Ons land

1028 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 02 Juni. Ons land. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/7h1dj59f4t/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

5de JAARGANG, Numtuer 5 Pkijii : 5 CENTiBMtN 2 JUNI 1917 ONS LAND STAATKUNDE - WETENSCHAP - KUNST - TOONEEL - LETTERKUNDE ABONNEMENTSPRIJS Per jaar fr. 3.— Voor 6 maanden » 1.75 Voor 3 maanden » 1.— MEN SaiRI.TFT' IN TEN BUREELE VAN HET BLAD Opstelraad en Beheer : ROODESTRAAT, 44 - ANTWERPEN. AANKONDIGINGEN NAAR OVEREENKOMST Ongeteekende stukken worden niet opgenomen Dat de Dooden de Dooden begraven Toen ik in 1913 mijne « Parabe -len » schreef (verschenen 1914 in de voor me zoo droeve en onver-geetbare Januari-maand), wist ik eenige bladzijden te schrijven, die in#de dagen die komen zouden, — wat die ook zijn mochten ! — van toepassing zouden blijven. Eenige recensenten hebben dat ook begre-pen ; anderen vonden het beter ne-vens waarheden wat kleinzielig ge-lcnibbel te laten hooren. Zij hadden niet begrepen ; zij konden niet be-oordeelen. Er was geene gelijkenis tusschen ze en mij. Hoe dan zouden ze begrepen hebben ? Thans zijn we 1917. Toen in 1913 was mijn laatste woord dat de dooden de dooden zouden begra-ven, — het verschrikkelijke bijbel-woord, dat de veroordeeling is van wat gister was en ons als plicht aan-wijst te leven in het heden, naar eigen noodwendigheden, ter voor-bereiding van schoonere toekom-sten, waarin de komende geslach-ten zullen leven, niet naar de wet-ten en gebruiken van ons, — maar van hen-zelf. Men begrijpt best dat in het konservatieve Europeesche dorp, dat België heette, zulke taal wat vreemd in de ooren klonk. Men was hier toen juist zoo volop bezig, bij middel van dringende en dwin-gende ministeriëele omzendbrieven, de 1830-vaderlandsliefdein tepom-pen.Men deed aan afgodistische doo-denvereering. Men vong de gees-ten ; men wierp netten uit om har-ten te vangen. De vanen wapperden in de stra-ten ; de muzieken rumoerden ; de kinders zongen luid vaderlandsche zangen... als tien jaar te voren ailes stom bleef en eenieder naar zijn werk toog... Men vereerde de dooden, die hadden in 1830 België gemaakt ; die hadden met hulp van Fran-sche macht en Engelsche goedkeu-ring den wettigen vorst en alom-beminden kroonprins, die naast hunne verwanten te Waterloo streed en gekwetst werd, ver-jaagd ; die hadden de onmondigheid van het Vlaamsche volk gedekreteerd ; die hadden de vreeselijke kete-tenen der geestelijke slavernij om de Vlamingen gesmeed. De Vlamingen moesten mee-doen.Er gebeurde af en toe wel iets dat de Vlamingen. verontrustte, maar aan hoogerhand werd dan weerom beloofd en Vlaamschgezinde volks-vertegenwoordigers wisten de goe-de gemeente paaien. Wij hadden nog geen reden om hen te wantrouwen. Wij konden van ze zoo moeilijk veronderstellen dat zij agenten waren van ee dcor-en-door verfranschte regeerii of van hunne aan de regeering v< kochte partij. Pe groote ramp moest komen c onze oogen te openen... om l tweede voorhoofd van die ellendi janussen te beklaren. Nu, Goddank ! weten we, — - v\ ten we meer dan het ons liet Onze aangeboren, bewonderei waardige naïveteit heeft een vi schrikkelijken deuk gekregen. \! hebben eene politieke zedeloosht gf.zien, die we vreesden te verm< den • -— waaraan we niet te gelc ven durfden ,. In 1913 schreef ik in «Parai len » op blz. 74 : <( O laat toch al die dooden de e dere dooden begraven... en, gij, < leeft..., gij, zonen van het Lie! werpt in hun graf al wat ze ons r lieten... 't Zij hun als goede aar en geurige bloemen... De dood verpesten ! • • • » En zij zegden : — Zijn woord is hard, hoe ki nen wij het aanhooren. Wij eisch eerbied voor onze' dooden ! Maar hij : — Ik zondig niet tégen den e bied. Die dàt zegt is een vijand \ zich-zelf, omdat hij geeft blijk v weinig scherpte van oordeel — luttel breedte van gevoel. Ik zeg opdat ge t niet verge ten zou geeft den dooden wat der dooe is, maar den levenden wat den venden toekomt. En daar ze ble\ staan, hoofdschuddend om nieuwheid van die leer... Vrage voor eî\ geslacht een leven in eig midden. Mijne daden van thans zijn logische voortzetting van mijn w< schen in 1913 uitgesproken. Nu nog herhaal ik dat de dood de dooden moeten begraven. Bii elke natie loopen over de a de dooden en levenden ; helac dooden het meest. De dooden zijn zij, die niet wel wat te leven is ; die niet begrijp dat men schakel is tusschen het g ter en het morgen, dat men daan verplichtingen heeft. De dooden zijn zij, die de kra< ten, die ze hebben gekregen, v bruiken in sterielen, afgodistiscl: dooden dienst. De dooden... Ha ! menschen \ mijn tijd, den grootste aller tijd< den vreeselijke, waarin men c dood van Moeder Vlaanderen \ zworen heeft op het wijzeke : < Belgique 'de demain, boulevard la France, la noble sacrifiée pour défense de sa grand'sœur, sera line ou ne sera pas, hoort de d< den roepen ; in duisternis en geh« «bezwadderen ze de levenden en opdat men gelooven zou dat ze leven, dat ze zijn van het heden, komen ze'voor met het uitwendige van le-ne ven.. vrije stem mers en Vlaamsche "ig wachters... ■r- Ha! vergeet niet... De dooden verpesten ! ni Waarheid en Schoonheid, Liefde iet en Opoffering, Heden en Toekomst ge sterven waar zij komen ! Mannen van Vlaanderen, zonen y- van t Licht, kerels der Toekomst, 's* evenals in 1913 zeg ik u heden — 1S- de tijden mogen nu u beter dan voor ~r" vier jaar tôt begrijpen gelouterd hebben : (( Elk geslacht moet leven in >e» eigen midden ! » Ons Vlaamsch geslacht in zijn eigen XX-eeuwsche Vlaamsche midden. » >e- Laat de dçoden dood. Wij maken onze eigen wet ! in- Wij willen geen gezag, dat slaaf lie is van de dooden î it, Wij zijn vrije mannen, de vrije ta- zonen van 't vrije Vlaanderen ! de Wij zijn de levenden in den lan-en de ! Mannen van Vlaanderen, dat de dooden de dooden begraven ! George P. M. Roose. lT-»_ — BESCHUIT MET MUISJES W'-N SI K M \ AN ' I FRONT. — Wij staau er- in voor de echtheid van 't volgende, en zouden an nanien kunnen noemen. Onlangs ontving een an Antwerpseh gezin een brief van liaar zoon, en ergens- aan *t Westelijk front. Met deze woor- den ving hij aan : u' « Ik hoop wel dat de aktivisteu voet bij stek dt, zullen houden, en dat onze Fraus dapper meê .en doet! Levé de mannen van den Raad van Je. Vlaanderen! 'n Wat flinke kerels! » en Als dat zo° nog een duurf, dan gaan , ten slotte, op hun beurt, de aktieven nog aan ae 't dreigeu met de terugkomst van de Alliés!... nd Me dunkt, we hooren 't al : en — Zeg, Jef, gij waart gister avond niet op-de Meeting waar Borms sprak! Pas-op, jongen, ge zult op de zwarte lijst komen te staan... de RKMBERT DODOENS. — 't Zal den 29n :n- Juni 400 jaar geleden zijn dat te Mechelen deze beroemde Vlaamsche natuurkundige ge-en boren werd. Zijn bekend «Groot Kruidboek», in 't Nederlandsch opgesteld, kan nog heden geldeti als een klinkend bewijs der weten-3T" schappelijke geschiktheid en helderheid onzer ts ! taal. We durven liopen, dat dit eeuwfeest niet en onopgemerkt zal voorbijgaan. Wij zullen te dier gelegenheid eene uitgebreide levensbe-schrijving van den grooten Vlaining afkondi-1S- gen, )m WAT DE WALEN ZEGGEN. — Het toe val bracht ons onlangs in gezelschap van eenen Waalsclien zakenvriend. 't Was sinds '14 de er~ eerste maal dat wij hem terugzagen. De man en heeft de gewoonte niet zijn gedachten onder stoelen of banken te steken, en alhoewel geen an Wallingant, bracht hij steeds gaarne het ge-sprek op de Vlaamsche kwestie. Geen wonder C ' dus, dat vôôr de eerste 10 minuten verstreken en waren, nu ook weer dit kapittel werd aapge-ïe" roerd!... la « Eh bien, on ne parle plus que de notre de Mouvement flamand!... » j Wij : Ja, de zaak staat nu bovenaan de orde . van den dag, en zal nu wel haar beslag moeten krijgen! 't Wordt ook tijd na 85 jaar! Wij 30- willen baas zïjn in Vlaanderen, zooals gij in im 't Walenland.:. Hij (tôt onze verbazing). : Natuurlijk ! En-kel, vindt ik dat gij u danig «kompromit-teert »... Wij : Waarom dan toch?... Wij richten ons tôt de eenige bereikbare, en voor 't oogenblik heerschende overheid, die de landswetten moet uitvoeren... Hij : Dat kan ook niet anders... maar... die fameuze reis naar Berlijn! Wij : Ja, ja! Daar hebben sommigen wel wat van geschrokken. Als ge echter een oogen-blikje wi.lt nadenken, dan is 't toch logisch, dat... Hij (iuvallend) : Wel zeker, maar 'k heh het erg dom van ulie gevonden, dat ge dat zoe maar aan 't klokzeel hebt gehangen!... Toen heb ik eens duchtig in mijn arm ge knepen, vreezende te droomen ! VLAAMSCH VERBOND. — Verder in dii numnier is een verslag opgenomen over d< betekenisvolle vergadering van dit heringe richt korps. Het is inderdaad een « gebeurte nis » geweest in 't aktivistische kamp. D< ijverige leden van de « Groeningherwachten : die bij défi ingang van de zaal, onder leidinf van Heer Aloïs Cleiren, zich gelast haddei met het toezicht, hebben in een klein half uurtje nog méér dan honderd nieuwe ledei aangeworven ! Wij konden de ledenlijst een; inzien. Sedert het k waart eeuws dat wij mid den in den strijd staan, hebben wij heel wa namen van Flaminganten leeren kennen Welnu, onder de circa 1000 leden van 't Ver bond troffen wij er geen 300 aan van de ge wone Flaminganten die vroeger zoowat in all< kringen en kriugetjes te vinden waren. Al d< andere zijn nieuwe rekruten, frissche krach ten, menschen die zijn gaan inzien dat d< « ure van Vlaanderen » geslagen heeft, en dà stemt ons tôt hooge vreugde !■ EEN VLAAMSCHE KOOPERSBOND. -Met buitengewoon genôegen kunnen wij als stellig melden, binnen kerten tijd, de oprich-ting van een Naamlooze Vennootschap, mei aandeelen aan zeer genaakbaren prijs. Dezf Verbruikersbond zal in de eerste plaats vooi do^l hebben allerlei waren en artikelen var dagelijksch gebruik, zooals steenkolen, zeep lucifers, aardappels, vruchtenmoes, sigaren schoenen, enz., tegen goedkoopen prijs t< verstrekken aan zijne leden. Tevens zal hi; op liefdadig, zoo stoffelijk als geestelijk ge bied optreden, in zeer nauw verband mei « Volksopbeuring». Deze Vennootschap is ge. roepen om ook na den oolrog gewichtige dien-sten te bewijzen, en een machtig Vlaamscl: wapen te worden. Wij zullen onze lezers geregeld op de hoog-te stellen dezer nuttige instelling. WAT ONZE SOLDATEN I.EZEN, of bete. wat zij « mogen » lezen, staat in de « XX< Siècle » (onverdachte bron!) : 1° aile Belgische bladen in Frankrijk, Eu geland en Holland uitgegeven, en door he groot hoofdkwartier mits cçnsuur toegelaten 2' de Engelsche, Fransclie, Italjaansche et Russische bladen door de censmir der Verbon denen nagezien ; 3° het Hollandsch blad «De Telegraaf», d< Zwitsersche bladen « La Gazette de Lausanne > en « Journal de Genève ». Dus : « De Telegraaf » is het eenige Hol iandsch blad, dat waardig gekeurd is, om d< vaderlandsliefde der 80 % Vlamingen aan he front wakkèr te houden! Ons dunkt, het ware beter vermeld bij d< tweede kategorie der hoogervermelde bladen.. VOOR 30 JAAR! — 't Is leerrijk een schorn stem uit vroeger dagen te hooren, om te kun nen overblikken, dat toch wel wat weegs voor waarts werd afgelegd. Zoo vonden wij toevallig in het « Bulletii de l'Académie Archiologique de Belgique » it een redevoering door generaal Wauwerman: uitgesproken, de volgende enormiteit. (Wi vertalen) : « In het leger zijn wij dikwijls geneigd denken4e aan de moeilijklieid om mannen di verschillende talen spreken bijeen te brengen te zeggen : Indien de eenheid van ons voU niet bestond, dan zou zij uitgevonden moeten worden!... » Maar, beste oude generaal : zij heeft nooit bestaan, die eenheid ; gij hebt ze nitgedacht, en ons Vlamingen onder een kunstmatige Fransche eenheid willen verstrekken!... In dezelfde zitting wees Max Rooses met de geschiedenis in de haud, den zonderlingen oudheidkundigen wauwelaar, te recht, zooda-nig dat deze laatste zich uit de belachelijkheid redden moest met de fanfaronnade : « L'unité existe : elle est dans... le sang! » en dan kon de «Brabançonne» weer schetteren... BEELD MER TOEKOMST... — Uit Stockholm wordt gémeld dat te Kiew een IConfe-rentie van Oekranische hoogstudenten gehou-den werd, waar afgevaardigden aanwezig waren der Hoogescholen van Petersburg, Kiew, Odessa, Kharkow, Misjni-Novgorod, Tomsk en Dopât, en waar een aantat wenschen en eischen werden gestemd. Punt 4 hiervan luid-de woordelijk : « De Konferentie eisclit de oumiddellijke ' verwezenlijking der nationale eli territoriale ' autonomie van Oekranië. » 1 Eu in uitvoering daarvan werd dan beslo-ten tôt de bijeenroeping eener autonome Kon-1 stituaute, bestaande uit vertegenwoorcEgers 5 van het Oekranische volk. Slaan wij nu eens even het Manifest op van den Raad van Vlaanderen, aangenomen : op den Bjusselschen Landdag van 4 Februari. Daar lezen wij : « De Vlamingen eischen aile waarborgen die aan Vlaanderen zijne volledige nationale ori'twikkelmg en welvaart in zijn eigen taal en naar eigen wezen verzekeren. Zij benoe-' men in hun schoot den « Raad van Vlaanderen » en gelasten hem met de ûitvoering der maatregelen van onmiddellijke toepassing. » Is de gelijkenis niet treffend ? VKRKEERD. Onder dagteekening van 12 Mei wordt een Verordcning openbaar ge-maakt, woordoor de Geiieraal-Goeverneur in België de noodige maatregelen treft om, tôt vorming van de leerkrachten voor iniddelbare scholen in Vlaanderen, leergangen en hand-boeken in de landstaal, voor de Normaalscho-len van Gent en Brussel in te voereu. Al de artikelen dezer voorschriften behelzen nog steeds de uitdrukking : k Vlaamsche taal». Iedereen weet dat onze vroegere Kamers er nooit tôt besluiten wilden om de eenig juiste benaming « Nederlandsch » in de wetteksten op te nemen. Zij hadden daarbij de onbetwij-felbare bijgedachte een soort van minderwaar-digheid te kleven aan de letterkundige spraak van de meerderheid der rijks-bevolking. Nu zôoveel recht gezet wordt, zou eindelijk uit de officieele stukken, eens voor goed, deze verkeerde uitdriîkking « Vlaamsch » moeten geweerd worden. TER HERINNER1NG. — Aanst. Maandag 4 Juni, om 9 Torenuur, grijpt de Watelet-L avond plaats in de feestzaal van het « Grand Café» (Breydelstraat, 12), ten voordeele van « Volksopbeuring ». Wij sporen elk aktivis-tisch Vlaming, elk liefdadig Sinjoor, elk lief-hebber van Vlaamsche toonkunst aan, dit feest bij te wonen. Toegangsprijzen : 1, 2, 3 en 5 frank. GULDEN SPOREN-HERDENKING. — Een : voorloopig inrichtingskomiteit is hier tôt stand gekomen om den lin Juli ook dit jaar te her-denken, niet in een feest-viering, maar in een sterkend samenzijn van plichtbewuste Vlamingen, die'op dezen heugelijken dag er prijs : op stellen hun Vlaamsth geloof te bevestigen. De ingekomen voorstellen zijn van zulken aard, dat — kunnen zij uitgevoerd worden — deze « avond » een bijzonder gewicht zal krij-l gen. i . > DE TOORTS, nr 9, geeft op hare lste blad-j zij eene afbeelding van het oude Rijssel in 1620. Deze plaat zooals de vorige van Duin-, kerken en vele andere, zeer intéressante oude î zichten en plannen van Antwerpen, Brussel, , Brugge, Gent, Doornik, Ieperen, Leuven, Me-• chelen, Nieuwpoort, etiz., staan ook afgedrukt

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Ons land behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes