Ons land

2256 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 06 April. Ons land. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/5x25b0009f/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Derda Jaargang Nummer 49 PRHS : 6 CËNTIEMEN 6 April 1918 ABONNEMENTS l'RUS : ■ fer jaar S.— ■Vcor 6 maanden | .75 ■ yoor S maanden I.— ■tar-' " 1 ALGEMEEN WEEKBLÀD VOOR HET VLAAMSCHE VOLK r"*»* -- , •. .-w = :—«tmPwaMW! =?^an*vix]c=ixs03Krlvi**ewytœ&X2**sszx*~>^t&!œxKr-z2*m Meo gcluijft lu ten bureele van ht: blad Opstelraad ell Belteer : ROOBESTRAAT, 44, ÀNTWERPEN r-. -.-T mTin ISTAATKUNDE - WETENSCHAP - * KUNST - TOONEEL - LETTERKUNDE Levç Vlaanderen, orisiawaarachtig Vaderlandl Aan ai de Vlamingen, hier en elders, ij thans het woord herinnerd, door Vuylsteke in 1862 reeds neerge-threven : « BELGIË MET ONZE RECH-EN; ZOONIET ONZE RECHTEN ONDER BELGIË. » Deze Vlaamsche belijdenis door LLE bewuste Vlamingen thans ver-undigd heeft hare bevestiging gevon-:n in den Raad van Vlaanderen op toen Donderdag 1918. En, overtuigd, doordrongen zelfs m wat wij zoo dikwijls schreven, imelijk, dat er onoverwinnelijke jandschap bestaat tusschen het ver-mschende_ en centralizeerende Bel-ë met zijn antinationale politiek, ischen i Beigië, — Engelsch bolwei^ op het isteland; Beigië, — Fransch departe-ent met een \oning ah prefekt en inisters ah onderprejekten — EN J. ANDEREN, ONS VADER-IJVO;jverwegend dat de naam België thts verwarring stichten kan en înschen aanzetten om te gelooven j ze Belgen kunnen zijn en met Ger- maansche trouw gehecht te blijven aan een simpeie aardrijkskundige be-naming door diplomaten fonder liefde in 1830 de wereld ingeschopt, is van af 28 Maart 1918 slechts VLAANDEREN de naam van ons vaderland. Gvoot door zijn historische beteeke-nis. de naam zijnde van een land heel de wereld door gekend om wat de menschheid siert, waar een waar volk woont, dat, onverba&terd, eens, de an-dere volkeren is voorgegaan langs we-gen van hooge bèschaVing en roem, zoo past deze naam aan dat land en is de daad van 28 Maart tegenover Vlaanderen, tegenover ons, tegenover de wereld EEN RECHTSHERSTEL ! De koude diolomatendaad is te niet gedaan door de warme liefdedaad van Viaanderen's beste zonen ! Tegenover de Broquevilîe en Neuray met hun NA TION BELGE, de leugen, stellen wij, Viaamsche aktivisten, Vlaanderen, de WAARHEIDl Leve Vlaanderen ! Ons Land Handelen In ons vorig artikel wezen wij erop le de Duitschers in Beigië er naar Ichten een nationaai Duitsch belang Iverwezenhjken. Van af Duitsch indpunt is werken aan die verwezen-■inghun Duitschen piicht. Wij, Via-■gen, aktivisten, besteden al onze ■chten aan de verwezeniijking van ■ nationaai Vlaamsch belang. Ons ■ens is dat werk een vaderiandslie-Hci werk en de vervulling van onzen ■onalen plicht • dit des te meer, ■Il wij met reden vreezen voor de Rrcemding van Vlaanderen. Het ■tsche werk in Beigië en het Vlaam-B werk in Beigië vertoonen punten ■Igelijkenis. Daaruit voigde natuur-Been momentaan samengaan van ■aitwoordelijke personen om over ■samentreffen der punten vé^i gelij-■■ te oraten, desnoods, maatregelen Beffen, die de wederzijtische belan-■dienen konden. Bimiddellijk heeft men toen « ver-Bis » geroepen en den dood voor de Bfisten gevergd. Men heeft zich niet ■ de moeite getroost om na te gaan Biet mogelijk was dat het nationaal-■nisch en het nationaal-Duitsch zooveel gelijkenis vertoonden. Bis beter wisten, zwegen. De ande-■jingen voort met « verraders » te net als ezels balken zonder te waarom en de lafhartigen heb-■dezer dagen den moed gevonden Biet veel omslag en nog meer onbe-B&eid een zaal te verlaten en een Hte onderbreken a!s ze de schuldi-B'ân deze toestanden hooren noe-B de Belgische regeering en hare Bationale politiek. B zou de behartiging van zuiver-Ba'le belangen, van Vlaamsch-■fcale belangen ooit een verraad B Beigië kunnen zijn, als Beigië Bationale politiek had gevoerd ? Of B" vaderlandsliefde en lands-B ^ in het blindelings volgen B regeering, ook als die regeering Btionaal en daarom volksdoodend BdO Dat zal niemand bewijzen B net nu eenmaal niet te bewijzen ■omdat naar aile zedelijkheid de ■van volksbehoud hooger en meer Bnd is dan het blindelings en dus Be° vo'gen van een regeering op Baf:onale akrobatie verzot. B zegden verleden week dat het Bisch en het Duitsch belang ge-BPend zijn, zonder daarom iden-B «in. Zoo is het : zij blijven een Bp Vlaamsch en een specifiek 1 Bn belang : wij zoeken het be-' Bvan ons volk door het te laten » Bn een nationalen staat, die het B stelt heelemaal in eigen kul-h B naar eigen wezen te ontwikke-^ffuitschland zoekt de beveiliging g Bn westergrens en zijn rijke Rijn-:■ Bl"en Frankrijk en tegen Enge-BH-et middel om tôt het doel dat Bngen en Duitschers zich voor-=» R'6 ^omen i® macht van den s, B'^erenden en verfranschenden B''en staat te breken door de er-m van Viaanderen's Zelfstan- Over de noodzakelijkheid van de zeîfstandipheid van Viaanderen, zijn al de aktivisten het eens. Meeningsver-schillen rijzen maar op als de wijze be-sproken wordt waarop die zelfstandig-heki moet worden beschouwd ïj^De Belgische regeering blijft strak op haar standpunt dat de tweetaligheid in Beigië moet gehandhaafd, dat de verfranscning moet doorgezet. Haar huidig knechtschap in havere heeft die meening niet kunnen veranderen en achter de frontlinie viert de vervol-ging der Viaamschvoelende Vlamingen hoogtij. In haar antinationalen en voor ons onduldbare'i haat voor al wat Vlaamsch is, weigert die Haversche regeering het Vlaamsche vraagstuk , voor de internationale rechtbank van de vredeskonterentie te brengen en verkondigt luid dat de Vlaamsche kwestie een zuiver binnenlandsche aangelegenheid is, die Beigië... later... later... in aile vrede en peis... verwur- • gen zal... met behulp van regeerings-gezinde Vlamingen. Maar door de aktie van de aktivis- 1 ten, door het Duitsch belang betrokken in de oplossijig der Belgische kwestie , is de V iaamîche kwestie toch geînter-nationalizeerd en zal ze.der Haversche regeering ten spijt, toch gebracht worden voor de vredeskonferentie, die over haar beslissen moet en Vlaanderen de zelfstandigheid geven als Vlaanderen heeft bewijs gegeven die zelfstandigheid waardig te zijn. Men bedenke nu goed de toestanden. Beigië is het troetelkind van heel de wereld, wiens herstel door eenieder beloord is, Vlaanderen, onze moeder, is de onbekende schooister om recht, die vraagt om te mogen naar eigen aard en eigen zeden leven en daardoor de veroordeelinc uitspreekt van Beigië. Om Viaanderen's bede om leven te verdedigen zijn er maar twee stem-men : de onze, een Vlaamsche; en een andere, een Duitsche die spreekt om twee redenen : omdat een nationaai Duitsch belang het'gebiedt en omdat Dui'cschland aan Viaanderen zijn vriendschap toeeezegd heeft. Germanen kupnen begrijpen wat zulk v/oord beteékent. Het moet daarom onze politiek zijn, alhoewel we op ons-zelf voor de ODenlijke taak aange-wezen zijn, met Duitschland's kracht onze huidips zwakheid te versterken. Verboden moet het zijn al wat de naar ons uitgestoken hand zou kunnen nei-ging geven om terue te trekken. foe-vallige bondpenooten met verschillend doel, maar gelijk middel, moet het 3amengaan geteekend zijn door het teeken der Germaansche loyauteit. Maar wij moeten er wel van overtuigd blijven hoe Duitschland naar^ons werk van nu, ons werk voor de toekomst zal moeten beoordeelen. De groote tijd van het nieuwe werk, de verwezeniijking van het middel is aangebroken. Vlaanderen, Vlaanderen. dus twee-maal Vlaanderen, en Duitschiand moeten thans handelen. George P. M. ROOSE. Aan de Duitsche Sociaai- iiemokrafes ûen heer Bernstein, bizonderlij!^. Het volk is de massa niet. Het volk spreekt zich uit door zijn vooruitstaan-de mannen, soms wel ooor den nationalen held. Het volk trotst de tijden. De massa is een tijdelijk verschijnsel, instinktmatig handelend, zonder ver-antwcordelijk, zonder klare gedachte. Het joodsche volk is Jezus, die niet joodsch deed; de JcoJsche massa is Barrabas, de man met de bloedschuld. Het Vlaamsche volk in de mjddeleeu-wen is Jakob van Artevelde ; de Vlaamsche massa in dien tijd is Gee-raard Denijs, weer eens de man van den laster en de bloedschuld. Het Vlaamsche volk in dezen tijd leeft en striidt in de Vlaamschf organismen; de Vlaamsche massa huilt in de straat. Maar rnen weet dat eens v/at massa is... later, veel later... den invloed zal ondergaan van de thans levende gedachte, gehuisvest bij een minder-heid... Dan zullen de kinderen van de massa-menschen zich vol schaamte af-vragen waarom hun ouders zoo ver-blind zijn geeest. In Beigië, het vreeselijke land der lage loonen en de lange werkuren; het paradiis der geldbezilters en de hel dr onderjukteri, der geestelijke en an-dere_ proîetariërs. mijnhser Bernstein, wordt de massa niet voor een idee ge-wonnen... maar gekocht. In ('t land van Âalst met worsten ! în 't îancl van V/ a as met bier! Heel Beigië door met geld, staats-gnnsten en eereteekenen ! Dat weet in Beigië tlke politieke snotjohgen; maar dat weet u met, tnijnheer de onafhankelijke ! E.n ingeval u begeeren kon dat die massa zich pitsprak ten "oordeele van Vïaanderen's zelfstandigheid: zelfs en eenvoudig-weg, in opstand, de huidi-ge Belgische machtshebbers wegkeer-de onder het^ gehuil van een woest-aangeheven Vlctamschen Leeuw, is dat maar een kwestie van zooveel of zooveel, om te zetten in brood, bier, sigaren, vermaak... en worsten... al naar de streek. Maar, op straffe van inkonsekwen-tie, kan men met eischen dat een idee door de massa gedragen wordt om gezond te zijn. De rneerderheids-fik-tie, de macht van het ellendige « de helft plus I ». if; een leugen en bewijst daarom niets. De sociaal-demokrati-sche idee was cok in Duitschfend eens de idee van een infieme minderheid. Werd ze cîaarom door haar dragers verloôchend ? En het feit dat er min-derheids-socialen of onafhankelijken zijn in Duitschiand, bewijst dat er meenings- of iJeeën-verscli il is tusschen de beide fraktiën. Zal mijnheer Bernstein zijn idee en zijn ideaal ver-loochenen omdat hii weet hoe de meerderheid niet achter zijn idee staat ? Ten slotte dit ' Bestudeer, alvorens u over Vlaanderen spreekt,_ het monument van Be!<?ische dupliciteit dat de Belgische kieswet heet en denkt er daarna aan hoe de proîetariërs m aile landen de meerderheid zijn... en toch geen regeerii)rr în handen hebben, en onthoud u dan, als eenîing van mas-pa-geroep als het holle gefrazeer over Vlaanderen door u in den Rijksdag : ir.tsreflapt en versebenen in de Vor~ tèarts, nr. 82, 23 Maart 'IS. De Redakjtie. p, | I M.I^—■—»| ■mil Iiilin »rI f î i 1 r I im un i 1 I- r ni--11—111 Qu'ils s'en aillent! « Qu'ils s'en aillent !» (Dat zij heen-gaan !) zoo klonk het merkwaardig v/oord van een zeer gekend en zeer ] gezaghebbend minister, toen men hern sprak van ze die meenden recht te [ hebben... op ontevredenheid, vermits zelfs hun alom-erkenden moed en hun te zeer geprezen gehoorzaamheid... in deze wereld ongeloond bleef. Hoeveel te meer moet dat regeer-i derswoord herhaald tegenover de lui, t die van hun pozitiën gebruik maken t orn, ten rrilnsie met eenigen schnn van pezag Voor de builenioereld, de j Vlaamsche politiek in haar opmarsch ter bevrijding van franskiljonsche ban-'j den, te stremmen. « Qu'ils s'en aillent ! » ze allen, po-l iitiekers van voor den oorlog, politie-= kasters zonder breedte van inzichten, zonder diepte, zonder vooruitzicht, al-j leen belust op macht om het plezier en de voordeelen van de macbt-uitoe-fening en blind,moedwillig-blind voor de vreeselijke nooden van hun volk î De eersten zijn... weggejaagd. Braun, de vreemdeling, de bewieroo-kende knecht van Frankrijk, burge-meester van Gent, en zijn schepen De Weert, on'angs nog door onzen Gent-schen moedigen briefwisselaar zoo flink... uitgekleed. In heel het Vlaamsche land is die., wegjaging met vreugd onthaald; in Antwerpen, waar zij op een vergaae-ring van Vlamingen medegedeeld werd, weerklonk onmiddellijk het geestdriftig applaus van ruim. 2000 menschen uit aile standen der maat-schappij.Het bewuste volk-staat als één man achter die daad ! Een groote daver van hoop is door de roenigte gegaan : — \v anneer de anderen ) vroeg men luid, te Gent, te Brussel, te Antwer-pen, te Mechelen, te Turnhout, te Tienen... kortorn heel het Vlaamsche land door ? ^ Wanneer zullen de nieuw-gekozen Gomvraden openiljk optreden ? Zullen de provinciale besturen nog langer de gemeenteliike steunen in hun heillpozen arbeid > Daden ! Daden ! Daden ' Wij wiizen even terug op ons artikel van voor een paar weken over het « orgariizeeren ». Vlamingen, denkt er aan, uw kracht kan voor Vlaanderen opgeroepen worden; de organizatie is op veîe plaatsen met flinke hand aan-gepakt ; heel de werkzaamheid van den Gouwraad van Antwerpen stuwt er naar; peinst nu niet op eenige klei-ne, al te kleine en te geringe mee-nmgsgschillen, die slechts aanleiding kunnen zim tôt het b;\'zantisch verpra-ten van zeer kostbaren tijd ; denkt aan het groote werk, de organizatie, die ons moet in staat stellen de macht die tegen ons handelt, zegevierend te breken. In organizatie ligt uw hocejste plicht. G. R. Het hersteî van Beigië u Beigië wordt hersteldl » is de roep die heel de wereld door weer\lonf^en heeft, zoo van Duitsche als van En-tente-zijde. In dien roep die men in België-zelf aanschouwt als een onver-breekbare baiofie van Entente-zijde, dis een teeken van zwakheid van Duitschlands-zijde, ligt grooiendeeis de oorzaak van den durj waarmede de Vijanden van Vlaanderen en van de Vlamingen tégen het activisme optreden. Zoo niet nu, dan later, zullen ze de vruchten plul^en van hun anti-nationaal optreden. Zij leveren, w<?l Ucht zonder het te willen, het bewijs dat Beigië een vazalstaat van Franfc-riïh is precies door hun Vlaamsch-bijandig optreden en wagen het ons, Vlamingen, sirijders, aktivisten « verraders )> te heeten. 't Is het oude liedje van den dief, die « houd den diejl » roept om de aandacht van zichzelj en zijn misdrijj af te leiden. Van Duitsche zijde, waar men handelen moet naar het Duitsch-nationaal belang, heeft men verklaard hoe Beigië niet weerom worden mag een terrein van politieke kuiperijen en een op-marschgebied tégen Centraal-Europa. Van uit Havere heeft de Belgische regeering luide en vôor het aanschijn van heel de wereld geprotesteerd tégen ce beschuidiging ingebracht tégen des wereld's troetelkind: het Vlaanderen verdrukkend en langzaam-moordend Beigië. Beigië thans met handen en Voeten gebonden aan de Entente door de onzalige politiek van den Fransch-man de Broquevilîe en zijn verburger-liike sociaal-demokraten, zijn loge-lui en zijn Vlaamschhaters, wil niet meer ; terug neutraal Worden. Het eischt het recht op voort te mogen bestaan als t voorheen, van 1830 tôt 1914, centrali-: zcerend, verfranschend, Vlaamsch-i verdrukkend, vazalstaat van Frank-i rijk, invalspoort van Engeland, schijn-) neutraal tegenover Duitschiand en wrokkiP tegenover Nederland, dat de Schelde-mondingen bezit, waardoor de Schelde gesloten blijft voor de oorlogs ■ ! bodems zijner « Vrienden ». i Duitschiand wil trachten te beletten ; dat het herstelde Beigië worde wat het ! vôôr 1914 was, door er voor te zorgçn dat het Vlaamsche volk niet wederom aan de verfransching worde prijs ge-geVen.Zooals « Ons Land » het meermaals schreef, kunnen slechts enkele oplos-singen van het Belgisch vraagstuk a^n r dien Duitschen eisch van Duitsch-nationaai belang voldoen en tevens r den Vlamingen voldoende waarborgen ! geven om hun zelfstandigheid tôt hoo gen geestelijken en materieelen bloei te laten gedijen : a) de stichting van de Vereenigde Staten van Beigië, met als eenige ge-meenschap een kongres, maar zonder gemeenschappelijke diensten ; bl Beigië met zelfstandig Vlaanderen en zelfstandig Wallànië, door per-soonlijke unie met elkander verbon-den;c) de stichting van den soevereinen staat Vlaanderen, met gewaarborgde heutraliteit en door overeenkomst gewaarborgde bescherming. Zooals wij vroeger schreven, herha-len wij thans dat wij de reëele unie tusschen Vlaanderen en Wallonie ver-uie.rpen ah voor Vlaanderen tegenover zich-zelf en tegenover zijn Europeesche pozitie te gevaarlijk,omdat onze vijand huist binnen onze muren en dat door een Verdrag de Belgische, verfranschte en verfranschenden geest niet gedood Wordt. Ter averweging aan ze allen die zich met het Belgiscli vraagstuk en met Vlaanderen's toekomst oezig houden, leggen we eenige uittr&kseh vôôr oogen, genomen uit « Het Vlaamsche Volk tegen den centralizeerenden en verfranschenden Belgischen staat», vitgave van het u Nationaai Vlaamsch Verbond ». hbt belgisch leger een eransch legerkorps De nationale geest werd van hoogerhand met aile inacht bestreden, in Vlaanderen vooral, waar men poogde hem gansoh uit te dooven door verdelging der volkstaal ; de Fransclie geest en zijne verbreidiag, integeu-deel, met aile beschikbare middelen onver-poosd begunsîigii. la het leger vooral was zulks merlcbaftr en tôt eeu ongehoord. u graad gedreven.. In zit-ting der Kamer \an Volksvertegenwoordigers van 31 Maart 1914 verldaarde de Minister van Oorloc, Baron de Broquevilîe: a Eenigen tijd gsleden las ik een belangrijk artikel door een Eranschen officier, kapitein Gran.ourt, aan de herinrichting van ons leger gewijd. Schrij-ver begint zijn artikel met te doen uitkomen dat de Fransclie geest overheerseht in het Belgisch leger. a (2) l)e Minister verzekerde wel, «pro formas, dat kapitein Graneourt zich vtrgiste ; maar alv.ie het Belgisch leger kent, weet dat deze, p dat pnnt, louter waar-lieid geschreven heeft. De gansch Fransclie inrichting van ons leger eu het ultsluitend Fransch onderwijs iti onze militaire school en atidere onderwijsin-irchtingen ter opleiding van officieren en onder-officieren maken den aangeklaagden teestand onverniijdelijk. Pleit het, overigens, niet ter staving der beweting van geinelden Franschen officier wat e- O'livier, de Minister van Napoléon III, schreef : « De Belgische generaal Renard, «officier de grand mérite, fort attaché il la France», ging, na 1866, naar Châlons om den Keizev in te lichten omtrent de voor-treffelijkheid van het l'ruisisch kanon boveu het Fransche. Chazal, minister van oorlog m Beigië, had, zijnerzijds, menigmaal M. de Comminges-Gaitaut, gezant van Frankrijk te Brussel, op-mcrkzaam gemaakt op de superioriteit van het Pruisisch geschut. Deze verzocht hem den Keizer persoonlijk zijn*- meening te gaati inededeelen. Chazal reisde meermaals met dat doel naar I'arijs, eu telkens waaT-schuwde hij den Keizer en den Minister van Oorlog dat de kleine Fransehe veldkanonnen ann de Pruisische niet zou de n wederstaan. Hij (Chazal) vroeg dat een.Fransch generaal naor het kamp vau Beverloo zou komen proefnemingen fcijwonen. In Juli 1867 ver-bleef generaal Lebrun, daartoe aangewezen, 15 dagen in gemeld kamp en begaf zich ook naar onzen polygoon te Brasseliaat. Hij was getroffen door de werking van het-veldkanon dat de Belgen aan Pruisen ontleend hadden, na het eenigszins verbeterd te hebben. Daar men zich in het miui-terie van oorîog te Parijs tamelijk ongeloo\ig toonde aan-gaande zijne mededeelingen, verzocht gene-raal Lebrun om naar Brasscheat terug gezon-den te worden, vergezeld van eenen anderen officier. Daartoe werd beslist, en de eska-dronskommandant Berge aangewezen om niet I/ebrun een tweede bezoek aan onzen polygoon te brengen. Dç proefnemingen waarvan zij den 7 Augustus 1867 -getuigen waren, over-tuigden heu ten voile van de onbetwistbare superioriteit van het broekladend stalen ta- Ziedaar, voorwaar, eene verstommende ont-hullin c komende van eene bron welke _ met kan vcrdacht worden ! lîelgische officieren steldeni zich dus aan als raadgevers aan heid tegen eenen anderen met welketi ^ de e°nen der waarborgers onzer onafhankelijk-eërste twist zocht. En de Belgiselie minister van oorlog (een geboren Franschman, verge-ten wij het niet) drong niet alleen herliaçlde-lijk aan bij den Franschen gezant en bij den Keizer zelven ; maar hij stelde zelfs on? land ter beschikking van het Fransch ministenc vau oorlog om als proefveld te dienen tôt inlichting en overtuiging der Fransche offi-cieren î W^lzeker eene verbazende opvatting van de plichten der ons opgelegde onzijmgneia, vanwege den Staat die slechts m het lev ' ceroepen werd om als voormuur, as a rrère » te dienen tegen de .vero—dt van het woelig en krijglustic v welk men schaamteloos samenspande tegen eenen onzer garanten ! het verfranschte belgie Was gansch ons legerbestuur niet door en door verfranscht, dan zou welzeker geen Belgisch officier durven in het openbaar spreken zooals de krijgsauditor van Ilenegomv, Renard, het zich vermat te doen bij het grar van den Franschen senator Maxime Lecomte in Jrni 1014: " He"egoitv.er van Bergen of

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Ons land behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes