Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

981 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 06 April. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Geraadpleegd op 25 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/sx6445jr1s/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

MVI AAMnKRf N-I.S (VKTT7TT FTl'i OUI) (iFTTOTTGZS Nr. 140. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. et A^l 1Û1Q DE GEEST AAN T FRONT Wie vreemde landen bezoekt, krijgt een ruimeren en minder bevooroordeelden blik op de toestanden en instellingen van zijn eigen land. Het nationaal bewust-zijn wordt gelouterd door internationale gedachten-stroomingen in zich op te nemen en te verwerken. Aldus is het verklaarbaar dat de krijgsgevangenen in de Duitsche kampen van 't eerste uur af, toen nochtans de haat tegen Duitschland groot was, den kamp tegen de verfransching opgenomen hebben. Aldus is het eveneens verklaarbaar dat ginder, achter den bloed-IJzer, waar nochtans de entente-idee sprankelt tôt in de kleinste officiëele frontblaadjes, mannen zijn opge-staan voor het recht en de vrijheid ; en wel in zulk aantal dat de aalmoezenier Yan der Meulen, deze objectieve beschouwing kon neerschrijven : "Onze Ylaamsche jongens zijn rijp voor de revolutie." Er Is ons, ter inzage, een artikel ter hand gesteld dat onlangs verschenen is in een loopgravenblaadje. Het is algemeen bekend dat in de Ie lijnen de Ylaamsche propaganda het vinnigst doorgedreven wordt. De handschriften worden overgegeven van hand tôt hand en in 't geheim, want... opgepast voor de sabeldragende zoons van de Haversche hondenmoêr. Enkele uittreksels. "Dierbare Ylaamsche wapenbroeders ! Zooeven kom ik terug van 't werk en met beslijkte handen zet ik mij aan 't schrijven. Gij begrijpt wel dat iemand die den ganschen dag karweien doet, stilaan den dienst naar den bliksem begint te wenschen. Ik bedoel de parade-legerdienst, want als ik het goed naga, zijn bet toch domme streken, die hier uitgericht worden. Nu bouwen wij eene vesting, in dewelke wij ons in tijd van nood zullen terugtrekken. Maar men zet eerst ailes onder water en dan moeten wij ons terugtrekken tôt in de lijn die wij nu aan 't versterken zijn. Zonder te liegen: met droge voeten kunnen wij haar niet bereiken. Ja ! Ja ! De mensch is toch maar een dier. En wat kunnen wij er aan veranderen ? België is in oorlog. Maar ik heb gelezen dat Duitschland de zelfstandig-heid van Ylaanderen voorslaat. Bravo voor de Moffen. En gelooft me vrij, de oorlog zal niet ophouden voor-aleer aile volkeren zullen bevrijd zijn. De regeering weigert onze eischen in te willigen. Moet ous land dezelfde weg opgaan als Rusland ? Wij worden gedwongen van ivoorden tôt daden over te gaan, waarvoor ik elle oogenblik bereid ben. Of vragen zij niet beter, dan dat wij tôt daden zouden overgaan ? Zijn zij de oorlog moede ? Als 't zoo is kunnen wij doen wat wij wenschen. Het staat ons vrij te doen wat wij willen. Onze beden worden niet aanhoord ? Yergeet dan het vers niet : Hij strijdt nu duizend jaren Voor Vlaanderen's dierbaar lot... Als zij hem machtloos denken En tergen met een schop Dan richt hij zich bedreigend En vreeslijk voor hen op. Neen, vergeet het niet, 'want straks komt de dag waarop wij ons zullen doen gelden. Nog een paar weken wachten ivij op een antwoord en dan... tôt de daad. Morgen betreed ik weer de weg tôt de dood. Onthoudt dan rçiijn vurige woorden. Ylamingen ondersteunt uw dagblad. Het vaderland vergt uwe voile kracht ! !" Het revolutievuur smeult dus ginds aan den killen stroom. Vlaamsche malcontenten van den IJzer, Got-tingen reikt û de broederhand. Maar in godsnaam, hebt nog enkele weken geduld, want achter u en op zij u staan de Engelsche kanon-nen van Dublyn, die loeren om den vrijheidskamp der kleine nationaliteiten te strijden. Nog enkele weken uw leed verkroppen en wie weet of de wensch, die elken dag door de duizende strijders onder u, door duizenden gevangenen hier, door al onze bloedverwanten in 't innigste van het hart gepreveld wordt niet vervuld zai zijn : De gevangenneming van het gansche pseudo-Belgisehe leger. En dan allen naar Ylaanderen, het vrije vaderland PIET BESSEM.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Göttingen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes