Omhoog!: maandblad voor de sociale ontwikkeling der vrouwen

459 0
15 januari 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 15 Januari. Omhoog!: maandblad voor de sociale ontwikkeling der vrouwen. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/pr7mp4wh8k/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

2e Jaar. Nr 3 15 Januari 1918. O M H O O G ! Onraan van den " Vrouwenbond Constance Teichmann" Redactie : Swiss Cottage, De Panne. (Verschijnt maandelijks) Abonnementsprijs : 2,00 fr. 's jaars. Open brief aan de leisjes van Vlaanderen Er werd mij onlangs geschreven : «Wij, meisjes, zoowel als uw jongens aan den Yzer, hebben uw woord noodig. » -— ]k moet het bekennen, dat heel mijn hart gaat naar deze roemrijke jongens, die zoo kwistig hun bloed ver-gieten voor kostbare panden : het land, het volk, den thuis. Maar zou dat niet het geval zijn bij de jonge meis-jes ? Is er iets bekoorlijker dan de heldenmoed, de zelf-verloochening, de luister van het sterven voor een ideaal ? En juist van ideaal zou ik willen spreken op dezen feest-dag van Epiphanie, van Drie Koningen, die acht dagen duurt om zijne groote beteekenis. Acht dagen lang is het dezelfde pracht van liturgie in mis en vespers, hetzelfde verhaal van den wonderen stoet uit het verre Oosten, ge-leid door eene sterre. Waren zij geene loutere idealisten, deze Machtigen, deze Wijzen en Koningen, die op weg gingen enkel door eene sterre voorgegaan ? Waren hunne blikken niet ge-woon geweest den trans te zoeken, dan hadden zij de sterre niet aanstaard. Doch als de blik zich ten hooge verheft, dan volgt het hart als van zelf— Sursum corda ! Zoo mochten zij ze ontwaren, de sterre van geloof, hoop en liefde, het licht van 't geloof, den straal van de hoop, den gloed van de liefde. Zij zagen ze en lieten ailes staan : macht, rijkdom, schatten van geleerdheid, wie weet ? Ze zagen ze, en begaven zich op weg, spijts hin-dernissen en gevaren, in 't geheim van 't onbekende en duistere. Hun eenig antwoord op de vraag van den loozen Herodes, luidde : Vidimus stellam ejus... « Wij hebben zijne sterre gezien, en wij zijn gekomen. » Maar wij ook hebben eene ster, een ideaal gezien en zijn opgestaan ! geheel ons volk. Het ideaal van plicht, van recht, van fiere vrijheid is gerezen, en wij hebben ailes laten staan : weelde, rust, rijkdom en welvaren, ailes hebben wij geofferd aan de stem van ons geweten. O fier volk ! O vrij volk ! O prachtig, heldhaftig volk ! En nu mogen wij niet, midden op den weg, den moed Jaten zinken. Voorts moeten wij, trots hinder en gevaar, trots ellende en dood, voorts tôt we de ster weer zien schitteren leidend tôt den vrede van den schamelen stal, waar 't Leven rust midden eenvoudigen en wijzen, waar 't licht van vreugde en zegen ons tegenlacht... En vragen de meisjes nu welke roi hun voorbehouden is in den bloedigen tocht die leest aïs een verhaal van Oos-tersch mysterie, dan antwoord ik met te wijzen naar 't Evangelie, waar de Koningen het goddelijk Kindje vin-den, maar bij Maria zijne Moeder. M. E. Belpajre. Januari 1918. 38© Doet îiefdadigheid uit ware menschlievendheid Onlangs schreef ik in « Omhoog » over kindersterfte en gepaste middelen om die te bestrijden. Ik bestatig helaas dat het cijfer dier sterfte van dag tôt dag nog hooger klimt en wel tôt zoo verre dat het onrust-wekkend komt voor de toekomst van Vlaandrens kroost. 1k sprak over 't inrichten van menigvuldige kinderkrib-ben, zoo nuttig en onontbeerlijk in oorlogstijd als nutte-loos in tijd van welstand en vrede. Hun getal ontoereikend in den beginne is het tôt op huidigen dag steeds gebleven. Ik sprak van geneeskundige toezichtsronden door bevoegde, daartoe benoemde deskundigen, ten huize der zuigelingen gedaan (lijk reeds vôor 19(4 in Frankrijk bestond en nog heden bestaat). Maar ook deze instel-lingen zjn nog in ons arm Vlaandren af te wachten en verre af van te zien verwezentlijken. Eindelijk sprak ik van kostelooze raadplegingen voor zuigelingen. Deze alhoewel ontoereikend, (en wij moeten het bekennen moeilijk in aile gemeenten verplichtend in te richten) hebben veel goed bijgebracht. Getuigen daarvan zijn de statiestieken die toonen dat onder de kinderen die deze raadplegingen volgen, het ten honderd der sterfgevallen zeer gering is.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Omhoog!: maandblad voor de sociale ontwikkeling der vrouwen behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1912 tot 1921.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes