VOORUIT Orgaan der Belgisohe Werkliadenpartij — Verschijnende alle dagen. Orakster-UitgeeTstcf pua: Maaîscbappij H ET LtCHT bestuarder» P. DE VISCH. Lctfeber£>Of«l . . SREDACTIE . . ADMINISTRATIE HOOaPOORT. 29. CENT ABGNNEMENTSPRÎJS BELG!£ Drie maanden. . . , . fr. 3 'at-£es maandea » .... tr. 6.50 Een jat« ....... fr. 12.50 Mct aÎM>nneert zicfc op a!!s postburtelet DEN VREEMDE Drie maanden tdageHjk» versonden). > . > • . fr. (>.•» 3s Intornatlosale Vmmdag te Amsterdam De groote zaal van het Concertgebouw te Amsterdam was eergister getuige van eene groote betooging voor den vrede, ge-organiseerd door den bond van sociaal-democratische vrouwenpropagandaclubs. De opkomst voor deze meeting was bui-teagewoon groot. In groote optochten wa-ren de vrouwen opgekomen, zoodat toen •tegen 2 uur gezellin A. E. Wibaut—Berde-nis van Berlekom als voarzitster het ver-hoog betrad, de zaal bijna gevuld was. Het mannelijk element was slechts zeer gering in aantal. Aan den ingang van het gebouw, waar ,het ondanks de flinke politiemacht vrij dringerig toeging, kregen aile meeting-gangsters 2 sportbeschuiten. De banieren met opschriften als : «Geen bloed, geen nieuwe .offers meer», «Moeders aller lan-den, protesteert», «Oorlog aan den oorlog::-, voor het meerendeel in vlammende roode opschriften op het zuiver witte van de doeken, welke later in den stoet mede zouden worden gedragen, waren thans ■langs de zijwanden opgesteld. Op de be-stuurstafel stond bij wijze van symbool een yaasje met witte tulpen. In afwachting van de opening der meeting werd de tijd gekort met het zingen van verschillende socialistische liederen. Geiellin Wibaut opende de meeting met een herinnering aan de laatste 8 maanden, die zooveel ellende over Europa gebracht hebben. Nog staat Holland overeind, maar hoe zwaar drukken ook op Holland de las-ten van den oorlog ! Gij allen, aldus spreekster, weet, wat die spanning betee-ikent; gij weet, hoe ondragelijk de duurte is. Maar gelukkig zijn wij nog voor de we-zenlijke verschrikkingen van den oorlog gespaard gebleven. In de oorlogvoerende landen heerscht eene smart als de stilte van den dood. Spreekster herkmert aan de Internationale bijeenkomst te Bern. De vrouwen, die daar waren, bekende strijdsters van do Duitsche en Engelsche ssociaal-democratie, hebben niet hier kim-nen komen ; sommigen wegens het feit, dat zij geen passen hebben kunnen krijgen, and&ren tengevolge van het mijneng«vaar. Maar al zijn zij niet hier, de geest der internationale is hier tegenwoordig. Hierop werd de meeting geopend verklaard. Gezellin Van Kuykhof-Koedijk las vervol-gens de vele sympathiebetuigingen uit aile 1 landen ontvang&n, voor, en deelde mede, . ■welke vereenigingen vertegenwoordigd wa-Iieh.Namens het bestuur edr S.D.A.P. sprak partijgenoot Frank van der Goes. De S. D. A. P. ziet in deze bijeenkomst een volko-men samengaan met haar streven. Spreker igeeft een historisch overzicht van hetgeen de partijleiding gedurende de laatste maanden in het belang van den vrede gedaan heeft. Hij hoopte, dat de raannen het voor-ibeeld van de vrouwen hier zouden volgen. Gezellin Carry Pothuis-Smit, opstelster jvan de sociaal-democratische vrouw, sprak als vertegenwoordigster op het Bernsche i congres. Zij deed een treîfend verhaal van treinen met gewonden en van soldaten, die na-ar het front gingen, welke fcij in Duitsch-land op haar doorreis gezien had, en zeide, dat de sociaal-democratische vrouwen, die den 26sten Maart te Bern bij een waren, het eens waren over de nadeelen die de gods-vrede gebracht had, hoe slecht de bourgeoisie daar voordeel genoten had, en de arbeiders slechts nadeel geleden hadden. Spreekster herinnerde aan de resolutie aldaar aangenomen. Het chauvinisme moet bestreden worden en dit is een eerste daad van propaganda, onmiddellijk aa den oorlog.De resolutie sprak ten slotte uit, dat de vrouwen in massa-actie moesten bewogen worden tôt den vrede. Alleen het socialisme met de internationale kan die massa-actie brengen. Partijgenoote H. Ankersmit sprak na-mens vrouwen van verschillende landen, t>ïj afwezigheid van mej. dr. Phillipo, uit Engeland. Uit haar naam zeide zij, dat de acht maanden oorlog voor den vooruitgang der sociaal-democatie meer geleerd hebben dan al de jaren van voorafgaanden vrede. Hélène Ankersmit zeide verder, dat de Fransche vrouwen slechts één groot ver-langen kenbaar maakten, namelijk den ge-haten vijand te verdringen uit het land. De minderheid evenwel begreep, dat ook op haar de plicht der internationale drukt. [Spreekster bracht hulde aan die minderheid.En de Duitsche vrouwen, zij zouden zeker hierheen zijn gekomen, als zij daarin niet door de omsta-ndigheden waren verhinderd. Spreekster heeft geen opdracht, maar zij is er van verzekerd, dat ook in Duitsch-land tal van moeders en echtgenooten, het socialistische ideaal zijn trouw gebleven. Partijgenoote Sannes-Sannes besprak en kritiseerde uitvoerig het impérialisme, ka-pitalisme en militarisme als de oorzaken van den oorlog. Ook zij spoorde tôt een massa-actie voor den vrede aan. Als laatste spreekster trad op partijgenoote Van Kerseu-Van Muylwijk, uit Rotterdam, over den economischen toestand der vrouwen in Holland. Zij herinnerde in een uitvoerig betoog aan de stijging van de prijzen voor de levensmiddclen. De toeloop tôt deze bijeenkomst was in-tusschen zoo groot geworden, dat in de kleine zaal een tweede vergadering moest belegd worden. Ook die was spoedig ge-heel gevuld. Nagenoeg dezelfde spreek-sters vonden er even groote belangstelling. Na afloop van de bijeenkomst werd er een straatbetooging gehouden in den vorm van een optocht, die van het Concertgebouw langs Weteringschans en Saphati-straat naar het Oosterpark trok, alwaar de stoet ten slotte ontbonden werd. De vaandels en banieren wapperden in het vroolijke zonlicht. De optocht werd niet fïnrt» mii7ialr Vïor»ûlni ri Met een zoodanig gevechtsfront is het goed in staat aan te vallen, het veroverde te be-houden, verliezen tôt 50 ten honderd te dekken en toch nog een reserve voor den eindstorm over te houden. Langen tijd za.l het zeker duren en moei-lijk zal het zijn, dit voorwaarts gaan van dekking tôt dekking, dit kruipend naderen tôt den vijand, dit taaie volhouden dag en nacht, dit steeds gereed zâjn om een tegen-aanval af te wijzen. Niet aile legerkorpsen zullen reeds den eersten dag aan het gevecht deelnemen. Bij Leipzig brak reeds de avond van den der-den dag aan, vo6r het laatste legerkorps der verbondenen ten rninste in de nabijheid van het slagveld verscheen. In de tweede helft van den oorlog van 1870-1871 waren de meerdaag&che veldsla-gen aïs bij Orléans, Le Mans, enz., regel. Ook nu zullen de veldsla.gen als gevolg van de grootere ruimten die de te gebruiken massa's innemen, verscheidene zelfs vele, soms wel veertien dagen, als bij voorbeeld de slag bij Moekden, eischen. Voor iederen nieuwen dag zal de veldheer van de reeds in gevecht zijnde troepen nieuwe inspan-ning vorderen, de nog niet strijdende in hunne marsehrichting leiden of, bij veran-derde stelling, een nieuwe aanwa'jzen. Deze langdurige veldslagen zijn volstrekt niet bloediger dan vroeger. De dagelijksche verliezen ten gevolge van het gevecht bedroegen in den Oost-Aziaii-schen oorlog slechts 2 tôt 3 ten honderd, tegen 40 tôt 50 ten honderd in de oorlogen van Napoléon en Frederik den Groote. De veertien dagen van Moekden kostten den Russen en Japanners minder dan de korte uren van Ma.rs-la-Tour aan de Duitschers en de Franschen (1). De ondervinding heeît bewezen, dat de enkele aanval op het front vaai den vijand, trots aile moeilijkheden, zeer goed geluk-ken kan. Ook in het gunstigste geval echter is het gevolg van zulk een aanval slechts gering. De vijand wordt wel teruggedrevan, maar na eenigen tijd biedt hâj op een ander punt weer teg'enstand. De veldtocht blijft slepend. Zulke oorlogen zijn echter onmo-gelijk in een tijd waarin het b esta an eens volks gegrondvest is op een onafgebroken voortzetting van handel en nijverheid en door een snelle beslissing het tôt stilstand gebrachte raderwerk weder in gang moet worden gebracht. Afmattiiïgsstrategie is onmogelijk, wanneer h'eit onderhoud va»n millioenen de uitgaven van milliarden vor-dert. Om een beslissend en vernietigend gevolg te bereiken is een aanval vaji twee of drie zijden, dus tegen het front en tegen een of beide flanken, noodig. Zulk een aanval is betrekkelijk gema.kkelijk uit te voer&n door die partij, welke het grootste aantal troepen heeft. Om echter eene vijandelijke flank te kunnen aanvallen, moet men weten waar zij is. Tôt dusverre werd aan de ruiterij opgedrar-gon dit uit te vinden. Waarschijnlijk kan deze zaak nu grootendeels aan bcstuurbare luchtschepen worden opgedragen welke uit de hoogte beter waarnemen kunnen dan door de bergen, wouden en dorpen in hare observatie gehinderde ruiterij. Maar even-a.ls deze, voor ziij tôt een goede verkenning kon overgaan, eerst de vijandelijke ruiterij van het terrein verdreven moest hebben, zullen ook de luchtschepen op een slag in hoogere sferen tegen een gelijkwaardigen tegenstand moeten rekenen. Gelukkig dan de lichtgebouwde aërostaat, welken het ge-lukt hooger dan zijn tegenstander te stij-gen, het vernietigende springprojektiel op den lager geplaatsten vijand te werpen en zich daarna snel te verwijderen, om niet de prooi van de hoogoplaaiende vlammen te worden. De ruiterij, hierdoor deels ontlast van den verkenningsdienst, zal nu trachten haar vuur, dat zij in hare artillerie, hare machiengeweren en in hare verdragende kara.bijnen bezit, in den rug van den vijand te brengen. Ook op dezen weg zal zij steeds op vijandelijke ruiterij stooten en deze eerst moeten overweldigen v66r zij aan hare eigonlijke opdracht aal kunnen voldoen. Want ook in de toekomst zal daaraan niets veranderd worden : meer of minder zullen eerst artillerie en artillerie, ruiterij en ruiterij. luchtschepen en luchtschepen met elkander moeten af rekenen, voor zij, allen vereenigd, de infanterie tôt de slotzege kunnen helpen. (1) De tôt dusverre oneredane ervaring leert, dat het totaal verlies ten honderdste gedurende een geheelen oorlog nagenoeg voor aile oorlogen gelijk is geblevan, on-verschillig met welk geweer en met welk geschut de troepen bewapend waren. Nu zoowel als vroeger, geldt nog altijd de regel, dat, om een man buiten gevecht te stellen, zijn gewicht aan lood noodig is. aanmerkelijke uitbreiding hebben onder-gaan, hetgeen moge blijken uit onderstaan-de, in verschillende technische bladen ver-mclde gegevens. De ongeveer 1 kilometer ten Z.W. van Petrograd aan de Newa gelegen Poetiloff-werken werden in 1801 door de Russische re-geering voor het aanmaken van geschut en handvuurwapenen, opgericht. In de ijzer-gieterij werkten toen ongeveer 800 arbeiders. Langzamerhand werd ook meer en meer aandacht geschonken aan het maken van andere ijzerconstructies en geraakte 't vervaardigen van oorlogsmaterieel op den achtergrond, totdat na een zeer kwijnend bestaan de Russische regeering in het jaar 1868 de fabrieken aan den nijveraar N. Poe-tiloff overdeed. Sedert werd het bedrijf geleidelijk uitge-breid en in 1875 gingen de fabrieken in ei-gendom over aan eene naamlooze vennoot-schap, waarna ook de staalfabricage met kracht werd ter hand genomen. In 1890 werd een scheepswerf aan de fabrieken ver-bonden, welke zich vooral op het vervaardigen van oorlogsvaartuigen toelegde, terwijl in hetzelfde jaar ook weder met het aanmaken van geschut en handvuurwapenen voor het leger werd begonnen. De vuur-monden van de firma Schneider te Le Creu-sot werden daarbij als voorbeeld genomen. Sedert 1893 levert de fabriek ook aile lo-comotieven, welke voor het Russische spoor-wegverkeer benoodigd zijn. Thans bestaan de uitgebreide fabrieken, waarin 8000-12000 arbeiders werken, uit de volgende hoofdafdeelingen: 1° De smederij, welks jaarlijks 6000 ton gietstukken en 65.000 ton smeedstukken levert, terwijl door het walswerk per jaar, 80,000 ton profielijzer wordt geproduceerd. Voor het maken van geschut en handvuurwapenen bedraagt de productie ongeveer 1500 ton. In de kopersmelterij worden per jaar bovendien 500 ton brons en messing versmolten ; 2° De constructiewerkplaatsen, die ooefer meer per maand tôt 25 personen- en !;00 goe-dsrenwagens aan de Russische regeering af-leveren, terwijl de machine-constructiewerk-plaatsen aile locomotieven voor de Russische spoorwegen, pompen, Dieselmotoren, hef- en krachtwerktuigen, enz. leveren. Op de scheepswerf werden reeds verschillende torpedoj ager3 en ook enkele groote pantserschepen gebouwd. _ Dat echter de capaciteit van deze afdfle-ling nog niet voklopnde is, om al 't geschut te leveren, benoodigd voor de groote Russische legers, moge blijken uit het bericht, dat Japan aan Rusland ongeveer 300 zware veldvuurmonden ten gebruike gaf. Tegen over bownstaande o,->merk:ngen over de Poetiloff-fabrieken mogen onder-staande getallen worden gesteld van de Duitsche fabrieken van Krupp, ontleend aan het gedenkboek, dat in 1913 ter gelegen-heid van het honderdjarig bestaan dezer firma werd uitgegeven. Tôt het jaar 1912 werden door de fabrieken van Krupp aan 52 verschillende rijken totaal 27.300 vuurmonden geleverd, aan het Duitsche rijk bovendien 26.3000 stuks. De grootste productie gaf 't jaar 1898 aan met 3177 vuurmonden. Sedert zijn de fabrieken aanmerkelijk uitgebreid en is vooral de ver* vaardiging van zware vuurmonden zeer toô* genomen. Oe SmelziÉfs on de Oorlog ! Z0U DE OORLOG RQ0R SMETZIEKTEF KUNNEN BEKORT WORDEN3 Deze vraag wordt in een uitvoerig artikeï in de « Times » behandeld. Het antwoord is dat er geene reden is om te veronderstellea dat de oorlog hetzij belangrijk zal worden, hetzij onbesiist zal worden celaten tengei volge van ziekte. Integendeel, de oorlog moge ziekten ver* oorzaken, nimmer zijn deze zoo gelukkig bestreden als in de veldtochten van dezen oorlog. Men heeft zich eenigszins zenuwach-tig gemaakt over de aanstaande lente, uit! vrees dat het warme weder épidemieën zal bevorderen. De toestand van het Servische volk, dat zoo zwaar bezocht wordt door typhus, heeft die zenuwachtigheido aangewakkerd. Het lot van Servie is echter grootendeels ta wijten aan de « normale » ongezonde toe-standen, die door den oorlog eenvoudig zija verergerd. Servië verdien't aile hulp, doch omdat dai typhus nu epidemisch heerscht in Servië, behoeft men niet te vreezen dat deze zich zal uitbreiden over het Westelijk front of zelfs tôt de Russische liniën. De voorwaarden voor ontwikkeling vanl typhus zijn daar niet iji die mate voorhan-s den, terwijl de bestrijdingsmiddelen nieti moeilijk zijn. De vrees voor choiera is eveneens voorbarig. Europa was feitelijkj vrij van choiera toen de oorlog uitbrak, en mocht de ziekte terugkeersn, dan is er niet de minste reden te verwachten dat de? ziekte naar het Westelijk oorlogsterrein. 2ou worden overgebracht, terwijl ze op 'fe Oostelijk oorlogstooneel een betrekkelijk: goedaardig karakter blijkt te hebben aangenomen. Alleen een nieuwe cholera-be-smetting in Bengalen, die men echter geen; reden heeft te verwachten, zou de ziekte ia Europa een kwaadaardigen vorm kunnen. geven, maar dan toch eerst na geruiment tijd. Het grootste gevaar in 't Westen îsfj waarschijnlijk de vliegenplaag, die men tegçn 't einde van Mei kan verwachten.,J Van de troepen zelven hangt intusschen-voor een groot deel af of zij door ziekte» worden bezocht. tsisœiisamtwiu'amsimr^m^iiiwmmKmsaeusismasmammi Wal son bsBbarëtniit Kost Volgens de gegevens van een Engolschat specialist, is de uitgsuve van de « Queen Elisabeth », — de nieuwe dreadnought die aan1 de Dardanellen werkt, — indien de boot bij, middel van al ziine kanonnen gedurende een vol uur werkt met de maximum-snel-heid, beloopt de uitgave, zeggen wij, meeif dan 6 millioen 500 duizend franken. i Eon liÈni Siapeld Fen slagveld uit de twintigste eeuw ge-lijkt in niets op de voorstelling die velen er zich van maken. Geen troepenmafchten, die in drommen oprukken, geen ruiterij-charges, geen kruitdamp, geen stapels lij-ken. Men ziet op een modem slagveld cigenlijk niets. Wanneer de donder der kanonnen niet het gehoor verdoofde zou de aanwezigbeid van geschut slechts door zwakice flikkerin-gen verraden worden. Men zou niet weten uit welke richting het .knetterend infanie-rievuur kwam, wanneer niet af en toe, dan hier, dan daar, een dunne linie m een oogenblik een sprong voorwaarts ma.akte, oai even spoedig weer te verdwijnen. Geen ruiter is te bespeuren. De kavaJlerie moet hare werkzdamheden zoeken buiten het too-neel der verrichtingen van de beide andere wapens. Geen Napoléon, omgeven door een schit-terend gevolg, zou op een hoogte plaats kunnen nemen. Ook met den besten verre-kijker zou hij niet veel te zien krijgen. Zijn schimmel zou een gemakkelijk te treffen doel voor talrijke batterijen zijn. De veldheer bevindt zich ver achterwaarts, in een nuis met ruime kamers, waar toestellen voor draadlooze telegrafie, telefoon,- en Bignaaltoestellen bij de hand zijn waar tal van automobielen en motorrijwielen, uitge-rust voor de grootste afstanden, ter onmid-dellijke beschikking staan. Daar, op een gemakkelijken stoel, v66r een breede tafel, heeft de moderne Alexajï-der op een kaart het geheele slagveld voor *:ch liggen, van daaruit telefoneert hij zijn© bevelen en daar ontvangt hij de berichten van de aanvoerders der legers en legerkorpsen, van de kabelballons en van de be-stuurbare luchtschepen welke langs de ge-iieele linie de bewegin.gen van den vjjard gadeslaan en diens stelïingen verkennen Deze berichten zullen zich van die van -♦foegere tijden meer door het grooter aan-^ dan door den inboud, saderscheide», ^ Tamelijk gelijkluidend zullen zij zîijn met die van vroeger : dat de vijand zich voort-durend versteïkt, dat de artillerie groote verliezen lijdt. de infanterie niet vooruit-komen kan en dringend versterking behoeft. De veldheer zal deze wenschen niet steeds bevredigen kunnen. Al heeft hij ook een sterke reserve achtergehouden, zij zou spoedig verbruikt zijn, wanneer hij gehoor wilde geven aan al de gerechtva.ardigd sch'ijnende verzoeken om ondersteuning, welke van aile kanten inkomen. Daar het gevecht toch slechts met een naar verhouding gering aantal menschen kan worden gevoerd, zou de afzondering van sterke ondersteuningen, die wegens ge-brek aan plaats geen dekking zouden vinden, de verliezen slechts vermeerderen. De voornaamsie taak van den veldheer bestaat daarin, dat hij, lang voor een stooten op den vijand kan plaats grijpen, aan aile legers en legerkorpsen de wegen, stra-ten en richtingen aangeeft waarlangs zij zith moeten bewegen en hun ongeveer het dagelijks te bereiken doel aanwijst. De op-marsch tôt den slag begint zoodra de troepen den spoortrein verlaten hebben. Van uit de eindstations moeten de legerkorpsen en divisiën, de een door den marseh te bespoedigen, de andere door wat langza-mer te marcheeren, trachten op de aan-gegeven tijd de plaats te bereiken, welke hun in de slaglinie is aangewezen. Daar de gevechtsfront-en zich uitbreiden, zullen ook de naar het slagveld marcheerende kolon-nen minstens zich moeten kunnen bewegen over een zelfde breedte als zij in het gevecht zullen verliezen. De legerkorpsen, welke op den vijand stooten, zullen den strijd moeten aanvaarden zonder op ver-dere ondersteuning te mogen rekenen. Met 144 voortreffelijke kanonnen, in stede van met 84 minderwaardige zooals vroeger, en met 25,000 uitmuntende geweren zal ieder legerkorps het tienvoudige eener opdracht uit den tijd der voorvaderen kunnen uitvoe-ren. Het is geen versnippering maar een versterking van de beschikbare krachten wanneer een legerkorps drie ma.al zooveel frontb-reedte als voor veertig jaar inneemt. Posîiioff en ffnipp Van verschillende zijden wordt nu en dan opgemerkt, dat Rusland gebrek aan oorlogs-materiaal zou krijgen en ook hiervoor zou de forceering der Dardanellen van gunsti-gen invloed voor de geallieerden zijn. Zouden de Poetilofffabrieken dan niet in de behoefte kunnen voorzien ? Dit mag ten zeerste worden betwijfeld, schrijft een militaire medewerker van het Hbld., in weerwil van het feit, dat deze fabrieken in de Inatsta twintifi jaren eene. 0m4m| in—eton J&PA1 en CaiK WJT-B, — ©orS®g is §1© 22©IÎ VEBS OlsâEa©©solï@îa P®lîïs8g-i iiagkai©Bî Biî©©st©a« ^©ssisaaisï. Eurepeesche Oorlog In Wsst-Vlaandereo ©ss m 'tNoorden van Frankrijk Oilicieele telegrameii : liât PtsitssSi© WTB. — BERLIJN, 4-4-15 (AmbteLijk): Westelijk oorlogstooneel. Te vergeefs beproefden de Belgen de hen ontnomen kloosterhoek weder te bemachti-gen. Een Fransche aanval mislukte in het Priestenvoud. De vijandelijke aanval op de hoogteo van Neder-Aspach ten "\\/esten van Mulhausen werd teruggeslagen. Oostelijk oorlogsterrein, 4-4-15 : Aan het Qostfront niets bijzon,ders t« melden.. 9jit Fransche Istosi PARUS, 2 April. (Havas.) Officieelej mededeeling van hedenmiddag drie uur : , « De strijd wordt voortgezet op talrijka punten van het front voor - 'ampierre teag Z.W. van Véronne. « De Franschen hebben vier hoogoven» laten springen; bij de cholera-hoeve ten N. van Berry-au-Bac hebben de Franschen) een net van mijnen laten ontploffen. » In Champagne artillerie-gevecht in d« streek van Bfeauséjour en van Ville-sur-Tourbe.» In Argonne onophoudelij's.e bedrijvig-* heid, vooral tusschen Four-de-Paris enj Bagatelle. » Het gevecht wordt soms op zoo korten afstand geleverd dat een Duiêsche mijn-werper, geraakt tk>or een van de zwara Fransche projectielen, in de Fransche linia werd geworpen. » In den nacht van 30 op 31 Maart heb-' ben de Franschen loopgraaf genomen. » Gedurende de^ heelen nacht van 30 opi 31 Maart hebben de Duitschers de loopgra-ven gebombardeerd, » Zij hebben bij het aanbreken van den. dag een teseaaaaval ^Kgdaaa met yejschei-^.. i'.\ ''ÏTÎÎ&WZ***"'i > I ihmi | UiliWIHW WiH ibim |I II «yuramw—; îaas1 — fi. 95 Prijs pemummer : voor België 3 centiemen, voor den .reemde5 contiemen Teîafoon : Radactie 247 -/4îiînissistî*atia 2845 ûërasaiaiss 6 ÂPRIL 1^15

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.