ZATSKDAG a.3 D^c^napker 1916 ade JAÀRGANÛ nc ae> SVNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen ■fif—: «pm 1 1,1 ' 1 ri... .1.1.1, De redakUe behoudî zich voor, ingeaonden stukken ai of niet te plaaîsen VERSCHIJNT BU GELEGENHE1D Redakîie en Administrait© : Plantijnlci West, 66, Antwerpen [ De fieaeeskandige Dlenst vai I bet Nationaal Komiteit I dsor de Mutualiteiien. We haddeo gemeend dat eene eenvoadige be I kendmaking, als waardig protest, voldoende zei I wezen ora de gewettigde verontwaardiging onze I kameraden over het afwijzen der Vakbonden voo I den Geneeskundigen dienst van het Nationaa I Komiteit, te vertolken, doch van verschillendi I zijden, en niet alleen van die der arbeiders, ziji I ons opmerkingen en wenschen toegekomen, welki I ons zedeiijk verplichten de kwestie grondiger ti I besprekea. In ons vorig nummer hebben we alleen gewe I zen ep de zedelijke waarde onzer Vakbonden I hoe hoog zij verheven stonden boven aile soortei I van ziekenpotjes, spaarkasjes en dergelijke, zoi I lieiderijk door onze burgeruemokraten gekweek I en vertroeteld. We toonden aan dat, daargalaten onze werkinj I iozake ziekte, enz,, we door onze actie op gebiec I van weerstand aan loonsvermindering, werkioos I heid, rechtsverkrachiing en andere demoralisee I rende, door enkel op eigenbelang azende ineae-I burgers veroorzaakte er gepleegde daadzaken,eer I ras van menschen, arbeiders en staatsburgen I kweeken, helaas, nog veel te geriug in aantal I doeh dat door zijn bewustzijn van eigenwaarde ■ zuiver ondcrlinge hulp en zijne zedelijke ver I heffing, als onvermijuelijk gevolg van den bete ■ renstoffelijken toestand, door de vakvereenigiri| ■ veroverd, den ONM1SBAREN factor is ge ■ weest tôt het veroveren der positie welke oni I land tôt hiertoe op de wereldmarkt ingenomet ■ heeft. Het zijn inderdaad de vereenigde arbeiders ■ tôt mensch gemaakt, welke alzoo én zich zelvt ■ in den staat tôt nul en eere strekken en verri ■ verwijderd blijven van Armbe6tuien, bedelarij er ■ liefdadigheids sport, waaraan sommige valsch< ■ deinokraten zoo gaarne doen. Die 3oort, onze soort van arbeiders helpei: ■inderdaad < zich zelve » in tegenstelling met veler ■ welke enkel die leuze aannemen om zich dooi landeren te laten helpen. Dit ora vast te stellen welk hoog zedeiijk pei ■onze geweigerde vakbonden alreeds vereverc ■hebben. Ook op het terrein der ziektebestrijding en wal ■ er mee in verband staat kunnen we ons gerusi ■boven gelijk welke soort mutualiteit plaatsen. I Om die vergelijking te maken dient er nog niei ■eens uitdrukkelijk op gewezen te worden dat vooi ■onze bonden, de moderne Vakbonden, geschoeic ■op voet der centralisai, der breedst mogdijkt ■«olidariteit, dat wat voor anderen het hoogste doe ■hunner werking daarstelt, namelijk huip bi. ■ziekte, ongeval, overlijden enz., voor onze bon-■tien, zeggen we, slechts bijzaak is of in elk geva ■niet als het belangrijkste deel hunner werking kar ■ïanzien worden. Juist daarom is onze werking ■zoo belangrijk, omdat ze slechts een onderdee ■uitmaakt. I Hoever we staan boven de zoogezegde œutua-fcliteiten toont ons dadelijk het zedelijke in d« ■panier van werken, bijv. met de dokters. I De mutualiteiten, welke hun dokter « à forfait s ®etalen, stellen een beperkt aantal dezer aan, ■atuurlijk hunne politieke vrienden, en werper ■eze dan hunne leden met hoopen naar het hoofc ■oodat ze, overlast zijnde, soms niet eens vooi ■en voldoende en intensieve verzorging de benoo Wgde tijd kunnen vinden. I Zoo hebben we te Antwerpen, tijdens eent . Iedachtenwisseling over den geneeskundigen Hienst, een geestig advokaat (gelukkiglijk zijn ei |og) het volgende sys.eem, dat in dergelijke ge Men zou kunnen gevoigd worden, hooren uit-■enzetten : « De dokter komt, vergezeld door zijn I »e*retaris, 's siorgeads, met eeae groote bel »f j « luidende, door de straten. Op dit teeken komen « aile zieken,. welke door hem moeten verzorgd « worden, door het venster hangen met de tong « uit den mond; de dokter, al die tongen onder-« zoekend in 't vooibijgaan, dikteert aan zijn « schrijver wat nr die en nr die zooal voor mede-« cijnen zal te »likken krijgen, waarna de stoet • « al bellende immer straat-in 8traat-uit verder i « trekt. » r Lsat ori6 nu maar dadelijk zeggen dat met alleen r de lâchers, maar wat sterker is, dat ook dok-1 ters zullen staan aan den kant van dezen welke î beweren dat zulke systemen « onzedelijk » zijn. 1 Onze Bonden hebben, vele jaren reeds, deze 2 manier van werken afgeschaft en hunne leden het 8 middel bezorgd om, niet alleen hun huisgezin recht te houden bij ziekte, doch ook om met HUN geld naar een vrij gekozen dokter te gaan, met de ! zekerheid eenigzins beter « gezien » te zullen ' worden, dan die welke, met de tong uit den mond, > door het venster moeten hangen en sleehts bij dea 1 dokter gekwoteerd staan aan zôéveel centiemen per jaar. 1 We zullen over het verschil der beide systemen ' beter nog kunnen oordeelen, wanneer de algemeene geneeskundige dienst voor behoeftigen eens voor goed zal ingericht wezen. Thans komt het er op aan te betoogen in hoe 1 verre onze Bonden ook op finantieel gebied uit-1 blinken, inzake ziektebestrijding en dergelijke. We nemen daartoe, zôô voor de hand, een paar jaarverslagen van «nkelen onzer Bonden, hoewel het niet in onze gewoonte ligt met cijfers en getal-len te pronken. Voor ditmaal echter, willen we, ten behoeve ' der nieuwelingen van het N. K. op maatschappe-s lijk terrein, van deze gewoonte afstand doen en 1 eene greep halen uit den hoop cijfers van die bonden, welke kunnen betiteld worden als heb-; bende een verleden achter zich, dat getuigt van : de meest kranige werking op elk terrein en bijzon-1 der op vakgebied, waarbij dus niet de mutualis-: tische kwestiên op het voorplan staan. Nemen we de Sigarenmakers wier uitkeering aan ziekte, allééri voor het jaar 1912 bedroeg de som van 5173.75 franken. Dat is niet ailes ; ook voor andere gevallen wordt uitgekeerd, namelijk : overlijden en kraambedden der vrouwelijke leden. De gezamenlijke uitkeeringen dezer vereeniging voor ziekte in de jaren 1909 tôt Aug. 1914 waren: 21,000.25 fr. en de totale uitgaven voor de drie genoemde klassen klommen te zamen tôt : 23,110.25 fr. Dit voor een gemiddeld getal van 645 AANGESLOTEN leden. Een andere vereeniging: de Transportarbeiders best gekend en ook gehaat in onze handelsetad, (welke gezindheid ook wel naar Brussel zal over-gewaaid zijn) heeft eene afdeeling : de dokwerkers welke besteedde in 1913, aan vergoeding voor i ziekte, kraamfonds en overlijdens, een bedrag van 13,518.46 franks waarvan alléén 11,528 46 fr. voor rekening der ziekte-ondersteuning kwam. Eene optelling over de jaren 1908 tôt het begin i van den oorlog geeft eventjes een bedrag van 1 49,128 97 franks en wanneer we daarbij de uitgaven door de andere afdeeling : de Zeelieden, gedaan voor ziekte alleen of 25,272.00 fr. er aan toevoegen, komen we tôt het bedrag van 74,400.97 fr. of zoowat 7000 fr. per jaar, buiten de onkosten van die dienst, waarvoor ook twee geneesheeren, als kontroleurs, aangesteld waren ; wat nogmaals bewijst dat ook de zoo geminachte « dokkers » hunne zaken ernstig kunnen beridderen. Doch we gaan verder met onze opsomming en nemen eene andere, even strijdkrachtig, namelijk de pr. Metaalbewerkersbond, over wier werking op Mutualiteitsgebied een paar cijfers het kennis nemen waard zijn. Ziehier : uitkeering aan ziekte, overlijden, ongeval, herverzekering en teringlijdersfonas, jaren van niet ongewone uitkeeringen: 1909: 15,620.15 fr.; 1912: 12,873.20 fr.; 1913: 19,724.25 fr.; 1914 tôt ei*d#M« : 11,323.11 fr. y n Die sprekende cijfers, anders beziende, kunnen we zeggen : de Metaalbewerkers besteedden ge-durende die 3 1/2 jaren aan ziekte en ongeval : 44,602.50 fr.; aan herverzekering : 2713.50 fr.; aan overlijdens : 1225 fr. en aan hun teringlijders: 10,999.33 fr., of een totaal van 59,540,33 frank. We meenen dat het bedrag alleen voor zich zelre gpreekt, doch achten h&t plicht uitdrukkelijk er op te wijzen dat onze Bonden op terrein van ziekte vôéi verder gaan dan de ^oogenaamde mutualiteiten, welke de mea&ehen bij on'genees-lijke ziekte aan zichzelve everlaten en willen ze ergens in een hoek sterven, er zich eenvoudig niet om bekommeren. Wij, die niet zoo hoog met onze burgerdeugden oploopen. doen dat niet. In die vakken waar gevaar voor ongeneesbare ziekte bestaat, wordt ook hulp geboden en wel, zooals bovenstaande getallen duidelijk uitwerken, degelijke hulp, 't zij uitkeering of verzending naar een sanatorium, wat reeds vele, half verwoeste levenTvan onge-lukkige mede-arbeiders gered heeft en nog redden zal in grootere mate. Hoe grooter dit gevaar is hoe sterker de solida-riteit der werkers zich doet gevoelen. Als overtui gend bewijs daarvan, dient enkel aangehaald te worden dat de Antwerpsche Diamantbewerkers-bond, die zieh reeds lang met de bestrijdlng der tering bezig houdt, door zijn afdeeling Zonne-stroal, enkel in het maatschappelijk jaar Sept. 11 Sept. 12, daaraan besteedde eene somme van 29.435 36 fr. Dient er nog meergezegd? Toch kàn er nog meer gezegd worden en daar we over de A.D.B. spreken, kunnen we ook wel eens zien wat door deze organisatie, welke wel het moeilijkste en woeligste bestaan, op vakgebied, te boeken heeft, op mutualistisch terrein is daargesteld. We hebben zooeven reeds het teringlijderfonds Zonnestraal genoemd. Welnu, dezer uitgaven alléén beliepen voor de laatste 10 jaren (tôt Aug. 1914) de globale som van 121.773.37 frank. Bijzonder veel is dit niet, want meer nog zàl gedaan worden. Ook op een ander terrein is reeds meer gedaan, namelijk, uitgekeerd aan overlijden (over hetzelfde tijdstip): 235,281.42 fr. en aan ziekte: 335,808.72 fr. Alleen van Sept. 1911 tôt Sept. 12 werd aan ziekte, overlijdens en teringlijdersfonds, besteed de som van: 92,045.48 fr. terwijl het totaal der uitkeeringen voor die gevallen voor de tien laatste jaren bedroeg: 692,863.51 fr. Eventjes over het half millioen maar, zuiver uit eigen mid-deien bijeenvergaard, waardoor dulzende levens ^ijn gered en veel onnoemelijk wee verzacht zon-der de groote trom te roeren, in aile stilte en een-voud.En deze A. D. B., deze instellingen met hunne breed opgevatte werking, met de ontzaglijke, aan ziekte besteedde sommen, wier werk daar staat als een grootsch monument van broederliefde en oriderlinge hulp, worden afgewezen door het Nat. Komiteit; niet waardig geacht op te treden nevens ziekenpotjes welke niettegenstaande gebedelde en ruim toegemeten openbare hulp, nog niet reiken tôt de knie der vakbonden 1 Die Vakbonden, waarvan bovenstaande 4, al leen opéén jaar, in 1913, de som van 135,407.19 franken aan mutualiteits-doeleinden besteedden voldoen niet aan de voorwaarden door het Nationaal Komiteit gesteld 1 Het Nat. Kom. vreest dat een Antwerpsche Diamantbewerkersbond niet aan zijne verplich-ting tegenover zijne zieken zal kunnen voldoen, omdat geen maatschappelijk kapitaal voor die afdeeling aangewezen is, dan wanneer diezelfde A. D. B. op de genoemde periode eene inkomst boekte van drie millioen drie honderd vijf en tach-tig duizend drie honderd dertig frank I Nu, maar, we gelooven dat ze niet VOLDOEN aan de voorwaarden. Ze voldoen inderdaad niet meer, ZE OAAN ZE TE BOVEN ! En dat ktmaen de heeren der burgersklasse, met hunne laag-bij-den-grondsche-politickerij niet meer beseffen. Het is hen te hoog ! Ze zijn bang 1 ! Dat daarom de arbeiders oordeelen. J. Verdonok, d.d. Secretaris der Alg. Feder. der Vakbonden. Bedeeling van Kolen Door bemiddeling van de Plaatseltjke Komlîei-ten wordt, met ingang van de maand Desember (waar het nog kan geregeld worden) eene bedeeling van kolen gedaan door het Nationaal Komiteit à rato van 100 kilos, per gezin en per maand. Dit ook voor de clieenstaanden (althans te Antwerpen, stadj. Het Nationaal Kom. komt tnsschen in die bedeeling tôt een maximum van 40frank per ton. Zijn de kosten hooger dan dient het bedrag door de gemeente of door bijzondere middelen aange-vuld te worden. Gezien binst de gure dagen, zooals we er reeds gehad hebben, 100 kilos per maand beslist te weinig is, ware het stellig te wenschen dat in die gemeenten waar reeds kolen gegeven werden, die gewone bedeeling op denzelfden voet zou door-gaan, en, waar daarmede geschorscht wordt, dit alleen zou geschiedm nadat het onweerlegbaar bewezen is dat het niet behoeft. J. Bijzondere Geneeskundige Hulp Zooals in ons blad verder uiteertge-set is, heeft het Antwerpsch Hulpko-miteit zich niet bepaald met, zooals het, helaas, zooveel gebeurd, de bepa-lirigen van het Provinciaal Komiteit in zake den Geneeskundigen dienst voor behoeftigen, op de letter of beter nog tôt op een minimum uit te voeren, doch wél de kwestie zeer breed aan-gevat.Het heeft een komiteit samengesteld (en dit tôt voorbeeld der andere gemeenten in onze provincie: zonder dat daartoe maanden is moeten gehamerd, gebeden en gedreigd worden) uit de drie partijen, welke zich dokters toe-gevoegd heeft (weer uit de 3 partijen) die de personen door zwakte ziek ge-worden zullen onderzoeken in het bijzonder daartoe ingericht lokaal Kunst-lei, 47 ; de vrouwen : den Dinsdag en Woensdag, en de mannen: denVrijdag en Zaterdag, telkens van 5 tôt 6 (t. u.) Ingevolge het oordeel der dokters, na onderzoek, kan hen dan toegestaan worden, versterkend voedsel te nemen onder denvormvan maaltijdenofmelk. Ook zal deze komissie zich bezig houden met het verschaffen van spe-cialiteiten, zooals : brillen, tanden, breukbanden en dergelijke, wat in den algemeenen dienst van het Provinciaal Komiteit niet begrepen is. Er dient bijzonder,nadruk opgelegil te worden dat niemand zich op het bureel Kunstlei, hoeft aan te bieden vôôr hij van den door hem gekozen dokter van den gewonen dienst daar-heen gezonden wordt. De h.h. Dokters hebben waarschijn-lijkalreeds denoodige onderrichtingen ontvangen zoodat de volgende week met dit werk kan aangevangen worden.Onnoodig te zeggen dat deze inrich-ting strekt tet eere van het Antwerpsch

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.