Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

849 0
06 november 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 06 November. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/rv0cv4cp2x/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie ; Plantijrilei West, 66, Antwerpen OVERAL DEZELFDEN We lezen in « Vooruit » : De prijs der Aardappelen Volgens het verslag verschenen in "Het Volk van Zaterdag i6 October i9t5, over de Boerenvergadering gehouden op Vrijdag morgen i5 October, in het Landbouwershuis, te Gent, heeft de heer volksvertegenwoordiger Maen-haut de volgende verklaring gedaan nopens den prijs der aardappelen : Ons komiteit heeft aangedron-gen om den prijs der pataten te mogen verhoogen, gelijk hij is vastgesteld buiten de etappen, namelijk 8 fr. voor de beste, 7 fr. voor de middelmatige en 6 fr. voor de ordinnaire. Nu is de prijs in de etappen 6 fr. voor aile soorten en dat is toch te weinig. Dus, volgens den heer Maenhout, is 6 fr. voor too kilogr. pataten tewei-nig en heeft de Landbouwersbond aan-gedrongen om dien prijs te verhoogen. Waarop steunt zich de heer Maen-haut om dien prijs te laag te vinden ? Winnen de boeren geen geld genoeg als zij hunne pataten, op dit tijdstip, aan 6 frank kunnen verkoopen ? Laat ons eene kleine berekening maken. De uitgaven beloopen per hectare : 680 frank. Wanneer men nu mag aannemen dat met de verbeterde teeltwijzen een hectare goeden grond, goed bewerkt en goed bemest, gemiddeld z5o zakken leverbare pataten geeft — na aftrok der plantaardappelen — is de ontvangst aan 6 frank per zak ----- i5oo frank, of eene winst van 820 frank per hectare. En dat is te weinig volgens den heer Maenhaut ?! In vorige jaren golden gewoonlijk de aardappelen op dit tijdstip maar 4 à 5 frank per zak en nu is 6 frank te weinig omdat het.... oorlog is en omdat deaardappel thans meer dan ooit eene hoofdrol speelt in de voeding der Bel-gische werkersbevolking. En wat ons het meest verwondert is, dat niemand onder de honderden aanwezigen geprotesteerd heeft tegen de verklaringen van den heer Maenhaut en tegen de pogingen van het Comiteit. Nochtans maken, — op enkele uit-zonderingen na, — aile die gewone aanwezigen deel uit der landelijke Voedingscomiteiten, En moeten die Comiteiten thans in de allereerste plaats niet zorgen voor het aankoopen van aardappelen? Het is dus de plicht der leden dier Comiteiten te zorgen dat de prijs der pataten zoo laag moge-lijk zij, opdat men met hetzelfde geld de grootst mogelijke hoeveelheid kunne aankoopen. Men ziet het, de handelwijze op die vergadering van al die boeren en al die boeren-burgemeesters is niet te verrechtvaardigen. M. Maenhaut en de Landbouwersbond sturen er dus naar om tôt eene gelijkheid der maximumprijzen van zekere landbouwprodukten te komen toisireen en b&sïHers de Etappen. Zeer wel ! Maar waarom vragen zij dan niet hetzelfde voor degranen? Buiten de Etappen kost de tarwe 27.50 fr. : bin-nen de Etappen 36 fr. Wij verwachten er ons dus aan, zaterdag toekomend in Het Volk te lezen dat de Landbouwersbond aandringt om den prijs der tarwe te verminderen gelijk hij is vastgesteld buiten de Etappen, namelijk 27.50 fr. B. P. * * * De menschlievende boeren hebben dus verscheidene pezen op hun boog, duur verkoopen of niet verkoopen. Dit laatste systeem wordt bijzonder toegepast omdat het eerste, door het bepalen van maximumprijzen met vele gevaren verbonden is. Daarom wordt wanneer hooge prij-zen kunnen gemaakt worden alleen bij kleine hoeveelheden verkocht. Ongelukkig is tegen deze hemelter-gende strooperij weinig te doen. Bij het brood, waarvan het rantsoen te klein is, komt de aardappel als hoofd-voedsel en waar die mankeert mogen we zeggen dat de ellende ten top ge-stegen is. Zutke schuld laden zich thans de godvruchtige boeren op de schouders. Velen vragen daarom, waarom ont-eigent men de voor eigen gebruik overbodige aardappelen niet? Dat gaat waarlijk niet gemakkelijk. Hulp&omiteiten of private instellin-gen mogen dat niet en gemeenteraden kunnen het niet, daar eene wet of koninklijk besluit hen daartoe moet machtigen, wat niet gebeurd is. Alléén de staatsoverheid kan maxi-mum-prijzen stellen en in beslag doen nemen, zoolang 00k die bevoegdheid niet verder tôt de gemeenten uitge-breid wordt.| Er is dus slechts een middel. Dat wat te Gent schepene Anseele gedaan heeft namelijk met de bezettende over-heid trachten overeen te komen om in die uiterste en dringende behoefte tegemoet te komen. Maar, tusschen den beker en de lip— pen is nog eene groote afstand, zegt de franschman. J. Drooge en natte voeten Het gebeurt ons niet dikwijls reklaam te maken voor het Weldadigheidsbureel maar nu zijn we toch gedwongen. Ziehier waarom : Een van de grootste behoeîten tegenwoordig is wel « schoeisels ». Van velen steken de teenen door de schoenen en een menigte van kinderen loopen op aaneengenaaide vodden. Wel worden in de scholen van tijd de schoenen der. kleinen ingenomen om te herstellen, doch dat gaat soms zoo rap van de hand dat intusschen een ander paar kan versleten worden. Blijven dan nog de grooten. Het is te begrijpen hoe welkom eenig schoeisel wezen zou, al diende het slechts om drooge voeten te houden. Nu beschikt het Weldadigheidsbureel over een voorraad holleblokken. Na vele beloften is er eindelijk gezorgd en dat is braaf vanwege het W. B. Dezes bedeelden zullen dus hunne drooge en (erbij nog) warme voeten hebben. Maar nu komen een heele boel vragen. Hebben de bedeelden in de Wijkkomiteiten niet dezelfde voeten als deze van het W. B. ? We denken dat de eenen zoowel koud zullen worden als de anderen, en hoe komt het dan dat, als het W. B. reeds blokken bedeelt, er nog geen aan-kondiging van eenige dergelijke zending in de Wijkkomiteiten ontvangen is? Wie dient daarvoor te zorgen ? We weten wel dat het W. B. 00k voor de stad aankoopt en zonder nu verder op het principieele dier kwestie in te gaan, mogen we toch zeggen dat als 't W. B. moestgelast zijn met 00k in deze voor de Wijkkomiteiten te zorgen, het van harent-wege een hartelooze truk zou wezen aan de bedeelden van de Wijkkomiteiten gespeeld, om stemming ten haren voordeele onder dezen te maken. We hopen dat dit niet zôô wezen zal en dat diegenen welke voor de Wijkkomiteiten moeten zorgen, wel zôô hooghartig zullen zijn zich niet te veel door het Bestuur van het W. B. de loef te laten afsteken. Allo, heeren, de menschen wachten... en mopperen over U. J. NOG OVER DE SOEP Ondanks den goeden wil en de niet te ontkennen toewlj-ding van de vele menschen die de soeplokalen beredderen, schijnt het niet mogelijk te zijn te beletten dat in sommige lokalen de menschen die van de soepbedeeiing gebruik moeten maken of er werk verrichten : 1° beschouwd worden als uitschot ; 2° behandeld worden als schooiers ; 3° te kort gedaan worden aan brood ; 4° geëxploiteerd worden op hunnen arbeid ; 5° nu en dan zonder soep en regelmatig zonder brood zijn. Dat in dit aardsche;tranendal ailes niet volmaakt is heeft Christus reeds gezegd en is dus geen nieuws, doch de wan-toestanden waaronder het grootste gedeelte onzer bevolking bukken moet, bewijzen bij nader onderzoek, dat er bewuste, GEWILDE onvolmaaktheid is en dàt hoeven we niet te dulden, vooral nù niet, waar bij eene volmaakte regeling de ellende en de nood toch nog meer dan groot genoeg zouden zijn. Wil men in het zoogenaamd privaat lokaal komiteit voort-gaan met het steisel elke klacht en elk misbruik in den doof-pot te steken onder het niizerabel voorwendsel dat die instel-ling privaat is, dan moet dat privaat karakter maar verdwij-nen en vervangen worden door eene openbare instelling waar recht van toezicht en macht tôt onderzoek niet meer kan geweigerd worden. De werklieden die den oorlog noch gevraagd, noch ge-wenscht hebben verlangen niet beter dan te werken en kan men hen dat werk niet verschaffen dan hebben zij recht aan-spraak te maken op voedsel en dan is de schotel soep en het karig stuk brood dat hen wordt toegestoken geen almoes maar een, meer dan verschuldigd, noodrantsoen. We komen op die soeplokalen en op de feiten die er gebeu-ren wel eens terug al zullen sommige menschen dat heel onaangenaam vinden. Walter. Over "BANGE TIJDEN" We nemen met graagte eene opmer-merking op ons gedaan van verschillende zijden nopens eene fout in het artikel verschenen onder bovenstaanden titel in ons 15e nummer. Er staat namelijk dat den nationalen steun voor ieder kind onder de 16 jaar 1 fr. bedraagt. Het dient verstaan te worden dat «den steun van het Nationaal Komiteit » verstaan moet worden : met den gemeente-lijken bijleg of anderzinds gegeven. Te Antwerpen zouden we zeggen : den dop en den steun van het Wijkkomiteit. Verder dient men té lezen : en 0.50 fr. per kind (onder de 16 jaar. Deze fout is begaan onder den invloed van het gerucht als zou er mogelijkheid bestaan de steun der kinderen tusschen 10 en 16 jaar (door het N. K.) op 1 fr. te zien brengen. Het is onzen plicht elk misverstand te doen verdwijnen. Voor de conclusies van het artikel heeft den schrijver zelve zich reeds vroeger ter verantwoording gesteld. Voor de vrouwen van soldaten Volgens ons gemeld wordt heefi het Provinciale Komiteit vai\ Oost- Vlaanderen besloten dat voor-taan de militievergoeding dezer. vrouwen niet meer in aanmerking moet komen voor den steun. Bijgevolg al dezen welke een certificaat zouden kunnen voorbrengen bewijzende dat ze gewerkt hebben, zouden meer steun kunnen genieten door het werkeloozenfonds. Wat maakt dat als de vrouw van een soldaat in zulk geval verkeert, ■ deze zou recht hebben op minstens 3 fr. per week. Van de kinderen is geen spraak, wat ùanleiding geeft om te ver onder stellen dat 00k dezen in die bepaling begrepen zijn. Wat de toestand zou zijn in onze protiincie indien het Provinciaal komiteit eene dergelijke beslissing moest nemen, is niet te ver onder stellen gezien daar nog het « Werk voor het kind van den soldaat » steun toekent, of 00k deze moest onder genoemde bepaling vallen. We ver onder stellen met zekerheid dat het Provinciaal Komiteit van Antwerpen kennis heeft van dit besluit en hopen dat we binnenkort 00k dergelijke beslissing kunnen begroeten. Het is waarlijk niet te veel, want ieder weet te goed hoevele soldaten - vrouwen zich soms het noodige uit den mond sparen om hunne gaden wat te zenden. /. De Àntwerpsche Werkeloozenkas en het Weldadigheidsbureel Zooals onze Iezers wel bekend is, werden in vele gemeenten, bij het inrich-ten der Steuncomiteiten, het Weldadigheidsbureel afgeschaft, en de geheele steunregeling geconcentreerd in het Comiteit zelve, wat trouwens dan 00k heel logisch is. Op sommige andere plaatsen liet men het Weldadigheidsbureel nog enkel zijne vaste clienteel, namelijk dezen welke niet meer in de mogelijkheid wa-ren te werken. In onze goede vrijzinnige stad Antwerpen was men echter eene gansch andere meening toegedaan, hoe verwon-derlijk dit nu 00k in veler ooren moge klinken, daar breide men namelijk de bevoegdheid van dit bureel nog uit, in zooverre dat een heele boel menschen, welke nog nooit behoefte aan steun had-den en enkel nu door den oorlog behoef-tig waren geworden, door zekere omstan-digheden verplicht waren, hoe noode 00k, zich daar te blijven aanbieden. Door onze afgevaardigden in de Werkeloozenkas, was tegen die doenwijze reeds meermalen geprotesteert ; vruchte-loos echter. Tegenover den grooten invloed en de onbetwistbare handigheid van den heer Van Doosselaere, voorzitter van het Weldadigheidsbureel, nog ge-steund door den heer Augusteyns, — in welks gekende, verregaande democra-tische begrippen ons die zienswijze wel eenigszins op een soort wanklank lijkt — tegenover dien invloed en habiliteit moesten de pogingen onzerzijds tôt hier-toe steeds stranden. En velen — die korts na de inname der stad zich wel verplicht ZATERDAG 6 NOVEMBER i9t5 ts,e JAARGANG nr 17

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes