Dmkst«r-Uttc*cM«r |a«:M?atscbappij H ET LICHT bcstuarder » f>. DC VISCH. Udtbcrg-Ocirt . . REDACTie . . ADMINISTRATie HOOGPOORT. 29. GENT ASOMNEMENTSPRJJS BELGIE D/!e m s an den. . . , . fr. 3.2V Zes msandea ..... fr. 6 50 Ecn j»ar ....... fr. 12.50 Mea aîioaneert zicU op aile po(rtfei5.*ec!co DEN VREEMD2 Drle maanden (dagelsjks vrrsonden) fr. &7D Orqaan det* Beh/sche Werkliedenpartk\ — Verschjjnende aile datjen. — Door de Perscsnsunr tosgelaton — De Rivolulie m Quitsshiand Door «en gatuigs ventold Mm bagint in Zwitserland bijzonderhe-den te vernemen omtrant de erge gebeur-ttàissen die xich in Duitschland voorge-«aan hebben. Een hooggeplaatste ambte- 1*aar beeft mij het volgeme verteld: Ik w«a t» Halle, nabij Berlin als de eer-ste gerucbten over de ramp begonnen te I l«op«n. la aile kringen kon men eena I.gruoitj veromwaardiging teg-en dan keizer , be marken en de fcliek van Allduitschars die 'hua bedrogen heeft eu de verantwoorde-lijklieid draagt van aile ongelukken, zoo-wol nu sis vroeger. Op dezen oogenblik dacht nog niemand »an opstand of omwenteling. De stad Berlijn, vur veel gekwetste soldaten en offi-eieren waren, scheen kalru. Maar op 8 no-jrember vernam men plotseling dat de te-îegrafische gemeenschap met de hoofdstad oaderbroken was. Ik telefoneerde naar de Ambassade en een vriend antwoordde mij : D* révolu lie is in Berlijn uitgebroken. De keizer is nitt wilien aftreden maar de ro-jeering beeft bem eenvoudig afgesield. Ik nam mijne maatregela om naar Ber-iqn te vertrekken, maar de statie van Halle ■was reeds door soldaten bezet en ik mocbt niât door zonder mijn paspoort ' ï toonen. In Berlijn aaagekomen stelda ik dadeiijk Tast welke opschudding er beerscbto onder da troepen van bot garnizoen, die zingend door de straten trokken. lu aile straten ontmoetta ik autos die overladen waren met zeesoldaten, die ge-wapeaid waren met revolvers, geweren, mi-trailleuzen en handgranaten, en stilhielden in de laan llnter den Linden en in de groote Priedrichstrasse. Voor het gebouw vaa den Reichstag a tond ©a reeds vi 1 ka-tionniers naast hunnen stukken, die opge-tteld waren tegen het monument. In de straten vocht men vo r de dagbla-den met het naanifest van prins Max von Jiatlen, dat de aistelling van den keizer nxaecieelde, zoow-el als voor de manifeaten dar verschillende comituiten, die aanzetten tôt kaimte en bedaardbeid. Den volgeuden zondagmorgend werd de toestand echter veel erger. ] eue onafzien-bare massa van vrouwen net hare kmders trok naar de middenpunien der hoofdstad. maar zij werd door soldaten, die reeds aan. gesteld waren om de orde ta handhaven, tegen gebouden en uiteengedrevea, terwijl zij bekend maakten dat de leden der fte-geering allen na elkander bun ontslag ga-▼aa.Er waa veel voor te vreezen dat een ge-•weldige burgeroorlog zou uitbreken, gé-zien da verdeeldheid der minderheids- en m&arderhejdspartijen, die het alleen eens waren over het feit dat er een einde aan den oorlog gekomen was. Maar de groote meerderheid der soldaten verklaarde zicb weldra zingend voor de meerderheidspartij, loodat de aanhangers der rninderheidspar-tij zicb onderwierpen om niet behandeld ta worden als vijanden van het vaderland en toestemden in de voorgeslagen onderhan-delingen, die moesten beletten dat het zou komen tôt onderlinge gevechten in da straten.Dit gevaar was nauwelijks afgeweerd als •en ander ontstond: Een geriDR getal van olfcieran had zieh aangesloten bij de revo-hitionairen, maar de meerderheid der «jon-karai had besloten zich met geweld te ver-settao tegen aile veranderingen aan het ■ regearingsstelsel, en zij ging hier en daar ook over tôt eenige pogingen van verzet. Bit te! Ie?en der ODîsSiscaîti wsrkars u«i omnvgw III Van af 10 1/2 uur staa-n allen reievaardig mat den zak op den rug. Om 11 uur is er aog geen begin tôt vertrek. Wij leggen onzen iak weder af. Om 11 1/2 uur komt er kor-ting; wij moeten ons gereed in rang en op aummer stellen, in rij van vier nevens elkander. Het is de le en 2e kompagaie die het earst optrekken. De poort wordt geopend an wij gaan vooruiti. Rechtover de poort, in de Ver-dindingstraat, is bet hek der statie van het Rabot. Bet i« langs daar dat wij gaan. Wij worden begeleid door wachten, net ge-weer op den acnouder. Wij pasaeeren liout-«tapel», doch aan iedere opeoing staat een lohild-wacht; onmogelijk om weg ta loopen. Eindelijk komen wg aan de statie, waar de trein oy ons wacht. Ér word natuurlijk luid geaproken en ook gezongen, maar xulki neemt spoedig een einde. Daar is eea officier die aan het roepen gaat van « zwijnerw > en < Donnerwetter », en wat *eet ik al. Hij roepti als een bezetene. Wij >taan voor ledige beestenwagens met ban-ken sa krijgen eindelijk bevel in te stap-pen, maar in den donker gaat het zoo ge~ ©askelijk niet. De eene schreenwt: «langs Mer, jongens 1», de andere roept : «langs daar. k me radie n !>, en elk traohti natuur- | «ik eena goede plaata te vinden. QentUl, Oeorrôa en ik, alsook de fon-van des Wijkolub vinden eindelijk W3 m** met on» «s.drieôn « Terwijl de autos met gewapende soldaten „ hier en daar door de straten vlogen werd er door officieren, van uit de vensters der «ppartementen die zij bewoonden, op ben geschoten met revolvers, iets waarop zij auLWoorudeu ij middel hunner machienge-weren. Dit vuren duurde den heeleu na-middag en op de gevels van veel groote sce-bouwen der laan Unter den Linden zal men de sporen kunnen zien van duizenden en duizenden kogels. Aldus ontstonaen er bloedige gevechten in dea ,omtrek der groote gebouwen die eenmaal dienden als stallingen van het keizerlijk Paleis. Eenige honderden ofïicie-î ren, dit zich daarin gebarrikadeerd had-3 den, hadden besloten om zich meester le r maken van het. Paleis, om aldus de keizo-b rin en 4e princessen te verlossen die er a's gijzelaars opgesloten waren door de revo-lutionairen.Weldra kwamen twee voltailige regimen-1 ten da stallingen en bijgebouwen bestor-men. Het geweervuur duucde daar gewel-di- voort van den zondagavoud tôt den maandagmiddag. De troepen hadden zieh meester gemaakt van de gebouwen en zij 1 namen al de officieren gevangen. Meer dan s 50 dooden en 200 gekwetsten- bleven in de : stallen liggen. 5 iiet was na deze overwinning der revolu-tionaire troepen dat Liebknecht naar bet keizeriijk Paleis trok, om er de roode vlag te doen ui hangen. En zitu veivolgeus naar 3 de keizerlijke appartementen begeven heb-b bend, waarhij'de keizerin Victoria ontdek. te, sprak hij Uut haar deze woorden : « Het ; keizerrijk der Hoiienzoliersi is ineeugestort r in «le paardcnstalten ! J Hiermede was de bloedige revolutie af-geloopen. Er werden hier en daar nog wel 3 eenige geweerschoten gelost, maar de be-trekkelijke kalmte was weldra bersteld. Het waren gewapende soldaten die den or-dedienst deden m de straten, en de weder-spannige officieren trachtten zich te verbe rg en. V/eldra versehenen ook de meeste dag-bladen, maar onder cen zeer strenga cen-suur.De openbare cafés en restaurants werden geopend en waren weldra vol met soldaten, die weinig aten en nog miader dxo_n-ken, omdat ailes zoo schrikkelijk duur is in de hoofdstad, waar een eenvoudig eetmaal nopr twimig lot derlig marken mue, kosten. 3 In de plaats van eene tas mokakoffie, clic twee marken moet kosten, dronken z:j «er. s za.skoffie», 4die slecLts twintig penniT5.<r3n , kost. Wat Wi'.helm II aangaat, daaromtrent , kan gezegd worden dat niemand over hem 1 meer spreekt. Zijn vertrek naar Holland, ve ez.id t'an een veerlistil generalen met von Falkenhain, heef; de macsa zeer onverschillig gelaten in de f.ted u. en men zou naar de verstafgelegen dorpen moeten gaan om da woorden «unser kaiser» te hoo-ren uitspreken. i\aarentegen is da popularité i^ van von Hindenburg onvermindeid gebleven, want den ouden maarschalk kent men da ver-dienste toe van den wapenstilstand aanga-vraanrd te hebben en bij den heerscher zoo-wei -als bij Ludendom aangedrongen te hebben voor den vrede, nog voor de groote offensieve van Juli. Zijn houten stand-beeld, waarop men het bedrag der inge-klopte nagels nog kan lezen, sïaat nog on-aangeraakt op zijne plaats, en hij moet besloten hebben om op zijn post te blijven ito.t op den dag waarop de algemeene de-mobiiisatie zal voltrokken zijn. Te Munich heerschte omtrsnt denzelfdsn toestand. De treinen loopen er echter re-gelmatig. Zij worden bestormd door soldaten, maar de reiskaarten worden regel-matig nagezien. In andere steden gaât ailes zijn gewonen op de laatste bank, met onze pakken tus-schen onza knieën. Wij zijn met ean 30-tal psrsonen in dien wagen zonder licht noch vuur en het is bitter koud ! Er komen ook nog twee wachten bij, die zich juist elk langs een kant der roldeur plaatsen welke maar langs een kant open kan, langs daar > moeten wij licht en lucht bekomen. Om 12.30 uur stelt de trein zich in beweging en onze reis naar het onbekende neemt aanvang. Da jongens welke voor de roldeur zrtten, die een weinig opengebleven is, zeggen langs waar we riiaen. Zij hebben briefjes gereed gemaakt, zooals Georges, om ons vertrek te meldesi. Wij passeeren de Dam-poort en daar werpen zijn de briefjes door de opening. Wij hooren dat daar veel volk staat dat naar ons roept. Van onzen kant wordt ook geroepen en gezongen. Centiol, Georges en ik hebben hiertoe geen lust en zitten moedeloos in den donker op de toe-komst te denken, welke er niet rooskleu-rig uifcziet. Ot.z-3 eêniga vraag is: Waar gaan wij heen en voor boelang ? 27 Oeiolter. — Na gansth den nacht door goreden te hebben, komen wij om 8 uur 's morgons te Bergen aan. Welk een el-lendige nacht hebben wij doorgebraeht. Wij habben beproefd e^n weinig te slapen, maar zulks was niet niogeîiik, claar wij in dozelfds houding moesten blijven zitten en bijna versteven zijr van de koude. Ook hebben wij honger. Te Bergen wnrden wij s uit den trein r;e1a'en en stuiken bijna door onze knieën. Wij moeten onzen eetpot ne-men en krijgen eene warme soep. Wij zijn er gansch door verwarmd en dat doet ons : goed. Jammer dat het voor velen wat wei-i J nig Is. Ik y$or mijn paart heb er genoeg gang en het zijn soldaten die er den o-de-dienst doea en het spoorwegverkeer rege-len, vooral voor wat aangaat het vervoe-ren van reizigers en reisgoed. Wat over iieel Duitschland het meest treft, eindigde onze aanzienlijke zegsman, dat Is dat men nergens een van de trot-sche en fiere officieren ontmoet, die vroeger meendeu dat 2ij het « vaderland » ver-tegenwoordigden en ailes te zeggen hadden, en dat is wel een beteekanisvol tee-ken des tijds. Louis Chassereau. («Petit Parisien», 19 Nov.) im bêrosp 4 fie IfesctiÉiâ De wai>eusulsta Ksvoorwaarùen hebben volgeuden oproep ir&cgeven aan de cuanda-tarissen der mindefteid en der meerderheid der Duitsche s^ciaaldemokratio : BEROEP OP DEINTERNATIONALE BEItLIJN, 12 N(A-, — De vertegenwoor-digers der tweo sétç'alistisohe paitijea hebben door tu3scher:ki:ast der Duitsche ambassade te Stockholm vo yand teiegraia aan Branting gsstuurd : Vereerdo gezel ! Da nieuwe sociaauVuwkratische Duitsche regeering beeft ue wapeastilstandsvoor-waarden der Latente aaugenomen, om geen uur langer het bloedvergieten te doen du-ren; wij, socialisteu der twee sociaaldemo-kratiselie partijen, tôt hiertoe gescheiden maar tlians vcree.nigvi voor het vredeswerk, doen een 'beroep op de proletanërs van al do landen. Wat da chefs der Entente eischoa moet ten deele ieneu niet alleen als waar-borg tagen eeao herr.aming der vijandelijk-heuea, wat overigens uitgssloten is, nu de militaire inaciit omge'.vorpen is door den triomf der i . volutionaire arbeidsrs, doch zekere voorwaardan bedreigen veeleer het bestaan van lieu vrijgemaakte volk, dat vre-desgezind is. De blol:kade gaat voort. Duitschland moet de bezettingstroepen der Entente voeden en tegelijkertijd een gro'ot dael zijner vtrvoermiddels leveren : locomotieven, spooi". agens en autos. Al de~e vervoermiddslsr zijn onmisbair voor een çcwdr.nd en vlr. - vervoey der trospen en voor de volksvcr9ding. Hunro verciv.ij-niing vi çmeerdart op ongehoorde *">jiie ce mioailijkiieden voor de levering der levsns-middelen, bed-reigt een massa onsehuld^go vrouwsn, kinderen en zieken met honger-d od. De dag der bevrijding en van den vr de mag geen dag van ramp worden voor m; ijoenen menschen. De verzoening en de broederliefde der volkeren kunnen niet verwezenlijkt worden als op het einde van den wapenstrijd een uithongeringsstrijd volgt. We doen oen beroep op da partijgenooten der tegen Duitschland gaallieerda naties, opdat zij hunne stem bij de onze voegen. Aan u, vereorde gezel Branting, richten wij onze vraag cm do Internationale te wilien in-lichten van dezen oproep. (get.) Eduard Bernstein, Oscar Colin, Karl Kautsky, Herman Molkenbu'ar, Herman Huiler, Wil-helm Pfannkuch. Eass yaspiike « Gàcn metervan don duitschen gror.d wilten wij», zogUe Lloyd George Wij wilien geen meter van den duitschen groad. Wij gaan ùe waanzianige daad van 1870 niet bega-an, de misdaad waarvoor Duitschland tlians eene zoo vreeselijke strai ondergaat. De tijd dien wij genomen hebben om onze mede. Wij hebben juist den tjjd ze binnen te slikken en dan weder ons beestenkot in te kruipen. Isla een oponthoud van 10 minuten zetten wij onze reis voort. Waar naartoe 1 Het weder wordt hoe langer hoe kou-der. Het begint te regenen; do roldeur wordt nu bijna gansch dichtgedaan, daar de jongens die er voor zitten gansch nat worden. Er i3 maar eene opening van hoog. stens 10 centimeters, dus zitteù wj weder in den donker. Wat een vervclcnde reis. 't Wordt middag en we rtjden steeds al-tijd door. Wij halen wat eiea uit onzen zak en beginnen ona midclagmaal, dat bostaat uit brood dat we \an huis gekri gen hebban en wat spek. Drinkon hebben of kiijgen wij niet. Onze trein schommeit en bommelt maar inuner veider en het weder wordt staods slechlcr. Wij zijn stijf van koude. Wij hebben.o;k veel te verduren, daar wij ons gevoeg niet kunnen maken. Eindelijk hebben wij eensn kroes: eene leege pla-tadoos die een van de jongens uit de «Gantoise» medegebracht heeft en die ons nu gand van pas komt. Eindelijk komen wij te Maubeuge aan! Nu begrijpen wij het waar zij met ons hecsn wilien Het is niet naar Duitschland, zooals wij allen dachten, maar wel naar Frankrijk, en om welk werk te gaau doen? Niemand weet het 1 Wij rijdcn maar immer verder en paaeeo-ren Fourniies, Onor en Hirson, eene groote statie; ook zijn wij reeds groote spoorweg-werken tegengekoiuea, waar Russische krijgsgevaugenen arbeiden. Wat on er die menschen vuil en eilendig uit. Allen be-zien ons en weten voorzeker niet wat denken, Za zijn beslijkt y an bst hooid tôt 4e voerwaarden naar Duitschland te zenden is niet genomen omdat men het niet eens was onder de bondgenooten. Deze waren van ge-dac'nt dat het het best was nog de pilaren om te werpen die den vijand konden onder-steunen. De overeenkomst met Bulgarie had voor ons de zijden van Oostenrijk blo'.t gesteld en de overeenkc i:st met Oostenrijk was zoo aangelegd dat de sterkste zijde van Duitschland bloot te stellen Ziedm.r waar-om wij ge\vacht en tijd ge' omeri hebben. Wij kunnen niet verder spvei 'n over de schuld en de eerloosheid in dezen vreeselij-ken oorlog alsof hij eene eenvoudige tooneel-schikking ware geweest, die het niet noodig gemaakt heeft om een vonni uit te spreken tegen het keizerrijk en zijne verantwoorde-lijke aanvoerders. Vier jaren en half van schrikkelijkheden met da opoffering van njillioencn der beste menschenlevens in En-geland, Frankrijk, Italië, Rusland en velen in Amsrika, plus millioenen en millioenen van zieken en verminkten, plus een onbere-kenbaar getal van mannen, vrouwen en kin-ders in de verschillende landen die omkwa-men van ellende... het land en degenen die oorzaak waren van dat ailes en nog meer verdienen eene allerstrengste afrekening met de slàchtoffers I (Uit de redevoering van den hcer Lloyd George,uitgesproken in de londensche Guild-hall, op 19 November 1918). O.uaii i .«mm,». Fisisalsî II sa â HssîîaadssîM «3ChtS3rgi3Rt AMSTERDAM, 14 November. — De Hol-landsche sergeant Pinckert, die op wacht stond aan de grens den morgen dat Pin-helm II er hoogmoedig en lafhartig passeeren wilde, vertelde het volgend histo-risch incident : Het was Zondag morgen. Ik stond op wacht. toeu ik tien automobielen zag aan-komen. Wanneer zij de grens overkwamen, heb ik geroepen : Hait i De autos hielden stil en officieren stapten eruit. De eene zeide tôt mij : — Mijn vriend, wij moeten in Holland zijn. — Ja wél, heb ik geantwoord, maar in diiti geval moet ik u eerst ontwapciien. Intusschen verscheen ook de keizer uit da tweede auto. Een der officieren die hem Excellentie heette, explikeerde het incident en de keizer werd kwaad, kwam naar mij toe en zegde : — Laat ons door, de Nederlandsche re-geering is verwittigd. — Ja, majesteit, maar ik ben niet ?&r-wittigd.De keizer verklaarde dan dringend : — Wij zijn hooge Duitsche officieren en wij laten ons niet door een simpelen ser-géant ontwapenen. — Ja wel, heb ik gezegd. Ik ga mijn kona-mandant verwittigen. De kommandant verseheen en de keizer zegde hem in 't Duifcsch, terwijl hij hem zijn degen overhandigde : — Ik ben ter uwer beschikking En de sergeant Pinckert eindigde zijn verhaal met de leuke opmerking : Ik wist natuurlijk wel dat het da keizer wa-s. Maar ik lach er wel mee. Keizer of geen keizer, men komt niet door. En had-de hij maar eene bewegingr gedaan, die mij niet aanstond, hadde ik hem iets door het hoofd gejaagd. Reuter seint uit Londen: De «Daily Mail» sehrijît: De gewezen keizer moet nu of nooit worden uitgeleverd. Zijn interneering is maar malligheid, zijn aanweziyheid in Ne-derland stuit de groote meerderheid der Nederlandsche bevolking tegen de borst n ïir.v-.a<rjnnfvvmw*;- voeten. Wat moeten die ongeJ'ikî !t? i al niet doorstaan hebben en 'vr.t -'-sat er ons te wachten? Na eer oponthoàd van.een geruimen tijd, ik weet niet hoelang, komt de trein op-niouw in beweging en rijden langs Origny, Vervins. Marie. Onderv eg zien wij maar altij-î deze'fde werken. Zoo k 'incn vrij eindelijk ror.d 4 uur namidd&g ter onzer be-stemming, doch men weet niet v at met ons aan te vangon. Wij rijden nog een eind verder en keeren dan terug. Eindelijk moeten wij uitstappen. Stijf van de koude en van het zitten, stuiken wij bijna op 'e L'w'eën. Wij zijn in Dorcy Moriier, eene kleina statie, maar daar zijn groote werken in aanvang ; aircle-werken v.'elke gedaan worden door cen 200 tal Russische krijgsgevaugenen. Zij zijn dicht bij oits en dnen ons aller-hande teekens en groeten. Wij cîeelen hen ons brood en onzen tabak of cigarelten. Het zijn als razenden welke er naartoe Epringén. Maar rap zijn do wachtèn d.iar en worden zij en wij teruggedreven. Wij hebben waarlijk devrais met hun lot, niet denken de dat v. ij juist hetzelfde zor.den moeten onderstaan. Wij worden in rijen van vier geplaatst en trekken de statie uit. Het weer is zeer koud en de lucht donker. Er vliecen hon-derde kraaien krij?chend boven onze hoof-den. TTet is maar een droevir? wellçoms-groat! Dit ailes is zeer akelig rn stemt ons allen nog treuriger, Ik denk bij mij zelven : hoevelen zullen er hier blijven en nooit hunnen geboortegrond of familie meer terugzien ? Zoo laten de Duitschors ons rainsteng «en groot. uur in al dat slecht weder te uidden van den weg staan. Eia- is wellioht gevaarlijk voor 't Nederlandsche-hof.Wat ook de juridische spitsvoadighedea van 't geval mogen zijn, de hoogste wet voor ons Î3, de zege der geallieerdea aiet te laten borooven van haar voornaamsten waarborg. De toe3tand van thans is onverdraaglijk. Indien de nieuwe Duitsche republiek een eerlijke demokratie is. dan is de gewezen keizer haar grootste gevaar. Indien ze dat niet is, dan ig hij voor ons het grootste gevaar. Deze man is naar eisch van rechten onze gevangene en een beslissing daarom-. trent kan niet wachten tôt de vredesconfe-rentie. Uitstel wordt elken dag verderfe-lijker.De rechtvaardigheid eischt dat de man, die wordt beachuldigd de hoofdschuldige aan den oorlog te zijn, onvarwijld wordt uitgeleverd om naar recht en billijkheid terecht te staan. «..n -i» o-a» ■— loi 9Kr é sas ïurkschs opplsgda Het département van oorlog maakt bo«; kand, dat ten einde do naleving door Tur-kije te verzekeren van de wapenstilatands-, voorwaarden, van de Turksche regeering ht' geëischt dat zij de volgemde maatregelea' zal ten uitvoer Lggen met betrekking tôt' haar strijdkraenten in Mesopotamië, Kaa-kasië, Noord-West-Perzië, Syrië en Cili. cië : In Mesopcrtamië volledige ontruimin# van het vilajet Mosoel door aile militaire! strijdkrachten en bat afstaan van aile ar-1 tillerievoorraden, munitie en regeering». voorradon, boven do normale uitrusting ea de directe behoeften van de troepenafdeei lingen. De stad Mosoel moet °P ^ No-vem-< ber ontruimd zijn. Britsche politieke amb-tenaren zullen worden benoemd om de. plaatselijke (Tnrksche) oiviele administra» tie, de gendarmerie, ena. onder contrôla' te nemen. > Voor Kaukasië en Noord-Perzië moet", alla gebied worden ontruimd en moeten de ; Turkache troepen teruggaan achter da' grenzen van v6dr den oorlog. In Syrië ea Cilicie moeten op den 15" ! aile Tnrksche troepen zijn teruggetrokken1 ten westen van Bozanti; hetgeen mç^et worden gevolgd door onmrddellijke domo-bilisatie. De Turksche strijdkrachten ia Noord-Syrië en langs den spoorweg tôt, Missus moeten al hun artillerie en machi-negeweren ùitlevcren met de bijbehoorende' munitie voor 15 Nov*mb3r. Naleving van deze bepaling zal ail© mi-j litaire strijdkrachten uit Cilicië — dat ia! uit de vlakte ten oosten en zuidoosteo vaa', den Taurus doen verdwijneti. Alexandrette is op 10 November doop Britsche en Franscbe t/roepen bezet. De vraag, hoe bet aldus ontruimd© gebied nlf worden bestuurd, is nog in studio. In 4rabië is eenige verteuging ingetr»i den door de moeilijkheid om in verbindin® te komen met verscheiden Turksche cotoJ mandanten in het achterîand; maar meni komt dezen moeilijkheden te boven. I50.00B Ml so!5atea pi) dSN filibSM'IMWi . AMSTERDAM, 13 November. —- Do; doortoebt cîer Duitsche ontwaponde troe-1 pen door Holiandsch Limburg, <loor hoV Diii'. h Hoog bevelhebberschap bevolen om hunnen terugtocht ia vergcmakkelij-; ken, is bogO'nnen : te S liste ren, 11.000 zijaj gepasseerd ; te lîoosteren, 8000; — 160.000 uiin.il gaan aldus door het land. v'-ill!» ? fKi*." T-a; ! dsliik komt er korting. Ds le kompagnid trekt op naar Dercy. Wij zien van verra1 de kerk en eenige huizen, het darp. Eea deel van de 2a kompagnie gaat naar Cha-landrv, een dorpje links af, een uur ver-' der op. Da rest, waar wjj bij zijn, Gentiel,. Gaston, Gustaaf, Georges en ik, alsook do jongens van den Wijkclub, — wij hebben] ons goed bijaeagehouden, — trekken op naar Mortier. Aan de statie van Dercy-Mor'.ier zien wij i een ven'allen huis, vroeger het «Café do la Gare», dat nu door soldaten ingenomen 1 is. Ook zien wij er 2 à 3 Fransche vrouwen. Verder komen wij aan een scheidings-punt van den weg. De le kompagnie !gaat recht?, wij links. Daar zien wij nug twee huizen, ook ingenomen door soldaten. ] wat verder op den weg nog oen arznoedig huis-je. Er staan twee oude menschen aan da deur die o.n3 bezien met sirakke oogen. iNa een 15-tal minuten gaan komen wij aan het dorpje of liever gfhucht. Bij den iîigsng vaa den weg een huis waar vroeger. o^no herbe rg is geweest, wat verder een groot Christusbeeld onder twee groote boo-men, nog verder eonige huizen. Er gaan' een ICO-tal man naar de herberg. Daiir zal hun verblijf zijn. Wij trekken niet het grootste getal, — 200 personen — verder links van den weg eene verlatene pacht-' hoeve binnen Wij zijn van de eersten en hebban het geluk eene kainer op het ge-lijkvloers te kunnen binnensprio.^en-. Al dei vrienden zijn te saam gebleven. Het,is. eeno plaats van een 20-tal vierkante meters. Er zijn er zoo twee : eene links en eeno recht», gflt rochts welke wij betrefc. Motigaeih ———w——■wn—É'IIII — —r—^ ... _■ l 34e laaP "» Pi» 3€S4 Prijs per nummer : 5 centi«nr:an ^'aiSîFClaîf 2.3 ï'iOVSISîlî©!* "H «311 S | " ................. — m i i i «■■■■.luiir-irn-fmwTnirrti i-grTfiV'.nr'iri—r-[gMrrnrtiir«i-'iT -, r ^ri,r rirfnmrfr.vi -irr-w-fifiiiiTi'

Er is geen OCR tekst voor deze krant.