Min rr-ri. -t- - T, :— rfVTrnfT*'ymtrtn^y,T-7TTrTTi^Tr,nfi',-imiiiïfniiMiiiiiiiiii IIII ■■»■ iBBiha i n ■iinr««gwrfl',MrrH wn iniMHinii iiiimin ni'wwi y , ., ■ . „; W \j± A * - J 3© iaar » W. 200 Prijs per nummer : voor Bolgië 3 centismen, voor den Vreemde 5 centiemén Telfi jon ; ffedactie 247 - Adminlstpatie 2845 S^aandap 2© Juli 1914 Drukster-U itgeef ste» §»îîi: Maatschappij H ET LICHT , bestuurder » fr DE VSSCH. Ledeberg-Oenî » . REDACTIE . ADM1NISTRATIE irlOÛGPQQRT, 29. GENT VOORUIT ABGNNEMENTSFRIJS BELGIE Orie maanden. . . , . fr. 3.2$ Zes ma.anden . . . , . fr. 6.50 Een jaar ....... fr. 12.5& Men abonneert zic?) op aile postiwççJca DEN VREEMDE Orle maanden tâagelijks vensonden). ..... fr. 5.73 Brgaan det> Belgische WeM'edenparhj. — Verschljmnde allé daaen. De Christene Vakbonden en de Paus De raad der roomsche kardinalen lieeft over de Christëne svndikale bewe-ging een decreet uitgevaardigd. versche-nen in de « Unita catolica » van 10 Juli, natuurlijk met goedkeurmg van den Pans Pius X. De vertaling van dat stuk luidt als volgt : Uit vele bisdommen van Italie, voora.1 uit het noorden, zijn ernstige klachten bij den Apostelijken Stoel aangekornen nopens de schade wel-ke het syndicalisme aan de werkers-klas en aan de buitenlieden veroor-zaakt, omdat, zonder van 't overige te spreken, het « syndicalisme j> orttaareîî in een sooialen strijd. Om deze reden, en om zooveel mogelijk een zoo groot kwaad te keer te gaan, heeft Z. H. de Paus Piiîs X, aan den kardinaalsraad be-volen aan aile Italiaansche kerk-voogden te melden dat het verboden is, aan aile priesters, zonder onder-scheid van persoon noch plaats, hun naam te leenen aan de syndicale vereenigingen, en welkdanig ambt t-» \ervullen OF REDEVOERINGEN t'en hunnen voordeele te HOU OEM. De priesters moeten van al deze zaken verwijderd blijven 0 F/1 D A T Z E M ! E T A L S MEDE-PUfiKTIGRN ZO U D E N AANZI5N WORDEN VAN AL HET K W A A D DAT LUT DEZE I N S T E L L ! N-C l N V 0*0 R T S P R U I T. Om ons te gedragen naar de be-velen van den Heilige'n Vader, dee-len wij deze besluiten mede aan al de kerkvoogden wie de zaak aan-gaat ten einde zij de noodige maat-r c g oî"e n*rt'6ft » c : i. Gegevén te Rome, in het secre-tariaat van den kardinaalsraad, den 20 Juni 1914. Knrdinaal DE LAI, Bisschop van Sabina, secretaris. Jan B. ROSA, substituut iXt -T>-_ »fV *<V» Dat is een decreetje dat naar den [ rook niet smaakt. Het komt te gepaster" ure al onze i artikels bevestigen die wij als bijdrage [ gewijd hebben aan de anti-socialistische I parade te Gent. Het vakvereenigingswezen of het syn-j dikalisme tr.as, niet orstaarden in een saciaîen of maatschappelijksn strijd. 't Is juist hetgeen wij bewezen hebben.De anti-socialistische vakbonden kunnen geen breeden socialen strijd voeren i van het oogenblik dat zij getrouw de be-1 velen volgen van Léo XIII in zijne ency-| cliek Rerilffî Novarum en door zijnen op-1 volger Pius X in zijn Motu Proprio ver-vat. ■ En die bevelen moeten zij volgen als I katholiêkën. Daarmede is de zaak klaar getrokken, i V00V de oogen van elk verstandig werk- III >!»»>,Illlll ■ ———— man is het anti-socialisme beslist geoor-deeld en veroordeeld. «S * «f a La Flandre libérale » schrijft een spottend artikel, getiteld : Mannelijke besiuiten, doelende op hetgeen door het Congres der anti-socialisten zondag 1,1. besloten werd. Het liberaal blad haalt onder andere daar het volgende in aan : Buiten de wijwater besproeïngen, • ziehier het eenig prakîisch gedeslto uit de redevoering van Pater Rutten die het Congres sloot : « Wij vernemen dat er gewichtige wijzigingen zullen voorgesteld wor-den door den Senaat aan het ont-werp van sociale verzekeririgen door de Kamers gestemd. Wij wachten om de Studie der kwestie te hernemen, tôt wanneer wij den tekst dier veranderingen zullen hebben . » Er zit inqj$rdaad in dat besluit niets .mannelijkb. Na de uitgebreide kamerdiscussie en de stemming valt er niet meer te studee-ren ; aile ernstige opiniën kunnen en m&eten gevestigd zijn. De al of niet verplichting is het groote punt waarover de Senaat uitspraak zal te doen hebben, en het zijn de vijanden der verplichting die voornamelijk op den. Senaat hebben gewogen. En een anti-socialistisch congres, bij monde van pater Rutten, durft geen positie nemen : raen zal wachten en dan opnieuw studeeren. 't Is bespottelijk ! De anti-socialistische vakbeweging mag niet bestaan, zij mag geene sociale bewegittg worders ; zij heeft te wachten naar wat de groote wètgévers 'doen en zij moet naar hunne beslissingen hare houding regeleri.. 't Is zoo klaar als kristaai, en « Le Bien Public » Segt dan 00k onbewimpeld: De aanmpedigingen, gegeven door de belgische bisschoppen aan de christen syndikale beweging van België, geven ons de verzekering dat die vakvereenigingsbeweging tôt op heden, in haar. geheel, nog vart den rechten weg «iet is afge-weken.En de kinderlijke onderwerping die de chefs dier beweging betui-gen aan de geestelijke overheid, zijn ons een waarborg dat onze syndikaten hunne werking zullen weten uit te breiden cm bat vo!K te behoeden van do soGiaîjstiscîîe be-smetting é-i terzeifdertijc} de rech-ten en de gewettigdë beiaiigen van . al de k!aas?n der samers!e«ing te eerbiedigen. 't Is volledig! Het anti-socialisme zal helpen om de gewe.ttigde (?) belangen van het kapitalisme te M'ijwaren en de werklieden afkeerig te maken van het socialisme dat hunne redding is. Wij hadden niet durven hopen zoo spoedig en zoo volledig gelijk te krijgen op geheel de lijn. De oogen der werkers zullen open gaan. F. H. Stilletjes erheen aiicù vv a u îunuuui vjjlô up puiltit/li ■ied in 't land gebeurt, gaan we stilletjes B;i'uit naar nieuwe tijden. ^■poreerst heeft hoofdminister de Broque-H'-. te Turnhout, op 5 Juli, en nog wel in B yoorrniddag, op het uur dat de beste ka-Blieken in de plechtige hoogmis zijn, een ^^■evoèïing uitgesproken, die een meester-van platbroekerij en grootspraak, doch ^^Hecn een bekentenis van volslagen on-^pht moet genoemd worden. stad zelf, zonder eenig aanzien in 't ■(!. v/e laten dan nog het uur onverlet, reeds een indruk van zwakheid, van ^■wheid bij iemand, die zioh verbergt bij menschen, in een gewone zaal, om ^werige dingen te zeggen, die in de hoofd-■ zouden uitgelachen, uitgescholden wor- 00k heel lastig geweest deze redevoe-volledig onder handen te krijgen. We ^■nlieden nog niet of de voile eerste bla ," yan het klerikaal vlaamsch weekblad ^Bv-66r ons ligt,wel de officieele tekst is en in 't fransch of in 't Nederlandsch uitgesproken. is dit ailes duister ! l|. wat zijn de denkbeelden in den ^^Hdministerskop ! ?en achteruitgang van nagenoeg 100 ■end stemmen, na in Limburg, bijna zon-^■Propaganda van de tegenpartijen, twee te hebben verloren. zea± de Brpctueivil* ' 10 net voigenae: «^oo zagen we. een zonder-lingen kïësstrijd, dis voor de tegenpartij de meest vernederende geweest is welken ik sinds 28 jaren beleefd heb. » De man wil de pil van de erg verzwaarde soldaten'oelasting vergulden en dà-arom zegt hîj: «Nauwelijks drie maanden na de zege-rijke verkiezingen van 1912, verkeerde ons land in een gevaar, zooals het er sederfc-1830 geen gekend heeft.» Hij ma'akt ons thans be-kend dat men voor het belioud van ons grondgebied heeft gevreesd. Nu eehter heeft «'t Parlement met moed zijn plicht vervuld, dank aa^ zijn wijs beleid, zijn wij er thans zeker van Belg te blijven en onzen bodem ongeschonden te bewaren.» Dit is nieb enkel belachelijk ; het is gek. De minister moet ons volk voor buitenge-woon dom aanzien, om te vertrouwen dat er iemand hier kan gelooven dat ons leger in staat is om een groote mogendheid van ons grondgebied te houden. Wat we met het 00g op den ondoeltreffen-den maatregel tegen schoolverzuim ea over de zwakheid van den leerplicht hebben ge-zegd on geschreven,, wordt thans door den minister zelf bevestigd. De straf, die den nalatigen huisvader bedre'igt, is een spot-ternij : de verplichting tôt 14 jaar bestaat niet; die tôt 13 jaar al even min. « In de toepassing van den sohoolplicht > hebben we ^een ,pltM!aMWi.en wi^len invoe- . ren... De overgang zal gematigd en geleidé-lijk gschieden. Persoonliik vond ik het wen-schelijk den schoolplicht niet boven de 12 jaar toe te passen... » Luister nu naar ongelooflijke waarheid : « Do 4de graad kan zoodanig geregeld worden, dat de kinderen, met e«n halven dag schoolgaan, of met het sohoolgaan geduren-de herfst en wintertijd alleen, of mits een vereeniging van beide stelsels aan den schoolplicht kunnen voldoen. » Over maatschappelijke hervorming, ar-beidsbescherming, ontlasting van den min-dere, belasting van ue ailes bezittenden, over algemeen stemrecht, over ailes wat de werkendc klasse voorstelt aïs noodig om haar levensverhooging te bewerken, zegt het hoofd van de belgische klerikale partij geen woord. Doch omdat het nu juist de VlaminSen zijn, die deze partij in de verkiezingen den duivel hebben aangedaan, zegt de Minister : Gij irijgt een hoogeschool, omdat ge dit als VJamingen rechtmatie eischt. Net zoo had dezelfde heer de Broqueville, vôôr d verkiezingen, en nog wel te Hoei, waar de klerikale partij voor verzwakking vrees-de, gezegd tôt de Walen : Niets krijgen de Vlamingen, wat gij Walen niet zult goed-keuren. Dat noemt de redevoerder van Turnhout dan zoo : « Mijne hooge waar-digheid verplicht mij de armen te openen voor iedereen ; ik ben Minister voor het ge-heele Vadcrland en niet voor het Noorden alleen. » Kort de ministrieele redevoering is die van een verzwakt hoofd, dat op een erg verzwakt lichaam staat. In een ander deel van de Kempen, te Hasselt, hebben verleden Zondag de libe-ralen lioogdag gevierd. Het was daar voor die partij een allergewichtigste en prachtige vereeniging. Zeker 400 man zaten er aan de feesttafel. Daar waren al de leiders uit al ds streken van Limburg. Tôt uit de dui-sterste Kempen van het Noorden, waren eenvoudige dorpelingen overgekomen, — en dat is beteekneisvol. Doch boven al de Limburgers, zoo we den afwezigen heer Paul Hymans niet mederekenen, waren de voornaamste hoofdiïiannen uit den lande aânwezig. Wij noemen maar den h. Meche-lynck, voorzitter van de liberale partij ; den h. Goblet d'Alviella, hoofdman van de li-beralen in den Senaat; de hh. Devèze, Magnette, Journez. Door de hh. Goblet, Devfeze, Persoons, Neven en Peten werd met klem, en telkens onder daverend en langdurig handgeklap, vérklaard dat het tegenwoordige kiesstelsel moet verdwijnen en plo.ats maken voor vol-komen gelijkheid. De h. Louis Huysmans, Limburger van afkomst, die om gezond-heidsredenen niet kon aanwezig zijn, had een langen brief geschreven, door den heer Hechtermans, voorzitter van de liberale vereeniging te Hasselt, in de feestzaal voorge-lezen en 's anderdaags door het zeer doctrinaire en zoetwaterblad « La Meuse » van Luik ten voeten uit medegedeeld. « Zoo dus, alzoo de h. Huysmans, door het uitwerksel van de bestaande wetten, de Regeering eene meerderhe'id heeft in de Kamer, zonder die te hebben in het land, dan is het omdat de wetten gebrekkig zijn en moeten hervormd worden... De eerste plicht van de Regeering is dus de wét op" de evenredigo vertegen-woordiging te herzien, er de ondeugden van te verbeteren, er de leemten van aan te vul-len. Moest de Regeering dit vergeten, dan zou de liberale tegenpartij niet nalaten haar reeds bij de opening van het Parlement het geheugen op te frissehen. » Anderzijds verklaarde daar de Waalsche hoofdman,- het vooruitstrevend kamerlid, de h. Journez van Luik, dat de Vlamingen het recht hebben in hun eigen land volle-dige vrijheid en rechten voor hunne taal te vragen en het*noodig is dat de Walen, die een ambt bij de Vlamingen bekleeden, oo'k de taal van dit volk moeten kennen. Deze laatste verklaring werd wel niet door de waalsche liberale bladen opgenomen, doch ze werd niettemin duidelijk uitgesproken. Wij hebben ze met al de aanwezigen ge-hoord en toegejuicht. Ook door de liberalen werd weinig of niets vérklaard met het 00g op hervormin-gen tôt voordeel va-n het werkvolk. Een jong waalsch spreker deed zelfs een uitval tegen het collectivisme. Hij zal dit wel geen tweede maal in Limburg doen, omdat men hem aan 't geheugen zal brengen, dat zon« der de limburgsche socialisten, die nu een-drachtig met de liberalen tegen den ge-meensehappelijken vijand, het klerikalisme, te velde trekken, de hoop op een libéral© zegepraal een hersenschim zou worden. Laat ons niet alleen luisteren, doch wa-ken en eischen. STEVEN BOERSEN. Sciirikkelijke anîp!offiing IN FÏJANKRIJK Eergister had eene erge ontploffing plaats m eene loodgieterij, afhangende van de dynamietfabriek van Cugny. De knal werd no'gal ver gehoord. Men snelde toe en vond de vier werklieden die in de loodgieterij werkten, ten gronde uitgestrekt. Drie bunDOr waren op den slag gedood, de vierd» w»» nçgsl erg gewond. Se iÉiiMippfeisfeo te mwr op ©si "0 6 @©fg§t Talrijke groepen en vereenigingen kondi-gen in do partijbladcn aan dat zij op 15-16 Oogst deelnemen aan de Inhuldi-gingsfeesten van «VodVuit'i's Nicuw Peest-lokaal.Zij worden bij deze vriendelijk verzocht zoo spoedig mogelijk hunne deelneming ta sturen aan gezel A. VERSCHRAEGEN, «Ons Huis», Vrijdagmarkt, te Gent-, ten einde de samenstelling van den Volksop-tocht te regelen, alsook het aanduiden hunner commisarissen. ^ 3 Wi » mm* m» Een le voigsn voorbesld Te Aalst, evenals overal, heerscht gewel-dige krisis. Meer dan een jaar reeds zijn sommige fa,brieken door deze ramp getroi-fen. Dat armoede onder de werklieden de-zer fabrieken moet heerschen, hoeft geen betoog. Gezel Henri Flips, sekretaris dar vakbonden te Aalst, schreef brieven tôt iiet verleenen van hulp aan de werklieden. Een dezer fabrikanten, de heer De Na.eyer, der katoenspinnerij Roos-Gee-rinckx-De Naeye'r, heeft gehoor ^egeven aan de vraag van het soeialistisch syndi-kaat. Ziehier wat wij daaromtrent in het weekblad « Recht en Vrijheid » lezen : Eene goede daad Vrijdag namiddag, dus 2 da.gen nadat we den brief aan den Heer De Nayer hadden gezonden, zijn de werklieden van dat fabriek verwittigd. dat ze iedere week eene toelage zullen bekomen. wel-ke 30 tôt 50 per honderd van de loonen bedraagt, en dat volgens de jaren die j de werklieden in 't, fabriek werken. Wij hebben het Bestuur va-n dit fabriek ree-ds per brief hiervoor bedankt en doen- het nu in Jt openba^r. Of de I werklieden ook tevreden zijn, hoeft niet j gezegd te" worden. Wij w'illen hier doen opmerken, dat in het fabriek de hulp niet gevraagd werd voor de door de krisis getroffenen, maar voor de werklieden die door eene groote braak we-ken lang werkeloos zijn. Wij stellen deze daad tôt. yoorbeeld der andere fabrikanten wier werklieden zoo erg door de krisis getroffen zijn. Eene geheimziniiige zaak IN FltANKRIJK Te Nantes vond men onlangs op de spoorbaan het onthoofd lijk van zekeren Edouard Guenet, 20 jaar oud en te Gué-, méné-Penfao woiiend. Daar het- gerucht in omloop was dat; Guenet het slachtoffer was eener moord,, kwam het parkeb een onderzoek instellen,' doch niemand wilde of kon over de zaak de minste opheldering geven, zoodat de magistraten onverrichter zake moesten vertrekken. Dezer dagen kwamen er echter bij heti parket twee zeer gewichtige getuigenisseu toe. Zekere Jaguet, landbouwer, verklaari dat hij op den avond der moord nooâkre-ten gehoord heeft; een ander getuige deelb een gesprek mede dat hij afgeluisterd heeft' tusschen twee personen. Het parkeb zal dus weer ter plaatse komen om een nieuw; onderzoek in te stellen, en zoo mogelijk d» daders aan te houden. Een ingénieur verdwepen IN ITALIE Sedert eenigen tijd was te Milaan een®' maatschappij tôt stand gekomen om eene uitvinding van ingenieur Imili uit te ba-ten. Deze had verleden jaar een middel ge-i vonden om bommen van op afstand te la-i ten ontploften. Ailes was gereed om proef-' nemingen ïe doen en men had er reeds' meer dan 100,000 fr. voor uitgegeven, doch1 nu is de ingenieur eensklaps spoorloos ver-dwenen. Over eenige dagen vertrok hij ujfc Florencië, men weet niet waarheen, en ; sinds dien vernam men niets meer over hem. Herhaaldelijk hadden de duitsche en turksche regeeringen aan M. Imili voorge-steîd zijne uitvinding af te staan, daar zij; in oorlogstijd de groot&te « diensten » kan J bevvijzen. Gister zqu te Florence de bekende uit- j vinding beproefd worden van den inge-j nieur Imilli bestaande in een electrisch i ioestel, waardoor het mogelijk zou zijn, ' van een afstand van 100 K'. M. roijnen tofcj ontploffing te brengen. Van deze beproeving is niets kunnen ko-4 men, aangezien de ingenieqr er den vori-| gen dag met de dochter van admiraaî For- '1 nari van door was gegaan. Admiraaî Fornari had Imilli geld voor- ; gesclioten om zijn zoogenaamde uitvinding 1 te verwezenlijken. Imilli zal de bommen nu j met de dochter van den admiraaî beproe- ! ; ven. ^MPBmMMBaiMmmm Het procès GaMaux-CtMe te Pirtjs De procureur-generaal Herbaux, in de uitvoerige uiteenzetting in de akte \an be-schuldigmg, zegt dat mevronw Caillaux vôôr het piegen va.n den moord op Galmette in een toestand van « moreele opwinding » gebracht kon ztjn. Procureur-igeneraal Herbaux zegt dan in het zielskundige dokument, waarin hij de beweegredenen tôt de misdaad nagaat, o. m. het volgende : «Mevrouw Caillaux, geboren Henriette Rainouard, was in 1908 gesclieiden, 11a in 1894 een eerste huwelijk aangegaan te he ben, terwijl de heer Caillaux, die in 1906 met mevrouw Gueydan gehuwd was, in 1911 is gescheiden. I11 den loop van het jaar 1909 heeft de heer Caillaux, die zeer vriendscha-ppelijke betrekkingen met mevrouw Henriette^ Rainouard ondei-hield, aan deze twee brieven gericht, die, naar het schijnt, talrijke toe-spelingen bevatten op kwesties van politie-ken aard, welke nauw verband hielden met onderwerpen van de intiemste soort. Nu werden deze brieven, die de heer Caillaux van mevrouw Rainouard terugverzocht had, door mevrouw Gueydan, aijn vrouw, onderschept. In haar handen waren zij een geducht wapen, zoowel tegen haar man alo tegen mevrouw Rainouard en de heer Caillaux schijnt zich daar bezorgd over gemaakt te hebben, want, een diepen hartstocht ten spijt, schreef hij op 25 September 1909 aan mevrouw Rainouard om haar een aftreden van hun verhouding voor goed voor te stellen, wat hij als b*?,t eenigste middel be-scliouwde om haar voor schandaal te be-hoeden en haar faam als vrouw en moetler te redden Na verloop van eenigen tijd evenwel werden de heer Caillaux en mevrouw Gueydan het er over eens, dat de brieven in kwestie verwoest zouden worden, wat geschiedde in tegenwoordig'heid van een vriend. Maar zoo de ware brieven al opgehouden hadden te bestaan, mevrouw Gueydan had, naar ze later zelf erkend had, er fotografiër» van behouden en na de cchtscheiding, van het begin van het huwelijk van don heer Caillaux met mevrouw Rainouard, aijn tegenwoordige vrouw, af, tegen het einde van het jaar 1911 — de heer Caillaux was toen voorzitter - van den ministerraad — drongen er onrustbarende geruchten tôt de echtgenooten door over die fotografiën, waarvan de verspreiding hun van toen af een voortdurend en dreigend gey|.ar toe-scheen, . , ,• . - _ Zij hoorden, dat die brieven aan een jour-;' nallst getoond waren evenals een derde brief in 1901 tôt mevrouw Gueydan gericht, ; n. 1. die geteekend Ton Jo, betreffende dej inkomstenbelasting, die in het nummer der ' •sTFigaro» van 13 Maart 1914 openbaar ge-V inaakt is. Echter trad er na het heengaan van hefe ministerie-Caillaux een betrekkelijke kalmte. in tôt in December 1913 na de samenstel-' ling van het; ministerie Doumergue, waarbij' de portefeuille van financën aan Caillauxi gegeven werd, de «Figaro» tegen dezen' laatste een allerfelst-en veldtocht begon. i Aanvankelijk scheen niets de vrees te; doen herleven voor het openbaar maken van j intieme brieven, waar boven sprake van ge-weest is. _ De schrijver der artikelen, de heer (va-1- i mette, bleef^bp hët gebied van riolitiek enj financiën ; maar nimmer had sedert langen 1 tijd een pers-polemiek zulk een persoonlijk | karakter gedragen en zulk een graad van j boosa-ardigheid bereikt. De aantijgingen van Calmette bedoelden ; niets minder dan den heer Caillaux voor j te stellen als een financier, sùhuldig aan , ambtsmisdaad en afpersing ; en bijkans ! iederen dag verschenen er onder de rubriek die er in de «Figaro» aan Calmette toege-wezen was, nieuwe aantijgingen en nieuwe _ smaadwoorden. Dit ailes was ongetwijfeld in staat om da betrokken personen in een staat van de hoogste opwinding te brengen en het is te1 begrijpen, dat de beklaagde, die haar man, liefheeft, verbitterd is geworden door de aanvallen, waar hij het voorwerp van was. Tôt zoover echter deed niets in die serie artikelen veronderstellen, dat de schrijver ergens anders dan op een zuiver politiek, parlementair of financieel terrein wapens kon gaan zoeken. Ailes trouwens in het karakter zoowel als/ in het talent van den heer Calmette moest, schijnt het, er toe bijdragen om op dat punt de belanghebbenden gerust te stellen, toen op 13 Maart 1914 in de «_ Figaro » de met Ton Jo onderteekende brief openbaar ge-1 maakt werd, waarvan niettegenstaande het ! wegla.ten van sommige zinssneden van bij- ; zonderen aard, het intieme karakter van een brief door een man aan eene vrouw geschreven ten duideliijkste uitkwam. Bovendien kenschetste de heer Calmette' dat karakter openhartiglijk als volgt: 1 Het is de eerste keer in de dertig^jaar, dat iki journalist ben^ dat. ik een buzonderen brief,/ ♦>

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.