K Vierdc jaâsgang — Numiner / Prijs : S ce «lieraea Maan-lag 28 Jai.uari 1918 ONS VADERLAND oJSTS^'r^J^^L,, ♦ Belgisch dagbiad verschiji.ende op al de dagen der week ■+ I II | ,,,,1,,,-n-i ii. jt <.'IH1HIU-I..«ia'i IJ ■! ■ " I H I g», I,,, „r ..n.i, vu-«jj. ujq.u_ii ■ m ■'« 9 nu» !■ u lumujimiii. -j- u _l J j# _ fi ,11, mu i ,|-, il ,1U.U.|.|_ jjuh | , I jiii l| I . mu^w» i 1UUW.U III J'-KP iii ii -i—t-jj. A- ■ i. riw l M»T <1 n turc u_wjii .ijrn.M w m~i n ii" i ■! mi 1 " nmtgwxytaaKmrxer r ■»-»<»»-> "-v-s-t-r - ex. vif r. cvai : -maxt^s^rtner=r vjweiMew ^CÏWWW I . I Rt!S*«TI8STUKXI[M< ÎIIEU)WB T« ZSMDKN RUB MOKTST 1 T EN RUS SHANTILLY »» OAtAI» Per maaswl Belgle 1«*"5 Fraisfea-aja» ? 35 Bnselaod-SIsaAiid SJSO 4iS§is I Rechf door wfj eu vr&tik &S&4 jjSJIt, |j " * AB©5ÎWB!M0B!ÎWTSPKKf2SSIS VOOB mOATK!^ Pa> trlineiteif «K £•©© » 6.&4i » liMM !' _ a •«• - "L. « :s jl ■>« w.»t( fi» dMti>n) 0«S8 s«a «aoHNniNTiN oimiii but *iK»fliin Xfn »«kryve » « Osw Vadepîaiwl »■ <•*, dl« ^te, Cslet» "C9^ *«sSs^ | ^OOS" %3?«5Ct €$S VÔIk tM lîî^î*&4 ! | F'esr ïsamtoïî " fît s tz tî ? L-. ï^aRrii e' •>« wor - .-. Een rijke épisode uit den laalsh ijd der Yougoslaven De negFntiei.de eeuw wordt m : recht t nrede de eeuw der nations teiten genoemd. Immers tôt zeif( 't congres van Weenen van 1815 wei met de volken ge-sjacheld naar ha tel'ust der dipïomaten. Wij Vlami gen, we weten er van te spreke Eerst waren we duilsche en fransel patriotten ; dan werden we Bu gondische vaderlanders, dan we maakte men ons spaansche patrie , en ; daarna moesten we oostenrij i sche patriotisme opdoen, totdat a 5 einûelijk IVIgische patriotten we den. Nu zou duitschland wilien d [ we duilsche patriotten zouden wo | den. 't Zal zoo gemakkelijk ni, t me [ gian. De volken zijn in de XIX eei [ tegen dat opgelegd staatspatriotisr op^estaan, en hebben door bloedi j omwentelingen hun onafhankelij | heid en vrijheid op de dipfomat f veroverd. Duitschers. Italiers, Se viërs, Bulgariërs, Roemeniërs, G ri ken hebben beurtelings de ketei I gebroken ; zij zijn geworden wat [ wil den ; zich zelf; zelfstandige n tionaliteiten. Nog veel volken hadden zi-h v i te maken. De oorlog was een uitsl kende gelegenheid. De Finnen, i Urkranen, de Polen z]n reeds t< [• deele vrij. Ander volken turen ( I toekomst in, afwachtend wat li j einde van den oorh.g liun >reng< [ zal : Armeniers, Elzassers, Schtev I gers, yougo slaven, Vlamingen ! In de vorming der nationalcteil» f is de taal een heel bi^zonder elemer Dezelfde taal sprekeu, is op dezelfr wijze denken en 't wordt moeilijk ( [ dezelfde wijze te denken, wanne I eeti volk niet dezelfde taal spreeî i nochtansis de eenheid van taal goc k esensieele vereisch'e der national [ teit. Een volk dat een nationalité I vormtkanin twee of meer groepe I gesplits? zijn waarvan elk zijn eig>: I 'moedertaal spreekt 't Komt, er t K aan dat ieder volk vrij zijn taal b I houde. Zwitserland is daarvan e( I klassiek voorbeeld Wat doodelijk I Voor dergelijke nationaliteit is d I de eene groep zijn taal van den a I deren groep wil opleggen. Moest h I in Zwitserland beproefd word^n, x I zoo vaststaande nationalileit zou d [ delijk uiteenstorten. Dat was het geval met de jou£ 1 slaven. Dit volk leeft onder de Oos ■ Jlongarische'-krodn. Ailes ging w I met, de Oostcnrijkers en IIo gariër B zoolangde yougo slaven vri.j hnn ta I beoefenden en spraken. Zij hadd( I een groote autonomie; een eig< I parlement te Agram waar ze de z I ken bespraken die liun alleen aanb I langden. Yoor zakeo die te gelijkc I 1ijd aan Hongarië eigen -ware I zonden ze hun vertegenwoordige ■ naar't Hongarisch parlement teB I dnpest, waar ze vrij hun taal lieti I klinken. Eea onbehendig incident, door< I Hongaren verwekt, \Aas voldoem et om de eensgezindheid, de basis van ii- aile nationaleteit te breken. Een 'P spoor-wpg werd door Sla o lie aange- d "têgd. Hongarië besliste dat alleen r- de magiaarsche taal zou g^bezigd ^ n- worden. Het sein van strijd werd c, n. onder de yougo slaven gegeven. Dit 0 je gebeurde in de lente van 1907. De r- Servo-Crooatsche afgevaarden na- ^ er men in 't Ho gaarsch parlement hun y >l- toevlucht tôt obstruetie, om de ^ k- spoorwegwet te doen mislukken. De d ve wet kwam er door. Een nieuwe gou- a r- verneur, Paul Rauch werd na>r v at Croatie g> zonden. Oerenthal, de b r- mii.ister schafl, in 1908,het Croaatseh f er parlement van Agram af. Voor het i: iw einde van Januari 1909 werden 58 d ie itiwoners v n Croatie voor hoogver- r?e raad i i 't gevang gestoken. Een en S k- dertig slach offers werden van vijf a ie iwaalf jaar gevang veroordeeld. Dat ^ r- was voor de yougoslave graan op v e- den molen. Nu giug de volks bewe- is ging voor ^oed aan gang. De verte- p zj Kenwoordigers van Croatie werden n a- in een duitsch blad beschuldigd de r werktuigen te zijn van het Servisch u lij goevernement. I! e- Masaryck, profesor aan de hooge- ^ le ^chool van Praag, had, als hoo/- 3n leeraar, de taalbeweging der zuider * ie àlâavsche studenten aan de hooge- ,j et school gevol^d. Hij was lid van den p •n Oostenrijkschen reiksraad. Dat gaf n d- hem de gelegenheid om den minis- il ter Oerenthal le interpelleeren. g 3n Oerenthal werd verslagen. Rauch v it. werd uit Croatie teruggeroepen. De v le Croaatsche dieet werd opnieuw in- ^ >p eericht. De Croaatsche gevangenen er hadden meer gedaan voor de onaf- 0 ■t, hankelijkheid van Croatie dan ja- a n reniante strijd. Aan hun was de ii i- herinrichling van de autonomie te d it danken. Wat meer is. Indien de d • n youïo slaven na dezen ooilog vrij- in komen dan hebben de gevangenen »P de vrijheid, door hun voroordeeling, 3- gekocht. Drf episode immers heeft de aan- ,s dacht van de wereld op yougo-sla-yen s^elrokken. En indien de inensch- n" heid ho,t recht der yougo-slaven Vi ^ opeischt, dan is het aan hen te e 1(3 danken. v a*" Professor G. Mas^ryk verblijft lij- S riens den oorlôg te Lônden, waar hij 5° h-zinsen houdt aan de hooreschool. " f" Ilij werd er over zijne vaderlandsche el houdingin de verdediging der slaaf- s: sche gevangenen, als een prins ge n al huldigd. Lord Robert Ceil zat de sj in eerste vervadering voor. De eerste cSi ;D minister Asquilh zorid een langen (J, a" brief van verontschuldi^ing, waarin « e" hij het reclit der yougo-slaven ver- ^ kondigde. > h rg De veroordeelden hebben de aan- /'< Q_ dacht der wereld gevestigd en de d wereld heeft met hen aesYmpathi- u A seerd. Dr. VAN DE PERRE. r, Volksvertegenw. le s le " n C0NG0LEESCHE STU01EN « ufiieeverden strijd tegen de slaapziskt£ te Risantu (Bslgische Congo) 13ITSLAG HOÔP door Patsr G. GREGG!0. missionnaris De leemten aangebracht door de slaap-skté in Centraal A frica hebben aan veel twijkelingen naar Congo deze angst-ile vraag gesleld aangaande de toe->mst van die gewesten : Zal men er in agen het kwaad tegen te houden ? Zal en het zwarte ras weder kunnen doen ■''leven en in zi/nen vorigen bloei her-" engen. Op die vragen wil ik in het kort ten inste toch gedeeltelijk antwoorden door ■n aitslag te doen kennen dien wij in de missie van Risantu bekomen hebben. Tweeërlij was de uitslag : de slaapziehte vermindei de fel hare kwaal, de bevolking herbloeit wêer meer om meer. Eerst wil ik eenige woorden reppen nog over de moeilijkheden die wij te be-kampen hadden om beter de waarde van onze gevolgtrekkingen te staven. De slaapziekte {of naar wetenschappe-lijken zegswijze de menscheli/ke Tryps-nose ofTrip) werd voor de eerste maal bestatigd in de omstreken van Risantu in 't jaar 1900. Voor dien tijd was zij er ganse h onbekend. Gehjk overal elders breidde zich de plaag met ongelooflijke snelheid Uit en ! in min dan 10 jaar moordde zij meer dan j de twee derden der inwoners uit. In ver-i schillende streken zelf s verdwenen de negen tienden der inboorlingen en hier ' en daar getuigden eenige zeldzame over-i levenden midden de verlatendorpen hoe ! wreed hier de ziekte gewoed had. (ïraaf Czeroin er» Graaf Herlling antwoorden aan Lloyd George en aan Wil son Keâevoermg van tzernm Graaf Czernin antwoordde den 24i dezer op onze vredesvoorstcllen aan di commissie van de oostenrijksche afvaar diging van buitenlandsche zaken. Er beslaat, zegde hij^ iussclien di huidige onderhaudelingen en degenei die de geschiedenis verhaalt een hoofd verschii : de openbaarheidjier bespre kingen. Dcze openbaarheid verwekt ii de gansche wereld eene groote zenaw a.chtigheid : dit is een ©ngecaak dat wi volkomen voorzien hadden. Toch heb ben wij aan het aandriagen der russi sehe regeering gevolg gegeven om om insehikktdijk te toonen en te bewijzer dat wij niets te verbergen hadden. De minister verkl.iart terloops dat d( grondslag door Oostenriik-îlongarii aanvaard voor zijne onderhaadelinger met de verscheideneRussische volkerer blijft : vrede zonder aanhechting nocl vergoeding. Ik zal steeds getromv blijven aan di programma. Degenen die meenen dat il mij zal laten meeslepen 't zij links 't zt rechts buiten den weg dien ik mij liel uitgekozen zijn slechte zielkundigen Ik ben sinds toen 't raikpunt geworder der pangermarvisten en dergenen die ir dit koninkrijk de pangermanisten n« apen. Terzeîfdertijde ben ik een ver stokte oorlogszocbtige geworden vooi degenen die den vrede wilien ten aller prijz^. Deze dubbele aaaval heeft m( nooit gestoord. Ik herbaal n»gmaals da' ik aan ftusland geenen vierkanten metei grond vraag noeh een kroetaev schade. vergoeding. Indien de Russen, zoeals iï verboop, zich op hetzelfde standpunl plaatsen, moet de vrede gemakkeliji gesloten worden. De minister herinnert er aan dat e» overigens geen enkele reden bestaat et» aan het welgehikken der oaderhaude-lingen te twijfelen. Hij doet nocbtans de moeilijkheden allerhande uitschijneD die er 't verloop van verwikkelen. Ukramë De eerste moeilijkheid ken»t voort uit den verwarden toestand va* Rasland. Wij hadden reeds bijna onderhandeld met Ukranié, taen de afvaardiging van i\harkow aankwam en in nasa van aile ver enj^ingen van werkliedc», »»ldato« en boeren verkîaardo dat do eerste af-v«*rdi^ing van Kieaw sleihts do bur-gerij vertagenwoordigt en geen gezag De plaaggevaarlijk in zich zelve fPas nog moeilijker om uitroeien door de spreekwoordelijke zorgeloosheid Ivan den zwarte. De dood had reeds zoovele slachtoffers gemaakt dat zij er niet meer vervaaivie die er nog niet van bedreigd waren. Om maar een enkel voorbeeld aan te halen : Zekeren dag ontmoette ik twee familles die hunne hutten bouwden op de oevers eener rivier die krioelde van tsétsés en chrysop... Ik traehtte hen afte raden daar hunne woonst te beurven en hooger op het gebergte in te trekken waar zij mihder te vreezen hadden.*Waarom? antwoordde mij de oudsle in naam van allen, zouden wij daarboven ook niet sterven ? Hier ten ruinste kunnen wij het in vrede. » En overal ontvingen wij hetzelfde antwoord en die onverschilligheid çoor het leven veranderde selfs bij den zwarte in openlijke vijandtchap tegen den dokter en van zoo liaast hij gerneld werd vluehtten de inboorlingen de dichte bosschen in om avn het onderzoeken te ontsnappen. Aan de afzonderingshutten bijzonder hadden de zieken eenen hekel en niet zelden bracht dien schrik voor de afzon-dering voor een grootdeel de verergering der ziekte teweeg. < Ailes scheen ons dus tegenstrijdig : het bijgeloof der zwarten, hunne voor-oordcelen, de snelle uitbreiding der kwaal bovenal en ik verzeker dat de ont-moedigiiif mij dikwijls overviel. Toch hielden wij voet bij stek, niettegenstaan-de al die tegenwinden stevendenwijvoor-^airts en in een volgend artikel wil il de uitslagen mededeelendie wij na eenigi jaren verkregen hebben. G. GREGGIO heeft om in naam van Ukranië te spre-ken. De nieuwe afveardiging sluit aan met 't gezantschap van gansch Rusland i De russische afvaardiging heeft de i nieuwe ukraansche gezanten in haren - schoot opgenomen. —Wat er ook van kome, de oude grens tusschen Oosten- > ri j k en Rusland zal behouden blijven. Poîea 1 Wal Polen betreft, wiens grenzen ' overigens niet afgebakend zijn, wij I hebben niet 't minste oog op dien nieu-wen staat. 't 1s de poolsche bevolking, - vrij en aan allen invloed onttrokken, ' die zelf haar lot zal kiezen. Veor mijn 1 deel hechtik geen belang aan de manier waarop deze raadpleging zal plaats ! hebben : des te beter zij den wil van s het pooîscne volk zal uiten. des te meer i ik er van voldaan zal zij ru Want ik wil i eene vrije beslissing voor Polen, het i eenige pand voor eene duurzame over-eenksmst. Mijn onherroepelijk stand-t punt is het yolgende : Het poolsche ; vraagstak mag den oorlog geenen dag | verlengen. Koerland — Lettonie — Rige [ De tweede moeilijkheid sprait on- - tegensprekelijk voort uit het versehil ■ van zienswijze tusschen Duitsehland en Rusland over den witleg van het reeht der russische volkeren om over hun lot ' te beslissen binnen de gebieden door • de duitsehe troepen bezet. DE VÔOESTELLEK VAN WILSÔN 1. TERECHTWiJZINGEN Alhoewel ik me niet Iaat begoochelen en alhoewel ik weet dat de vredevrucht niet rijpt in 24 aren, toch ben ik over-tuigd dat zij aan't rijpcn is en dat de vraag van te weten of wij eenen alge-nieenen en eervollen vrede zulJen hebben of niet, slechts eene kwestie is van tegen stribbeling. De minister verklaart dat het aanbod van Wilson daarin zijne ovectuiging sterkt. Natu*rlijk znlk aanbod mag niet aanschouwd worden als een ontwerp dat aanneembaar «ehijne in al zijne bijzonderheden want dit lûaakte aile onderhandelingen blijkbaar nutteloos. In de mate waarin deze voorstellen onze bondgenooten aangaan, getrouw aan onze verbinte,nissen zijn wij vast besloten tôt het uiterste te gaan voor de verdediging onzer bondgenooten. Wij zallen de bezittingcin van onze bondgenooten voor den oorlog verdedi-i?en gelijk de onzen. Dit i» het stand-punt der vier vevboadenen in volkomen wederkeerighe:d. De minister verklaart verder dat hii beleefd maar vastbesloten allen raad moet van de hand wijzen in zake het inwendig bestuur van Oostenrijk-IIon-garie. Nergens ter wereld bestaat er een volksgezinder parlement dan in Oosten-rijk. Die Kamers in akkoord met de andere grondwettelijke iestelli ngen zijn alleen bevoegd om over de iiawendige zaken van Oostenrijkte beslissten. 2. SKSTESIBÏÎSG Czernin zegt niets op te weypen te hebben tegen de gehaime verdragtîn, alhoewel deze methode het spoedip-st en het best tôt goede uitslagen leidt. Zoo b. v. zou de openbare besprekiog van haradelsverdragen aile oplossîsng on-mogelijk maken. Men kan gemakkelijk de we lerzijdscne toegevingen als eene nederlaag doen doorgaan. 't Zou de vreedzame betrekkingen niet bevo^der, n maar slechts wrijvingen veroorzaken. Iletzelfde geîdt voor de politierke ver-dragen. Indien men door afsc'hîîffing der geheime diplomatie verstiat dat de verdragen gesloten buiten de kennis van het volk niet mogen bestaan, dan ben ik volledig t'akkoord, alboev/el ik met versta boe men er de tialeving kan ■ van nazien. i\laar dit zij n bijzonderhe-i den die ter bespreking kunnen worden : voorgelegd. > Het artikel 2 over de vrijheid der zeeen onderteekent graaf Chemin feheel en volkomen. Artikel 3 over het verbod van eener economischen oorlog is zoo rechtvaar dig en redelijk, en reeds zoo dikwijls door ons voorgestàan, dat wij er niel aan toe te voegen hebben. Hij is verheugd dat artikel 4 over de algemeene ontwapening op eene zeer klare en juiste manier de noodzakelijk-heid uitdrukt van de ontwapening tôt een beperking die hij zelf reeds vroeger heeft voorgesteld. W Italie en de Ealkanslaten Ik weiger, zei de minister, premien aan te bieden aan de krijgsavonturen van onze vijanden. Ik weiger aan onze vijanden die halsstarig den oorlog tôt den eindzegepraal wilien voortzetten, eenzèlvige toegevingen te doen waaron-der het koninkrijk op blijvende wijze zoo lijden en die aan onze vijanden het onsahatbaar voordeel zouden geven van den oorlog te doen aanslepen zonder betrekkelijk veel te wagen. Graaf Czernin aanzoekt M. Wilson ï van al zijn invloed te gebruiken em van ] de bondgenooten te bekomen dat zij hunne voorwaarden uiteen zetteD. Hij j v.al met degenen die zelf wilien spreken i zoo vrij en rechtzinnig sprekon als met | M. Wilson; maar de duur van den oor-: log zal natuurlijk invloed uitoefenen op ! dezen toestand. Italie is er een voorbeeld van. Italie had voor den oorlog aile gelegenheid om zonder slagofstootzijn grondgebied uit te breiden. Het heeft gaweigerd, heeft deu oorlog verklaard, honderd dui-zenden dooden verloren, iniljarden vèr-brast aan oorlogskoaten en vernieling, zijn eigen bevolking is in rouw en ei-lende gedompeld. En dat ailes om ten slotte het voordeel te vcrlifceen dat het slechts te grijpen had. Wij zijn ook rpartijgang.frs van een poolschen staat die al de streken moest bevatten die ontegensprekelijk Poolsch aijn. Op dit punt ook, meen ik, zouden vrij weldra akkoord zijn met M. Wilson. Eindelrjk tegen zijn gedacht van een volkerenverbond zou M. Wilson waar-schijnlijk geen tegenstand ontmoeten in ons rijk. Voor 't hoofdzakelijke stemmen wij dus overeen. Onze opvatten benadercn malkaar niet alleen betrekkelijk «ie gioote grondslagen van de nieuwe sa-menstelling der wereld maar ook in verscheidene bizondere punten waar het versehil van o.pvatting mij niet zoo groot toeschijnt dat eene bespreking ervan niet zou kunne«~1eiden tôt over-eenkomst.Deze toestand, die zonder twijfel voortvloeit uit het feit dat Oo»tenrijk-Hongarie en de Vereenigde Staten geen tegenstrijdige belange» h^ben,laat loe zi^h af te vragen of eene gedachtenw is-wisseling tusschen de twee mogend-heden niet de inzet zou kunnen zijn van eene bespreking tusschen aide landen din de vredesonderhandelingen nog niet bijtraden. De breodvrede met Eusland om de stalîers fe bevredigen Om te eindigen kom ik terug op het bijzonderste punt misscliien der ver-klaringen die ik te doen heb over onze onderhandelingen met Rusland en in-zonder met Ukraniô. 1k wil nut trekken uit den vrede me1 derussische staten die uitvoervoonaden genoeg bezitten om onze bevolkiî g te helpen, en ik wil niet, om eene over-prikkelde zerjuwachtigheid, asn dit voordeel voor ons volk verzaken om den vrede e ;nige dagen of weken eer te hebben.Indien ge mij in den rug aanvalt, en indien ge mii dwingt, met voile deel-neining, een akkoord te sluilen, dan zullen wij er goen enkol ecor.oiniscb voordeel uit trekken. Indien gij aan onze vijanden doet eelooven mri grove misereep dat wij volslrekt den onmid-dellijken vrede moeîen sluitenten alUn prijze, dan zuîlen we geene maat grran bekomen. De moeilijkheden der bevoorrading | komen ten slotte niet meer op gebrek f maar zijn te wijtcn aan de vervoer- ! ontreddering. De stakirgen verscherpen « de kn'sis en maken den toevoer van voedsel en kolen moeilijker. Gij slaat er u zelven door. Degenen die meenen den vrede te verhaasten door zulke middelen bedriegen zich schrikkelijk. | Toen stelde graaf Czernin de vraag va.n betrouwen. Niets, tenzij het plicitbesef, weer-i houdt me op deze plaats zoolang de ■ Keizer en de meerderheid in mij be-; trouwen stellen. Geen eskel minister van buitenlandsche zaken kan deze onderhandelingen leiden,' als hij niet weet, als elkeen niet weet da1 hij £e-steund wordt door de "tncerderheid der grondwettelijke instellir gen. Ofwel hebt ge betrouwen in mij om de onderhandelingen te leidei), en dan moet ge me helpen ; ofwel hebt ge geen betrouwen en dan moet ze me omver werpen. Een derde uitkomst besteot niet. Kedevoerifig van den Oiilfsehen Kaiîselier Zurich 24 Jan. Kindelijk heeft de Duitsehe Kanselier in de gro®te kommissie van den Reich-stag de redevoering uitgesproken die hij reeds twee maal vcrc'aagd had. Na d^e hoop uiigedrukt te hsbbea dat de onderhandelidgen te Brest-Litowsk in 't korte tet een goed einde zouden gebracht worden, besprak de Kar.selicr in de volgende termendc redevoeringen van MM, Lloyd George en Wilson : Ik erken met vreugde dat Lleyd George in zijne redevoering van toori veran-derd is, maar ik geef niet toe dat men uit deze redevoering een efnstige weBsch naar vrede kan trekken, zoc&ls het bij veel «nzijdieen gadaan wordt. Mr Lleyd George veikîaart wel dat ;hij Duitschland niet wil vernietigen, hij spreekt zelfs in eerbiedige termen over ortze politieke, economische en kuitureele stelling, nifear tusschen de lijnen ziet men dat hij het reclit meept te hebben Duitschland, tôt allemisca Scn bekwaam genoemd, te oordceîen. Daaiuit volgt dat wij geene aanwijzigiifg ^indc-n die zijn ernstigen wil »aar vrede aa-ntoont. Graaf Hertling d«et vervolgens de historié uitee» van het Duittch keizer-rijk en beschuldigt Koning Edusrd de ofnsingeling van dit rijk bereid te heh-ben. Ilij beweert dat Dui'tsc.hland, alhoewel het bewapend, enkel vredeli'e-vende iezichten had. Eiaas-Leîharingeo in 1871 onthecht . Graaf Ilertling raakt de kwestie van Elzas-Lotharinge* aan. Kfeas-Lotfcarin-g®n bestaat voor het, grootste gedeeiie uit zuivere Duitsehe bevolking&n, die tengevolge aanfeoudende gewelddéden door ds e«uwen heen en door verdragen van het Kei'zerrijk afgerukt WPfden en wiens laaUte gede#ltp. einc^lijk inge-palmd wordt dcor de Franscbe revolu-tie in 17S9, 't Is dan dat zij Franscbe provinciën werden. Toen wij in 1871 de terugsave van dit grondgebied eischlen, dan was zulks niet eene overweldiging maar zooals men 1" et nu noemt *en"e ontbcch-ting. Deze ontheehling werd op 29 Maart 1871 uitdrukkelijk erkend deer de meerderheid der Fransche nationale vergadering. Op dit tijdstip voerde men in Enge-Iand eene gansche ver-sehillende. taal dan tegenVi;o«rdig. Thomas C"rlyle sohreef ia eenen brief aan de Times, in Dec. 1870 âe volgende zinssneden ; « gsen enkel volk heeft sîechter burerï gehad dan deze die Duitschland gedu-rendo de laatste veerlig jaren in Frar.k-rijk gevonden heeft Duitschland zou dwaas geweest zijn indien het er niel aangedscht had, een grensttiùur op te stellen tusschen zijn land en Frankrijk. Andere Engelsche bladcn drukten zich uit in denzelfden zin. De Kanselier bespreekt vervolgers de voor6tellen van Voorzirtter Wilson. Het programma van Mr Wilson Eersten vooral vraagt hij dat geen wederlandsch geheini akke©rd meer zou bestaan. De geschiedenis lëert or.s dat Duitschland wej de eeiste met dit prir_-ciep « de openbaarmakirg der verdragen » 't akkoord mag verklaren. Slk herinner dat ons afwersnd verbon l met Oostenrijk sedert 1889 ôaor de gansche wereld gekend was terwijl de

Er is geen OCR tekst voor deze krant.