Orgaan der Be/gkehe WeMedenpartij* — Vertschjjnende alk dagen. Dra!uter-yitgcsî»t«f 5am: Maatschappij H ET t!£HÎ , bcsiuurder» P. DS VtSCH. Ledsbefg-Cient . . REDACTIE . . AD/VUNIS7RATIE KOOGFOORI, 29. GENT AEONNEA1ENTSPR1JS BELGSE Dîie reaandea. . . , , fr. 3.2S 2.es maandcn t .... fr. 6.5© Een jaar fr. 12.3(1 M en ûbonne'îrt zich op e!!e postbureciea DEN VREEMDE Dris maandcn (dagslijfcs verzondeo). ..... fr. 0.73 39 Tarn* •» I.^SSBÎ ?rijs per aumt0f>r : Vftor Bel^'é 3 coatiemoa, voor den /reïmde 5 cenliemsa ïatofam > itotNatl* 84Ï - AMMvBl MW ZMrÂla 31 iMttar 1l»14 ONZE PLIOHTEN Dat de werkersSevolking van heden af reeds gebrek lijdt, dat kan of zal nie-mand betwisten. Aïs er in gewone tijden regelmatig ge-wërkt wordt,. dan zijn de loonen voor de meeste werkersgezinnen maar « juist m 't huizeken ». Men arrangeert het, over dat het gaat, om de twee eindekens aan-1 een te knoopen en aldus rekkend en trekkend door het leven te gerakçn. Nu is dat gebrek erger' geworden en : de naderende winter laat op geene ver-zachting hopen, het tegendeel komt ons natuurlijker voor. Voor ons allen rijst hier al meteens, een grooten en dubbelen plicht op. Wie stoffelijk helpen kan, moet het d'oen. Hetzij door ge!d, door het ver-schaffen van een eetmaal, van kleede-ren of van deksel voor de slaping. Ailes zal welkom zijn. Dat de Vakbonden hun best zullen doen in de mate van hunne krachten, daarover is er geenen twijfel. Maar de aanzienlijkste last zal geheel zeker neerkomen op de ©penbare be-sturen, Stad, Werklo®zenf©nds, Hespicie en de daarvan afhangende besturen. Dit is eene stelling die het socialisme .altijd met kracht en klem heeft voorge-' staan, zonder daarom in iets het per-soonlijk initiatief van hen die willen steu-)nen, in den weg te staan. un van heden af is elkeen verlangend om te zien, wat de rijke bourgeoisie uit persoonlijk initiatief zal doen, om de be-istaanden en nog meer dreigende ellende ■te leriigen. De werkcrsbevolking wacht! Zal men ze laten wachten, gclijk zuster Anna, die ■ niets zag komen ? XVij roepen er al de aardacht op der goedgezinde en klaârzienëe burgers — eu daar zijn cr n r - - om hun best t| Aoen, opaEt .Hinhe stàn3g'êho®tdn ook een bevriis- -.an goeden wil en mensch-lievendheid zouden toonen, ten gunste de r wèrkende klasse, die zoo wreed en zoo onrechtvaardig geteisterd wordt. Als iedereen zijn plicht doet, maken wij ons sterk de dreigende ramp : de na.-tUurlijke wanhoop, af te keeren en ald-us andere rarnpen aan onze stad en aan ons land te voorkomen. & # & Stoffelijke hulp is er noodig, zij is de voornaamste, wij looehenen het niet. Maar er moet meer zijn. De moed, het vertrouwen, de hoop moeten bij onze be-volking opgebeurd worden. En op dat gebied .is er verstand noodig, bij al onze vrienden, op zedelijk ge-bied.Wij willen kort zeggen, wat wij hier mede bedoelen. Vooreerst, loopen er menschen door de i straat, 't zij wetens of willens, of gansch onschuldig of uit 4omheid of door licht-zinnigheid, die er op uit schijnen te zijn om de menschen te ontmoedigen door hen den schrik op het ljjf te jagen. •Men gaat geen straat ver, men komt niet in aanraking met een groep personen, of men is zeker van een, twee of drie bur- gerlijke generaals en officieren van den staf tegen te komen... Elk van die mannen beoordeelt de krijgsverrichtingen, met een verwonderlijk gezag(?), elk van hen heeft een plan, die de zaken geheel anders zou doen mar-cheeren hebben. De bevolking luistert daarnaar. Dat ware nog het rninste, maar al die gezaghebbende overheden, — die er zoo-min en misschien minder van kennen als wij — geven ook verslag over geleverde of ingebeelde veldslagen waarin de duit-schers verpletterd zijn, maar waarin de tegenpartijen en vooral de Belgen zeer veel manschappen hebben verloren, om tôt die overwinning te komen. Wij verzoeken onze lezers en partijge-nooten op hunne hoede te zijn tegen de berichten van die welzeggers. Al wat zij meedeelen is meestal valsch en uit hunnen duim gezogen, — wat niet belet dat het ontmoediging en geestelijk verzwakking voor ons publiek mede-brengt.Elk gaat naar huis vertellen wat hij ge-hoord heeft en 't is doorgaans gekerm en geween. Wij verwittigen daartegen onze partij-genooten en lezers om geen hèt minste geloof te hechten aan die praatjes. Zij zijn doorgaans zoo valsch als een tijgerkat. Daarom zult gij er geen het minste geloof of belang aan hechten. En gij zult meer doen. Gij moet die pro-feten tôt zwijgen brengen, door hen te vragen waar de bron van hun nieuws is. Negen en negentigmaal op honderd hebben zij geene de minste ernstige bron Wij kennen die manier van doen. Er grijpt een veldslag plaats. Iemand is goed ingelicht door een vertrouwd per-soon of hij heeft hem zeker bijgewoond. De stetsom is dat er 7.000 plus minus — gesneuvelden zijn. Die man vertelt eerlijk wat hij weet en tamelijk goed weet. Dat bericht passeert door tien monden, medegedeeld van den eene aan den andere, en bij den tiendsten zijn de 7.000 ge-valîenen vast en zeker tôt 70 of 80 dui-zend aangegroeid. Iedere voortzegger moet toch meer geven als zijn voorzegger! Daarom weest voorzichtig en helpt ; niet aldus nutteloos mede aan de paniek te zaaien, die wij 't minst van al noodig hebben, in deze moeilijken tijden. Ziedaar de groote zedelijke roi die onze vrienden te vervullen hebben, naast al de bekommeringen die het stoffelijk leven onzer bevolking ons oplegt. Het is waar, kalm, bedaard en voorzichtig blijven in zulke anstige tijden als wij beieven is moeilijk. En als de honger, en 't gebrek zich bij de onzekerheid en 't verdriet komt voegen, is het lastig en gaan veel goede woorden te loor. Maar wij durven ten minste rekenen op onze dappere partijgenooten, om in deze zware, loodzware tijden, verlichting en hoop te brengen, daar waar duisternis en wanhoop alleen den toon geven. F. H. Zonder Dagblad Het dagblad is op onze dagen ora zoo te zeggen een deel van het dagelijkscir brood geworden. Wie op onze dagen geen dagblad leoat, ia niet ox> de hoogte van het vele dat onaf- ' gebroken in de wereld voorvalt. ilefc politie ken oconomisch leven gaat op onze dagen een zoo uiteenloopenden gang, is van zoo veelzijdige beteekenis, dat niemand het zonder dagblad no<* eenigzins 1 kan volgen — als hij maar met zijne medo-îenschen wil kunnen praten over de ge-beurtenissen van den dag. Maar bij de eindelooze verscheidenheid der belangen die op de verschillendste ma-nieren in de dagbladen» verdedigd wordon, is het lang niet meer gelijk welk blad ipen als het zijne koopt en in zijn huis brengtl Allé verstajidige, klassebewuste, veree-nigcle werklieden weten dat het socia-listisch dagblad, onze Vooruit, HUN blad 'is, het blad van HUNNE klasse, het blad dat in ailes en voor ailes HUNNE belangen verdedigt. De lezers van ,VOORUIT kunnen het niet missen en daarom hebben zij het lee-ren a."hten, leeren eerbiedigen en bemin-nen als een eerlijken, moedigen en onver-saagden verdediger. ^ Het is met groot verlangen, met onge- ^ Ould en koortsachtigheid dat de lezers van .ooruit het uur van verschijnen en te hui^M j "®stellen afwachtten,- daar het hen den da»,/j. i 6sb]kschen kost yooj-'denjEeest brengt en ' , komt voldoen aan hunne diep gevoelde bô-hoefte van WETEN. De meeste lezers van Vooruit zijn er zelfs aan gewoon geworden een deel van hun blad te lezen bij het middageten, een ander deel te lezen onder weg en het overige te verorberen bij den vierurenboterham, ter-wijl anderen een doel te huis laten voor moeder de vrouw en de volwassenen kin-ders.Als in vredestijd, door de eene of de andere oorzaak, het dagblad na het gewoon uur verschijnt, dan ontstaat er onder de lezerschaar, onder de mannen zoowel als onder de vrouwen, eene teleurstelling die ons dikwijls getroffen heeft, getoond heeft hoe het blad voor hen eene onweerstaan-bare behoefte geworden is. Maar wat eene teleurstelling, wat eene berooving moet het zijn, zoo een blad te moeten missen op onze dagen — in den oor-logstijd, in den tijd waarin de wereldschok-, kende gebeurtenissen zich zoo bliksemsnel, zoo belangrijk van uur tôt uur, vaji dag tôt dag opvolgen 1 In zulken tijd was het dubbel smartelijk, onuitstaanbaar, onbegrijpelijk zijn blad te laat of heelemaal niet te ontvangen en dus niets te weten van ailes wat gebeurde, geene inlichtingen en ook geen raad hoe-genaamd te ontvangen. Gedurende den akeligen oorlogstijd van zijn blad beroofd zijn, is voor .'lenken-ken, beschaafden, bewusten mensch eene echte pijn, eene zware straf, eene onbe-çgchrijflijke foltering van elk uur — dan nog 3xet ergst als men voor zijn blad de liefde ityjeft die wij kennen. , j&fMea' loopt' nieuwsgierig door de straat, • men hoort de onzinnigste dingen. vertellen, men haalt een kluit uit :ijn zak — om niet heelemaal zonder nieuwi; te zijn, maar wel-dra legt men het blad i.eer of werpt men het weg, omdat men gecie zekerheid heeft omtrent de vertroUw.lt 'xariieid van het nieuws, omdat men d. delijk gevoelt dat men zijn vertruuwbaar blad niet heeft... Voorloopig is daar nu weer gedeeltelijk verandering aan gekomt-.n en ons blad kan weer verschijnen, in de voorwaarden die men kent. P/ize lezers zullen verstandig genoeg zijn om te begriipén wat ons blad in die voorwaarden moet zijn, maar dat zal niet beletten dat zij meer an meer hun best zullen doen om het te verspreiden en te doen kennen door hunne lotgenooten. De onzijdigheid van Italie Wij hebben reeds gemsld dat de italiaan-sche socialistische par: j een referendum ■•georganiseerd heeft, waarvan de uitslag eene schitterende betooging tegen den oor-log was. N a' dit referendum is het débat over de onzijdigheid van Italie druk voort gezet in de algemeene pers eD de socialistische partij heeft met aile kracht vast gehouden aan de stelling dat ï'alif de eenigst i>e-staande onzijdige groot»iaolit moet zijn en voor roeping heeft als îiemiddelaarstci' op te tredeu tusscîien de oorlogvoerende sta-te«.Later werd gemeld dat er Jn Rome en een paar andere groote steden betoogtn-gen plaats grepen die v .or doel hadden de italiaansche regeering te dwingen tôt op-geven van hare onzijdigheid. De regeering, voegt men er aan toe. ging zeer streng te werk tegen dergelijke betoo-gingen, ai.uoewel zij als verzaçhtende om-standigheid aangenomei?, had dat de maui-îestanten niet wisten wat zij deden. Als tegenbetooging stelde .men weldra eene beweging tegen het ministerie Salan-dra vast, waarvaoi de iemokratisehe bla-den als de Messagère m de bçcolo zegden dat het geenzins het \:eftrouwen van het volk bezat. Officieel heeît de regeering daarop laten antwoorden dat zij zich op grond der laat-fite vertrouwenskiezing stterk geno»eg gevoelde om de heele verantwoordelijkheid van den toestand te dragen en heel haren plicht jegens het land te volbrengen. Sa.landra noeh de koning schijnen zieh' het hoofd te breken om het geschreeuw der opposanten en men zou mogen zeggen dat er, voor wat de onzijdigheid des lands betreft, geene vera.ndering aan de toestan-den gekomen is, tenzij eenige ontspanning sedert da,t Turkiie laat veronderstellen dat het niet zal tusschenkomen. Van groote beteekenis in den huidigen toestand is de kranige houding van ons broederorgaan Avanti, dat aan" het hoofd der eengemaakte socialistische partij, in het belang van volk en beschaving, eene zuivere stelling heeft geaiomen, vasthou-dend aan het feit dat nu meer dan ooit de oorlog profijt kan brengen aan de klasse der groolkapitaîisten. Er moet hier bijgevoegd worden dat niet aile italiaansche socialisten zoo klaar zien in den toestand en dat verwaande voor-mannen het den Avanti nogai lastig maken met hun geschreeuw, maar zonder over-drijving kan men zeggen dat de ernstige socialisten zich uit hun lood niet laten slaan en dat zij, in naam van het georga-niseerd prolétarisât aan de zijde der regeering staan om de neutraliteit van Italie te verdedigen. De Corriero de la Sera vernam dezer dagen uit San Remo : De italiaansche regeering had vernomen dat fransche zen-delingen langs de italiaansche grenzen italiaansche jongelingen aanwierven om dienst te doen in het fransche leger. Zij heeft zeer strenge maatregels genomen om te beletten dat de aanwerving voortjuurt en zij zal een verslag doen opmaten over het gebeurde. « Dr. Schacpman » ? Ja, in 't harc van 't volk en daar alleen ( vindt het Vaderland een zoo diepen weer-'••'klank.Vaders, mannen en zonen, die vertrok-ken naar de grens, die sneuvelen op 't bloedig slagveld en hun kostbaar bloed vergieten, zijn grooten deels Volkskinde-ren, betreurenswaardige slachtoffers eener wreede bloedwet, die slechts bij ons do hoogere klassen, jaren lang, gespaard heeft. Moeders, vrouwen en doçhters, die thuis lijden, die 's nachts hunne sponde met gloeiende tranen besproeien, die kwijnen ■•van kommer en smart zijn ook meestal Volkskinderen. j-Ja, het Werkvolk vooral,- weet^^Jielaas, maar al,te goed wat'Vaderland boï-eekant. ii(Bij*x|tiweiniggte,gerucht, bij hetjkleinste naderend gevaar, werden de heerenhuizen zorgvuldig gesloten ; de scliatten en waar-den in veiligheid gebracht en de bevoor-rechten van het fortuin poetsten de plaat, verlieten het lijdensoord en zochten verre gemak, rust en vermaak. En heel alleen bestijgt de arbeidersklas de stijle hellingen van den Golgotha. Die arbeidersklas, die men zoo spottende de lagere klasse noemt, is de naam van hoogwe klas volkomen waardig. Ons dapper, ons arm Volk blijft pal. Wat scheelt hun smart, kommer en ellende? Zij kunnen lijden omdat zij al lij-dende opgevoed zijn. Ziedaar 't ware Vaderland.Onlangs drukten vreemde soldaten," hunne verbazing, hunne verstomming uit over de nog vele begoede jongelingen die hier kuieren en rond^lenteren. Zij be-weerden zelfs dat hunne plaats elders was, daar waar de granaten ontplofien, do ge-weren knetteren, de kenannen buldercn Ja, hoe menig hulpgeroep, hoe menigei noodkreet stijgt niet van uit 't verre bloed-bad op. Luitster naar de stem van arme huisva-ders die vrouw en kroost verlaten hebben : « Jongelingen, gij, tenminste, die have en goed bezit, trék op voor 't vaderland, snel ons ter hulp ! is uw heiligste plicht ! Maar hunne bede werd niet aanhoord en nu is het te laat! te laat ! Ons leger was en bleef grootendeels een werkmanskeir. Maar betere tijden zullen naderen : De Vrede, thans uit het beschaafd Europa ver-bannen, zal weder haren plechtigen in-trede doen. Dan zullen de oogen van velen open gaan en'met Dr. Schaepman uifcroepen : Het Vaderland blijft leven in 't hart van 't volk, zoolang dat harto slaat, .S'. Na den oorlog Komen er veel socialislen Er is een enkele partij in de'heele wereld die vrij en vrank tegen den oorlog is en was, en dat is de socialistische partij. Vele nog die twijfelden zullen van heden af socialist worden. En dat men nu niet afkome met dien ouden zeeverpraat: Men mag geen socialist worden -omdat de socialisten tegen den godsdienst zijn. i , Het is afdoende bewezen dat de socialisten ; ni.et tegen den godsdienst — op zich zelf ge- ' nomen — zijn, maar wel tegen den politie- 1 ken-godsdienst. Bij de katholieken zijn dezen welke naar , de kerk niet gaan, maar die voor de katho- » lieke partij stemmen «goed»; maar dezen,h de Christenen — de geloovigen dus — die voor de socialisten stemmen zijn slechten of [ dommen. / Welnu het is duizendmaal beter «socialist-,1 christen» te zijn daa «katholiek-niet christ ten». En om te eindigen, ziehier een bewijs van «politieken godsdienst» : In Oostenrijk als men te biechte gaat zeggen de biechtvaders, na de absolutie gegeven te- hebben : Vergeet niet te bidden en God te smeeken opdat hij de Oostenrijksehe wa-pens zou zegenen en den vijand zou versla-gen.En in Belgie zeggen de biechtvaders aan1 de penitenten : Vergeet niet God te aanroe-; pen opda.t hij den vijand zou verslaanj en ons de zege zou geven. God staat daar in een moeilijk geval. Zijne keus' tusschen de biddende Oostenriikers en de biddende Belgen moet wezenlijk moeilijk zijn. Wat gedaan dan met de andere natiest Frankrijk is de oudste dochter der Room-, sche Kerk en andere katholieken vragen oui die dochter te verpletteren. Duitschland heeft Protestantsche, Lutte-. raansche, Calvinistische streken en het telt' landen als Beyeren die al3 katholiek a-ange-1, stipt zijn. 1 Rusland is katholiek-schi3matiek en zijne | popen of priesters zijn de onzen waard. Engoland i3 in 't geval van Duitschland, ' dat wil zeggen een mengelmoss, 'n hutsepot. Wat moet de God van al die fierefluitera daarvan zeggen ? Onze lezers zullen wel begrijpen dat zuW • ken «politieken-godsdienst» door slecht is en, dat God zelf zulke lieden niet kan go'edkeu-; ren. Hoe kan men nu een God, die volgens den godsdienst zelf een God van liefde is, aan-. rnepen om wapens t3 zegenen die moeten dienen om broederiaoord ta plegen ! Eewige schande aan die «poliekte gods-cienstige» moordenaars ! Zal men nu geJ.ooven dat er veel socialisten ge..ozen worden. Zou dat misschien de wil Gods niet zijn? Wie weet» • ' ' ':■% ? ! Europeesche Oorlog De Duitsche invalin Engeland Uit het Saksische Staatsblad L)i3 «oacnsiscnô ovaats-^.nzeiger» uevaiy u.eb • volgende artikel van de hand van generaal Baron von Ardenne, welke generaal in 1913 generaal-adjudant in het Ministerie van Oorlog ta Berlijn was: «Indien de Engelschen loeren op onze zee-stelling Borkum-Wilhelmshaven-Helgoland-Brunsbiittel hetwelk tôt nu toe zonder eenig resultaat was, zal dat ten eenenmale onmo-gelijk worden, indien België en dfe Noord-kust van Frankrijk tôt aan den mond van de Seine in Duitsche handen is. Het ietwat onwaarschijnlijk bericht dat de Pranschen Boulogne verlaten hebben, opent een wijd gezicht voor Duitschlands toe-komstige positie in den strijd. In den loop der gebeurtenissen zal Calais in onze handen vallen, waarschijnlijk ook Dieppe en Le Havre. Bij Calais heeft het Kanaal eene wijdte van 35 tôt 40 kilometers. Onze 30 1/2 c. m. houwitsers hebben een draagwijdte van 22 kilometer. De draagwijdte van onze 42 c. m. kanonnen is nog grooter. Engeland kan , nog verdere artillerie-verrassingen verwach-ten. Hoewel wij niet van de Fransche naar de Engelsche kust kunnen schieten, kan in de zee een vrije weg worden gemaakt voor duitsche oorlogschepen, welke meer dan de helft van het bevaarbare water dekt. In de Fransche havens kan een bazis gemaakt worden voor torpedobooten, onderzeeërs, kruisers, enz., en last-not-least bazis voor onze Zeppelins. Deze bazis op de Fransche kust kunnen absoluut onneembaar gemaakt worden van uit zee door dubbele of drievoudîge rijen van mijnen, bijzonder geankerde mijnen. Mijnen te ankeren in deze wateren is tamelijk gemakkelijk. Indien dit drievoudige mijnen-veld is ge-legd van de fransche tôt de engelsche kust, dan zijn de groote havens van het westen (Portsmouth, Plymouth, enz.) afgesneden van de Noordzee.De verbinding rond Schot-land zal mogelijk worden. De mijnen moeten in dubbele rijen geankerd worden, zoodat de eene rij van mijnen de open ruimte be-schermd tusschen de mijnen van de andere rij. Onze eigen schepen kunnen pas-,j seeren door een yaargeul^ alleen door onzq^ eigen loodsen gekend. Aan de mogebjkheid; 0111 zulke mijnen te leggen kan niet worden.; getwijfeld, na de ervaring die wij er inj hebben gehad, te meer daar zulks ond.er 1 bedekking van ons geschut kan geschieden. ? Behalve deze mijnen komen onze torpédo- : en onderzeeër-divisie in werkzaamheid.i De laat-sten kunnan zich verborgen be-j wegen, met alleen de periscoop bovea| water, waardoor de bevelhebber uit kanj zien naar gevaar of buit. De onderzeeërs! zullen eene groote roi spelen bij de mijnen-' legging. Wanneer dezen zullen gelegd zijn] dan zullen forten met zwa&r geschut op»! gericht worden en loodsen yoor de lucht-schepen gebouwd. Onze guerilla-oorlog met onderzeeërs ge-holpen door lucht-kruisers zal onze vijand veel schade en angst berokkenen. In de fransche havens welke tegenover: Groot-Britanje liggen, vindt onze vloot van^ koopvaardijkapers eveneens eene goede; bazis. Dit is des te gemakkelijker uit te voeren, aangezien Engeland's lierhaalde breuk van; de internationale overeenkomsten. Dat zulks geen kleinigheid zal zij'i. voop,»' . Do Britsche eilanden, kan men gemakkelijk begrijpen als men het feit rekent dat Engeland, wat voedsel betreft, hoofdzakelijk af-hangt van het buitenland. Eene stopzetting van den invoer zou zeer gevoelig werken.. Dus onze koovaardijkapèrs en het vernie->| len van schepen welke contrabanda, — voô-i dingstoffen inbegrepen, aanbrengen zou! een doorn in Groot-Britanje's zijde zijn.' Wanneer privaat-eigendom niet langer vei-l lig op zee is, zal er eène ernstige stilstand in den aanvoer van voedingsstoffen zijn In spijt van al Engelajids mijnen-legging, in spijt van zijn groote vloot, is dezelva altijd bang voor een landing van duitsche strijdkrachten in het Vereenigd Iionink-rijk. Indien de fransche Noord-kust in onza handen komt, is zulk een inval — die tofr nu toe a.ls een dwaas droom'oeeld aanzien werd — zeer lieht mogelijk, bijzondei'Iijk als Engeland voortgaat met troepen uit zijoÉ land te zenden. De voorbereidingen door Napoléon I -iai 1804 gemaakt om de Engelsche kust te be4

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.