Vooruit: socialistisch dagblad

628114 0
01 december 1914
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 01 December. Vooruit: socialistisch dagblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/jd4pk08n4w/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ao «aan* « . M." ai 2. Priis ner nummer : voor Belsrië 58 centiemen. voor den Vrsemde 5 centiemen Telefoon : iftedagti® "£41 - &dminîstir»a*itt 284ë Sînsdaci 1 Decomber 1i»14 Drukster-u itgcef ster &am: Maaîschappij 11 ET LICHT bestu tarder: P. DE VISCH. Lcdeberg-Oent . . redactie . . ADMINISTRATIVE HOOGPOORT, 29. OENT VOORUIT abonneMentsprijs belgie ,^ Drie maanden. . « , . fr. 3.25 Zes maandcn > *. > , . fr. 6.50 Eenjaar. ...... ïr. 12.50 Mtn abonneert îicfc §p aile postbureele» DEN VREEMDE Drîe maanden tdagelljks verzonden). ...... fr. 6.75 i Orgaan den Belgiscke Werkliedenpartif. — Versc/ti/nende aile dagen. De Paus heeft het woord i De paus, Benedictus XV, heeft eene mcycliek uitgevaardigd betreffende den oorlog. „ , Deze is, gelijk doorgaans aile encyklie-ken, gewrongen en onduidelijk. De paus begint met aan al de oorlog-i voerende staatshoofden te verzoeken, dat zij in der haast een weldoende vredt zouden bewerken tusschen de natiën. Daar zullen de staatshoofden mede lachen — ook de katholieken — en aan den paus heel eenvoudig antwoorden : ! çchoenmaker, blijft bij uwen leest, of : bemoei u met uwe zaken. De paus hoopt ook dat de oorlogsman-jen op Kerstnacht zullen luisteren naar de engelen, die de geboorte van den Christus aankondigen. Benedictus, uwe heiligheid is nog een daieven duts als hij dat meent of hoopt. En ailes wel ingezien, wat zou het baten nu nog te luisteren naar dat enge-Jenconcert, wanneer er reeds honderd-iuizenden lijken gevallen zijn en zoo-vele millioenen menschen, gansche 'latiën, in 't verdriet gedompeld zijn. Beken maar, Benedictus, dat gij schrijft om te schrijven, maar dat gij in den grond toch maar mostaard na 't eten verkoopt. De paus \ ervolgt dan : Christus wilde het Vrederijk ves-tigen op de liefdadigheid. De zeden onzer eeuw zijn geheel anders. Nooit is er meer gesproken over broederlijkheid tusschen de menschen dan op onze dagen ; zelfs aarze'lt men niet, het woord van het evangelie verwaarloozend en het werk van Christus in zijne kerk ter zij de latende, om die verzuchting naar broederlijkheid op te hemelen, als een der grootste weldaden in onzen Jâjd door de -ifleasGhheid op-gevat.In der waarheid gezegd, nooit heeft men onderling tusschen de menschen met minder broederlijkheid gehandeld, dan op onze dagen. De rassenhaat is versehrikkclijk, de vijaRdschara meer nog dan de grenzen sohsidan het eene volk van het anders ; in ecrte zeïfds gemsen-te, tusschen dezelfde muren, vraie m de verschsîiencfe klassen van Inwoners zîch zeïve en van afgumst. Tusschen t!e personen regelt de opperste met der ikzucht a! de be-trekkingen.• Wij moeten, om te beginnen, vaststel-lien dat de paus. hier zonder omwegen ide onmacht en het failliet van het Chris-Itendom op maatschappelijk gebied pro-! clameert. Inderdaad, hij zegt dat er in onze eeuw niets overblijft van hetgeen Chris-l'tus wilde. Wij voegen er bij, dat zulks in aile feeuwen hetzelfde was, zelfs toen al de [menschen van Christendom doorweekt K'aren, zooals dit in de middeleeuwen 'het geval was. Er wordt veel over broederlijkheid ge-Uproken, verklaart Benedictus, maar de pvoprden van het evangelie worden ver-waarloost, even als het werk van Chris-jtus en zijne kerk. Wij antwoorden : ja, er wordt veel iO\er broederlijkheid gesproken, maar zij wordt ook toegepast in de mate van het wogelijke en wel met uw verlof, paus, Hoor ons, door het socialisme. Geheel de moderne arbeidersbewëging h een broederlijk streven. t Ziekenbonden, vakvereenigingen, co- operatieven, zijn zedelijk gesteund op broeder- en zusterliefde en aile ikzucht is daaruit gebannen. Het is geen uitzonderlijk feit een lid van een ziekenbond of eene vakvereeni-ging te hooren zeggen met fierheid en geluk : Ik maak reeds 25 jaren deel mijner vereeniging en ik had het geluk er nooit een centiem te moeten uit ge-nieten. Maar 't is goed geweest voor andere kameraden. Onze partij stelt de broederlijkheid in praktijk, wanneer zij de werkstakingen nog buitengewoon steunt en de kinderen der strijders uit ver verwijderde steden huisvest en voedt. En de hoogste broederlijkheid ligt be-sloten in pnzen eisch : recht op leven en op welstand aan allen die hunnen plicht doen in de wereld. Het verwijt van Uwe Heiligheid, dat er nooit minder broederlijkheid op de wereld geheerscht heeft aïs tegenwoor-dig, treft ons niet, en wij keeren het u ongeschonden terug. Indien wij den oorlog niet kunnen be-letten hebben, dan is het omdat het in-ternationaal socialisme hedendaags nog de regeeringen niet in handen heeft en voorals nu nog de macht ontbreekt om zijne beginselen volledig in praktijk te stellen. Die zwakte is een ongeluk, maar zij is geene misdaad en verdient geen verwijt.* * * Benedictus XV eindigt dit kapittel zijner encycliek door het erkennen van den klassenstrijd, door zijne vaststelling dat de ikzucht in de tegenwoordige maatschappij de opperste wet is die de betrekkingen tusschen de afzonderlijke personen regelt. A la bonne heure, paus, dat is gesproken ; wij hebben nooit anders gezegd.Gij zijt zeker een geleerd en verstan-dig mensch. Maar vanwaar komt dan die oîibegrijpelijke dwaling van te den-ken dat die klas«enstrijd kan opgeheven worden door de maatschappij te vesti-gen op de christene 'bazià der liefde ? Het kan toch aan Uwe Heiligheid niet ontsnappen, dat de maatschappelijke kwestie een internationaal vraagstuk is, gelijk de tegenwoordige oorlog ten overvloede bewijst. Nochtans is de mogelijkheid, om een christene samenleving te stichten naar uwe opvatting, maar mogelijk in een roomsch katholiek land, dat is zoo klaar als kristaal dunkt ons. Acht Uwe Heiligheid het mogelijk al-dus eene of meer oasissen te stichten in de woestijn van andersdenkenden en in een wereld waar het kapitalisme het «elk voor zich zelf» heeft geprokîameerd, aldus de ikzucht tôt de opperste wet verheffende ? Neen, paus, dat kunt gij niet denken ; het ware een bewijs van al te veel naie-viteit, van eene onvergeeflijke lichtzin-nigheid.Zekerlijk is de kerk ook internationaal en heeft zij een zekeren invloed op de wereld. Maar beken maar, Benedictus, dat die invloed bitter klein, veel te klein is om op te staan tegen den kapitalis-tischen invloed die de wereld beheerscht. Dat is de zuivere waarheid en, volgens ons bescheiden oordeel, is de hardnek-kigheid der kerk om dat niet te willert erkennen, een harer zwakke zijden die haren val zal worden vroeg of laat. Wie iets wil zijn in de twintigste eeuw moet durven partij kiezen : voor of tegen het kapitalisme! F. H. IMs tle ©®rf®!? geiaaii zal zim En gelijk het geschied is in de dagea van Noach, alzoo zal het ook nn zijn : zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk, zij werden ten huwelijk gegeven, tôt den dag, op welken de zondvloed kwam, en verdierf ze allen. Als deze oorlog eenmaal gedaan zal zijn, heel ons land herademen. De gemobi--'eerden terug naar htm gezinnen, de zee-Mjnen opgeruimd, do Tweede Kamer weer ^l'Ortterrein voor partijschappen, geïnter-poerden en gevluchten verlost uit hun ^«îDgschap — hoe belangrijk zullen irij f'oen terugvlijen in ai ons gewone ion^1^US zeSSerl : dat deze geweldige ^ ..over °:ns heen gin g — en -wat - «en wij er uit? Een tgebeurtenis, aangrijpend als de Franschc revolutie, — en wat rimpel laat zij in ons acliter ? Blij den dans te zijn ontsprongen — en mis-schien zelfs met een vôôrsprong — , haas-ten wij ons naar «de vette dagen der weel-de> terug; en leven morgen voort, als gis-teren en eergisteren. Mocht ons al een idealist betoogen, dat het tegenwoordig statenstelsel, gebouwd op nationaal~egoïs-me, kapot en bankroet is, en in zijn mo-tieven en resultaten beide verfoeilijk is gebleken, we halen de schouders op en zeggen : «als ge Engeland of Duitschland eens tôt dat gevoelen krijgen kondt ' •> Zou het dan waarïijk onmogelijk zijn een volk te schokken en zijn geweten te ont-stellen, zoo men niet al zijn e.erstgeborenen slaat en den dood brengt in ieder huis? Zullen wij uit dezen oorlog dan niets mee-dragen buiten het besef, dat onze volks-aard niet oorlogzuchtig is eii kleine naties maar kleine naties zijn '! Zullen wij straks enkel vragen, of Nederland zelf bij den oorlog een veer heeft moeten laten ; en ,.hoe dat .te verhelxieQji Men noemt ons toch Cliristenvolken. Machtiger dan het thans aan de staten van Europa geschiedt, kon de paradox van het Evangelie niet bewaarheid worden. Gij zoekt uw geluk (leert het Evangelie) m totaal verkeerde • richting, wanneer g© meent het te kunnen bouwen op, of ook maar naast, het ongeluk van anderen ; ge kunt niet anders tôt geluk komen, dan door het geluk van uw naaste tegelijk te zoeken met het uwe. Evenmin dus kan een staat bevredigd geraken door, langs den weg der international anarchie, zijn suc-cessen te zoeken ten koste van anderen ; al-leen door hun zaak aan de zijne te paren, door het ongeveinsd erkennen van aller wel-vaart als één gemeens'.'happelijke welvaart, van aller belang als eén algemeen belang, alleen zoo kunnen Fiankrijk, Engeland, Duitschland hun plaats onder de zon in rust bezitten. Eerst leeren elkaar te verdra-gen ; straks, elkaar niet te benijden; einde-lijk, elkaar te waardeeren en met genegen-heid to bezien. Dat behoeft voor Nederland niet bepleit, zal men zeggen. M'aar doen wij er naar ? Inderdaad, al heeft ons land tegen elk der groote volkon krach tige en gegronde grieven, wij willen geen hunner uit de wereld zien ivegvallen ; wij haten slechts do symptomen van hun exclusivisme en aan-matiging. Wij begeeren niet tusschen hen te kiezen, maar wenschen ze, allé, te zien sa-mengaan, wij willen dat zij te zamen de rust en blijdschap der heele wereld zoeken, en daardoor hun eigene. Op dit programma krijgt men heel Nederland mee. Maar wat denken wij er voor te doen? Wij eten, wij drinken, wij zorgen voor ons nationaal belang gelijk anderen voor het hunne, — totdat een nieuwe zondvloed komt en verderft ook ons. Internationale anarchie intusschen ver-dwijnt alleen voor internationale organisa^ tio; hoeveel millioenen en hoeveel menschen hebben wij voor Nederla-nds aandeel in zulk een organisatie over? Zelfs de felste vijan-den ten onzent van den Pruisischen geest be-wonderen het smeedwerk der Duitsche or-ganisatie van na 1871, en het élan, dat het alom gaf; wat doen wij dan nu om het volksdenken te onzent tôt een zelfde talent en een zelfde élan voor wereldorganisatie op to voeden? Wij wachten op dit besef bij de groote landen. Hoc, als wij eens begon-mn bij obs «sif-î f. Een plan voor wereîdôrganisatie, dat het eigen meesterschap der staten ongerept laat, doch alleen do internationale anarchie ver-doemt, behoeft achter zich eene volksbewe-ging, dio aile poriën der mcnschheid door-dringt; doordringt met de overtuiging dat onze beschaving moet worden verlost' uit een zoo ongeorganiseerde wereld. Waarom kan die wind niet beginnen te waaien in Neder-land 1 Mits men op elk pleidooi terstond de vraag laat volgen: wat heeft ons ongedeerd gebleven land voor dit belang der mensch-heid over? « Nieuwe Rotterd. Courant. » Bmenl Shaw ovsr den Oorlog Uit Huitsclse feo9©!! BERLIJN, 27 Nov. (Korr. Norden) s « Het blijft een treurig feit, dat wij ons gebracht zien in een positie, die ons dwingt, wanneer wij niet als verraders zullen worden bescliouwd, in dezen oorlog aan de zijde van Frankrijk te staan. Maar wij aile drie, Erankrijk, Engeland en Duitschland, be-gaan een misdaad tegen de beschaving ten gunste van liusland. Mij en andere verstan-dige mannen er too to willen brengen deze misdaad te bezien in het denkbeeldige licht van vaderlandsliefde, is van eerlijke menschen verlangen, dat zij een dwaasheid beginnen.» Wij moeten thans strijden, sterven en lijden in* het schrikkelijke bewustzijn, dat wij ons voor een krankzinnige zaak offeren. Slechts door scliitterende gevechten kunnen wij met eer uit dezen veldtocht te voorschijn treden. Ik zelf kan slechts wenschen, dat aile er bij betrokken westelijke mogendhe-den zoo heldhaftig zullen strijden, dat zij gedwongen zullen zijn eervol haar succès te verdeelen, om dan den eeuwigen vrede te sluiten. » Wat moet er gebeuren, wanneer wij Duitschland vernietigen ? Wat moet gebeuren, wanneer wij Zwedew vernietigen, na-dat wij het zouden hebben gedwongen met Duitschland tegen ons te strijden? Wij zouden dan zoowel Duitschland als Zw'eden tegen Rusland moeten verdedigen en zouden deze verdediging moeten beproeven, niettegenstaande wij zelf door dezen broe-deroorlog uitgeput zullen zijn. » Wanneer nu echter Duitschland ons vernietigde en de kusten der Noordzee aan zich trok, in welk een ongeschikte positie zouden wij en Frankrijk danv worden ge-plaatst, wij, die het lot van West-Europa hadden kunnen beheerschen, wanneer wij ons aan de zijde der beschaving hadden ge-steld, in plaats van onze krachten op het spel te zetten voor Eussische leeningen en Perzlsche speculaties. » liet is gelukkig voor ons, dat vernietigen slechts schooljongenspraat is. Wij kunnen wel vorbazenden moed toonen, elkaar w_ederkeerig uitputten tegenove.r . hefc niet uit te putten Rusland (dat intusschen evenmin onuitputtelijk is als wij drieën ver-eenigd), maar wij kunnen elkaar niet vernietigen.» Thans blijft ons slechts één ding over : met aile kracht te strijden, opdat wij geen lafaards, zwakkelingen, r.vazen en krank-zinnigen schijnen, totdat wij zullen hebben geleerd elkaar te achten. Voor ailes echter moeten wij onze grootsche. taak onder de volkeren beseffen, die hierin bestaat, ons allen als dragers van de bescha ing te gevoelen in tegenstelling met de mogend-heden van het Oosten, die wij zelf de kunst hebben geleerd met doodende werktuigen oorlog te voeren. Wat wij te doen hebben is onmiddellijk te beginnen met den arbeid voor het onvermijdelijke vredesverdrag, dat wij toch allen eens zullen moeten onderteekenen, wanneer wij genoeg hebben van het ontzettende moorden en vernietigen. » Het hoofdartikel van Vooruit van 26 No-vember heeft nog eens in ons het, volgens de liberalen en anarchisten doorslaande, argument tegen de socialistische theorie wakker geschud: het socialisme zou, uit den aard der zaak zelf, aile vrijheid onverbiddelijk worgen en eene despotische tyrannij in het leven roepen. Op 't einde der 19e eeuw had het individualisme een buitengewonen ingang gevon-den. De invloed ervan liet zich gelden in 't sociaal leven, en ook de kunst werd de uitdrukking dier verderfelijke theorie De grootste kunstenaars, in hun verachting voor de verdorrende kunsttheoriôn van de vorige jaren, hieven het individualisme ten top, zonderden zich af vau de geheele menschheid in een burcht van egoïsme en jubelden hun eigen vreugden, weenden hun persoonlijke smarten uit. Ibsen en Nietzsche, de zangers van het Ik, striemden met hun fel- sarcastischen spot de massa en rosten haar af.Liberalen en anarchisten schreeuwden het uit, dat de Vrijheid alleen te verwezenlijken was langs den weg van het Individualisme en onvereenigbaar was met de prineiepen van den j,o."jalisti-schen staat. Zij wilden de souvereiniteit van het individu en dachten zelfs niet dat hun icteaal in strijd'was met het grondbegrip der maatschappij, dat het belang van den en-keling moet zwijgen voor het algemeen belang. De cellen gehoorzamen aan de riood-zakelijkheden van het geheele organisme; het individu moet ondergeschikt zijn aan de ccllectiviteit. Dit kan niet anders, dat moet zoo ziin en daarom is aile geschreeuw naar absolute vrijheid: ijdelheid, meer nog, een gevaar, omdat het een nieuwe maatschappij zou willen grondvesten op een valsche, on-deimijnde basis. Boven de rechten van het individu, staan die der collectiviteit. De zucht der liberalen en anarchisten naar absolute vrijheid spruit voort uit een ge-vaarlijk, onzedelijk egoïsme, dat de wille-keurige vrijheid van den enkeling stellen wil boven het hoogere, algemeene heil van de maatschappij. In geene enkele maat-, schappij is absolute vrijheid mogelijk ; ieder pogen, dat er naar streeft, streeft ook naar de vernietiging dier maatschappij. Dej toekomst der samenleving ligt niet in eenj staat van onbeperkte persoonlijke vrij-, heid, maar in een rijk van heerlijke solidari-teit, waar kloppen zal het groote hart van trillende menschen liefde; in een rijk van ! heoge, zuivere gelijkheid, waar de zonne zal branden voor heel de menschheid en de aar- ' de zal openbloeien in rijke vruchtbaarheid voor aile behoeften. Zonder gelijkheid, geen rrijheid. Alleen uit den socialistischen staat, waar de ruimste gelijkheid heerschen zal, zal ook' de grootst mogelijke Trijheid ontstaan.Daai- ) geen schrijnende ellende meer naast w.eli- , gen overvloed zijn, en geen «struggle for I life», die de gaafste krachten van den arbei- ( der opslorpt, maar de sterkende zekerheid I van een door arbeid verzekerd bestaan. Zelfzucht en haat, de kinderen der kapita-listische toestanden, zullen rerdrongen worden door broederlijkheid en liefde.. Alleen waar het economisch bestaan verzekerd is, kan er spraak zijn van vrijheid. Het is een der doeleinden van onze leer : ' het verzekeren van de econoinische onaf- | hanlcelijkheid van den arbeider. ' De samenleving ontwikkelt zich in die richting: het kapitalistische systeem is de • noodzakelijke, logische overgang tôt het col-.' lectivisme, tôt het één-sijn van hapita-al en • arbeid. Eerst dan, wanneer de arbeider vrij za! ademen in de heerlijke, blauwe lucht, wan-, neer hij zich vrij zal weten van aile mate-riëele banden, wanneer hij met hoop en ver-, trouwen de toekomst zal mogen te gemoet gaan, zal zijn zedelijkheidsberrrip kunnen openbloeien, zal hij kunnen voelen voor wa* er grootsch en schoons is onder de zon. Al-1, leen in een maatschappij, waar de sociale économie op stevige basis rust, kan de' mensch denken aan hooger verstandelijk en zedelijk genot. Dat zal de langverbeide1 triomf zijn van Moraal en Kunst, van Sehoonheid en Rècht. Het ((Aile menschen zijn vrij en gelijk ge-boren» van de «Rechten van den Mensch» , vclledigen wij door onze leuze: «Aile menschen moeten vrij en gelijk kunnen leven». ' Vrijheid! Vrijheid! IJdel woord voor den werker, die vraot in de ingewanden der aarde of in de bene-pen zalen van jonkende fabrieken, vaag be-' gj ip voor den slaaf, wiens brood en wiens water afhangt van de grillen des meesters.| Wat bazelt men van absolute vrijheid aan' den arme, die zelfs niet vrij is te zeggen wat hi.i denkt en te schrijven wat hij wil? | Geeft ons eerst een vrij economisch. bestaan; geeft ons eerst brood voor de maag..., en dàn voor den geest. Waar de maag schreeuwt van honger en dorst, is geen1 plaats voor geestesarbeid. Uitbreiding van' de levcnsmogelylcheden, verruiming en ver-' spreiding van de levensmiddelen : dàt stellen wij tegenover de utopistische toekomst-' béelden van anarchisten en liberalen. 1 Alleen door het socialisme han cle menschheid komen tôt den hoorjst m.ogelijhen ;jraad) van sociale gelijkheid en vrijheid, ook van1 het individu. ; AOH. J. Volkman. 1 EoiipeescliOorlog' : In iisl-ïliiiiiireu ©sis itni 'JÉorte m Frankrijk Officiel* itlsgramm : liât Siaailsela© ferera Naar wij vernemen is het Reuter-bericht Petrograd 27 November, waarin van een russische overwinning van reusachtige af-metihgen en van 5o.ooo Duitsche gevange-nen gewag gemaakt wordt, vokomen on-waar, zooals ieder na vergeliiklng met de andere officieele berichten wel had kunnen vermoeden. BERLIJN, 28 November (Wolff). Ambfe-lijke mededeeling van heden morgend uit het groote hoofdkwartier: « Op het westelijke oorlogsterrein is de toestand niet veranderd. » Aanvallen der Franschen in het Argon-nerwoud werden afgeslagen. » In het bosch ten noordwesten van Apré-mont en in de Vogezen zijn, in weerwil van den hevigen tegenstand, eenige loopgraven aan de Franschen ontnomen. » Oit Fransche PARUS, 2^ November ('/i\il;or). De ken-nisgeving van heden midd V° zf-'gt: ..»« Cisteren zijù er in Kliiië weer ' idôa. heeîen dag artilleriegevechten geweest «onder dat er iets bijzonders voorviel. Hefc zware Duitsche geschut toont minder bedrij-vigheid. De eenige aanval van de Duitsche infanterie, ten Zuiden van Yperen, is afgeslagen.» Fransche artillerie heeft een Duitschen tweedekker, door drie man bemand, neerge-schoten. » ❖ * * Âan de Oost Pruissisohe grans BERLIJN, 28 November (Wolff). Amfcfe-lijke. mededeeling van heden morgend uit het groote hoofdkwartier: « In Oost-Pruisen hebben onbeduidendo gevechten plaats gehad. » Bij Lowicz zijn onze treepen opniauw tôt den aanval overgegaan. De strijd is a«g gaande. » Krachtige aanvallen der Russen in de streek ten westen van Nowo Radomsk (noordoostelijk van Czenstochov,-a) werden afgeslagen. In Zuid-Polen is overigens aHes onveranderd. » # % # hm É Riissisch-Poelscbe-Grdieisoto gre» Uat GostenH|ksche S»r©n WEENEN, 98 November. (Wolff.) Off|. cieel wordt vanmiddag meegedeeld : « De toestand is ongewijzigd. ! » In RuEsisch, Pelen is cia d^S ren over het alscemeeu kalm

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Vooruit: socialistisch dagblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1884 tot 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie