/,.n,W IAMm 11\\A Prijs per nr 5 centiemen 10e Jaar, IV 21 POLDER EN KEMPEN Wekelijksch Nieuws- en Aankondigingsblad Inschrijvingsprijs : I 3,io fr. per jaar. I Voor den vreemde de verzendingskosten erbij. ■I jiw schrijft in bij den uitgever, bij de briefdragers en il de postkantoren. Drukker-Uitgever : A. DE BIEVRE BBASSCHAAT Aankondigingen : Volgens tarief. Brieven, p»kken, enz., franco toeaturen. Het recht annoncen en artikels te weigeren is voorbehouden Itder nummer van POLDER EN KEMPEN bestaat ten minste uit 1BL A-IDZI JIDIÎIilSr VRIJE TRI BU U N Y Breede Wegeq I Er is dus een tegenspreker opgetreden: L wel, een man van 't vak, die in zakc fcegenis thuis hoort, en die zijn artikel Lvangt met de verklaring het vol-komen eens te zijn met ons. I Als dan, bij 't voortzetten der lezing. le blijde tegemoetkoming, die voile-fa eendracht zich tôt tweedracht ont-Likkelt, dan kan ik dat slechts aan mis-lerstand toewijten : in hoofdzaal ■jn we 't eens, naamlijk, dat eenzijdig-Bieid in de opvatting van straatverbree Hing tôt verkeerde oplossingen leidt Bat aile gezichtspunten moeten in aan perking genomen. Het verschil bestaa [dus enkel in punten van ondergeschik | Nooit is door ons gezegd, dat eng Lnen met hoeken en kanten.de idéal pegenis zij. We hebben er inderdaai ■net kracht op gesteund, dat in algemec pu regel, schoonheid voor doelmatig Heid, voor gemak van verkeer moe [wijken, en dàt, niet enkel voor groot [banen, maar voor allen landelijken we{ fonderscheid maken tusschen groote e peine banen is dus overbodig : het gi [zegde geldt voor aile wegenis. t Vervolgens weze opgemerkt, dat klii jkert-, asphalt- en ook houten wegc [door ons niet zijn verkozen om hun schooi [heid (deze schijnt ons net gelijk vo< aile stelsels), maar even voor het -gen< Belve van de benutters van den we [Asphalt- en houten wegen zijn effc als een spiegel, en leveren geen molek stof op, er mogen dan nog honderd aut< per minuut voorbijvliegen. Zulke voo jdeeleu zijn zeker te waardeeren, en m gen niet worden onderschat. Dan w: [het ons dunkens heel natuurlijk, h ontbreken zulker banen, zelfs in de rij. ste kwartieren der stad Antwerpen, Imogen toeschrijven zoowel aan kost< van eersten aanleg als aan kosten v: jonderhoud. Maar is het zooals u ze§ jzelden het geval dat de geldvraag e< 'em is voor den stratenaanleg, dan mi er rechtmatig toch wat beters gewenschl worden dan de steenwegen die we ni bezitten. Er zijn tegenwoordig menschen du denken dat men kost wat kost aile stra ten keersrecht moet trachten te bekomen aile nieuwe banen worden feitelijk vol komen recht aangelegd. Ons inziens i: een lichte kromming niet nadeelig voo: het verkeer ; voor de afwisseling in he landschap, en om het zicht der huizei beter doen uit te komen, is ze wenschens waard. En wat verbreeding van bestaandi straten aangaat, daar schaadt men zee dikwijls de boordeigendommen : eei architekt plaatst niet lichtzinnig ziji villa op een bepaalden afstand van dei weg, zelfs de bewoner van een heel gewoo! huis kan fel aan het kleine hofje vôôr ziji ; venstertje houden. De bevoegde over heid mag dus die eigendommen zonde behoorlijke vergoeding niet schaden, e: roekelooze verbreeding worde volstrek vermeden. t Heel anders is het met nieuw aan t t leggen straten, midden door het veld hier is het louter profijt voor de boorc 3 eigenaars, en heel billijk kan het ziji e dat deze den grond niet enkel kosteloc i afstaan, maar nog behoorlijk de bouwko: ten der straat meê dekken. - Dat overdreven verbreedingszucl t soms wel eens tôt uitdruk komt, meene e we te mogen afleiden uit het feit, dat vo( een bestaande Brasschaatsche straat, ee n verbreeding op 26 m. is voorgeslage geweest. Wij met en de noodîge breed als volgt : trottoir, 2.5 m. ; plaats vo< i- stilstaande rijtuigen, 2 m. ; rijbaa n 5 m. ; velobaan, (die onze goede wil 1- nog toegeeft) 1.5 m. ; een dubbele trar >r baan, 5 m. ; een trottoir, 2.5 m.. Tota >t 18.5 m.. Men merke dat de voorgestel trottoirs elk nog 0.5 m. breeder zi ;n dan die van de Bredabaan.Wiezaldurv ni bcweren dat, op n Km. van het Stac >s middenpunt, binnen honderd jaar plaa' r- gebrek voor het verkeer zal bestaan 3" zoo 'n baan ? is Men ziet, dat we niet overdrijvc ït maar wel de juiste middelmaat houdt te- We hooren niet tôt dit slag van mensch< te die als reaktie tegen de overbree ;n « eilanden » van straten, het voor go m aanzagen verkeerswegen aan te legg ;t, van 4 m. breed : dat hebben architeh ;n verwezenlijkt (in een tuinstad bij Dr ig den, meenen we). Mocht deze korte «amenspraak e 1 ietwat toe bijdragen, om de bevoegdi overheid onzer Polder-en-Kempen-g' meenten, — welke, zonder twijfel overa met vooruitstrevenden geest bezield i — te vrijwaren van aile eenzijdige be sluitselen, dan ware het doel van di schrijven ruimschoots vervuld. Berlijn, i8-5-'i4. Cyriel De Bièvre Nog over Wejen i —————— Waarde Heer Hoofdopsteller, In uw nummer van Zondag 10 Me las ik met genoegen dat de steller va het artikel «Natuur- en Stedeschoon de door het Komiteit der IJzerenweglaa vooruitgezette thesis met warmte oudei r steunde. 1 De schrijver van het artikel, Hee t Cyriel De Bièvre, die op dat oogenbli in Berlijn vertoefde, zal er wellicht d e wondervolle villenkolonies Grunewald, N colassee, Wannsee of Neubabelsberg doo gewandeld hebben, waar de straten, rij t overschaduwd door eeuwenoude boomei niet breeder zijn dan onze IJzerenweglaai alhoewel het auto- en rijtuigenverkeer -veel drukker is dan bij ons. Deze villenkolonies liggen —- ik zc n haast zeggen — zoo goed als in de bosschi ,r verscholen ofwel zijn ze gelegen aan d< ,n oever van een zeer schilderachtige « sec ,n of meer die, gevormd door de Havel en < ^ Spree, in de omstreken van Berli ,r menigvuldig voorkomen. n, De nieuwerwetsche Duitsche stedebo u wers zijn niet alleen technisch geschool a- vakmannen die weten hoe men strat al bouwt die aan aile eischen voldoen, ma le ze zijn — ondanks de hedendaagsc jn materialistische zucht naar stoffelij ;n welvaart — nog altijd gebleven wat h Is- Duitsche volk immer is geweest : mann :s- van hart en van gevoel. Voor hen bestE jp de schoonheid niet alleen in het omlegg van rationneel opgevatte en doorgevoei :n, gedachten, steunend op het doelmat :n. en praktische in het verkeer, zooals ;n, i° en de 2° luidt van het door Heer de Bièvre vooruitgezette stelsel, maar voo ed in het zoeken, in het behouden van al v en kan bijdragen tôt de schoonheid van ] ■en geheel, zooals Heer De Bièvre zeer ter» 3S- zegt in de 3° zijner thesis. In princ sluit ik me dus geheel bij zijne zienswi r aan, alhoewel ik de schoonheid liefst op 3 het voorplan zag treden. ; En om bij zijn eigen voorbeelden te I blijven, verkies ik — zooals hij — de 5 bochtige en veel minder voor het verkeer geschikte Leysstraat en Meir, verre boven t de rechte de Keyzerlei, nochtans veel beter voor het groot verkeer geschikt. En in zooverre onze meeningen gelijken tred houden mag ik er wel bijvoegen dat we hier de hand reiken aan het schoon-heidsbegrip onzer aloude Gothische school die — in strijd met wat vroeger de Grieken en later hunne navolgers de mannen der Wedergeboorte daardoor verstonden — eerst en vooral de gevoelens van het han l> en slechts daama de gedachten van den II geest, in hunne kerkelijke, burgerlijke en " krijgsgebouwen alsook in den aanleg n hunner middeleeuwsche steden,vertolkten. Vergeten we niet dat de ziel van eer volk zich uitspreekt in de kunst, een macht ^ spreuk die de groote Engelsche wijsgeei Carlyle als volgt omschreven en verstaan ;e baar lieeft gemaakt voor de massa 1 « Liever het rijk van Indic te verliezen dan eenen Shakspeare te derven ». Het verwondert me dus niet vai iemand, als ingenieur De Bièvre, di met zulke schoone edele princiepen door "r trokken is,te vernemen, dat,door de straat verbreedingszucht in en rond Antwerper IU maar al te dikwijls het schoone verwaai ;n loosd wordt. Ik begrijp ten voile zijn ;n vrees de lichte krommingen der Donksclu ; " baan, die zich tusschen een paar breed Ie grachten slingert.wcldratezienverdwijnei )n omdat zich aan den zoom dezer grachte oude knotwilgen klampen wier slinge u- takken de overgroote rhododendrons d de aan d'overkant te bloeien staan, vriend' en lijk toewuiven. ar Dit allerbekoorlijkst plekje te doc he verdwijnen, ware eene misdaad ! ke Wat me anderzijds wèl heeft verwo; un derd, is het artikel Breede Wegen dat a en antwoord op dit van Heer De Bièvre c .at 17 Mei daaropvolgend in Polder en Ket en pen verscheen. de De steller van dit zonderling stu ige Heer Louis De Winter, begint met de verklaren dat hij ten voile de gedac De ten deelt, door Heer De Bièvre in Natuu ral en Stedeschoon vooruitgezet, om te ei /at digen met ailes te verguizen wat hij ee îet maal aanbad ! Hoor zijnen lofza ;ht over het dichterlijke van den buiten iep Al 't natuurschoon, al 't poëtische d jze een landweg aanbieden kan, al wat z karakter uitmaakt en hem onderscheidt van de muffe stedestraten, moet eer-biedigd en behouden worden. De ziel heeft ook voedsel noodig, behoeft ook bevrediging ; heeft zelfs den stap vôôr de praktische en stoffeli]ke belangen van 't lichaam ! » En zoo duurt het nog een eindje voort, over de poëzie, 't landelijk schoon, enz. enz. ; bref, le touchant accord van het driemanschap : De Winter, De Bièvre en De Vos is voltrokken, om den gemeenschappelijken tegenstrever — namelijk den steller van het stukDichters en Prozaschrijvers — voor goed neer te halen ! Schoone liedjes duren echter niet lang, daar we eenige regelen verder de « Open-bare Gezondheid » liaar drakenkop drei-gend zien opsteken, gereecl om al dat mooie van daar even op te happen ! Wat al gruwelen zijn er al niet. gebeurd in naam der Openbare Gezondheid ? En clan volgen de klaagliederen van Heer De • Winter : « Is 't wel mogelijk idealen te : verwezenlijken waarvan er velen hunne dood reeds vinden in de wieg ?... Is 't wel mogelijk enge banen, stille waters.planten- 1 groei te behouden in een tijd van autos,mo- 2 tos, vélos en karren ? Zal de wandelaar - op smalle wegen het ongezonde stof clat - de autos doen opdwarrelen niet in grooter , dosis inademen dan op breede ! ? Wel, beste Heer, snap je dan niet dat wij, e IJzerenweglaanbewoners en meer anderen die in ons geval zijn, liever aan een dorp-e straat wonen dan aan een staatsbaan 1, juist om van al dat gerij en gerots bevrijd n te blijven ? Zijn er geen breede Staats- en r- Provinciebanen te over die steden en ie dorpen verbinden om toe te laten dat î- we de weinige dorpstraten als dusdanig behouden ? Uwe voorgestelde verbreedin-u gen zouden dus in feite hierop neerkomen dat ook wij van de groote voordeelen ! ! i- gingen genieten, die autos, motos, en vélos ls verschaffen ! We danken er U lekker voor,.. >p die moeten maar omrijden — zooals in n- vele straten van datzelfde Berlijn «polizei-lich geboten » wordt — om ons arme wan-k, delaars de enkele wegen te sparen die te ons nog resten. En wie spreekt er hier h- ten slotte van smalle straten op den r- buiten, als er waarentig honderd, duizend n- smallere bestaan in wereldsteden, als n- de Nieuwstraat te Brussel, de Strand te ig Londen, de Hoogstraat te Rotterdam en : te Keulen, de Friedrichstraat te Berlijn, at enz. enz.waar niet tien of twintig, maar jn tien- of twintig duizend autos, karren en IFïUILLETON VAN Polder en Kernj DB GEBROEDERS C0PPE1 Novelle door GUSTAAF SEGEF Lid der Koninklijke Vlaamsche Academ 5 VIII. Coppens had Kee geschreven, dal haar « een bezoek zou brengen », en had hem geantwoord, dat « Mijn Pastoor haar de toelating gegeven bezoek te ontvangen ». 's Morgens, heel vroeg, nam Cor zijnen mispelaar ter hand en ging op Louis en Lou vermoedden niet eens, hij uit vrijen ging ; zij dachten, da ln den omtrek een huis wilde koope huren. 't Was in de Lente ; de hemel was b en het koren was groen ; de leeu\ tierelierde ; doch dit ailes liet Cop v°lkomen onverschillig. Hij stapte reede schreden over den steenweg, ; i dien wilde meten. Zijn groot, c Versch geschoren aangezicht ; zijne k" schouders, stevige beenen en onget °uding deden hem tien jaar je ' Voor&omen dan hij was. Hen. De vrijer droeg een donkerbruin jasj == en dito broek ; de kleermaker van Laai hoven hadde de fahshonables onzer stede ltq niet kunnen bevredigen ; de snede va ^ ^ Cornelis kleeding was niet van de laatst mode, en zelfs paste zij onzen vriend maa half. Doch men bemerkte, dat Coppen de kunst verstond zoowel nevens de slijl ie plassen als tusschen de stofwolken t stappen ; geen spatje kleefde op jas e broek, als hij in den voormiddag op <3 : hij pastorij van Kraaigoor aankwam. Kee Kee wachtte hem in de keuken af. heer De meid was netjes, naar heuren stan had gekleed. Ailes was kraakzindelijk. Kee was eene kloeke fluksche vrou% nelis Ze schonk Cornelis een glas Trappistei reis. bier in ; dit gaf hem onmiddellijk den moe dat om met zijne vraag voor den dag te kome: t hij « Wij zouden samen moeten trouwe n of Kee », zegde hij. « Ge weet wie ik ben ». « Heel goed, Cornelis », antwoorde lauw ze, met neergeslagen oogen. « Ik heb g rerik dacht, dat ge daarvoor zoudt gekomen zi pens Ailes heb ik gewikten gewogen en Mijnhe met Pastoor raad gevraagd ». dsof, — « Welnu » ? >pen) — « Mijnheer Pastoor heeft mij g oeke antwoord, dat gij een heel braaf mens' ogen zijt, en dat op uw gedrag niets af te wijz inger valt. Hij voegde erbij, dat, indien hij zi belang moest raadplegen, hij mijn huweli e sterk zou afraden, aangezien mijn vertr - hem zeer ongelegen zou vallen. In zul m gewichtige zaak moest ik echter zi u beslissen ». e — « En uw.besluit » ? vroeg Coppei r nieuwsgierig. s — « Ik zal mijn hert rechtuit spreken zei Kee, de oogen weer opslaande. « Zoo: e gij wellicht weet, heb ik Mijnheer Gilc n mans « aan zijn eind gebracht », die r e een goeden stuiver heeft gemaakt, mine echter dan de menschen denken. Als met Mijnheer Pastoor over uwe kon d sprak, liet ik mij ontvallen, dat ik op ir nen ouden dag misschien aan den sukl v. zou geraken. Dan vatte hij vuur, en zeg 1- dat hij mij het huwelijk niet wilde afradi d doch, dat hij maatregelen genomen h; 1. opdat mij, ingeval ik bij hem bleef, no a, iets zou ontbreken. Dat is veel gezej Ik kan dus moeilijk toestemmen ». e — « Maar, onnoozele », merkte Copp< e- terecht aan, « als we trouwen, zijt ge \ in zelf uw leven lang gebrood ». er — « Ik weet het », hernam Jou ; « m; beter dan hier kan ik het nergens hebb En het geld, dat Mijnheer Pastoor e- ! zou gemaakt hebben, ware weggegoc :h Ik heb een ander voorstel. Mijne zus sn : Melanie kent het huishouden en de keul jn evengoed, wat zeg ik, beter dan ik. jk heeft eenen schoonen stuiver gespaai îk doch heure laatste diensten zijn erg tege <e gevallen en waar ze nu woont, kan ze 1 ;lf niet langer keeren. Ze zal blij zijn met een huwelijk aan te gaan, en mij zal 1 is. genoegen doen. Ik zal u haar adres geve ga er naar toeen ze zal seffens ja zeggi », Dat ge eene puike vrouw aan haar z ils hebben ; daar sta ik borg voor ». .e- — « We zullen uwen raad volgen lij zei Cornelis, opstaande » : mijne reis .er dan toch niet nutteloos geweest ». ik Kee schonk het glas nog eens vol, ist schreef het adres van Melanie op ( ij- bladje papier ; Coppens stak het in zi cel portefoelie, en trok terug naar Laarhov de IX- id, De Kop was stellig geen opmerki oit anders hadde hij aanstonds gewaar ;d. worden, als hij bij Melanie Claessens, de Peerdenmarkt te Antwerpen afstaj :ns dat Kee hare zuster op het bezoek 1 an den vrijer had voorbereid. Dat zij de fel had aanbevolen, dat zij haar st lar had aangeraden de hand... maar vo< en. het fortuin van den kerkmeester -mij Laarhoven te aanvaarden, zag Corn ûd. niet, zoo meesterlijk verstond Mel; ter de kunst om comedie te spelen. cen Melanie Claessens, die een paar ja Ze ouder was dan hare zuster, was dan :d ; | uitermate doortrapt, loos, ietswat, r t n- het schijnt, noodzakelijk is, om met vrucht let op het groot theater, dat men het leven u heet, zijne roi te spelen en vol te houden. iet Want, het vooruitzicht aan een huwelijk a ; met Cornelis Coppens, maakte haar toch in. toch zoo gelukkig ! En zij moesten dit lit verborgen houden. Zoo min als hare zuster Kee, had », Melanie ooit eenen vrijer gehad. Kee had is daar weinig om geleden ; geld vergaren was, sedert zij, bijna als kind, naar de en stad was getrokken, schering en inslag ien geweest. ine Niets las zij zoo aandachtig in de gazet en. als de huwelijksafkondigingen. Telkens was hare opmerking « er wordt niet meer getrouwd onder de fatsoenlijke . menschen. t Is al bocht » ! > ge. Hing eene harer vriendinnen in het kasken, dan was het : « Armoe, sta bij. P De bruidegom kan het zout in de pap •te, niet eens verdiener ». Zonder twijfel 'an hadde Melanie sinds lang ja gezegd, al zen ware een hond met een hoedje op haar erk afgekomen. , Om eene andere reden lachte het huwe-)ral lijk haar toe. /an Sinds eenigen tijd sukkelde Melanie élis met hare posten. Op de Minderbroedersrui inie woonde ze tien jaar. 't Was er goed, doorgoed. Madame stierf. Mijnheer ging bij zijne dochter in wonen, die eene goede e meid had. Sindsdien heeft Melanie het ook nergens nog lang kunnen uithouden. iaar | (Vervolft.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.