baraenleving. Geboren te Assisië in September 1182, visSelde Pranciscus op 22 jarigen leeftijd zijn prachtkleederen voor eene schaméle kleedij, hij zei vaarwel aan zijne lustige Bpeelmakkers,. zonderde zich af in spelonken, foedelde van deur tôt deur, herstelde eigen-jhandig de kerken, verpleegde de melaat-Bchen, predikte van dorp tôt dorp in Italie, peisde in 1210 mot elf broeders naar Rome af om de pauselijke goedkeuring over zijne ! levenswijze te bekomen, vereenigde de H. Clara en hare volgelingen in eene klooster-gemeente en stichtte een Derde Regel voor leeken, vronwen en mannen, waar de groote Plorentijn, dichter Dante zich bij aansloot ; iiij trok naar het H. Land, bezocht Spanje. In 1221, toen hij zijne broeders in hefc Pinxterkapitel verzamelde, waren er 3000 ifcegenwoordig. Als hij stierf den 8 October 3.226, op den ouderdom van 44 jaar, waren zijne volgelingen in de drie orden opgenomen ontelbaar en verspreid in Italie, Duitsch-land, Prankrijk, Spanje en Engeland. Het waren oorlogstijden waar Pranciscus in opgroeide. De keizer stond tegenover den Pau s, vorst tegenover koning, stad tegen «ftad, burger tegen adel. Wie weet niet hoe de Italiaansche repu-fclieken in de XIII* eeuw, zich onderling Versclicnrden door burgeroorlog en de lager en hooger standen tegenover elkaar gedurig în twist en gevecht stonden. Pranciscus iietrachtte den vrede en lukte dikwijls in Bijn pogen. In November 1210 sloofc hij in We groote zaal van het gemeentepaleis, een ïredesverdrag tusschen de hoogere en lagere standen te Assisië. De oorkonae bij die ge-legenheid opgesteld luldt als volgt : « In Goda naam. Amen. » De genade van den H. Geest zij met n. » Ter eere Onze Heeren Jezus-Christus fler allerheiligste Maagd Maria, van Keizer Otto en hertog Leopold. • Na deze inleiding volgt eene heele reeks voorschriften, waarvan deze de gewichtigste zijn : « Tusschen de Majores en de Minores van Assisië is voor immer het volgend verbond gesloten : » Zonder wederzijdsche toestemming zullen zij geen bondgenootschap sluiten, 't zij met den Paus, of zijn gezanten, of legaten, noch met den Keizer, den ; Koning, of hun gezanten en legaten, noch met een andere stad, of burcht of grooten heer, maar eensgezind zullen zij onder elkander ailes regelen wat noodig is voot Assisië's eer, welvâart en vooruitgang. » De Magna Cliarta van Assisië kent daarbij al de burgers, die tôt nu toelijfeigenen waren, het recht toe zich vrij te koopen voor een klein losgeld. De bewoners van de omstreken verwierven hetzelfde recht als de eigenlijke burger ; men beloofde den vreemdeling be-scherming, het loon der beambten werd vastgesteld voor de uitvoering van hun werk. Heel de omliggende streek van Assisië veranderde van aanschijn door de prediking van Franciscus. Mannen uit de heffe des voïks, edelen, burgers, klerken en leeken werden aangegrepen door den geest Gods. Franciscus hield hun voorzeker de liefde voor doch ook de rechtvaardigheid. Hij ver-stond dat de maatschappij op die grond-beginsels moest gebouwd. Niet enkel rechtvaardigheid, want deze is te scherp, te streng; niet enke liefde, want zij is te goed en te toe-gevend. Maar, én liefde én rechtvaardigheid, waren de twee wielen waarop volgens Franciscus, de wagen der samenleving rollen moest. Moest Franciscus onder de eerste discipe-len van Christus geweest zijn, de Zaligmaker had hem, evenals Joannes de apostel, op .zijn hart gedrukt, want zijne onthecht-ing was ongeëvenaard en zijne liefde diep-innig. Welk een hart! Het omvatte meer dan de wereld : vrienden als vijanden, vogelen en vdsschen; al de elementen der Natuur, waren hem eigen als broeders en zusters. « Zuster Dood » heette hij welkoin. Franciscus is .de mooiste minnezanger van het Evangelie. Hij was geen dweeper noch een vermetele die in de zelfmarteling en zelfonthechting zijn eigen zoekt, maar een christen die het leven in zijn beste goed bemint, in zijn hoogst goddelijke volheid. Twee jaar vôôr zijn afsterven, na een leven van boete en werkzaamheid, steeg hij den Alvernoberg op, waar hij zich in eene hut ■aîzonderde. Hij verzocht een zijner broeders hem tweemaal binnen de 24 uren water en brood te brengen. Wat daar geschiedde op 14 September 1224 laten we Jorgensen zelf verhalen : « De dag was nog niet aangebroken, maar in afwachting van den zonopgang, het aangezicht naar het Oosten gekeerd, bad Pranciscus met opgeheven handen en uitgestrekte armen : « O Heer Jezus-Christus, om twee genadegaven bid ik U, alvorens ik sterf. De eerste is dat ik in mijn lichaam, zoo-veel het mogelijk is, de smarten moge gevoelen, die gij, o goedertieren Jezus, hebt uitgestaan in uw bitter lijden. En de tweede genadegave is dat ik zooyeel het mogelijk is, in mijn hart de over-matige liefde ontvange, waarvan gij, de Zoon Gods, ontvlamd waart, en die u er toe bracht, vrijwillig zooveel voor ons, zondaars, te lijden. » « En ais hij langen tijd, zoo bidden bleef, verhaalt een oorkonde, ontving hij de zekerheid, dat God hem in beide zaken wilde verhooren, en dat hij beide gunsten zou erlangen, voor zooveel het een schepsel mogelijk is. En toen hij deze belofte had ontvangen, begon hij, met groote godsvrucht het lijden Christi en de oneindige liefde Christi te over-denken, en de gloed der vroomheid vlamde zoo geweldig in hem op, dat hij door liefde en medelijden gansch in Jezus veranderd werd. » En terwijl hij in dit gebed lag en brandde van deze vlammen, zie, daar gebeurde het, op denzelfden morgen, dat hij een Seraf, met zes stralende vleu-gelen, uit den hemel zag dalen. En de Seraf naderde snel tôt Pranciscus, zoo-dat deze hem onderscheiden kon en duidelijk zag dat hij het beeld van een gekruisten mensch was; en zijne vleu-gelen waren zoo geschikt, dat hij er twee fcoven zijn hoofd verhief, twee uitstrekte om te vliegen, en met de twee overigen ' zijn geheel lichaam bedekte. •j. » Maar toen Pranciscus die verschij-tiing zag, verschrikte hij zeer, en tege-; , ljjkertijd werd hij vervuld met vreugde en smart en bewondering. Want het was hem eene groote vreugde, dat de beminnelijke Christus zich zoo ver-trouwelijk aan hem vertoonde, en zoo hem teeder aanblikte ; het veroorzaakte hem echter onzeggelijke «mart, den Heer aan het kruis genageld te zien.... » Toen eehter de wonderbare ver-schijning een geruimen tjjd verdween, bleven in St-Franciscus' hart een buiten-gewoon sterke gloed en een levendige iiefde tôt God en in zijn lichaam liet de verschijning een wonderbaar spoor van het lijden Christi. Want onmiddel-lrjk teekende zich in zijne handen en voeten de gelijkenis van nagels, zoodat zij te midden doorboord echenen ; en de koppen der nagels kon men zien in de palm der hand, en boven op de voeten ; en de punten der nagels waren op de bovenzijde der hand en onder den voet, en zij waren omgebogen, zoodat er tusschen het vleesch en de nagel-punten plaate was voor een vinger, »ls in een ring ; en de nagels hadden een ronden zwarten kop. En evenzoo ▼wtoonde Bich in de rechterzijde het ; afbeeldsel eener lanssteek, zonder lid-teeken, maar rood en bloedig, waardoor dikwijls uit Franciscus' borst bloed . vloeiie, dat zijne pij en zijne broek doorweekte. » Franciscus sprak er evenwel geen woord over met de broeders, maar verborg zijne handen ; en zijne voetzolen kon hij niet meer op den grond zetten. En de broeders bemerkten, dat zijne pij en zijn binnenkleed bebloed waren, als zij ze te wasschen kregen, en toen hegrepen zij, dat hij in de zij de en in de handen het waarachtig beeld en de gelijkenis van onzen Heer Jezus-Christus, den Gekruisigde, dragen mocht. » Pranciscus was profeet in zijn eigen land. Toen hij. stierf stroomde het volk te Assisië om hem als een heilige te vereeren. Zijne kruisverwonding vloog van mond tôt mond. In feestelijke processie kwam de geestelijk-heid zijner geboortestad af om den doode af te halen, en met olijftakken en brandende kaarsen in de hand, onder den klank van speeltuigen en jubelzangen, trok de plechtige lijkstoet op naar stad, naar de kerk van San Giorgio en hier werd Pranciscus' zielloos lichaam voorloopig begraven totdat het, den 25 Mei 1230, werd overgevoerd naar de prachtige kerk die zijn naam draagt. Pranciscus was een apostel der liefde, een vredestichter bij uitmùntendheid. Zijn begrip over de liefde verbaast en ontzet, nochtans hij zong slechts het evangelie na als hij, vôôr zijn dood, met zijn broeders mede de strofen aanhief, kort na het Zonnehed, uit zijne pen gevloeid : Wees geloofd, Heer, voor allen die hun vijanden, uit liefde tôt u vergeven; En ziekte en verdrukking verdragen; Zalig zij die in vrede ten einde toe vol-harden.Want Gij, AUerhoogste, schenkt hun de eeuwige kroon. Donderdag 4 October wôrdfc Franciscus' nagedachtenis door de Kerk gevierd. ——~""-w'rJy:TTY*T*"-~»iTW» i» ■■ IDE VREDE. Bs Duitsche anîwcordiîsta in t'Vatikaan- Do Osservatore Romcmo van 24 September schrijft : Nagrondigonderzoekderdokumenten — waarbij alla zinswendingen van hoffelijkheid tegenover den H. Stoel, de uitdrukkmgen van vredee-gezindheid en de verantwoordelijkheid van den oorlog, als zelfstandige pùnten van eene diplo-matische notawisseling over het hoofd gezien werden, — blijkt dat de Middelmachten zich be-reid verklaren tôt de vredesonderhandelingen, op de grondslagen van den Paus voorgesteld. Al • hadde zulks ook met veel kortere woorden kunnen geschieden, toch blijkt zulks duidelijk uit de slotzinnen der beide notas. De drie eerste pauzelijke punten : ontwapening en seheidsge-recht, vrijheid der zee, afstand van schadever-goeding, neemt de Duitsche nota zelfs uitdrukke-lijk aan. De libéral© Italiaansche pers, dio de groot-moedige daad van den Paus nu wel met geene sympathie en wensehen voor goeden uitslag had opgenomen, zegt dat de antwoorden volledig afwijken over de territoriale kwestie, die in de pauselijke nota aangehaald word. De nota spreekt alleen van twee territoriale Investiën : eerstens van teruggave van bezet gebied, tweedens van dezullce waarvan eene verzoenlijke verstand-houding verWacht wordt. Over de eersten schijnen de antwoorden duidelijk in bsvestigenden zin te luiden, zooals het ook de Populo Romano zegt; alleen reeds het , verwijzen naar het Rijksdagsbesluit betoont zulks. Grootere duidelijkheid kan men van een diplomatisch stuk niet verlangen, waarin ge-woonlijk nooit gezegd wordt tôt hoever men ge-. . neigd- is toegevingen te doen. Betrekkelijk de andere territoriale kwestiën kan men niet zeggen dat de antwoorden aile verhandeling afwijzen; het Oostenrijksch spreekt zelfs van de hoop tôt eene bevredigende oplos-sing te komen. Het Duitsch antwoord hoopt dat de vijanden in de gedaehten en wenechen van den Paus, waarbij het zich verklaart aan te sluiten, » eene basis tôt ondfrhandelingen zouden vinden, in den geest der redelijkheid. De notas laten dus de deur open voor aile ; , verdere gedaehtenwisseling, hetgeen alleen het . doel was van den oproep van Paus Benedictus. Paus Bsnsdlctiis en fie Entente- LUGANO, 1 October. — Volgens eene melding 1 der Popolo d'Italia heeft het Vatikaan de antwoorden der Middelmachten aan de Verbondene Ententemachten medegedeeld. Daardoor wordt verwacht dat de Entente zich zal laten hooren, 1 IN DUITSCH LAND. Graaf Hertllng te Berllln. De B. Z. a. Mittag verneemt dat de Beiereche ministervoorzitter, graaf Hertling, zondagavond van Munich naar Berlijn is vertrokken. Zijne aankomst te Berlijn werd vertraagd, daar de trein verschiUende uren vertraging had. De tegenwoordigheid van den graaf Hertling zou in samenhang zijn met de aanstaande verhandelin-gen van de Rijkskommissie over gewichtige binnenlandsehe politieke kwestiën. IN 'RUSLAND. ST. PETERSBURG, 1 October. - In de heden gehouden zitting der demokratische konferencie werd .het woord gevoerd door Aksentiew, ge-wezen minister van Binnenlandsehe Zaken, en voorzitter van den Raad der Boerenafgevaardig-den, dio aandrong op een soort parlement ter kontrool van de regeering, waarin ook de bur-gerlijke klassen zouden vertegenwoordigd zijn. Andere sprekers wezen op de noodzakelijkheid der zorgzatne verpleging van de troepen, en een vertegenwoordiger der Kozaklcen verklaarde dat zij derepubliek verdedigen en de regeering onder-steunen.FRANKFURT, 1 October. — Uit St-Peters-burg wordt gemeld : Nieuwe politieke gerechts-zaken zullen opgeroepen worden, in de eerste plaats tegen den gewezen minister van binnenlandsehe zaken Chwostow, beschuldigd van ambtsplichtverzuim, vervolgens tegen de gewezen ministers van binnenlandsehe zaken, Maldakowen Protopopow. IN ZWEDEN. Ce Kablnetskrïsis- BERLIJN, 1 October. — Uit Stockholm wordt aan het Berl. Tageblatt gemeld dat daar verschiUende dagbladen de meening uitdrukken dat de koning van Zweden zich eerst met de oplossing der kabinetskwestie zal bezig houden, na de militaire herfstoefeningen. Spaanschs oorïogssoîiepsn naar Engeland. LONDEN, 1 October. — Uit Madrid wordt gemeld : Het vertrek van twee Spaansche oorlog-schepen, waaronder de Eslremadura, naar Engeland wordt hier zeer drulcbesproken. OlciseleiefleiiesIIfigsB' la Vlaanderen, Fraiikrijk m Eîzas. (DUITSCHE MELDING.) BERLIJN, 30 September, 's avonds. — Uit llct groote hoofdkwartier : Geen wezenlijke gebeurtenissen. — BERLIJN, 1 October. — Uit het groote hoofdkwartier : — Legergroep van kroonprins Rupprechl van Beieren. — In Vlaanderen was de artillerlestrijd van 's middagszeersterk aan de kust en in den boog van Yper. Hij bleef ook 's nachts levendig. Engelsche en Fransche vliegers hebben in den laatsten tijd door het afwerpen van bommen op Belgisch gebied aanzienlijke stoffclijke sebade veroorzaakt. De aanvallen vorderden talrijke offers onder de burgerlijke bevolking. — Legergroep van den Dnilçchen kroonprins. ■— Langs de Aisne, Noordoostelijk van Reims en in Champagne leefde de vuurbedrïjvigheid op, meestal met verkenningsgevechten, die ons gevangenen inbrachten. Voor Verdun bleef de gevechtsbedrijvigheld binnen matige païen. —- Onze vliegers wierpen weer bommen af op de militaire gebouwen en stapelzolders binnen Londen. Talrijke branden kenteekenden dezen aanval als bijzonder werkzaam. Andere vliegtuigen vlelen gevolgrijk Margate en Dover aan. Aile vliegtuigen zijn ongedeerd terugge-keerd.Veertisn vijandelijke vliegers zijn gister afge-schoten geworden. Luitenant Gontermann be-haalde zijn 37e en 38°, opperluitenant Barthold zijn 27e zcgepraalin luchtgevecht. — BERLIJN, 1 October, 's avonds. — Uit het groote hoofdkwartier : In Vlaanderen en voor Verdun afwisselend ïterko vuurbedrïjvigheid en plaatselijke, voor 3ns gunatige vuurgevechten. (FRANSCHE MELDING.) PARIJS, zondag 30 September. — Offioieel ivondbericht : Op het Aisnefront beproefden drie vijande-ijke afdeelingen heden morgen, na artillerie-.'oorbsreidiag, onze graven Noordelijk van Ber-•y-au-Bac te bereiken. Een vijandelijke afdeeling aan wie het gelukt was in een deel onzer voor' uitgeschoven linies binnen te dringen, werd aanstonds daarop verjaagd. Aan de andere punten weerhield ons vuur de stormkolonnen, die gévoelige verliezen leden. De artilleriestrijd bleef gansch den dag zeer levendig op de beide Maasoevers, bijzondei Noordelijk de hoogte 344 en bij het Chaume-woud. Op het overige front beschieting met onderbrekingen. Vijandelijke vliegtuigen hebben op 27, 28 en 29 September de streek van Duinkerke met bommen beworpen. De twee eerste bombardementen hebben slechts stoffelijke schade bewerkt. Het laatste, dat hijzonder hevig was, maakte ver-scheidene slaehtoffers onder de burgerlijke bevolking. Twee vijandelijke toestellen werden den 29 September door onze vliegers afgeschoten. In den nacht van 28 op 29 September kregen de spoorstatie van Colmar en vijandelijke aan-leggingen Noordelijk van Soissons het bezoek onzer vliegers. 4.000 kilo bommen werden met welslagen afgeworpen. (ENGELSCHE MELDING.) LONDEN, zondag 30 September. — Officieel : Vroeg in den morgen beschoot de vijand zwaar onze stellingen tusschen den toren Hamlet en het Polygon-woud. Hierop ondernam hij drie aanvallen : aile werden met verliezen terugge-slagen.De eerste aanval werd Zuidelijk de Reutelbeek ondernomen en door ons vuur afgewezen, vôôr hij onze stellingen bereikte. Kort daarop rukte vijandelijke infanterie beiderzijds den straatweg Ypejr-Meenen vooruit, onder beschutting van een rookgordijn en gesteund door vlammen-werpersafdeelingen ; het gelukte haar, tijdelijk in een onzer vooruitgesehoven posten binnen te dringen ; een onmiddellijke tegenaanval onzer troepen nam den post weer. De vijandelijke artillerie was overdag be-drijvig aan ons front tusschen het kanaal Yper-Konaen en Zonnebeke en in den sector van Nieuwpoort. Op het Oostelijk GevecMstefreim (DUITSGHE MELDING.) BERLIJN, 1 October. — Uit het groot hoofdkwartier : De toestand is onveranderd. Plaatselijke in-fanteriegevechten verwekten in enkele sectors tïjdelijke stijging van het vuur. — BERLIJN, 1 October, 's avonds. — Uit het groote hoofdkwartier : Niets bijzonders. (OOSTENRIJKSCHE MELDING.) WEENEN, 1 October. — Uit het drukpers-kwarticr 30 September : Aan verscheidene frontplaatsen leefde de artilleriebedrijvighcid gister op ; ook kwam het tôt lierhaalde patroeljegevechten. Op de spoorstatie van Friedrichowka, die een gewichtig knooppunt voor de Russische front-transpoiten is, werde» door onze vliegers 360 kilo bommen afgeworpen. — WEENEN, 1 October. — Ambtelijke mede-deeling : Nicts nieuws. (BULGAARSCHE MELDING.) SOFIA, 29 September. — Van den generaal-staf : Na hevig geschut-, geweer- en ma chien ge weer-vuur, bcproefde ongeveer een compagnie van den vijand aan onzen oever te landen bij het dorp Parlita, Oostelijk van Tulcea. Zij werd door vuur teruggedrongen. SOFIA, 30 September. — Van den generaal-staf : Bij Tulcea en Isaccea zwak artillerievuur. (RUSSISCHE MELDING.) ST-PETERSBURG, zaterdag 29 September. — Officieel : Aan gansch het front gcweervuur en verken-ningen.Den 26 September schoten onze vliegers in de rlchfcing Van Tarnopol twee vijandelijke vliegtuigen af, die in liunne linies neerstortten. In de streek van Huslatyn schoot vlicgerkiitenant Jukencn een vijandelijk vliegtuig af, dat in de vijandelijke linies viel. In dezelfdè streek schoten de vliegeiluitenants Kirsanow en Lemen cen vijandelijk vliegtuig af; maar in den loop van het gevecht stortte'.ook hetoverstuur geworden vliegtuig van Kirsanow in de vijandelijke linies neer. In de richting van Focsani schoot de Roe-meensche vlieger opperluitenant Dragusano een vijandelijk vliegtuig af, dat in de iinies van den vijand viel. Onze vliegers wierpen bommen op îanleggingen achter het vijandelijk front aan de Stochod. Onze Murometz-vliegtuigen wierpen 18 pud bommen op vijandelijke wagentreins bij le dorpen Nigani en Losiatsch, twintig kilometer Zuidwestelijlc van Husiatyn. Op Korostkow, ^oordwestelijk van Husiatyn, werden 9 pud ; lH.\GiiLWERK. 103 CAPITOLA. Voor de weduwe was de liefde van 't jonge meisjo goen geheim meer, al kon Clara wegens maagdelijkesehuchtexheid er niet toe besluiton, rond voor hare gevoelens uit te komen. Dat ware ook niet noodig geweest, want verliep er wel een dag, dat Clara met hare vriendin niet over Traverse sprak? De toon waarop ze den naam Traverse uit-sprak, verried duidelijk wat er in hare ziel omging. Elken brief, die van hem kwam, las zij twee tôt driemaal met vochtige oogen. Hoe mejufvrouw Rocke haren zoon bij zijn terugkeer ontving, behoeven wij niet te zeggen. Zij was immers zijne moeder, dit zegt genoeg. Zeker, Traverse kon over zijne ontvangst in Willow-Heights tevreden zijn. Allen wedijverden om hem attenties te bewijzen. Allen waren vol lof voor hem, zelfs op 't gelaat van den minsten neger las men genoegen over de terugkomst van den sohoonen jongen, die door zijne oprechtheid en bescheidenheid aller genegenheid genoot" Na eânige dagen In jubel en vreugde door-gebracht, koerdo de vroogere rot weer terug, die het leven kenmsrkt van menschen, welk hunne genoegens niet zoeken in wereldsche vermaken, maar in den huiselijken kring. In 't vroege ochtenduur een wandelrit met Clara door de gezegende landstreek, waarin Willow-Heights lag, daarna de voortzetting der studiën met dokter Day, of eenige zieken be-zoeken, waarbij Traverse zijn ervaren vriend vergezelde, terwijl Clara zich met eenig hand-werk bîzig hield en eindelijk na een eenvoudig, doch gezond maal eene gemeenschappelijke wandeling in den tuin, ziedaar den levensloop dezer gelukkigen. Dit was hunne dagelijksche bezigheid die 's avonds met wat lezen van de-gelijke werken besloten werd. Traverse bezat niettegenstaande zijne jeugd de wilskracht van een bedaard man en liield Streng de belofte, die hij eens aan zijne moeder gedaan had, zich zelf met zorg te bewaken en nooit tôt Clara een woord te richten, dat haar zijne liefde zou kunnen verraden. Met Sohaamté onderdrukte hij de gevoelens in 't hart en legde zich het zwijgen op, wanneer 't hart hem tôt spreken wou dwingen. Clara had reeds lang gezien, welke gevoelens îiaar vriend voor haar koesterde, en aehtte hem om zijne terughouding nog hooger. Met ver-trouwen zag de toekomst in en vergenoegde zich met het salige bewuetzya, berajud te worden. Op zekeren dag kwam Traverse in het kahinot van dokter Day. Traverse wilde zich in Staunton vestigen, zoodoende was hij niet ver van Willow-Heights en kon hij zijne ledige uren in don familickring doorbrengen. Dokter Day hoorde den jongen man aan, zonder hem in de rede te vallen, terwijl zijn wehvitlende blik op hem ruatte, tôt Traverse geëindigd had. — Beste vriend, zegdo hij daarna, gij ver-trouwt mij, niet waar. Gij wilt mijne inzichten vernemen en daarom kan ik openhartig tôt U spreken. Ik zou u ten zeerste afraden u in Staunton te vestigen. — En waarom dan, beste doktor 1 — Wijl nog niemand profeet in zijn eigen land geworden is. — Ik begrijp u,.hernam Traverse blozcnd; de menschen hier kenden mij nog als kleine jongen en zoodoende zullen ze geen vertrouwen in mij hebben. — Zoo is het, mijn zoon, en ik blijf u borg, dat ge in Staunton geen geluk zult hebben. — Maar waar zou ik dan heongaan ï vroeg Traverse. — Dat «al ik u zeggen, mijn lie va vriend, ge tnoot U naar het Weston wesdeiu " Ç't Ywv&lgt.), *•

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het volk: christen werkmansblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in - van 1891 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes