Onthoudersblad van West-Vlaanderen: tolk van den west-vlaamschen onthoudersbond

1819 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1910, 01 Maart. Onthoudersblad van West-Vlaanderen: tolk van den west-vlaamschen onthoudersbond. Geraadpleegd op 16 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/m03xs5k58m/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ABONNEMENTSPRIJS : i.oo frank per jaar (Vrachtvrij) Goedkooper voor de Genootschappen. Maandschriit tegen h.et cli-ank:rn.ist>ruili OPSTEL EN BESTUUR : BE.TJGGE : Oudenburgstraat, 26. AANKONDIGINGSPRIJS : Van i tct 5 regels .... i.oo frank. Elite regel meer 20 centiemen. Bij abonnement groote korting. Volksontwikkeling en Drankmisbruik. In de les der tweede Vlaamsche Sociale Week van Leuven zei ons Hoogleeraar Van Cauwelaert dat de twee grootste vijanden der veredeling van ons volk zijn de drank en de sport. Daarom is het hoogst noodig, zei hij, willen wij van ons volk een groot volk maken, willen wij hebben dat hetzelve meer eigen-weerde meer zelfsbesef bekome, die vijanden te bekampen, en het te leeren den zucht naar genieten, die den mensch ingeboren is, te voldoen in bet smaken van hoogere schoon-heden en edeler begrippen. De werkman dan, zoôals iedereen, bezit van natuurswege een zucht naar genieten, en het is ongelukkiglijk om dien zucht te voldoen, dat hij bij gebrek aan genoegzame ontwikke-ling, en gedreven door allerhande omstandig-heden, meest altijd zijn genot tracht te zoeken in het drinken. Het is dus noodig wil men dien vijand van het volk verwijderen, aan dit volk een andere manier van genieten aan te wijzen ; en het is dien in te slagen weg dien Hoogleeraar Van Cauwelaert zoo schoon heeft aangewezen. Neen, het is niet genoeg de gevolgen van den drank te bespreken en aan te toonen, om het volk ervan af te liouden ; men moet meer doen, men moet de oorzaak van het drinken opzoeken en deze oorzaken eerst en vooral uit den weg ruimen. Daarom is het noodig het volk te kennen in zijn huis, in zijn werken en zijn gansche leven. Ja, het is noodig te ondeizoeken of de ellendige huisvesting van vele werkheden, de reden niet is waarom zij liever in de herberg dan thuis zitten. De werkman,zegt Hoogleeraar Van Cauwelaert, zou moeten de overtuiging hebben dat er in het huishouden iets schoon iets verheven is. Hij zou er moeten kunnen leven om te beminnen wat hem omringt. Hij zou moeten de verzekering bekomen dat hij er kan de voldoening van zijn thuis genieten. Ja, hij zou moeten kunnen zoodanig het genot van het huisgezin smaken, dat hij waarlijk voelt dat er voldoening, dat er genieten bestaan kan in het huisgezin. Welnu is dat zoo? En waaraan de schuld dat het zoo niet is? De onbeperkte vrijheid welke het libera-lismus aan den mensch gegeven heeft, heeft voor gevolg gehad dat de eenen ailes en de anderen niets waren. De macht van heerschen bij de grooten, en de opçenhooping der enke-lingen in de fabrieken heeft gemaakt dat de zwakken geheel en gansch verplicht waren zich te onderwerpen aan dezes willekeur, wilden zij werk en brood hebben. De zucht naar bezitten was oorzaak dat men de onmach-tigen deed voortbrengen zooveel of het maar mogelijk was, met als vergelding juist datgene wat hem konde van den hongerdood afhouden. En dit ailes geschiedde, en geschied nog, onder en door een zekeren dwang welke van den werkman maakt dat hij aile eigen-weerde aile zelfbehoud verloren heeft. Zijn gansche leven is in de fabriek of op het werk, zijn huis kent hij slechts om er te slapen ; zijne kinders, zijne vrouw, zijn voor hem als vreemden. Zijn baas, zijne chefs, zijn-machien, dat is de hoofdrol van zijn leven. Dat neemt geheel zijne bekommering. Het eentooning gekreun der machienen gepaard met het dwingend gebieden van de meesters heeft hem zoodanig verstomt en verdwaasd dat hij niet meer ziet en weet dat er kunst en schoonheid ligt in hetgeen hij voortbrengt. Vrede en gerust-heid, zegt Hoogleeraar Van Cauwelaert, volgt uit de natuurbehoeften. Welnu zoo er in die natuurbehoeften een te kort is, zoo de werkman aile eigenweerde ontzeid zijnde, in zijn werk, in zijn huis, het genieten niet gevoelen kan en mag welke er behoort, dan is daar de oorzaak, zegt hij, dat men drinken wilt. In zijn werk voegt hij erbij zou den werkman moeten belang kunnen stellen, zoodat hij de kunst van het werk begrijpen kan. De werkman zou moeten de schoonheid kunnen vatten van hetgeen hij door tusschenkomst zijner werk-kracnten heeft teweeggebracht. Voor hem zou het werken moeten lief zijn, zoodat hij waarlijk met voldoening, met liefde werken kunne Hij zou moeten getoond worden en verstaan dat de zedelijke vorming de weg is van eigen voldoening. Immers het zelfbehoud is als de ader van het leven. Alleen zelfbeheersching kan den werkman vruchtbaar zijn. Het is dus plicht, wil men het volk van den drank afhouden, te zorgen dat men er toe kome, dat den werkman genieten kunne wat ons hierboven is aangewezen. Vandaar dan de noodzakelijkheid voor de werklieden van het oplossen der christene sociale vraag-stukken. Vandaar de plicht voor de leiders, van met het volk uit al hunne krachten samen te werken aan die grootsche werking; want, zegde Hoogleeraar Van Cauwelaert, 't niet te doen om rechten en plichten; 't is er om te doen met liefde naar het volk te gaan, en aan het volk te geven al wat mag en al wat kan. Geen theorie van recht en plicht : dat is een maximum; maar de maximale theorie van de liefde. Alleen dan wanneer ons volk ontwikkeld is in al zijne bestanddeelen, alleen dan wanneer we in plaats van dolle sportfurie en drank, aan het volk zullen schenken een degelijke beroepkennis, politieke en sociale ontwikkeling, een kloekegodsdienstige en zede-lijke vorming, en een breede verstandsontwik-keling, alleen dan zal ons volk wezen wat het wezen moet, een edel, christen, gelukkig Vlaamsch volk ! L. G. Vele kleintjes maken een groot Spaart of later bedelt ge uw brood. Prijzei) der Verkenningteekens. Wij hopen met betrouwen dat onze bonden ons nu in de steek niet zullen laten, maar goed propaganda voeren en elk een goede aankoop doen van insignes voor hunne leden, opdat men overal zie en waardeer dat 't getal drankbestrijders zoo gering niet is. De prijzen zijn uiterst laag gesteld, — voor doekspeld of breloque is't dezelfde prijs. 1/ Insigne in émail keuriguitgevoerd, 0,70 c. 't stuk. 2/ Niet in émail, 0,40 c. 't stuk. Wie er begeert in kostelijker metaal aan hoogere prijzen, schrijve. Bij groote bestellingen zal er een belangerijke afslag«zijn. Dat men dus rap inschrijve naar de Oudenburgstraat, 26, Brugge. Niet uitstellen a. u. b.! Waarom toch dit insigne of herkenningsteeken ? Waarom zouden wij toch insignes gaan dragen. Ik kan toch even goed drankbestrijder zijn zonder met zoo'n herkenningsteeken op mijn jas te loopen ! Voordat ik daarop antwoord, zou ik u eerst een vraag willen stellen, mijn beste. Weet ge 00k waarom sodaten een uniform dragen? Wel zeker, om hen van gewone burgers te onderscheiden. Bij het zien van het uniform weet aanstonds ieder dat hij een verdediger van 't vaderland voor zich heeft. Oolc al om de verschillende regimenten te onderscheiden, en om den soldaat meer te doen denken aan zijnen staat. Goed zoo. Pas die redenen nu maar toe op den drankbestrijder, en ge zult zien dat het dragen van het insigne niet zoo nutteloos is als het u toescheen. Als ge waarlijk drankbestrijder zijt, dan moet ge voor uwe meening durven uitkomen. Dat ge voor eene goede zaak strijdt, mag gerust iedereen weten. Welnu het insigne verplicht ons als drankbestrijder op te treden, ons kenbaar te maken als zoodanig. Het onderscheidt ons van hen die vijandig staan tegenover of onverschillig zijn voor de drankbestrijding. N° 3 M A ART 1910. 18e Jaargang.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Onthoudersblad van West-Vlaanderen: tolk van den west-vlaamschen onthoudersbond behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Brugge van 1892 tot 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes