30 îaar — 258 ' Priis per nommer : voor België 2 centiemen, vooi den faèemde 5 centiemen Telef®©** ? 9?e«i«ctk S47 » AsimînSstpaiïe 2845 Woensdan 16 Sepiombei* 1914 *5rakster-Uitgcelster :«ppij HET LlCt bcstuuider p, DE V15CH. Ledebcrg-Oenl , . REDACTIE . . ADMINISTRAT1E [SOOGPOORÏ, 29, GENT VOORUIT ABON'NEMENTSPRIJS BELGIE Drie maanden, . » , , fr. 3.29' Zes maanden ..... fr. 6 50 Een jaar. fr. 12.5# Men abonneert zich op aile postbureelea DEN VREEMDE Drie maanden Magelijks vcrzonden). »« ". . . „ fr. ô.îîT Orqaan der Belqische WeM'&demartiL ~ Versohimende a/k dagen. li meeiiing in de Duitsche Partij over à Oorlog M eene andere klok en eese proletsrische "Abîertigung,, Onze medewerker P. M. schrijft ons het (clgende: \Vij weteri, en reeds lang werd in Duitsche jart.jkringen er tegen gesputterd, dat in i, leiding der Duitsche partij de tkeorie en laarbij de theoretikers te veei op den yoor-■roud treden. ;,;ict vaor niets hebben toch de helft [er sociaal-dem. Rijksdagafgevaardigden ioor hun naam ? _ Nu is er geen mensch ter wereld die meer i\l een Belgisch socialist nut-brengende ge-eerdheid respecteert; geen partijgenoot, Uar ook, gevoelt meer achting voor een in-eiiigerite bourgeois, di6 zich met zijn per-oon, woord en pen, bij ons aansluit. — Jaar onze arbeiders-beweging is eene bij litstek praktische beweging, eene proleta-■nche beweging, die niet leeft van theorie lleen, maar die als aanvoerders en leiders loofdzakelijk mannen van langjarig prak-isci doen en inzicht noodig heeft; staan len geleerde th_oritiekers ter zijde, na-uurliik des -e beter. Ons' ligt nog goed in het geheugen het cherr<a woord van Bebel op het Duitsch lartijcongrès in Jena in 1907, tegen Dr Hci-le, aîgevaa ' ligde van Maagdeburg: « Gij ijt uit de bezittende bourgeoisie voortge-;omen, gij hebt nooit geweten wat honger s en kent de arinoe niet ; ik, daarentegen, leb jai;en iang, toen ik een jongen was, als îoogste wensch gekoesterd mij eenmaal den raik eens vol te mogen eten aan boterham-BM&» <• v En hoewel een verduivelde goede theore-icker, was Bebel voor ailes een prakticus : îij had van de piek op gediend. Xu probeert een van Dr Ileine's collega's. Dr Max Quarck, eveneens Rijksdaglid, den Duitschen aanvalsoorlog goed te praten, w.arschijnlijk, zooals uit zijn artikel helder bhjktjtot tranen toe geroerd «over de goed-moedigheid van de Rijksregeering tegenover is soci-jal-deinkratie in dezen oorlogstijd be-ttzen. Een praktisch partijgenoot zou hem ïfredig kunnen zeggen: «wacht maar, man-ds tijgerklauw zal zich later des te fitorper uitstrekken; denk maar aan Wal-lenstein's woord «Dank vom Hause Oester-rcieb». Maar daar denkt een theoreticus niet lan. Hij gelooft zijne goede regeering dat de ir.dere staten Frankrijk, Engeland en zeker iok België den aanval «geraffineerd» voor-iere:d hebben; liij weet natuurlijk niet van le jarenlange ophitsing van de « Flotten-erein, «All-Deutscher Bund», van de mili-aire camarilla en Wilhelm's «gepantserde nist» — dat ailes ignoreert hij evenals de îi'midable duitsche armee-versterkingen er laatste iaren, de duitsche troepenbewe-ingen reeds ia de maand Juni, de jaren-mge (nu bewezen) uitgebreide spionage in lelgië enz. In de «Neue Zeit:> van 28 Maart 1913, vin-ea wij nog een artikel van p. g. Ledebour ver de « doorsekiinendo voorwendsels » aarmede de Pruisisch-Duitsche regeering e enerme legerversterking goed te praten oekt ! Van da't ailes weet « der Herr Doctor î iets en theoriseert verder dat het groot-apitalistische Duitschland zich moct ont-ikkelen, dat Duitsche cultuur niet gebrei-eld mag worden, het moct koloniaal-poli-ek drijven, kortom : Duitschland moet nperalistisch zijn en omdat nu zoogenaamd die andere landen, Frankrijk, Engelanc enz. Duitschland dat niet toestaan — daar om oorlog en dat noemt Dr Quarck dan vcrdcdigiugs-ooriog. Zou het nu toch wààr zijn, dat de 10; sociaal-demokratische -ujksdagafgevaardig den zich allen, zooals Dr Quarck, liebbei: laten om den tuin leiden door de leugeui van Bethmann-Jiolweg en zijn Press Bureau » van die regeering die zij honder-de malen betrapt en beschuldigd hebbei van leugens, huichelarij, tirannieke volks-verdrukking,imperialistische krijgszucht en nog meer abominabele dingen. — Hebber zij zelve niet de gruwelijke, ontmenschte daden van de Duitsche koloniale troepen ir Zuid-Afrika gevloekt? Hebben zij zelve niet duizende malen ver-klaard dat al de Duitsche bourgeois-blader uit het «lieptilien-fonds» gespijsd werder en hun nieuws en meeningen uit regeerings-koker kwamen? Hadden zij de door Bismarck vervalschtc Emser depeehe van Aug. 1870 vergeten \ Waarom dan geloovig het vertelseltje aan-genomen dat Husland," , Frankrijk, Engeland liot eerst de oorlog verklaard hebben! Och, kom ! Laten wij maar ronduit zeggen wat honderdduizende niet-duitsche par-tijgenooten zeggen : de duitsche s. d. afge-vaardigden hebben de oorlogs-kredieten ge-stemd, uit YREES. VÎÏEES voor de onbarmhartige repres-saille van de soldat-en-keizer en zijne camarilla, VItEES voor liunne vrijheid, VEEES voor hun leven. Hun werd de zweep voorgehouden en bel stukje suiker... Zij hebben het klontje suikei gekozen en hunne waardigheid voor de heele Internationale te grabbelen gegooid. Bebel en Liebknecht stonden in den Duitschen Bondsdag in 1870 geheel alleen.. zij wisten natuurlijk niet dat de Emseï depeche vervalseht was en toch — zij toon-den zich echte socialisten — zij stoïaden hot oorlogskrediet NIET; zij onthicldcH zich. — Dat. en hun protest tegen de annexatie van Elzas-Lotharingen bracht hun wegens «landverraad» twee jaar vestingstraf in, die zij trouw uitboeten. Maar — dat waren geen theoretikers, geen Dr jur. en Dr phil. het waren man-nen der socialistische daad en praktijk. De 105 hebben door hunne stem den aan-valsoorlog de sanctie gegeven en het duitsche proletariaat heeît gemarcheerd, waar-schijnlijk tôt hun bloedig ongeluk. Geen woord in het Dr Quarck'sche artikel van medegevoel over de ontzettende gruwel die over Europa ontketend is. — Wat weet de theoriseerende Doctor aaar-van in zijn comfortable studeervertrek in Frankfort? Hij zal zich troosten met de beroemde dooddoener van de omelette en de stuk ge-slagen eieren, natuurlijk vergetende, (ge-leerden zijn zoo verstrooid) dat deze duitsche omelet uit bloed en tranen gekneed is en «geweekt in eindeloos wee>. Ten slotte fluit ook Dr Quarck het reeds meer gehoorde lokfluitje aan Frankrijk's adres om maar spoedig vrede te «makeni om, voegt hij er naief bij, den Duitsckers een vrijen rug te laten. Het klontje suiker heeît goed gewerkt, als 't hun maar niet bitter opbreekt ! P. M. Europeesche Oorlog le toestand Ant'.verpen (Officieel Bericht) : De uitslaa van de ijcvcchten dezer danei door onze troepen geleverd aan het Duit sche observatieleger, wordt heel en al be vesli'jd door de laatste inr/ewonnen in/ich tir.Qrn. Be verliezen door den vijand geleden ziji zeer aanzienlijk en worden bewezen dooi • de totale werkeloosheid, die men gisterei en vandaaa heeft kunnen waarnemen. Jlet terugtrekken onzer divisie naar d< stctling van Antwerpen is verricht, zondei dat de vijand de minute poging heeft hun nen doen om ze te beletten. —- ■< a I» Geene berichten Zooals men ziet is het officieel bericht zooals naar gewoonte, totaal onbeduidenc' Ovm a1 loopen geruchten over den sla.'j tusscheri Leuven en Aerschot, het eene a,. rnwaarachijnlijker dan bet andere. Het interesseert wel is waar de Belger hoe Oostenrijkers en Duitschers geslager worden door de Russen, en hoever de Fran schen de Duitschers achteruit drijven. Maar ons volk wenscht toch eerst en vooral te weten wat er in zijn eigen lanc omgaat. Dat men aan de wenschen van het volk ' voldoening geve ! Zij zijn gewettigd ! — — — De OoiSseie iruweisii Een correspondent van een groot New-Yorksch blad heeft den duitschen generaa] von Bœhn geinterviewd Eerst looehendt de gerieraal die gruwelen, maar toen de persman, die vergezeld was door den Ame-rikaanschen gezant, hem onweerLegbare feiten voorbracht, antwoordde th.ij dat hij * al het mogelijke had gedaan » om de niet strijdenden tegen de woede zijner soldaten te beschermen. Dat heet men: eene explicatie! Een Duitsche soldaat der Landweer, die te Andenne (prov. Namen) was en nu in Holland verblijft, heeft aan een opsteller der «Nieuwe Pi,otterdamsche Courant» be-kend dat, op eerste schot, de inwoners gefusilleerd werden NADAT ZIJ EERST HUN EIGEN GRAF HADDEN MOETEN BELVEN. De moorderijen werden dus op voorhand beslist. De New York Herald bevat eene plaat, waarop men eene bom, door een Zeppelin-kruiser geworpen, ziet ontploffen op eene zolderkamer, waar ©ene arme moeder zit naast de wieg van haar kind. En als opschrift betitelt ^de York Herald deze gravuur: » Het ellendig infanterievwur der Duitschers wordt vergoed door hunne béhendig-heid in het bommen werpen. DE ZEPFÉ-LIN'S MIKKEN. JUIST. » 7 Goed gedaan1 " Mail !ie! ggsoîiossen ! „ Men kent het systeem door de duitschers gebruikt om te plunderen en te branden. Wanneer de duu: chers willen plunderen 1 en drinken, lost een van hen, in de een of de andere straat, een geweerscho't. Terstond komt eene patroelje van tien tôt twintig soldaten en roept « Man hat geschossen » (Men heeft geschoten). De o£-i ficieren geven order « eene voor'oeeldige beteugeling » uit te voeren, en de solda-( ten branden, schieten, en plunderen. Het is hetgeen zij vragen : do slag is gelukt ! Ziehier een feit DOOR DE DUIT-; SCHEIIS ZELVE DAARGESTELD dat de juistheid van deze theses bewijst. In het begin der maand is in de St. Ser-vaisstraat te A amen een geweerschot ge-Iost uit het venster van een huis. Onmid-dellijk komt een patroelje al roepend : « Man hat geschossen » wat gewoonlijk eene fusiljade en plundering voorgaat. , Nochtans waren tien burgers voor hunne venster gesprongen, en hadden gezieii, met eigen oogen gezien dat, aan een an-der venster, een duitsch soldaàt in uniform stond, zijn geweer het hetwelk hij 't schot had gelost, nog rookend in de hand hou-i dende. Tôt overmaat van schaamteloosheid bleef hij aan het venster staan alsof hij afwachtte wat volgen moest branden en plunderen. Terzelfdertijd zagen deze burgers voor een ander venster een duitscher in uniform staan die, zonder twijfel de duitsche soldaat had bemerkt. Vi'at zou er nu voorvallen? Angstig oogenblik. De burgers wagen ailes of niets. Zij spoeden zich bij dezen officier, en zeggen— Gij hebt gèzicn dat het die soldaat is die goschoten heeft. Wij zijn hier met tien dio- het go val bestatigd hebben. Gaat gij nu uwe eigene getuigenis verlooehenen, en onschuldigen laten dooden? De officier aarzelt een oogenblik ; men ziet dat hij aarzelt tusschen het verlangen zijn eigen volk te beschuldigen en een be-vel van plundering en moord. Dan norsch weg, roept hij de patroelje die wacht, 't geweer aan den voet, en com-mandeert : ■— Onderzoekt dit huis ! Men haalt er drie duitsche soldaten uit. De commandant vraagt : — Wer hat geschossen? (Wie heeft er geschoten)Een der mannen buigt het hoofd. Hij wordt medegenomen en gevangen ge-zet en de burgers worden niet verontrust. De soldaat kwam voor den krijgsraad ; zijne twee gezellen en de commandant traden op als getuigen. De plichtiga werd ter dood veroordeeld en gefusiljeerd. Ziedaar een duidelijk bewijs, officieel be-bestigd, door eene veroordeeling. De ontdekking is aan een gelukkig toe>-val te danken. Het is de bevestiging van het systeem door de duitschers gebruikt om t-e stelen, te branden, en te moorden. Wij wachten tôt de duitsche pers dit ken-schetsend feit berichte. b ,m" -? Se duitschers is : West-VlaaniM Vhijdag morgend werd een groot getaP duitsche cavalerie gesignaleerd te Ingel-i munster komend van Oostroosebeke, Wa» ■cken, enz. • ^ Men sprak van 1500 maar zij waren enkel' ten getalle van 300 met een auto, 2 mitrailJ' leuzen en een veldkanon. î Ze hielden hait in Ingelmunster, namerï, bezit van de statie en belemmerden het' treinverkeer. Ze gingen zich bij de boeren vestigen als^, ook in de hôtels rond de statie, waar ze nogj, al goed den wijn en den Champagne ge-> proefd hebben. V Ze namen een voerman drie bollen kaarfi af die ze gretig opsmulden. ; Over de groote ijzeren brug van Ooighem,* naar Roeselaere mocht niemand met pak-^ > ken of manden : ailes kon dienen. Later hebben eenigen zich verplaatst tôt! Lendelede, waar ze een echt schrikbewind' onder de bevolking hielden. Eenige inwo-i ners werden aangehouden, dan later terugi losgelaten. Vrijdag avond vluchten eenige Lendele- ' denaars naar Iseghem. Bij boer «Putjes» te Lendelede hebben zijj nogal goed huis gehouden : zij sneden eeni varken de keel over, stopten een zestal, burgers in 't zwijnskot, waar ze de een na de andere werden los gelaten. Zaterdag morgend is de cacalerie uit Ingelmunster vertrokken en heeft de richting van Rumbeke genomen. Onderwege namen1 zij eenige burgers mede, tôt zelfs een poli-cieagent: H. Baes. Aan de paterskerk gekomen stelden zij j hunne kanonnen op in de richting van het? klooster der Paters. Zij belden aan en vlo-i gen naar binnen, roepen en tierende: « Ga moet mede ! Gij hebt op ons geschoten ! » j _Er was niet geschoten en malgré bongréj wilden ze hebben dat de paters van op den1 toren seinen gaven. Met hun geweer en de revolver in de, hand, doorliepen ze vele cellen en kamers, en deden een veertigtal paters op rei staan. — Wij moeten, zegden zij, binnen vijf mi-nuten uwe oversten nebbeu, of wij getan u allen fusiljeeren. De twee oversten moesten mede. Verderop op den weg van Rumbeke, aan 't Stroomke, werden schoten gelost, door vrijwilligers die verscholen waren in do melkerij. De Duitschers schoten terug. René Declercq, op ronde met 't blad «Het Volk»» werd eene koord om den hais gedaan en verdreigd doodgeschoten te worden, omdat, zegden de Duitschers, hij op hen geschoten had, wat niet waar was. Zij zijn vertrokken langs het kasteel van den burgemeester van Rumbeke, in de richting van « Den Ruiter », naar Roesse-laere.In den namiddag hoorden wij zeggen dat; ze Nieuwekerke opgingen. Aile gvangen genomen burgers werden losgelaten, uitgezonderd den verkooper van «Het Volk», de twee oversten der paters, den agent Baes, twee aan twee sa-men gebonden, en, langs den weg naa-R V/oumen op oene gestolena kar geworpen. Ze brachten den nacht door in eene schuurj en kregen water en brood. 1 Een Duitsche soldaat had z-e nog, nit me-j delijden, twee eieren gegeven. 's Morgens terug op de kar en op weg. j Toen de duitschers verrast werden, door] Belgische soldaten, werd over hen beraad- \ slaagd. De officiers zegde hen los te laten. i Maar, toen hij weg was, wilde een onder-/ Rond den Oorlog Dit ie sleciile tiagen in 'î Hapiand vwhaal vsm esn krij^sgevangene 1 sel onrust had het vermissen van een ttzer vrienden, Antoon X..., van Berchem, ei'wekt. Allerlei grilligheden over zijn lot "rc|6a verteld. Er was van niet minder ;';ase> dan dat nabij Wijgmael, de Duit- srs hem van zijn rijwiel hadden beroofd daarna gefusilleerd. Groote ophef dSn ook het nieuws. dat hij na drie -en vermits te zijn, heelhuids was weer-"seerd.■ e namen de gelegenheid te baat, om 1 om een intervieuw over zijn lotgeval- n te vragen. 1 !® nntsnapte vertelde ons: Het was vandaag drie weken geleden. r'a5' vernomen dat de Duitschers naar !°1 to' ,?;a1nrul£ten er> besloot naar Wôjg-ûii i t ° ^c'en> om bij mijn schoonouders a-md van viif jaaj; te halen en het mede naar Berchem te brengen. Te Wespe-laere gekomen, stond ik voor een groot kamp van wel D000 Duitschers. Hen willende vermijden recd ik hooger op langs den steenweg op Wakkerzeel. Onder-v/eg ontmoette ik een vriend, van wien ik vernam dat de vreemdelingen zijn vader doodgeschoten hadden. Soldaten trokken op dien oogenblik de straat over, om, zooals naar gewoonte te plunderen. Een officier, die zich in het kamp bevond, had ons opgemerkt, riep hen dat ze ons moellon aanhouden. We werden naar het kamp gebracht en aanzocht ons ter pla-atse — in het véld — ueer te leggen. De officieren beraadslaagden. We daoh-ten dat ze ons doodvonnis zouden uitspre-ken, maar gelukkiglijk zoover zouden de barbaren hunne euveldaden niet drijven. Men hield ons gevangen na ons aigetast te hebben. Toen vertrok het kamp en werden we opgeleid met nog zes andere krijgsgevange-nen van Aerschot, waarvan ons een vertelde dat de Duitschers te Geelrode, zijne twee broeders hadden doodgeschoten met nog vier anderen. Te samen werden we opgeleid naar Tildonck, Wischeldelle, Beu-ken en Campenhout. Verbeeld u onze vreugde toen we daar eindelijk vrij gelât en _werdenj Bovel weiyf ons gegeven een bosch in te loopen. Wij ademden reeds vrijer, maar onze Lî jheid was van korten duur. Daar vielen we in handen va.n andere vijanden die ons gevankelijk medenamen naar Wil-dert, waar zij aile mannen der gemeente, die er nog te vinden waren, alsmede vluch-telingen van aile kanten, gevangen namen en in ons midden deden opmarcheeren. Onder dozen bevonden zich een onnoozele en een grijsaard van 70 jaar. Deze rampzaligen werden door dit bevel zoozeer verbijsterd dat zlij niet aanstonds gehoorzaamden. Zij werden tien meters van ons in een veld p.I-gezonderd en door twee Duitschers gefusilleerd. Om hunno lijken bekommerden de Duitschers zich verder niet. Te Campenhout aa-ngekomen, r.a eene marsch die voor velen een Calvarieberg v/as, hadden we nog niet eens een beet te eten gekregen. Aan deze halten werden we verplicht in rang plat op onzen buik in 't veld te liggen ; voor de eerste n:r„al kregen we water om onzen dorst te lesschen. 's Avonds mochten we ook voor de eerste maal onder dak vernachten : in oc ne schuur. Twee dagen en twee nachten ble-ven we daar opgesloten, zonder voedsel te ontvangen. Zonder de menschlievendheid van burgers, die ons in 't geheim een boter-ham en vruchten brachten, zouden velen mijner lotgenooten van uitputting bezweken zijn. Daags nadien, een... Zondag, liet men ons los en trok ik naar mijne bestemming, Wijgmael. Het noodlot vervolgde mij : Met moeite twee dagen daar, namen'de Duitschers opnienw al de burgers mede, die ze ■4a de_omliggende dftOiea ko&dea te pakken kriigen, zoowel ouderlingen als gebrekke-lijken. Zoo waren er van Wakkerzele, Werchter, Rotselaer, Betecom. Ik ontsnapte slechts îum hunne opzoe-kingen door mij op een kleinen zolder ver-borgen te houden. Al die menschon werden opgesloten in df dorpskerken en .s nachts naar Louven opgeleid. Zekeren moesten or één nacht blij-ven, anderen twee en daarna mochten allen terug weerkomen. De miserie van dier tocht zal ik u sparen. Wanneer men zes weken oorlog açhter den rug heeft, maakl de bestendige misdaad u hard tegen des menschen wee. 1k was nu gered, maar slechts om een{ nieuwe beproeving te onderstaan. Ook mijn schoombroeder \iel onder den koge der barbaren. 's Vrijdags was hij mot twee anderen 's nachts uit Wespelaere gaar vluchten. Beiden zaten aan de statio t« eten, toen een Duitsche officier aanlîwan: en hen mede nam naar Wakkerzele, mel de handen op den rug gebonden. Daar lieb-ben zij moeten overnachten in open lucht. met een voet aan het wiel van eene kar vastgemaakt. Daags nadien bonden de on-menschen hen aan eenen boom. Zij werden uitgelachen ; met van ailes werd naar hen gesmeten. Toen de Duitschers genoeg wil-demansvreugde hadden genoten, maakten zij aan het leven der drie gevangenen een einde. Men schoot hen voor den kop en een dag later stopten hunne beujen her» ondei aarde. Toen mij de droeve mare werd medege-deeld, kon ik het niet gelooven. De twijfel liet„mij goene, ru.st. ' Dan _ben ikjgan gja: ven, waar de put-ten versch waren toege-worpen. Boven deze hadden de massa-moorders eene plaat aan ' en staak gehecht met opschrift : « Drei môrders ». Razend van verontwaardiging rukte ik( het, werk der schelmen af en begon te gra-l ven. Op twee meters diepte, vond ik des drie lijken nog aancen gebonden en moest i nu wel gelooven dat mijn schoonbroeder ] werkelijk den marteldood had ondergaa-n. j Met rouw in het hart wierp ik den put! toe, mij het hoofd pijnigende om te weten j hoe zijne vtouw op, deja vreeselijken slag: voor te bereiden. Wel had men haar gezegd dat haar man; was medegenomen en dat hij gevaar liep gefusilleerd te worden, maar aan zoo eene monsterachtigheid geloofde zij niet. Met vertrouwen had ze geantwoord : « Hij zal wel weerkomen, zooals zoovele anderen. » —■ Ge kunt wel denken, zoo sluit onze vriend, dat ik het Hageland heb verlaten met h&rinneringen t dis een mensch nooit lcan vergeten. De straf kome spoedig den bloeddorstigen indringer treffen. — De weerwraak begint reeds, brengen' we onzen vriend ter kennis. Aerschot is, reeds bevrijd en ook de twee honderd! vluchtelingen die in de kerk opgesloten! waren. En de groote kuisch wordt voortge-' zet"! j — Daara&n wil ik het mijne bijbrengeo, ] zegt ons de ontsjja-pte, iets opgebeurd door- « .de goede tijding. —(Volksgazet.)i

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.