Nummer 3 Verschijnt met toeîating der Krijgsoverheid DECEMBER 1917 m*w\, Mn.ZIELEDKmT 1 B KO/TELOO/OORLOG/BLAD vôôr | DE JOLDATEM VAtt GCtlT . $30 | re^OiDCGCtP | OPTTFLLÏÏR: GEORGE/ GOCTGCBUER | 1, Avenue de/ Ur./ulimej'.-LC JIAVJîE'S \ pitTCR..-Ro/Aîm oe weY6ft m? Ons Kerstfeest « Ile ben Roeland » is tlians geesebre-ven en gedrukt geworden in de « donkere dagen voor Kerstmis » ! In de dagen dus, donker en grauw, vocbtig en guur, terwijl de natuur als dood scbijnt en de naakte boomen en de verdorde akkers tocli zoo armelijk klagen. Maar, zooals ook de winterzon nog baar best doet om een goudglans te leggen over stad en >±and, als om ons te lierin-neren dat wij niet mogen twijfelen en dat de tijd zal voortg.ian naar herleving en lentetijd, zoo ook wil « Ik ben Roeland » met dit nummer een zonnestraaltje zijn, een Kerstmis-lichtstraal', herinnerend aan 't Kerstfeest van weleer, in vredestijd, en opwekkend de boop naar 't nieuwe Kerstfeest, dat-Klokke Roeland zal inlui-den met zijn schoonste vreugdeklanken. Zij zullen dit jaar wederom stom b.ij-ven de i'eestklanken. Wel zuilen ook in Ylaanderen de klokken oproepen tôt de nacbtmis. Maar het zullen geen feestgan-gers zijn, die zicli vereenigen voor de Kribbe in onze kerken. Met zullen zwaar getroffenen zijn, menseben met den zwa-ren last van den wreeden oorlogstijd op de sebouders, die vurig komen bidden of tocli een vredeslichtstraaltj e komen mag in deze langdurige, afscliuweUjke dui-sternis.0! Onze oude Kersifeesten ! Met bun schoone plechtigheden. Met de goudlicli-tende Iverstboomen ! Met de gelukkige kinderen en de blijele mensebensebaren ! De oude Kerstfeesten, die bonderden en bonderden Gentenaren zoo vreugdevol samenbracbten in bunne maatschappijen om bet Vredesfeest te vieren vooral door het aanschouwen van de vreugde liunner kinderen, die tôt stil wordens toe verrukt waren bij al dat liebt van de rijk beladen kerstboomen. De oude Kerstfeesten, die de verspreide familieleden van wij cl en zijd wesr bijeenbraclit tôt een zalig fami-l!efeest.U! Onze oude Kerstfeesten! Iloe besef-fen wij tlians bunne waarde. Tbans, nu nog steeds de familiën zijn uiteengerukt en de ouders zieb beangst. afvragen lice de zonen bet zuLlen stellen... 'e zonen, die ginder in den oorlog zijn. Tbans, nu de zonen-, die de IJzerwacht liouden, zieb met zorg in 't liarte afvragen, « lioe zal 't met ben gaan ? met ben die daar ginder, thuis, zueliten on der bet juk van den overweldiger en geslagen zijn met de vreeselijke plagerijen van den vredes-verstoorder, die geen grens scbijnt te kennen voor bet beulswerk. Kerstfeesten met uw « Yrede op Aarde ! » wanneer keert ge weer ? Mogen wij reeds jubelen als voorlieen : Het dagliet in den Oosten, bet lightet overal! Helaas, v. e voelen nog te veel de beklem-ming en bet is nog zoo donker alom dat het moeite kost te hopen. Neen, de ge-zichtseinder viclit nog niet op. Wij we-ten, dat er nog veel van ons gevergd zal worden, ontberingen, ofïers, gémis van zooveel waarnaar wij verlangen. En toeb is er iets voor onze oogen dat ons nooit verlaten zal en dat ons doet vertrouwen in zorg en nood : bet groen van den Kerstboom. Hoe donker bet ook is, tocli zien wij een liebt en dat liebt belooft ons weer kerstfeesten in de toekomst. kerstfeesten nog ,schooner dai\ die van weleer, omdat wij bunne waarde nog be-ter liebben leeren kennen. Of is bet geen lichtstraal, geen gouden lielitstraal, dat heerlijk besef dat de 011-zen moed liouden, ginder in G eut, den vijand ten spijt. Dat ze moed liouden en ons moed toeroepen. Welk een troost ! We,.k een kracht ! Ilet voedsel is schaarscli, maar de veer-kraclit blijft groot. De vijand plaagt, maar bij kan de boop en liet vertrouwen niet breken. AL wat een vreugdestraaltje gelijkt, traclit de dwingeland t" dooven, maar de eendnclitszin en vaderlandslief de laaien steeds feller en liooger op. 0, Herodes, die ou bet licht van Betlilebem een domperken wou zetten... boe nietig is uw misdoen !... 0, andere Herodes, die d'andere on- 4918 ! J^aar oud gebrtiik; ep oude Geptçcbe getooopte, toep?ef)ep We aap al opze lezers eep Zalig ep GeluKK'q NieUWjaar. ^loG^tep We ip 1918 de oVertoippipg befyalep ep ip Vrede ep gezopdfysid opzep tfyui? ep opze geliefdep toederVtpdep. DE REDACTHE. I Het standbeeld van VAN ARTEVELDE ] TÉPHIIMV'f WËl i ItiV scliuldige, bet kleine, vreedzame en zoo gelukkige lîetgië wildet vermoorden... met"al uw staal en uw iizer, met al uwe vernielmaebt, wat zijt ge toeb zwak in ons oog. Neen, onze vrijbeidszin, onze liefde voor land en koning, ons bewusizijn van ons goed redit, dat ailes is sterker dan uw ijzer en staal. LJzer en staal zullen verdelgd worden door ijzer en staal, maar onze boop en ons vertrouwen, onze vrijbeidszin en onze liefde voor den vrijen geboortegrond zijn van beter metaal, zijn onverdelgbaar. Ja, vaders ! moeders ! broeders ! zus-ters ! Ja, ailen die wij liefliebben, wij weten, dat gij op uw Kerstfeest aan ons denkt. Dat gij ons aanmoedigt, ons < spreekt van lioop! Wij kennen uw moed en vertrouwen. Ver trou w op ons ! Wij zullen terugkeeren om, na opnieuw den vrede bersteld te liebben, wederom aan ei-gen Ylaamsehen liaard liet Kerstfeest met ] U te vieren. Dan zullen wij U vertellen, wat er noodig was om weer Yredesklokken 1 te doen luiden en gij zult ons recht in de . oogen kunnsn zien. : 0, Kerstlicbt, wanneer zendt ..gij ons > weer IIw stralen als baLsem voor lien, die geleden liebben, als eereliclit voor 1 lien, die hebben gestreden! ilet is ons ' recbt en daarom mogen wij op u liopen, want het Kerstlicbt is voor ben, die van ; goeden wille zijn ! Gentscbe vrienden ! de natuur scbijnt dood, maar kijk goed toe : daar zitten i botten en knoppen aan de dorre takken ! " De nacht vordert lagzaam, maar bij vor- r :lert en kan niet stilstaan. Weîclra komt iiet liebt. Dit voelt gij allen evengoed als < ivij. Wij zijn aken met hetzelfde betrou- i ,ven bezield. Welaan dan, durf uw Iverst- i ïangen aanbegen. Durf het « Vrede- op- 1 larde » zingen, wij strijden er immers ! roor. Brief van Heintje Mijne goeie Flie-pe ( 'K lié gisteren euwen brief gekrege. s -'Iv zie dade gij uuk snakt noar euwen 't j Unis. Zie jongene ge zij gij gelijk al d'an- c lere. Iedereen wenseht cliene schunen tijd weer re ten dame tooh zu gelikkig 1 svoare. Gij mee Fietje en liilder Sieske, 1 ik mee miju goeie slure van mij moedere t nen andere mee t een of 't anrer Mietje... a iloar ove wij piten in d'erde kloagè of nie e t en zal jij doar toch nie mee verkorte. t 3as ekik al 'ne keer te vele mijn misere a jevoele, thons go kik bij Jelle die in de- ie/ifde companie es om een beetje van den t ■wen tijd te spreke, oase me van diene r <tijv.en triepel dronke, noar den boetenied ( rokke, e smewske slege, we vertellen van 1 r.jok en zijn duive, van de drij torekens rnn 't Rabot, waor da'k mij zister de s icbeute gaf, van de Donkersteke, waor da c ne mossels en friete gingen eten, Van 't g Patijntje en 't Snepke waar ik mee mijn e nalscli lief'eke ging wandelen van Dulle 1 jrriete woar da nen 42 nie en mag tege 1 ieke... en diekkvriege mee een grùnte val- linge jal ligge mêe en jûu in regen en wind altijd mêe heure mond open te moete blijve goapen. En in ons verbeeldlnge, zieme Artevelde stoan, die zijnen oarm uitsteekt, persies gelijk of dat bij wildege zegge : Zie Duitsch ! langs doar zijn mijn strokes, goat er bia oas ge durft... Moai Jelle pretendeert uat Artevelde 't anders op liée en dat liij ons stoat te wenken en toeroept : Zeg ne kier, « Hedder hoast mee gedoan, jonges r Trek bet een beetje kort zull© : ze ver-wachten buider 't buis zille!... » En oas me doar ezuu al van spreke, en op peinze thons es onze cafïaar noar de Censure... Uwe Koze, Ileintje. " ! riTi—nr "iiijwui Onze Weldoeners E. II. Stteyaert, hoofdaaïmœze'nier, fr. 10; luitenant C. Kimpe, fr. 10;Bolle, Grermain, en vijftien Gentscbe makkers van het lanciers, fr. 10; E. H. Van Acker, aalmoezenier; lui-tenant Bovijn ; luitenant Sagasse; dokter jroubeau; onder-luitenant Gorijn; hulp-lokter De Buck; adjudant Prosper Roe-?iers ; wacbtmeester Gustaaf Huysmans ; □mer De Bossclier; Léo De Caluwe; Ed-■vard De Clercq ; Karel Everaert; J. B. \ an Elders; Geoirges Vanlieecke; Van Rentergbem; J. Steenhaute; Van Oote-jhem, ieder, fr. 5. Victor Le Buf ; Léon Van Maercke, eder, fr. 2.50. Sergeant Antoine De Grave : sergeant t{; Horctnn a,n>s ; R. Lenoir; Firmin Van ÏVaerebeke, ieder, fr. 2. Karel Van de Genachte, korporaal, fr. L.50. Karei. Turf; Remi Schoone; D. Nicaise; î. Van Acker; Struye: Van Aelbroeck, vachtmeester; Erans De Planter; Al-ilionse Govaert. ieder, fr. 1. Adolpli Everaert; J. B. Jacobs, ieder, ).50. Mauiice Van cle Viiver, fr. 0.25. De laatst ingekomen bijdragen versebij-icii in 't volgend nummer. Dank aan de medewerkers der eerste iur ! Ze tonen, dat ze betrouwen stellen in ms werk en zulks is ons uiterst aange-îaam.Eene bijzondere melding voor de in-schrijvingslijst van het Lanciers en escadron. Brigadier Bolle en zijn mak-œrs ha.en er eer van. De flinke stropkens venseben vele navolgers te vinden. We iopen het met lien ! Zoo niet zou Roeland veldra moeten alarm kleppen. 't Ware spijtig. We zijn nu bepaald îigericlit en verzekerd aan onze talrij ce vrienden volledige voldoening te kun-îen sebenken. We hopen dus, rekenende op milde bij-Iragen van al onze lezres, in ons toeko-nend nummer triomphanteijk te kunnen neerleelen, dat voortaan het bestaan van loeLand verzekerd is. De Redactie. GESNEUVELD Op .16 November j. 1. is te Merckem >-esneuveld Paul Verbeke, advocaat te ient en adjudant in bet veldleger. Zijn dood was dien van een echt va-lerlander en van een vurig christen. Hij verd te West Vleteren begraven en aan ;ijn graf herinnerde zijn kapitein in tref-ende bewoordingen aan zijn laatste ston-len.Verbeke, met afgeslagen arm en ver-irijzelde knie, zegde tôt bein met de voile :almte die aLeen grootsche zielen bezit-en : « Ik zou gaarne hier- in bet gezicht ■an den vijand gesneuveld zijn, nu ben ik chter voor mijn leven gewond, dat is weemaal sterven. Ik offer mijn leven op _oor de vergiffenis mijner zonuen. » Aan ben, die hem ter hulp snelden, oen bij onder betonblokken bedolven lag, iep hij toe met kracht : « Ile wil niet at gij U bloot stelle om mijnentwille Vacht tôt de beschieting gedaan is. » Verbeke was een groot karakter, dat teeds zijn stalen wilskraclit en aï ziin be-rijvigheid ten dienste stelde ter verdedi-•ing van de reclitvaardigheid. Van den ersten orlogsdag af deed hij zich bij het sger inlijven en steeds bloef hij zijn md met denzelfden iri'er clienen. Hij ruste in Gods vrede. L.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.