Vierde jaajrgang — Hummer S» 93 Prijs : 5 ceuUemen Vrij ag 15 Fefcruari 191& ONS VADERLAND STiCHTERS : J. Baeckelandt en A. Tempere «#- Belgîscli (kgblâd VeFScliijaeilde Op âl dé dag6H dCF week -#» 0pfte' " rB„t m" ,et,JCAUiSKUfiKDT ♦ 1 ABONNlKMBIBrTBiSf î <OT» « « « .» <? I . Per maand Belsle 4.*6 Vrai.ta-Uk3.sa febffela.id.KteU*ad 3.SO J®* 4BÏL ' I KCCMCUVir. **11 CRI VfSHS « Aile bneJWlSSeling ZCttdC men 88n PertHmeater « «..OO » «.so » aiM»- \^§- 4&<r | * | , awr», » M Men rchH|y« t « Ooa Vaderlaind » 17, m Morlct. Oalalf | Vôdf €?0f! fêSÎ %'OHl Cfl lâlldi j ON» VADERLAND me MOrrC ,, h, CftlatS ; ■ ■■ ■ ■■ ■ ■ - . . ; _ ^ S LEVENSWANDEL Giijskoud valide nevelachtig-tries-tige winter-avond over de naakte vlaamsche vlakien, naast een eenza-me hoeve midden de lage landerij en onder bladlooze tn heimweevolle boomen staan de l- aie barakken van ons kanlonnement, en een wei. ig ter zijde, als verlaten, de kapelbarak waarJésus wacbt op de bedrukte o( liefde smachtende zielen. Z' is droevig eenvoudig, naakt als Betlehem's giotte; getrouwig pinkt het gods'ampje voor 't eenzaam ïa-bernakel : wil het boeten dan voor 's menschen lichtvergetelheid? Verlaten staan de stoelreken : in den somberen hock bij den biechtstoel ligt er een man geknield in smeekge-btd ; 't is doodstille in de kapei : men hoort zt'lfs niet het lispelen van n' gebedje... Pijnetid zucht de avondwiad oon de baruk : dragend in zijn'schoot het lied dat de soldaten in de barak om de smookende kaarsan aaiiheflen ut louter verveling... 't is 't btkend lied van den droom... Le plus beau rêve est un rêve d'amour... met 't bittere refrein dooral de soldaten heihaaldj: « mais la vie n'est qu'an songe, le boriheur n'est qu'un mensonge »; en droevig w^ent het jn den wind, als een zea bij mistig winterweer zoo zij bij de verlaten duinen aanklotstweg en wêer in eenbaruen weezang en opzwelt en op en opzwell maar nooil over de zandige duinen de grazige weiden en vruchibare gronden kan gaan kussen; en dan wêer ontmoe-digd en zuchtend naar haar bedding terugrolt. « La vie n'est qu'un songe, le bonheur est un mensonge ». En telkens, tel ens stijgt vêer het refrtin in droeve klacht door al die jongens herhaald waar zij liggen daar op hun m?ger slrôo te rusten van den ruwtn arbeid. « La vie n'est qu'un songe »... en zij leggen in die Macht rii" /n uilzin-gen zooveel gevoelen, zooVeel dem... ja 't leven blijft maar voui nen een droom meer : zoovelen reeds zagen zij er vallen, weggerukt ni den bloei hunner jaren ; wat was Het leven voor die jongens geweest?... en zij zelf?... In hun jonge krachtige lijf voelden zij drang naar leven, onweerhoudba-ren drang naar leven, naar liefde : want leven is liefde en zij vinden de liefde niet... woest jagen zij wel in hun dolle driften achter wat zij mee-ren de liefde te zijn, 't geluk, maar 't ontg'ipt hen tel e. s; ze haakten, ze grepen naar t geluk maar toen zij droomden het te raken ontwaakten zij in bittere tmtbering : en nu in der waa'heid heeten zij het eene logen; en 't leven een droom, een droeve droom... en och jongens, bij 't ontwa-ven in 't echte leven hoe ztfK gij u d'oogen uitweenen dien droom niet begrepen te hebben. Ja, 't leven is een droom, een bittere droom en 't geluk is een logen waar-naar gij zoo driftig haakt. Plezier unt gij smaken, een oogenblik, in dolle vergetelheid maar de nasmaak is zoo bitter... Eu wat zal het gevolgzijn van dat levendoodendgift uwer driften, dat gij zoo gulzig binnenslorpt ;... van dit zielszwartbrande zondevuur die op-teert uw leven, en uw geluk verwoest meer dan die droeve genever uwe magen verschrompelt, en na 'n paar jaren verbeesting U erbarmelijk in 't graf sleept. 0 kendet ge 't leven : o mochtet gij smaken van 't ware geluk. » * Eenzaam is de kapel en verlaUn, voor 't stille Tabernakel spookt ge-heimzinnig 't godslampje en bij den verlaten biechtstoel ligt er een man geknield ; zijn blik rust liefdevol op het Tabernakel en zoo hij den wôe-zang hoort der jongei s welt er een traan hem naar het oog... « La vi^ n'est qu'un songe, le bonheur est un mensonge »..., 't leven is liefde, )ie£de baardt 't leven en *oekt weder- liefde : « Ik ben de weg, het leven en de waarheid » zegde 20 eeuwen gele-den een man en roor de waarheid van zijn woord stierf Hij, den kruis-doo''!. Zijn. leven wns een liefdeleven geweest en zijn dood was een liefde-dood.Zija leering sprak van niet dan van lefde; liefde van den armen, van den gelukkigen voor dia 't ongeluk. trof... liefdé allijd liefje... daaiaan zal men mijn lee,lingen kennen aan de lk'fda die zij elkander toedragen. — Liefde — op den vooravond van zijn lijden in 't voile bewustzijn van wat hen» wach tft.enwel wetende van wie hem al dit leed zou toekomen, deedHij fiogzijn uiterst.e liefdewerk: « Ik moet weergaan naar mijnen Vader en loch wil ik bij u blijven » en Hij steldb het H. Sacramen' des auîaars in : het Sucrament der liefde. Hij wist nochtans dat de menschen zijne liefde zouden miskenneo maarîoeh wilde Hij komen en wonen onder de me. scluen om hun het Leven, het g„4uk te geven. Hij wist dat 't aardsche genot geen geluk was maar logen : dat 't leven als een droom voorbij doomt en Hij wilde komen — daarom — om ons 't leven te geven, de liefde en 't geluk : « Ik ben de weg, de waarheid en het leven s>. En oneindig-droevig zwelt wêer 't refrein uit de ontgoochelde harten dier jongens omhi og, « la vie n'est qu'un so ge, le bonheur est un men songe ». Maar bij 't stilie-liefde uitstroicnd Tabernakel weende van i nig genot de prirster : •« O Jésus, hoe bedank ik U om de genade die mij klaarzien deed... o^h kenden die jongens U toeh... neen 't leven, 't ware leven is geen droom maar eene werkelijkheid: 't f eestelijk leven onzer ziel zit gedo-ken in 't zaad van ens iichaam dat rotlen moet en onlbinden de ziele die groeien en bloeien zal dan in 't eewige levtn, in Christus, onzen zaligmaker. » Ik ben de druivenrank, gij zijt er de twijgjes van, maar indien gij u niet ent op mijnen slam zoo kunt gij er het levenssap niet uilzuigen en gij verdroogt... en de hoveniers zullen komen en u ver iranden in 't vuur ». O Jésus, kenden zij uw leven...dan zouden zij wel weten dat het geluk geen log^n is maar waarheid... O in-nig geluk van de ziele die Jésus kent en in de zwakke uren sterkte vindt in zijne nutling.... « Mijn vleesch is waarlijk eene spijs, en mijn bloed eenen drank ». O Vlaamsche jongens ke; det gij Jésus, dan mochten de driften woe-len in uw binnensle, dan mocht het stormen, bij Jésus zoudt gij gaan en Hij zou den storm slil leggen, en troost "îToudt gij bij hem vinden en sterkte, « komt allen tôt mij gij die belast en en beladen zijt en ik zal u verkwikken »... kend t gij Jésus gij zoudt hem niet zoo aîleen laten. Dan zou de steile weg die opklimt naar 't eewige leven u niet zoo lastig schijnen want gij zoudt hem opklim-men met Jésus. Nu doolt gij langs modderwegen jagend achter droom-vlinders en slraks treft u de dood. Dit leven is maar een droom en 't aardsche genot is een logen; maar de dood zal u doen ontwakm in een ander leven, in 't eeumg geluk tvaar nu reeds den voorsinaak van proevàn, die volgen Christus door zijn geboden, op den wrg van 'teeuwige leven naar 't eeuwig geluk. MAURITS. Aan onse abonnés Wij verzoeksn onze lezers vrietsdelijk de ashtersteiligs rekeningen te vereffenen. Voor ons is deza zaak van hst allergros'ste bslang, ook durveo wij vefôtfpsa dat ooze abonnés dezen oproep b eantwoordea zullen ANER1KA Het Troepenvervoer Washington, 12 Fcb.— De koipmissie van toezicht over 't zeewezen van de Vereenigde-Staten zal nieuwe maatre-gelen treil'en o m het getal schepen te vermeerderen die de Àmerikaansche soldaten en de levensmiddeien naar Frankrijk overbrengen. Vooreerst zullen een millioen ton afgetrokken worden van de Amerikaan-sebe vloot die op vsiiige zeeëa vaart en daar vervangen door zeiifchepen en schepen van onzijdige landen door Amerika uitgereed, nnaar deze mogen in de gevaarlijke waters niet komen. De toezichtskommissie wrrlt in nauw rerband samen met het ministerie van 't leger en 't zeewezen, met de handels-kommissio en de andere miniateries. Men voorziet rnaatregelen om den in-voer te verminderen van niet allernood-z;<kelijkste artikjlen, en eene rechtma-tigre verdeeling der onmisbare onder de zeilschepen en de onzijdige booten. Hocderd twee en dertig scheepstim-merwerveû worden in gereedheid ge-bracht, rerdeeld in zes afdeelingen elkander 't toezicht van een gezworen reeder. Deze werven bevatten de regee-riugsuitbatingen niet. tu Âlgemeene Eaad der Verbondenen Londen, 12 Feb. — De Raad der Verbondenen zet.,-lde Zaterdag ramiddag onder 't vowMÛtterschap vaa M. Grossby. Waren vertegenwoordigd : De Yereenigde-Statcn door M. Cra-vatch en generaal Bliss; tjrrOOt-Di ciaiijc mm, o i , lord Buckmaster, Austin Chamberlln, nog g^ehelpen door Wyldore en Smith; Frankrijk door MM. KIotz, Loucheur, Clémentel, Paul Bignon, bijgestaan door M. Lachaume, algemeene schrijver van den raad ; Italie doorbaron Mayeur derPlanches, generaal Mola en leeraar Appolito. De volgende zitting zal Maandag aan-staande plaats grijpen. — ■■ ~MttMqtiggga»a»" Âanspraak van H. Orlando in de lialiaansche Kamer — Piome, 12 Feb. — ln de Kamer der volksvertegenwoordigers verklaarde M. Orlando dat de ministerraad reeds zijn grondgedachte geint heeft aangaande den oorlog en dat die gedachte de algemeene goedkeuring verwierf. Sprekende over den zucht naar vrejde door de-vijand verscheiden malen uitge-drukt, zegt hij dat ware de inzicht rechtzinnig en eerlijk dan zon de vijand meer kans van gelukken ontmoet hebben. Maar de vijanden toonden de hard-nekkigste volhardlng in een opVoorhand vastgesteld plan van keizerlijke over-heersching. De les van Brest-Litovsk weze voldoende. Aangaande deoorlogsdoeleinden,zeg-dfe hij dat Italie de nationale eenheid wil verwezenlijken en de verzekering der grenzen te lande en ter zee, t. t. z. het meesterschap over de oever» der Adriatische zce. Voor Italiô is het van uiterst belang, 't is zijn of niet zijn. Ik durf hier voor de vergadering ver-klaren en ten aanzien van't italiaanschs volk dat niemand ter wereld meer dan wij genegeo is om de verlangen der var-scheidene nationaliteiten te voldoen, wijl zij nog zuchten onder dwingelandij van vreemde rassen. Om die vrijheld is Italie gereed den strijd tôt het eindetoe te voeren. - à i Gebeurlîjke wijzigingen in bel Engeisch Kahinet Londen,12 Febr. — Het gerucht is in omloop dat Lord Derby op het punt was het ontslag te nemen als onder-staats-sekretaris in het département van oor-log. Van een anderen kant verwacht men het ontslag van talrijke leden van den oorlogsraad. Men denkt dat sir Wil* iam Robertson zijn post zal behouden. De meening van een Oosîenrijksche kriîieker ovet het Ouilsch ofensief Zurich, 12 Febr.— De militaire kri-tieker van de « Neue Freie Presse #, Fabjus, komt terug op de gebeurlijk-heid van een Duitsch ofïensief op het westelijk front, en bewimpelt het niet dat den bijval van die onderneming niet verzekerd is. Na onderzocht te hebben welke hou-ding de verbondenen zullen aannemen na de Conferentie der verbondenen, schrijft Fabius op 6 Februari : Wij moeten toegeven dat het vertrou-weu dat onze vijanden hebben in den zegepraal, steunt op wezenlijke grond-vesten. MissGhien steunen zij op het feit dat het duitsche offensief zal mis-lakken en dat de duitsche macht zich zal uitputten. Opdit oogenblik zouden de verbondenen, samen met de Amerika nen, een tegenoffensief nemen en eene beslissende zegepraal behalen. Misschien ook. denken de verbonden er aan zelf het offensief te nemen voor de verbondenen. Het is rfiogelijk dat de op-perstafs der verbondenen eene nieuwe taktiek in 't oog hebben en door nieuwe methoden aan het duilsch ofîensiei zeker zullen weiersîaan. De Vrede met Ukranië Over het algemeen spreken de Duitsche dagbladen niet met veel geestdrift over den pas gesloten vrede met Ukranië. Woiiieht weten de Duitschers ook wel at ontgooeheling hen hier te wach- ten Slaat, o n aai utcu ai uiut hopen mag van een vrede die werd aan-gegaan met een wankelende regeering. Gezienden toestand van verdeeldheid in Ukranië, zal het Duitschland niet gemakkelijk niet zijn om zijn handds-verkeer met dit land op groote schaal in te richten. Daarbij komt, dat voor het oogenblik er zelfs in Ukranië geen overvloedi aan levensmiddeien voor handen zijn zou, Eerst na den aanstaanden oogst zal Ukranië in staat zijn eene aanzien-lijke graanhoeveelheid aan Duitschland leveren. Ondertusschen kunnen de ge-beurtenissen een andere wending aan-genomen hebben. De Raad van Wallonie Cari o Goebel. een volbloed waal, schrijit in de* « Pays » van 13 dezer onder hoofding: "La vie belge" de volgende bijzonderheden aangaande de raad van Wallonië. Oscar Colson, een geleerd Luikef-waal, bestuurder van de schooI"« Ecoie du Livre », die de stad Luik een paar jaar voor den oorlog stichtte, heeft de plaats van 'algemeen geheimschrijver bij het Waalsche ministerie van kunsten en wetenschappeD, aanvaard. Dit nieuws zal iedereen verwonderen; het is voormensahen die C»»lson kennen schier niet te gelooven. Colson behoor-de in de Waalsehe bewegiag tôt de ge-njatigden, en wanneer eenigen tijd voor d«n oorlog hem gevraagd werd, wat hij over de bestuurlijke scheiding in Belgie daeht, gaf hij tôt antwoord dat hij tegen het federaal sfcelstel was;! Er dient opgemerkt dat Cari o Goebel aanstipt dat Colson één deT zeldzame vooraanstaande Waler» was die de vraag of nen ja of neen^ de bestuurlijke sche:-çiiiig aankleofde beantwoordde met le zeggen dat hij met het federaal stelsel geen vrede had. " Il fut une *dcs rares perâonalités de chez nous qui répondirent â notre enquête en déapprouvant la politique fcdéraliste". Yoornaam Wallonisant, goed folklo-rist, begraafd en werkzaam was Oscai Cilson. Ta Luik had hij het voortreffe-lijk tijdschrift : « Wallonia» orgaan van de « Amis de 1' art Wallon » gesticht' De Voorzitter van de maatschappij « Atnls de 1' art Wallon » was niemand anders dan Jules Destree. Ilet voor val, 't ware bespoltelijk le loochenen,is aanzienlijk. , — Het anlwoord vao M. Wiîson "aan Czernin en Herlling Gisteren gaven wij het .begin van het antwoord van M. Wilson op de notas van Ilertling en Czernin. Thans zien wij dat het voornaamste deel ontbrak. Wij laten het hier volgen. De roi van Amerika De Vereenigde Staten hebben geens-zins het inzicht tusschen te komen in Europeesche kwestien of als bemidde-ljaar op te treden in de gesprekken over de territoriale kwestien. Zij willen geen gebruik maken van zwakte of wanorde om hun eigen wil een ander volk op te dringen. Zij zijn bereid te laten bewijzen dat de regelingen die zij ontwierpen de beste en duurzaamste niet waren. Zij hebben enkel eene schéma uiteengezet van hunne princiepen en de wijzewaar-op die moeten toegepastworden. Maar de Ver. St. zijn in oorlog getre-den omdatzij tegen wil deelachtig wer-den in het lijden en vernederingen die de andere landen ondergingen door de ; duitsche militaire meesters. De vredes-voorwaarden zullen hun zoo nauw aan-belangen als eenig ander volk aan wi en de leidende roi is toeverlrouwd in het beschermen der beschaving. Zij zien niet hoe men vrede kan be-komen. zoolang de oorzaken van dezen oorlog niet verwijderd zijn, zoplang de hernieuwing niet onmogelijk geworden is. Het misprijzen voor de kleine volkeren Deze oorlog heeft zijn oorzaak gevon-den in het misprijzen van het rechtder Kieiue vuiû^vA , 111 eenheid en macht om hun recht te ver-dedigen van zelf over denvorm van hun politiek leven te beslissen. Thans moeten overeenkomsten gesloten worden die in de toekomst zulke gebeurtenissen onmogelijk maken en deze verdragen moeten gesteund wor-den-door de vereenigde machten van al de natien, die het recht verkiezen hoog te houden. Indien de grensregelingen en politie-ke betrekkingen der groote bevolkingen die de macht niet hebben te wederstaan moeten bepaald worden door verdragen van de machtige regeeringen, die zich als rechtstreekschen belanghebbende beschouwen, waarom zouden de econo-mische kwestien ook niet kunnen opge-lost worden ? De verlegenheid van Czernin Czernin wil dat de basis van heteom-merciaal en industrieel leven gewaar-borgd zijn door gemeene akkoorden, maar hij hoopt toch zeker niet dat hem daarin zal toegegeven worden, indien de andere te bepalen kwestien niet op dezelfde manier behandeld worden op de eindregeling. Hij kan de voordeelen der gemeene goedkeuring niet vragen voor eenige punten en die voor de anderj punten verwerpen. Ilij ziet niet dat afzonderlijken en egoische verdragen betrekkelijk handel en grondstoffeu Eoodzakelijk voor de voorbrengst geen basis kunnen zijn voor de vrede. Graaf Czernin schijnt de grondelementen van den vrede met een helder oog te aanzien en die niet te willen verduisteren. Hij ziet dat het herop-richten van een onafhaukelijk Polen, samengesteld uit al de volkeren die on-betwistbaar Polen zijn, eene kwestie is dieEuropa aanbelabgl; dat Belgie moet ontruinid en hersteld worden zonder rek^ning te houden van de opofleringen en toegevingen die zulks kan na zich slepen en dat de nationale verrichtin-gen moeten voldaan worden in zijn eigen ïahd en^dat in het gemeen bti&ng v»a Europa en de menschheid. Indien hij het stilzwijgen bewaart over de kwestien die het belang en het doel zijner hondgenooten meer aanra-ken dan dit van Oostenrijk, dan moet dit zijn, verondersfcel ik, omdat hij in . dit geval toe geven wil aan den wensch van Duitschland en Turkeye. De voornaamste princiepen opmer-kende en toepassende met rechtzinnig-heid voelt hij natuurlijk dat Oostenrijk met veel min verlegenheid het viedes-ontwerp vau Amérika kantoetreden dan Duitschland* Ilij zou ODgetwijfeld nog veel verder gegaan zijn indien hij niet verlegen zat 1 door zijn vei'bond met Duitschland. De voorwaarden van den algémeenen vrede lletis duidelijk dat het mogelijk valt in de gedachtenwisseling voort te gaan. De toe te passen princiepen zijn de volgende : - ~ "S >5 — gesteund zijn op het wezenlijk recht van elk bijzonder geval en op de meest doelmatige schikkingen om tôt een be-stendigen vrede te bekomen. De volkeren en provineien mogen tusschen mogendheden niet als waar die-nen, alsof zij een eenvoudige voorwer-pen waren of schijven vân een spel. Een vrede op dergelijke grondvesten steunende, kan besprolcen worden. Zoolang zulke vrede ons niet verzekerd is blijft ons enkel over voort te strijden. Amerika zal den vrede en de vrijheid opdringen Voor zooveel wij er kunnen over oor-deelen zijn dezn grondprincieden overal aanvaard tenzij bij de militaire en aan-hechtingsgezinde Duitsche partij. Indien zij in andere kampen tegen-strevers ontmoette.n dan ware deze niet talrijk genoeg om hunne stem te ver-heffen.Wat in'deze omstandigheden tragisch mag genoemd worden is het feit dat die enkele duitsche partij millioenen menschen ter dood kan stnren, om te belet-ten wat gansch de wereld als rechtvaar-dig aanziet. De macht van Amerika is voor nie-| n.and eene bedreiging, hij is geboren ; uit de vrijheid en staat ten dienste van de vrijheid. Het is van belang wTegens de persoon-lijkheid van Colson zelf die in de achti ng van iedereen staat, en wiens gematig-heid iedereen erkende. Wij zullen uit die ongewone dingen geen besluit trekken. Wij zijn te slecht ingelicht over 't geen in Belgie tegen-woordig omgaat. Wat wij kunnen zeggen is dat tiet niet aan te nemen valt, dat om het even welk een waal de bezettende macht in de hand zou werken, en met de regeering van een vija'ndelijke natie zou willen onderhandelen. ». De teleursteiliîig in Duitschland Geneve, 12 Febr. — De aanspraak van den keizer heeft in Duitschland eene groote teleurstelling verwekt vooral in ; de socialistische llnancieele middens. Deze laatste immers hadden de koers der mark kunnen verhoogen, met he t vaoruitzicht van vrede voor te spiegelen. Vooral heeftdezinsnede : « Duitschland .wil met zijn naburen in vrede leven, ' maar hare zegepraal door de wapens moet eerst onbetwistbaar zijn » heeft i groote misnoegdheid verwekt. -m VLAMIKGEN Wij dosn onsen piicht tsgenover u, dost uwen piicht tsgenevar ons Steunt "0ns Vaierîandv Verspreidt " Ons Vaderîand" dient uw eigen belangen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.