- 286 — ' Wie zijn egoïsme het behendigst weet aan den dag te leggen, komt het verst in het maatschappe-lijk leven. Zie, waarde lezer, buiten uw kamp naar de tragische wereldfeiten die zich ontrollen, en zeg me of dat het gevolg is van liefde of eigenbelang ? Geen mensch twijfelt in het beant-woorden dezer eenvoudige vraag. Bepalen we ons echter bij ons krijgsgevangen-leven. Er zijn van die feiten die, oppervlaltkig beschouwd, zeer nietig schijnen, toch eene groote beteekenis hebben wanneer men ze wil doorpijlen. We hebben zich groepen zien vormen die eene kleine familie leken zonder vrouw. Stilaan zijn die groepen afgebrokkeld, hebben ze zich ver-deeld. Nieuwere groepen hebben zich gevormd, die zich op hunne beurt verdeelden. Elke groep heeft zijne eigenaardigheid en zijne intiemiteiten en elke groep zuivert zich langzamerhand van de slechte en schadelijke elementen die eraan verbonden zijn. Heeft dat " schadelijke „ element het bij het rechte eindje, ofwel de anderen ? Moeilijke vraag. - A. — TJit : " Een wccndeling in Krijgsgevangenschap „ Avondimpressie. Gebed voor Vlaanderen. God, onze Heer, zegen mijn land : de wind zingt zoo zacht in het golvende gras, of was 't een ldndje dat prevelt een beê, zoo zacht zingt de wind van den vrêe, zoo'n biddende kind... Ontwortelt ook de AdemUws toorns trotsche Rijken, [tartende eiken op aarde geplant — buig' Hij mijn land als het riet deemoedig... ontwortele 't niet... Zoo waaie Uwe Wind... God, onze Heer, zegen mijn land ! God, onze Heer, zegen mijn land : hoe klein is 't voor H, voor den Heer van 't Heelal ! van 't alphabet der volken de iota, en op de zee van de wereld een drop, zoo klein is 't voor U... Maar groot is 't voor mij : ook de drop is een [wereld, levenbepereld, synthese des kleurboogs, en haast in elk woord wordt de kleinste der klinkers gehoord... Zoo groot is 't door U... God, onze Heer, zegen mijn land ! God, onze Heer, zegen mijn land : de zonne nïjgt neer en de zonne rijst weer, en weer de dag danst op 't lijk van den nacht in 't bloedveld van 't Oosten geslacht door 't lillende licht... Hoe lang ligt op Ylaand'ren de nacht van het [lijden, 't baarkleed der tijden, de droom van den dood... Zal eind'lijk nu doomen [uit 't bloed der volken de dag en de gloed van 't herborene licht !... God, onze Heer, zegen mijn land ! God, onze Heer, zegen mijn land : de wind zingt zoo zacht in het golvende gras, of was 't een kindje dat prevelt een bée zoo zacht zingt de wind van den vrêe zoo'n biddende kind... Ontwortelt ook de Adem Uws toorns trotsche Rijken, [tartende eiken op aarde geplant — buig' Hij mijn land als het riet deemoedig... ontwortele 't niet... Zoo waaie Uwe Wind... God, onze Heer, zegen mijn land ! — Marilore. — Over Klassieke Muziek. Ôpgedragen aan vriend X. V. Het valt nogal dikwijls voor dat we bij het uitvoeren van moderne muziekstukken naast on» hooren monpelen : " 0 ! ik heb daar het land aan ; die " kiassieke „ muziek valt me te moeilijk ora verstaan ! „, al was het bedoelde stuk van louter romantisehen aard ! Naar aile bepaling, beduidt " klassiek „ : hetgeen den regels van het slag beantwoordt en als model kan dienst doen. Hij die iets nieuws uitvindt is niet meer klassiek, maar wel romantisch : daaruit volgt, als we de bestendige ontwikkeling van de wetenschap en de muziekkunst in 't oog houden, dat vele roman-tiekers nu rein klassiek zijn geworden. Zoo hebben we Beethoven, Mozart zelfs, en de geniale toondichters, die door hunne koene gedachte hunnen tijd vooruitvlogen, en als gevaarlijke ver-nieuwers werden aanzien, terwijl ze, heden ten dage, als de zuiverste klassiekers gelden ; onze nieuwere toondichters zijn hen verre vooruitgegaan door hunne liarmonische vermetelheid, hunne vreemde en durvende moduleeringen. Zoo kan het voorkomen dat een werk klassiek is naar den algemeenen vorm en zuiver romantisch in den harmonischen processus.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.