I s^ii Jaargan Nr ,n Geïllustreerd blad voor nn7P Innn-Atic pt-i M AICIAC Signoorken r :: Verschijnt den lsten en den 15den eiker maand :: Tp VPrkriiapn hii Hp vn/irnnnms+p rinarhlnrivprlmnnprc Abonnement: fr. 1.25 pei • T\ ^ . P j r Bijdragen eri abonnemente worden ontvangen : Oranje X. 4f\A A „1 De Legende van de Koekoeksklok(1) Het Duitsche dorpje «Kesselberg», in het Zwarte Woud, is steeds vermaard geweest om zijn houten klokken. Er kwam echter een tijd, waarop de men-schen genoeg kregen van het werk der Kessel-bergers. 't Werd mode zich kunstig door ma-chienen bewerkte klokken aan té schaffen. De handenarbeid uit het Zwarte WToud werd minder dan te voren gewaardeerd. Het gevolg was, dat de loonen der klokkenmakers achteruitgingen. Ten slotte viel er nog maar zoo weinig te verdienen, dat de jonge, sterke kerels bij troepen te gelijk het dorp uittrokken om in de stad werk te zoeken. De groothertog die over het Zwarte Woud regeerde, zag dit met leede oogen aan. Hij was trotsch op Kesselberg, en de geslachten van klokkenmakers, die het had voortgebracht. Hij wilde niets liever dan dat het dorpje ook in de toekomst zijn faam van goede klokken te leveren, zou kunnen handhaven, en daarom loofde hij een prijs uit van 3000 gulden voor wie in den komenden winter de schoonste klok zou weten te vervaardigen. Het gerucht deed als een loopend vuurtje de ronde. Drie duizend gulden, dat was meer dan een houthakker in jaren en nog eens jaren kon verdienen, zelfs al zocht en vond hij werk in de stad. Bij troepen tegelijk keerden de jonge, stevige kerels naar Kesselberg terug. Ze hielden van hun dorp, en zijn donkere bosschen. Ze voelden zich er veel vrijer, veel gelukkiger dan in de bedompte stad met haar hooge huizen, en nauwe .straten, en nu er een kans bestond om met drie duizend gulden te gaan opstrijken, ja, waarom zouden ze nu niet terugkeeren naar het (1) Bedoeld wordt hier de houten hanghorlo-ges, waaruit een koekoek te voorschijn komt, T1T n r/-\ V» nnii ttQ'pIt'ATI 1 rvf, stille dorpje, waaraan ze hingen met geheel hun hart. Den geheelen zomer döor heerschte er in Kesselberg een drukte van belang. Nooit hadden de bijlslagen zoo krachtig weerklonken; Nooit waren er zooveel spaanders gevallen als in het gedenkwaardig jaar, dat de groothertog dién geweldigen schat van 6000 frank had uitgeloofd.+ In het dorpje was toentertijd een veertienjarige geitenhoeder,Gerard Walden genaamd.De jongen was in huis bij zijn grootvader, den ouden Hans Walden, dien men in zijn jonge jaren den knapsten klokkenmaker van 't Zwarte Woud had genoemd.. Met het klimmen der jaren had grootvader Walden zijn ambacht moeten neerleggen, omdat hem de middelen tot uitoefening er van ontbraken en nu leefde het tweetal reeds geruimen tijd van hetgeen het geiten-hoeden opbracht. Jn Enkelen keer, als de een of ander in het dorp druk werk had, werd grootvader Walden's hulp wel eens ingeroepen, en als dat gebeurde, verdiende hij een goed dagloon ook; maar... zooals gezegd, de klokken raakten de mode uit en de Kesselbergers waren blij als ze zelf nog een schamel broodje halen konden. 't Bericht van de uitgeloofde 6000 fr. had ook op den ouden Walden diepen indruk gemaakt. Hij sprak er met zijn kleinzoon over, die hem aanried deel te nemen aan den wedstrijd. Grootvader antwoordde er in het eerst niet op; ten langen leste echter zei hij : —Och, de zaak is dit: Tien, vijftien jaar geleden kon ik mij met den besten klokkenmaker in het land meten; maar nu... Ik weet niet, er zijn in den laatsten tijd zooveel jonge krachten bijgekomen en dan ook, we hebben geen geld om ons het noodige aan te schaffen. Hout vinden we wel in het bosch; maar verf, hoe komen we daar aan? Ik heb juist gehoord, dat ze, wat de kleuren betreft, in het dorp ontzettend veel werk van de klokken willen maken. T TT *'

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.