Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

765 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 17 Juni. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/f76639kz3h/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

SYTNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudl zich voor, ingezonden stukken al o( riiet te plaatsen VERSCHIJNT BU GELEGENHEID Redaktie en Administratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen Maken de Belgisehe Boeren zich rijk ten koste hunner Medeburgers? In de N. R. C. van 7 dezer komt eene corres-pondentie voor van den Secretaris-Generaal van den « Belgischen Boerenbond », getiteld als hier-boven. Het stuk vermeld dat, naar aanleiding der menigvuldige beschuldigingen tegen de boeren, dien bond eene algemeene vergadering hield om den toestand van nu en voor den oorlog te verge-lijken. En vervolgens is het eene samenvatting der bespreking aldaar, welke dan als verdediging dienen moet. Daar wij in ons blad meermaals zoowel de boeren als anderen welke van den moeilijken toestand onzer bevo'.king misbruik maakten om zich te verrijken aangeklaagd hebben, zoo laten wij hier ook eerlijkheidshalve het betoog in zijn ge-heel volgen : Waar ko» gekweekt worden en de kweeker geluk had, werd geld gewonnen ; over 't algemeen is de toestand bij de groote boeren beter dan bij de kleinere ; er zijn landbouwers die werkelijk van de omstandigheden misbruik gemaakt hebben om bui-sporige winsten op te strijken ; 't is natuurlijk dat de boer, evenais elk ander voortbrenger, in deze droeve tijden zijn plicht moet doen. Er valt echter op te merken : dat de toestand in geldelijk opzicht volstrekt niet gunstig is voor allen ; dat de kieine boer, die weing of niets te verkoopen heeft en veel moet bijkoopen, er meestal slecht aan toe is ; dat de toestand verschilt van landbouwstreek tôt Iandbouwstreek en van het eene gewest tôt het andere ; dat in sommige streken, als rechtstreeksch . gevolg van den oorlog, veel schade is toegebracht aan gebouwen, dieren en oogst en dat in de eene itreek de verordeningen veel strenger werden uitge-voerd dan in de andere ; dat zelfs in een en dezelfde getneente de toestand zeer verschillend is, omdat op de eene hoeve veel werd opgeëischt en op de andere weinig of niets ; omdat de eene boer nauwkeuriger opgaf dan de andere wat hij gezaaid of geplant had, alsmede de vermoe-delijke opbrengst; datdeprijzen der landbouwartikelen, evenais de prij-zen van aile andere waren, wel merkelljk verhoogd zijn, maar dat voor menig artikel, b. v. melk en eieren, de voortbrengst sterk gedaald is. dat de boeren feitelijk een bijzondere belasting betaald hebben doordat zij, ter aanvulling der steunfondsen een hoogeren prijs moesten geven voor krachtvoe-ders uit den handel en maïs, zoolangze voorhanden waren, en voor de onderproducten van de maïs; doordat hun voor zemelen 24 fr. gevraagd wordt, voor kortmeel 30 fr., voor krinsen (uitziftsel) 24 toi 30 fr., voor droge krabben 18 fr., voor kaf 16 tôt 18 fr., terwijl voor de rogge die ze moeten levere'n 23.50 fr. aïs maximumprljs gesteld is, en voor de tarwe 27.50 fr. dat zij hetgeen noodig is voor stal en veld veel duuur-der moeten inkoopen dan vroeger, alhoewel de hoe-danigheid veel minder is, ja dat het hun dikwijls niet mogelijk is te bekomen wat zij volstrekt noodig hebben ; dat ook zij, evengoed als ieder ander, last hebben van de algemeene verhooging der prijzen ; daj zij daaronder, althans voor verschillende arti-kelen, zelfs meer lijden, omdat zij over 't algemeen meer verbruiken, daar de familiën op den buiten doorgaans talrijker zijn dan in de stad ; dat de hooge prijzen voor landbouwproducten niet zoozeer gesteld werden door de boeren als wel door de handelaars-opkoopers, die nog gedurig de hoe-ven afloopen en hooge prijzen bieden, en die een merkelljk deel van hetgeen deor den verbruiker betaald wordt in hun eigen zak steken ; dat de buitenlisden nu geld in handen hebben, niet altijd omdat ze groote winsten maakten, maar dikwijls omdat ze gedwongen waren iets van hunne doening te verkoopen, omdat ze bedrijfskapitaal te gelde moest maken ; dat zij nu, in 't algemeen gesproken, minder paarden, minder koeien en kalveren hebben en zich op vele plaatsen behelpen met jongere dieren, met dieren die innnrlijk minder waarde hebben ; dat de grond uitgeput is ; dat het landbouwgetuig niet goed kati onderhouden worden, en dat zeer vele boeren,ailes ingezien, na den oorlog eerder achteruit dan vooruit zullen gegaan zijn. dat zij vermoedelijk ongehoorde prijzen zullen betalen als zij na den oorlog hun bedrijf opnieuw in staat zullen moeten stellen en paarden, vee, zwijnen, enz. aankoopen ; dat bij al het voorgaande ook dit nog moet in 't oog gehouden worden : indien er boeren zijn die over-dreven prijzen ontvangen hebben, ook door som mige handelaais en nijveraars werden overdreven prijzen gevraagd en overdreven winsten verwezent- J lljkt, zelfs wat betreft artikelen die volstrekt onont- j beerlijk zijn. Namens den Hoofdraad van den Belgischen Boerenbond : De Secretaris-Generaal, E. LUYTQAER&NS. * * « Er zijn feiten en daden die niet te verdedigen zijn en dewelke zelfs door elke poging dienaan-gaande, nog scherper in hun onverantwoordelijk licht komen te staan. Van het eerste waren al die boerenbonders zoo zeer overtuigd dat zij hunne houding nog niet hebben durven verdededigen. Want heel boven-staand betoog is enkel eene ongelukkige poging tôt vergoelijking. En als er nog een rechtzinnig mensch aan hunne plichtigheid, aan hunne niets ontziende hebzucht twijfelde, zal wel het lezen alleen al van hun eigen betoog hem dien twijfel in zijn geheel ontnomen hebben. Ja, zoo moeilijk was het die vergadering — zoo goed als aile vlaamsche provincies omvattende — zelfs iets ter vergoelijking maar te vinden, dat zij de onmiddelijk door den oorlog getroffene en kieine boerkens, die zoo goed als niets te verkoopen hebben, als schiid voorop trachten te stellen, om de werkelijke slokkers toch eenigszins trachten te dekken. Het spreekt toch van zelve dat niemand het daar tegen bedoeld heeft. En trouwens hoe kan inen het nu iemand gaan kwalijk nemen dat de veldprodukten duur zijn^als hij er geene te verkoopen heeft. Enkel eene belachlijke poging dus der ware stroopers om zich achter eenige onge lukkige onder hen te verschuilen. Maar laat ons nu eens het andere deel van het betoog in het licht van het gezond verstand brengen. Men klaagt over strenge verorderingen, maar het is juist de hebzucht der boeren, het letteriijk uitplunderen door hen van een gansche bevol-king, wat de overheid gedwongen heeft het volk met die verordeningen eenigszins te bescher-men.En zoo waar is dat, dat in het betoog door hen zelve geklaagd wordt : dat de eene boer nog veet brutaler dan de andere zelfs onder die verorderingen doorzwendelt. Maar het sterkste is toch wel dat dezen die minder wilien of kurir.en zwendelen, door den Boerenbond bij de ongeluk-kigen (?!) gerekend worden. Dat ailes duurder is en men hen eene bijzondere belasting ten bate van den steun aan de werkeloozen oplegt, door de verhooging van den prijs voor het krachtvoeder, dat is geene veront-schuldiging. Heel de burgerij draagtopdie wijze, door den prijs varî het brood en andere waren van het Nationaal Komiteit, daaraan bij. En waren de boeren er voor te vinden geweest hunne produc-ten aan redelijke prijzen het Nationaal Comiteit of Gemeentebesturen ter beschikking te stellen, dan zou dit hen waarschijnlijk het veevoeder aan kostprijs geleverd hebben. Maar wat beteekent dan toch zelfs dit duurder worden van het krachtvoeder in verhouding met de stijgende prijzen der levensmiddelen. Laat ons eens verondersiellen dat het per koe 0.50 fr. per dag beteekent. Dan wordt dat al verre weggecijferd door den aftrok van loon waaraan knechts en meiden — ook met dat argument der duurte — zich hebben moeten onderwerpen. En wat zal de verhoogde prijs der melk en boter alleen al niet bimien brengen. Zonder dan nog van de enorme stijging der veeprijzen te spreken. En zonder dan te spreken van het water 1 Dat goddelijk onvolprezen water, dat niets kost en in gezelschap van boter, melk, enz. zulke lieve cen-ten binnenbrengt. Dikke stuivers voor dunne melk 1 Waarlijk nooit is door pastoor Kneip zoo de waarde van het water begrepen als nu door den boer. De vrederechteis weten dat toch het best. En trouwens, de leiders van den Boerenbond zullen daar ook wel ailes van af weten. Het goddelijkste in heel het betoog is echter toch wel waar het een der huidige ongelukken der boeren v/ordt genoemd dat dezen, na den oorlog hun vee duur zullen moeten betalen. Dat is waarlijk al te bar. Want wat moeten dan nu toch wel de duizenden uit het volk en kieine burgerij wel denken, die nog wat verdiensten hebben maar — door het opdrijven der prijzen nu, met nog ander gedoe — het schamel stukje vleesch moeten ont-beeren, het vet moeten missen, dat zij zich, met redelijke prijzen, noghadden kunnen aanschaffen Wat nu het werpen der medeplichtigheid op een deel handelaars betreft, dat is eerder eene beken-tekenis dan eene ontlasting. En daarbij worden die woekeraars, door elk rechtgeaard mensch, gewoonweg met de boeren op een lijn gesteld. En trouwens de meesten dier tusschenpersonen zou-den geen reden van bestaan meer hebben indien de boeren joviaal hunne produkten aan gemeentebesturen en Comiteiten leveren wilden. Dat er tusschenpersonen op aardappelen, gra-nen, enz., hoopen gelds kunnen verdienen, komt enkel en uitsluitend doordat de boeren die artikelen achterhouden, om reden de maximumprijzen hunne winzucht niet bevredigen. Eu toch zijn die zoo omzwendelde maximumprijzen al beduidend hooger dan voor den oorlog en zouden zij al vol-staan om der boeren buidel aanzienlijk aan te ronden. Waar heel het betoog van den Nationalen Boerenbond echter wijselijk over zwijgt is de schandelijke verhooging van de prijzen der aardappelen ; dit veivijf en verzesvoudigen der prijzen van dit volksvoedsel bij uitnemendheid, die sommigen nog liever laten rotten in de putten dan ze aan redelijke prijzen te leveren. Die aardappelen eten nu toch geen duurgeworden krachtvoeder ; die zal de boer toch lia den oorlog niet aan heel dure prijzen moeten inkoopen. Waarom dan die schandelijke nooit gehoorde prijzen ? En men rept er ook met geen enkel woord van, dat die jacht op oorlogsbuit reeds begon in 1914. En toen was toch veevoeder en landbouwgerief nog niet duurder, want toen de oorlog uitbrak was de oogst zoo goed als geheel rijp, stond hrt vee vet in de wei. Voor de houding der boeren dit eerste oorlogs-jaar geldt dus zelfs dit zoo uiterst flauwe betoog niet, waar trouwens, bij een uiterst gematigd overzicht, al niets meer van overblijft. * * * Wij wilien den heer Secretaris-generaal, wij wilien den heelen Belgischen Boerenbond eens wat zeggen. Zich verdedigen, de houding, de onbeschaamde jacht op wirist, door de boeren, van den eersten oogenblik af dit ailes goedpraten is doodgewoon onmogelijk. De arnien, de middenstand, de begoede burgerij zelfs, niemand, van hoe goeden wil ook, kan zoo iets aannemen vermits ze het dagelijks, de eene nog wat nijpender dan de andere, aan den lijve gevoelen, stoffelijk en zedelijk getroffen en gepijnigd worden door dit werkelijk ongehoorde, misdadige exploiteeren van het eene deel onzer bevolking door het andere. En dat dan in een tijd dat juist elk recht zou moeten hebben op der anderen hulp en 'oijstand. In een tijd dat juist znlk gedoe elk rechtgeaard mensch het bitterst treft. Als de Boerenbond nu echter eens wil aantoo-nen dat hij de menschen maar niet met wat frazen wil afschepen, maar wezenlijk inziet dat zijne leden te ver gegaan zijn.... er is gelegenheid. Wij staan voor den nieuwen oogst. Volgens de « Oogstcommissie» zal de Belgisehe bodem bijna voldoende opleveren voor onze voe-ding.Daarbij is er eene overeenkonist tusschen de gezanten: de Amerikaansche en Spaansche Consuls eenerzijdsch en de Gouverneur - Generaal von Bissing andcrzijdsch, welke vaststeld : dat de Belgisehe produkten enkel voor de Belgisehe bevolking dienen mogen. Als nu de Boerenbond wil, joviaal wil, dan komen dus de voortbrengselen van den nieuwen oogst werkelijk op hunne bestemming. Ditlichaam immers kent de landbouwers en hunne toestanden, het heeft er eenen zeer grooten invloed op, mede door het groote aantal geestelijken welke er in de besturen zetelen. De Secretaris-Generaal zegt : dat elke boer in deze omstandigheden zijnen plicht moet doen. Welnu, dat de Boerenbond dus zelve eens beginne daarmede; dat hij eens beginne zijn plicht te doen zooals onze organisaties daarmede reeds zoo langen tijd bezigzijn; dat hij eens zijne leden belette voorraden te verdonkeretnanen; dat hij eens zorge dat granen, aardappelen enz. in hunne voile, wezenlijke hoeveelheid, aan gewone prijzen ter beschikking onzer bevolking worde gesteld. De Boerenbond kan dat als hij wil, en zijn Secretaris-Generaal mag er van verzekerdjdjn dat eene bekendrnaking van dit wilien en doen met evenveel vreugde zal ontvangen worden als nu deze zoo onmogeiijke als nuttelooze poging tôt goedpraterij minachting verwekt heeft. De Boerenbond kan als hij wil. Wij wachten dus af of hij zal wilien. L. V. B. Bevoorrading In de hollandsche bladen vinden wij een bericht meldende dat de Ameri.-kaansche Commissie is aangekomen welke voor taak heeft te onderzoeken of er tôt dusverre onvoldoende pro-viand voor Belgie aangevoerd is. Zoo noodig zal de Amerikaansche hulp*-verleening verhoogd worden. Orn dit laatste vast te stellen zal wel geen langdurig onderzoek noodig zijn. PUIKE REGELING ! ï ! We hebben reeds duidelijk te dezer plaatse gevraagd om van elke verande-ringvan regelingof bureelen aan de be-hoeftigen of belanghebbenden ter kennis te brengen. Naar het schijnt was dit niet noodig, want nu is weer het Eenzelvig-heidsbureel verhuisd en niemand wist het, want verschillende wijkkomiteiten hebben verleden week nog menschen naar de Nationalestraat gezonden, waar ze natuurlijk verkeerd liepen. Die wisten dus ook van niets. We wilien hier gaarne een paar regels besteden om aan de slaperigheid der steunregelaars tegemoet te komen en de belanghebbenden te laten weten dat het Eenzelvigheidsbureel (zwarte boekjes) is overgebracht naar de Twaalfmaanden-straat, 2. Gelief dus nota te nemen of ge kunt eenige dagen aan steun kwijt raken. * * * Nog iets van dien aard. De bordereelen der gedeeltelijke werkeloozen z'ïfn Zaterdag i. 1. ter uitbetaling overgemaakt aan de bonden, welke he-den in die kategorie bedeelden hadden. Dat dit gebeuren zou wist niemand en OFFICIEEL weet nu nog niemand iets voor Zaterdag morgend daarvan. De eene schatbewaarder moest het Zaterdag aan den anderen vertellen. Verschillende ZATERDAG 17 Juni xg\6 zdc JAARGANG nr 7

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes