ONZE TAAL Nr. 157. Weekbladje voor de vlaamschsprskends krijgsgavaîsgenen. Alten-Gr&bow, Gôttingen, Giistrow, Munster, Soltau, enz. 10 Augustus 1918. Vlaanderen's Weezang aan cien IJzer Het vijfde oorlogsjaar begint. En terwijl we ®nze ooren nog tuiten hooren van het begeesterende zegege-juich der eerete geestdrift en we nog de dikgezwollen wierookwalmen zien die men na de eersts wapenfeiten de "petits belges" to«swa#ide is Tan uit het vechtsnd leger tôt ons overgekomen, die droeve klacht : "Ylaan-deren's Weezang aan den IJzer". In de inlêiding beoordeelen de beide helden Karel De Schaepdrijver en Jul'us Charpentier hun eigen werk volgenderwijze : "Het is eene opsomming van de straffen, afstelling#n "en vervolgingen, waaronder de Ylaamschhaterij het "heroplevend Yiaamsch gevoel aan den IJzer poogde "te versmachten ; een beschrijving van de stelselmatige "mishandeling, de marteling en de uitmoording onzer "volksjongens." "De feitert en gebeurtenissen zijn zoo bondig en "zakelijk mogelijk voergesteld. Wij hebben ons opzet-"telijk van uitvoerig kornmentaar onfhouden : de feiten "in hunne tragische brutaliteit zijn al te welsprekend "opdat men er nog persoonlijke indrukken aan toevoege." "Z«o zijn deze feiten lijk enkele druppels uit een "zee van lijden. — Aan hun bitterheid toetse de lezer "het matelooze wee van Ylaanderens mstrtelaarschap "aan den IJzer." Beigië gaf z'n "wit botk" uit, Vlaandcren heeft nu z'n bloeuboek uitgegeven. Vier jaar "vermengt zich het bloed der Vlamingen met dit der Walen, voor hetzelfde vaderland, waarvan zij beiden kinder* zijn" ? — Yier jaar teert Beigië op Vlaamsch bloed, op Vlaaîasche dapperheid, op Vlaanuche offerraardigheid. Yier jaar veeht Vlaanderen onder den deknaam Beigië en laat Beigië xich bewierooken door Entente en Neutralen. En waar is de erkentenis ? — Ze straalt uit elke blad-zijde van den weezang. Erkentenis ? Uit erkentenis propt men de tuchtkompagni«s op met Ylamingen, die hun recht vragen vooraleer te sterven ; uit erkentenis zendt men bij klaarlichten dag Ylaamschgezinden op verkenning uit om er des te gauwer van verlost te zijn. Maar zijn de Ylamingen dan waarlijk een slavenvolk, heloten ? De Ylamingen zijn noch beter no«h •lechter dan de andere volken, het zijn menschen met mensche-lijke oprattingen en menschelijke uitingen. Als elk ander volk houden ze vast aan vooroordeelen, aan het oude, en staan ze a. priori vijandig tegen het jonge en het nieuvr®. Zij zijn niet laffer noch moediger dan een ander volk, maar zoolang gaat bij hen ook de kruik te water tôt ze breekt Zij zijn niet verstandiger noch dommer dan een ander volk, maar zoo klaar hebben ze leereu zien, dat ze "hun laatste redmiddel in de omwenteling zullen zoeken. Laat de patriotten nu maar schreeuwen : "W&cht tôt de regecring teragkomt". Stop hun den mond mst "Ylaanderen's weezang aan den IJzer". 't Zeu wat schoons geweest zijn, de terugkom»t der regeering. Met wapperende vaandels en bazuingeschal zou ze ontvangen zijn geweest en Ylamingen en Walen zouden voorzeker mekaar omarmd hebben in de Belgische zegeroes. De regeering zou dan wel een proklamatie tôt het volk gericht hebben, waar tusschen de regels onder andere dit zou te lezen gestaan hebben : "We hebben de Ylaamsche eischen vergeten te Le Havre". In versneld tempo iou het leger naar huis gezonden worden, de wapens goed wegge»leten in de arsenalen, de gendarmerie versterkt en ontwapende Ylamingen eischt dan maar uwe rechten zoo gij durft. Met de wapens in de hnnd heeft de gansche Ylaamsche natie hxar recht gerraagd. Men heeft het haar niet gegeveu ? Vlamingen hebben het recht genomen. En het leger heeft die Ylamingen goedgekeurd. Roep nu maar franskiljonsche bende : "Attendez jusqu'à ce que l'armée revienne." Het leger is ons. En wat uwe Belgische maeht betreft ? De piotten hebben er hunnen buik van vol van uwe Belgische macht, van uwe Belgische officieren, uwe gendarmerie, krijgsraden en tuchtkompagnies. Ziet toe, of ze niet hetzelfde lot zal ondergaan als de Russische macht. Na vier jaar heeft men het Russische systeem omgeworpen en de hoogste waardigheidsbekleeders van hun voetstuk gekanteld, na vier jaar marteling zouden wij eok wel eens kunnen beproeven of het niet gaat. p g

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.