ONS VADERLAND SMik^Uii^ewer : il. TiSlIPiBE-KUYLI 6S, DE PJUME «•ô-»» Fraifitrâlih ■ I?, fmm «£« «ht, CMjKIS Spgm i j. KMECKELHRI9T, ru* Morses, I?, CJtLfcl», h HF.CMT ûOOft. VRiJ fc.r* VRANK ♦ -V I -*- ■* VOOR GOD EN VOLK EN LANO ! . abqmnëwiemten Frankrp Ëngciand en Mottanâ I.S9 r. smm» Kiïisssea SJH3 f per £.70 pt? mainif 4410 Ip p«? Sî»Î!fw**««i!P S,Ofl fp. g#r trân«xta9> 8410 fs*. par1 tri«H. KM «oîiirtjtt ias ■»». t*o • Si eî», tuv Si. D»a« 0«lr<<? s» MJ »! «»*• ■ «a? !ro>pon.-«6iit««. j SConfrasten Type® , Als wij ons i?i dezen îijd een oude ken- ' nis of «en oude vrientfcehap voorsMlen, * verschijnt zijn portret twe^ ërlei voor ons, 1 elk op een a&on te rfij fe: paueel, waarvan ! hetéôae soms een te^ei sprefeenoe teRen- J baflger is van het and«ii« : da p rsoon in ' vrfedes'ijd, de persoon in oorlcgdtijd. Dié Aalmoezeiiier «as mijn ouderpas- 1 toor. 't Geheugt me nog als ware 't van eer- I gisteren hoe gulhartig nij me voorkwam ! in zijn knaap korte gestahe van den zwar-ten toog die, onder, breed uitwapperde in den wind, als hij naar de binnenkerk j ging om katechismusle» te geven aan zijn becgaltjes die met de haaden diep-neer-geduwd in de broek?akken gedoefeld, den kop kort-icgetrokken in de schouders, leibberend stonden langs de grijz8 gevels in de prikkelachtige winterkoude en met hun blokkenklopperden op de stoepstee-nen als op een plankenvloer. Als zij Hem zagen, zich-zelven voortdu-wend tegen dtn geweldigen «.ind in, met d-s platU ûaod bes^hermend op 't koe-jukeo van zijnhod, hoeraadden zij atien luiooren hupplsprongen zii naar de de deur, rond û^m sluipend en sloten h^m in ean dichten troep. Zii babbtlien befûg, zagen hem vraaglustig ond^r de oogen of knipten of sdatsten met de vin-gers om aangehoord te worden. Met de moeite van een stokrechten, lang-uitgerokiien arm, kon hij den sleu-tel op de deur stesen. Zij wrongen en drongen om de eerste plaats en als de deur elektrisch-vlug, door hun duwe-nda armen, openvloog, liepen ze als in prijs-kamp om op de eerst» bank te zitten vlak I* voor hem en vochten soms met doffen en stootep, of sleurden afgunstig aan malkanders frak of krakeelden met zuur-ontgoochelde gezichten. Hij waseen kinder riecd en de vriend der ianderen. De ba.iskens vergaten de krakende kou die hun tt-et<tj-s nijpend-vf<st tegene^n lijmden. ï j dachten m«teens meerteruj aan den halven, dMijvigen sneeu-vv«nt op het spaalplein, *oo wist hij z" ©p te paKken tôt dicht bij hem. Hij had de gave van 't vertellen. tort en klein zaten ze ineengedrongen , in de sluimerende vrieslucht de kniëen vast tegsneen aangesloten, de handjes weggeborgen achter hua fraksken en de oogan wijd opan : hij vertelde hun van den y^rloren Zoon Uit eli-cen mond sohôot een grauw piuimken naar hem toe I als een pijhje, dat oogenblikkelijic ver-^ toovt rde en op bun vuurroode kaken kronlitlden blau- - oudn draadjes en het \ toppek^n van hun utuskeiis was om t-n rond, in een mopfcen, bloadig geverfi als eeo kriek. De les uit, stond hij in de deuren ieder ; boog beurteiin^s met eerbied het hoofd, ontviog een ïleurig bweldeken en danste i dan met een verr«n sprong op de straat | en schreeuwde luidfeeels achter ziia ima-• • M\jn onderpastoor is nu aalmoesenier I van een schaar uitsiuiteiijk mannelijke i parochianen, g schaard in massa om een ! grensUju te sp mnen wâarover het den ! ? vijand verboden is voet te zetten. Het vaarde hem veel in de eerste dagen want hij was het jarer.lang gewoon regôlaaatig i of gemetan v.erk te verrichten. De dag ' [ was onderverdeeld voor zijn werk en hij '< 1 ;nam nauwgeztt nota iQ zijn zakttoebje. Zijn dag verk was opvoorhand of van 's I avonds te voren op 't papier uiteeDge-î daan en geordend. | Mijtj oadsrpastoor studeerde op een ï kapelgtil katnerke dat uitkij g^f opziin % rijkea hof, waarin hetgebogen-ouî Peer- f ken, fcet iool-zwart pijps en dansend in Ieen hoekje van den mond, verduldig hak-te, snoeidt-, gritselde. Niets verstoorde hem daar in de studia van da « Ttaolo- i gia Sacra », dan een levenswakker vogel-tje dat op de vensterbank weg en v»eer dartelde, met zij a fier-kniskend kopken, ea dat nu en dan met zijn puntig-hard hoornbeksfcen tegen de ruiten pikte. Soms tro < Lha, de-oude meid, de ka-merdeurop een kiertje openen vroeg sij-felend wat ze 's middags moest varm makep. Eens had ?e norsch-grollend de deur met een kwaden snok toegetrokken omdat de onderpastoor niet antwoordde ! op haar herhaalde vraag. Zoo verdiept \ zat hij in de donkere uiteinden verdoold | i y an de Wijsbegeerte, dat hij haar niet | i hoordeenzij, zij wasverontwaardigd om- \ dat zij zichgeen antwoord waardig achtte. • En hij heeft toch zoo'n gouden hart, ? mijn onderpastoor. Datoadervond zij dau ^eer dadelijk daarna als hij opschrok door den harden toesl«g van de deur als van een ru*en wind, waarbij de ruiten rommeilnn Dat orjdervind^n ou ook de jongens, de groote kiad^ren, die lu allen zija vriend zijn. Had hij in vredestijd de gave van ver-telleo, zoois zij nu versterKt door de gave van die forsige jongens *iens Lart door-pnkt «.ordt dws en door m^t lij ienis-sen waaron ier vroeg^rtijds velen zouden bezwijken, op te vromen. Sedert tv.ee jaren herproafde hij niet = mear de stills, verster&e de vreugde van , een uurtje of twee samen-zijn te midden | honderde boâk^n als zoovele vj ienden die hem zoo'n hartige en zuivere vriend- I schap boden. Hij slaat nu in 't rumoer, in 't ruw-on- f gebonden, onafgeronde leven, hij de pre- j diker van een harmonisch leven. Zijn ï boeken zijn nu de soldatenzielen. Zijn ' méditatû/s de naiddens «?aarir' hij ver- I wijlt D« dagtaak staat nu nooit volledig afgeiijnd «p ijn notabo kj-î : de ooriog brer gt zooveei verrassinti^n mee. Een leuze staat * r dfg voor dag op : een zie-letroosf en zielesterste zijn voor de jongens. En om di* leuze te be<verksteili)jen v^rlkst bij niets uit 't oog als hij het kan b-^zigen. D«arom richt bij tooneelavondtn in, bo^Kenjdu en veel andere vermale» lijKbeden. ^ De onderpastoor is ook beplunderd ge- ! weest, door de duitschers. Dit schreef l hem Liza, de meid, die er van doorga- | trokken was naar haar oudste zuster, om- I dat zij alleen i. 't ruime, holie huis te I verveerd was. Door -dit verliea van zoo- ! veel innigs-bemind begrijpt hij breeder | het lij den van zijn jongens. Mijn onderpastoor leeft zelf lijdende ! t« midden van lijdende menschen en zoo | door^i^t hij ii-per-in de omdonkerde zie-len. Hij weet weli?e ^orst.elingen zich uitv enteu iu het hart van den b l^ischen soldaat. D* jongens gaan tôt hem. vrij, met on-bescbroomde scbreden, omdat zijn hart het hunne verstaat en hij reeds de inner-lijke strijd leest in Hun matte oogen. Zij die hena na een uurtje stille samenspraak verlaten met een opgevroomd gelaat, ge-tooid met een glimlacb van heroverd ge-luk, bevoelen, vast, de hedsnde kracht die overvloeit van een priesterhart iti het hunne. En gelukkig lachen zij weer, lawaaien weer en spelen weer als springlevende kinderen en vergeten voor el<i dagen den pri keleDdan last van hun lijdan op-g^he^en van "hun hart door d« uitstroo-m^nde kracht van hetj woord van hun priefter. LODE DIRIK. De conferentie der ver. boftdenen te Rome !£«* auil'Si K«aaot»9! «o?dea Rome, 5 Jan. — De dagbladen **n gis?eren *vor:d zonder orderschcid van parîijer, doea het belarg vao de verga ierirg opmerjten di# hier zsl plaa s hebben. Zij zal de spll wezen ▼«a de wederiandsche politiek. Ben Toorngme po'ltieke persoon beweeit dat deze vergaderi^rg irog bsl'ngr,ja.er wezea zal, dan de nota dsr verboadeisen op de duit-sche vredesvcorstt-lleii. Het gedacht «an den o îrlogtot de zegepraal vooft t« ze teu zal s osr varste'bt «orneo ; ?ulk$ blijbt u t te b spreki g >& gaB'Chd I ali ar:-sene p-rs. Het «eheim ran dezs *eri?ade?ing wetd tôt de liatsten oogecltk behouden, #«ihaal der liaiia«R(«he p r» De « Giornalo d'I alia » regt dat de co< fe- | rsn ie der verbondenen !e Rome een bewijs is > VAh de eenheid van *ieo3wij <e der v^rbonden«r. Wenschen wij, zegt het lad, dat hiar een plan gevo-md wordt, dat de verbonder efi na*r den zeg-spissl zal Iftiden. De « Idea Naziouale » merkt op dat Rouie voor de eerste maal het center is der politieke | beprijngheid van de verbondenen. Deze con- j ferectis geschisdt op het beslissend oogenbiik. f Da grootste vraagstukken zuileii eeue oplos- j sing krij -en. | Rom*, 5 ji». — Ds « lis» J^azionsls » zegç dat de erbo dene miristers ve scheidete vergaderiijgea îullsr; houdeo in de Cousul a. Het biad voegt er b>j : De verbond»n-<n bf- ginnen thaus den fchtea oo'log- Voortaan zal di e«nheid ia da kfijisbew-srinfïea bevrerk- stelligd worden en eere ge aœe 'tlijke veraee- li«K van den voorraad, van al wit voor den smjd nood akelijk is. Deze vergaderirg zou de lastste k.achtkspanning voor den zegepra*! moaten wezon. ; ï BUSS1SCH î FBÛÏfT ! ' ' ( | S>e *f.-c j»«»» «e««n»l «»»»*= r w»»r lk««et «Sciife ro «op'Iî k «« h Parijs, 5 J n. — De militaire coirespondeut van de « Morning Post » SC- rx;ft : Op het froEt an den Sereth werden afzon-deriijke gesechtec gelerewi oor Focsani door de Buiisehe verken: inger, b^stemd om de Ruîsische siellingess te veroyeren. Zij rnogen i aaezien worden ah de vo vrbode van een mach-tige aanval, op gansch het frort van af den Dotau tôt aan de grens, en kunnen alie oogen-blikken uitbreidirg cemen. Het is mogelijk dat de îait te verdadigtngsîijn der Sereth en den Trotus bevat. Het most ons niet verwoa-deren als de stnid o .twikkeliï g ne mt in de streek van deu Gyms, w»ar de R,;ssen sterk verded-.gde boo^tea oszitten. Pe rcg<ad, 7 Jaa. — Tta Z van het dorp Kauzan s oegen wij aan*allcn af. Roemecie. — Wij ^eroverdeo loopgraven in de allei van den Oiiuz en sîoegen tegea-«anvallen af. Russ«n en R )emen«n moesten ztch lchtjes echterul trekken ten N.-W. van Focsaci. Eia Roemeensche tegenaanval herstelde den toe-stand.la de sireek van Kapïtouuo, sleîgen wij een oftensief af Wij vieleu vervo gens aan en bereiktei! de lija van Rssypiciîa. Io «le streek fan d a Buzeu zija vij*r,dige aanvallen mislukt. Balfisch legerbarishl f Le Havre, 7 Jan. — De artilleriesfrijd die oo 7 Jan. plaats had *p gansch hei front T was b jzonder hevig nabij Steenstraete. Op dit punt deden ds Belglscne batter jen een t vijandigs munitiedepot springen. i Parijs. 7 Jan , 15 u. j Ten W. van de Maasgranatengeveohten in du seotors van Fille Morte en den hauvel | 304. Onze artillerie bombardeerda de noorddrheilingen van dsn heuvcl 285 alsook de i Duitsche versterkingen Inde streek van Mort-Hotnme. Ten 0. van de Maas is een kleint ! Ivijandige ap' val mislukt. TenO, van Vaux !«s-Palameise m de Vogezen werd een vijan- f d<£0 aanval afgeslagen, f Parijs 7 Jan., 23 u, \ In Baléia artill&riestrijd In de sectors van Nieuwpoort-Baden. In Champagne werd » eene vijai dige verkwning uiteengedreven. i En^lsch le?*rb«rieht | Lonrfan. 7 Jan. 20 u. 20 — Oe verovering van de twee ount«n nabij Beaumont-Hamel $ ! bracht ans 56 guvangenen op. De ijand trachtte va dnag na een •;evig bombardement } :: de/e posten ie herove.ten, masr hij is volkomen mislukt. Na een zper hevg maar kort > bombardement trachtte de vijand dezen morg»n in onze looggraven te drmgen, ten Z.~ t W. van Wytschaete. Hij werd na gfoote V3 rheien ondergaan te hebben in wanorde\ teruggeslagen. Eene gelijke poging ten N. van Yperen is ook mislukt. f Arti leriebedrijvighcid ten Z. van Sachez, in de streek van het kanaal van La Bassée, f i te Armentiers en Yperen. ' k De aorfog ân ïmmmw -•"t Klic vij«»d%n teas 1%.» . ïjsîj É^o««a»i;' De oinîreÈi*e=>de bewe^ing hî* ft no î voor- ' uiîtra'g aâo de iw e di ei£3de»i van î de lijo F Cs-a i B aiU. I D jbroedi» mo^t rie ve ovetiog v^n Micin en Jijlli aan de Dustsctiers groote v^rtiezen gf-kost hebben, want de Duitsche opp:rstaf bekent, dat Russess zsch hardnckkig bebben ; verdedigd, Eea OHîzendtal m mien en ia mi-trailleuzen zijn in de haaden van den vijand g-efallar». Zuiks scTijnt niet o^erdreven ali mîn nsgaat dat de Russea moerassen en vijvers in dt»n rug hstdden. Op het center van de lijn van den Sereth j seibt men niets meer over het Russisch tegen- | offensief. Volgens de Ojstenrijksche beriehten ] was het door Russische cavallerie uitgevoerd, I t is® afiocki drr ^ urne» i t» ] Focsani is tegenwcordigoiafîo' kec langs de rivier Milcovoui, teii W : 'an Oda!es-.l De vijand ij dws in de pleinen an den Sereth aaogekomea, op is km. ten N. W. van Foc-sa i. | De vija> d la»t Focaar i récits lifgen en maait hsast om ten N. de vailei v»n den Put a te bersilte . Hijisdisrbtj nog onder-st und duor het léger van aartshertog Joseph, dat we kiiîm is en N -W. vsn het front van Moldavie. Iutusschen zija de Russische troe-pen van Focsaci in esa onzekeren toèstand en Falkenhayn nadert zijn doel, dat bestaat in de bezstting *an Marazesti, op so km. ten N. van Focsani. ©p dit put t ligt eene lijn die den Sereth QVerschrijdt en den weg bereskt van Gîlstz naar Jafsy. Indien de >ijar d de eo. weg k»n afsnijderî, dan zija de Russen den een;gen ijzerw^g or-tromrn sie hun nog toflfat zuid*-1»j Mo)cia»ie te veroerl^en. Daa z uden de Ru sers waars hij ii k mo«ten in afsocbt «aan totaaa den Pruta e de Rus i3che trot-pan dis ia Noord-Moldavie stnj'ser, zouden ermtig blootgesieid eijo. 19a semea v:»oa>si.dr^«eM in Da Duitschers hebben niet alleen de volledige verovering van Roemenle ln 't gedacht Zij hebben waarsshijnlljk een grootscher plan in 't oog de Russen te verplichten Bukovine en Z - 0 fialicie te o.Jruimen. De Russen heb sen het gevaar be-merkt, t isdaarom dat zij aangevallen hebben ten W, van Valéputca. De Russen hebben thans, Diettegenstaaade een krachtigen tegenstand, eene sterke stelllcg betet ten N. vao Mesticanesti en hfbben daar €00 ge-vangenen, 5 kanons en 16 mltraliieuzen genomen. 't Is een uitmuntende voorzorg tegen een offen-sief, dat de vijand ongetwijfeld bereidt ten Z. vaD Bukovine. Ronden de Russen op den ingeslagen weg voort gaanl ^iraaa*s«»!«!«<ras va ^ fer*lia Na den val van Macin is de verdedlging vaa Dobroedia geelndigd. De Duitschers en Bui^areD kunnen thans hunne kasonaen opstellen op 8 Km. ten 0. van Brai a. De w ederstand der Russen heeft de ontruiming van Brada toegeîaten. BrasisailoU co» het oftessief jeemsïB. Rome, 5 Jan. — Het bezoek van Broussiloff aaa het hoofdkwartier wordtaanzien a s een voor-teeken van een offenslef op het Russisch front. De Rasa sche munltien zouden enkel tegen r-ln-de Jai uari gereed z^jn. Het scbijnt thans eeclge da eu loge onnen te hjbben. De haast waarmede j de Duitschers hun off;asief door «et tan schijnt te ! bewiizen, dat de vijand v;eest voor een offonsief van B ousailoif. In Gri ekenland «i fe}«s»i«g a o drB ? D? kokir.g *an GritkeuIaQd heeft nog aaa de mr ondenen zIjd attwoord uiet kten ken-nea. Ds ds-gblsden \&u Athenen >allen tog voortdureiid de verboLdcnen aan. Men denki dat de koning die bericht ver-wacht van een Dultsch offensief tegen gene-raal Sarrail, zal trachten tijd te winnen en iatuaschcB dp voorbereiding zal voortïeUea, Rond den ooriog «al à ài|ç«bi«d H^t Zwltsersch dagbîad de « Bond » fcomt de volgende Duitsche offic^use iota te geven. Wij rnogen eeos te m * r verclaren dat Dultschhnd v«S b< siotnt i», de onztj ifcht;td van Zwtts rland stipt te eerbieai^en. if «-s.» voorsil m >rî. hei op zij . « isoe«l« La Victoire. — Onzes linkenvleugel omtrakken is oDtnogelijk, hij is besebut door de zee; en de zee, niettegenstaande de onderzet ërs, is meer daa ooit aan Engtland. Er is dus nog een en&ele uit • weg : onzsn rechter vleugel omtrekken. Tôt nu toe was hij deor Zwitserland besehut. Zoo veel te slechter voor Zwitserland I Da onzijdigheid van Zwitserland is eene papier-vod. Nood en kent geene wettea zegde Bethmaa Hollweg in 1914. Honger hseft geene ooren* Indien Duitscbland niet uitgehonderd ware zou het vaa geenen vrede ;>esproïen hebben. Ver'oron voo; verloren wat kan een vijand te meer schelen? Vooral ah het een vi and geidt,. arm ia troepea en zware artill sri#. (t Ware zui b een schoone slag moeat het luk-ken,van *8««é a-as» M«fo.ka Mec weet dat de vsriondtnen ojficieel deii Chericf van MeSsua als koning van Arabie erkend hebben. Ziehier rte proklamatie die de nieuwe vorst aan de Muzulmansche wereld gestuurd heeft en waa.li hij de buitenlandschè politiek >sn de nituwe regeeritig bspaalt. Eïia van Gods weldaden •/oor ons land ishet volledig akkoord dat bestaat, tusschen ons en de verbondenen, die ons hunne medehulp geesind hebben ^oor het betrachien van ors «joel. Zij hebben officieel geseind dat het voorcaaroste pnnt szn hunne muzulmansche poiiil k bestaat, in de erkenning van o> ze orafhankelijkùeid die tegen het buitenlaad verzekerd wordt. Daar e.kentelijkheid ia ons karakter en ocae overle^ering iigt, bedat ken wtj onze vetbon-derea \ôor hunne verklaringen en hun gedrag ten onz„n opsichte, alsook voor hunne belof-ten ten voordeele van ons land. Het hoekje van Thyl Uylentpieghel Twfte spuiters ontmoetten eene lijkkoets die iedig van het kerkhof terugkwam. — « Koetsier, hebt gij plaats ? » vroeg een hunner. —- » 't Is goed, 't is goed 1 » autwoordde de koetsiïr, «het zal uwe b«urt co'b word«n,hang den slimmeu t iet uit, jongen ; ik heb er al veie begraven die gezonder waren als gij. » * » » Ne pater prak in eefse carochie en nam voor tekst « VeL-iam ad vos » « k zii tôt u komen ». Jamaar, dejo' gens vau die paroohie — droeye duivels ?au jongeos lijk in vele parochiëa, — ha den den voet van den preekstoel deurzaagd op een strooi'se nsar. De paîer die van niets çn wiste gaf ïatoen op zijnen preekstoel en al op eenen keer in een groot geweld « ik zal tôt u Jtcmen » roept hij, en daar zie I de preekstoel salueert en de pater vlisgt te mi-i den 't volk I — Ja I riepen de jongens, 't was al een tijdeken dat wii_u verwachsende waren I * » * B ile Zeutemond hoorde 'ne pater pteken dat God aile dingea wel geschapen had. — . BulU-ïi zij i vie .e mstonen : wacht, peisde hij, ! 'k zal dien pater vast hebben, en hij wachtte heat aan de kerkedeure. <c Pater, zegt hij, i ge zeldt daar dat God aile dirigea w el geseha-; pen had, viodt g»j mij ook wel geschapen ? — i Ds pater bekeek hem achter ea vooren ; « voor eeae bulte, 'k ^I^d u tdet alieenlijk we1, maar perfekt », zei de pater. « e s B uyntje Looten, die met geen penneke te laven er was, lag od sterven. — Hoe gtat't Bruy tj?, vroe? de paster. — Stilletjes, Mijn-heere, zei Bruy Ije, maar als 't is om deure te | gaan'î is nog te zeere. — Ja, Bruyntje, mija ! man, zsi de paster, gij hèbt een beetje zeere | gegaan in 'î aanzetten. — 't Is waar, Mijahecre, i zei Bruynlje, miar heb ik vele gedronken van | mijn le?ea, 'k heb nog meer dust geleen. I Derdejaargang - Mw 617 Pdji : gS Dinsdag Ô^Januari 1917,,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.