4de TflBrPATHT Wr OR PRÏJ*! â CENT!Ëfttft{« SB Oktofaef 1 ABONNEMENTSPR5JS ; Per jaw 3 Vsoc 6 maandea 1,75 Voor 3 maatideo 1. ONS LAND '.cferîjli iu ten bureele vftn het bl' i f Opjtoiriad «o Beh&er : !{OOrifcS'»AiT H kMWlSM Ai^uiiMfctiN w tEKBLAD VUUm tit vt.AAMaCHt VOLK r . _ ** —^^«4, t J.AL ? ' £.,i-5LrtL.lHL43^*.JI JU * JL» itt STAATKUNDE - WETENSCHAP - KUNST - TOONEÉL - LETTERKUNLH DEMOKRATIE Toen we, vôôr rnaanden, onze arti-Celen over Démocratie schreven, zeg-den wij dat het woord te lang reeds %tanC zonder inhoud gebieven was. Toen, sterk. door ons geloof in de Démocratie en in de Vlaamsche Opstan-ding, spraken we de hoop uit dat de Nieuwe Démocratie meer inhoud dan klank Wezen zou. Ons graniet-sterC gelooj in de Démocratie is niet ver-minderd. We belijden nog altijd dût wij in haar de herschepping van de wercldorde zizn. Maar wij komen toi de meening dat de regeeringsmen-schen, die thans 00C den mond vol hebben over Demokratie en demoCra-tische Beginselen of te naïej zijn oj zeljs heelemaal in de Demohratie niet gelooven. Het wil ons toeschijnen dat zij den hlan\ van het schoone woord gebruiken om heelemaal an-der^ dan Demokratische doeleinden te benaderen. Op het moment dat We schrijven hon de man, die heel de Wereld door aanzien wordt als de Demokraat, met een enCel woord een ejnde stellen aan den oorlog: d.i. aan de vernietiging van duizenden menschenlevens en aan de verwoesting van het hâve en goed van m>Uioenen menschen in Noord-Frnnhrijk en België. Uitvenoodigd om dat Verlossende Woord a 't te spreCen, uitgenoodigd om tôt den Verslaienc. Van dezen oorlog den oorlog-zelj te maCen, herjt hij dat n-et gedaan. 't Is vreeselijk daarop na te denben als men in de Démocratie, geloojt. Het beteekent dat 00C zij die zich DemoCraat heetp.n nog zeer ver van het Demobratisch Ideaal staan. Een vraag past hier! Ware dezeljde w'tnoodiging <*edaan tôt Jean Jaurès, den vermoorde. omdat hij hindertoaal ta* het schandig bedrijj was, oj tôt LiebCnecht, wat ware dan hun ant- wwjjifiaagji'iw'-'iy ii"ii muntwuM, woord geweest ? Kan men een enCel oogenbiiC er aan twijjelen dat nu reeds de C^nonnen zouden gezwegen hebben ? En wie is hij, die gesproCen heejt tegenover de twee die wij hebben genoemd ? Hoe Clein staat hij tegenover ze, de grooten, die verbo-ren ailes uit, gezien hebben naar de Menschheid ? Zoo zal die gesproCen heejt, Wilson, 00C in de geschie-denis staan tegenover die twee, die, te iong voor hun tijd, door hun tijd niet begrepen werden. Nu gaat het bioedig bedrijj voort, en één na één, gaan de Vlaamsche stedçn onder in een laatste roode glo-rie, worden de schoone Vlaamsche dorpen tôt pumhoopen geschoten en Wordt Germaansch bloed door Ger-maansch bloed bij beCen gestort. Deze zonde is zoo groot. zoo groot. Zij is een verschribheliîCe broederrroord. En de jxv'stheid Van dat woord wordt door het jeit-zelj zoo duidelijC aange-toond.Hoe rotsvast ons gelooj in de Demohratie ook is, — in de menschen die zeggen haar te vertegenwoordigen, Cunnen we maar luttel gelooj hebben. Zij voelen no<y niet, boven aile Contingentées, het hoogere heil van de Mentchhpid. Zonlonp dat niet geùoeld Word1, staat de Demohratie, n'ettepen-staande heel de wereld met den hlanh van haar naam vervuld is, nog daar Waar vôôr den oorlog stond. En dan is het groote ojjer voor niets gebrachtl Deze zonde bij al de andere is groot genoc; om alïc gelooj in de uit-eîndelij^e Rechtvao^igheid voor altijd te dooden. God geve dat het groote ojjer niet Voor niets gebracht werd. OoC voor ons arm, liej vaderland, Vlaanderen. « Ons Land ». Het Vaderland Naar luid van wat onze uberpatriot-ten verklaren gaat het ons goed en wordt het vaderland bevrijd. Zooals we verleden week schreven, gaan wi; voort met wat we tôt hiertoe altijd gedaan hebben. We onderCzoeCen. Ons onderzoek aangaande de schromelijkc verwaarloozing van Vlaanderen er het volk van Vlaanderen leidde ons tôt de vaststeliing van regeerings-schuld. Daar bleven we niet bij. Sti blijven is de ontkenning van aile Le ven. ij wilden het bewijs leverer van Leven en Levensbewustzijn. Da was geen hoovaardij : Dat werd doo; ons als plicht gevoeid. Daarom ginger wij den harden strijd aan tegen al wa de verdrukking van Vlaanderen heef beteekend. Die strijd, thans op eer zoo ver stadium gekomen, zal vooi Vlaanderen zelf de beste vruchten af werpen. Than3 willen we, heel kalmpjes onderzoeken wat het beteekent wat d< ûberpatriotten uitventen als laatste nieuws : « Het gaat ons goed, het va derland wordt bevrijd ! » Vooreerst, wat is het vaderland ? 't Is toch een kinderachtige idee t< beweren dat het vaderland de gronc alleen is waarop we loopen. Z.ooals «Ons Land» vroeger meermaals be toogd heeft, is het vaderland nog hee wat anders : meer dan de grond zijr het de bewoners van den gr<>nd, ne Volk, en vervoigens de zedelijke er materieele bezittingen van het volk De Vlaming in Vlaanderen voeld< heimwee naar een vaderland, omda het Belgisch verfranschende, dus ver vreemde staatssvsteem hem, ten zy nent, geen vaderland schonk, hen met voordacht, zijn vaderland ont stool. En toch heeft de Vlaming Zip waarachtig vaderland lief. Daaror dat scherpe heimwee er naar. Heel d historié van zijn roemnjk ras bmd hem aan de lage landen aan de zee Zoo dikwijls met het bloed zi]ner va deren gedrenkt; heel znn rasgevoe koppelde hem vast aan de lage stre ken waar sedert honderden jaren Via mtag» Lfc geleeM.e» der werd. bewezen wat de Vlamingen eenmaa waren In zijn liefde lag tevens heim wee naar dat grootsche, onvergeei bare verleden. . En door allen wordt het vaderla bemint om wat op dien §rP , heilig om àl de hermneringen va twee en meer geslachten, die eie e^ ling met zich draagt. Als wi] zoo doo Antwerpen wandelen, dan sp zooveel - AntwS ons gemoed, en telkens ons-zelj verlaten ; of we aan een deel Van ons-zelj ajsterVen. Dat zal zoo 1 zijn voor elk van ons die liefde tôt het vaderland heeft. Daarom dat een dichter Vlaanderen's eens uitriep, on-1 der de toejuichingen van duizenden : , Antwerpenaren, toen hem het schro-■ melijk woord van Vandervelde gezegd : werd, hoe Antwerpen werd geofferd om Parijs te redden, dat hij geen stuk-i je van zijn Vlaamch dorpke zou offe-ren om heel Parijs of heel Londen. ' Dat vaderland is thans in bezit van ; j het Duitsche leger — en het Duitsche volk, bij monde van de Rijksleiding. | heeft voor heel de wereld verklaard ; hoe datzelfde Duitsche leger bereid is niet alleen heei Vlaanderen, 00k heel ' België, zelfs Ncord-Frankrijk te ont-ruimen. Aile bloedverlies en aile verwoesting wordt van dat oogenblik overbodig om de bevrijding van het bezette gebied te bekomen. Toch gaat het menschenslachten en het vernielen van h ave en huis voort ! — En 't gaat ons goed ! Zoo wordt gezegd ! We onderzoeken ! Vlaamsche sol-; daten worden bij honderdtalîen neer-' . geveld voor een doel dat zonder bloed-' vergieten bereikt is. De regeering spreke en niet één Vlaamsch soldaat ^ moet nog zijn leven offeren. 1 De regeering zwijgt... De regeering : geeft bevel tôt aanval ! De regeering 1 wil pronken met een romantiekerigen historischen ( ?) naam. ; Welnu, de regeering oogst neele-t maal geen roem voor dez° daad ! Haar daad beteekent... MOORD ! Vlaamsch eigendom wordt ver-1 nield ! Doroen en steden door kanon- nen van allerlei natiën vernield. 1 Nochtans geen huis moest nog ver-1 nield worden; geen mensch uit zijn : woning verdreven. 1 Want België heeft daartoe geen re-den meer. Wat België nog doet, beteekent 1 diefstal. , ,, Door de schuld van de regeer— altiid van de regeen'"". wordt het BeJ-1 g.'qrK belançr van B°l"-î?che menschen 1 h"ndercM"izendtallen geschaad... " door de schuld van de rege-=rinrr wordt sL»rhts vreernd b^lang Daarom, het n^'i^n^Trr 1 George P. M. ROOSE. - WIJ WILLEN VERAF.FDEN r NOCIÎ VEDBASTEREN 1 Joost Vaa den * « Sansson n a m. vy & * m ■n mm» ■ «Tinr— immmatmemiÊÊimm -4E>»a3CE3?sca De Unie over het Viaamsche V olk AlhoeWel « Ons Land » altijd het Jong-Vlaamsch programma verdedigd heejt, is de redak.tie er vèr van te mee-nen dat wat de Unionisten doen, door haar als min-goçd Wordt aanzien. Neen! Zooals verleden weeC geschre-ven werd in onze Cplommen, wordt het weerom tijd al te gader jlamingan-ien te zijn. Liever dan een Unionis-tisch Congres, dat zal te Brussel plaats hebben op 2 en 3 November 1918, zagen wij det er een jlamingan-tîsch Congres plaats had, dat heel de lijn der Comende a^fz'e zou vaststellen. RED. Ondianks de schijinbare vrijhed, die h.et Vlaamsche volk sedert 1830 g"ehad heeft, is het tôt nog toe een vieirdrukt en bijge-volg een miinderwaardiig' volk g,ebleven. Is het geen bewijs vain verdirukk.:ng, wanoear een volk geen volledig onder-wijs in zijn eigen taal heeft, wainineer het geen eigen Hoogeschool bezit, wanneer zijn gerecht., de strafrechthanken alleen u itgezonderd, gansch verfranscht is, wanneer het nog grootendeels besitunrd wordt in eene taal die de zijne niet is en wiannieer het in het leg,er, waarvan het de meerderheid uitmaakt, aangevoerd wordit in een ta,al, die het niet verstaat? Vôôr deze wereldoorlcg uitbrak hebben de stambewuste Vlamingen herhaal-delijk de aandacht op deze misstanden gevestigd en door de w'sselvallighcden van de polkiek werden wel zekere veran-deringen ten goede ingevoerdl, die echter van geringe wiarde waren, oimdat zij het kwaad in zijn wortel niet aan-tastten. Deze oorlog kwam om> het schrijnende van, het kwaad in heel zijne werkelijkhe,'d te onthuJllen. De ergerlijke onderdruk-king waaraan, <ie Vlamingen, die op het oogenblik 80% van het Belgische leger vormen,, zijn hlootgesteld, alleen omdat zij Vlamingen zijn, en die tôt opstand dreigt te voeren, heeft een schril l'eht laten vallen op den mlndferwaardigen, toe-stand waarin het Vlaamsche volk in den Belgischem Staat vefkcerde. Qok op sociaal gebied leefde dit volk in een toestand van ondorgeschiktheid, niet, omdat het minder begaafd was, maar omdat er slecht voor hem gezorgd werd. Het zwaarste, het geringste en bàjgevolg het slechtst betaalde werk werd in ons land doo-r Vlamingen gedaan, ter-wijl het beste en meest ophrengei.dei door Wa,len en vreemdelingen werd verricht, die in hun eigen taal geschoold, een de-gelijke vakople.iding hadden gemoten. Als stiefkinderen in het Belgische huis-gezl',n werden de Vlamingen door de op-volgenttijke Belgische regeeringen be-handeld en indien hun al eens, van tijd1 tôt tijd, een stuk recht werd toegekend, dan w,as dit als een korst brood, die men aan een hongerige toesteekt om hem tij-delijk tôt zwijgen te brengen. Geest,elijk, zedelijk en s,toffelijk g'ng het Vlaamsche volk tien onder. De toestand was onhoudbaar gewor-dpn, toen de oorlog losbrak en deze kwam onomstootbaar bewijzen dat het de inrschtiHg van den Bel^ischen Staat zelf was, die al deze misstanden in het leven had geroepen. Het centraliseerende ste'l-sti dat door de verschillende res-^eringen, die elkander sedert 1830 zijn opgevolgd, in O'ns-land werd toegepast, kon tôt nets anders dan tôt een minderwaardige be-handeling van het Vlaamsche volk lei-d'en. Om dit te doen ephouden moet dit central,iseerende stelfel door een decen-traliseerend worden vervangen en aan h,et Vlaamsche volk de gelegenheid worden verschaft om zijn eigen lotsbestem-miing te regelen. Met het oude Bdgisrhe Staatsbesel moet worden gebroken. Maar België als zoodanig behoeft niet te verdwijnen, alleen te worden gewiijzigd, om aan het Vlaamsche volk de vollfdige beschikking over zijn eigen, lot te schenken. Wat in het oude België de ontwikke'-ling van het Vlaamsche volk op aile gebied heeft tegeingehoiiden was de Fran-sche geest, die nagenoeg overal bij de regeerendei klassen en de leidende stan-den voorzrat, geest die door het officieele Frankrijk in het opembaar of in, het ge-heim werd aangewakkerd. In de toekoms.1 moet Bflgië vrij staan, tegenover aile dergelijke sehadelijke in-vloeden van huiten, van waar zij 00k komen en de stambewuste Vlamingen, die zich altijd schrap gezet hebben tesrenover den Franschen invloed, zouden zich even-zeer verzettm tegen elken Duitschen invloed, die de eigendommelijkheid van Vlaanderen zou kurnnen aantasten, de leuze indachtig : IN VLAANDEREN NOCM FRANSCH NOCH DlilTSCH, MAAR VLAAMSCH ! Daarom verweiroen w;ii elke poging tôt verzaking van de vroegere Belgische neutraliiteiit en bijgevclg elke aansluiting in de toekomst, hetziij politiek, pilitair of ekonomisch bij een van de twee groote I groepen van, mogendheden, die ons om~ a w 1 1 geven. Belgiè mag zijn lot niet verbinden noch aan dat van de Entente, noch aan aan dat van de Centralen. l'en ,einde zijn egen lot te kunnen be-palen, moet Vlaanderen >:n het bezit ge-steld worden van eigen besitiuurlijke en eigen wetgevendc macht. Wij hopen en wij ver-trouwen, dat 11a het beë*'ndigen van dezen oorlog, niet meer zooals vroeger, de MACHT, maar wel het RECHT, de betrekkingen va,n de Staten onderling vrij zal staan '!in, militaiir opzichit tegenover elke buitpnlandsche mogtmdheid1. Daarom m,oet 00k op oe a.s. Vredeskonferentie bij gemeenschap-pelijk oveirleg van al de groote mogend-heden, die belang bij het behoudi van België hebben, het Vlaamsche vraagstuk in het uiitsluitend belang van het Vlaamsche volk worden opgelost. Een vrij, en onafhankelijk België alleen, waar'n geen eenzijdige huitenland-sche po'itiek wordt gevoerd, waarin Vlaanderen en Wallonië ieder als een af-zonderlijke Staat, hun eigen lev.en regelen, maar in de mate v.an h,et noodzake-lijke, iin een nauwe vtrbind-ing tôt elkander staan, aan de beide rnachtsgroepein, die on,s omringen, de noodige w.aarbor-gen schenken. Die waarbonran z'jn onontbeerlijk om den vrede te brengen, die door ieder, welk.e zijn land en zijn volk en de menschheid liefhoeft, zoo sterk wordt verlangd. Maar die w,aa,rborgeini kuin.nen alleen ' gevonden worden, wanneer Vlsamische kwes+ie tôt een bevredigende oplossiing zal gebracht zijn. Voor heel de wereld is thans he' Vlaamsche vraao-stuk o-e.=teld en de vrede kan niet worden ge=loten zonder dat me* de vele andere vraao'stukken der kleine nation,a,îite'ten, ook dat van h,'et Vlaamsche volk, dat, met het 00g 00 zijn sc^' terend verleden. wel i,n, de eerste olaats i,n aanmerkin^ komt. oocelost wiordt. Aan het Vlaamsche Volk! De wereld snakt naar vredè, gij, die zooveel geleden hebt, gij, welks land zooveel heeft te verduren gehad, hebt dien vrede meer dan wiie ook noodig en gij hebt er recht op, dat die wedie duur-zaam zii. Met het einde van dezen oorlog moet ook het onrecht, den volkeren aange-daan, worden goed gemaakt en ook he>t onrecht, dat Vlaanderen zoolang heeft te hjden gehad, moet verdwijnen. Moest dit echter niet het geval zijn en het onrecht bestendigd worden, dan zal België de rust ni.et terugvinden waar het zoo sterk naar verlangt. Het bloedl van de talrijke Vlaamsche soldaten die voor de verdediging van B.c'gië gesneuveld zijn, z,al om recht roepen voor Vlaanderen.Wij, die de nooden van het Vlaamsche volk kenn.en en voelen, die beseffen wel-ke hun oorzaak is., maar de ook bevroe-den, dat Europa geen eenzijdige oplos-sing van de Belgische kwestie zal dul-dtn, meenen, dat in eene unie tusschen Vlaanderen .en, Wallonië, in den, omvang zooals hier voren uiteengezet, de op'os-sing te vimden ils, die in het vervolg Vlaanderen voor aile verdere achteruit-stelling kan vrijwaren en roepen U dan ook op om getrouw aan deze gedachten, die reeds tijdens het eerste oorlogsjaar door een aantal Vlamingen, werden voor-uitgezet, U aan te sluiten bij de Unie en het Kongres bij t,e tredien, dat op 2 ein 3 November a.s. te Brussel zal gehouden worden ter bekrachtigimg van het vol-gende programma : Het doel der Vlaamsche beweging :s de ekonomâsche. verstandekjke, zedelijke en sociale opibeuring van het Vlaamsche volk door middel der landstaal. 1. De Unie gaat uit v,an het standpunt dat, onder d'en drang der omstandighe-den de Vlaamsche kwestie gcïnternatio-nalisieerd is, d.w.z. dat ze op de aan-çtaande Vredeskonferentie zal be=pro-ken worden en, haar een oplossing zaJ georeven worden in, overeenstemming met h,et erkende recht der kleine national'-teiten.2. Elke eenzijdige militaire machtsro-litiek van buiten, die er toe zou strekken het Vlaamsche recht te willen vestigen en handhaven wordt verworoen ; daaren-tegen wordt een op dten grondslag van een nieuwe volkenrecht berustende pol -tieke inrichting van de Belgische gebie-den nagestreefd. 3. De Unie sluit zich principieel aan bij de gedachte van. een volker.enbond met scheidsgerecht, waarin de rechten der volkeren pn der nationahteïten volledig zouoen gewaarborgd zijn. Wordt echter België als een op zich zelf staande federatieve staat h^rsteld dan streeft de Unie naar een voJstrek'e neutralise,eiring die g.een ruinite overlaat voon* eenige zelfstandige buitenlandsche of militaire politiek, dus met uitsluiting van elk offensief of defensief v,erbond. Deze opvatting past zich het best aan bij het karakter en de historische ontwikke-ling van de Belgische yebieden. 4. De Unie ijvert voor eene politeke hervorm,in,<r binnen het aigemeen staats-verband België, da,t van een gecentrali- 9 9. 5 \ » % * ) - ï ! seerden eenheldsstaat in een statenvc bindiing in den breedsten zin van, h i woord moe,t opgelost wordjen. Daartoe treden Vla«andteren en Wallo n,:ë in eene Unie waarin de gemeenschap-schappi:! jke zaken tôt een minimum zul ten moeten worden fceperkt en twee zelfstandige, wetgevende lichamen in het leven worden geroepien. o. îsaar de opvatting van de Unie is het nist strijdig met het hooger rechts-hewustzijn en dienvolgens in overeenstemming te achten met den geest van het volkenrecht, dat tijdens de bezetting een pragmatisehe polit :ek van vervlaam-sching wordt doorgevoerd, daar deze po-litiiek eensdeels het welbegrepen belang \an België in het aigemeen ein van het Vlaamsche landl in het bijzonder dient en anderdeels de regeeringsverplichtin ge,n en hevojegdheden op dit oogenbli; bij de bezettende overheid berustiein. Derhalve vordert de Un1'te in de eerst plaats eene bekrachtiging door de Vredeskonferentie van zulke door de bezpt tende overheid getroffen maatregeler die den nieuwen politieken statuts in h<' toebomstige België moeten helpen vooi bere!den en het land ten goed.e komien. 6- Elke handelspolitiek, die in strijd h met de in parar^raaf 3 omschreven nea traliseering, wordt uitgesloten. 7. De stoffelijke welvaart van Bt zal na den oorlog in de eerste plaats si'-hangen van het herstel van 's ;> ekonomische hulpmiddelen. Da.a schadevergoeding noodt<r zijn ; <> • verwacht dat de Vredteskonferen' e ' •» • in zal voorzien. Namens de Unie : Het voorloopig bureel : De Sch^'j Juliaan De Wit, Ad. Pejremans, Anf Wolfs. — De Voorzitters : Léo, Au. teyns, Ad. Henderickx, Frans Rein h EEN FEESTAVOND TE AMSTERDAiî. — Vo^r onze te Amatardam overieden landskin-deren is Zondag 6 Oktober 11. een muziek- en tc-oneelavond gehouden in het « Gebonaw van den W:Tkebden Stand». Naast een goed ge-vuMen fe3s+wii?Ar m4 mvaiek werd ock ' -^ééîî i bt-dr jvig <t drama » van heer De Vos gespeeid, met nûm-e c 't. Scheepie ». Ze;r aa.ndoe.mijk v«r-tolkte Mevr. Chevalier de viasche-iadochter Elsje. en in goed spel muntbj ilr D: Keçrhel als de ou<" ondcii'wijzar Scholten sterk uit. Zijn gebarenspt raak en natuurlijk. M. Marteieur ais de lièfhcb ' ojnde jonge visscher, gaf een eeht zwierig-loÊ tooneel te zien. 't V-erwond :rde dan ook geen mensch dat het lot hem gunstig wa3 bij de ont- , knoop ng. Mr Van Rys, in zijn roi, was wat al to smartelijk voor een bevare,n zeeman als Jaap Barendse. D: tragiek werd doiidelijk op den voorgrond geplaaist bij ailen-; ook bleven tranen bij toiscliouwenden niet uit. Een geed ver.locrp ! Jammer dat er zoo 'n Bo-1-gische drukte in de zaal heerschte. A'.le inkomsten diene<n voor graf onderhoud. OM EEN VOO&MAN. — Wij, Vlaamsch« aktm^tan in Noord-Nederlandj die ondanka goede voeling, toeli dikwijls in zake veoi Viaamsche gebeurt&nissen in het vaderland, in bot draistér tasttn, zijn de inenachen geworden dif-3teeds maar zoeken'en onderzoeken en speuren en ook we,l eens ontdikken. Laat me een voor-beeld geven. De « Gazet van Brssel», onder lei-ding van Dr. René De Clercq, We lezan hier zoowat- alien dit biad ; nooit begrepen we éditer b:eld geven. De « Gazet van Brus.se! », onder lei-ding stond van iemand als De Ctercq. Hij, de .Ton,g-Vlaming, leider van een Unionistisch blad, dat nu en'dan vreemde passivistische kleuren, liet meckon... hetkwam ons ailen zeer ongewoon voor. Er was een merkbai-e daling in dat blad en we hebben ons hier dikwcrf met wannop g spijt afgevraagd hoe men in Rrusse., in Vlaanderen's hoofd'Stad, toch zoo lamlendig beschou-wend kon optreden. Immers moest juist daar een fel-bijtend c.rgaan, liafst met een ochtend-, mid j dag- en avond-blad zijn, dat onverveerd met t-ji'gcnde hardheid en striemende wreedheid den Biussc'.sehen zwans verdetgde. Man heîft ons korr.on aandragen beweringen aïs bijvoorbeeld, dat men in Brasse! niet te hardhandig mocht opt,r?den ,want dat Tiet vo!k zich dan msteena zou afkeeren ; dat men .moest trachten te overre-den; dat men voora! « polit.ik » moest zijn ; oat men... hondeid bcweegrad.nen meer, die wij allen, 11a grondige overdenkmg, onverbiddeLiijk van de hand hebben gewezm. Het verbaasde ons , zeer, dat een taachtage leider ala R. De Clercq zich daar niet eens geducht heeft lat:n geiden. Er 3 te we'nig van De Clercq verschenen m de j «Gazet van Brussel» en te vesi van «Ba-lder». De», laatste maakte dikwijls den îndruk van voo'-al degelijk te willen zijn, naar aanleidra^g daarvan zkl ik de « Gazat» ook wel eens « dege-* Viik» genoemd hebben, doch eene, misse;hien be-ôîrij pelijke, doeh in aile geval yerderf 3U]k geble-ken voorzichtigheid berokkcnde groot nadeel. • Als een passivist in Holland ons m ken hoak wilde drijven, dan gebruikte lu]j enke.e z'.nsneden van Balder en wij moeten eecbjk be-1 kennen. menigeen zat er hier mede m heid Met « Ons Land » en « Het V laamschf Nieuws» en «De Vlaamsche Smeder,. b.v. kwam zooiets niet voor, omdat deze biaden nooit o 1 dm pot heen draaien, maar besi.st uitgesprokevf teaenapraak en welke roi G isela m deze hoofd- , l-iant soeelde is ons duister en zal ons mo- ^ S Tt^dl duister blijven, misschien wel ten zHnen curiste, olschoon wij daarvan geene z«ker-j h-id hebben en wij hem gaarne d eere gev^i dieJ en is ze met. g ... , , ^aar we kunnen net 'gnnàeireSn Itrzoe'kende aktivisten er ZZ er waa wèl e->n botsing, weze da \daen nÏ^o vriendelijk! Heer Rietjens, dW ^ -1

Er is geen OCR tekst voor deze krant.