Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front

1316 0
25 december 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 25 December. Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/kw57d2rr7w/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

OnsVaderland Belgisch dagblad verschijnende alle dagen der week JL/ClglO^ INSCHRIJVINGEN SVoor een termijn van 3 maanden . • . 6 fr. 50 > » > » 6 » ... 12 fr. 50 % » » » » 12 » • ■ • 24 fr. 11 uaguiciia v^io\^iiijii^iiv-ic ci ne ua^cn tac RECHT DOOR, VRIJ EN VRANK VOOR GOD EN VOLK EN LAND — - _____ l WCCN Stichters : J. BAËCKELANDT en A. Tempere Opstel en Beheer : Huurdochterstraat, 8, Gent ILEUGENS Als men în Midden-VIaanderen van Jroote Ieugenaars sprekende is, rolt het et (ewoonlijk van de lippen : Als die menschen •yaaiheid zeggen, vliegt er een ekster uit iun broekgat al schetterende ! Wat al opgehemelde din^en zagen v/ij f «lots, loch eindelijk in Ket licht der waar-1 neid en werkeliikheid beschouwd, in één i hqopj'e vallen. ! Wat al gereputeerde kleine S dingen Hoog op rijzenl Staat geheel die vervloekte oorlog nu niet voor ons als een 1 colossale leugen? Is ieder volk door dag-... aladen en geschriften allerhande niet toi ïvalgens toe bedrogen en belogen geweest? En zien wij nu reeds niet veel nevels joplrekken, in naakte waarheid onthullend ■ toestanden, gebeurtenissen, landen en per-' sonen? God! wat veianderen de oordeelen Ëdagelijks? — Ja, nu reeds vier eeuwige jaren, is een tijd geweest van liegen en bedriegen, van stelen en rooven, van valsch- ■ heid en dubbelzinni°heid, die riet enkel ■tusschen afzonderijke personen, maar lus-Sschen bestuur en bestuurden in ieder land en ook tusschen de verschiilende volkeren, zoowel bevriende als vijandige, heel de wereld door; als dan îk-ik-ik maar voldaan is, is leugen deugd en caar.n gaf Duitsch-gland het vocrbeeld. | Sedert wij uit ons ballingschap weder in I onze geliefde streek het einde van den oorlog zagen, kwamen wij van ver terug, doch van veel verder kwam ons oordeel over per- ■ eor.en, gebeurtenissen en toestanden terug. I O. m. hoeveel vernotmde dooden gaven wij lai niet de handl Aan hoeveel schijn-eerlijke Imenschf n hadden wij lie ver de hand te wei-Igeren ! Hoeveel hoorden wij er moorelen: I Vive la Patrie ! die kermend, om hun Kjodenwinsten, het einde van den oorlog f zagen I Hoeveel slorcigaards hoorden wij ■ anderen niet belastêren, of, om hunne ■ eigene vuiligneid te dekken, of, uit verdoe-imelijke wraakzucht, of, om voor cigene Ivoldoening, hebzucht en begeerliikheid, Ivrienden en magen van den belasterden af lté keeren en des te gemakkelijker, en, in Ischijr. te rechtveerdigen, laffelijk te kunnen Laanvallen en uit te baten. Meermaals waren | we in gclegenheid zulke toestanden te zien len te kunnen bestudeeren onder onze loogen, en, dit geldt niet bloot voor enkele Ipersonen, maar ook voor volkeren. Om hier in d.t kort artikel maar van een I land te spreken, wat is er al op rekening Ivan Hol.and niet uitgtstrouid en rondgevsnt ■geweest? De Belgen waren er slecht ge-Izier... sîecht onthaald... onbroederiijk Ib'ehandeld... en, bovendien, ze leden er I honger... Hebben wij dat ailes ook niet tijdelijk Igeîoofd? | Hewel, er het fijne willende van weten, ■ en, in staat gesteld zijnde om de pure waar-Iheid te achterhalen, ondervroegen wij ver-Ischeidene geïntern erden uit Holland terug, en, alltn — verstaat ge wel? Allen — waren Ëhet eens en 's eens, om met lof en dank te K spreken over onthaal, verbiijf en behandeling Ibij het HolUndsche volk; ve'en onder de lleruggckeerden verloren er zelfs hun ruwe pel en komen van ginder netjcs terug, hoor! Iniet meer. ongesnoeid, maar aïs fijne, wel-Keraaaicrde menschen, ginder gedresseerd jj.cn opgeleid, mooi, nou. Indien er soms wat iverkoeling kwam, dan waren er de verblij-I vende belgen dikwijls de schuld van. Een ■ onzer soldaten, H. L..., die ginder knecht Ibij een bakker was, vertelde mij, dat reeds j den derden Zondag van zijn verbiijf in die Ijlreek, een belg peerdelam-stakestijf-dron-Sken op straat liep. De geposeerde holland-bche menschen kwamen uit hunne huizen, lom dat spektaM te aanschouwen, want het was er, in da d rp, de eerste maal, dat ze F.een dronkaard m net openbaarzagen vlechte-| oeenen. Dat zullte beestigheden eerbied en i liefde doen veifiauwen en zelfs wegnemen, imoet niemand verwonderen en kibbelen [verontschuldigt niet. Dat er in Holland verblijvende belgen, : waar hier, waar daar, redens tôt Iclagen vonden, verandert niets aan den algemeenen tpestand; uitzonderingen bewijzen niets en die vindt men overal en in aile toestanden. En wat de klachten over schaarschheid in zake van bevoeding betreft, het is genoeg gekènd en geweten, dat de Hollanders zel-Ven niet veel meer onder den neus kregen, m de Iaatste oorlogsmaanden. De waarheid behoort gekend en de onwaarheid der slech-|e behandeling onze, landgenooten valt dood nevens den peerdeleuger. v^r den door-tocht der Duitschers door Limburg in 19/4. w. O. OP DE SLAGVELDEN VAN DEN YZER Nieuwixiort — zooa/ls ik z«i — #« als ruine nog te towarea Er zit ten minste nog eenige teekeuùng in. Te Diksmuiden eclitej' is de verwossting volkomen. Laal dezen tj-eurigea puinhoop nog een zomer ongsrept en de plaatengroei zal hem to-taal verborgen hebben. v • Nu reeds ondersolieidl op einigen af-stand gezien, de ^tad zieh nog nauwolijks van het omrin^cnde landschap. De Belgen en de Engelsclien hadden ten mtnslo de koketterie, in de ffebomba-ardeard'e steden achter hun front, de voornaamsle straten open te houden. Zo maaltten., als ik het zoo eens zeggen mag: hai totlet van het lijk. De Dnilschers daarenlegcn slaken geen hand uit, om, al ware 't dan slechls \'oor zichzolvan een weg te banen door dezen fantastisohan chaos. Zoo is Diks-muiden nog hoogsterœ een complax van heuvéltjes. niet liooger dan een metaf of drie, waarvon de regen aile scheirpe hoe-, ken heeft afgerond, en wvvtrop gras on riet. en 'zelfs strniikgewas, wetig iiereru. Tharts ligt op de doode stad een enorm houten ferais: twee banen van balken en planken, dio de Belgisclie genie Jiesft aan-g«leed.Geen v srkante voet grond hier, geen stoen om zoo le zeggen, die niet spreekt van den ontae^tenden kamp, die hier in Noveinljer 1911 woedde. Diksmuiden is verdedigd geworien moi eone hardnek-liigheid on eon minachting van -het l'vei:. die de glorie der Thefniopylen ze-lf zal doen verbleekeo naast de aureool die de Belgen en de Franschen. rond den naam van, den Yser gevlocliteji hebben. Diksmuiden werd door de Belgen, die zidj als 't ware nan iederen ste \n hadden vastgebeten, behouden zoolang de cei'Ste Yserslag duurde. en .hivn- verliozon zijn er dan ooik: versehrikk<'.lijk geweest. Ge-holpen ddor een Fransch ; niairint-brigade, onder eomniando van admiraal Ronnrch. betwislte het 9de regiment Belgische in-fanCerie, onder bwel van kolonel — thans generçial — Jacques, de stad zoolang aan den vijand lot de slormloop vooir good geb-okon was, en trok toen, even J)uil-:n Diksmuiden, den Yser over. Op deze piaals is de rivier sleclt'.s vijX-tien meter breed. De Duitschers ibftzellen de puinhooi>en van Diksmuiden, on legden oji het teiTfin 'tusschen de stad on do rivier een ontzagliijk netwerk van loop-graven aan. met lx>mvri,b scliuilplaalscn i>n « pillendoozen »~Qp aile knooppunten. Doch nun slerksje stelling was het over-blijfsel van den groolen JtOrsnjnolen op den rond van den Ysov. een paar stukken intmr. die ze door mtddei van béton zoo ongelooflijk hadden versteikt, dat zelfs de voltrefters u:>; lui zwaarste geschnt or lioogslens wat stof uit kondon doen op-waaien!Dit onneembnro milrartleuirsneet be-haeraoKe de Belgische loopgraaf aan den ovorkant, die niet zonder roden, do u boyau de la mort » werd genoemd, want geori dag ging voorbij, of iiior viflen minstens, drie, vier dooden. — Die korenmolen heeft ons duur ge-kost, zucht onze geleider. En lang en zwijgend bliijven wo op den stfflsn puîn-hoop staren... SCHATGRAVERS Een scliim -i*a ait in de schomering oveir de ruine fan de stad. ,\ls we nader-bij komen, zien we. duit het e^en solnm is, niet een pet vol zilvcren banden op. Wo maiken kennis met den oommissaris van jaj!itie van DiksTi i d n. l. i .r iaar lang hecft hij in de Panne verbleven, en pas ivas de Iaatste granaat onilploft, of hij was op zi'jn plaats terug. Gistêren kwamen hier enkele munsters, onder .wie Anseele. die den oommissairis uit zijn eigen zak een soin van 1250 l'i-ank 1er hand slelde. zoodra hij hoorde, dat in vier jaar deze trouwe amblenaar zijn sa-■laris niet ontvangftn, had. — Dat maak ik wel met uw gemeehte-bestuur in orde, zed Anseele. De commissaris vind't nog zijn weg in dit v u lka ami and s ohap !... HJj wee-t nog precies, waar ieder huis gestaan heërt I Zijn inliohtingen zullen van do hoogsto vvaarde zijn voor de reconstituée van de arclr.cvcn van het kadaster, dio vernield "zijn en voor de afbakening van hdws •eigendom! Nu helpt hij da Diksmuidenaars, die lerugkeeren om geld of kostbaarheden to zoeken, die ze in 1914 in hun kelder of tuin vorborgen hiadden. Vaiidaa^ zelf kon hij aan den stadsdrufckor de 'juiste plaata wljzon, waar ïljn huis gestaan had. Deze begon, met een paar werklieden, ta gra-' ven, en legde oen gewelf bloot, dal in zijn kelder geweest was. Dit gowelf werd opengehakt eu de verborgen sclrnt kwam te voorschijn. Alleen w-aren de paplcren sterk met voebt doortrokkeji. — Nog honderdd'utzenden frank liggen onder dezo puinen, meent de commissaris, OUDE EN NIEUWE VERBLIJVEN Een ondernemend Diksmuidenaar heefb reeds een barak in hout opgetimmerd, en veriooopt er bler. En naast die barak lig-gea de grondyeslen van ceû ItUia resds bouvv. Ik zie al wat hier gebeuren gaaf De man zal zijn huis esjivoudig optrelikeu met de steenen, die hier bij millioenei] maar vx>o,- Jiet oprapen liggen, en iegeu dat do zomer iianbreekt, en de eeirste toei-isten komen opzetten, heeft hij, oer cafo:restaurant kant en kiaar. Hier en daar vinden wo nog-de toegang tot een andcraardsclie lorocht, waar de DiaUche vooïposlen een onderkomen \ onden. Dczc « Unterslaende » zijn meesi aile oudo kelders, die een over.kapping van béton on zandzakken liebbc.n gekre> geu. Vlak bij het heuvcillje d:v; aonduidl, waar eens de toreu derhuofdkerk vorrees is er een voor officiffren. Op de deur slaat met krijtceschreven: u Knemti.ld. — Zlim kranken Affen. » Heeft de kixtonprius iii i sonis gevvoond? PATROUILLE-AANVALLÉN — lu do bci icliyen liebt ge wel een-s ge-dezen : « Een Belgische patrouille drortg dooir in de vijandelijke linies en bracht tien of twaalf gevangenon race let'ug » en dan zult ge u waarschijnUlik wel hebben afgevraagd, ol tejx dergelijk wapenfeit i*vel t ve-nnelden waard was, — zei onze commandant, achter den dijk van den ' «or. Welnu, dàftr, juist op e n piaals, waar de mee.si inleressante patrouille-locliU-n hebben plaa.s gehad. Onze eerste loopgravenlints lag dus dààr, achlar-den dJjk van de Yser. Welnu, dààr. lieel ver, m het Zuiden, ziet g? daa:r nog die enkele brokken mnur, midden in die geraamten van boom en ? — 1k zie ze. — Daii was het kastoel van Woumen. waar de Duitschers oen zeer sterken voor-post -hadden gelegd. Di(, kastoel hebben onze soldaten îjnéôr dain ééns bereikt! En kiik nu cens, weik son onmenschelijkc moeiiijkhedor;. z'i <laacvo,-ir le avcpwinnen hadden. Om lie beginnen «1. moesten ze luer, v:ak. onder het vuu'r der mltirail--jenrs op d.;n molen, den >'ser oversteken Daar ziet ge nog overblijfselen van hun \ ottein, Natuiïrl.ijk gebeurde deze over-lool»; bij nrf-nr, en terwijl wij van on y/m kant ook eun helsch gordijnvuur onder-hieklen. over t hoofd van onoe jongens icon. -Ziij. die over de rivier goraaktai hadden z:oh dan heen te werken door den gordel van I luitsch? verdedig.ngswerken dieu gij hier over eon broadle van zeker duuzend meter voor hun -tweede verdedi-gi nés lune gespannen ziet. Zij moesten stuk voç..' siuk, al de mita-aiifeursniesten on gobolonneorde scliuilplaatson nomon. waarmeo het tsrrein bezaaid was dik-w.,jls toi aan de schouders in de nuxlder wadend, dwars door een ontzag.ijk Wiu--not van verraderlijk prikkeldruad, ™ dat ttii.es terwijl een •orkaan van vuur on ijzer over de vlakie loe'de.! Bedenk dan <latiedere soldant als eeii lasldier bela<ten was met spaden. bijleri, scharen om liet pr:kketdraad door te knippèn, zijn rans-l zijn geweer, zijn liandgrana^n, en dat ïè dan. nog de telefoonlJinen achter zich aan moesten sleepon om de verbinding met, de voorposten te 'ondorhoude.n.!.., l'och be-reikten onze mannein het kas'leel van Woumen en keerden terug met gevange-nen, die ze dan natuurlijk weer doos- do-zoifde hei te leiden hadden! — Maar was het sop de kool wel altiid waard. vToeg ik. Waren dergelijko opera-Ves met veeloer. spoi-tief dan nuttig? v\ aarloe dienden zulke gevaarlijke onder-oemuigein?— Waairtoe? Wel. heel eenvondig om te w-oten, wat cr gebeurde aan den over-kantl... Soms telefoneerden ons de Franschen of do Engelschen. die naast ons vochilen: n Onze vliegers en pal roui lies me!d«a troepenverplaatsingen in de viiiin-dehljke limes; gaat eens kijken, wie tegen-over jullie staan. Dan moesten wij er op los. Eli het was dan niet voldoend»* do vijandelijke voorpos-ien te beieiken, en da mansohappen te dooden; de ttevangenen moesten lovend binnen onze linies wordea gebraoht, opdat onze officier ni ze dan konden idontifleeeren, on traehteii, u t hun verklarmgen, op 'le maken, tôt welke le-gerafdeehng ze behoorden, waar ze van-daan gekomen waren, enzoovoorls. En uit de meest on\olledige intichtingén werden op die manier door vergelljking en doduc-ties, gewooniàjk uiterst intéressant gege-vens over de vijandelijke plannen opge- ' maakt. Begrijpt ge nu het belang van eon patrouilletocht en kunt go u thans voor-stellen. dat de gevangenneming van een half doz/ijn vijanden in deze voorwaairden een wapenfeit van de hoogste betr elcenis kon zi'jn? — Nu bogrijp ik het volkomen, zei ik, en... ik sta veratomd. ('t Vervolgl.) Uilsfel der Vredesco.iferentie Volgens de « Echo d eParls » zal dt> vredeskonferentie,, ten gevolge van de reis van Wilson naar Engeland, de ver-kieizingen en. voorgenomen kahinetswijzi-gingen in Engeland, worden uiitgesteld, en op ziijn vroegst begfn Febr. worden geopendi EEN INTERVIEW MET WILSON DE TAAK DER VREDESCONFERENTIE Reuter meldt uit Londen op 20 Decem-ber : De « Times » zal morgen een interview pnbliceeren, hetwelk de Parùjsoho conrespondent van di-t blad met président Wilson gehad heeft. Wilson zetle zijn liouding niteen ten aanzien van do geheele, groolo reeks iajii vraagslukken, die de volgendo maand besproken zullen worden. Na de" omstandigheden van het interview beschreven te hebben, vervolgt de correspondent: 1k vertelde hem bo.-weg op de manier van den interviewer, dat or menschen waren, da zich afvroegen, waaroni de président der Veroenigde Staten in dezon lijd naar Europa konit. Wilson antivoordde : Ilet ahhvoord schijnt mij toe, voor de hand 'le liggen. De kwesties, die op de ikomende oonfe- . rentie geregeid moelen worden, ziljri van zull; overheerschend belang, dut de Veroenigde Staien niet kunnen weigeron. met hun yerbondcnen de grootc verantwoor-<ielijkheid tegenover de besohaving te declen on slechts door liet ineesv open-hartige persoonlijk ovorleg met do slaats-lieden der verbondene landen kan ik in eemige mate lot de oplffssing van 4-:-ze vraagslukken bijdragen. » Toen ik den président vroeg, wat naar zijn oordeel do groote opzel van do oon-ferentie was en liet groote doel, waar-naar aile gedelegeerden moeslen slreven, antwoordde hij : u Ik geloof, dat. aile cerlijto denkende menschen in aile landen thans met ge-spannen verwachting naar Versailles uit-zien en ik ben er zcker van, dat zij zich deze 6éne v.raag slellen : « Zal er genoeg wijsheid en. vastberadeiilieid onder de duur vergaderde staatslieden cevonden worden un wnarborgen 'iegeu loekoms-lige oorlogen te scheppcn? " i)e moealijkhéden. en verantwoordeliijk-Jieden, waarondei' zeer dringende, die uit de sucosjvolle becindigiag van don oorlog voorlvloeien moeten natuurlijk door de gi'ooie naties der wereld als kamera-den van de minder krae.litige gedeeld woi'de.n. « Wilson vervolgdc: « Ik zal ook eon be-zoek. aan de verbondene landen brengon en daar door persoolijke. aanraking zoo-veel leeren als ik kan van de algemeeno gev(»lens t?n «ancien van de voornaam-ste vraagslukken. Mijn eerste wenscli is nutuurliijk het Amorikaansche léger Ce bezoeken. Ilot was tijdens'de vijandelijk-heden voortdurend in mijn gedacliten, vwant wJj waren verplicht het op allô mo-Rîlijke wijze te steunen <'n te onderhou-den. Natuurlij.k. gins zijn. lot nviij zeei- ter baple. Ik wensen er zooveel van t.« zien ois ik met mijn legenwoardige plichton. kan vcrcenigen. Als ik go?n gelegenheid mooht hebben eau de verbondene legers te bezoeken, hoop ik tenminsle iels van onze wupe-jimakkers in hun eigen land te zîen. Ile ben verlangend Italie le beaoeken, waurult zooyele van. mijn landgenooien atkomstig zijn en het boezeinl mij te'go-lijk. Belangstelling en vrcugde in, te ver-nernen. dat er in het Italiuansche loger zooveel mannen zijn, die minstens een <teet van hun leven in de Vereenigde Staten hebben doorgebracht. Ook zio ilt met bijzond<U'2 belangstelling on voldoe-ning mija bezoek aan Brussel tegemoe';, dat thans gelukkig uit do handen van zilin vijandep bavrijd en aan zijn eigen volk en konmg leruggegeven is. In de Vereenigda Staten gevoelden wij innige sympathie — ên wij traolitten daar ook uiting aan te geven — voor het volk van België «n zijn standvastighcid, fttsook voor de bevolking van. Noord-Framkirijk en Italie, op wie de tast van den oorlog zoo tragisoh gerust heeft. » Het was niet meer dan natuurlijk, dut ik als Engèlsclunan den président bij zi'jn opsomniing van de vci-bondene strijd-krachten- in de. rode viel mot <le vraag. of hij tijd zou hebben om de groote vloot , te liczoeken. Wilson antwoordde : « Ik ' vrees, dat ik daar ilians geen ti'jd voor zal hebben. Ik lieb van don aanvang af ten voile besof!. dat achter de légers do stille, maar machtige eh waakzame Biit-sclie vloot slond. die \oor de verbindin- ' gen tusschen de verbondenen zorgdc. Ilot ! zou mij vverkelijk groot genoegen doen, als ik in slaat was de groote vloot to < bezoeken. Er heeft goedo kameraadscliap , en loyale samemverkiiig tusschen do v!<>: ten van Groot-Brittaniê en de Vcreenigde ' Staten beslaan en ik ben er zekor van, ■ dat ieder in ons land tiaar beteekgnis voor het winnen van den oorlog ten \ ollo beseft, Bij het bespr.eken van de roi der Brit-sche vloot bij het handhaven van wat ten I minste tiljdens den oorlog de « vrijhèid der zeeën » voor de vrije volken dor we- , i*eld is geweest, sprak Wilson met oene 1 èpreohtheid, wolke zioli oremogelijk door < mtddei van schrift laat weergeve-n. Zijn c accenten overtuigden mli ervan, dat hJj v gelooft In de opreohtiheid van het Angel- c Sakslsche ras en toen ik h«m vroeg of ■ liij tijd had om naar Engeland te komen, \ bevestigde zijn anwoord mfjn 'gevoelen. ° Ilij zeide; o i c Het doet mij genoegen te zeggen, dat ik binnenkort een Bezoek aan Engeland hoop te brengen. Ik verlang daar des to meer naar omdat ik reden heb om te weten met welkie eendraclitigheid en hartstochtelijke overtuiging de volkeren van Groot-Brittaniê en de Veirecnigd'i Stalen dezelf.! ■ opvaltlngen omtrent vrij- I •heid en rechtvaardiglvsld zijn to?gedaan. Het is voor don toekomstigen .wereld» vrede noodzakelijk, dat er de meest open-tiartige samenwerking en de meest odel-moed'igo veistandhouding tusschen de ba;de Ecgelsch-sprekendo demooratieCn hestaat. Wij begrijpen en waardeeron, meen ik, de ernaiige vraagslukken, wel-ke de oorlog voor het Engelsche volk heeft opgeleverd en ik begriijp ten voile de bijzonderc internationale kwesties, die uit uw posiiie van eilandenrijk voort-vioeien. » Dez.e letterlijk opgeteekende opmerkin-gen van- den président kunnen den wer-kcbjk oprechten toon niet weergeven, waarmee de'zo biijzonderheid van dé « vrijhèid der zeelin » door den président besproken. werd. Hij behandcldo op da meest ongedwongen manier de voor-naamste kenmerken van dit vraagstuk on is er van overtuigd, dat niets 'kan be-let.ten, dat de komendo conferentie zal voorlbrengen, wat de geheele wereld wenscht, oen waarlijk krachiigen waar-borg voor den toekomstigen wereldvredo. Ik vroeg den président of hij zich on-gerust gevoelde omtrent den uitelag van de bïjee.nkomsten. die cr zullen plaats hebben. Er zijn menschen. die verklaren, dat de verschrikkingen van den vrede bijna nog erger zullen zijn dan de ver-Bchiriikkingen van den oorlog. Wilson be> hoort niet tôt. hen en antwoordde mij op mjljn vraag, dat hij zioli niet in 't minst ongerust maakté. En hij vervolgde : « Integendeel. ik vertrouw ten vollei, dat. liot door gemcenschappelijk ovorleà van de staatslieden der wereld mogelijS zal zijn. tôt een billiljkë en ircdelijke op-lossing van die vraagstukken 'te komen, welke zich aan ons zullen voordoin en da< wij aldus den dank van de wereld zullen inoogsten voor de meest kritieko en nood-zakelijke- diensten. welke iiaar ooit bô-wêzen zijn.. « Engelsche Voorwaarden ;— SCHADELOOSSTEI.T.ING IN RUWE MATERIALEN SCHERPE CONTROLE OP DEN INVOER Reuter (Part.) meldt cp 21 December uit Londen : Naar de « Daily Fxpress » verneemt, zija gisteien zeer belangrijke beslu ten genomen in éene vergadering van het oorlogskabinet, waar de voorwaarden, die ter vredesccnfe-rentie voor?esteId zullen worden, werden besproken. De politiek van het kabinet zal er op gericht zijn, er on de ^redesconferenlie op aan te dringen, dat de Duitsche koloniën niet teruegegeven zullen worden. Over deze kwestie, die gisteren een onderwerp van discussie uitgemaakt heeft, was het geheele kabinet eenzelfde meening toegedaan. Ten opzichta dsr sc'nadeloosstellin?: werd de mogelijkheid besproken, dat de Engelsche eischen misschieneenige jaren moesten wachten totdat aan de meer dringende be-hoeften van Frankrijk en België voldaan zal cijn. De Engelsche ministers zijn van roeening, det het in 't belang van Engeland zou zijn, wanne*r Duitschland gedwongen werd tôt j onmiddellijke levering van ruwe materialen voor den wederopbouw van oude en in het leven roepen van nieuwe industrieën. Dit wordt mogelijk gemaakt door de geweldige minerale rijlcdommen van Duitschland en cou tevens onmiddeilijk goede uiislagen op-everen.Er werden tevens maatregelen beraamd :m te voorkomen-, dat de Engelsche markt I net Duitsche en andere goederen, die in I jroote hoeveelheid voor het vervoer gereed I noeten liggen, overstroomd zou worcei. I Ne r verluidt, wordt een scherpe toezicht I >p den invoer overwogen, waarbij de import I oor een groot aantal artikelen belet zou I worden. I Hier en daar I >E BELGISCHE VREDES-DELEGATIE. I Hâves en Reuter melden uit Brussel : I )e Belgische pevolmachtigde op de vredes- I onferentie zullen .ter zijde worden gestaan I :oor Orts, secretaris op het département I oor Buitenlanc^sche Z&ken, die hun djplo- I îatieke en koloniale raadgever zal zijn, en I oor majoor Gallet. ordonnans-officier van I en koning, die als militair raadsman zal I Mreden I VJérde Jaargang -- Nummer 1279 Prijs : 6 centiemen i (Morgenuitgave) Woensdag 25 December 1918 ' n.L' i "-y—ww——^ i i . .

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Calais van 1914 tot 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes