32 laar - N. S Prijs per nummer : voor België 3 centiemen, tooi den Vreemde 5 centiemen wesaw^ttK. " ■' i*1 <i^^aweMWWKflHKoaKeaBewg)tai'**T ^ fWMUiawm» ■wM*qfeT^e'i>»ggBt,^aBgw»FflifTO^-rtfiw^taaewKfgg Teiafoon t Redaciie 247 - Administratte 2845 B nsdag 4 JANUARI1816 ^agg^rassffia&sag^ga^^ Dnskstcp-U itf cefsttf Sasn: Maaîschappij H ET LÎCII1 bestuarder : P. DE VISCK. Leriefcerg-Gent . . REOACTÏE .. ÂDMINISTRAT1E ^OOGPOORÎ, 29» GENT VOORUIT ASONNEMENTSPRIjS BELGIE Dr le rnaonden. . . , . fr. 3.23 les maanden . . , , . fr. 6.50 Een jsa; ....... fr. I&5Q Men abi>ii nseert riefe op alîe postburecie» DEN VREEMDE Drie roaand«n (dageHjk» v«ntond8»,l. . . . > t fr. fl.19 Dpgaan der BeSqmhe WerMiedenparty\ — Verschmende a/fe daqen. Os SoclaMsÉe Goopsraîie "Voorui!,, n In ons eerste artik; hebben wij <m voornamelijk aan geiiduc:,.;, door de tabel cer ontvangsten mede te deelen van de verschillende inrichtingen, een ■ beeld te geven van de uitbreiding die VooriîSÎ in den tijd van eenige jaren ge-nomen had. Wij zijn nochtans verplicht hierbii te voegen, dat de l:jst onvoiledig was, daar zij geene meldin^ maakte van het Cen-traalmagazijn, ^gen in de Chartreu-zenstraat, te Gent. Wij zouden daarover stappen, ware het niet dat naast die kleine vergetel-heid er andere inrichtingen bestaan in Gent, idie dienen vermeld te worden. Het is waar dat zij aan Voorult niet in eigendom behooren, maar wij durven ze toch aanzien als kinderen van den socialistischen cooperatiegeest, dus als kinderen van Voorwit en dus uit hem ge-sproten.En wij sommen op : de Samenwer-kende Volksdrukkerij, de Weverij, de ISpinnerij, de Vlasfabriek, de Brouwerij, de Suikerijfabriek, de Kliniek van den BonJ Moyson en de Samenwerkende Bouwwerklieden. ' Niemand zaJ betwisten dat al deze >n-| stellingen gesticht zijn naar het voor-beeld van Ycoruft, 't Is in de samenwerking van verbruik j dat de socialistische partij de stoutheid en het vertrouwen geput heeft om zich te wagen op het terrein der cooperatie van voortbrengst, die nochtans over het algemeen geheel wat meer moeiliikhe-den, zorgen en verstandig initiatief medebrengt dan de samenwerking van verbruik. Die opsomming die wij nu volledig denken, wreken ons schitterend over het verwijt, dat wij droomers en afbrekers waren. E - iedereen zal besluiten : als de so-cialisten dat kunnen tôt stand brc ngen in minder dan een menschenleven, dan zullen zij meer kunnen naarmate zij klimmen in rechten en in macht. Dat zal aldus gebeuren. VOORUÎT'S VOOHBSELKW Die zijn ontzaglijk groot en Voor-Ult's bilan geeft er ons "het treffend voorbeeld van. Wij hebben Voorult* s inrichtingen op-gesomd in ons vorig artikel met de ont-vangsten die zij doen. Nemen wij nu, sprekend over de voor-deelen die Voo?uït aan zijne leden schenkt, om te beginnen de tabel van den deel die elke inrichting voor de koo-pers afwerpt : DEEL DER LEDbN Bakkerij fr. 73.850.S9 Ellegoed- en Kleederenhandel nr 1 . . » 13.823.92 » ï> nr 2 . . » 205.64 » » ur 3 . . » 551.68 » » ar 4 . . » 376.il > Ï nr 5 . . » 758.94 » » nr G . > 161.58 » nr 7 . . » 1.023.89 Lt'der- Schoenhau. nr 1 . . fr. 11.109.60 » » nr 2 . . » 299.30 » h nr 3 . . » 539.38 s nr 4 . . » 1.412.10 » » nr 5 . . » 530.68 s » nr C . . ï 11.34 Handel in Kruidcnierswaren nr 1 . . fr. 2.989.52 » » nr 2 . . » 3.451.14 » » nr 3 . . v 2.379.68 » » nr 4 , . » 3.029.89 » » nr 5 . . d 2.217.32 > » > nr 6 . . î 3.603.01 » » D* 7 . . » 2.420.53 » » nr 8 . . » 4.393.02 » » nr 9 . . » 2.312.25 » » nr 10 . . » 3.078.11 » - nr 11 . » 3.398.47 t> ■» n* 7 . . » 2.941.96 » » nr 13 . . » 2.610.55 s » nr 14 . . i> 3.029.64 » » nr 15 . , f 1.728.15 » » iir 16 . . » 2.112.71 l » » nr 17 . . » 2.190.27 ' » » nr 18 . . » 2.935.35 < » » nr 19 . . » 2.192.42 1 » » nr 20 . . » 3.263.09 ' » » nr 21 . . » 3.034.63 > » nr 22 . . » 1.528.05 : » » nr 23 . . » 1.577.98 i » •» nr 24 . . » 2.206.65 ' * > nr 25 . . » 1.029.78 ( » nr 26 . . » 3.549.64 { Charcti^jrie > 2.560.00 ) 176.423.57 i Dat cijfer van 176 duizend franken is van beieekenis in een oorlogsjaar en wij gaan dat explikeeren : De marchandises van Voorult zijn niet duurder dan gelijk waar, daar zijn er integendeel die goedkooper zijn. J En trots dat ailes wordt aan de léden j 176 duizend franken weergekeerd onder , den vorm van deel, terwijl geen rooden ] denier wordt teruggegeven in de talrijke 1 burgerwinkels. ' Het voordeel is dus echt, en het is 1 dubbel welkom in de pijnlijke oorlogs- periode, gepaard met werkloosheid en ; duur leven, die wij doorworstelen. ( En het is hier het gepaste oogenblik ] om de leden hunne aandacht er op te j vestigen hoeveel ongelijk diegenen heb- - ben, die niet regelmatig, fanatiek ailes J in hunne instellingen koopen. Waarom? Omdat zij soms een stap ! verder moeten gaan, om zich naar hunne j winkels te begeven, gaan zij in hunne ] buurt. Die leden zouden nochtans best over- . wegen, dat men :iets heeft zonder ( moeite en een zeker sommeken na eeni- 1 gen tijd zoo zoet en zoo weldoende bin-nenkomt.Het gebeurt 00k wel dat een lid in Voorïsit zijne goesting niet vindt. He-t is moeilijk om de goesting ran meer dan 10,000 leden te voldoen. à'arr in dat geval moesten onze leden anders handeler. Zij moesten aan den chef van den dienst kenbaar maken wat zij verlangen als kleur, als vorm, als smaak, enz. Geheel zeker zou er hun in de mate van het mogelijke voldoening worden ge-schonken.Dit zou twee andere voordeelen ople-veren, onze dienstoversten zouden de goesting en den smaak onzer leden )ee-ren kennen en hunne aankoopen daar naar kunnen regelen. En wij zouden daarenboven op dat gelukkig en noodig verschijnsel kunnen wij zen, dat de samenwerkers er toe ge-komen zijD onrechtstreeks mede te be-sturen en belang te stellen in den gang der Cooperatie, ge'Hk de Cooperatie 00k vollediger en geschilcter hunne belangen zou kunnen behartigen. Wij -ullen verder de andere voordeelen bespreken. F. H. ïreifasvoorweerden De «Neue Zurcher Zeitung> beweert uit strollige broa vernomen t© hebben dat de duitsche regeering zou te spreken zijn over de volgenae vredeavoorwaardeu die door d , vcormannen van verschillende kringen zouden opgeeteld zijn : « 1° België zal zijne oe a fh an kel i j k h ei d en zelfstandigheid terug bskomen op voor-waarde dat het bij middel van verdragen en weliicht vuistpanden ma-akt dat dingen, als deze die zich in 1914 voordeden, onmogelijk geworden zijn. België zou aan Duitschland, met jaarlijksche afkortingen, eene oorlogs-schattdag moeten betalen ten bedrage van zijn jaarlijksch budget van oorlog en tôt op den dag dat deze schuld zou vereffend zij m Kcu de duitsche policie het toezicht uitoefe-nen over heel het land. (Eene volledige aanhechting ox opslorping van België zou op de heftigste wijze bekampt worden, zegt de schrijv«r, door aile duitsche grootnij-veraars, die voor al te groote mooilijkheden zouden komen te staan, voor wat de' alge-meene werkvoorwaarden betreft, zoolang de belgische fabriokwet zoover beneden de duitsche st-aat. Zelfs vcor wat betreft de herziening en de eenmaking der toltarie-van zouden de duitsche grootha-ndelaars een overgangstijdperk van minstens vijf jaren eischen.) » 2° Al de bezette dspartementen zouden zonder eenige voor-waarde aan Frankrijk worden terug gegeven. Alleen zou men eischen dat JJrankrijk zijn op aehttien milliard komend tegoed in Rusland aan Duitschland afsta, dat het de Engelschen verplichte Calais te ontruimen en al de Duitsche koloniên terug te geven. » 3° Polen zou onder de regeering van een duitschen vorst een zelfstandig, onaf-hankelijk land werden op voor waar de dat het aan Duitschland de oorlogschatting zou betalen die 00k aan België zou opgelegd worden. Als vergoeding voor dit verlies aoudsn de Bussen den zoolang nagestre den vrijen toegangsweg op de Persische Golf bekomen. » 4° Italie zou al de bezette turksche eilanden moeten verlaten en zich tevreden stellen met zijn statu quo-ante ôf dat wat het vrceger bezat. » 5° Bulgarië aou heel Macëdonië bekomen met een tuaschen Niseh en Semendria liggenden vrijen weg naar den Donau. » 6° Het g-îwezen Servië zou zeîfstandig en onafhaukelijk verklaard of met Monténégro lot een koaingrijk vereenigd worden. » 7° Albanië zou sijne hem vroeger toege-kende zelfstandigheid behouden en blijven bestaa® onder het beheer van een koning #ie het zich zelf zou kiezem » Voor wat betreft de betrachtingen van Bumenië en Griekenland schijnt men nog tôt geene besluit-en gekomen te zijn. > Wij gelooven dat het den plicht vooral van al de neutralea is om. in hunne pers te beginnen spreken over deze voorwaardeïx voor den zoo vurig verlangden /rede. » Wij mogen aiet uit het 00g ^erliezen dat er aan deze voorwaarden steeds verande-ringen zullen gebracht worden naarmate dat de centraalmachten langer zouden moeten vechten en veroveringen doen, om het even Iangs wolken kant. » De «Koln. Z.J zegt dat het Wolffbureel het boslist tegenspreekt dat dit artiksl de zienswijze van sommes kringen in L j'tsch-land we&rgeeft en dat er geen den minsten grond bestaat om te gelooven da^ de duitsche regeering er voor iets tusschen zit. W. T. B. - BEBN, 31 Dec. 1915 (tele-gram) : De «Bund» brengt volgende mede-deeling : Onaergtaatssécretaris Zimmerman zeide tôt enzen vertege awoo rdiger dat de in het artikel van de Neue Zurcher Zeitung vervatie vredesgedachten, simpele private ideeën inhoudt zooals de «iSTorddeutsch Alig. Zeitung» al reeds betoond heeft. Waar zij van daan komen, daarover is niets bekend. In iedor geval is het artikel niet van het ministerie van Buitenlandsche Zakon noeh van een daarmede in verbin-dingstaand» p«rsoon. Overigens ziet men aan hat artikel rrel dat het privaatwerk is van een geheel ©n-verantwoorîlclxjbe persooiî, al heeft otk het Wolfîiche T. B. een uittreksel er van ge-geven. In tegendeel is hierdoor eene sen-sationeele ophefmaking verhinderd eu dan de regeering ^elegeiiheid gegeven hetzelve teJogensisaJÎ'Mi. I. Ds itstfâsd ra én P'.ss De «N. B. Crt» bevat eene briëfwisseîing van een katholiek abonnent, in antwoord aan het blad gezondon op eene bewering: dat de vijandclijkhed.en onrmddelMjk zouden ophouden indien de, Pans dit bevelen zou. Wij geven dszen brief alleen ten titel van dckumentatie. Ziehier: DE PAUS EN DE OOR.LOG (Jligezonden) Helmond 28 December 1915. Geachto Bedactie ! In uw avondbiad van heden het ingezon-den stuk lezende van den heer Hugenhoîtz wii ik opkomen tegen zijn bewering dat de oorlogsmaehin® eensklaps zou stilstaan als de paus zou aeggen : de wapens neer ! Ik wil nist beoordeelen in hoeverre dit in zijn ma.cht van bevelen zou zijn eu 00k niet becijferen hoe klein het peroentage der strij-ders is dat Roomseh Katholiek is (Anglica-nen, Slaven, -Joden, Heidenen, Turkcn immers zou aile uitgesloten, en een groot dee] der overige Ohristenen), maar uit eigen on- dorvindïng weet ik dat hij zalfs bij Katho* lieke Duitschers rermoedelijk geen gehoor zou vin den. Ik heb voor enkele m a an den in Westfalen en Khiji'provincie (twee speciaaî Katholieko streken) goreisd en daar gesprekken gevoerd over do bekendo uitspraken van den Paus. Maar ik verzeker u dat aile person-en, zonder uitzondering, mij verklaarden, dat, zoo ze te kiezen hadden tusschen den Paus en hun keizer, ze den jaatste zouden kieaen. Dankend voor de plaatsruimte. Uw Katholieke abonné. A. H, UftW aarschoot Men sckrjjft ons : 'T IS Ëiî <i0K VAN GEKOMEJS ]>iîj(fieiijk heeft m en hier op den predik-stoel^ook de rodenen vaa den tegenwoordi-gen'"ôorlog, uiteengezet, Daar wareo nog expres vreemde paters voor gekomen. Erlendig komediespel ! Hetgeen de eerste pater in do mis van ■ 6 ure uitbraakte was ondenkbaar. Die mijnheer had de onbescha inidheid ge-he.'i zeker in pacht. Het lezen van siechte gazetteu 015 het socialisme waren den ondergang der wereld. Dan voigde een uitval op ai diegenen die maar een, twee of drie kinderen hadden. Waarop te.rechi*»ft'erd aangemerkt dat M. de pa-ter er wel goene had. Da streek van i_uiwerd voornamelijk erg beproefd, omdac men daar ter kerk niet meer ging. Eindelijk verklaarde die welweter, dat de oorlog eene Btraiîe Goda was. Die zulke v/reê'dheid op den hais van God durven sehuiven en zritks in de kerk en van op den preekstoel, no^xiien wij vlakweg Godslastcraars, ai zijn zij paters. Door die siechte gazet bedoelde mijnheer de pater geheei zeker Yoornit onder an-deren.Er kc-mt hit) bij ons, maar een© £.icfcdi© zij niet gaarne golezen zien eu 't is * ooruit. Welnu er is reeds ve-ei op ons M ad ge-schoiden en gelastèrd door uwo collegas, pater, en toch blijft hij en klimt hij nog aile dagen. Eu wij verzekeren u, pater, dat onzte Vooruit /.al blijveu iu eere gehouden, zoo-hmr s.' die schelderï, ons geen blad aanwij-zen, heuvelk beter dan hij de wevk&rsbe-iingeri zal verdedigen. Siaat met uv.'e vuisb op den predikstoel zooveel gij wii — 't is mve vuist — maar toont; dat gij moed bezit en spreekt op eene plaats waar wij u mogen antwoorden, dan zal uwe preek op geen hoestbuien meer ont-vangen en onderboken 'worden. Als den eenen of anderen hoek van belgië meer is getroffen dan bij ons, welnu gaat er henen, kelpt den pood lenigen, dan. zult gij lof verdienen en jreprezen worden door iedereen. Predikt in do kerken de leering van don godsdienst, 't Evangelie, de gsloovigen, het vois: zal tevreden ïijn en zonder morrén ' huiswaarts keeren, dan zal men toch niet hooren onder de bevolking dat het daar de plaats niet is cm zulke znken te behandelen. Dan zai men den eerbied die men voor gode dienst en voor u nog over heeft, bevaren, ia plaats van "zooals nu het geval is met u en uwe woorden te spotten. Een toeîioorder. P. S. — Met eenige dagen zal er nog iet-a gezegd worden nu over onze plaatsaïijkev geestelijkheid. 'k Geloof dat de les va-n den pater goed onthouden is, men aapt hem reeds na. IBSEN's " SPMU,, roordracht gehouden door J. P. D'HOEDT op Dinsdag 21 December in «0ns Huis». Geachte 'Toehoorders 1 Vi ij hebben in de vorige voordracht ge-zien, hoe Ibsen over het huwelijk denkt en hoe hij uitdrukking aan zijne gedachten gaf door net schrijven van EÎjn werk : «Een Pop" penhms» (Nora) en 00k op welke wijze de kritiek dit werk ontvangen heeft. Wij heoben vooral gezien dat de woede werd opgewekt dcor het slot van 't stuk, n.l, omdat Nora niet alleen haar huis en echtgenoot, maar 00k hare kinderen ver-laat.Ik meen u duidelijk çemaakt te hebben WiiaroBi Ibsen Nora aldus liet handelen. Het eenigs antwoord op de kritiek op Een Poppenhois, Jat Ibsen gaf, was het dichten van een ander drama, waarin eene vrouw haar echtgenoot ontvlucht, die een wulpschaard, een uroesteling is, maar die ender het echt-elijk dak terù^keert, omdat een vertegenwoordiger der kerk haar dit als haar hoogsten plicht voorschrijft. I i nieuwe werk is getiteld : Spoken. VVe zullen nu dat stuk bebandelen, en -we zuilen zien wàt de gevolgen zijn van het terugkeeren bij haar wettigen man — ik druk op het woord: wettigen, van eene vrouw, die hem ontvluchtte omdat het leven met hem haar ondraaglijk geworden was. Eerst iets over den titel Spoken : de oor-spronkelijke titel van het werk is niet Spoken, maar wel Terugkeerenden, Het wgord speken beteekent het weerkeeren van rees-ten van afgestorven menschen, geesten die, naar het volks-bijgeloof, op de kerkhoven verschijnen en in de huizen waar het «spookt», dus verschijningen, die alleen in de verbeelding d»r bijgeloovige lieden bestaan.Terugkeerenden beteekent hier: oude overleveringen in de famiiies, overleverin-gen van dien aard, dat zij in 't bloed zitten en van familie tôt familie overgaan. Het zijn de ondeugden die bij vaders worden aangietroffen en die, naar de wetten der overerving, op de nageslachten evergaan. Ibsen heeft met zijn Terugkeerenden vril-len aantoonen, dat de kinderen boeten voor de zonden door de ouders bedreven. Misschien heeft de dichter dat in te som-bere kleuren geschilderd. Maar de indruk die hij met zijn werk verwekt heeftt is diep, onuitwischbaar. En dit was 00k zijn doel. Beeds in Een Poppenliuis, heeft Ibsen die zaak aangera,akt, waar hij Jokter Bans laat zeggen dat hij moet boeten voor het vroolijke luitenantsleven van zijn vader, en tevens waar hij Heimer Ncra het verwijt laat teevoegen, dat zij de fouten van haar vader heeft overgeërfd, en dat leugenach-tige moeders ondeugende kinderen voort-brengen.Spoken verscheen twee jaar na Een Pop» penhuis. Wat) in het eerstgenoemd© drama neven-zaak was, werd in het tweede stuk hoofd-zaak. Met dokter Bank in Een Poppenhuis werd de overervingstheorie eventjes aange-raakt. In Spoken wordt ze bij Oswald hoofd-zaak.De grondgedachte in Spoken is de volgende : De overerving : peelt een r-rootr roi in 't leven van den mensch. Als men dit, bij het aangaan van een huwelijk niet uit het 00g verloor, zou ons veel eliende en onge-luk geapaard blijven. Ziehier nu de omvatting van het stuk: Mevrouw Alving was in hare jeugd een beeldschoon meisje en verliefd op een arme dominee, met name Manders, die iu het stuk eene niet onbelangrijke roi speelt. Hare familie was erg tegen een huwelijk met dien dominee gekant, cmdat hij arrn was, en zij eene veel betere «partij» n.l. de vermogende kamerheer Alving op 't 00g had. De familie. die voor dit huwelijk werkte, bestond uit de moeder van Hélène Alving, en twee tantes. Deza laatsten waren oud-gebleven jonge dochters, die geen begrip van het huwelijksleven hadden, dit niet) kônden hebben. Hélène, willoos en onervaren, kende het leven niet, en was aan de willekeur en den dwang harer moeder en der twee tanten overgeleverd. Hélène trouwt met Alving. Dit huwelijk was zeer ongelukkig. Alving leidde een loa-bandig leven. Na een jaar alzoo met Alving te hebben geleefd, verliet mevreuw Alving haar echtgenoot en zoent een toevlucht bij dominee Manders, voor w.ien zij nog al tijd liefde gevoelde. Manders echter weet haar tôt haar huwelijksplichten terug te brengen en te doen besluiten onder het ochteîijk dak weer te keeren. Zoo leeft zij met haren echtgenoot nog aehttien ren,tot aan zijn dood. Het huwelijk was er, na haar terugkeer.niet gelukkiger op geworden Een tijdelijke ver-betering deed zieh v^or na de <reboorte van hun zoon : Oswald, maar al spoedig keerde Alving tôt zijn vroegere levenswijze terug. Mevrouw Alving stelde ailes in het werk om de dierlijke wijze van leven van haar echtgenoot voor de buitenwereld verborgen te r houden daarom zelîs verhuisde men van stad naar den buiten. Doch het wreedste voor haar meest nog komen. Zij betrapte haar man op ongeoorloofde betrekkingen met haar diensbode Johanna. De betrekkingen hadden gevolgen. Dit was te veel voor de arme vrouw. Van dit oogenblik nf neemt zij het beheer over het huis in handep. Johanna moet natuurlijk de deur uit. Deze keert terug tôt Engstrand, een achrijnwerker, met wien zij vroeger betrekkingen heeft g«thad. Na korten tijd met hem gehuwd te rijn krijgt zij eene dochter, Begina, de vrueht van haar verboden omgang met ' ving. Na het ster-ven van haar meeder, neemt mevrouw Alving Begina in huis. Haar zoon Oswald werd door haar reeds vroeg aan vreemde zorgen toevertrouwd, om voor hem het gedrag van zijn vader te kunnen verbergen. Langzamer-hand openbaart zich bij Oswald aanleg voor de schilderkunst, hij gaat zich te Parijs ves-tigen en verwierf er naem als schilder. Nu is hij bij zijne moeder teru!?orekeerd, omdat zijne ziekte die hij van zijn vader geërfd heeft, hem allen arbeid onmogeiijk maakt Dit zijn de toestanden waarin de personen zich bevinden bij den aanvang wan het stuk. De inhoud is de volgende : Mevrouw Alving heeft ees tosvlushtsoord voor kinderen laien bouwen, ter nagtdach-tenis van haren overleden man. Het zal raor. gen worden ingehuldigd, op den tienden verjaardag van den dood vaa Alving. Dominee Manders xal de plechtigheid leiden. In een gesprek tusschen hem n mevrouw Alving visrnemen wij wat lierboven breed-voerig werd medegedeeld over Aiving's leef-wijze. Manders is onthutst, hij, roowel als elke oningon-ijde in hua fsuniÙaUv#*, was van aieening da* all«s, na haar terugkeer in de echtelijke woning, ten goede was ge- keerd. Alsdan heeft een tooneel plaats dat hem, evenals Mevrouw Alving met entzet-ting vervult. Mevrouw Alving en Manders zijn in het salon, gereed om aan tafel t": gaan_; in de aangrenzende eetkameï bevinden zich Begina en Oswald. Plots hoort men daar het gerucht van het omvallen van een stoel en tegelijkertijd zegt Begina scherp j maar tluistorend : «Oswald, maar Oswald ! Zijt gij gek 1 Laat me los !» «Spoken !» roept mevrouw Alving ontzet uit. Zij ziet op eenmaal het tooneel voor zich dat, jaren geleden, door haar echtgenoot en Begina's moeder onder dezelfde omstandigh?den werd afgespeeld. Na het dîner keeren Manders en mevrouw , Alving in het salon terug. Mevrouw Alving' maakt nu Manders bekend met de waarheid,' nopens Begina.'s geboorte. Hij is vert'oornd ■ op Engstrand omdat deze het hem ver^we-J gen heeft. Wanneer nu deze laatste ver-,1 schijnt om Manders te verzoeken in het Asyl een kleine godsdienstoefening te willen hou.' den, om het gelukkig beëindigen van het ge-j bouw te vieren, verwijt deze hem zijn enop recht zijn. Doch Engstrand weet zich zoo' goed te verontschuldigen, dat hij Manders bewondering opwekt voor zijn eigenlijk edel-moedigf handeîwijze in die kwestie. Manders volgt hem naar het Asyl als hij twug-keert vindt hij mevrouw Alving; Oswald su Begina bijeen. Oswald heeft zijne moeder i gesproken over zijne zieklp en haar gezegd 1 dat Regina alleen hem kan redden, -vant bij ' haar woont de ware levenslust. Aan Man-. ders verklaart hij dat hij Regin- tôt vrouw wil nemen. Plotseling hoert men buiten M gercep van: «Brand ! Brand !» Het t-oe* vluchtsoord p.taat in vlam. 'Vcrvolgt.) >

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.