Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

729 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 01 Juli. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/4f1mg7gv9j/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZATERDAG î Juli 1916 ade JAARGANG nr 8 SVNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie d8F Vakhonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEQENHEID Redaktie en Administratie • Plantijnlei West, 66, Antwerpen Maken de Belgische Boeren zich rljk tan fcosfe hunner Medeburgers? Toen wij in het vorige nummer de poging tôt verweer van den Boerenbond behandelden, moe6-ten wij vvel tôt het besluit komen dat de vele en zware beschuldigingen van woeker niet te weer-leggen waren, vermits toeh elk inwoner het nog dagelijks aan den lijve ondervindt. Dat valt dus noch met betoogen noch met ver-gaderingen weg te redeneeren. De uitbuiting van het volk door de boeren bestaat van af het begin van den oorlog, en zij gaat nog steeds crescendo. Wij konden dan 00k niet anders dan den Boerenbond ten slotte te vragen of hij nog iets anders dan wat nietszeggende woorden en frasen over had. Wij vroegen hem om den goeden wil eens te ioonen en niet rnaar alleen er over te babbelen. De Boerenbond immers heeft — mede doordat hij hoofdzakelijk onder leiding van geestelijken staat — een zeer grooten invloed op zijne leden. Hij kentdaarbij hunne toeslanden. Als men in den Boerenbond dus wil kan er heel veel gedaan worden om aile veldprodukten, vee, enz. regel-matig ter beschikking onzer bevolking te brengen aan gematigde prijzen. Als de Boerenbond wil kan hij het bedrog, den zwendel der boeren zoo goed als geheel beletten zooals onze organisaties dat bij hunne leden doen in zake den steun. « Maar zal de Boerenbond dat willen » vroegen wij. Het antwoord op die vraag vinden wij nu in het verslag der algemeene vergadering van den Boerenbond op Juni, te Leuven gehouden, Na een overzicht der secretarissen over wat dit lichaam zoo al goeds, voor zijne leden, gedaan heeft ; na te hebben aangehaald dat ze ongeveer drie-en-twiniig millioen spaargeld van die leden in bewaring hebben, werd door de vergadering het volgende besluit genomen : D« vergadering noodigt de leden van den Boerenbond uit in de tegenwoordige omstandigheden gaarne hun pllcht te doen en de noodlijdenden te onder-steunen zooveel het hun mogelijk is, maar zij tee-kent verzet aan tegen de overdrljvingen, die thans ingang vinden. Zij vraagt dat van den oogst van 1916 aan de boeren meer rogge en haver zou gelaten worden dan in 1915, dat men bij het opeischen d*r granen en bij het vaststellen der prijzen niet uit het oog zou ver-liezen, dat de opbrengst van den oogst dit jaar veel geringer zal zijn dan verleden jaar, dat de verkoop der lateaardappelengansch vrijzougelatenworden. Zij verzoekt eerbiedig de hoogere comiteiten al het mogelijke te doen, opdat er krachtvoeders voor het vee en maïs voor de hoenders zouden bezorgd worden aan de boeren. De onderlijning is van ons. De zin is het waar-lijk wel waard. En na het lezen van dit officieele besluit, door die algemeene vergadering de wereld ingezonden kan men gerust aile pogingen tôt overeding atslui-ten met wat Dante eens boven zijne « Hel » schreef : « Laat hier aile hoop ». Het heele besluit is immers — buiten eene zui-ver platonische verklaring over plicht om noodlijdenden te steunen — niets anders dan een verzoek om nog meer geld te kunnen slaan op de maag onzer bevolking. Meer rogge enz. nog voor de boeren, minder dus voor de bevolking. De verkoop van late patatten geheel vrij. Wat dit laatste nu zeggen wil weten wij uit bit-tere ondervinding. Wij hebben maar even voor oogen te houden hoe, in een jaar tijd, dit nu zeker onmisbare voedsel opgedreven werd van ongeveer acht tôt vijf-en-dertig, veertig franks. De late patatten vrij zou dus beteekenen ont-zaglijke prijzen. Een deel der bevolking zou dan hare provisie kunnen opdoen,ten koste van groote offers, maar een ander, wel het grootste deel zou kunnen hongeren. De verantwoordelijke overheden zijn nu echter verwittigd ; zij weten nu toch buiten allen twijfel waaraan zich te houden. Nu nog twijfelen over de ware bedoelingis totaal uitgesloten. Als de boeren evenals de andere woekeraars in levensmiddelen niet nog strenger ingetoomd worden zullen ongetwijfeld dezen welke de noodige maatregelen vernalatigden er natuurlijk mede voor te verantwoorden hebben. Want waar k'wa-den wil dreigt moet toch de wet optreden. En in een tijd dat regeeringen het recht hebben van honderdduizenden krachtige mannen bloed en leven zelfs te eischen — zonder andere vergoe-ding dan het plichtbesef — in zulk een tijd heeft men zeker het recht op iemands produkten, tegen billijke vergoeding, de hand te leggen. Eene volstrekte samenwerking tusschen ALLE verantwoordelijke overheden is dus in deze onver-biddelijke plicht. Wettelijke en menschelijke be~ zwaren bestaan er daartegen niet. L.V.B. Herstelling van Kleederen Hierbij vestigen we nogmaals de aan-dacht op het besluit van het Kleederko-miteit, waarbij aan alleenstaanden en voor schoolkinrieren toegestaan wordt hunne kleederen ter herstelling te bezor-gen in het werkhuis « Harmonie », Arem-bergstraat.Alleen dient opgemerkt te worden dat men eerst zou moeten de in te leveren kleederen zooveel mogelijk reinigen, zooals het ook doorgaans thuis gebeurt. Laat ons hopen dat binnenkort door Komiteit of Gemeentebestuur voldoende gelegenheid tôt xvasschen, wil zeggen praktisch ingerichte waschplaatsen en de noodige waschmiddelen, konde tôt stand gebrachi worden. Dat is eene dringende behoejte in dezen tijd van opeenhooping van huisgezinnen en de daaruit volgende vervuiling door gebrek aan plaats. In afivachting late men alvast zijne kleederen herstellen. J. Een goed werk Onze lezers zullen zich herinneren dat in de maand Januari twee artikels in dit blad verschenen die voor doel hadden de aandacht van de bevoegde overheid te vestigen op de toenemende verzwakking onzer volkskinderen. Die artikels werden gevolgd door een vertoog aan de bevoegde lichamen. Al dadelijk mochten wij ons verneu-gen in de belangstelling van het Sche-pencollege en een regelrnatig onderzoek werd ingesteld. Dit onderzoek werd geleid door de heeren Schoolopzichters die den tneesten ijver aan den dag legden en weldra bleek het dat doortastende maatregelen zich opdrongen. Wel waren er enkele school-artsen die de zonderlinge overtuiging hadden dat er geene verzwakking te be-speuren was en dat de gezondheidstoe-stand der kinderen uitstekend was, doch met die heeren verbeuzeien we nu onzen tijd niet. Dat komt later. Even als wij, zag het schepencollege den toestand in met andere oogen, n. 1. met oogen die zich op de toekomst vestigen en er werd besloten dat men onmid-delijk zou onderzoeken wat er kon gedaan worden. — Kinderspel was het niet — In dezen tijd zijn goede wil, toe-wijding en een groot krediet even prij-zenswaardige dingen als vroeger doch ze zijn helaas niet voldoende. Men zou brood geven aan de kinderen, aan AL de kinderen ; niet alleen in de officielle scholen maar in ALLE scholen zou brood gegeven worden aan allen die het noodig hadden en werd het geldelijk offer zwaar in gods naam dan, het zou maar een paar millioen meer worden, maar het zal niet gezegd worden dat in Antwerpen, de hartader van het land, de kinderen van het volk gebrek zouden lijden. Dat was de toon, zoo klonk het lied en onze harten trilden. Doch kort was onze vreugde ! Ailes was er : het verlangen om goed te doen, de wil om daden te verrichten~ het geld om brood te koopen, doch wat er niçt was, was het brood zelve. Hadde men willen het gewicht van het brood in goud betalen, 't en zou niet baten. Er was geen brood. Er werd gezocht naar iets dat het brood vervangen kon. Er werd rijst en boonen gemalen en gemengd met eieren, en zoo vond men een rijstkoek die even voed-zaam was als brood, doch nogmaals was de uitvoering onmogelijk, omdat op een gegeven oogenblik rijst en boonen niet in voldoende hoeveelheid te krijgen waren om de VEERTIG DUIZEND Ant-werpsche schoolkinderen te spijzen! Wat bleef er nu te doen ? Er bij gaan zitten, het hoofd bukken voor het nood-lot, den moed laten zinken? Nog niet! Er was nog iets te doen. Men zou de Schoolsoep invoeren, de bestaande soep degelijker maken, meer vleesch en meer vet er in gebruiken, dat was toch reeds iets in afwachting van betere dagen. Helaas, ailes onbegonnen werk ; er was te weinig vleesch, er was te weinig vet. Enkele dagen veiiiepen weer, dagen die weken schenen, weken van moede-loosheid en spanning, en toen kwam, als een warme zonnestraal die na een lange reeks droeve, grijze regendagen door de wolken breekt, eene uitnoodiging om op 12 Mei ten stadhuize te komen vernemen dat men er in gelukt was aan de Stad Antwerpen den dagelijkschen toevoer van vierduizend brooden voor de schoolkinderen te verzekeren. Bij gebrek aan boter zou er siroop aangekocht worden en of er al of niet drank bij moet wezen zal later uitgemaakt worden. Onverwijld werden de technische moeilijkheden voor wat de uitvoering betreft, besproken en bespreken betee-kende nu oplossen, en op 't oogenblik dat we dit artikel afdrukken, zullen wel reeds aile schoolgaande kinderen met hunne Hollandsche boterham hebben kennis gemaakt. Er is nog meer ! Wij hadden bevonden dat in onze arbeidersbevolking de kin-der-tuberculose vorderingen maakt, ten gevolge van de ondervoeding en na aanleiding van een verslag dat wij inbrachten, werd dan ook besloten dat het maaltijd van het werk : « Het Zwakke Kind » zou uitgebreid worden en dus van 1000 op 3000 kinderen zou gebracht worden. Terzelfder tijd werd ons mede-gedeeld dat ook ééns per maand aan al de gesteunden gedurende eene week het broodrantsoen kosteloos zou verstrekt worden. Een ding vinden we echter jammer, n. 1. dat, om redenen van technischen aard, het voor 't oogenblik nog onmogelijk schijnt het brood aan de schoolkinderen 's morgens te verstrekken. Het gebeurt nu in de namiddag, doch wij hopen dat ook hiervoor nog middel zal gevon-den worden wanneer de zaak eenmaal aan 't rollen is. Ondertusschen voelen wij ons geluk-kig dat ondanks zware moeilijkheden, nu toch eindelijk het goede werk der schoolvoeding, waarnaar we zoo vurig verlangt hebben, is tôt stand gekomen. E. J. De Soc* Volkshoogeschool Vooraleer verder op de huidige wer-king in te gaan, willen we een kort overzicht geven van wat vroeger, vôôr het stichten der « Hoogeschool» dezes werking voorafging' Het waren eenige dames en kame-raden, welke besloten hadden ontwik-keling te brengen aan de arbeiders op aile gebied en daartoe de voorberei-ding maakten door het inrichten van voordrachten, voorlezingen en oon-certen.Tôt dit laatste werd toen reeds, met graagte samengewerkt met de symphonie, alsook de Harmonie en de Lassalle's kring. We willen hier een greep doen uit de gegeven voordrachten om de ver-seheidenheid der onderwerpen aan te toonen en te bewijzen dat die kamera-den geen moeite spaarden om het stof uit aile hoekjes van den geest der arbeiders te vagen. We haie dus aan : Joris, over « C. Buysse », Schaeps, over « Andersen » en « Sociale voorlichting », Rombaut, over « Heyermans », Lijkverbranding, andere bewoonbare hemellichamen, Bjornstjerne Bjorson, enz. De Ridder, over «Lucifer» van Vondel, Delen, over Europeesche Statenbond, Internationalisme, Jules Renard, de oude demokratie, enz. Verbrugghe, over Nationalisme, Schevenels, over Ibsen en Legenden, Lamot, over Meunier en Van Biesbroeck, J. Cools, over Œdipus van Sophocles. Verder voordrachten over verschillende schrijvers en hunne stellingen, over Radiographie, enz. te lang om ailes op te noemen, nog meer om aile namen te vermelden. Zeggen we nog een woord over de muziekuitvoeringen onder de leiding van J. Broeckx en F. De Ridder, om vooral de uitvoeringen van kamermu-ziek niet te vergeten waarvan, laat ons het maar zeggen, kameraad De Man de ziel was. Over het leesgezelschap spreken we eene volgende maal. Dit om aan te toonen hoe uitgebreid reeds de werking was vôôr de totstand-koming der Hoogeschool zelve, welke inderdaad, en dat zullen we na den oorlog best ondervinden, onschatbarc diensten aan de Antwerpsche arbei-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes