Nr. 69. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. 23? September 1916 Vatt Bloesems tot Bloemen. {Vervolg). Denkt dan aan den Heer in uw dichten e: doen : dankt hem in uw lied : Gods naam wez de grondtoon, zoo is 't onstedelijk. (x) Het kome echter uit eigen hart en hoofd; da: Weg, weg, met de tale die niemand en spreekt, hoe edel dun ook zij moog' heet en. G. G. G. bi. 175. ... Dan, weg met de oneigene tale en den schijn van elders geborgde gepeizen ; mijn zijt gij niet... G. G. G. bl. 9. Zij die niet oorspronkelijk denken of voele; kunnen, — zij zwijgen ! Tokt op eere ijdele ton, ton, ton, ze rolt, ze bolt, ze bommelt ; volt ze tot ane den bom bom bom, ze'n spreekt niet, of g'er op trommelt : die vroed is heeft, alvast, mijn tonnen toegepast. G. G. G. bl. 160. Het dichten is van God gegeven, Maar niet aan elk ende een in 't leven ; de kunst is niet gemeen. Laat bloeien al die roos mag wezen spruit helder, zijt git bion; maar dezen die ton zijn blijven ton! G. G. G. bl. 36. (1) Verg. G. G. G. bl. 147, 182, 143 "Zinge wie da lust te zingen „ en " Gewekt het stramme dichterbloed, alsook bl. 33 " O Lied „. 't Papier echter is verduldig, zegt het aloude spreekwoord : het moet alles verdragen, ook van hen die niet-zich-zelf zijn in hun spreken en schrijven. Gezelle zegt hierover : Blank papier, wat schrijft men op uw gladgeglimde bane, al niet... Schande, die ooit pen dorst roeren, en op u, hij'n kende u niet, blank papier, den stroom uitgieten van zijn herte, al docht het niet.. G. G. G. bl 141. Ook dit beeld komt terug wanneer hij van zijn eigen pen zingt in Longfellowsch rythme. Weg met u, penne, over 't gladde papier, uwe eigene bane en uw land ia 't!... Weg met u, penne, over 't gladde papier en rust niet, en rust niet, totdat de ziele liet zwellende tijdesgevoels... in brekende tranen vooruitstroomt! G. G. G. bl. 3-4. Nu vliege de pen over 't blanke papier en ruste niet... Zij voere de ziel van den ziener! Gezelle vare, lijk Elias, op den vlammenden wagen der verbeelding door al de wondersferen van zijn eigen Vlaanderen tot in de hoogten des hemels ! Gezelles visie is gegroeid op eigen bodem met bijbelschen ondergrond en draagt tot bij God : in heel zijn poëzie vindt men slechts een drietal exotische beelden, en ook datgene, wat Gezelle schreef onder invloed van vreemde autoren werd in den smeltkroes van zijn persoonlijke en christelijke scheppingskracht gezuiverd. Volgen we Gezelles blik van op den moedergrond der aarde, bevrucht door de levensspermen des zonnelichts tot waar hij stijgt in den afgrond der hemelen. De zonnemythe wordt hoogst-eenvoudig bij den

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.