N°. 4. Losse nummers Ô Cent. WOENSDAG 26 MEI 1915. Vlaamsch Weekblad Abonnements-prijs : 25 cents per maand ter behartiging van de belangen der Belgische Vluchtelingert. Dit blad verschijnt elken WOENSDA.G. Redactie on Administratif : Markt 13, ROOSENDAAL Bericht. Wij yerzoeken onze abonnen-ten, welke het foedrag van liunne inschrijving nog niet betaald helblben, ons dit in Nederlandsche postzegels te doen geworden. (BEHEER). Eendracht. Naast al de verwoestingen, de gru-welen, de smarten en de ontzagelijke ellende die deze oorlog over ons land heeft gebracht, moeten wij ook lee-ren beseffen het goede van deze tij-den voor ons. Wij moeten leeren inzien dat in vele toestanden en in vele zielen tevens, belangrijke veranderingenzijn teweeggebracht. Yelen, welke door lichtzinxïïgheid misleid waren, en de taak die hunne werkkrachten vergde voorbijzagen, hebben thans den diepen ernst van het leven gevoeld. Gewetens zijn wakker geschud ; koele, gevoellooze zielen in onstui-mige geestdrift ontvlamd; laagheden zijn weggevaagd en zij die zich op-gesloten hielden in hun geniepig egoïsme zijn de schoonheid gaan inzien van het-zich-geven aan een ideaal. Duizenden van onze jongens zijn bezield geworden door het gedacht : "Strijden voor de vrijheid... sterven misschien voor het recht van 't volk. „ En wij mogen niet vergeten dat dit goede van den oorlog zich niet beperkt tôt het heden, maar ook na het sluiten van den Vrede in ons volk zal voortleven, het sterkende in de moeilijke dagen, wanneer, met beperkte krachten, een nieuw vader- land zal moeten worden opgebouwd. * * * Een noodlottige kwaal waaraan wij vroeger leden was het klieken-politiek. Overal, bij elke kwestie, in elke vergadering, in elke veree-niging trad het op den voorgrond. Socialisten, liberalen, katholieken bleven gescheiden op aile gebied, ook daar waar godsdienstige of so-ciaal-wij sgeerige levens-op vattingen niets mee te maken hadden. Samenwerking kwam slechts te pas tusschen leden van eenzelfde partij, waar het de belangen van die partij, of vaker nog, de belangen van die leden gold. Zelfs gebeurde het niet zelden dat leden van dezelfde partij elkaar bekampten omdat ze weder- zijds elkaar in hunne interesten be-lemmerden.Ook op dit gebied heeft de oorlog eenen alleszins weldoenden invloed uitgeoefend. Voorbeelden, ontroerende voorbeel-den van vriendschappelijke samenwerking tusschen personen, die v66r den oorlog als aarts-vijanden tegen-over elkaar stonden, zijn niet moei-lijk om te vinden. Hopen wij dat die toestand nà den oorlog voort zal duren... . Want dan, meer dan ooit, zal eendracht een vereischte zijn. Zoovele jonge krachten, dragend in zich schitterende beloften, zijn voor eeuwig op de slagvelden ge-doofd....Zoo beperkt in aanù*i snllen de werkers wezen, en zoo groot het te volbrengen werk. Doch ook heden zou tweedracht t-Kaèelîon de Bolgen botre irens^vaar- dige vruchten dragen. Het valt soms hard, het vraagt soms vele innerlijke kracht-ontwik-keling, maar, kost wat kost, moeten wij onze persoonlijke belangen neer-leggen bij de belangen van ons volk, onzen persoonlijken wil als onderge-schikt beschouwen aan den wil van het wettelijk gezag. In den strijd voor onze vrijheid laten zoovele jongens het leven ... hun jeugdig, blijmoedig, hoopvol leven, is het dan niet billijk dat wij onze eigenliefde tôt zwijgen brengen en, zonder bijbedoelingen, ook iets van ons zelve aan het vaderland ten offer brengen, * * * De overweging van deze gedach-ten was het, die ons tôt het bealuit bracht voortaan niet meer te ver-schijnen....Wij hebben opgemerkt dat ons schrijven een oorzaak was van tweedracht tusschen de Belgen, tusschen diegenen die onze gedachten deelen, en anderen, die onze meening als Duitsch-gezind beschouwen Wij hadden gedacht dat de tijd gekomen was om onze landgenooten tôt kalmte, tôt redelijkheid aan te sporen.. .. Wij hebben ons vergist. Indien wij, in die omstandigheden, voortgingen met onze gedachten uit te strooien, zou het resultaat hiervan juist het tegenovergestelde zijn van wat wij bedoelen : in plaats van goed te doen en meê te werken tôt het grootere heil van ons Volk, zouden wij kwaad stichten en twist zaaien. Verders hebben vele personen en instellingen, welke ons hunne mede- werking hadden beloofd, ons deze niet verleend. Een onzer bedoelirgen was immers het opnemen van OflBcieele Berichten, kennisgevingen enz die voor de Vluchtelingen belangwekkend kun-nen zijn. Zonder medewerking van Comiteiten enz. wordt dit natuurlijk onmogelijk. * * * Wij sterven dus — en voordat zich den wensch, in ons eerste num-mer uitgedrukt, mocht verwezenlij-ken... Zonder dat met ons verdwij-nen de herrijzende vrijheid van ons Vaderland saamgaat. Voor sommigen z<l onze uitvaart een rede van verbhjden wezen Wat scheelt het ons Wij ^obben geke'f! — en wij vergaan — verster* +- w gedacht, dat wij geir rd hebben voor datgene, wat —• r onze diepe overtuigîng" — de waarhefd iT eir het Recht. (De Red.) Een Bede aan de Lente. Waarom moet 't gras vol blommen staan Wat bloeien nog de blommen, 0 Mei I wat zijt gij langs droef land In blijen tooi, gekommen? 1 * * * Gij tooverdet een witte vacht, Rondom de kerzelaren, Wijl uit zoo veler jeugdig lijf 't Jong leven is gevaren. Gij wandeldet voorheen met hen Langs stil beblomde wegen, Al door de zalig' eenzaamheid Hun rozig liefje tegen. * * * Nu tochr, nu zijn zij allen ver, En velen reeds begraven : De Winter meste met hun lijf Zijn vrienden, d'oude raven. m • m Waarom dan hebt gij, blije Mei, Met blommen 't land besteken ? la reeds d'herinnering aan hun jeugd Uw licbte ziel ontweken? * * * Ei ! laat veeleer uw blijen tooi I Laat over de landouwen Om hunne jeugd, om liunnen dood Gesloten blommen rouwen I * * * Maar neenl o Mei! neen, sier het land Wees gij de blijheidsbode Kond dat 't herreizen komt voor 't land En fierheid voor ons dooden ! CH. SMETS Aan de "Nieuwe Amsterdammer, van 22 Mei ontleenen wij volgend opstel van den heer L. Simons. Het zal de gedachten aanvullen, door ons in de hoofd-artikels van onze drie eerste nummers uiteengezet : ZIELSZIEKE MERIGTEN. „Jedoch das Schrecklichste der Schrecken Das ist der Mensch in seinen Wahn." Schiller. Laten we trachten er ons rekenschap van te geven, dat een groot deel der menschheid — laat ons hopen tijdelijk — zielsziek is ; bezeten door waan- en dwang-begrippen, en zich daardoor toont in ab-normale gesteldheid ; dingen doet en goed-keurt, die het als individuen in normalen geestestaat noch plegen zou noch dulden, en laten we trachten ons onzijdig oordeel naar deze erkentenis te richten. Het is allereerst, en toch ook niet al-leen Duitschland, waar de menigte al-dus bevangen is. Het grootste deel der Duitschers maakt, als menschen, zoo min den indruk van hard als van wreed te zijn. Veeleer zijn zij „gemoedelijk." De Fngelschman heeft, va* minder gemoedelijkheid, en meer hardheiao Vvk. maar nagaat, welk een enorm aantai gevalien „ the So-" cîciy forpreveniivuof <Jru*: <cy fc'OftiRtra» xf jaarlijks te behandelen heeft, kan deze slotsom moeilijk weerleggen. Hoe komt het dan, dat ook deze Duitschers de in dezen oorlog toegepaste metho-den met genoegen en voldoening voor hun rekening nemen ? En het antwoord is allereerst, dat hun geest stelselmatig vergiftigd is onder invloed van de half-Slavische Pruisen en militairistisch-agrarische Jonkerpartij, wier eenig motto in het leven is : op de meest „rùcksicktlose" wijze ailes vernietigen en vertreden, wat haar in den weg staat, om haar doel : het bewaren van haar hege-monie in Pruisen, en door Pruisen over Duitschland, en de uitbreiding daarvan over heel Europa, te bereiken. Deze partij heeft in Engeland haar weerga in de conservatieve Jingoes. En zooals dezen van 1897—1899 het Engel-sche volk bewerkt hebben tegen de Trans-valers, en zooals dezen dat volk tegen die Transvalers wisten te doen optreden, zoo heeft het militairistisch Junkertum thans Duitschland in zijn macht. Dat van uit dien kant de gassen over Duitschland drijven, wordt al aanstonds bewezen door de politieke manoeuvre, om als den vijand van Duitschland voor te ptellen : Engeland, het democratisch-geregeerde Engeland. Er is geen leeper politieke zet gedaan, tijdens dezen oorlog, dan het verspreiden van deze opvatting, en van de tallooze voorwerpen met het Gott Strafe England. Het economische en financieele Duitschland had van het vrijhandelsgezinde Engeland niets te vree-zen, wel omgekeerd dit Engeland van Duitschland. Maar de sinds 1912 door Engeland zelf bewerkte toenadering tôt Duitschland was voor de agrarisch-ab-solutistische Junkerparteiin Pruisen hèt groote gevaar. Kregen de Duitschers nog meer den smaak van d:en Engelschen vrijhandelszin en den Engelschen vrijeren politieken geest te pakken, dan was het eind van den invloed der absolutistische-agrarische, militairistische Pruisische Kliek gekomen. * * * En het is deze groep nu, die, met den oorlog, Duitschland volkomen in haar macht heeft. Het disciplinaire van den Duitschen geest vergemakkelijkt het maken van 1) Ver. tôt bestrijding van wreedheid jegens kinderen. slachtoffers. Strenge discipline beteekent : buigen voor die boven gesteld zijn, en trappen naar beneden. Zij beteekent : het opgeven van zelfstandig denken en onder-zoeken, en het als „Evangelie" aannemen van hetgeen van „Hoogerhand" verklaard wordt. De Duitsche (d. i. feitelijk) de Pruisische Regeering had maar te verkla-ren : wij willen den oorlog niet ; wij zijn aangevallen ; en later haar draai nemend, Engeland als hoofdvijand aan te wijzen ; zij had maar te verhalen van Belgische gruwelen, en te looehenen de Duitsche, en heel het Duitsche volk was voorbereid om, ,.gehorsamst", dit ailes teaanvaarden en er zijn geest door te laten leiden. „Toetsing", „kritisch onderscheiden en zitten" moest als ondisciplinair, oavader-landslievend gevoeld worden. Eadeover-heersching van deze enkele, ook voor het Duitsche zelfgevoel zoo aaugename voor- stelling, was verzekerd. * * * Er was bovendien voor gezorgd, dat ook de felle toepassing der Pruisisoh-militaire denkbeelden op geen verzet zou stuiten. In de Duitsche legervoorschriften — Prof. Struycken toonde het in het begin van den oorlog reeds aan — hadden de legerautoriteiten geen enkele der meei humaniseerende bepalingen aaagebracht wçlkeiDgitschland zelf in 1907 w sche Conierentie wel meue onderteekeno had. Militaire noodzaak was er het lei-dend beginsel in gebleven. D.w.z. heel het militair opgevoede mannelijke Duitschland bleef doordrongen van het : „ oorlog is oorlog" en was er dus op voorbereid, zoodra het den uniform àan had, aile persoonlijke humanitaire overwegingen en gevoelens thuis te laten. In de tweede plaats was het volkomen materialistisch groot gebrachte Duitschland (want in een volk zonder dieper persoonlijkheidsleven is matérialisme het eenig „geestelijk" gewas dat zich ontwik-kelen kan) doordrenkt van een drift naar elementaire pracht, grootheid, zelfverheer-lijking, waaruit alweer geringschatting en miskenning van anderer levensopvattin-gen en bestaansvoorwaarden onvermijde-lijk volgde. Omdat de innerlijke, fijaere Duitsche persoonlijkheid (die zich in werk als van Kellerman en andere nieuwe Duitsche auteurs, van beeldhouwers en enkele bouwkunstenaars zocht te uiten) zich niet ontplooien mocht, verliep zij in een zich steeds toespitsend materieel egoisme. Duitschland, heette het in Ber-lijn zelf, werd „veramerikanisirt" ; in waar- lieid raakte het geheel „verslaafd". * * * I En zoo heeft deze oorlog het Duitsche volk kant en klaar geyonden voor de bedwelming. die men van hooger hand er over de geesten geworpen heeft. En met dezelfde gevoellooze zelf voldoening waarmee de geloovigen de ketters zagen verbranden, hebben de Duitschers België en Noord-Frankrijk zien vertreden ; weer-looze burgers door Zeppelin-bommen zien vernietigen, en nu in de Iersche Zee een groote passagiersboot zien torpedeeren. Niet omdat het Duitsche volk van nature zoo wreed is, maar omdat het weerstands-loos gemaakt was tegen de inwerking der collectieve verbijstering, waarin men het heeft willen vangen. Met deze geestes-gesteldheid klopt volkomen dat het klaagt over Russische wreedheden in Oost-Prui-sen, doch over het hoofd ziet wat zij zelven België en Noord-Frankrijk aan-deden, en dat zij hun eigen doellooze en hartelooze intimidaties op één lijn stellen met een in ieder geval krijgskundig-effectieve afsluiting van hun land door Engeland * * ■* 1 Als iudividuen in zulk een geestesge

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.