Vooruit: socialistisch dagblad

1162 0
26 november 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 26 November. Vooruit: socialistisch dagblad. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/w08w951x4t/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

VOORUIT Orgatm der Belgische Werkliedenpartij. — Versehiimnde a/ie dagen. DrnksiftMJStgesfcsêe* fom: Maaîschappij H ET LICHT bestuorder > p. DE V8SCH, Ledeber£-Q««t . . REDACTÏE . . ADMINISTRATES HOOGFOORT. 2% GENT ABOWNEMENTSPRIJ3 BELGIE Dr!e maanden. . » , , fr. 3.29 Zm maandea > , « . . fr. 6.30 Een jaar. fr. 12.50 Men abonnesrt zich op aile postbarecle» DEM VREEMbB, Dric enaanden KJagelijka vemmdeni. ..... fr. 6.75 Bekendmakingen 0 BIJTOEGSEL tôt de VE110»DE?ÏING N° 61, § 1. De tekst van § 1 verkrijgt het volgende : bijvoegsel : « De Haagsche Conventiën zijn hiermede natuurlijk niet bedoeld ». Gent, den 21 November 1916. Der Etappeninspcktetir, von UNGEll, Generalleutnant. —d-P—~ BIJTOEGSEL tôt do VEROSDENINGEN beticfîcnde TE11B0D VAN EITVOES (Verordeningsblad N° 2, bl. 33). De uitvoer van ALLE 800RTEN VAN VET uit het Etappengebied sonder vergun-ning van den «Wirtschaftsausschuss der Etappen-Inspektion 4» is verboden. Gent, den 13 November 1915. Der Etappt'Jiinspekttrar, von UNGEll, Generalleutnant. VEROROENING bctrcfîcade hct verbod van gcbruik van jneikroom Ç I. Het is verboden : 1) Room in bandeîs- en nijverheidsbedrij-veu voor het bakken te gebruiken. 2) room in den handel te brengen, uitge-nsrnen voor ket vervaardigen van b»ter, 8) slagroom, alleen oî in s&menstellingen in banketbakkerijen, bakkcrijen, her-bergen, drank- en spijshuizen alsook La verfrisschingslokalen uit te reiken. Do voorschriften van § I, 1 tôt en met 3, wordeœi niet toegepast op laaarcttea, zj&-kenhuizen, genezingsinstelling»n en geiijk-eoortige gestichten; voor zooverre het be-treft vervaardiging en uitreiking van ge-neeskundig voorgeEchreven voed3el aan gewondea, zieken of herstelleade ziekten. ^ II. Wordt met ten hoogste 3000 Mark geldboete of met ten hoogste één jaar gsvangenis gestraft ; 1) degene, die de bepalingen on der g I, 1 tôt en met 5, overtreedt, 2) die opzettelijk eetmiddalen verkoopt of aânbiedt of op anderçs wijze verhan-delt, welke toebereid zijn in tegenstrijd met de bepalingen onder cijfer, I, 1 tôt en met 3. Gent, den 13 November 1915. Der Etappeainspektoui', von UNGER, Generalleutnant. BEKEIS SMAKING Het postkeuringsbureel der Etappen-Inspektie, tôt hiertoe in 't Paleis van Justitie, en 't postbemiddelingsbureel der Etappen-Kommandaiituur Gont, tôt hiertoe Kouter 5, verhuizen den 1 Deceniber aanst. naar het hoofdpostgebouw aan den Koren-markt.Gent, den 22 November 1915. Der Etappeninspekteur, von UNGER, Generalleutnant. —£tp— BEKENDMAK1NG Aangezien er zieh nieuwo gevallen van razernij voorgedaan hebben, blijven de verordeiiingen van 20 Juli en 11 Augustus 1915 betreffene het vast maken der hon-den tôt nadsr bevel van kracht. _ Om rnisverstanden te voorkomen, welke zieh uit de vlaamsche vertaling der bekend making van 2 November 1915 voorgedaan hebben, wordt de aandacht vooral op cijfer 2 der verordening van 20 Juli 1915 ge-™stigd, volgens hetwelk geen hond op straat of in eene openbare plaata mag rondloopen, zonder voorzien te zijn van een muilband eu aan den halsband door een sterken riem vaslgemaakt. De hondeoo aan den band geleid moeten eveneens ge-muilband zijn. Gent, den 21 Novembsr 1915. k De Etappen-Rommanifint. —-3P~ ' BEKENDM AIïIN G Voor het gebied der stad Gent, met in-bogrip der voorsteden Gentbrugge, Ledo-berg en St-Amandsberg wordt de hoogste prijs voor 1 liter melk voor den handel in 't klein op 30 centiemen vastgesteld. Voor 't overige blijven de tôt nu toe be-staande rcasimaprio'zpn van 24 etm. den liter geldig. (Et. T. E. 524/4). Gent, den 21 November 1915. De Etappen-Éoinmandant. A.H Het verschijasel van verva.1 wordt oolc vastgesteld in de steenkapperij, de slot-makerij, de lood- en zinkbewerking, de schrijnwerkenj, de meubelmakerij, de blikslagerij en de wagenmakerij. M. Lewinski Lcsluit dus terecht dat het valsch is te bcweren, dat, naast stielen die vervallen, er ook andere zich ontwik-kelen.Eet verval is algemeen. De meeste ambachten hebben nog enkel het reparatiewerk te doen, het vverk in zijn geheel behoort aan de fabriek. Zulleiî1 de reparatiën altijd voor den ambachtsman blijven? Velen beweren het, maar wij declen hunne zekerheid niet. Wij hebben reeds eene machien aange-Haald, die het bestaan van den schoen-lapper bedreigt. Anderzijds zijn de voorwaarden vvaarin de reparatiën gebeuren totaal veranderd. Wanneer eene machien nu gedeeltelijk bschadigd is, doet men een monteerder komen, met een stuk om het beschadigde te vervangen. In de Vereenigde Staten vindt men nog alleen paardensmeden en wagenma-kers op de buitens. De pachters koopen hunne landbouw-machines in de groote fabrieken. En deze zijn aldus gemaakt dat men met gemak de verschiîlende deelen kan vervangen, de landbouwers zijn daarenboven in het bezit gesteld var{ een volledigen kataloog çn zij kennen voldoende van den mon-teurstiel om zelf het werk te doen. Hetzelfde is 't gevaî voor de bicyclet-ten en motocycîetten. Als men een uitstapje doet en men heeft onderwege behoefte aan eene repa-ratie, dan wendt rnen zich tôt geen hoef-smid meer, maar tôt een mécanicien. . Deze staat in de nijverheidsoptelling jngeschreven aïs een onafhankelijken am-nachtsrnan, maar hij is zoo nauw verbon-d"n aan de huizen wier artikels hij ver-Koopt, dat hij in werkelijkheid maar de bediende is der greote fabriek. Aldus zijn er in Relgië ongeveer 200 à 3oo mekanickmakers, die niemendallç ®eer maken en eenvoudig de artikels ver-koopen, in zake van bicycletten en motocycîetten, èer groote wapenfabriek van «erstal. ^ij ontvangen van deze de affichen; de v«rkooppnjzen vvordca yoor h'en vastge steld door de katalogen en meestal mo-gen zij aan geene andere huizen leveren. Hunne economisçhe onafhankelijkheid is leugenachtiger, zelf s meer nog dan deze der herbergiers die onder den hiel dr groote brouwerijen liggen. ^ _Het platte land had nogal eenige nei-ging om den ambachtsman of clen klei nen winkelier te verkiezen en recht te houden. Maar het ware valsch daaruit te be-sluiten dat het kleinbedrijf en de klein-handcl daar aan den val zullen ontsnap-pen.In cen land met zulke ontwikkelde ijzerenwegen als in België, verdwijnt zeer snel het verschil of de verschillen tus-schen de stad en den buiten. De groote cooperatieven en de bakke-rijen iiamelijk leveren in den omtrek der steden. De groote huizen van confectie zenden hunne rangers met stalen en zoo doen ook al de groote drukkerijen, die dikwijls genoeg aanzienlijke afslagen toe-staan. (Nationale Commissie der kleine burgerij. Zie pagina 421.) Onze partijgenoot Vanderveîde stelde reeds vast in zijn werk De Uiiwijking van den buiten, dat de ambachtslieden van op den buiten denzelfden weg uitweken van de daglooners en de landbouwers. Soms pogen sommige kategoriën van kleine burgers, zoo' bijvoorbeeld de bak kers door wiakpliers te worden, choco-laad, spekken. enz. verkoopend. Hct geld gespaard in betere tijden, het loon van een paar bedienden, dat ailes helpt mede om den strijd zoo lang moge-lijk vol te houden. En alîe regels der gezondheidsleer over het hoofd ziende, ver'nuurt men een deel van het huis en de bakkerij wordt over-gebracht naar een dompigen, bevangen kelder. Te Gent waren voor de Nationale Commissie der kleine burgerij, de bakkers in hunne verklaringen t'akkoord, zich bekla-gende over de ongezondheid der ovenin-richtingen, gewoonL gevestigd in een kelder zonder dag, zonder lucht, waar zij moeten werken in eene oververwarmde atmosfeer. beladen met bloemstof en zen-derachtige sintels, bedorven door stikgas. In hun verval nemen veel stielen meer en meer hunnen toevlucht tôt de uitbui-ting der menschelijke kracht, die zij beter nog op eene groote schaal kunnen toepas-s«n dan de groote fabrieken, Onder de nijverhedrn, waar het dag-werk de elf uren overtreft, vinden wij schier al de stielen als : paardensmeden, slotmakers, ketelmakers, mulders, bakkers, naaisters, schaliedekkers, metsers, schilders, plafonneerders, loodgieters, houtzagers, kloefkappers, timmerlieden, schrijnwerk-rs, wagenmakers, kuipers, schoenmakers, zadelmakers, mandenma-kers, enz. De eenige fabrieksnijverheid, waarin meer dan 50 ondernemingen, is de meca-nische wollespinnerij. (( Het is vooral in de kleine nijverheid dat men de lange werkdagen vaststelt », dat is het besluit van M. Waxweiler in zijn 18® boek over de nijverheidsoptelling van 1896. Onder de riijverheden met de minste loonen komen voor : de fabrikatie der bloem, de bakkerij van brood en van taar-ten, het kleermaken en de kloefkapperij, aile stielen die min of meer den vorm der ambachten behouden hebben. De kinderarbeid wordt meer uitgebuit in de stielen dan vvel in de groot-nij ver-heid.Hct getal personen van min dan 16 ja-ren, die meer dan 11 uren daags werken, bereikt maar eene groote evenredigheid, dan in de textielnijverheid en in de stielen.Deze lange werkuren gaan gewoonlijk samen met eeu klein loon. Terwijl dat in de groot-nij verheid het aantal jongens, die minder dan 50 centiemen daags vvinnen, nul is, namelijk in de staal- en ijzeraijverheid, ketelmakerijen en gebin ten fabrieken 0 %, bedraagt het in de textielnijverheden 0.76%, en 't be reikt geheel hooge verhoudingen ook in de stielen. , F. H. asssaaBBoc! - a«B»KMn Onze Gemeentelijke Schrijnwerkerij Le Bien Publie antwoordt op ons ariikel vu.n vrijdag laatst. Zulks ware goed en voorkomend zelfs, maar oaze klerikale confrater blijkt wreve-lig en vies gezind. Hij wii het klein beestie zoeken en hij doet het. Wij hebben gesehreven dat de driepartij-dige samenstelling van den Gemeenteraad zelra voor ons eene waarborg was van on-partijdig beheer. Le Bien Public trekt dat in twijfel. want verfeheidene leden, 2egt hij, wisten niemen-daile van die stichting, Bah, wij z«ud?n nog wel onze verwonde ring mogen uitdrukken dat Le Bien Publie beter was ing<îlicht dan zijn eigen gemeen-teraadsleden.Maar wij gaan ons lie-rer niet verwonde-ren, wij zijn zoo naief nisfc. Ietr stichten aïs tweepnrtijdig college in een driepartijdigea Ilaad en dat geheim wil len houden, dat ware getuigenis geven van een naieveteit die men van vvege ona college niet veronderstellen mag. Zij wateu zoo goed als iemand dat eene schrijnwerkerij in regio in geenen zak kan loopsn en feitelijk het secact van Policiiinelle uitmaakt. Dat hot college daar nic-t officieele kennis van gegeven heeft, dat kan eene eenvou-dige vergetelheid zijn, waardoor men niet overgegaan is tôt de benoeming eener drie-partijdiga bestuurlijke commissie. De beer burgerneester Braun heeft zich verontsc'nuldigd en het Sïea Cuîpa van het college neergelegd, Hij is wel goed, maar enfin, einde goed ailes goed, de verklaring is goed aanhoord en niet beantwoord.dat is zooels 'c behoort. Le Bien Public heeft in de iucht gespuwd en 't is op zijnen neus terecht gekomen. Dat onze vriend en schepen Jan Lampens die van het rak is, die nog altijd lid is van zijnen vakbond, het schrijnwerkhuis be stuurt, valt ook al in den srnaak niet van het kriekelig blad. Wij staan hier voor mijnheer : jamais content, toujours malade! Wij hebben wel te zeggen, dat men aan gezel Lampens geen « rooden poot * zal moeten toonen, dat hij gewoon is van cn-partijdig te zijn, 't is alsof wij van duimkcn sprakon. Niet dat hij onzen achtbaren schepen aan-valt, oh pardon, 't is eerder Voorait die hem onbehendig verdedigt, iets waaiover gezel Lampens niet zal gevleid zijn, foi do Bien Public, parbleu. Wij herhalen het. dat in dees gavai, onze schepen Lampens, den echten man op de echte plaats wa9 Het is terloops gezegd, en dat voor overal, dat men naar al te weinig rekening houdt van de technische geschikt-heden der kandidaten, voor het- bfkleeden der openbare ambten. Deed Gent het, welnu wij keuren het goed. En aïs l e Bien Public nu *ijnc controol-commissie heeft en ean bevoegden chef als Lampens dsn zal hij 00g niet tevreden zijn. Zijne ojiositie is vijandsehap a&u een be-ginsel : do regie, en anders is er niets. Le Bien Pu'ilïc is e;etroffen door «ie herin nering dat wij altijd voor de Evenredige Vertegenwoordiging waren en het in ons programma hebbenj. "t, Is Wek ze« I Wij eok, prote»t«ert ket Ws^. Notes met gaatjes, antwoordea wij. M Cooreman heeft wel in 1895 verkl&ard d"* zijne partij voor de Evenredige ver-tejçenwoordiging was, dat is waar. maar M. Cooreman verklaarde dat de toepassing on-mogelijk »ças, en dat de liberalen weigerden het bij te treden. En daarom staande voor het feit offerden de katholieken hun recht en het onze om de liberalen plezier te doen. Dat heeten wij de E. V. steunen gelijk de koord een gehangena steunt om hem te ver-wurgen.Waaroin moesten twee partijea miskend worden, katholieken en soeialisten voor het koppig genoegen van e«oe 2 (de liberale). Explikeer ons dat ne keerî Eb ««ïsten zij het in 1Ô95, waarom hebt gij u zelf ingesp&nnen met ons, zonder andere rekening te houden van de liberale», dan hunne plaatsen beschikbaar te laten ia het College, hetgee'n in 1595 ook moge'lijk wasî Gij hebt het niet gewild, ca duchtige les-sen moeten krijgen om dan met ons te gaan. En als wij later het verbond der liberalen aanvaard hebben, dan is het omdat vrij een» burgerpartij verkiezen die ten minste iets gewichtigs op u voorhad : zij verklaarde zich beslist aanhanger van het îniver algemeen stemreeht, de erkenning van de degelijk-heid, den iever en de wa-ardigheid eu de mogelijks medebesturende toeikomst onzer klasse. Wij hebben niet geaarzeid en wij hebben wel gedaan. F. H. BOERENKRAKEEL IV Siat-Truiden, 17 November. We hebben vastgesteld dat rnen de heel groote bosren, dio hun kast mot goud hebben gevuld, heel beleefd heeft gerust gela-tea, vooral in de burgerpers. Ja, wanneer men er een heeft ontdekt, die edeimoedig is geweest en ailes, wat hij te missen had, heeft willen afstaan tegen den prijs bij hst begin van den oorlog dcor de belgische re-geering zelf voorgeschreven, zeo heeft men onraiddelijk die witte musch met naam en toonaam voorgesteld aan 't gan3che land. Intusschen bleef men maar kloppen en ha-meren tegen de kleinen, de echte grondsla-ven, waarvan er zooveol honderden door den oorlog plat ten gronde zijn gebracht. fegen de kleinen, die zoo hard moeten suk-kelcn om in 't zweet huns aanschijns hun brood te kunnen eten. Ze zien zoo zeldzaam geld in hun eigcn handen, die ekbeestsn van den kleinen grondbezitter, die hen uit-zjjigt als de vampier den slapenden rçiziger m de heeta streken. Z? weten .laarbij dat geld hun omnisbaar is om zoovcel te bsta-len, dat meet worden aangezuiverd eer ze oten mogen. la die rijke klei vaa onza Haspegeuw, waar de pleegsr3 aa eea leven iaspanniag toch genaeg moestea winnen oib >n hua oudaa da» eea sppeltje v&er den derst te ksbbea, z^en we ailes M»eien en rijker worden wat van e!en kleiaen b»er eft, doeh hij zelf heeft nauwelijks gelegenheid om eea zwijaenhekjs aan zijn vaak te kleine gebeu-wen te hechten. Van ailes wat hij in de stad optrekt van zijn handel, net geld van zijn suikerboéten rond nieuwjaar, van zijn gra-aen ea aardappeien wat vroeger of later, van zijn fruit, zeo hij er heeft, brengt hij niets ©î riageaoeg niets naar huis. Zoo spoe-d'g ia zijn beurs, gaat het geld reeds wc-der daaruit weg. naar den grondbezitter. di" hunkert; naar den notaris voor op uit-rsepen gekseht goed. voor interest van paadsflhuldea ; aaar dec ontvanger van de belastingen ; aa-ar de bank, waar hem een wissel opwaeht, met' het bedrag van zijn aangekochte kunstmesten. Wat fcUjft er dan nog over om gelukkig en vredig huiselijk leven te koopen, het kroost met kfeeren te voorzien, moeder en ziclizelf te Meeden, huisraad te eruieuwen, stallingen en alaam te herstellen, te vernieuwen, te vermeerde-ren ? Veel te weinig. Spreken wo niet' van zakgeld Over het algemeen leven onze boe-ren zuinig. Weinig verteren zij in de her-berg. De drinkers oader hen maken uitzon-deriag.Ik heriaaer me thaas de eerste winter-maaaden van den eorlog, toea, zooals ik in een voorgaanden brief zei, do bocren zich in de onmogelijkheid bevonden om pachten en belastingen te betalen. De rentmeesters, de ontvangers van groote gestichten en ook sommige smoutheeren waren wakker. Nooit heeft men die roof'vogels zoo op do dorpen zien vallen, om de boeren lie manen toch maar zorg te dragea voor sp»edige bîta-ling. Ze kregea ochter natuurlijk niets.Toch waren er die prooi omklauwdea. Een «raeut-heer bood zich nan bij een werkman, die van hepi het eenig stukje grond '.uurde dat hij had en die, toen ailes in 'ti Luiksche bek-ken lam lag geslagen, zonder werk viel. De eigenaar eischte pacht. De man zwoer dat hij geen cent beschikbaar kon crijgen, doch hij betalen zou, wanneer hij het geld zijner suikarboeten zou optrekken. Zoo echter was do grondgier niet te paaien. Hij wou de vrueht zelf aanslaan, ofwel moest hij vaa zijn huurder een geschreven verklaring krij-' gen, waarmedo hij zelf naar den suikerfa-brikant zou gaan om het geld op te crekken. Zoo zijn or honderd gevallen. Veel treuriger dan dit. De kleine groadbezitteni en de groote gestichten zijn reeds klinkklaar om nog dit' jaar hun pachten te verhoogen en toch ze-ker de gestichten bij de eerste openbars verpachting. Er zijn kleine verhuurders, dis reeds verhoogd hebbea. De»e echela zullett wel aan 't zuigea blijven. Begrijpt men thaas, v/aarom die kleine boer zoo gretag geld ziet? ïe voorzichtig is om een greintje te laten verloren gaan ? Zoo graag hoog verkoopt en onmeedoogend he^> leed van andoren zonder beroering kan aanschouwen î Iemand, di« lijdt, ziet het lij-den niet van anderen en voelt zeiden me-delijden.Dit ailes nu neemt niet' weg, dat zelfa het heel weinige dat door den kleinen boer tegen handvollen geld werd af^ezet toch nog te veel is. Doch hij «tond vrij op do markt, door geen overheid j^ehiuderd, die had moeten ingrijpen. Elkeen, op weinig uitzonda-gen 11a, zou als hij gchandeJd liehben.. Wat echtôr nu toch wel aardig voorkomt is dat de kleine boer, even als de groote, ia evenredigheid meer no^ dan deze, onder den druk van den oorlog satat, en men toc'i meestal, hem op zak valt, terwijl men zoo-veel anderen, die in den handel woekerea.^ niets verwijt. De kleederenmagazijnen, dfe schoenmakers, de ijzerfabrieken, honderd andere handelaars inogen opslaan. Men zal wel eens zijn spijt uitdrukken dat ailes zoo dunr is, doch op hem die dit ailes zoo duur verkoopt, * m aa.lt niemand. Men zegt- : 't Is oorlog. De schoenen kos-ten meer, omdat het leder zeldzaam is. Juist, doch hetzelfde zrgt de boer bij zijn graaa, bij zijn aardappeien, bij zijn vee. Zijn eigenaar, zijn smid en zijn radermaker, al wis in de stad hem pezorgt-, wat hem kaa ontbreken, zullen niet afslaan, al klaagda hij ook. Integendeel. Op hem alleen valt elkeen, aooals vroege* elkeea op den worsteiend-sn werkman viel. De kleine boer is een zwak wezen, dat zich niet verdedigen kan ea 't valt zoo licht de weerloozen aan te randen. Mij heeft het verbaasd dat sommige par-iijgenooten zoo verbitterd op dien kleinen iandhuurder zijn gevallen, zonder misschiea. goed zijn toestand te kennen, zonder mis-schien op :t 00g te houden, dat, wanneer al de markten voor eea waar open zijn, elkeen tegen den hoogst mogelijken prij 1 verkoopt'. Zonder ook te overwegen dat de kleine boer missehien morgen in onze rangen zal staan. Men had harder bij de overheid moeten san-kloppen om den landman van de markt ta houden. Doch de vraag blijft dan nog onbe-antwoord : Waarom op hem alleen-vallen en elders aan niets roeren 1 STEVEN BOEE8EN. yotn der Bcdactie. — Wij moeten onzen vriend Steven Boersen doen opmerken, dat. wij onze aanklachten . Bteeds op de groote verpachters richtten. Meer dan eenmaal eischten wij bescherming voor do kleine bocren, zoo door afslag van pacht, vrijen in-i voer van vreeiud vee, enr. te vragen. Echter betreurden wij steeds en nog dat zoovelea onder hen thans in akkoord zijn met de grooten, hunne eigene uitbuiters, tegen d© verhongerende werkmenschen van stad ca buiten. 1 rts.j-7 T vrr-ï-jîr - v-,Tr-'T--^arjr?grt' zrz*. y:^ jjaHattggMMagwa Oac'îflBppiîii elle MsGlfieflscbrijfea Ilet te Buenes-Aires verschijaend blad Preusa meldt dat er dezer dagen te Montevideo een internationale prijskamp van machienschrijven plaats gehad heeft, waar-aan deel ge?iomen . erd <1 >or ]02 «champions > uit aile landen der wereld. Het was hun dus te doen om het wereld-kampioenschap plus een internationalen eereprijs met groote jrouden medalie en... 25.000 fr. De wereldprijs is -«w^BBea «i«*r «le 24 jarige juffer Lilly W««d, vaa Manchester» in Èngelaad, dis ia dieasi was van het _b_oofdbuxeel van den spoorweg Buenos- Aires-Rosario, te Buenos-Aire». Lilly Wood heeft dit wereidrecord gesîau-gen met 6119 woorden in den tijd van eea uur, terwijl verloden jaar de sterkste ma-chienschrijver der wereld het slechts tôt 5620 woorden per uur had gebracht. Voor het vertalen van deze 120 woorden heb ik juist, 10 minuten noodig gehad, zoo dat ik in den tijd van eene uur niet meer dan 720 woorden schrijf. Ik moet dus beschaamd toegeven dat Lilly Wood zoowat tieniuaal vlugger schrijffc dan ik. imffl Dit bewijst eenvoudig dat het machica^ wezen zich op elk gebied van den mensche-lijken arbeid opdringt en dat er om zoo ta, zeçg«a geene grenzen bestaan aan de mea-sckelijke geschiktheden als deze geleidelijij en volgens de omstandigheden wetenschap.j pelijk aansewend en ontwikkôld .wordag»^. ""^1 aai* « M. 329 Prijs per nommer : ?oor België 3 sentiemen, voor ;ei VreemdeS centiemen Teiètoon t Radactie 247 •'Âdiainistratio 2845~ Vp~ïdan 26

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Vooruit: socialistisch dagblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1884 tot 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes