Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

1876 0
21 september 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 21 September. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/jd4pk08452/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ONZE TAAL Nr. 161. Weekbladje vcet ù& viaamscbnprnkmaa krijgsgevangenen. È i;eu.-Grabow, Gofctingen, Giistrow, Miiias ;ar, S oit au, enz. 21 September 1918. HET DOODE PUNTP Neeu, we hebben nl'ft het doode pùnt Béreikt. — Dit zal eerst gebeuren als we voor de opening der rredesconferenti - zul'en staan. Maar er heerscht ontevredenheid, z>'gt men, en ze ait zich op velerlei wijze. Dit is een bewijs dac we neer kritisch worden ; diE is wel een vooruitgang. "Het aetivism# is naar de rnaan !" roept het Belgisch Dagblacl uit (27-8-'18) en spreekt zich ze!f tegen. Zegt niet dat onae beweging haar grooikracht heeft rerloren. Wât groait niec m«er aau ? Jlet aantal ictivi^ten ? Maar hieiin ligt ni#t de beteekenis van ons œstaan. Ons werd niet gezegd : "Gaat en vermenig-ruldigt u", wèl echter : "Gaat en onderwijst", of wi lan 100.000 zijn -of twee rnaai 100.000. É,en activist s niet zelfdoel. De rraag is niet of ons getal aangroeit. len kan beweren dat ons getal vennindert : Er zijn nkele afvailigen en we onfcd«kken in onze rangen vele ivonturiers en vele onbekwamen : ook gener. en dszen aoeten we aftellen. Dit is echter geen krachtvermin-lering, want onze offensieve geest wordt erdoor reiner n sterker, onze stuwkracht wordt intenser. We be-rouwen op onze ideocratie. Christus' leer der verzaking werd in Rome ook door jacheraars beleden. En aile Magdalena's-bleven hun loetedoening niet gecrouw. Desondanks heeft de hristene ideocratie gezegevierd. Wie van doede punt spreekt, gedenke dat wij ctivisten niet zelfdoel zijn. Het doel is Ylaanderen. We wilden, ged«rende den oorlog, Ylaanderen levend iaken voor het Buitenland en voor de Vl&mingen elf. Bij ons volk het stambewustzijn opwekken en rakker houien, en den volkswil opleiden. In het 'uitenland, betreflend onze nationale «trevingen, een penbare meening scheppen, met wier steun we de egeeringen zouden kunnen aanspreken en met hen ûderhandelen. I Ziîn vp hiprir» D'PR.lafto'rl P .Ta f "Wa '/iin aon «lao'ûr» .. Wij activisten zijn niet zelfdoel in Ylaanderen. We wilden ons volk bewust maken. Hebben we hier een doode punt bereikt P Neen ! Het geldt hier een psychische inwerking die aanhou-dencl gebeurt, dus niet alleen op debat-avonden en meetings. Het activisme bezit niet het monopolium van het Vlaamsch stambewustzijn. En de meesten âie uit vrees voor het mogelijk verlies yan ambt of aan- | zien of zelf uit vrees voor een deemoediging van Ylaanderen, zich niet ten gunste van 't. activisme verklaarden — zijn t©ch van h un Ylaming-zijn bewust geworden en veriangen dat eenmaal recht geschiede. We wilden den volkswil opleiden. Hebben we hier een doode punt bereikt ? Neen. Eén middel schijnt wel zijn doelmatigheid uitgeput te hebben : debatavonden en meetings. Immer "hetzelfde overtuigde publiek"... klaagt Jan Yan Ravenstein. De grootste schuld hieraan hebben de moties welke op het einde dier vergaderingen met "algemeene stemmen" aangenomen worden. Iedereen wil niet deel uitmaken van een actiyistisch publiek, maar iedereen kan te zijnent een dagblad lezen of een vlugschrift onderzoeken. En door koel overleg in een stille kamer beter dan door een dikwijls artificieele opwelling van 't gevoel in een vergaderzaaal wordt een goedzakkige meening tôt vaste overtuiging. * ❖ * En buiten Ylaanderen ? Voor de maand Àugustus 1914 wist het buitenland niets van de Yl. kwestie af. En nu ? De dagbladen in Zwitserland, Zweden en Holland, in Engeland, Frankrijk en in Duitschland, gewagen rsgelmatig van Activisten. Niet altijd met lof, gewis. Maar zelfs de ongunâtigste berichten over ons doen en zeggen, uitscheldingen en verwenschingen, roepen de aandacht op Ylaanderen. Wat denkt de verstandige buitenstaander telkens hij van activistenverraad leest ? "Hm anfiTriaftATi 9 — TAtrfin9tf>lliri<y • nnssivistfin Dp7fin

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Göttingen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes