Nr. 112. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. ; 18? Augustusl917 Brief aan Kardinaal MERCIER Als dokumentatie drukken we hier den brief over, dien de Vlamingen van de Roomsch-Ratholieke gemeente in het kamp te Gottingen gazonden hebben "Aan Zijn Eminentie Kardinaal MERCIER, Aartsbisschop van Mechelen", Eminentie, Naar aanleiding van een paar artiekels, vérsche-nen in "Het Vlaamsche Nieuws", Jg. 1917, nrs 159 en 164*, onder hoofding "Zonderlinge Prak-tijkén" en "Waar gaan we naar toe ? ', nemen we eerbiedig de vrijheid Uw Eminentie, in naam van de Katholieke Vlaamse krijgsgevangenen te Gôttingen, het volgende voor te leggen : Dat Uw Eminentie, ter wille van de rust en van de orde, de priesters aanmaant niet openlik op te treden in zaken waarover de meningen verdeeld zijn, kunnen we best begrijpen ; maar wat we niet kunnen begrijpen is, dat deze ont-houding éénzijdig wezen moet, zooals afdoende wordt bewezen door enkele voorvallen, die ons uit bladen en andere bronnen bekend zijn, en die we met geen naam weten te bestempelen. Eminentie, Het is droevig voor ons, in onze ballingschap te moeten vernemen, dat onze priesters in Vlaan-deren ongestoord hun priesterlike macht mogen gebruiken, zelfs misbruiken, om de edelste inzichten van onze Ylaamse Katholieke mensen verdacht te maken, en haat te zaaien waar liefde moet groeien ; en dubbel droevig is het te vernemen, dat zij die denken kunnen in liefde, en handelen willen uit liefde, moeten zwijgen en zich binden aan een ordewoord waartegen hun geweten vaak in opstand komen moet. Eminentie, Yelen van ons zijn opgegroeid en opgeleid onder en met Ylaamse seminariesten en jonge priesters, en met fierheid kunnen we getuigen hoe voor-beeldig zovelen onder hen zijn. Maar uit die omgang weten wij ook, en we voelen het aan onszelf, hoezeer hun Ylaams-zijn hun leven als priester of toekomend prieîter heeft gesterkt en geadeld, hoe innig die twee vergroeid zijn in de leuze, ons allen heilig : Ailes voor Ylaanderen, Ylaanderen voor Kristus ! Die twee te willen scheiden, zooals dat blijkt te worden gedaan, ze zelfs vijandig tegenover elkaar te stellen of te laten stellen, is, Eminentie, een bange zielestrijd ontketenen bij priesters en seminariesten niet het minst, en daardoor de werkkracht in niet geringe maat verlammen ; de tweespalt in gedachten en gevoelens moet boven-dien voor later een eerlike en oprechte samen-werking op maatschappelijk gebied tussen priesters en katholieke leken onvermijdelik heel wat laatiger maken. Wat ons betreft, Eminentie, ons geweten wijst ons de weg : want niet de haat leidt ons, maar wel de liefde. En daarom spijt ons zozeer die ewige tegenspraak en tegenwerking van wege Kerkelike Overheid. "In dubiis libertas" was van oudsher de geliefkoosde leuze bij de Katholieken. In het belang van onze godsdienstige overtuiging zelf, voelen we er ons in geweten toe verplicht, tegenover onszelf en tegenover andersdenkenden, ten slotte toch altijd dit beginsel te blijven huldigen. Uw Eminentie durven wij dan ook met allen eerbied, maar destedringender te vragen of en hoe het doel van onze Vlaamse nationalistiese beweging, en de middelen tôt het bereiken van

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.