Ons Vlaanderen

538976 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 08 April. Ons Vlaanderen. Geraadpleegd op 16 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/pv6b27r338/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Derde Jaar. — Nr 7. Priis : 10 Centiemen per Nummer. Zondas. 8 Aoril 1917. ONS VLAANDEREN VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS : j Voor België en Frankrijk : Voor eeu jaar. ta. 4.35 Voor zes maand » i-AO Voor drij inaand .... » 1.25 Buiten Frankrijk : Voor eeu jaar » 6.25 J DOOR EENDRACHT STERK j BUREELEN : ITE GENT : 24, Wollmckstraat. TE PARIJS 181, Rue de Charonne. Ôcjmlrrttm ©lotiosum Glorievol zal zijn graf schitteren De Goede Week met haren droeven lij-densweg, is voorbij gegaan. Wittendonderdag : de Instelling van bel H. Sacrament des Altaars, het verraad var: Judas, de verloochening van Petrus; Goedei Vrijdag : de Geeseling, de Doornekroning de terdood veroordeeling, den langeu lij densweg van het gerechtshof tôt aan Gol-gotha, de Kvuisiging ; eindelijk heeft hei machtige « Consumatum est » weerklonker als een triomfkreet die tôt in de verstt hoeken der wereld, t»t in bet Hoogste du Hemelen, tôt ia het diepste der helie weer galm vinden zou ! Consumatum est ! « Ailes is volbracht . Ailes is gedaan ». En Jezus boog het hoofc en stierf. Tegen den avopd kwamen zijne discipelen, deden zijn lichaam van het krui: af en legden het in het graf. Inderdaad, ailes scheen dus wel zekei gedaan I Kan men een voorval uitdenken dat ifl den loop der eeuwen min belang schijnt te hebben dan dit : Daar in een vergeten hoekjen van de wereld, pas enkele duizen-de vierkante meters groot, leeft een man die zegt dat hij van God gezonden is, dat hij zelf God is. Sommigen zijner tijdgenoten gelooven aan zijne woorden ; anderegelooven hem ni et, aanzien hem a!s een booswicht en doen hem eene schandige dood sterveu ; zijn lichaam w^rdt begraven. Dat moest in dien tijd al wel meer gebeuren en dan ook al bitter weinig belang inboezemen ! En toch stond er geschreven : « Sepul-crutn ejus erit gloriosum — Glorievol zal zijn graf schitteren ». Hadde er sprake geweest van een romeinsche keizer, van een koning van Egypte, van een Babyloonsche veldheer, die de gansche gekende wereld deden beven en buigen ; die jaren lang, duizende slaven deden werken en zwoegen om aan hunne eerzucht een pra&lgraf op te bouwen dat hunne namen onsterfelijk maken moest, men zou nog begrijpen dat het nageslacht zoospoedig hunne gedachtenis niet vergeten kon !... Maar, hij daar, de onbekende nieteling, door iedereen aanzien als den zoon van een timmerman, gehaat en ver-volgd door zijne landgenoten, stervend aan een kruis : Wie kon er wel eenig belang echten aan die voorzegging, of liever, moest niet iedereen ze aanzien als eene bittere spotternij ! Twintig eeuwen zijn voorbij gegaan ; keizerrijken en koningdommen zijn uit het stof opgerezen en m het stof terug verzonken ; machtige veldheeren zijn gekomen die eene halve wereld aan hunnen scepter onderwierpen ; diepe vernuften die den horizon der menschelijke kennissen op ongemeene manier mochten verbreeden ; hunne namen, voor het meeste deel, zijn vergeten en hunne grafstede onbekend ge-raakt !... Ginder te Jerusalem, op Golgotha, rijst een prachtige basiliek ; de innige godsvrucht, de heldenmoed eizer v»orraderen hebben zeopgebouwd, e» 4rij bonderd jaar turksche overheersching hebben hare schoonheid niet k un tien knakken. Eens heb ik er een heele nacht wakkend en biddend in doorgebracht : duizend en nogmaals duizend menschen vervuldïn hare beuken, zaten op aile trap-Pen' Waren tôt van boven op de pilaren 8ekrupen en die duizende monden, in hon- e^de verschillige talen, spraken, zongen, SC reeuwden dien zelfden kreet : a Sepulcrum C]us erit gloriosum — Glorievol zal zijn graf schitteren «. De S^sche wereld door, zijn aile herten, a e geesten naar dat eene pu-nt gericht : het Graf van Christus !... De eene beminne de andere haten ; maar geene zijn onve schillig en zôô bevestigt iedereen door ziji liefde of door zijnen haat de waarhei 1 vî 's engels voorzegging ; de onveibiddelijl tijd die de menschelijkegeslachten meesleu naar de eeuwigheid en ailes met de zeise des doods gèlijk maait, kan dit Graf ni' verdelgen en de geslachten die kotnen, c geslachten die gaan verkondigen in den loc der eeuwen : « Sepulcrum gloriosum -Glorievol zal Zijn Graf schitteren ! » F. Seyssens, pr. hhU ONZE LEZERS Vriendelijk verzoeken wij onze Lezsrs wi: abonnement in de maand April vervalt, or den inschrijv ings-p rijs : 22 5 fr. voor zt maand of 4 25 fr. voor sen gehccl jaar te mille opsturen in postmandaat, en bij adresverar, dering een postzegel van 1 j ctm. te wille rnedezenden voor den onkost. Per pest doen wij nog enkel de jaarlijksch abonnementcn ontvangen, op uitdrukkelij verlangen onzer lezers. feu 't fzerfrûDt III. Zelfontwikkeling van den belgischej soldaat [Eigen briefwisseling) Waarlijk, voor ons die heele dagen he leven onzer jongens onder oogen krijgen, i: het een verheugende b» statiging, bij hen noj steeds te vinden, die werkkracht, dien lus naar den arbeid, dien drift naar ontwik keling, reeds voor den oorlog als de edolsti kenmerken van ons ras door de heele werelc bewonderd. Want men moet niet gaan denken dat d< oorlog bij onze jongens aile menschelijki verzuchtingen en bekommeringen heeft doo( gedaan. Verre van daar. Na den Yzerslag in de betrekkelijke onveranderlijkheid vai een vastgemetst front, is de innerlijki mensch terug wakker geschrokken en d< belgische jongen is niet uitsluitend eer oorlogsman gebleven. Hoofdzakelijk blijf hij soldaat : te zeggen, doet zijn plich steeds voort op de vuurlinie en daarachte: als niet éen, dwingt de bewondering af vai de wereld, is kalm en heldhaftig middei het vuur als hij speelsch en eigenaardig i: in zijn doen wij ze binst de rusturen, in eéi woord is soldaat. Maar hij is ook menscl en heeft in die twee verloopen jaren ziji mensch zijn niet ondergeduwd omdat he oorlog was 1 Niet genoeg kan het bekend gemaak worden welke begeerte naar ontwikkelinj heelhet belgisch leger bezielt. In geen enke ander leger is dit het geval : we hebbei hiervan de ondervinding opgedaan bij onzi bondgenooten de Franschen en de En gelschen, die mede met ons leger di verdediging van het laatste brokske vrijei grond deelen. En is hij verheugend om bestatigen di< ontwikkelingsgeest, zooveel te meer is hi beteekenisvol omdat ons leger voor de dri vijfden bestaat uit jongens van de volks klas en den middenstand. Het isbelofte voo den strijd van morgen. Die begeerte naar ontwikkeling uit zid op allerlei manieren en op aile gebieder Heel weinigen zijn er nog die hun schamel vrije uurtjes niet wetente gebruiken om goei te doen aan hun eigen en om goed t brengen aan de samenleving van de naast toekomst. Zal de oorlog voor velen een school ge weest zijn van krachtdadigheid, zelf opwer n, ken, zelfbewustzijn en zelfwaarde-kennen r- hij zal ook zijn een school voor 't lever 1e van later. m Het grootste gedeelte van 't belgische leger zoekt thans zijn weg te banen voor rt 't komende leven, als de Heer hun 't leven 2" spaart. De vakmannen volledigen hun onderwijs door zelfonderricht, door zelfzuchtig zoeken. 3P De vakboeken thans in omloop op de vuur- — linie zijn ontelbaar, men leert thans op eenige weken tijds wat men anders in geen jaren kon tôt stand brengen. Het vak- onderwijs is een individueele behoefte ge- worden. Zoo weet ik er honderden die het smeden, het timmeren, den hofbouw, de werktuigkunde, het meubelmaken, naar de laatste verschenen werken grondig in studeeren en de school van 't leven ernstig ls door maken. Waren ze in 't verleden ~s knechten, ze willen in de toekomst meesters n zijn en de plaats in nemen van die ontelbare l~ duitsche meestergasten die onze nijverheid n en handel tôt op 't merg uitzuigden. Het kunsthandwerk geraakt ,00k weer in eere : |e men vervaardigt uit de klokken en obussen ^ niet alleen kunstringen die een eerste han- digheid verraden, maar ook inktkokers, papiersnijders, juweelendoosjes, bloemva- zen, lampen, pateelen en dies meer die ons de beroemdste antiquiteiten uit Perzië eil China herinneren. Wat meer is : uit die zelf- n de stoffen werden huidig veel kanonnen, mortieren en mitrailjeuzen door specialisten gemaakt, die geen îjcfele nacootsmg zi]n van deze tuigen maar werkelijke, wezen- t lijke stukken in 't klein zelf. Zoo zag ik s gister een 120er kanon in aluminium die U schieten kon op twee duizend meter en een t loopgrafmortier die granaten kon werpen op 800 meter. Men moet deze werkuiting e niet aanzien als een liefhebberei maar als j een eerste stap tôt burgerverwerving van het handwerk in de toekomst. Benevens de e ambachten hebben we de vrije vakken. e Hierin ook is overal naijver te bespeuren. i In de loopgrachten, leert men handel- en bankwezen, cijfert men algebrische formu- 1 len en intresten, maakt men zakenstaten en s loopende rekeningen. Verschillende aal- e moezeniers, richtten volledige leergangen 1 daarvan in bij middel van briefwisseling zoo t o. m. E. H. Vandenheuvel die het sekreta- t riaat van de staatsagenten in 't legerstichtte r en aile lessen voor 't afleggen van examens ! per briefwisseling tôt stand bracht. 1 Ernstig wordt gestreefd door bijna aile s vlaamsche jongens om de twee landstalen n machtig te worden. /.e willen vlaamsch en 1 fransch kennen, dwersdoor, om do»r de 1 wereld te geraken en het getal boekjes dat t de jongens zich aanschaffen om fransch en vlaamsch te leeren is verbazend, jammer dat t de Walen zich nog niet heelemaal bewust g voelen van dien plicht, maar de neiging :1 wint veld. a Tôt de ongeletterden toe willen thans hun e minderwaardigheid afleggen. Het was een feit dat wij, het nijverigste, het bedrijvigste e volk ter wereld een procent ongeletterden n telden om er over te schamen. In hun ver-loren uren leeren duizenden jongens van e twintig tôt dertig jaar nu hun letters en ■j leeren schrijven. Dit gaf aanleiding tôt het e stichten van « De school op 't front » te z. >" leergangen voor ongeletterden en minder r ontwikkelden. De uitslag is van nu reeds verbazend ! Ik schrijf daar wel eens meer h over. Benevens deze elementaire en beroeps-i- ontwikkeling hebben we ook een bloei, — e want de ontwikkeling is alzijdig —- van d intelectueel kunst- en uitspanningsvermogen. :e e Jules Filliaert. Âvondpraatje. Jongens, ik ga u vandaag weer eens spre-ken over een paar nieuwe zegels van S. K, V. H. De eersteis deze. nu goed de ' ^30] beteekenis van dat spel- ^ Ziet ! hooge bergen wiens besneeuwde toppen ho°g boven het omlig-gende uitsteken. Hoog op ontspringen ■ een paar bronnen, wier SEHEURLZ PURS , v • , i \ . ET Soyez en ri ers wateren bruischend het dal instroomen. Niets of niemand is daar om die stralen kristaalwater te besmetten of bevuilen en de logge zware rotsbonken welk'i zich onderweg in het water'oedde bevinden, kunnen niet eens diti loop van het water stuiten maar worden zelf door het stroo-mende water ontdekt van hunne stoflaag. Wel barsten stormen eu orkanen uit en dreigen zware zwarte wolkan der bergen witte kruin te vernietigen of te bezoedelen. Doch niets ! Niets van !! De met sneeuw bestrooide bergtop staat dààr en nergens anders, en het water zoo helder als het reinste firmament, zal vloeien en blijven vloeien, spijts ailes ! Zie jongens, zoo moet gij ook zijn ! Weet ge nog wat uwe ouders voor u ge- Uauit _ • J • - » - u ■ r t hebben om u een behoorlijke opvoeding te bezorgen ? Herinnert gij u nog ? Bij uw vertrek stond hij uw vader en zij uwe moeder. Midden hen stond gij ! Gij waart den Christus die moest geofferd worden op den he-dendaagschen Golgotha en uwe moeder en vader stonden bezijden u als destijds de Heiligste aller Moeders en de apostel Johannes ! En zij weendea toen zij u offerden ! Maar gij met stsrmend hart doch schijn-baar bidaard uiterlijk, gij troostet hen en - zegdet dat zij niet moesten bevreesd zijn om u ! En dan gingt gij den lijdensberg op !.... Maar weet, goede makkers, dat eenmaal de verrijzenis komen zal. En wanneer gij terug zult vinden die goede moeder en dien braven vader, zult gij hen dan mogen zeggen : « Moeder, vader, weent niet om mij ! Ik ben pal eh steik gebleven als die altartende hooge bergen. Mijne ziel, mijn geloof, mijn geweten, zijn nog blank als de sneeuw die de bergenkruinën dekt ! Mijne taal heeft geklonken en mijne voorbeelden hebben gèwekt en als een zuivere stroom is uit mij beengespoeld en kabbelend en klarend inge-drongen tôt in de mij omringinde lagere volkslagen ! Wel hebben stormen om mij gewoed en kwamen bestofte rotsblokken trachten, den vloed mijner goede woorden en voorbeelden te dammen ! Weest echter fier, goede moeder en brave vader, het goede dat ik van u mocht ontvangen werd door geen van allen bezoedeld maar heeft menig hunner de oogen ontdaan van de zware stoflaag en gebeel gezuiverd ! » Zie jongens, als gij dàt moogt zeggen aan uwe ouders zoodra gij tehuis komt, denkt dan nog eens op het hierbovenstaand zegel-tje en laat mij dan eens weten of gij er de teekening vanbegrijpt ! ? ♦ * * Maar nu ga ik weer verder, hoor ! En toe-komende week heb ik u nog wat te vertel-len, gaat dat ? Dag brave kerels ! Tôt de naaste week. Pierke Gebuur. Bericht aan de Leden der Franschmansgilden van Oost-Vlaanderen. De leden der Franschmansgilden van Oost-Vlaanderen die tôt heden hunne drij franken nog niet gestort hebben, zullen voortaan de gazet niet meer ontvangen. Wij herinneren hun dat zij voor die bijdra-gen het blad zullen ontvangen tôt 1 januari 1918; alsook al de voordeelen van vroeger zullen genieten : kostelooze geldverzending, hulp en raad in moeilijkheden, werkge-schillen en bij ongelukken, enz. Uit ors Vaderland. luik. — Nogmaals hebben te Luik en omstreken betoogingen plaats gehad tegen de boeren en handelaars die hun waren te duur verkoopen. Een politiekantoor, waar-heen men eenige betoogers had gebracht, werd heheel vernield, .terwijl de politieagen-ten de vlucht moesten nemen. Aan de barrière van Bressoux en elders aan de poorten der stad, hield men van dan af al de rnelkboeren aan en liet men ze niet eerder los voor ze zich schriftelijk verbon-den hun melk tegen redelijken prijs te verkoopen.erembodeghem. — Erembodeghem werd op het einde van Januari laatst veroordeeld tôt 5000 mark boete omdat in die gemeente een duitsche soldaat, zoo gezegd, vermoord is. Natuurlijk dat de daders onbekend gebleven zijn. miELT. — .ni uc giuuic iiuijooix wvti ontruimd worden ten voordeele der duit-schers. Zoo komt het dat al de heeren van stad hunnen intrek bij geburen of in kleine woonsten hebben genomen. Mijnhcer Prans Loontjens is in 't collège gehuisvest, mijn-heer Gustaaf LamblinJ woont bij juffrouvr Robbrecht in de Tr imstraat, meester Catry is nu bij M. Verschoore (Rame) 't huis. Het is nu verboden aan 't mansvolk van 18 tôt 45 jaar van te trouwen. Een jonkheid van 46 jaar is dus een bruidegom (als hij maar aan een katoen geraakt) van de jongste soort. Daar zal nu misschien nog schof komen in de antikiteiten. Wat eene ver-keerde wereld toch tegenwoordig ! Om zon-der toelating naar Lendelede geweest te zijn om de talrijke gekwetsten te zien, werden de heeren De Coster, Vandenheede en Dinneweth beloond met elk vijf dagen gevang en 50 mark boet. Nu om een beetje treffelijk mensch te zijn, moeten de menschen eenige dagen Pensionaat gedaan hebben . Als 't van de duitschers komt, 't is eene eer. verkeer in het etappengebied. — De nieU' we strengere bepalingen maken het verkeeï tusschen de verschillende gemeenten zoo goed als onmogelijk. De treinen vertrekken ledig en keeren ledig weer. Enkele reeds uitgereikte passen werden vervallen ver-klaard. — Al de duitschers zijn in koortsige bedri j vigheid, men voelt de spanning van hoog tôt laag, ,van uit Vlaanderen worden telkens nieuwe troepen naar bedreigde punten van het front gestuurd. In verband daarmede zijn ook de voorschriften omtrent het ver-keer in Oost- en West Vlaanderen herzien Zon-der specialen reispas kan zelfs geen voetgan-ger buiten zij n eigen gemeente gaan. Ieder komt weer als op een eiland wonen. De vrees voor ontsnapping van déserteurs speelt hierin ook een roi. Immers op deze wijze, kan van het front moeilijk iemand door België heen, zonder ontdekt te worden . De enkele duitsche soldaten die nog over de Nederlandsche grens geraken, behooren dan ook meestal tôt de grenswacht. antwerpen. — Niettegenstaande ailes is men er nog niet in geslaagd de boterkwes-tie te regelen. Tôt hiertoe moet men nog altijd 11 tôt 12 frank de kilo boter betalen en dan is zij nog altijd niet te krijgen.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Ons Vlaanderen behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Parijs van 1915 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie