VOORUIT Orgaan der Belgisehe Werkliedenpartij. — Verschnnende aile dagen. Ter gelegenheid van Eerste Mei zal ons bîad DINSDAG NIET VERSCHIJNEN. Onze verkoopers zuilen maandag ÏWEE BLADEN bestellen, datgene van maandag, àlsoofe dat van dinsdag. De betaiing is zooals de andere weken : 20 OENTIEMEN, daar er zeven bladen worden besteld*. Administratif. 33e «aar — N. 118 3 centiemen per nummer Zonsfasg 29 A,prê' ?9Î7 ie dagen lier meldinn voor de weerpliehtige Belgisehe onderdanen der jaren 1872-1900 inbegrepeu voor de înaaiid Mei 1917 3 Mei, L. y > A en B, N* 1-700. ' 3 » M. B, N* 701-3000. 7 » H, 0, P. â.; » C. <) » Q en R. , 10 » B, Nr 1-1000. 12. » S. U B, Nr 1001-3000. 1.) » T en U. 16 » D, Nr 2001-3000.. 10 >> V, Nr 1-1000 21 s B, W 3001-4000. 'J2 » V, Nf 1001-2000., i 33 '> B, Nr 4001-9000. 21 :> V, 'Nf 2001-3000. SU É, F, G. S9 . V, Nr 3001-4000. 30 » H, la J, K. 31 :> T, N" 4001-9000 en W, X, Y, Z. Be Mcldingsnren zija: 's Voormiddags, van 8 fcot 12 arec ; 's Naroiddags, van 2 tôt 6 uren. Gent, d«n 30 April 1917. Bc Etappen-Komaiandant, , von W1CK- De Achturige Arbeidsdag Vergeiijkendâ studio oves» ioepassing «Sssee* shoote iiervosMiiing XI DE VOOERAAD DER PERSOONLLXKE VOORTBRENGSTKRACHT (vervolg). In Zwitserland was de gewone vermeerdering van de snelheid der machienen 8lëehfcs.,van 2 1/2 per honderd, noehtans was de vermeerdering van de voortbrengst van 8 per honderd per uur. De veranderingen der machienen zelven 'zijn zoo onbeduidend geweest, dat zij geen invloed hebben uitgeoefend op den alge-meenen uitslag der voortbrengst. Do .vermeerdering is vporal het gevolg geweest van eene verandering in de licha-meAijke en geestelijke krachten der werklieden zelxen. Daar ie zelïs geen andere verandering geweest in ©en groot aantal werkhuizen en n sommige nijvsrheden in hun geheeî. Het is zekerlijk waar, dat men versehei-fene middels aangewend heeft om de wils-iracht op te zweepen en de werklieden hunne uiterste pogingen te dœn aanwen-,den. Het stukwerk is in de plaats van hefc daghuurwerk gekomen ; voorfcbrengtpre» miën zijn gegeven aan de toezichters; ma&r iwat er ook van zij, dit groot feit blijft rechtsfcaande, dat de werklieden, met de .kortere werkdagen, 's morgens vroeg een grootere voorraad wilskracht medebrach-ten om op al die opjagingen te antwoorden «n hunne krachten edelmoediger ten beste gaven dan vroeger. > Zonder dat bleven aile opdrijriBge® tôt voortbrengen zonder uitslag, totaal nufcte-loos. Tweo feiten steunen dit besluit. De vermeerdering van werkkracht is dikwijls al op eens gebeurd met werklieden in dag-huur en zonder de minste aansporing; an-derzijds heeft zij zich dikwijls maar voor» gedaan trapsgewijze en na een zeker tijd-verloop, zelfs als men het stukwerk invœr-de of welkdanig ander middel van sanmoe-diging bezigde. Er waren geen stnkwerbers in de werk-liuizen van MM. Allan en Cie, noch in deze van M. Johnson, er zijn geen stukwer-iers onder de meteers en de openluchtwer-kers in Victoria (Australie) wier uitmun-tenden geest van voortgang en wilskracht, al de reizigers van Europa beiwonderd heb~ iben. Welnu volgens de ve/klaringen der Aus-tralische waarnemers zijn die nijverheids» hoedanigheden gevœlig toegenomeo,sedert ,de verkorting van den werkdag. In die gevallen is de verbstering plotse-ling. misschien gebeurt zâj, zonder dat de • werklieden er zich zeîve goed rekening a ver gevej. Men kan veel gevallen aanhalea van trapsgewijze verbeteringen. Sir W. Gray, kassier van de «Atlantic .Mills» van Lawrence (Tereenigde Staten) verklaart dat wanneer, in 1867, de werk-dag in zijne îabrieken verminderd werd van 10 3/4 uren op 10 uren juist-, er de eerste. maand eene mindere voortbrengst was van 4 à 5 per honderd, alhoewel de snelheid der machienen vermeerderd was met 4 per honderd en dat men het stukwerk ïiad ingevoerd. Maar in werkelijkheid is dat verlies ver-anderd in winst na korten tijd en zonder nieuwe veranderingen aan de machienen. De betuurder van een tapijtenfabriek in Massachusetts v'srklaart, cmtrent de ver-lenging van den lOurigen werkdag, bij middel van ove«-uren, het is te zeggen de verkeerde handelwijze, van deze die wij be-studeeren, dat de voortbrengst vermeer--derde, in de maand die volgde, op invoe-ririg der overuren, maar dat de werklieden ! weîdra bogonnen werken met nalatigheid, do voortbrengst verminderde, do koedanig-neid der produkten nam af en in de derde maand béwezen de boeken, dat de fa-"l'jek niets nieer voortbracht dan met den arbeidsdag \an tien uren, trots het invoc-l'eu der. overuren. . ^ t:lnu aïs do gevolgcn' van den overlast ' ' ;sn .wei'Tiv sicb rloaa o&voalaa o.a eaxi Drukster Uitgeefsisr Sam. Maatsch. H El LICHT, Best. : P. De Visch, Ledeberg-Geni — Red.-A dm Hoogpoort. 29. Gent Doir le ïereering nn fto Wsii m lipne IMilM! zekeren tijd, gebsurt juist hetzelfde mot. de j gevolgen dio het wegnemen van den overlast mede brengen. In dit làatste geval schijnt de voortbren-gende bekwaamheid een nieuwe zweepslag te krijgen, alsof zij verlost was van cen langgedragen dwangjuk; maar zooals wij het gaan aantoonen is het eene dwaling van te gcooven, dat het daar de eenige bron of zelfs de voornaamste bron is, dio aan de werklieden toelaat van zooveel voort te brengen in een korten werkdag aïs in een langere. Men heeft ongelijk van om deze reden te weigeren van aan te ne-men, dat eene nieuwe vermindering van den arbeidsdag, geen gelijke uitsiagen kan verwekken, tenzij in de nijverbeden, waar-in de werklieden nog overlast zijn. Dit schijnt ook dj opinie te zijn van den professer in staathuishoudkunde M. Mars-'hall, die beweert dat de. aaaneming van den achturigen arbeidsdag, in het alge-meen de voortbrengst zou verminderen, daar waar men zij non toevlucht niet zou nemen tôt de dubbele ploegen, tenzij in twee gevallen: Vooreerst zegt hij« in de gevallen van overlasting van werk, waarover wij komen te spreken» dit zijn mogelijks de gevallen waar «do werkdagen en de alge-meene voorwaarden van den Arbeid aidas zijn, dat zij eene groote sleet van het li-chaam en den geest voor gevolg hebben en dat zij eene verlaging van den levenstan-daard medo brengen, en in de gevallen van, «de laagste klas der eerlijke werklieden» die alhoewel «een klein getal onder hen zeer hard zwoegen,over zoo weinig krachten beschikken, dat zij wezenlijk overlast zijn, door het beetje werk, dat zij min of meer ( uitvoeren. Maar do gewone Engelsche werkman,zoo- j als do mekaniekmaker, de metser, de ; . seheepsbouwer, mag niet beschouwd wor den, als behoorende tôt de ene of andere dier kategoriën van M. Marshall, hooger opgesomd, zoomin als do bedienden van het Arsenaal van Woolwich en noehtans j brengen zij thans in acht uren zooveel voort als vroeger in negea en soibs zelfs meer. Men weet nu dat het van t' zelfde is, in een groot» aantaî verschillende nijverhe-den; dit is een veel algemeener feit, dan M. Marshall schijnt te vermoeden, en dit komt voort door andere oorzaken, dan de uiterste overlasting van werk, door goed of slecht gevoedde ar'oeiders, voor wie M. Marshall het aileen schijnt te willen aan-nemen.Dezelfde hoeveelheid of zelfs meer voort-brengen in korter tijd was in werkelijkheid minder het gevolg van de opschorsing eener lichaamlijke inspanning, dan van eene algemeene opwekking van het ver-stand, en ook minder van het ophouden eener overlasting, dan wel van het opwek-ken van slapende krachten. W. T.1" P. H. Us He©93ia, de paHJjfen en i® Revolutie. Io de Berlijner « Vorwârls » schrijft omte parîijge-noot Parvus, welkesseeds een kenoarderrussische îôe-standsn is geweest, het volgende : « De in de eerste weken der russische revolutie heer-schende duisternis, veroorzaakt dooî de talrijke elkaar tegensprekende œeîdingen van het russisch teiegraaf-agentschap en de berichten der vreemde biaden, begint zich nu zoo sameiijk op te klaren. Hoe ontstond nu eigenlijk de russische reeolulieï Het waren niet de heeren Gutschkow, Miljukow en sir Milnerdie de omkeering gemaakt hebben, maar heî waren de russische arbeidermassa's, die m verbinding met de soldaten liaar tôt de overwinning gebracht heo-ben, ondersteund door de revolutionaire officiers orga-nisaties en wel is waar niet bevorderd maar ooglui-kend toegestaan door het generaalcommando. De militaire samenzwering bracht het niet eens tôt stand, den czaar tôt de vorming van een verantwoordelijk doema-ministerie te bewegen. Zeker had zij hem daartoe kun-nen dwingen, maar ze deed het niet, want ze vreesde de revoîutie nog meer dan de reaktie. De beweging groeide aan en verspreidde zich over het geheele groote rijk. Dan hier,* dan daar braken t wefkstakingen en arbeidersopstooten uit. Wij lazen j toen van gevangenzettingen en verbanningen in grooten î getaîe. De beweging was niet uit te roeien en vertakte zichaltijd verder. Ten slottekwam het tôt die geduch-te stakingen, die het geheele naphtagebied lam legden en verscheideneindustrie-eentras en Fctersburg tôt stil-stand brachten. De stakingen waren in vollen gang toen de Do erras den 14 Februari (oude stijl) tesaam trad. In Petersburg staakten driehonderd duizend arbei-ders.Wat dedende burgerlijke partijîeidersf Zij maanden de werklieden'tôt rust en tôt den arbeid terug te keeren. De werklieden gingen niet in de fabrieken, maar op straat. Den volgenden dag vormJen zich reeds groote aanzamelingen in de arbeiderswijken. Er werden redevoeringen gehouden en men zocht aansluiting aan de soldaten. Dje.antwoordden : « begln maar, wij zutlen je niet verraden ». Verecheidene dagen goltde de menigîe heen en weer vuiden de straten op en verbroederde zich met de soldaten. Intusschen werd in de Doema verhandeld. De socialistische aanvoerders, die reeds aan de spits der revoliitionaire massa stonden; kwamen van de straat in de Doema. Zij stelden aan de Doema hunne eischen : afzegging aan het impérialisme, o.o.nslui-Vnrf aan de revolutie. Hoe antwoordde de Doema? Zij maakte zich los van de regeering, maande de revo-lutionaire arbeidersmassa's tôt rust en — verlangde een verantwoordelijk ministériel De massa's waren in rep en roer en in voile aktie. De tijd van het wachten was voorbij, men eischte pok van de Doema dsdea. 'Xaenfeield iiiljakonr eene rede, waarin hij zeide : da; wel is waar de Doema niets kon als spreken, maar er waren laaiende, vlammendc woorden — toen brachten de burgerlijke staatslieden hun hoogste aan : Mi!jwH,oio's vlamniende woorden. Wat verwachtte men van de Doema, als men boven-dien van dit census-lichaam, dat zich ean tijd lang even-zoo gehaat gemaakt nad als de czarecregeering, iets vei wachtte? Dat zij de czaar zou a'zetten en uit haar midderi eene revolutionaire regeering zou kiezen ? De Doema dacàt in 't gehee! niet daarasn! Ze deed niets! Den 23 Februari (oude stijl) drongen den arbeiders reed^ in groote massa's in het centrum der stad. Zij werden door de militaire posten ongehinderd doorge-laten.Den volgenden dag. dezelfde verschijning in grooter màatstaf. Het kwam tôt verscheidene botsiugen met de politie. Er vielen dooden en gewonden. In enkele gevallen traden kozakken en soldaten op den kant van het volk. Het volk bleef heer van de st'râal. Den 25 Februari ontbood de regeering iiare gansche militaire macht. Hoe brutaal en gemeen de regeering gehandeld heeit, bewezen de verkieedde politieagen-ten. de machiengevveren op de daken, cnz. Doch das is ailes uit' de berichten der gazetten bekend en îk \Vil mij daàrbij niet verder ophouden. De samenstooten vermeerderden zich, maar ook het overloopen der sol-tiaten naar het revolutionaire volk. De revoîutionaire aanvoerders hielden raad en besloten voor den voigec-den dag eene groote gemeenzame aktie. De Doema roerde zich /liot. Zij speelde den belangstcllenden toe-schouwer.Den 26 Februari overstroomde kolossale volksmas. sa's het stadscentrum. Zij werden door de kozakken gewaarsehuwd, maar toch doorgelaten. De menigte werd dikwijls beschoten, er vielen talrijke ofiers, maar het volk bleef op de straten en kcerde ook in den nacht niet meer naar de arbeiderswijken terug. Er vormden zich meerdere revolutionaire middelpunten waar arbeiders en soldaten hecn">troomdcn. Op dezen dag zond Rodzianko zijo bercemd eerste telegram aan den czaar. Wat was de politieke beteeke-nis van dat telegram ? Het zou noodzakelijk zijn eene persoonlijkheid die het vertrouwen van het land ge-noot, de vorming van de nieuwe regeering op te drn-gsa.Dus hoogstens een oerantwoordeUjk ministériel De Telegraa'-agentschap heeft îater dit privaattele-gram als een sooit' leu;;;' van de Doema voorgesteld. In werkelijkheid was het eèn gefiCim schriftstuk, waarvan men aan het volk geenc mededeeling gedaan had Het was geeae revolutionaire daad, maai* eene Meia-geestige poging om aan de revolutie de spits ai te bre-• ken. Den 27 Februari, van 's morgens vroeg aau, voitraîct zich de overgang der soldaten in grootere rasnigfe. Ver-eenigde hoopen ."ac art- .dera ea aoldatïD bestormen het arsenaal, openen de gevangenissen, enz., enz. Het werk is volbracht, er blijft aog slechts de revoSiîtic-naire opruiming over. De aanvoerders slaan htm hoofdkwastîoc m het gc-bouw der Doema op. Deze omstandigheid was het die in de gezetberich-ten de dwaling veroorzaakte als ware de Doema tôt een revoluticaair centrum geworden. Het was echter niet dit lichaam, maar het gebouw. Omdat dââr bet révolu-tionair hoofdkwanier was, stroomden daar heen de massa's en dââr werd het liksvidatie-proces der revolutie gevoerd : de gevangenname der vroegere dwinge-landen en meesters. Daarbtj kwam dat den 37 Februari de Doema ontbonden werd. Dit riep in het buitee» land den indruk op, als of zich nu eerst de massa's ver-zamelden om de Doema te redden. Dat was echter nog slechts de laatste hulpeloose geste van de vervatlen regeering, die ook niet den ininstea indruk gemaakt heeft. Nog den 27 schreden de aanvoerders dee arbeiders, der soldaten en der revolutionaire partijen tôt vorming van den raad der werklieden en soldaten. Zij maakten volgende oproep openbaar; « Burgers! De in de Rijksdoema saomgetreden wrie-genwoordigers der werklieden, der soldaten en der Petrograder bevolking verklaren, dat de eerste verga-dering der afgevaardigden heden om 7 uur 's avonds in het gebouw der Rijksdoema plaats vinden zal. Aile op de zijde des volks pvergetreden legerdeeîen moetea dadelijk hunne afgevaardigden kiezen, iedere kom-pagnie één. De fabrieken moeten dadelijk afgevaardigden kiezee, ieder één op de duizend. De fabrieken die min als duizead arbeiders teliea, kiezen ieder één afgevaardigde, » Iets later op denzelfden dag,om 2 1/2 uur nassiddag, vond eene samenkomst der doemaleden plaats, waariii de vraag nu eerst opgeroepen werd of men een voor! 00-pig comiteit zou vormen. Men kwam overeen de kie-ziiig van dit comiteit aan het senioren-couvent over te laten, die ook die kiezing voltrokken heeft. De taak van dit comiteit was .echter nog geensweegs de regeering over te nemen, maar « de orde in Petersburg 'te her-stellen en betrekkingen tôt verschillende inrichtingen en personen te onderhouden ». Dawas de geheele aktie sa» de Doema gedurm-de de revolutie. De arbeiders- en soldatenrâad constifaeerde zich des avonds van den 27e, En nu trad ook het Doema-Comi-teit den 28e, om 2 uur 's morgens, zich veranclerend in een uitvoerend comiteit, opentlijk op met eene eerste bekendmaking. Den 27e gingen reeds volgende regimenten tôt het volk over : het Wolinski, Preobaschecski, Litauer, ICeksholmer resiment en da genietroepen, te zamen 2ç,ooo man. Wat den 28e en later volgde, waren r.iet meer revolutionaire gevechten, maar revolutionaire i parade. Een régiment na het andere sioot zich met vliegende vanen aan de nieuwe, revolutionaire regeering aan. Deze is in de handen van den werklieden- en solda-tenraad. Dat is ook het eenige door het volk zeîve ge kozen lienaam dat het verircuwen der hoofdstad en van gansch Rusland geniet. Overigens steunt zij zich op gelijksoortige organisaties, die in aile grootere ge-meenten doorgevoerdzijn. De Doema bestaat niet. — De toorloopiçe regee-rincr is een noodhwlp. — Tusschen haar en de arbei-dersraad kwam het reeds tôt ernstige conflikten. Bij-zonder kwaad zeite het, toen de arbeider3raad er achter kwam. dat de voorloopige regeering voorbereidingen trof om de onttroonde czaar naar Engeland te brengen. De aroeiders- en soldatenraad verhinderde dat en be-noemde eene bijzondere commissie om de werkzaam-heid der regeering te bewaken. EEN GOED UIT6ÂN68PUHT Met terugv/erkejide kracht tôt is Januari 1917 werd de hulp B. voor de vrouwen van soldaten van 0,75 fr. cp 1.25 fr. daags gebracht, voor de kinders berièaen de i6 jaar van 0,25 fr. op 0.50 fr. per dag, voor d« ouders van soldaten van oJx> k, tat tt, daags, Dat de vroegere almoes door deze redeltjke steun verhooging vetvangen wordt bewijst dat meu in 't N. K. besette dat het weinig met de waardigheid der Natie strookte, wannee^de vrouwen en kinders van diegenen welke bloed en leven veil hebben voor land en volk, in volslagen kommer en ontueting, met wat armzalige. centen wandelen gezonden worden. Wat "'hier vooral in 't oogspringecd is, is de reden waarom de hulp B verhoogd werd : heî gcdurig stij-gen derprijsen van de levcnsmiddelen. Betere en'overwegendeubevvbegreden kon waarlijk niet aangevoerd worden, zij is overheerschend boven weikdanige. Heî is inderdaad verschrikkelijk met welke duîze-lingwekkendc snelheid de prijzen der ctelijke waren naa-omhoog klommen, daarbij nog opgezweept door aUerhande zwendeîaars die er een winstgevend stukje van rnakefl door schandelijke 3pecuîaties op 't hoogst noodige der bevolking. Nu de levensduune treft niet aileen zij die van de hulp gemeten, maar al de werkeloozen, de heele bevolking. En niettegenstaand dàt, blijft de werkeloozen-vergoeding van h et Nat Corn., van bij 't ontstaan vast-gesteld, onveranderd. Waarom op dezelfde beweeg-redens steunende, eveneens de vergoeding der werkeloozen niet verhoogd? Het regent in 't N. K en Prov. Kom. veranderingen, verordeningen en beslissingen. Wat heden rechtgezct wordt, is morgen omver ge-gooid.Maar wat steeds aan denzelfden kapstok blijft: Iian-gen, is de werkeloozenvergoeding, die, van bij haar ontstaan, maar iuist genœg was osa de ptip aan Marten niet te geven. Wij erkennen ten voiîe dat het N. K, aan tal van werken toelagen verleent, die in de stedeu tôt stand kwamen, dat vele steden en gemeen ten door een bijleg den nationaîen steun aangevuld hebben. Maar een over-grect gedeelte der werkeloozen genieîen daar r.iet van, om de volgende reden: Sedert het tôt stand koœea van *t Natioaaal Hulp-en Voedingskomiteit, oogenblik wearop de wcrkeloo-zenvei'goecling van 3 fr. per week voor diegene boven de iô jaar en 0,50 fr, per week voor deze beneden de 16 jaar bepaald werd, is de afdecling der voedingsmid-delen uitgebreider, omvangrijker çeworden, harc ver-takkineen loopeu als een reusaçhtig net over heel 't land, naar z'akencijfer moet fabelachtig toegenomen zip, go' gedane inkomsten zuilen wel gelijken tred gehouden hebben, wat het in staat stelt om aUerhande instellingea ten voordeele der behoettigen te ateunen en uenkelijk wel de middels zouden gevonden wo.rden om de magere werkeloozenvergoeding ta verhoogen, Als'wij beweren dat een overgroot getal werkeloozen van die door't N. K, gesteunde insteliîngcn met genie-eu, dan overdrijv;ea we niet, juist omdat or nog oatelbare 'buitecgerncentcn-zijn wa-ar n'iets andere te-Btsat en gedaan wordt dan de Naticni'e steun uititeeren zonder ~eer. in den laatsten tijd ietwat verbeterd door de kostelooze volkssoep die ten allen kant, — gedwon-g'en, — ingevoera wordt, wat niet uitsluit dat overal en door iedereen, in't bijeonder diegenen die er zich moeten raee verbelpen, de Nationale steun als ontoe-reikrad aanzien ivordt. Hoe ook maar de behoeftea der-measehec toî hun striktste minimum beperkî wordea, er blijven er een heele boel, — buiten deze der maag, — die trots ailes moeten voidaan worden : Men leeft niet alleenîijk van voedsel, maar ook vaa reinheid, licht, verwarming. Men behcslt kleedersn, en 't zal niemand in 't aedacht komen te beweren, dat dit ailes met den geidelijken steun kan verschaft worden, in 't bijaonder'dààr waar de nationale steun de eenigste vergoeding uitmaakt, , Met het toegestaan rantsoen der levensmiddelen kua-nèn, in theorie, de menschen zich reehl houden. Maar in werkelijkheid gevoelt îedereen aan zich zelf, dat zijn buik eene raœmelkast lijkt, waarbinnen taidrachtig tegen deze theorie geprGtesteerd wordt, Men zoekt zich bu'ten °t rantsoen om îei'ensmiddelen aan te schafîen; voor de ondersteunden, met de bekrom-pen geldniiddeleo, behoort zulk3 tôt de onmogeîijk-hedeu.En in welke veraouding is de koopkracbt der ondersteunden niet verminderd? Zelfs de'opslag der prijzen van de in de Spaansch-Amerikaansche winkels ver-kochte waren heeft die koopkracht erg aangetast. Dit kan aan de heeren van 't N. IC. niet onbekend zijn, gezien ze de hulp B verhooedea, zich op de duurte der levecsinidde'êii steunende. Wanneer men die be-weegreden in aanmerkir.g neemt en logiëk wil blijven, dan œoet onvermijdelijk de steun voor de werkloozen verhoogd worden, want die lijden door da duurte der levensmiddeîen pict minder dan de genieters van de hulp B. Kortrijk. JOS. COOI.E. Hll— — ■> Il * I I Bllll'unm IllIllMI litlUlllll ililimilH 111 III III II IIIM 1) IMIIIMIIh'll Nog wat over het Taylorstelsel Miss Sloau, de schrijfater vaa de Engelsche Nationale Werkvrouwenvereenigiug — dio bij do nationale vakhondenfederafcie aang.esloten is, heeft eene onderzoekingsreis door Amorika gemaakt om zich op de hoog-to te stellen van de uitsiagen die mon ai-daar bekomen heeft met do «wetanschappe-lijke werfcwijze» die algemeen gekend is onder dea naam van Taylorstelsel. Zooals zij in haro \ oordrachten voor Ame-rikaansclie werkvrouwon verklaarde, ver-wacht miss Sloan na den ooçlog eene onge-hoorde toename der bedrijvigheid in de E-ngelscho mjverheid, met eene aog veel meer aangespannen Verkzaamheid op elk gebied. In EnsçeLand zoowel aïs ovoraî eîders, verklaarde miss Slo&ra verdçr, zuilen esn tôt hiertoe ongehoord getal vrouwen tôt den arbeid in do nijverheid aangoworven worden ©n zelfs nu reeds hoort mon hier en daar stemmén opgaan dio vorlangeu dat het «wëténschappelijk» Taylorstelsel aangewend wordo als het eenigste voorhanden zijndo middel om regel en orde te brengen in den chaos der nijverheid, dio door den oorlog overhoop geworpen is en die moei-lijk zal kunnen gercgold wordon om over te gaan in den vredetijd. Thans van hare reis door Amerika terug-gekeerd, verklaarde miss Sloan dat de on-ttervindingen, die in het bijzondor door do AmerikaàaRthe vrouwen werden opgedaan met het. zoo geroemd Taylorstelsel, haar hoegenaamd niet voidaan of bevredigd hebben en zij zegt: t * Het TaylorstelsoL dsi; door és groot- . ste massa der Amerikaansche arbeîdeïs-schap nijdig bekampt wordt als een vemuf-tig opjagingsstelEel, heeft natuurlija in het bijzonder de noodlottigste gevolgen gehad vooral op het zenuwgestel der vrouwelijks > arbeiders die er aan onderworpen wordea, en daaroin aileen verklaart de Engelscka schrijfster ronduit dat zij het voor haar, iand hoegenaamd niet kan aanfcevelen. De betrekkelijk goede gevolgen, zegt zjjj verder, die in eene flink georganiaeerde in-' richfcing van hefc stelsei kunnea verwaeht; worden, zooals het vormen van eeisfcekla-s-' werklieden, zooals het verhoogen der lo«-iien bij verkprtea ar'oeidstijd, kunnen ook* bekoanen worden door fhsnfis werkzaant-heid der arbeidersorgaïiisaties, door eena arbeidersbeweging die beter over-îwa. te brengen is met de menschelijkheid, vodfèi voor de vrouwen van gelijk welke nijverheid.Naast dit belangrijk nieuws van miss Sloan kwam er langs andere wegea nog het volgende uit Amerika : Bij eene bespreking der krijgskundige werkzaamheden der Amerikaansche regee-. ring hield de Amerikaansche Senaafc zich" onlangs bezig breedvoerig met hefc Taylor-' stelsei en als 'b op stemming uitliep bleek dat zes en dertig leden tegen vijftien zich verklaarden tegen de invoering van het dwangstelsel in de arsenalen en de andeïe £abriel:en die tuig voor het leger maken. In de volgende zitting kwam senateur. Gallniger voor don dag met een voorstel dat er op uit was om de beide partijen te; verzoenen lângii een tusschenweg, maar hefc werd eveneons verworpen, in hoofdz&ak dank aan de tegenargutçenten van sénateur. Follette. Die senateur Follette, die een jaar te va-ren de aandaehfc cp zich getrokken hàd door een ontwerp van zeemansakt, die as-; dert wet geworden. is, liet nu nog duide-lijker hooren welke gezonde geâachten hij heeft over de demecratische staathuishoudkunde en hij deed dollarmenschen ver won-derd, woedend opkijken aïs hij met feiten! oEt-egensprekelijk bewees, dat hefc voor een( Staafc eene zeer onverstandige manier \-an huishouden is, als hij wetten maafct die van aard kuunen zijn om de arbeidskracht zijner werkleeiden zoo uit te baten dat er eloet op komt, dat hefc geslacht verzwakifc; en met ondergang kan bedreigd wordec. Deze stemming in het Senaat wordt in Amerika zoowat aanzien aïs eene veroos--; deeling van het Taylorstelsel en dat. betee-. kent voor ons dat het laatste woord er nog. ni©t over gezegd is — en dat de werklieden overal wel zuilen doen als zij zich sterk. organîseeren om J11 staat te zijn voorwaa?-den te stellen die tegen ailes kunnea op-wegen wat men ver wachten kan. ARIA ; IrUïMif Bi{ É »B!SR?8B8i!É tirpi ta dea oiûâicàfc van de.,stad Volterra»- in' ItaliaaàaeH Toscane, larigs de aardspLetem die daâr overài waar te nemen zyn, ont-snappen dag en nacht zonder onderbreking sterke en sissende stoomstralen, ioffioni ge-. naamd, die zwanger zijn van vluehtig bo-riumzuur.Sedert geruimen iïjd heeft men hier en daar^ den otoom tan die soffioni opgevaa.-' gen in bijzondere toestellen om er hefc bo-f ïiumzuur uit te trekken en verscheidene maatschappijen hebben daa.rmede groote: winsten verwezenlijkfc, zonder sich om de' rest te b&kreuiw>iï, Sedert eenigen tijd nu fceeft prias Giucri Conti, een geleerde man die voorzitter is van de groote boraxmâa-tsehappij van Lan-: derella, proefnemingen gedaan om de uit: do spleten opsfcijgende stoomwarmte op te vangen on îangs buizen te zenden naar eeae soort van pomp, die ze voorfcsfcuwt naàr een ketei, van waar zij onder drnkking ged?®--ven wordt naar ten dynamo. Pî ins Giuori Conti gelukte er weldra îq; om bij middel van den uit de soffioni op-, stijgenden damp de magazijnen en de •werk-: plaatsen van Landërolla schrtterend te ver--iichfcen.Daar men do vterlicKting wedes wild-a^ uitbreiden en de soffioni geen stoom genoeg. gaven, kwam rnen op hefc gedachfc gaten in den grond te boren en de uitsiagen over-troffen aile verwachtingen, want hoe die-per men boorde, hoe geweldiger ds stoomstralen werden. Weldra ging men ovèr' tôt het boren vaa; gaten die 5-6 meters doorsnedo haddert en'' 1100, 150, 170 meters diep waren. Als mea,' in die gaten ijzeren v/anden had laten zak-ken, bekwam men stroomstralen die een®' drukking van 2, 3, 5 atmospheeren hadden. : Do laa.tsfce verbeterde putten die msn au • gëboord dn van stalen wanden voorzien ' heeft, geven van 15,000 tôt 20,000 kilc« stoom van 150 graden per uur, wat over-eonkomt met 1.000 tôt 2.000 paardan-stecra-kracht.Sedert het uitbreben van den oorlog, dtei gebrek' aan kolen liet voorzien, is mon sr zich overal gaan op toeleggen om den stoom der soffioni op groote schaal te gebruifcen, eu hier en daar heeft men daa.rmede de, prachtigsto uitsiagen bekomen, en wel op: de volgendo wijze: Do sfcoom der soffioni wordt overal opge- ! vangen in ketela van een brjzonder zooge-riaamd veelbuizenstelscl, in aluminium. Isa-die ketels geeffc de stoom een deel van zijual warmte af aan bakken die gevuld zijn mat eenvoudig water, waama hij langs schai-kundigen weg ontdaan wordt van" zijn ba-j raxgehalte. ^.Voer onder drukfcing gebracht dienfc de: stoom vervolgens nog aïs drijfkracht voor dynamos die een sterke.n barnkrachtstrooïa' voortbrengen. die langs draden geleid. wordt naar de steden Toscane, Florence en andere, dio er Schitterend door vcrliehfc worden. De bekomen aiislàgèn zijn zoo prachiigi en aanmoedigend, dat er spraak is van hefc tôt Stand brengen van inrichtingen op nog. veel grooter schaal, iets wat wel der moeite. waard is als men weet dat de streek der, btoomspuwende soffioni veel vierkante kile-meters besîaat in den omtreb vaa Laode- , relie.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.