DreJfcster-U îtga eTttef jaffî: Macstschappij fi ET L!CH? be-stuurder s p, D2 V1SCH. Ledeberg-Q«!ral . . REDACTÎE . . ADMINISTRATIE KOOGPOORT. 29, QENT Otgaan ikr Be/gkoha IVe/tk//edêmarfAi — Verschffnende afie dagen. ABONNEMENTSPRIJ» BELGIE Drie maanden. . » . , fr. 3.21 Zcs maandeu » . . , . fr. 6.50 Kcnjaar. ...... fr. 12.50 fe.sn abonneert zich op aISc postborcetai DEN VREEMDS Drie maanden tdagelijks verzomSen). ..... fr. 6.7S Kaer het Collectivisms Dat de maàtschappelijke evolutie iaftsaser baren gang çaat is een feifc. En daar het socialisme of collectivisme in den gang d«r evolutie ligt, heerscht bij ons soeiaiisten het gejsegde : «Al giiigeii ai de socialistes slapcn, es z'j aiet meer rcpten oî spraken het socialisme, dan komt het er nog.» Dat is een groote waarLvid. Dî>ch dit is daarom nog geen reden om «op onze twee ooren te gain rusten^, maar integeodeei om nog met meer krachtdadigheid te ijveren voor ons ideaal. Wij kanaen namelijk do evolutie in de hand vrerken, om zoodoende dugger tôt ons doel te geraken. DaarTOor hebben wij ter onzar beschikking : de vak-setic, de poHtieke a< tie en de cooperatie. Het is over deze drie zaken dat ik in dit artikel eenigszins wil uitwijden, om te doen uitsehijnen waarom en noe zij noodzakelij-kerv/ijze samen moeton gaan om goede en noemons'.vaarciige uitslagen te verkrijgen. aerstoas, wij doen aan vakaetia om do srbeiders op een hoogeren trap van ontwik-keling te brengen, en ze te organiseeren om mot goed gevoïg den strijd tegen het patro-naat te ku mea volhouden eu door te drij-rea, Want »t is reeds al te dikwijls geble-ba dat stakingen aangegaan door niet-ge-orgàniseerde werkliedea 88 op 100 keeren mislukken. Voor ii-ij staat het ook vast, dat er in een erostige vakvereeniging de iioogai mogelijke bijdrage moet gevergd werden, cm zoodoende sterke weeratandsiassen te kunnsrs vermeil. Dit heeft daarbij ook het voordeel dat de arbeiders dan niet in ean organistatde gaan, gelijk 26 zich aansluiten bij een ton-maatachappij of een duivenclab, doch zich eerst eens goed bedenken ora reden der hooge contributie. Doch wanneer se zich dan vereenieen, mag msn er seker van zijn dat ze het bewustzijn er van hebben, waar-»;a zij het doen. En dit is, volgens mij, wel [ den guastigstea toestand disn wij kuanen [ bereîfeen. IV, at wonderiijk mag geheeten wordea, doch devt zijn oorsprong vindt in vrat ik | fe'boven f.angehaald lieb, is dat het zeer letton yoorkomt e«a orgaiiisatie welke een râooge bridrz.ge' eisclït, t-a niet te zioas gaaii en mtegeadeei deze met een ia,ge ooatribu-tde wél. Als typeerend voorbeeld kan men daar-voor as.uhalen, dat de dokwerkerbond Wil-k'u is Kuiuisii van Aûtwerpen, nu de bijdrage rainstens 0.35 fr. per hd en per vreek | fa, blijffc bestaan, aelfs voondurend aan-groeit in ledental, terwijl de «Kruiskens-bond» (1), met 0.10 fr. v ekclijkschen inieg | te niet iagegaan. Dus vakbonden mot hooge eontributie's dat moet de leuze z}Jn ! Ook de grootst mogelijke oentralisatie der ! Veroanigicgen, is méér daa noodzakelijk. i Het is dàn maar alleeu dat mes noeineas-( waardiga uitslagen kan verkrijgen. 1k aou I telfs verder willen gaan, dan op het stand-punt waarop wij nu Staan. Namelijk in j plaats van de arbeiders van elk vak afzon-derlijk te groepeeren, vi.nd ik het wausohe-lijker sleohts één bond t9 vormeu voor aile loonslaven, 't zij gelijk welk beroep ze uit-i oefenen. Natuurlijk zou deze bond daa moeten verdesld .zijn in zijn onderafdeelin-fen: metaalbewerkera, {abriekwerkers, klcermakers, enz. doeh ils* kas zoh ééia zijn. Het is door zoo te Eandelen dat vele admi-nistratiekosten, en loonen voor secretaris-len alsmcde voor bodens konden uitge-epaard worden, en dat, voîgens mijaie be-| scheiden meening, de maeht van de georga. j niseerde arbeidersklasse minstens sou kun-nen verdubbeld worden. Want: 1. De weerstandskfisaeii zouden veel groote r zijn ; 2. De Werkers der vorsehillende vakken touden mecr met elkander in voeling komen en zoodoende zou de onderlinge soiidariteit N de proletariëra aangroeien. Doch hoe het ook zij wanneor de vak-[ actie, niet gesteund wordt door politieke Mtie, is zij totaal machteloos. Ten bewijze [daarvan de «Confédération du Travail» van trankrijk. Ik weet en begrijp opperbest dat het par-smentarisme ons reeds meni^e begooehe-,!ng gebracht heeft. Doch dit ook kan niet | £Pwegen tegen het voordeel dat het de wer-kende klasfie, in haar geheel, reeds bewe-t8n heeft. Wel wordt geiatrd, dat het beter j^re drukEng langs buiten op de openbare «isturen uit te oefenen. Doch oefent meuir drukking uit wanneer men bij de minste poging van verîet eon paar mitrailleu.zen '«rénover de massa zet... Er kan eerst met |oç!i gevoîg, door het prolétarise', ia*>gs ouiten op het parlement drukkiag nitçeoo Kiid worden, wanneer daarin zelve af»e-viiar<ligden der werkende klas^e z«nden 'iteîen. Doch op hunne xverkinr zou een ge-j'tMigen controol moeten uiU' oc.fend wor-d «' °m te 14'en ÏS degelijk hun plicht Ooen. De anti pa-rlementaristen komen "s'-ds met de ze'.fde urogreden&n af : ziet fMs "aar llillerand, friand, enz. J», men an met een mes br«od snijd»n, maar man j an er zich ook mede z#lîmoorden. Er ssijn roovele Uitvirtdingen die het menschdom °ort>ee] zouden kunnen opleveron, terwijl t4eri er tijdens dezen oorlog elkander tnede «rmoordt.Wcînu, met het parlementarisme ( "guurlijk cresproken, juist betzelfde. Jj) ®ver îaeerdere jaren was dit den toen" ■Sen dokwerkêrsbond ta Antwerpen. Ep MOET aar. poiiUek gedaaa worden,maar daÉ moet dan ouk aiioos ijLiVEliE ki.AS« SEi'OLITlEK zijn! il et is zoodoende dat de werk: ,-klas zich scarap kan ^otten tegen de beide burgerspartijen. Die er Bteedî, — en dit is E©er natuurlijk, — op belust zijn om te werken voor de belangen van de kiasse welke zij vertegeuwoordigen.Watori-vermijdelijit aitijd ten nadeele komt vau het proletariaat. Daarom, tôt vorwoer daar-tegon, is het i>oodig dat het «canaille» zich moet laten vertegenwoorddigen in de wet-gerende lichamen i Evenwel om de val:- en pplitieke actie meer kracht bij te zettèn, om ze ioowel jp zedelijk ais stoffeîijk gebied te steuneu, staat er ter beschikking van de werkende kiasse nog een machiig wapan, namelijk de eooperatie i Deze wordt, over het aigemeen, door de arbeiders verwaarloosd. V/eiiswaar raaken dair enkele steden en gemeenten, zooals Gsnt, Brussel, Jolimoat, en andere een loffelijke uitzouderiug op. Doch voor het meerendeel t-grijpen de werk.ie-den, op de raeesie piaatsen, hot nut der samenwerking niet. Eerst en vooral wanneer da proletariérs overa! beter en uiter begre-pen wat zij er by te winneo hebUin met aan oooperatie te doen, zouden ze overa i prach-tig en mime lokalen, — nogniaal moet ik daarvoor op Geut eu Brussel wijzen, — ter hunner beschikking liebben, waarvan ze dan met recht konden zeggen : «die zija van ons». En welke le zoo niet steedss moeten huren, gelijk to Antwerpen, — 't is jammer-lijk, maar toch zoo ! — wanneer de dok-werkers- of metaalbewerkersbond ver^a-dert. Aisdan zou er in geval van staking ook meer kunnen ondersteund worden, door de toelagen welke de samenwerking, zoo zij sterk genoeg was, kon verleenen. De eooperatie is ook oen veld bli uitaernendheid oai soeiaiisten te kweeken. Want, gewoonlijk zijn de prijzen der koopv.raren veel duurder en van gemeener hoedanigheid, in private of kapitalistische instellingen, dan in de eocialistische samenwerkingen. Daarom sluiton zich bij dezen de vrouwen uit het volk ook zeer gemakkelixfe aan. Soodoende ko mon zij in aanraking met die «barbaarach® en verfoeilijke soeiaiisten», waarvan ze al-dui minder afschuw krijgen, en zelfs spoe-dig met ons streven beginnen to sympathi-seeren. Ilet is tôt daartoe dat zij moeten komen. Daar het reeds al te dikwijls geble-ken is, dat de vroûwen, in onîen ontvoog-dingskamp en strijd om vooruitgaag, len grootsten struik'lsteea vormden, omdat ze niet genoeg ontwikkeld of doordrongen wa,ren v&n ons streven. Ik denk op een voldoende wijze het nut der vakactie, poiitieke werking en eooperatie a&ngetoond te hebb»a. Waarom en hoe zij noodzaiieiijkorv; ijze aamen moeten gaan. Liât ons dit altoos in Uet oog houden, par-tijgenooten.Vailen er soms feiten voor die ons zouden kunnen ontmoedigen, wel nu laat ons dan nog vaster, hechter aaneensiuiten. Laten wij ons dan hoopvoller dan ooit tikaar de hand drukkan, on den gloed der innigste overtuiging, en het zekere bewustzijn er van, dat ons ideaal komen moet, m elkaars wederzijdsche blikken ontmoeten. Wat kan het maken, zoo we al eeus een tegenslag krijgen. Den vooruiigang naar on* aiier streven het soeiaiisme, uet çolieeuvisme, gaat toeh ïmjuer ais het onder. en orgaaii der zon, îegelmatig ziju gang. iXooit mogen wij ont- of mismoedlijd zijn, wa<nt met rasse schreden geuaken wij ons doel! iuet genoeg dat de verschiilende steden reeds da gai, electriciteit en de tramvregen, den staat den ijzerenweg in collektiviteit uitbaten, au krijgea wij or geateentelijke winkels bij, tôt op de klemste boerangemeenten. Dat had men deze burgsmeesters over een paar jaren eens moeten voorspellen ! Vroeger bespotte men ons, nu stellen de feiten ons in het ge.ijk 1 Werklieden en buigers, welke oas weleer verafschuwden als de pest, komen, nu de uaakte waarheid, en hetgeen w aagelijks zien gebeuren, hun dea bliaddoek met îto-weld, van voor de oogen rukken, in massa onze rangen dikken. Immer wast de stroom, en immer klinkt de kreet, donderender dan ooit te vorea, krachtiger en krachtiger, hoopvoller en hoopvoller, hooger en Looger : «Met soeiaiisme komt !» Het socialisme komt!... Het soeiaiisme komt ! Een nieuw leven gaat aanbreken. Overal voelt men het grootsehe van wat gebeuren za.1. Het kan inisschien wonderiijk klinken, maar wij, soeiaiisten, die m»n altcos uit-jeschoiden heeft voor revolutionairen — en in zekeren zin zijn wij dat ook, — wij zul-len juist de revolutie, zooals men die nu ver-jtaat, vermeden hebben 1 Door onze vakbonden, door onze politieke werking, door onze cooperaties, eullen wii aet rolk gesrganiseerd fiebben. En het zal soodowide georganiseerd het bewind over-(lemen uit de handen der classe welke nu aog overheersehend is. Aldus zal er geen Hewi vergoten geworden zijn, aldus z*,l de îvolutio regelmatig, d. i. zonder geweldda-len, haren gang gega^in zijn, do*r oust Het is evenals ik in een vorig artikei zeg-ioj; «Wij ruimen enkel de strttikeisteemon ...... ait «îen we g, opdat de b&aa vrij worde, die aaar het socialisme voert! Ik heb wiiien aantoonen dat de roornaam-ste bezems om die struikelsteencn weg te keeren, zijn . de vak- en poîitieke actie, aïs. îaede de eooperatie. Zij zullen ons. zonder bloedvergieten, brengen naar het eoiiecti-visKie Jeî VExtergem. Antwerpen. Een Waterzooitie Hot ¥oîk is miskontent, omdat een socialistisch blad — VooPîstt natuurlijk — aan de werklieden durft zeggen, dat al wat de soeiaiisten willen op geen 24 uren zal mgevoerd zijn en zij dus zoo haastig niet mogen zijn. Ja, wij zeggen dat, wij zijn oprecht en moedig genoeg om dat te durven zeggen, om onzen plicht te doen Wij begrijpen dat zulks de dompers te leur stelt. Wat was altijd en nog het groot ver-wijt tegen de soeiaiisten? Zij wilden te veel, zij wilden ailes te vroeg, te rap en omdat dat ailes z66 niet ging, vonden zij niets beters dan de werklieden op te hitsen, ze naar rçerk-stakingen, processen, gevaren en zeifs naar bloedbaden te drijven. Dat was gelogen, onze vrienden en le-zers weten het zoo goed als wij zelven. Maar 'fc is nu curieus en plezant om te zien, hoe de lasteraars zelve op hunne vroegere leugens moeten terugko-men.Wij worden nu te îangdradig, te ge-matigd en 't geen wij de werklieden nu beioven, is de moeite niet waard er naar te streven. Ha, ha, vogels, 't is de moeite ïûet waard. Eh, waarom worden wij dan zoo nij-dig bevochten, zoo lafhertig, gemeen be-lasterd?Wilî gij die tegensttijdigheid eens klaar uiteen zetten? En weet ge het lezers, al de nuttige hervormingen die wij willen en die wij reeds invoerden, hebben wij ons toege-eigend.Zoo bijvoorbeeld de samenwerking die reeds in Engeland bestond voor Vooruil werd gesticht. Voor wat de samenwerking betrert, is dit waar. Maar sedert wanneer is het eene schande geworden, goede voorL..?elden te volgen, 't zij dat zij van Engeland of van Amerika of Australie komen? Maar de waarheid is dat het socialisme aan de Cooperatie haar waar demo-kratisch karakter heeft gegeven en dat elke rechtzinnige demokratie op sociaal-demokratie uitloopt. De kwistenbiebels van Hot VoJK hebben ook de cooperatie nagepoetst, helaas niet om ze te doen dienen als een wapen, ten dienste der demokratie, maar veeleer om het socialisme te bestrijden, door de eenheid der werkende kiasse te verbreken. Zelfde historié als voor vakbonden, ziekenbeursen en al de rest. En als wij nu al de hervormingen hebben overgenomen die wezenl!jk nuttig konden zijn aan de werklieden en die de eerste roode apostels, plaastcrs op een houten been heetten, welna wat cais-daad steekt er daarin? Wat verwijt gij ons? Waarom wenscht gij ons niet eerder geluk ? $ t t Gij beschuldigt ons nog onze aroom-beelden te hebben laten varen. De regiën zijn tijdens den oorlog uit-gebreirl. De gemeenten mengen zicli in vele zaken die vroeger door bijzonderen gedaan werden uit noodzakelijkheid. Ais dit waar is, toont zulks vooreerst dat de regie*supérieur is aan de private uitbating, want men neemt er zijnen toe-vlucht toe in tijd van... nood. Dat wij daar gouden bergen van ver-wachten, dat is zoozeer niet waar. Maar wij zien met een genoegen het princiep der regie, dieper in de praktijk dringen, zonder slag of stoot, op kalme en vreedzame wijze. Nu, dat de .regie geen genade vindt bij het volk en dat ze na den oorlog eene begrafenis-zal krijgen van eerste klas, dàt, Voik, zult gij wel zoo goed moeten zijn van af te wachten. Wij zullen het ook doen. In ieder geval is msdemoiselle Regie nu overal goed onthaaîd, 't is eene brave, treffelijke en knappe juffer en misschien komt er wel een huwelijk van, in plaats van eene begraving van eerste kiasse. - Aile dingen zijn mogelijk» * jfe W-— Wij koîaen aan 't derde hoofdstuk, gansch... nieuw en onuitgegeven. De soeiaiisten zijn tegen den gods-dienst ! Wij hebben voor doel God en den eere-dienst te bestrijden. Frietpraat, en God moet farneus 't zotje houden met het ellendig Vcïk. Wij meenen dat wij God niet moeten verdedigen, l ij is daartoe beter in staat dan wij, vooral tegen Het VoSk, dat zelve niet goed weet, wat het vertelt. Nu zit de godsdienst h vuile amela-kens met den oorlog, daar kunnen wij niets aan doen. Wie zijn achterste verbrandt moet op de blâren zitten. Amen ! F. H. Het sfsfaaï" in de KolsBaii|BeB Tôt voor eenige jaren bestond er in de koleamijnen van geheel de W8reld een zon-derling gebruik om den baard van het zoo gevaariijke mijngas op te zoeken en aldus to trachten de grauwvuurontploffingen te vcorkomen. Dit gebruik bestond daarin dat «gestrafte» mijnwerkers vé6r al de anderen n - nr beneden gelaten .rden om mot groot gevaar voor eigen leven te gaan zien of er grauwvuur aanwezig was. In de verschiilende landen kregen die mannea verschiilende rçamen, maar al die namen kwamen terug op deze van «gestrafte» of boeteling» Elken morgend vroeg moesten deze maa-nen getweeën in de mijn afdalen en het voor hen bestemd pak in waterdicht gemaakte zeildoek aantrekken, waarbij zij nog eene kap kregen die over hun hoofd aan den hais bijna luchtdicht to^geregen werd. Volgena dat het lot beslist had me est een der twee mannen zich beneden in den eene of den anderen hoek schuil houden en scherp toeluisteren, terwijl de andere, voorzien van eene lange peers, waaraan eene bran-dende spons hing, zoo dicht mogelijk bij den grond door de gaanderijen kroop. Nu «n dan kwara de kru.'pende man aan hoeken of uit-einden, waar het mijngas zieb gedurende den nacht cpgehoopt had, altijd tegen het gehernelte, en dat gaz moest hij bij middel der brandende spons f'oen ont-vlammen, zonder eenige rekening te houden van de gevaren die daar voor hem aan verbonden waren ! Daar dit aile dagen w»r«! ged&an, was de hoeveelheid dor aanwezige gaz nooit zoo groot als bij het openkappea van gazzakken, maar bij de verbrandmg kwamen toch vaak mil of meer sterke ontploffiogcn or, waarbij de «bceteling» erg gekwetst of verbrand werd, ondanks zijne voorzorgen. In dit gevai had zijn kameraad oor plicht hem zoo spoedig mogelijk ter hulp te snel-len, hem zoo go-d mogelijk te verzorgen en hem zoo spoedig mogelijk naar boven te brengen, eene taak waarbij nu er dan nog heldhaftige daden gepleegd werden. die getuigden van de grootmoedigheid en den zelfopofferingsgeest der mijnwerkers. Als men wil kan men dat stelsel zoo bar-baarsch mogelijk noemon, maar langB een aaderea kant moet men toegerea dat de «boeteliag» die zich aan groote gevaren mosst blootsteilen, dikwijls veel greoter gevaren vermeed en daardoor het lavea vaa honderdea zijner lotgenooten redde. Op onze dagen heeft men reeds rersehei-dsne allerhande toestellen uitgeTondea die ds aain^ezigheid van het mijngas verradea maar deze kwestie is *og ver van opgelost te ïijn, a,lé»ewei ntea het stelsel der «boete-liHgen» niet toepast. In Amerika, zoo vertelt een vakblad aan de mijnwerkers, best&at aoj iets in dien aard, maar er zijn lang zooveel gevaren nieb aan verbenden voor de uitgezondenen : Als I aa eene grauwvuurontplofîing in eene mijn de redders naar^ beneden geiAten worden dragen zij naast een kistje met zuivere lucht op den rug eene kooi aiede waa-rin door-gaans vijf jonge kanarieT»gsl* zitten. Naderen zij eene plaats v/aar zij de aan-wezigheid van versiîkkendo dampea of gaz gewaar worden, da* latem zij een vogel lo» en deze valt in den tijd van eenige minutes dood als er werkelijk luchtvergiftiging be-staat, hoe gering zij o*k ntoge zija. In den luehtkring wnarin de kanarievogel het g eene twmtig minuten kan volhcuden, kan do gezonde mensch het meer da-n eene uur lang uithond'en eer hij in bezwijming valt en dan nog gedurende acht uren eer hij sterft. Jîlaar intussehentijd is men in de ameri-kaanscha mijnen verwittigd van het gevaar en is men in staat gesfceld om de noodige maatregels te nemon, waardoor men bij mijnrarapen reeds veel mensehenlevens ge-red heeft. Als wij wijzen op het nuitige "an dezen maatregel en vrenschen dit hij ook in onze kolenmijnen worde toage.past, vrll dat niet zeggen dat wij ophouden met te eischen ds.t do mijneigenaars do«r d» wet gedwongea1 wordea tet het nemen van de groote, aï-, doende, wetensehappeiijke maatregels, die wij zoo dikwijls grondig uitgelegd gevondea hebben in het vakblad onzer waalsche fcameraden. Als al onze kolenmijnea elektrisch zullen verlicht on. verlucht zija, &I3 aile weten-schappelijke toestellen er zullen .voorhaa-den zijn, en als hst bestendig toezicht er zal gedaan worden door commissies waarûj de Eevoegde werkliedea behoorlijk verte-ganwoordigd zijn, dan is het zeker dat veel mijnrampen kunnen vermeden, voorkemen worden en dat duizenden mensehenlevens kunnen gespaard worden ! ^ Almaiiafe " Vooruit „ Tegen 1 December zal onze jaarlijk-sche almanak verschijnen ; Deze maal bevat het niet alleen de be-langrijke gebeurtenissen van 1913-14, maar ook, dag voor dag de groote oor-logsgebeurtenissen van 1914-15. (De prijs is van 15 op 20 centiemen moeten gebracht worden, gezien de prijs van het papier met 60 % en deze van den inkt met 100 % is geklommen). S"i8ffirtepi8 Maafschappij " Vcoroi! „ Gsnt BILAN op 31 Agsîfisstiss ISIS ACTiEF •Gebomven. Meubels, Machienen fr. 0,023,666,3a Kas, Banken, Openbare Fondsen, Diverse Debi- teuren 3,385,785,33 Voorraad Handeîswaren 1,155,726,91 Leàeu, nog to storten op aandeelen . . . 92,399,67 fr. 10,657,578,23 PAS8IÊF Kapîtaal-Aandeeîen. . io3,g5o,oo Wettelijke Reservo . fr. ïo,ro">,oo Bijzor.dere Reserve . . 1,123,744,87 Vooruitzichtfoncis . . 77,441,5j Reserve Intrfestrekening . 40,795,16 1,351,981,60 Pensioenfc n ls leden. . 188,907,16 Rulpfond? i den . . 20,333,95 Krasmbedj»nds leden . 16,027,25 Bijzonder tonds . . . 3,293,25 Pensioenfonds personeel 89,281,94 Inva!ie'.ienloni a » 18,497,96 Hulpfonds peisoneel 1.672,os s68.oi3,5^ 1.519.995,13 Amortisatiiwî. » 1,111,657,77 Deelrekening » 114,453,83 Bijzonderft Deeirekening. . » 55.000,00 Diverse Crediteuren » 7»7^i»8oi,26 Saidowinst » 720,24 fr. Vsrdeoîlng d r wlnat voîgens QÔ d«r Statuteri 5 •/, aan de Réserveka# fr. 36,00 5 % aan het Vooruitz chtfonds » 36,00 4 0/0 op kapitaal gestort door de leden .... » 462,00 Ssldo opmeuw. .......... » 186,24 Si as?» «« SS1 t'ri)» pet ntimrccï toc? Seigia 3 cennamen, vooi den 1 ceorarie S cantiemcn fdl®îoijiîï s He«Sacise PA i » idniinlisira^S £®pàs&" Stl H&W EISbES

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.