Onze toekomst: christen-sociaal weekblad

863 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 30 Juni. Onze toekomst: christen-sociaal weekblad. Geraadpleegd op 24 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/n872v2dr8c/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ONZE TOEKOMST - . . □ RIE HAANDEN Fr. 1.35 CHRISTEN-SOCIAAL WEEKBLAD YERSCHIJWT ELXEN ZONDAG PER NU M MER IO Ctm. 30 JUNI 1918 BUREELEN : 1, Avenue des Ursulines - LE HAVRE 1e Jaargang - N° 17 De Christene Sociale Mers en îiet TaalYraagstHk Eini bëlingrljks dapnie In een van de zittingen der drij sociale studiedagen te Le Havre gehouden den 7, 8 en 9 Juni laatst, onder het voorzittingschap van den heer Hendrik Heyman, werd de onderstaande dagorde aangenomen. Het is wel zeer natuurlijk dat onze sociale voormannen hunne meening hebben uitgesprokem over zoo n' belangrijk nationaal en sociaal vraagstuk. De bewoordingen dezer dagorde zullen aile weldenkende Belgen naar het liart gaan. Een toon van diepe verkleefdheid aan liet Vaderland spreekt uit deze dagorde, alsmede de stem van mannen die, met liet volk levende, weten wat ons volk begeert betracht en wil. Wij zijn overtuigd dat deze dagorde den besten indruk maken zal. Ze sluit in hare besluiten — alhoewel meer op spe-ciaal sociaal standpunt staande wat ten andere voor sociaale leiders en voormannen beel natuurlijk is — nauw aan bij de protesten en dagorden van de « voor-zitters der Vlaamscke maatscbappijen », « Den Boerenbond », « Het Vlaamsch Belgisch Yerbond » en aldus wordt liet eens te meer bewezen dat aldezen die recbt en mandaat bebben te spreken uit naam van ons volk, volkomen 't akkoord gaan op deze twee groote grondbeginso len : oiiverbreekbare trouw aan het vadei-land en een eerlijke, rechtzinnige opios-sing van het taalvraagstuk. o-o De Christene Sociale werkers in Frank-rijk, Engeland, Holland en het onbezette België verblijviende, vereenigd in Le Havre den 7, 8 en 9 Juni op sociale studiedagen, belegd door het « Algemeen Chris-ten Yakverbond » van België. Oordeelende dat de staatseenheid van België een der grondslagen is waarop de welvaart der Belgische arbeiders gebouwd staat, spreekt zijne voile getrouwheid uit aan het ééne gemeenschappelijk Belgisch Yaderland. Teekenen protest aan tegen het uit* roepen van een zelfstandigen staat Ylaanderen in bezet België door mannen die daartoe geen enkel mandaat kregen van hun volk dat sedert vier jaren door den Duitschen bezetter het vrije spreken belet wordt, noch van de Belgen welke buiten het Yaderland verblijven. Oordeelende dat de oplossing van het taalvraagstuk uitsluitend behoort tôt de binnenlandsche politiek. Teekenen protest aan tegen aile Vlaam-sche of Waalsche Activisme, 't is te zeggen tegen aile vreemde immenging in het oplossen van het taalvraagstuk. Oordeelende dat het eerste « Natuur-recht » van elk volk bestaat in een volle-dige ontwikkeling in zijn eigen taal, en dat dit « Natuurrecht » door ons, van sociaal standpunt uit, >als heilig wordt aanzien met het oog op de stoffelijke, verstandelijke en zedelijke verheffing van den arbeidenden stand. Oordeelende anderzijds dat het Belgisch volk in elk opzicht. een groot belang- heeft bij eene eerlijke en volledige oplossing van de Vlaamscke kwestie, vooral in zake onderwijs van hoog tôt laag, bestuur, ge-recht en leger. Oordeelende dat de rechtvaardige oplossing van dit vraagstuk op voet van volledige gelijkheid der twee nationale landstalen, geene de minste afbreuk doet aan het recht van welk deel der natie ook — noch Waalsch noch Ylaamsch — recht dat door ons, sociale werkers, op gelijken voet wordt geëerbiedigd en des-noods zoude worden verdedigd. Oordeelende dat het gémis aan eene volledig Ylaamsche cuultuur een oorzaak is geweest van ergerlijke minderheid bij i den Ylaamschen werkliedenstand, sociale j 1 mistoestand die geen enkel weldenkend i Belg mag onrviersdhillijg lateoi.. ■ Oordt eh ndc dat het taalvraagstuk even als het alcoolvraagstuk, het vraagstuk van België's eoonomisicih herstel, enz., gedurende dezen oorlog werd gesteld en ' er geene enkele gegronde reden bestaat j om het voorbereiden eener vaderlandsche j en rechtzinnige oplossing te verwerpen. j Oordeelende dat de oplossing van het j Ylaamsche vraagstuk met grondwettelijke | middelen moet worden nagestreefd. « Noodigen dringend » de B-egee-ring uit, met het oog op heit grootste goed van het Vaderland, van nu af die maatregelen te treffen, welke de verwe-zelijking harer eigen f'ormuul « gelijkheid der twee nationale landstalen in rechte en in feite », op gebied van onderwijs, bestuur, gerecht en leger rechtzinnig en practisch tôt daden zou omzetten of voor-| bereiden. Betuigen hunne oprechte en onwrikbare ; gehechtheid aan onze nationale instellin-gen, aan onzen Koning, aan ons Leger en hopen dat het God believen zal België I in zijn gelieel als on.afhankelijken en 1 zelfstandigen staat, zegevierend met onze eerlijke garanten en thans verbondene landen, uit dezen oorlog t laten opstaan. j Beslissen deze dagorde openbaar te maken. De Vlaamsche Officierenschool Wij vernemen dat de belangrijkste der beloften door M. de Broqùeville korts voor zijn attredien gedaan, vervuld wordt. De of'ficierenschool voor de infanterie ; wordt hervormd en in twee afdeelingen , ingericht : een Fransche en een Ylaam-: sche. Dit is de eerste vrucht van het taai geduld, de moedige houding, de onwrikbare getrouwheid aan het Vaderland van onze Vlaamsche solda ten. De rechtstreeksche uitkomst dier lang gewenschte hervorming is, dat wij, bin-nen kort, eindelijk, in het Belgisch leger, Vlaamsche officieren zullen zien, volledig in hunne eigene taal tôt het militair beroep opgeleid. Maar de onrechtstreeksche gevolgen zijn van verdragenden aard. Het is de kiem, waaruit de volkomene taalgelijk-heid van het leger, op eene of andere manier, noodzakelijk moet opgroeien. Laat talrijke Vlaamsche officieren, met voile stambewustzijn, met degelijke en geheel Vlaamsche wetenschappelijke op-leiding in het leger optreden, en, na een kort tijdperk, zal de Ylaamsche taal hare voile rechten veroverd bebben. Waar staan nu de razende « ik-alleen-ben-baas-patriotten », die de getrouwe Vlamingen, enkel omdat zij de doodnoo-dige hervormingen behartigden als akti-visten en verraders bestempelden ? Waar staan zij nu, die, sedert het begin van den oorlog, aile Vlaamsch-gezindheid als eene antinationale strek-king wilden vervolgen en versmachten? Het politiek beleid en de wijze volhar-ding vau Frans Van Cauwelaert mogen, in dien maatregel, eene lang verdiende verreehtvaardiging vinden. Laat de Haversche correspondenten voor Holland en de « Flaminbochezeeve-raars » nu maar voort laster spuwen tegen den Vlaamschen voorman en zijne vrienden in het ministerie. Dit slaat hunne listen in duigen. ^ Bovenal, het Vlaamsche gedacht, de .Vlaamsche Beweging is gewroken en gewettigd. Reeds éénmaial was d© regeering — waar de Vlaamschegezinden voorzeker maar eene kleine minderheid uitmaken — er toe gebracht geweest, liet heerlijk grondbeginsel der gelijkheid der beide landstalen in rechte en in feite, uit te roepen. Nu begint de toepassing. Geene kracht op aarde kan de logieke gevolgen van het erkende grondbeginsel te niet doen. Het aandeel; veroverd door de Vlaamsche kultuur in het officierenkorps van Let Belgisch leger, is voortaan voor ons volk een onschendbaar erfdeel. Weg nu, tusschen de Vlamingen, de waanzinnige denkbeelden, die de wanhoop doen oprijzen. De toekomst behoort ons. Weg ook met aile verdeeldheid tusschen Vlamingen. Wat geef't het voor de slotsom van de Beweging, dat, op zeker oogenblik, de eeine wat verschilt in opvatting over de eindelijke verwezenlijking van ons aller ideaal? Dat ideaal is toch voor allen hetzelfde: de geheele, zelfstandige ontwikkeling van ons volk in zijn eigene kultuur. * Wat geeft het dat de eene wat drif-tiger of wat trager, dan de andere vooruit wil? Zoolang de Vlamingen in hunne alge-meene strekking vereenigd blijven, zoolang zij eenparig, bij elke gelegenheid, rechtzinnig medewerken, kunnen zij niet anders dan met rasse schreden hun eind-doel njaderen. Zoolang zij, wat er ook gebeuren moge, en hoe heftig de onrecht-vaardige tegenwerking ook woede, hard-nekkig getrouw blijven aan den strijd voor de geheele onaf'hankelijkheid van ons Belgisch Vaderland, kan niemand hun hunne plaats aan den vaderlijken haard oniteizeggen. De Vlamingen zijn de meerderheid. Zij zijn de wettelijke macht, zoo zij willen. Indien zij deze beide besluiten volgen: eensgezind zijn onder malkaar, getrouw blijven aan het Belgisch Vaderland, dan behoort de eindbeslissing hun toe. Laat u niet misleiden door de taktiek die onze listige tegen strevers der anti-■'.laamsche drukpers volgen zullen. Voorzeker — even al® zij getracht bebben de uitroeping van het grondbegin der gelijkheid tôt een onbeduidende woorduitslag te kleineeren te « minimi-seeren » — evenzoo zullen zij nu weten te vertellen dat de Vlaamsche offiicieren-school van geene waarde is. Dat hangt af van onze Vlaamsche jeugd. Zij moet zorgten, dat zij in igiroot getal den offi-cierengraad in de \laamsche school vero-vere.Zij moet_ er het voorbeeld geven der vaderlandsliefde vooral, der wapentucht, der studiezucht, en ook der hartelijke \iiendelijkheid met de W'aalisehe wapen-broeders. Ailes wat Vlaamsch is in het léger en in de^ regeering moet medewer- i i?m ^aamsclle sectie te doen gelukken en onze Vlaamsche intellec-tueelen moeten er voor zorgen, de talrijk-ste, de beste, de dapperste en de trouwste der Belgische officieren te worden. Dat, aile Vlamingen getrouw Bfijven, en het bloed onzer helden, voor Belo-ië 's i onafhankelijkheid gestort, zal tevens het zaad zijn van Vlaanderens herwording. HET VROUWENVRAAGSTUK VVat liet kongres der A. C. V., te den Havre gehouden ongelukkiglijk niet heeft kunnen bespreken, en wat nochtans de aandacht der inrichters en deelnemers had moeten opwekken, is 't problema der vrouwenkwestie na den oorlog. De beproeving der buidige droeve tij-den heeft genoeg de bekwamheid der vrouw tôt aile werken waartoe, tôt nu toe, t mannelijke geslacht alleen be-kwaam scheen, getoond. Door de vrouw werden de lastige mu-nietiewerken uitgeoefend, door haar werden menige diensten, zooals tram en treindienst, hospitaal en bureeldienst op-perbest verzekerd. Ongetwijfeld, zal den huidigen toe-stand als gevolg bebben dat ook in vredestijd de vrouw 5n aanzienlijkere plaats in 't maatschappelijk leven be-kleden zal. 't Staat ^ te verwachten dat met de vrede 'n nieuwe en uitgestrekte uitbrei-ding zal worden gebracht aan 't vrou-wenrecht op politiek gebied. Over enkele vier jaren was't met nen glimbach op de lippen, dat men van vrouwenstemrecht sprak : nochtans was haar reeds 't stemrecht voor de werkers-raden toegestaan.... 'n nieuwe dageraad is aangeliroken, ernstiger wordt er in ze-kere middens van den nieuwenzakens-toestand gesproken... 't Oogenblik schijnt gunstig om den nieuwen zakenstaat ernstig te aanschou-wen en te onderzoeken want deze zal op sociaal gebied 'n grootere invloed bebben dan men het wel schijnt te den-ken.Men zal er aan winnen dit* voorname vraagstuk van nu af aan, aan de dagorde der sociale werking te breugen : maatregelen dienen zoo spoedig moge-lijk te worden genomen ten einde de werksters en bureelbediendenverenigin-gen op sterken voet op te richten E. L. AAN ONZE LEZERS ï Zeer tôt onzen spijt moeten wij deze week Onze Toekomst op slechts twee bladzijden laten verschijnen. Het plotse-ling vertrek van personeel is daarvan de oorzaak. Wij hebben onmiddellijk voor vervanging zorg gedragen, doch onze le-zers zullen begrijpen dat de tegenwoor-dige omstandigheden het niet gemakke-lijk maken onmiddellijk in het euvel te voorzien. Wij hebben echter maatregelen genomen opdat voortaan het blad weder op vier bladzijden zal verschijnen. Wij roepen dus de toegevendheid onzer lezers in. In tweede plaats noodigen wij die lezers, die liet blad bij losse nummers koo-pen, beleefd uit zich te abonneeren. De losse verkoop verhoogt onnoodig het pa-pierverbruik. Wij hebben daarom beslo--ten zooveel mogelijk den in Engeland met gusti'gen uitslag bekroonden maatregel van uitsluitend bij abonnement te verkoopen ook voor ons blad toe te passe n . Zij die dus nog geen abonnement na-men, worden verzocht zulks thans te-doen en hunne inschrijvingen te zenden aan ons kantoor. 1, Avenue des Ursulines, Le Havre Steunt ons door een abonnement te nemeir In ons Hoekje. 0-0 « Ge moet eens komen als de trap is afgezaagd » zoo zullen u antwoorden wie ge aanspreekt over hun zonderling gedrag, die ge verdere vraagt waaraan ze bet geoorloofde of ongeoorloofde toetsen. Maar de trap der uitvluchten, der verontschuldigingen is al afgezaagd sedert twintig eeuwen. Ja, 't is twintig eeuwen geleden dat de rijke jongeling aan Christus de vraag stelde : « Wat goeds moet ik doen ? ». Dat ook Pilatus zijn twijfel verklaarde : « Wat is waarheid ? » Het is toch zoo eenvoudig voor wie metterdaad de voile menschelijke ontwikkeling betrachten. Want Christus was niet gekomen om de natuurwet of de wet der tien geboden af te sckaffen, maar om ze te volmaken. Willen we bijgevolg volmaakte men-schen worden, laten we ons zelf en d& onzen opvoeden volgens de Evangelische leering. Laten we worden de beste menschen, de gehoorzaamste kinderen, de getrouwste echtgenooten, de bekwaamste vaklui, de eerlijkste staatsburgers, de hardnekkigste. Vlamingen, de vurigste Ckristenen. Niets afschaffen wat er diep mensche"-lijk-eerlijk in ons leef't, maar ailes volmaken naar Christelijken zin. Niets loshaken van onze natuur, maar ailes vastankeren in het geloof. Waar Christus' leer als levensregel geldt, daar glanst de schoonste waarheid, daar lieerscht het zuiverste recht, daar huist de blijdste broederlijkheid, daar bleeit de edelste vrijheid, daar praalt de schoonste kunst. De geschiedenis der Katholieke kerk staaft bet door voorbeelden bij aile vol-keren in aile tijden. Willen wij de gaafste ontwikkeling voor ons volk, ons gezini ons zelf, _we moeten naar Christus terug, naar zijn geloofsleer, naar zijn zedeleer. Op geen stuifzand zullen wij dan bou-wen, maar op eeuwig-sterke rots. Niet naar menschelijke grillen, niet naar de mode-van-één-dag, niet naar de belangen eener partij, niet naar aile weer en winden, zullen we ons laten wenden, maar vasten koers zullen we zetten naar den poolwijzer van aile menschelijk en waatschappelijk bestaan ; naar Christus.Bij Hem is aile goed, aile geluk, aile bevredTging te vinden. Bij Hem is de maatstaf te zoeken voor aile ontwikkeling, voor nu en hierna. G. VANDERBEEK.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Onze toekomst: christen-sociaal weekblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Le Havre van 1918 tot onbepaald.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes