$t {aar « N. 151 Prijs per mûmes t voor België 3 centiemen, voor den Vreemd® 5 centiemen t«Moon t KaeSaotEe 24> «- Aitniiiiisipatie Sfciii4I> ÎJoniSv p^afi 11 «SSJ^S lbt& _iuii " i m .aFra«K22SH^^ ^^zm&ëi3z;i3£: tEz&sasfàK'.MVi \ " \Z'À 1 m—rn—ÊmmHmmmiimmmamimmtmammmmm Orakatcr-li Ugecîstot ûîn: Maatschappij H ET LÎCHT , bestaarder » f, DE VISCM. Ledcbe^-Qtni .. REDACTIE . . ADMINISTRAIS HOOGPOORT. 29. GENT VOORUIT Orgaan des* Beigische WeMedmpartiï ~~ ¥wwhjjimde a!k dagen. ■ lu— m ■■min n ..—...-H ■■■n.re^i «wnMmaaaMffii v v-vr^r"'-.ir.,i»V!HMVlM3n*<«MBBMe«w»KliWM •MCT'IMm» «rNWTV- *«W»tfK^JC»,WP%VVll!WrX''5:JT?S5ÎCÎ~7"MC*=CT?^''7î.â.WIMnMHH ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Dfie mnanden. . . , . fr. 3.2S Z<ss maantien fr. 6.50 Cen jaar ...... fr. 12.50 i.ko alionneert rjctî op aile postburecle* DEN VREEMDE Orle tnaanden (dagciijk» versonden). « .... In fi.T> ■ r.YTmTMïir Trawarawr'!--/.-yrT;: x-ftïK.^'rrv^TO3BWX&'tt585H8iKK?ïPa Bokendmaking Van heden af is voor Antwerpen, Brus-J, Hasselt, Luik, Turnhout, Yerviers en niiggende zoowel als voor Leuven-Wel-■nraedt met Spanje onder de gekende jorwaarden en voor denzelfden ornvang, >t brievenverkeer toegesta-an met da reeds j België aangesloten verbonden en onzij-g-e landen Bulgarije, Oostenrijk-Hongà-ie met Bosnie-Herzegowina erbij, Turkije, enemarken, Luxemburg, Nederland, Ne-irlaadsch-Indië, Noorwegen, Zweden en «teerland. Yoor het briefwisselen met îanje is buiten do duit.sohe, de vlaamsch-jderlandsclio en de fransche talen ook i spaansche taal toegelaten. 01 oiiveriearbare plat i. Onze brave « Bien Public » kan het noch rteron noch verkroppen dat het kapita-,me schuld, ja allergrootete schuld heeft den huidigen oorlog, ©venais in de oorlo-a van 't verleden, toen het kapitalisme eda bestond onder een anderen naam en der een anderen vorm. Het klerikaal blad wil zijn vuil kapitalia-ch kind absoluut vrij pleiten. Nuttelooze pleidooi, want men kan even-ed beproeven een neger wit te wasschen. iereen weet nu geheel wel dat zulks on-ïonnan werk ie, eene volstrekta oninogo-kheid. • Wij hebben gereedelijk erkend, ©n gezel iseele deed het ook in zijne Meirede, dat bijoorzaken waren die het hunne bijdroe-n om den oorlog t® verwekken, zooals oroordeelen van all«n aj%rd, ras»enha«t, rsohil van taal en zeden, enz. W'ij de den ook verstaan dat die bijoor-ken geheel oî grootendeela liunnen oor-rong vonden in toestandon door het ka-a.lisme geschapen. [n die voorwaarde bleef de laatste altijd voornaamste betichte. Wat ant-woordt het Pens«nstraatje da«,r- •1 - * 1 Het volgendo : Ehwel, voilà! Indien Caïn zijn broe-der Abel vermoord • heeft, ia het de schuld van he>t kapitalisme. ffij zeggen : Eh-wel, voilà ! Daar staat nu i groote burgerlijke politieker in zijn imd. Niet wetende van welk hout nog pijlen te îken, neemt hij zijnen toevlucht tôt den d kort na de scliepping. tôt Caïn en Abel, s, als wij ons niet bedriegen, de zonen n Adam en Eva waren. Eene legende, een verhalingeken moet op 3 wijze het kapitalisme wit wasschen en n advoka-at van « Le Bien Public » uit de sten helpeo. Dit gaat bij on» niet op, kameraad. iangenonien nog dat het verhaal van ira en Abel geene legende is, maar waar-id, wat beteekent dan nog de aanhaling ran? [a wiens zotten knikker kan het gedacht tkiemen om eene moord van mensch tôt rnsch te vergelijkea bij oorlogen, die de lieele wereld in opschudding brengen en a maatachappelijk karakter dragen 1 fwintig Caïns' rnogen twintig Abels' ver-iorden, dat zal zelfs de boter of de eieren de markt met geen centiem doen op- of ilaan. iîaar de tegenwoordige oorlogen en de segera strijden der middeleeuwen, zoo-i de Fransche Revolutie van 1789, gelijk Omwentelingen van 1848 en van 1870 in ankrijk, gelijk al de oorlogen der laat-> <0 jaren, hadden allen eene sociaal-eco-mische en sociaal-politieke beteekenis. Ourfl « Le Bien Public » dat loochenen ? En zooniet, wat beteekent zijn ellendig, raas lolleken van zijnen Caïn en Abel? • • • !Le Bien Public» had geschreven dat i. Anseele in zijne Meirede eene verwar-ig had willen doen ontstaan tusscben het pitalisme en de politieke bestuurders. ft'ij hebben gezegd en bewezen dat er ar_ geene verwarring tusschen te schep-n is, dat die tweo fsctoren bonnet blanc blanc bonnet waren, aangezien er mixers, senators en kamerJeden waren die ■zelfdertijd fabrikanten, bankbestuurders handelaars blevea. ! Le Bien Public » antwoordt daarop dat ook socialistische parlem®ntsled«n zijn s hetzelfde doen. Bah, dat verzwakt onze redeneering niet, t versterkt ze door een s te meer aan te men hoe nauw het kapitalisme en de po-"ftke wereld aan elkander zijn verbonden. lJ'3 repliek van het klerikaal blad betee-ri'c dus niemendalle, zij keert eerder îen hem. 1 Le Bien Public > had beweerd dat cte «ikaal-socialisten en de socialiste® « pur simple > zoo ialrijk ia de parlementen |en als hunne tegengtrevers. '"j hebbe® hein zijn» dwaling met cijferB wezen. Werikal# tsappe ant-woordt dat zulke e;^ beteekent, tenzij men eruit zou be-"ten dat de oorlog niet w-are uitgiebro-® hadden de socialisten in al de parle-over de moerderheid beschikt wa-ar-5 H6 kapitaJisteti au Oeschikken.,. ImiitiiMiirtlii Maar natuurlijk. Yast en zeker ware de oorlog niet uitgebroken hadden de socialisten over de europeesche gouvernementen beschikt. Want wie daarover beschikt heeft meer snaren op zijnen boog en meer noten op zijnen za-ng • hij heeft de macht, orndat hi,j den meesten invloed voor zich heeft. Iedereen weet dat, pn « Le Bien Public » ook. Overigons, ware het anders dan zou voor aile parti] en h un eerste en voornaamste doel niet hierin bestaao van meester te worden van het politiek bestuur of h&t be-heer van den Staat. En h>et kapitalisme zou nooit den hard-nekkigen, gemeenen oorlog gevoerd hebben om onze klasse haar recht, het alge-meen en gelijk stemrecht te weiger-en, dat haar nochtans toekomt zoowel als den grootsten millioenair van 't land. (Wordt voortgezet). F. H. Beschaving Zoo pas las ik in een groot Brusselsch dagblad een verhandeling over beschaving, die me verbaasd heeft te kiiken gezet. Stel-ler had het naamlijk over de beschaving in Btad en dwp. Alhoewel heel bescheiden er op afgaand, was toch blijkbaar zijn doel te verkondigen dat de dorpeling beslist cnbe-schaàîd is, dat ailes wat in 't dorp be-schaafd wordt naar de stad gaat en het enkel in deze .is dat de beschaving het hoogst staat. Ik wensch met stellor geen pennetwist te vo&ren, daar ik overtuigd ben dat hij beweren zal juist het tegen-overgestelde te hebben gezegd van wat ik beweer. Hij stelt- vooraf de vraag: Wat is beschaving? Zelf antwoordt bij niet, doch komt voor de pinnen met het woord van iemand anders, die meent dat beschaving zoo iets is als een bekwaamheid om het hoogste en reinste geluk te genieten. Kortom met dit opstel ben ik uit de lucht gevallen. Zei niet reeds Dautzenberg : Op het land is de vreugd, in de stad is ze ■ . ... £nist. Wij bespieden het vischje in vijver envliet. In de stad is ailes beschilderd wat of ge [be&choùwt, Daar is ailes verguld en maar wcinig van [goud, Uit papier en uit planken bestaat er het Çwbud... Is een weide beschilderd met hemelschen [dauw Niet een sohooner tooneel... Ik haal hier deze verzen uit het hoofd aan, voor jsoo ver ik ze me na meer dan dertig jaar nog herinneren kan. Ik be-schouw ze, daar ik land en stad ken, het kleine dorp en de groote stad, als onom-stootbare v/aarheid. Yan beschaving gesproken. Wat is beschaving 1 Is het de geest, opgevoed tôt het hoogste begrip van kunsfc?... Wat is alzoo kunst? Waar begint, waar eindigt ze? Wat is schoonheid, zoo beschaving in zich bevat het begrip van schoonheid? Is Chineesche, Japansche kunst de onze? En de onze, die van de Oostersche volkeren 1 1s een gcds-beeld bij de Mabomedanen, in do tempels van Hindoustan, hier begekt om zijn ge-waande vormeloosheid, zijn potsierlijkheid, kunst in de oogen van hen, die voor Michel Angelo en ILubens ten hemel varen ? Of zijn al die beelden en schild'eringcn, en veel meer schoon, dit enkel in den geest van hen, die het ruidden vormen waaruit d1-e kunst werd geboren ? Of zoo er dan toch enkele uitzcnderlijke liefhebbers van de alzijdige kunst zijn die ze bewonderen te Mekka als te Hyderabat, zijn dan die enke-len de beschaafden en is buiten hen elkeen barbaar in minderen of meerderen graad ? Men zegt : veredeling van zedelijk gevoel is een bewijs van beschaving, doch wat moet men verstaan door zedelijk gevoel ? Waar is het norma? Als Mannekenpis, de oudste burger van Brussel, sedert weldra drie honderd jaar zonder ophcuden zijn blaas ledigt in 't openbaar, in stede van naar «zekere plaats» te gaan, en de Brus-selaars hem toch bewonderen en vereeren, dewijl op veel dorpen de leutige kv/ajongen geen plaata naast het bed van da koemeid ztou krijgen, is dan de beschaving te .Brus-sel of cp het dorp? Françoise en Jean brengen op de eerste bladzijd© van «La Terre» van Zola, de willige koe bij den sti&r. Er is geen van die jonge menschenwezens, die zenuw voelt bewegen in zijn heel wezen. Het lezen van die daad en dit waar tooneel is alle&n voldoende om een menigte stede-lingen de haren te berge te doen rijzen, of de cogen te s luit en. Nu zijn er menschen, die beweren dat Françoise en Jean be-schaafder leven dan zij die voor hun beschaving blozen. Er zijn er menigvuldige anderen, die dit eenvoudig ontuchtig noe-men. Wie is hier beschaafd? Nu, om van Zola te spreken : De halve wereid heeft den sflhrijver van de Rougon-Macquart-familie uitgesoholden voor een zwijn. De andere halve wereid heeft hem bewcnderd en ver-heerlijkt. Frankrijk zette zijn lijk in het Panthéon bij, waar de asch van al de groot-ste Franschen zorgvulddg is bijeengehou-den. Bij wien is de beschaving 1 Zoo ze bij Zola is, dan is de helft van de wereld niet boschaafd. Zoo zo niet bij hem is, is de .aadeiô Mêtt no»; bathaaracik Elka jean. di«y, twee helften nu bestaat niet enkeî uij ste-delingen hier, uit dorpers naar, doch uit oordeelende menschen van aile standen, roowel achter den ploeg en ashter de melk-koe, als in banken en toogs^cholen. Beschaving is missehien h.et: oefenen van meer en reiner menschelijkhr id, onder den mvloed van verzuiverde a veriievener levensopvatting % Bij den Y b'-ciscken bosr, die door een arbeid van} jiagenoeg een halve eeuw, hij, die meoSt&l enkel lager onaerwijs heeft gencten-^ het wereldbe-roemd vlaamsch trekpaard ;• eeft geteeld, dat door den hengst Lève d )i tôt voor de vorsten werd gebracht? I'- «chien is die opvatting bij de steenkwes;c'b, die in stad en dorp hun knieën en de kirkbanken vei-slijten, terwijl ze eeuwig getlompeld liggen in 't gebed, en hemelsche geiukzaiigheid smaken. Ofwel bij den kl?nsterling, die geen zorgen kent."'Ofwel bij uien geastelijke cmzer gcuwen, die over eérr xnild inkomen zoo beschikt, dat hij, na ,-.;jn dood, den bisschop drie miilioen kon '•.c.laten en zijn familie in armoede. Ofwel dien dorps-geestelijke in de buurt van - ntwerpen, die in ooriogsdagsn uit zijn par ochie vluchtt© en er 2.500 flesschen wijn jwshîerli&fc die thanszijn verzwolgen. Waar is die levensopvatting en die beschaving? Wie werkt het meest aan de beschaving mede ? Zijn het de beigische voorkampers in Congo geweest, die Ccn^o beschaafden naar de eischen en standregden van Boela-Matari, den koning van do blanken. Men raadplege daarover de Coi/golanders. Of zijn het, naast deze, de lapdelijke Congo-landora in België, die fruitboomen planten, waardoor sterk eu overvioedig voedsel komt; die de suikerbiet zaaien, verzorgen en naar de fabriek brengen, terwijl ze tcch maar nauwelijks wat achrijven, lezen en rekenen kunnen, om ona de aardo voor to bereiden, in wieir schoot het brood gedijt, dat ons voedt. Is een btad beschaafder dan een dorp, omdat zo hoogleeraars, ad.;okaten, minia-ters, bankiers, gesmukte h eron en dames heeft, parken en monumenten, ailes waar-van men op 't dorp niets vindv? Zijn dan de voornamen op 't dorp minder dan deze en staat de werkendo kiasse. op 't dorp iu zedelijkbîid 'ager dan Hk «5 de grrxtte stad? Wie maakt dit goedi( Zco b.v. is kin-deren verwekken, meer dan men kan groot' brengen, nog menschlijk een plicht, alge-meen neg vervuld door de dorpelingen. In-tusschen hebben de zoogenaamde bsschaaf-do standen in de groote steden wel kunst-middeltjes bij de hand en wetenschap ge-noeg om dien menschenplicht onder de voe-ten te trappen. En terwijl zij nagenoeg al de macht in handen hebben, zij, do beschaafden, r^ken ze nog niet eens een suede brood hulp, een wetje beschcrming toe aan hen die zich zoo moedig — toch niet barbaarsch, me on ik — aan 't voo-rtplanten van 't menschdcm houden. Zijn het ook niet de leidera van de beschaving, die in dagbladen en schriften, in fabrieken en op de slagvelden de halve wereld teisteren door den oorlog, terwijl zij, die men achterlijken noemt, niets weu -sclien dan morgen den ploeg te kunnen her-nemen en den dreigenden hongersnood te verjagen? Ik wacht nog immer het antwoord op de vraag: Wat, waar is beschaving? Wio is het meest besohaafd ? Steven Boersen. Hst nazîstit der Buter Het zal |eker wel met de boter zijn dat er in deze droevige tijden het meest ge-zwendeld wordt — niet alleen voor wat de prijzen aangaat, maar hoofdzakelijk voor wat de hoedanigheid betreft. Gewetenlooze boeren zoowei als kutsers en handelaars verwerken in de boter a,llea wat met haar maar kan gemengeld worden, zoodat zij boter aan den man brengen die niet eens meer zou kunnen dienen als wa-gensmeer, een bedrog waarbôj rij fabelach-tig veel geld winnen en de verbruikers let-terlijk vergiftigen op den koop toe. Kortom, op het ongehoord zwendelen met de boter en de menigvuldige klachten die langs aile kanten opgingen, is sedert lang de aandacht van laboratorium en bestuur gevestigd en met zekere voldoening lezen wij thans in een klerikaal blad, dat nochtans streeft naar den naam van ver-dediger der klerikale boeren De landbouwkundige afdeeling (de redac-tie weet niet van wat) houdt zich zeer druk bezig met het onderzoeken der maatregels die eindelijk mocton genomen worden om de voorwaarden te verbeteren in deweîke d© stedelijke verbruikers zich de onmisbare boter moeten aanschaffen. Men houdt zich daar vooral bezig mot een ontwerp dragend op de stichting van eene bijzondere vakvereeniging, waarvan zonder uitzbndering al de bestuurders der Beigische aamenwerkende meilkerijen zou-den deelmaken. Hoofddoel van de vakvereeniging zou zijn : een zeer streng toezicht uitoefenen op de fabrikatie van den Eandel in boter, met bijzondere stempeling der stullen, zoo-als dat sedert lang door eene Hollandsche commissie van melkerijbestuurders gedaan wordt, die veraotwoordelijk zijn voor huane jzsilâaa.,/' ' ~ i ! Alleen schijnt men in deze nog te staan voor de moailijkheden die er aan verbon-den zijn om den nieuwen toezichtsdienst in overeenstemming te brengen met de ge-bruikelijke Beigische handelsvoorwaarden en wetten. De inrichters moeten het daarover reeds eéns zijn dat de onkosten van den nieuwen toezichtsdienst moeten gedragen worden ten deele door do openbare macht en ten deeie door de belanghebbende aangesloten samenwerkende melkerijen, e zij verkla-ren dat er in dezen zdn een belangrijken stap voorwaarta zal gedaan zijn voor wat aangaat de eerlijkheid in den boterhandeî. Wij wenschen niets anders dan dat zoo een dienst op degelijke wijze worde inge-richt, niet voor den noodtijd van den oorlog, maar voor altijd, om voor goed een einde te stellen aan het rcusachtig bedrog dat er gepleegd wordt. Rond den Oorlog ©@si®raîsi 6a!II6nl Men meldde den dood van generaal Gal-lioni, die tijdena een belangrijke periode van den oorlog een korten poos minister van oorlog in Frankrijk geweest îs. ïoen G-ailiéni in October van het vorige jaar Millerand in het kabinet-Yiviani op-volgdo, gold hij als een der knapste mili-tairen die Frankrijk kon aanwijzen. Hij was toen gouverneur van Parijs en ala aoo-danig heeft hij, hoewel geen troepen te velde aanvoerende, zijn belangrijke roi in den oorlog gevoerd. Want in de voor Frankrijk zoo kritieke dagen van don slag aan de Marne heeft- Galliéni ala militaire gouverneur van Parijs het klaar gespeeld, daar een leger te formeeren, dat hij naar het bedreigde front aan de Marne te hulp kon zenden. M'en weet met welk gevolg, zoodat het zeker voor een doel ook aan Galliéni te dan ken is geweest, dat er in die dagen een ramp van Frankrijk is afge-wend.Galliéni was geen politieker en in de mtjiDJST jk» \sj4-i riet op aijn plaats. Van zijn eerste optreden in de Kainer af heeft Galliéni steeda zelf op deu voorgrond gesteld, dat hij buiten aile politiek stond. Zijn grootste beteekenis voor Frankrijk heeft Galliéni als kolonisator gehad. Indertijd is er melding gemaakt van een artikel, dat de gebroeders Leblond in de Revue Hebdomadaire aan Galliéni's bui-tengewoon talent a,la organisator op kolo-niaal gebied gevvijd hebben. Daarin werd o. m. het volgende gezegd: « Met de vijanden heeft generaal Galliéni steeds meer gepaiiementeerd dan ge-vochten; meer dan de wapens hebben zijn onderhandelingen Frankrijk gebied en duurzame veroveringen bezorgcL Bij dit werk heeft hij inderdaad génial© invallen gehad. In Soedan stichtte hij, toen er nauwelijks een groote overwinning behaald was, de « vrijheidsdorpen », waar de slaven en de alleen geblevenen een toevlucht von-den, aldus het verwoeste gebied weer be-volkend en vrije arbeidskrachten kweekend, en voorts stichtte hij » acholen voor gijze-laara », waar de zonen der onderworpen hoofden moesten verschijnen om er naar de Fransche wetten gevormd te worden. » Vervolgens legde hij er zich op toe den militairen toestand door den eoonomischen te verzekeren ; hij wijzigde dezen door de inboorlingen bezig te houden met groote werken en hun kinderen samen te brengen in scholen en werkplaatsen, die met de ziekenhuizen en andere inrichtingen de eerste centra van definitieve pacificatie wer-den. Men mag zeggen, dat het veroverings-werk in Soedan, Azic, Madagaskar — voor zijn werk: Negen jaar op Madagaskar werd generaal Galliéni tôt correspondent van bet instituut benoemd — dat het verove-ringswerk hem niet zoozéer gapassioneerti zou hebben, zoo het nie van den eersten dag af zich in zijn geest had moeten voortzetten tôt een veelomvattend, zorgvuldig, fijner werk van organisatie. In dit opzicht verte-genwoordigt Galliéni wel het modernste type van generaal. Op den krijgsman van vroeger, die bezit neemt van een land terwijl hij er doorheentrekt in de schittering van heldendaden, is de realist gevolgd^van de eeuw van Comte, die ordent. Na de daad de ondervinding. In dezen Franschman zijn de geest van oorlog en vrede op gelukkige wijze dooreengemengd. » 39e 3}£ Hst siieaiw© 3er«fis©i«® 3çcer Een correspondent; van de «Daily Chroni-cle» op Korfoe beschrijft het nieuwe Ser-vische leger, dat hij een wonder van orga-nisatie noemt. Hij zegt o. a. : Drie maanden geleden zoekten de over-levenden van het Servische leger met moei-te hun weg door d© Albaneesche bergen. Vermceide, uitgehongerde en uitgeputte mannen waren het, een waar spookleger, neergedrukt door de demoralisatie, die het gevolg was van een harden strijd tegen een overmachtigen vijand, van geforceerde mar-schen in kleine, afzonderlijke groepen over met aneeuw bedekte hoogten, waar geen wegan loopen, v^n de balUpg&ohap en van s&ûsm'jms^: ' Sedert hun aankomst op Korfoe zijn d© verliezen onder deze mannen natuurlijk zeer groot geweest. Sommigen van de licha-melijk geheel uitgeputte mannen kwamen er siechts om te aterven eu de kerkhoven, die over het eiland verspreid liggen, herinneren aan een slagveld na den strijd. Aan-vankelijk waren de inrichtingen er primi-tief, het voedsel schaarseh en de hospitaal-ruimto onvoldoende; maar aan deze des-organsatie hebben de Fransciien en Engel-schen spoedig paal en perk gesteld. Epide-mieën werden krachtig en m korten tijd onderdrukt/ en het ia geen ovrrdrijving te zeggen, dat op het cogenblik 00 pet. van de troepen weer zoo gezond en krachtig zijn als ooit te voren. Het Servische leger ia nooit soo goed uit-gerust geweest ala thans. De infanterie is geheel in Engelsche 'uniformen gekleed, tôt d'e knoopen toe; putteea hebben de zonder-linge Servische pantalon vervangen en in plaats van de op den Balkan gebruikelijfc© sandalen zijn Engelsche ach-oenen gekomen. Geweer en overjae zijn Fransch, soodub men ze alleen aan de haardracht, zooala die bij de batal jona van k<Hiing Petwr g®-bruikelijk was, nog lût Serriéw horkent. De cavalerie Éiot er flink en kn^o oit in de zilver-blauwe tunieken van de Fransche ruiterij. CUBA Ter gelegeabeid van het eldoar «eeeda nctm—r<a meer lmster gsvlerd verf«ril)^>»fee*t itr Groodvnrtdw Republiek van Cube, dat op 21 Mei vaît. rnc^en hier wel eenige bijzonderheden volgen over de toesttnden die bestaan op de « Perel der Antiilen », waarvan Co-lombus reeds in bewoadering icgde : Dit il wiaarlpk het schoonsie land dat iemand in de ncmrttd pesltn heefl ! Cuba is wel oitsîuJtelljk een «kkerbornrtand en de vruchtbaarheid van zijn grond crenst waarachtig aan het wonderlijke. Op de beste landen zijn drieoogsten per j*ar geene uitzondering, terwijl twee oog»ten per jaar als het minimum moeten gerekend worden. De twee bijzonderste voortbrengsels van den Cn-baanschen grond zijn de tabak en het rietsuiker. Om een gedacht te geven van de belangrijkheid van dit laatste voortbrengsel, hoeven wij alleen te zeggen dat men er verleden jaar niet minder dan 3,000^00 ton van iiee)'. - '-eu ■•oortbi^ngtsLdEî tt-a grvolgfl-ïaa den oorlog dubbel in waarde gestegen is ! Wat zonderling mcet genoemd worden, dat is dat men het eerste jaar van den oorlog geen weg wist met den fijnen Cubaanschen tabak, zoodat men met een reusachtigen voorraad zit die veel va* zijne waarde verloren heeft — maar toch langzaam van de hand gaat tegen loonende prijzen. Wellicht voor een deel te danken aan den Europee-schen oorlog, mag de Republiek von Cuba zich verheu-gen in een zeer bloeienden economischen toestand, eu voor wat zijn politieken toestand betreft, mag daar nog bijgevoegd worden 1 De huidige président der Republiek, de gewezen generaal Mario Ménocat, die zich ala Jtrijder voor d* onafhankelijkheid zoo dapper onderscheiden heeft in den laatsten oorlog, wordt door de massa der bevoiking gevierd als een « nationale » held, die moeilijk zal m verv-anger. zijn. Vv at als eene belangrijke bijzonderheid tnag amigs» stipt worden, dat is dat er in de Cubaansche Republiek niet eens een ministerie van oorlog bestaat, aangezien geen inwoner er aan denken wil dat er ooit ooriogsgs-vaar kan ontstaan. In de plaats van een oorîoesministerie heeft men een gezonaheidsministerie gestient, dat reeds onschatbar# diensten bewezen lieelt san land en volk. Aan dit gc* zondheidsministerie heeft men het ontegensprekelijk te danken dat de Cubaansche Republiek,^ voor wat den ulgemeenen gezondheidstoestand betreft, op de tweed* lijn komt te staan — de eerste Hjn ingenomen etynd» door Australie. Ket mag ook gezegd worden dat deze gunstige toestand hooîdzake'ijk mag toegeschreven worden ean àê verstandige maatregels die in aile omstasdigbedètt genomen werden door den huidigen flezondheidsmi-nister Enrique Nunez, een uitstekende gezondhdds-ieeraar en natuurkundige, die zoowat eere internationale tuam bezit en hoog vereerd wordt door de eerlijke geleerden in Europa. Onder de uitstekende mannen, dis ttjdens do onaf-hankclijkheidsfeesten het meest gehuldigd worden, moet men ook Pablo Desvernine noemen, cen wereld-beroemde rechtsgeleerde, die aan het hoofd van d« nationale Universiteit staat en die om zoo te zeggen zijne heele persoonlijkhoid opgeofferd heeft om ee» eciit geslacht van advokaten en rechters te vormen dî« ook cen parel aan de kroon van de Republiek uitma-ken. Onder het voorzitterschap van zijn bloedvriend en studiemakker Ménocal heeft Desvernine zich niet kunnen onttrekken aan het algemeen uitgedrukt ver-langen dat hij den gewicbtigen post van het ministerie van buitenlandsche zaken zou waarnemen en in deze hoedanigheid heeft hij zijn demokratisch land onschat bare diensten bewezen. De lïjst van de uitstekende mannen, die onder het bestuur van zulke volksgezinde Ieiders opgekomen zijn, zou al te lang zijn om hier opgesomd te worden — vartgesteld dat al deze inlkhtingen toch ostleend, zijn aan de burgerspers, die zeker wel in den eenen of den anderen zijn partijdig zal zijn. Laten wij hier alleen nog bijvoegen dat de Président dei Cubaansche Repub'.iek aile vier jaren moet herko-zen worden bij middel van « onrechtstreeksch » algemeen stemrecht. Het is op 1 November aanstaande dat de kiezing moet plaats grijpen, voor dewelke een tegen-kandidaat is opgekomen die zich liberaal noemt en voor zuiver algemeen stemrecht is. daardoor te kennen gevend dai hij de hmdige regeering beschouwt als eene behouds-gezinde.De tegenkandidaat is niemand «ndits dan de ook wijd vermaarde rechtsgeleerde en letterktodige Alfredo Zayas, die het land door veel invloed heeft. Men zegt dat er nu wel wat verandering zou kunnen komen aan de gemoedelijkheid waarmede de kiesstrijc doorgaans gevoerd werd op Cuba, maar als het is oiti voorwaarts, hooger op te geraken, om het zuiver algemeen stemrecht in te voeren, mag het voor ons wel een beetje rooken in den politieken strijd, want daarbij heeft toch niemand iets te ver'iiezcn. W!NT LEZSRS VOOR « V00R15ST »

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.