Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

811 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 25 Mei. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/1g0ht2h911/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ONZE TAAL VI AANIH-.IO.N i,S tTnTTiTT ,* i'-î ~|TTI 11 KKmiKCTE Nr. 146. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Alten-Grabow, Gôttingen, Giistrow, Miinster, Soltau, enz. 25 Mei 1918. EEN INTERVIEW Gedurende de enkele dagen, die de heer Luitenant Van Rosseni en de steller dezes, in 't Munsterkamp hebben doorgebracht in April laatstleden, hebben we niet alleen kennis gemaakt met het Aktivisme van het Westfaalsche Vlamingenkamp, we hebben ook kennis gemaakt met het Aktivisme aan 't front, althans op afstand. Wij hebben namelijk een interview gehad met een Ylaming uit Limburg, die in de maand Maart gevangen genomen was. Het onthullen van de waarheid heeft ons toegelaten een blik te werpen in de hel van wantoestanden die aan 't front elke kiern van verbe-tering verstikken. Yan 't Aktivisme in Vlaanderen weten ze weinig af. Wat ze er van weten wordt hun dan nog bekend gemaakt door de meest waarheidlievende bladen als de 'XXe Siècle", "Echo Belge" en dergelijke, Ylaamsche krijgen ze ook wel te zien, maar ze komen over het algemeeri deerlijk gehavend uit de snijkamer van cen-soren, bedreven in do edele .snijkunst. Wel hebben ze loopgravenblaadjes, die uitkomen als de vledermuizen, maar die kunnen Jien niet inlichten over de voile dracht der zaken. Het geval Yan der Meulen b.v. was hun alleen bekend door de officieele dagorder die hun voorgelezen werd door een Waalsch luitenant. Aile tuchtmaatrege-len ten spijt werd ze ontliaald op geinor in de rangen. Die oproerige geest en wederspnnriigheid tegen het "Belgisch regiem" gisten vooral in de rustoorden achter de lijn, en niet zelden bruisen zij er op tôt een kokende Terontwaardiging die tôt daden overslaat. Yoor de Prans-kiljonsche officieren zijn zulke oorden dan ook ailes behalve ntsfoorden Een compagnie op oorlogsvoet bestaat nog uit 8 tôt 10 Walen en voor 't overige uit Ylamingen. Door den druk dier meerderheid hebben de Vlamiugen het toch ïoover kunnen brengen dat de mededeelingen voor wat den dienst aangaat ook in 't Ylaamsch gedaan worden. Walen en Ylamingeu worden dan gewoonlijk afzonder-lijk bij mekaar geroepen en niet zelden gebeurt het dat Walen, die een weinig Nederlandsch verstaan, be-ichaamd zij* in hun groepje te blijven en zich bij de Ylamingen stellen. Hij bevestigde mij dat voor een ééntalig Pransch bevel, niemand een voet verzet en worden er liedjes gezongen langs de baan, zoo moeten er een gelijke hoeveelheid Pransche en Vlaamsche gezongen worden of 't zit er op." Bijna elke week heeft er achter 't front een Ylaamsche betooging plaats, ingericht in den geest van den grijzen apostel Wate. Onze Limburger wist te vertellen van zulke betooging. Toen op zekeren dag zijne compagnie piket had, kwam er een mededeeling bij de wacht dat er vandaag weer een betooging zou plaats hebben en dat de betoogers als herkenningsteeken een stok droegen. Een peloton werd uitgezonden naar de verza-melplaats der betoogers. Dit peloton waarvan onze Limburger deel uitmaakte was gecommandeerd door een adjudant-onderofficier en beschikte over 9 machine-geweren. Gelukkiglijk heeft het peloton van zijn wapens geen gebruik behoeven te maken, want de adjudant zou voorzeker zonderling opgekeken hebben, toen op 't bevel "Peu" geen enkel schot zou zijn afgegaan. Eene had het kanon uit de moffel getrokken, 'n andere had de klopper verwijderd. Elk had een onzichtbaar stuk weggenomen. In z'n Limburgsch dialekt besloot hij : "De kons toch wal begriepen datte piotten neet op ein scheeten." Toen ik hem zei dat we na den oorlog niet meer zullen behoeven te betoogen, maar alléénlijk beschermen wat er nu opgebouwd is voor ons, door den Raad van Ylaanderen die Vlaanderen kultureel, economisch en politisch zelfstandig verklaard heeft, dan glimlachte hij ongeloovig en zei : "'t zou niet meer als recht zijn." "'t Zou niet meer als recht zijn ?" De Ylaamsche grond, die we verdedigd hebben en die ons bloed ge-dronken heeft, zou ont dus nog betwist worden ?— Door België ?— Nog altijd wordt er door de Entente op de trom geslaan voor het Icleine België dat is orervallen gewee»t door het groote Duitschland. Maar moest de wereld weten hoe die kleine, venijnige staat jaren lang binnen z'n grenzen een nog kleiner volk, de Vlamin-gen, verdrukt heeft, al de synipathieen yoor België zouden vervliegen als een droom van bedrog.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Göttingen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes