Tusschen Brussel en Leuven

1370 0
01 februari 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 01 Februari. Tusschen Brussel en Leuven. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/rf5k932061/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Oplage : i.5oo. /£ ? y Do^r de krijgsoverheid nagezien D. iÇiy ig-x-x-8. V! >.vv. Nr g. Februaii 1918. Tusschen BRUSSEL en LEUVEN. Onze Vaderen waren vrij ende vrij 00k blijven wij ! ****** U, zonen van onsjfBrabant, XJ binde een echte vriendenband ! Opstel en Beheet : V. Vangrambcren, D. 128. II Ons voorgaand tummer lag ter perse, toen we het droevig verongelukken van luitenant PIERRE BRAUN, van Ster-rebeek, vernamen. In afwachting dat we, in een volgend nummer, meer bijzon- 1 derheden over het -leven en het j] sneuvelen van den bevoegden o'Tcier-vliegenier mededeelen, vragen wij aan onze jongens een godvruchtig aandenken voor den afgestorvene en bieden wij aan zijn brosder, L' Braun, Cdl D g 1.8e Cie, onzegevoelens van g oprechte deelneming aan. Aan Félicé Henri (Hoeylaert), Frans Goossens , (Velthem),Stroobants Ignatius ( WoluweSt.Lambert), Petrus Lambeau (SintStevensWoluwe), V.Scheure-mans, Jan Servats en E. DeNayer (aile drie van Tervuren). de hartelijke gelukwenschen van de jongens van tusschen Brussel en Leuven. WE TREKKEN UW AANDACHT HIEROP: De laatste weken bràcht ons blad ons te veel werk bij — en dat meestal nit gebrek aan organisatiegeest.Daarom lette ladereen a.ic.b. wel op de volgende punten : i° De jongens moeten in brlefwissellng staan met de vertegenwoordigers van hun dorp, niet met mij. Andere bezigheden nemen mijntijd in beslag, dan dat ik aile dagen een aantal brieveu en kaarten moet lezen en er op cmtwoorden.Dat mijn naam op het bandje van uw blad staat is gten voldoende reden om naar mij te schrijven. 20 Kent gij,bij toeval, den naam of het adres van kw ver-tegenwoordiger niet, dan moogt gij bij mij die inlicliting annvragen. Maar enkel dit. Het overige kunt gij met hem ajhandelen. 3° De vertegenwoordigers zijn vriendelijk, doch met nadruk verzocht : a) zelf de zaken met hun jongens af te doen, voor zooveel 't kan. b) de nieuwe of gewijzigde adressen in het achterland ons te doen geworden op het einde dey maand. c) het aantal verlangde exemplaren maar aan te duiden, wanneer dat der vorige maand niet juist is. d) hun mededeelingen op te zenden enhele dagen voor het einde der maand en op een afzonderllj'k papier, langs cc'ne zijde, Maar beschreven, — niet in den hop van hun brief. We vroegen dit eeriijds reeds. Dit ailes, niet orndat we ongaarne brieven van onze jongens aankrijgen, integen-deel; doch wel orndat we volstreht het wet k willen vereen-voudigen.— Het stijgen der papierprijzen en het niet vin-den dan van een grooter formaat deed de onkosten der laatste nummers tôt 100 fr. en er boven rijzen. Mild werden we door velen bijgestaan en wij zijn er hun van harte dankbaar voor. We durven het nochtans aan een beroep te doen op de vrijgevig-heid van onze meer bemiddelden om ons blad regelmatig te steunen. Na nr7 stonden we met 5o fr. schuld en het trekken van nr 9 gaan we aan met 18 fr. in kas,- Over schoonheidszin in Midden=Brabant. De streek tusschen Brussel en Leuven is rijk. De vruchtbare landouwen wisselen er met rijktierende bosschen en met weel derige hoven af. Bij onsgroeienschier aile veldgewassen: koren en tanve, gerst en haver, aardappe-len en aile soorten van klaver. De boekwei en de slooren, die we jong nog, zagen zaaien en dorschen op 't veld, werden om meer winstgevende vruchten sinds enkele jaren van kant gelaten, terwijl het witloof-planten meer en meer veld wint.De groote pachthoven, met hua krlng van werkmans-huizekens, zijn tôt kleinere doeningen met een welhebbende boerenstandverbrokkeld. Iedereen nu beploegt zijn land met een eigen gespan.en in menigen stal staan een pracht van winstgevendemelkkoeien.Door den zwaren kleigrond, berg op en berg af, trekken de struische wereldgekende Bra-bantsche paarden den ploeg... En gansch de streek door, doch meest aan den boord, langs Leuven en Brussel heen en Mechelen, païen de vruchtbare groenselhoven aan elkaar. Wat een weel-de daar in de Lente door te wandelen wanneer de jonge vruchten,in kassen of serren of in open lucht, met hun jeugdig groen de oogen vleien en de gedachte aan hun rijp-zijn... het water in den mond doet komen! Wat een weelde, inden Zomer en in den Herfst, Hoeylaerts serren rond te gaan, waarin de glimmende abrikozen, deblozen-de perzikken, de purpere of goudgele drui-ventrossen, zwaar tôt tegen uw voorhcold neerhangen of stil over en weer wiegelen onder het streelen van een zoelen zomer-wind, die door deuren en vensters binnen-schuift en u den bedwelmenden geur van het rijpe ooft aanbrengen komt. En onze wouden, van Zoniënbosch tôt Tervuren .langsGroenendael en Jezus-Eick, over Everberg naar Heverlee en Meerdael heen!,.. Reist de wereld rond, gij 'n vindt ze niet meer. Parijs, zoo preusch nochtans op zijn waranden, benijdt ze ons. Wat een weelde van blaren, wat een pracht van statige boomén, wat een dichterlijkheid van vijvers en open rnimten, wat een mooiheid van verrezichten, wat een getoover van kleuren op 'f einde van 't seizoen ! Maar kom, we laten ons weer meeslee-pen met al die schoonheidsvizioenen ! 't Is er ons vandaag niet op te doen ons daarin te vermeien. We hebben andere zaken op 't 00g .. Wij hebben het over ons volk zelve en ons volk, dat we liefhebbenomdat het «het onze» is, dat we minnen om zijn stoere werkzaamheid, om zijn deugdzaam blijven zelfs in de nabijheid der grootstad met al haar verderf, ons volk,met al zijn werk en groeikracht, zagen we gaarne toch nog an-ders, nog beter dan het is. Op ons Brabantsch volk heeft de still», ernstige natuur haar stempel gedrukt. Onze menschen zijn 00k kalm en koud. Las-tig gist hun bloed en de geestdrift ligt eer-der in het putteken dan op de wanden van hun hart. Menige volksredenaar van de verkiezingsperiode ging teleurgesteld van hen weg, omdat hij met zijn felle bewoor-dingen en heftig gebaar op zooveel onver-schilligheid aanstiet. Onze menschen latën zich niet gauw in beweging brengen door andere zaken dan door grondige redens en door... eigen voordeel. Het eerste is wel ! Het tweede is jammer ! Maar die koudheid, dat gémis asn gevoel heeft een ander gevolg, waarbij we ditmaal willen stilstaan. Onze menschen, in Mid-den-Brabant, hebben te weinig schoonheidszin.En hier gaat het niet over de schoon-heid van het ander geslacht ! Neen, ieder jongen weet wel de bruid naar zijn hart te vinden ! Maar,- het gekscheren op zij gelaten - dit gebrek aan schoonheidszin van het huidige Brabantsch volk valt, bij een uitstap in de streek, dadelijk op. De huizen in de laatste honderd jaar opgebouwd, de dorpen in de vorige eeuw uitgebreid missen in hunnieu-wen aanleg aile schoonheidsbegrip. Trou-wens,nergens of bijna.bij de menschen van de streek zelve, iets dat een zoeken naar schoonheid aanduidt, zooals sierplanten, bloemen ofboomen; weinig of niets dat een waren kunstsmaak verraadt. De huizen ! 't zijn aile roode vierkante bakken, stijf en stram, zonder de minste opsierende bouwlijn. Menig huis wordt met den rag naar de straat gedraaid; wan-trouwen van de bewoners, die liever op hun eentje leven ! Een bloote muur met stal en schuurdeurener in en een mesthoop er voor, waaruit het zwarte vocht over de straten stroelt. Andere komen met een aan-stellerigen rooden ofmet ciment beplakten gevel, waarin gele of blauwe plaveien scherp afsteken, vlak bij de straat te staan. In het eendelijk muurvlak steken de recht-hoekige deur en vensters, zonder luiken, met groote ruiten, zwarte vlekken, waar-achter een groenachtige jaloesie nijdig ailes toesluit. En binnen, wat een gémis aan schoonheidszin ! Weinig of niets dat bet 00g be-valt. Naakte muren, soms met enkele alle-daagsche prenten uit katchismus of school medegebracht, een schreeuwende kalen-der met aardige figuren, een djger, een leeuw...of een modepopinschrille kleuren, in stad of winkel met nieuwjaar meegekre-gen. Een spiegel met afgepelde omlijsting op de miezerige schouw. — Elders muren met papier behangen, vol uitheemsche af-beeldingen, met vergulden spiegel en dito kaders en de vloeren met allerlei kleuren geplaveid. Wat een tegenstelling met de schilder-achtige boerderijen in vroegere eeuwen (in de 17e en 18e) gebouwd ! Van verre teeke-nen ze af op de groene velden, met hun

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Tusschen Brussel en Leuven behorende tot de categorie Frontbladen. Uitgegeven in Veurne van 1917 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes