NUMMER 12 Goedgekeurd dôor de Krijgscensuur onder Nr 1240 12-10-17. DECEMBER 1917 SINT-ROMBOUTS lïlaandblad voor studenten en oud-studenten van S^Romboutscollege te lïlechelen. Sint-Rombouts, wees nu fier op uwe zonen Die vrij en vrank de gansche wereld toonen Wat christendeugd en heldenmoed vermag. Verspreid door= E.ffj-f. aalmoe^eniers lâoon, D 253, E.ff. Belpaire, D 240,1V, De besclu^e, 0^8,11. Eene Wandeling door Mechelen — Dag, Mijnheerde Professor, ikkom juist op eene slechte uur, niet waar? Gij moet ze-ker in waildeling gaan met de studenten? — Wel, wel, wie dat daar is! en nog wel van «bachten de kuppe». 't Is m;er dan drij jaar geleden dat ik u nog gezien heb. Er is nu in het College heel wat veranderd, sinds gij het verlaten hebt. De traditioneele wan-delingen Dinsdagsen Donderdag; bestaan niet meer. De Duitschers zouden het zeker voor manifestaties nemen en zij zoudenons all.n te zamen in den bak steken. Onze studenten komen nu om 1 1/2 uur naar de studie en zijn dan om 4 urenvrij, want studie 'savonds is moeilijk: wij zouden potdicht het l'c'.it moeten verstoppen volgens de strenge « ver-ordnùngen » van den Duitsch. Maar, hoe komt gij hier? — Chut! Gij moogt het niet verklappen.... Per vliegmachien! Heden nacht komt m.n mij weer halen in de weiden van den Neckerspoel. — Ja, beste Vriend, 't is goed dat gij op de plein niet zijt nedergedaald, want daar staan een paar « Superlandstormers » gedu-rig op den uitkijk naar de vliegmachienen, die nooit kwamen, of liever ja, eens kwam er een, maar 'twas een Duitsch, en op het zien van het Fort van Waelhem, dat zoo fel opde Duitschers geschoten heeft, geraakte het den kluts kwijt en het stuikte naar bene-den en de ingezetenen verongelukten. Sinds dien is eene « verordnung » aangeplakt geworden: Als er een vijandig vliegmachien ergens daalt, mag men niet gaan zien, op straf van.... — Het Fort van Waelhem heeft, dunkt mij, hier in 't College 00k stukken gemaakt. Daar aan de slaapkamer van Mr Bols zie ik een heel stuk muur dat vernieuwd schijnt. — De obusscherven hebben boven in 't muséum van Congo leelijk huis gehou-den en zelfs — kom maar zien — dôôr de Congregatiekapel zijn de stukken tôt in de kleine studie gedaald. — 't Is waar 00k, maar wat Yiek ik hier in de studie? — Och! dat rieken wij niet meer, dat is overblijfsel van Duitsch Kantonnement; dat zit nu eenmaal in 't gebouw en het wil er niet meer uit. Zoo kan men aanstonds raden bij 't binnentreden in de groote studie dat die plaats als stal gediend heeft. — Maar vroeger waren hier op de kleine koer geen vlaggestokken aan 't gebouw? — Wat wilt ge, met het Eerste Commu-niefeest- en de gedurige Aanbidding moet Hugo toch wat werk hebben en dan kan hij hier de vlaggen uitsteken, daar hij buiten niet meer mag. — Zôô, Hugo is nog in 't College! En Eugeen of «Qui encore»? — Twee van onze jonge knechten zijn hunnen Vaderlandschen plicht gaan ver-vullen, doch de oude «landstormers» deden best hier te blijven. Koeken verkoopen is afgeloopen. Met 35ogrammen zwart brood moet ieder van ons zich tevreden stellen. Aile dagen krijgen onze studenten, van 't voedingskomiteit, een latje gesuikerde Cacao en dat kunnen ze te huis als ver-sterkende toespijs nemen. — Is het waar dat de kinderen zoo ver-zwakt zijn? — Helaas! Haar studeeren en weinig etc n is moeilijk. Doch M' Diveux en de andere Heeren van de kleine koer weten dat goed te regelen: Om de jongens niet af te beuLn

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.