I ■ . îiNW MiimniAf .11 am ^7 PKlJS . 5 ÇÉN1 tKMKlH 16 F©bruarl 1918 fa^gaggnwewcwr»c i ii ii i m m n iwii 'i l I. J(,M N fi M E N TSPR î.ï S : ■ nijaaden 1-75 ■ uiaaudea (-->- .awv&Bwgâa^ ONS LAND Men schrijît ic te- reele van het biad Opstelraad en Beheer : KOODESTRÀ A.T, 14, ANTWERPEN algemeen weekblâ» yooi* h et ylaamschb volk •&SKzzKsxsixsx)w?GSSZi.-ottt vcnuar-'wwifl.i c^ejvnravixjucigsm* ^><Mi^^>PCT^jva ?ia^gj«3»wwta»3r^/axgr^of^w«'jSjMgawtx/i£«^ii>ci»TJts»*scaoj»>>.ag^ûacga Iaatkunde -- v^*3s^-sRr=es«t.v30W<«rB!tS3'i-îv»Mr i:**al3r-Taa»av» WETENSCHAP f Ji\ X.& A4 ■*- > > *<*#y^r?œx ^■vïweaewsj'iesrwiaoritaflB* kunst gaw-X-M»«m«o>rjeo-tt-scaa.sJ*-vc. '■ -yjrrr if i t —^-r-«^ar. tooneel Tetterkunde Vlaanderen en België Igie is in Brussel geweesî ! Bel-eeft Vlamingen cloen aanhou-omdat zij Vlaanderen meer België beminnen. België heeft nderen aliijd gehaat. Somwij-leeft het dien haat getoond ; t van al heeft het dien haat in het verborgen werkzaam ; uit staatsbelang. Als ailes dat ; wil wekken zonder uii zich-beminnenswaardig te zijn is t ijverzuchtig. De ijverzucht naar den afgrond en de vernie-België dat door zijn dwaas-zich-zelf vernield heeft, eischt ms dat wij het om zijn dwaas-zouden liefhebben. Dat is zin-is. En die zinneloosheid vindt chen, tôt denken onbekwaam, ch als eer aanrekenen nog zin-zer te zijn dan de Haversehe ring, laatste burg van België. # * # 'Vlaamsche,, Strijd om Rècht :t alleen meer de strijd, dien Irie jaar strijden om ons als te doçn erkennen, — hij is s een strijd tégen voortwoeke-: hersenverwatering en zinne-eid.* * * ! ij beminnen Vlaanderen meeî België. Vlaanderen met zijn van meer dan acht eeuwen : s met zijn bestaan en onze ukking van nauwelijks achl iniën ! Vlaanderen, ons waar- g Vaderland ; België, het op- mgen staatsverband ! En wil evenals de jonge volkeren, die Finland, Pôlen, Koeriand, uen, Oekrainië, die meer dar :aatsverband Rusland het eiger rland willen erkend zien, om ulks de eenig-mogelijke démo- iche oplossing is van het vol- i-vraagstuk en de eenig-stevige borg voor vrede. Maar evenal; land den grooten 1er Roge: ment hangen deed, omdat hi îd meer dan Engeland liefhad jurie deed doodschieten en des rlander De Wet deed veroor n tôt den tronk, zoo heeft Bel laar Brussel komend, Vîamin vervolgd. Igië vervolgt de Vlaamsch rheid en wil *de Belgische Leu <3oen zegevieren. amingen, onthoudt de les ut uw voorzorgen ! Weest ster lan die van Havere ! * * 41 mmigen van onze vriendei en: Het Brusselsch parket heel Krikkelijk geblunderd. Immer wetgevende en bestuurlijk it ber'ust bij den g'ouyemeui raal. Dit is door de Belgisch erkend op 25 Mei 1.910. Von n van het Beroepshof hebbei iog bekrachtigd. De Raad va: ''machtigden, raadgevend aa eving en bestuur van Vlaande bestaat krachtens een dekree den gouverneur-generaal. D eet is rechtsgeldig. Daarenbc bewijst niets dat de ze'fstandig van Vlaanderen het staatsvei I België in gevaar brengt. Nie vlamingen, maar de onnoen Haversehe regeering, die Be lan vreemde belangen verkwai heeft, heeft den vijand in c 1 gewerkt en geholpen om h elijk voortbestaan van Belg logelijk te maken. Die van H, : moeten aangehouden wordei * * * Garnit als konkluzie. De groo ciebazen uit Brussel hebbe willig martelaarschap gezocht. gekregen. Een infâme komed laar gespeeld ! * # * Aan heel de komedie, infâme of belacheîijke, die onder mom van Belgische vaderlandsliefde gespeeld wordt, moet een einde komen. Met toestemrning van het Duitsch bestuur, omdat het niet anders kan, daar het krachtens de Konventie van den Haag* aile macht heeft (Wet van 25-5-'10), maar door eigen Vlaamsche Daden. Komt er aan de onnoemlijkfe komedie geen eiro.de door een krachtig optreden van het hqog Vîaamsch gezag, -dan is de rnogelijkheid niet uitge-sloten dat de Belgische kluchtspe-lers er ons ender krijgen. Het volk is verrast over ons niet optreden en vraagt zich af of het machteloosheid is of gebrek aan durf. Machteloosheid ? Men kan het niet geîooven. Zijn niet de hoogste ambten in han-den van aktivisten ? Zijn al de Ge-volmachtigden geen cktivisten? îs er clan geen gevolmachtigde voor rationaal verweer? Gebrek aan durf ? Zouden de aktivisten dan niet j durven op te treden? Of is het gebrek aan organisatie ? Zou men het bewijs geven dat de Vlamingen niet in staat zijn aïs volk te leven ? • De tijd der diep-ihgrijpende daden is gekomen ! * * * Aile \on~iende daden moeten : Vlaamsche daden zijn, zooals het past in het Zëlfstandig Vlaanderen! * * « Gaai. deze tijd zonder Vlaamsche beteefyenisooUe daden voorbij, dan ) Vergaat Vlaanderen ! M. * ' # l Heel de be.vplk.ing heejt het oog t op ons, op de leden van de Gouw-raden, van dèn Raad van Vlaanderen, van den Raad Van Gevolmach-tigden... heel Vlaanderen, heel » W allonië, heel Nederland, heel . Europa ! ■ Vlaanderen' s dood of leven J hangt van de Vlaamsche daden af! 1 "N * * " Omwentelaars of geene? Men kan er om praten als eeni-gen van onze vrienden, die al "te optimistisch en te weinig reaal-; politiek zijn aangelegd en van mee-ning zijn dat eerst de groote meer-derheid van çle menschen Voor de j nieuwe ideeën 'moeten gewonnen ! Maar nonsens is dat ! Eerst de zaak winnen ; is die gewonnen dan worden de nieuwe ideeçn van zelf i aangenomen. " Dan is net bewijs t geleverd dat de idee gezond is en s vruchtgeyend. e Dp. keste propàganda voor een zaa\ is die zaalz te winnen. g - . # ^ * Daartoe gebruikt men de midde-1 len, die men bij de hand heeft. -j Onzedelijk ? Ach wat ! En het vi-n triool van den tegenstander, zijn geniepige laster, zijn haat, zoo dom .j. als wreed, zijn mes in de hand, zijn [j. brooaroof ? Onze vrienden bezetten de hoogste siaatsposien, van daar uit moet het komen, van boven af, al wat ;i; noodig is om ailes in de han-t_ den van de Vlamingen, van de [_ aktivisten vasi te leggen. j„ Rust aan de woorden, in Gods [e naam ; thans aan de daden... niet =>t om ons, om Vlaanderen ! ië Wij kunnen schoone en eerlijke -v_ middelen gebruiken. Men doe het ' doe het ! DOE HET ! ! te » * ;n Omv/entelaars ? Zal een Relgië met een zeîfstan- je dig Vlaanderen België nog zijn? Neen I Wij hebben het België var voor ' 14 vernield ; dat België is gerechtigd ons rebellen te heeten ; — majr wij zijn gerechtigd dat België niet als ons vaderland te erkennen, omdat het Vlaanderen wraakrcepend verwaarloosde 'en vreeselijk onderdrukte ! En welke zoon Vlaanderen's zot niet honderdraaàl België offeren on zijn Moeder, om Vlaanderen te red-den ? Rebeîlie ? Natuurlijk ; uitgespro-ken of inbegrepen... en de weg i; niet afgelegd. Hij gaat verder, ver-der...* * » Ook dat zijn woorden. In laatste instancie is heel het prcblema terug te brengen tôt een kwestie var macht. Aan den Raad van Gevolmachtig-den àl hun zorgen aan deze kwestie te besteden en de hulp in te roeper van al wie dienst kan be wij zen. £i moeten lijsîen bestaan van aile be-schikhare k/acnlen ! Wei nig woorden, veel daden ! De tijd is kosibaar ! Wie zal zegger wat ikans een uur voor het lato leven Van Vlaanderen beteekent ? George P. M. ROOSE. |Het officieel bedrog In een thans overvîoedig verspreid schrijvel van het Kol!«ge van Burgemeester en Schepe nen, waarin het Kollege protest aanteeken tegen de aktivistische betooging van 3 Februa ri en de aan de aktivisten verleende toelatin; met vaqndel en trom voorop, door de hoofd •traten der stad te bewegen, komt deze pie zante opmerking, o.m. andere inerkwaardigi voor : « Door besluit des Burgemeesters van I Augustus 1914 zijn samenscholingen van mee dan 5 personen verboden. Tôt hiertoe werd e. sedert het begin van den oorlog ni- t een en kele maal van afgeweken ». ^Ziedaar de fantastisehe leugen waarvoor on Gemeentebestuur niet terugdeinstl Nog nooi >an afgeweken! En de païademarschen vai Zijne Eminentie Monseigneur Mercier, Aarts bi-.schop( van Mechelen, Primaat van België d«n ? Want het Stadsbestuur blijf.t de keus tue ïchen twee mogeiijkheden : Ofwel liegt het Gemeentebestuur wetens c\ willens en werd. er aan Mercier wel toelatin, tôt■ paradeeren gegeven ; Ofwel werd inderdaad deze toelating nie verleend, doch liet de stad door een doeltre] fende opdracht aan de politie deze samenschc Ungen onopgemerkt en ongestraft voorbijgaan Nu er van deze samenscholingen door Met cier uitgelokt openbaar door een ophefmaken de zaak spraak is geweest, nu zelfs laat de ste delijke politie geen kik. En het Stadsbestuu laat gebenren wat gebeurt. Het Stadsbestuur.heeft dus de keus: Ofwe kreeg Mercier wel toelating, ofwel mag Mei cier onge.stoord de besluiten van den Burgt meester van Antwerpen met de voeten treder, Het laatste zou ons natuurlijk geenszins vei wonderen. , De Stad heeft dus wetens en willens gepoog den bezetter apçelen voor citroenen te verkex pen. Waarom ? Om de bezetting schade te beroli Icecen? Neen! Om het Belgisch leger te he pen ? Neen ! Om onze*bevolking te steunen Neenl Waarom dan? ENKEL EN ALLEEN, El VOOR DE ZOOVEELSTE MAAL, OM D: VLAAMSCHE ZAAK EEN VOETJE DWAR TE ZETTEN. Dat is het eenige waar deze heeren zich i dezen ernstigen tijd het hoofd om breken! D aktivisten een voetje dwars zetten! Dat hnnne wijze zich met de heropbouw van or duurbaar vaderland bezig te houden. Wie stookt nu burgertwisten ? De aktiviste die op waardige wijze de burgers voor hunr zaak trachten te winnen, of zij die arglisti; door leugens en bedrog, onze zaak bij het vo! en den bezetter pogen te dwarsboomen ? Het Stadsbestuur deed veel beter de han aan de bosluiten te houd-n en elk persoon d: ongeoorloofd samenscholingen uitlokt te stra fea. Of dienen besluiten soms ook slechts vot parade ? Verder is. er dit. Afschriften van dezen brief werden op groo' »chaal verspreid. J)e kroegpatriotards loope er voortdurend mee op zak. Binnen kort zu len misschien de kinderen hcogerbedoeldf brief als een stukje fijn proza van buiten mo ten leeren. In Antwerpen is ailes tnogelijk. In a1 le geval werd dit louter administrati schrijven rondgedeèld. Nu toch zal het Stad bestuur geen aktivist verdenken dit zoo grai door kroegpatriotards verslonden stuk < honderden eksemplaren verspreid te hebbe: Of zouden het soms ook aktivisten zijn die 'c stuk 's avonds in de busseu steken gaan ? Da de aktivisten niet op negatieve wijze, d. i. do de metelooze stupiditeit van hunne tegenstj vers aan den kaak te stellen, teklame will maken, is zulk? niet te veroriderstellen. Het stuk is dus wel degelijk door een d ntadhuisfilosofen en patriotards de wereld i gezonden. Nu, wij gunnen hem volgaarne vaderschap over zulk meesteistuk. Ongeluki gerwijze zouden ook somniige vreemdeling die toevallig dit stuk, uitgaande van het C mcentcbestuur, in handen krijgen, het voor doorsneegeest van ..Antwerpen kunnen h< den. De Parijzenaars zouden zich aldus v cens te Charenton kunnen wanen. i Di* »tnk i» dus ongetwijfeld door e«a < hooge oomes gevulgariseerd. Met welk recht, vragen wij ons ai, nnsbruikt deze heei administra îeve stukken der stad Antwerpen? Moest een kleine beambte op hetzelfde feit betrapt worden, des armen raans staahuisuren »ouden, helaas, geteld zijn. Wanneer echter een der hooge oomes zoo'n administratief stuk verspreid, dan schijnt weerom elk onderzoek overbodig. ! Daarom zijn het ook : 1) Hooge oomes ; 2) antl-aktivisnsche pro'pagandisten.Met die .twee> l hoedamgheden zijt ge, volgens de demokratie van de Gro-^te Markt, onbevlekt ontvangen. Uit dit ailes wordt van langs om meer dui-delijk : Dit ailes zal zoolang duren tôt het volk die « demokratie a van de Groote Markt op çle Groote Markt zal zetten. Quantitatief is ! deze opstand mogelijk niet zeer groot, quali-vta,tief des te meer, de heeren <t demokraten » zullen het best zelf waarnemen, wanneer zij tôt den « walk-over » zullen gedwongen worden.k Wie niet hooren wil, moet roelen. Hoog tijd is het dat er wat tucht kome in ! deze liberale anarchie. i Puk. De Walcn in Aktie Le Peuple Wallon (nununer 1 van 7 Fe-bruari 1918), een nieuw blad dat te Charleroi verschijnt, brengt het volgende beslui*., geno-riien door de leden van de a Ligue Wallonne du Rrabant » in aigemeene vergader.ng van , 27 Januari 1918 : « Na talrijke vergaderingen te hebben ge-t liouden om zich in te lichten, yirb een klaar beeld te vershaffen en kennis te - uenien van den geschapen toestand in Wallonie, kondigt de «Ligue Wallonne du Brabant * de volgeode dagorde af : — In aanmerking nemend de inededeelir.g van het Belgisch Goevernement van 7den 1 Maart 1917, waar onder andere over de Vlamingen gezegd wordt : Die onoverwinncVjke vaderlandsliefde verzekert àan de Vlaamsche Beweging de warme sympathie niet alleen van geheel België, m^ar tevens ook van al de ver-1 honden machtcn ; — In aanmerking nemend het rapport aan den Koning van 4den April 1917, waarin beves-tigd wordt, dat een van de essentieele punten î van het regeeringsprogramma was, te voldoen aan de wettige verzuchtingen van de Vlamin-- geii ; : — In aanmerking nemende de herhaalde ' verklaringen van het hoofd van het Kabinet, r de Broqueville, in persge-prekken en in mede-r daelingen, samengevat eindelijk in zijn laatste redevoering, uitgesproken in den « Trocade-ro» te Parijs, den 18den November 1917, waar-3 in hij o.m. zegt : » Onze vijanden hebben een ' grove missing begaan, wanneer ze beweerden 1 te kunnen verdeelen wat eeuwen vereenigd hebben, en door Wallonie aan den Vlaamschen > invloed te onttrekken ; — Wij zullen ze' oplossen (de taalvraagstuk-ken), in orde en vrede, de ingeving volgend van onze historische tradities, die wijzen op de t diepe wortelen v«n de tweetaligheid en van de X gemengde kultuur, die de glans van onze ge- westen hebben uitgemaakt. » ' Zooals de Regeering het zegdfc. in het rapport aan den Konjng van den 8sten Oktober 1916, ' is het « overtuigd dat, eens de vrede hersteld, de harmonie van wederzijdschen goeden wil. die zij zich aile moeite geven zal te vergemakkelijken, aan de Vlamingen, even-zeer op het gebied van het hooger onderwijs r alsyop elk ander, die volkomen gelijkkeid in redite en in feite zal verzekeren, die bestaan 1" moet krachtens de gelofte zelf van onze funda-menteele verbintenis. » — In aanmerking nemend, te\ens, de om-zendbrieven van generaal de Ceuninck, minis-ter van Oorlog, van 22 Auguistus en 13 Sep-tember 1917, waarin het werk der tweetalig- i heid wordt voortgezet door systematische toe-passing van de militaire wet van 1913, die aan officieren en gegradeerden van lageren rang " de kennis van de twee ta'en oplegt ; — In aanmerking nemende de gedurige on-? bezorgdzaamheid voor de Waalsche rechten die door het Goevernement wordt aan den dag ^ gelegd, hetwelk nooit, in geene enkele van 5 zijne verklaringen,de naam van Wallonie heeft S rermeld ; — In aanmerking nemend, integendeel, dat n het een avontuurlijke en annexionistische poli-e tiek toepast, een politiek van reaktie en anti-s demokratische samenspanning die eenerzijds A uitloopt op de verplettering van drie en half miljoen Walen door tiegen miljoen Germanen, n en anderzijds de regeerings-verantwpordelijk-e heden van vôôr den oS^og wil wegcijferen f, door een bedrieglijke vereeniging met som-k mige leiders van de linksche partijen, door eene verzoening ten koste vafti de wettige ei-d schen van de demokratie en van Wallonnië ; e — In aanmerking nemende de vergetelheid f- waarin de oude zoogezegde verdedigers van de Waalsche zaak eveneens Wallonië laten, dat >r enkel nog op zichzelf rekenen kan ; — In aanmerking nemende de vraag van de Union wallonne de France, dd. 13 Mei 1917, van de regeering geruststellende woorden ver- e langende die zonder gevolg bleef ; a — In aanmerking nemende het regiem van 1_ onverbiddelijke censuur, ingevoerd trots de n artikelen van onze grondwet, uitgeoefend te-e. genover de «Opinion Wallonne», het eenige Waalsche dagblad in het buitenland en tevens et het eçnlge biad dat door generaal de Ceuninck s_ aan het front wetd verboden ; lg- — In aanmerking' nemende het diskrediet >p dat regeering en regeeringspers op de separa-i! tische gedachte en hare toepassing willen wer-Lit p^-n, evenals dit in het bezet gebied door z^ ar kere personen die er belang bij hebben zich te or verzetten, wijl bij het voortleven van het oude ■e- regiem geïnteresseerd ; »n. — In aanmerking nemende eindelijk, 7.e-kere plannen, in Wallonië opgekomen, die, er onder den schijn onze redding te willen, h«t n- Belgische konkubinaat («faux-ménage») van de vroeger zouden willen versterken ; îi- — Vorderen de Walen, in algemeene samen-en komst vergaderd, met meer nadruk dan ooii ;e- >van hun zelfbeschikkingsrecht op door uet ver-de wezenlijken van een separatisch r.giem, >n- waarin ze, vereenigd met de Vlamingen, het rel begrip van een federatieve staat versterken zouden : de vereenigde staten van Vlaanderen tes •« Wallonië ; klagen de honding v«n de regee ring aan, verklaren voor spoedeischend en ge-legen een aktie van vcorlichting en verdedi-ging; noodigen de Walen van de andere steden uit, hun gegroepeerde werkzaamlieid te her-vatten, zich aan te sluiten bij hunne beweging voor Waalsche aktie, en sporen ze aan, alleu samen te werken voor de organisatie van d» kaders hunner ministeriën ; — De « Ligue Wallonne du Brabant » neemt de bescherming op zich van het blad Le Peuple Wallon, waarin ze haar vertrouwen stett vcSor de verdediging van de princiepen die de vrije ^n zelfstandige Waalsche demokratie b«-zielen ; — Besluit tôt het aanplakken, en gaat over tôt de dagorde, onder den rcep : Levé de Scheiding! Leve Wallonië! „ ( I/even de Vtreenigde Staten van Vlaanderen en Wallonie ! Voor de « Ligue Wallonne du Brabant » De voorzilter : L. Bovy ; de algemeene sekre-tarib : D. De Peron ; de leden : P. Honinckx ; A. Potier ; A. Seron ; H. Massart ; P. Brison ; N. Halleux ; A. Havard ; E. Hollin ; J. Hé-nault ; E. Houba ; A. Masson. (c. v. p.) Uit de geheime Waalsclie dokuffientea Waarosn sommige Waalsche bes*si5'«a t'egan de Zcîfstaadigheid van Viaaade-reifl zijn, oî, hoe het -.verk de.' abtivis-cen iïfor Waalsche besturen zi,"> wordt ge-wettigd. Den 17n Juli 1912 sprak de provin-cic-raad vaJi Nanien zich uit tegen de be-stuurlijke scheiding. In het 3ossier nr. 76617 van het beheer der Provincie- en Gemeentezaken in het Ministerie van Binnenlandsche Zaken, «nden we mededeeling vaii, deze beslis-âing gestuurd door het prov nciebestuur van Namen aan den heer Minister van ' Binnenlandsche Zaken, den 9n November 1912, onder nummer A 930354. In de beweegredenen, uiteengezet in dit verslag, dat niet voor de openbaarheid bestemd wae, vinden we de prachtigste rechtvaardiging van het werk der Vlaamsche aktivisten en den klaar uitgesproken wil zich tegen de bestuurlijke schei-d.ng te verzetten oindat daardoor zelf een einde zou gesteld worden aan de zoo voordeelige uitbuiting der Vlamingen door de Walen. Wat die heertjes vragen, is de voile vrijheid te behouden Vlaan1-dert-n als een wingewest voort uit te ba-ten en de Waalsc..e ekonomische wel-vaart op te bouwen op de goedzakkigheid en de ellende der Vlamingen. Luiatert liever : Sommige Waalsche bestuurslichamen ' waren vooi' bestuurlijke scheiding. Dit is, zegt het verslag van Namen, omdat ze daarin de eenige gelegenheid vinden de bestuursmacht uit de handen te nikken, der « klerikale a regeerdera. Letterlijk lezen wij : « Au lendemain des élection# » législatives d u 2 ju5i dernier, sou» » l'empire du désappointement provoqué ï» par une cruelle déception, ce projet de » séparation dont on avait déjà parlé ' I». autrefo a, est devenu l'objectif de l'op-» position qui entrevoit la possibilité par h) ce moyen de régner quelque peu sur la i» moitié du pays, puisqu'il devient de plu# en plus difficile pour «lie de con-|j» quérir le pouvoir en Belgique », du# |uit een zuiver politiek belang waarvoor het ekonomisch belang van het Walen-land moest z-mchten. Namen, eene katholieke provincie uit-makende, doet niet inee aan dat spel en plaatst zich op zuiver ekonomisch terrein om zich tegen aile verandering van het oude regiem uit te spreken. We lezen in het verslag : « Pour exa-» miner maintenant au point de vue éco-» nomique la question qui nous occupe, » il faudrait faire une étude appronfon-» die de l'idée die séparation. Or, dit M. » Destrée, lui-même, c'est une idée assea » imprécise et si on veut la discuter, on » se heurtera à des impossibilités. Dès » lors, je me borne à signaler quelques » chiffres afin d'établir la situation d'in-» fériorité qui serait faite à la Wallonie » dams cette combinaison.Dans ce calcul le » Brabant est toujours mis à part comme » étant une province qui n'appartient en » propre, ni à la Flandre, ni aux pro-» vinces wallonnes ». (Daar de provincie Bradant maar een enkel Waalsch département bevat moet een hoog procent der volgende getallen die opgegeven worden voor de piovincie Brabant, gevoegd worden bij de getallen opgegeven voor de zuiver Vlaamsche provinciën.) « En » 1909 sur le total des recettes de l'Etat, » la Flandre paie 42 1/2% du budget, le » pays Wallon 291/2% et le Brabant » 28% ». (Dus ongeveer 65% vooi Vlaanderen en 35% voor Wallonie). « D'une façon générale depuis 70 ans, la » Flandre a payé à l'Etat un milliard ^ » 300 millions de plus que la Wallo-» nie. » (Waarbij nog dient gevoegd te

Er is geen OCR tekst voor deze krant.