VOORUIT Drukster-Uitgeefster Sam: Maatschappij H ET LICHT bnttiarjur! p. DE VISCH. Ledebcrg-Gent . . REDACTIE . . ADMINISTRATES HOOGPOORT. 29. GENT ABONNEMENTSPRIJ5 BELGIE Oric maanden. . . , , fr.- 3.23 Zes maanden • . . . . fr. 6-50 Eenjaar. ...... fr. 12.50 M eu aboiwecrt zlcfa op attt pottfeartelea DEN VREEMDE Oric mtumden UUgcHjka verzonden). ..... fr. 6.7S Orgaan der* Be/ffische ¥/erkliedenpcwt[j\ — VerscAffuende aie dagen. SPIJTIGE DWALINGEN Onlangs waren wij in gesprek met een paar burgers-handelaars. Het waren juist niet, wat men ver-staat onder de benaming van kleine burgers, zij behoorden eerder tôt hetgeen men gewoonlijk noemt den goeden mid-'denstand.Het onderhoud liep natuurlijk over den oorlog en viel dan op de pers en bij-zonderlijk op het dagblad Vooruit. Een goed blad! bekende M. A. T. Zeker, bevestigde M. D. G., maar *t is toch jammer, dat de burgerij, of ge-lijk Voomît gewoon is zich uit te druk-iien, de bourgeoisie, altijd zoo erg aan-jevallen wordt. Zie, mijnen besten Hardyns, dat ge moest weten hoeveel tort uwe partij en bijzonderlijk uw blad zich daarmede doen, gij zoudt wel een anderen toon aanslaan. Gij zijt allang kennis en vriend van ons, verdienen wij al die verwijten? Zeg ons dat ne keer openhartig! Het woord lis aan u. Wij lieten ons niet plagen en zeiden : Vrienden er bestaat hier eene verwar-ring die ge alras zult vatten. In den grond vallen wij het kapita-listisch stelsel aan, als zijnde anti-maat-schappelijk, gesteund op de uitbuiting van den arbeid, op de winzncht en de 'ikzucht. Wij aanzien het kapitalisme als een verderfelijk iets, de werkers zijn ge-doemd tôt ellende al werkende, de lui-aards die over kapitaal beschikken, ge-nieten als nietsdoeners.. En als gij een bewijs wilt hebben dat het kapitalisme de samenleving naar 't verval en naar 't verderf voert, hebt gij défi europeeschen oorlog van heden tôt voorbeeld. — Zeker kameraad, maar moet gij ons daarvoor verantwoordeKjk stellen? Wij wenschten niet beter dan dat de oorlog van morgen af gedaan ware, ja dat hij nooit uitgebroken ware. Wij vervolgden op onze beurt: — Neen, wij stellen u daarvoor niet verantwoordelijk en als wij van bourgeoisie en kapitalisme spreken, bedoe-len wij de groote kapitalistische bourgeoisie, die meer en meer verrijkt, die den weg der consortiums, der rings en der trusts meer en meer opgaat en die over steeds talrijker wordende monopo-liums beschikt. Gij moet u dtis niet getroffen gevoe-len, als wij de bourgeoisie beschuldigen. En mogen wij openhartig ons ge-dacht zeggen? Zult gij u niet boos ma-ken?— Neen, neen, spreek maar op. — Ehwel, het feit dat gij en uws ge-lijken u getroffen gevoelt als wij van kapitalistische bourgeoisie spreken, toont dat gij n daarbij rekent. Het toont dat uw denken en uw voelen eerder tôt die klasse gericht waren. Zekerlijk gebeurt dat niet opzettelijk, Maar dat groot bourgeoisschap werd uw •deaal, naarmate dat gij zijn rijkdom zaa-gt klimmen terzelvertijd met zijne rechten en voorrechten. Ziedaar hoe de kleine burgerij en de I ®iddenstandsburgerij zich van de wer-f «ende klasse langzaam maar zeker ver- vreemd heeft. Gij beiden zijt nog van de besten, gij jont ons nog een pinte triomf, gij zijt niet geformaliseerd om in ons Feest-lokaal binnen te komen en er ook al ne keer te soupeeren. Maar hoeveel zijn er aldus'P » Zou men er twee honderd vinden? Antwoordt ! — Neen, dat is de waarheid. — Merci voor de eerlijke bekentenis. Maar raadpleegt uw eigen geweten. Heeft de kleine burgerij en den goeden middenstand ons altijd niet laten loopen waarvoor wij goed waren? In werkstakingen, wie hiçlp ons ? Nie-mand dan wij ons eigen zelven, al had-den wij nog zooveel gelijk. Niemand gaf ons een cent, geen dronk water, maar wij werden belee-digd in de burgerpers, gekritikeerd en uitgescholden in de cafés en andere kringen. — Niet door ons. — Dat weet ik ; wij kennen malkaar te lang en hadt gij dat gedaan, ik wei-gerde u vlakaf mijne vriendschap. Uwe personen staan hier buiten zaak, als wij een groot maats-chappelijk verschijnsel bespreken. Maar ongelukkiglijk was dat de hou-ding der middenklasse, en dat heeft ons altijd gespeten. — Courage, de gedachten zijn aan 't keeren. — Inderdaad, wij weten dat er een ommekeer plaats grijpt. 't Is uwe ziens-wijze tôt het volk naderen, er mede spreken en discuteeren, kortom den weg der demokratie opgaan die veld wint. Gij mocht daar iets van verwachten, op een voorwaart'e. 't Is dat gij niet zegt : laat den troep maar draaien, ailes zal goed komen. — Dat zal niet gebeuren, want wij maken propaganda waar wij kunnen. — Opperbest, mijne twee oude kameraden. En nu beter dan ooit hebt gij gelegenheid om den middenstand en de kleine burgerij te doen begrijpen hoe zij ook afhankelijk zijn van het groot-kapitalisme en de groote maatschappe-lijke verschijnselen, hetzij oorlogen, crisissen, trusts en kartels. In geval van ruine of eenvoudige geld-mœilijkheden staan die burgers ook hulpeloos of daaromtrent. Kortom, hun toestand is ailes behalve rooskleurig en nu eerst gevoelen zij hoeveel ongelijk zij gehad hebben van zich te keeren tegen de werkersdemokratie en zelfs tegen burgerlijke demokratie, die aile beiden de belasting op het we-zenlijk inkomen verdedigden, naast een boel volksgezinde hervormingen, ver-plichtend onder wij s, vakonderricht, zui-ver algemeen stemrecht, betere en stren-gere arbeidsregeling, al veranderingen die zoowel aan de burgers als aan de werklieden zullen ten goede komen. Maakt deze propaganda hardnekkig, aanhoudend, met geestdrift en geloof, en mannen van uwen kaliber zullen wat stichten, goeden moed en vooruit. Beide kameraden waren eenigszins aangedaan en wij namen afscheid met een handdruk, die meer zegde dan eene gansche redevoering. F. H. ONS ZONDAGSBLAD Mijne eerste broeK, was geput uit de kinder-herinneringen van den tooneel-sçhrijver Aug. Hendrikx. In Het suikerej? muisje geeft hij ons eene andere 21jner herinneringen. Ze zal evenveel genoegen doen. In het nieuw-verschijnend nummer beginnen we ook eene novelle van Ach. Ue Smet, wiens Straat-Artisten nog niet verge ten zijn. In Ontfergang schildert , 'J ons de lotgevallen van twee kinderen van den Vlaamschen grond die zich i «ten verleiden door het wonderbare dat zoo dikwijls over overzeesche landen wordt verhaald, het geluk zoeken, maar lijden vinden en gruwelijk ten onder gaan. , Oorlog is van de hand van een jong schrijver die zich onder den deknaam j'an Rob. Namee verschuilt. Dit stukje onderscheidt zich door veelbelovende Qedanigheden ; we geven schrijver den welgemeenden raad zijn letterkundi-I gen aanleg ernstig te beoefenen. I -miel Callant spreekt ons over Eugeen Zettemam met de warme bewonde-I hp h We^e. ^'j voor dezen schrijver koestert. Zijne studie : Eugeen Zetternam I raac.ht, is versierd met het portret van Zetternam, naar eene penteekening. t y i , os zingt ons, in prachtige verzen over de Lentesneeuw, de Gele Waren, I Liefde, het Melsje. I velrio"11 °m nummer te besluiten begint de heruitgave van Mijnh®er Luchter-[ ^7 yvaar'ieden van onzen tijd, door Eugeen Zetternam. Vrienden, het Zontîagsblad gekocht en gelezen! De Huishuurkwestie DOOR WERKMATN7S-«VmENDE51» AAN- GEPAMT ! ! GANSCHE KOLOMMfiN JAGBLADGE- SCHR1.JF, ALSOOK BKOCHUREN TE- GEN « VOORLIT» !! Wanneer zal men te (jent cens ernstig de Huishuurkwestie aanpakken, men het doel er eene oplossing ..an te geven die eene oplossing heeten mag î Wij hebben dit reeds tôt vervelens toe gevraagd aan allen die daaraan Ji-UixItE-x helpen. Tôt hiertoe klopteo wij aan doovemans-deur en middelarwijl gaat deze belangrijke kwestie haren gang... tegen de wsrklieden. Men droomt van duivels om' toch maar aan de huishuur of oen gedeelte ervan te geraken. Dat de huiseigenaars zooveel mogelijk interest van hun kapitaal — hunne huizen — trachten te krijgen zal wel door memge groepen als geheel natuurlijk aanzien wor-den.Dat «geld wiïinen», — zelfs in oorlogstijd, — nog overal aaa de dagorde komt, zien wij ook dagelijks ; bij velen is i-an de wijze waarop zij het doen zelfs ©en reuKSKen. Wij zijn aoderzijds t'akkoord, dai eene massa groote Kapitalen nu neergedrukt Iiggen en geene winst opbrengen ; dat er zijn die vormindereji, ja die zelfs vernie-tigd zijn. Doch wij vragen ons af : < Is het der werklieden schuld 1 ! s Zij in de eerste plaats zijn onschuldig aan de huidige toestand en, verwekt door den oorlog, dien zij het meest bestreden. En zij zijn de eerste en de ergste dupe van de historié. Het bewijs 1 Heel eenvoudig, al de Oomiteiten tôt stand gekomen om de werkende kla& oij te springen zijn loveude, dagelijksohe bewij-zen dat de werkliedou geene kapitalen te verliezen liadden, nog min interesten had-den te dervan : zij moesten geholpen wor-den, om hen va<n den hongerdood te be-vrijden.Het eenig kapitaal dat de werkende klas bezit is haren ARBEII), oa deze is nu aan bijna allen geheel of gedeelteJijk ootnomen. Aldus is direkt gansch bun kapitaal en de interest erbij — hue inkomen — vernietigd. Dat het voor begoeden treurig is interesten te moeten derveo, i;apitalen te moeten opeten is z&ker. Doch de wenklieden welke dat niet bezaten zitte(n er nog slaehter voor : huai toestand is nog akeliger. En l^aat het ons maar zeggen zooals het op het hart ligt : In dezen tijd moet er geofferd worden vol-gens de mogelijkheid. Niets ware er natuurlijker dan daft hij, die een millioeo bezit, méér lsust zou te tor-schen hebben dan dieze welike honderd dui-zend £r. bezit en dat deze ook meer lasten draagt dan hij die slechte tien duiiend fran-ken bezit. Voorstanders zijnde van de klimmende belasting op het inkomen, zijn wij ar th&ns aanhangers van dat de opofferingen die moeten gedaan worden, het zou den zijn vol-gens het inkomen en het bezit. Om terug te keeren op de HUISHUURKWESTIE In «Vooruit» schxeef onze medewerker P. Gr. over de uit^etting van een arm huis-houden in de Hulststraat te Gent. Deze briefwiaseling «kriebedde» de rédacteurs van «De Gentenaar-Landwacht-Kleine Patriot» (drie personen in éénan god). Daarop moest geantwoord worden ! Om de weifemati te verdedigen, zoudt ge meene<n?i Ah, oui! Om op «Vooruit» te donderen, en om de burgers tegen de socialisten en tegen «Vooruit» op te hitsem. De Gentenaar-Landwacht-Kleine Patriot (drie gazetten op twee kleine pages) vond het goed als titel voor zijn artikel te nemen : Ontavredenheid-zaaien. Het artikel is 2 1/2 kolommen lang. Een klein half kolommefoe bespreekt de kwestie zeîf, en daarin moet «De Gentenaar» erken-nen dat de uitzetting een droevig geval was en er geen reden beetond om dit onge-tukkig huisgean op straat te zetten. Verder heette het: 1. Wie nu een loon verdi ont a-k v<5dr den oorlog moet huishuur betalen zooals vroe-ger;2. Wie eene verminderins: van loon onder-gaat kan onmogelijk voile huishuur betalen. Hij moet in geweten geven wat hij kan en afkorten ; 3. Wie geen loon, geen het minste gewin meer heeft kan natuurijk geene huishuur betalen. Maar « Gentenaar - Landwacht - Kleine Patriot, het is à-peu-près wat wij voorsteil-den van over nwuanden reeds ! En het was dàt wat de vrederechter» zoo den gevolgd hebben. Wat reden hebt gij dan om zoo op «Vooruit» te tamboerenï En waar haalt gij het dan uit dat «Vooruit» ontevredenheid zaait? ! Juist het verkeerde is waar : Het is «Vooruit» die voorstellen heeft gedaan om eene oplossing te geven, de rust en de kalmte in de stad te bewaren, en te belet-ten dat er met de arme werklieden zou I gebeuld worden. Als ar eene is die ontevre- 1 denheid en die tweedracht onder de bevol-king wil zaaien zijt gij het ! Gij hitst de burgerij op tegen de werklieden, "ij volgt de eigenaars in, verschoont hen en verkoopt er nog wat leugens bij ! Inderdaad, gij schrijft dat gij niet twijfelt dat de eigenaars uwe zienswijze in de twee laatste gevallen zullen deelen. Maar, «Gentenaar» toch, het zijn bijna al huishuurgeschillen, — vervat in de twee laatste gevallen, — welke de vrederechters te beoordeelen hebben. Al te slim vangt niet, «Gentenaarke» ! Gij wilt bij uwe lezers-werklieden wèl staan en terzeifdertijd bij uwe lezers burgers, daarbij, de socialisten doende doorgaan als de eeuwige vijanden van allen eigendom, — lelfs van den kleinsten ! Betwist het niet, want gij wilt uwe lezers wijs maken dat negentig por honderd der beluiken en werkmanswoningen behooren aan de kleine burgers ! Eerst en vooral de kritiet van «Vooruit» is z6e gegrond en juist, dat gij de groote bezitters van werkmanshuizen niet durft verdedigen. Gij wilt de zaak verdraaien door te doen gelooven dat die hui^en in bezit zijn van kleine burgers. Allons dan, en van waar komt dan dat overgroot getal huishuunr-ont-vangers ? Z,ijn doze gelast met het ontvangen der huur van de enkele huizen van Cies den Bakker, Pier den Vlesschhouwer, van Jan uit «De Klokke»? Waarom p-aan de triestâge lollekensheeren niet eens naar de beluiken en werkmanswoningen. Zij zullen er on-dervinden dat de grootste hoo-p der werklieden hunne eigenaars niet eens kennen ! Zou «Gentenaar niet eens de namen be-kend maken der eigenaars welke reeds werîdieden • uitgezet hebben 1 Wij dagen er hem toe uit ! Het zullen aardige kleine burgers zijn,... à la Baronnes de Heusch. Dat er beenhouwers, winkeliers, bakkers, bedienden, em\ zijn die huizen bezitten, zelfs werkmanshuizen, — en die ook te lijden hebben, — dat is waar. Maar volgens ons is dit juist de tegienovergestelde proportie : hoogstens 10 t. h. ! «Gentenaarken» over uw gewag over : «geld scheppen in 't Feest-paleis» en «de pakjes der krijgsgevangenen in Duitschland». moeten wij kort en bon antwoorden : Wij zullen na den oorlog met elkander spreken en zien WIE geld heeft gesehept, en wat gij en «Vooruit» hebt gedaan voor de werklieden. A. Het Werkeioozenfonds te Lokeren Op Dinsdag 3 Oogst is met het Ondersteu-nings-Komiteit en eenige werklieden eene vergadering gehouden, ten einde aan de werklieden eens goed uiteen te zetten hoe de zaak van het Werkloozenfonds in zijn haak zit. Het Oomiteit had het goed gevon-den 8 afgevaardigden van iedere partij te vragen, waaraan uitleg zou gegeven worden, en welke dan voor plicht hadden de werkloozen hiervan juist in te lichten. Dit zou vole kritieken vermijden die nu reeds gedaan werden. De heer Persoons, voorzitter, naan het woord en verklaarde de vergadering te hebben gehouden op aanvraag van het werk-volk. Hij was zeer tevreden dit te kunnen doen, omdat de onjuiste geruchten, welke reeds verspreidzijn, een weinig zouden kunnen ophouden. Hij voegde er bij dat het komiteit nochtans zeer gerust wae, ge-zien ze altoos hun plioht hebben gedaan. De heer Persoons hield dan eene toe-spraak over de werking van het Steunfonds van af zijne tôt standkoming, en gaf hiervan de volgende verklaring: Na het bombardement van Antwerpen is er te Brussel een Nationaal Komiteit tôt stand gekomen, onder de bescherming van Amerika, om de ellende, welke er te wach-ten stond te lenigen. Het komiteit heeft eerst voor doel gehad voor de voeding van het volk te zorgen en bloem en meel te verschaffen, welke in iedere stad gedeeld werd door een regionaal komiteit ten dien einde gestieht, en dat daar het Nationaal KomiteAt vertegenwoordigt. Op 14 Deeember 1914 is er dan van het Nationaal Komiteit uit een steunkomitedt fonds tôt stand gekomen, om de behoefti-gen te helpen. Voor het regionaal Oomiteit van Lokereo, weike omvat de gemeenten Lokerep. Steke-ne, Dacknam en Exaarde, kwam gedurende de eerste vie* weken 4000 frank, daarna kwam er geregeld 5000 frank. Van ai 18 Mei 1915, is benevens de gewone hulp welke reeds kwam, het Werkloozenfonds tôt stand gekomen. welke, vooraleer dit in werking kan treden van langen duur zal zijn. Toch zijtn intusschentijd al de gel-den vanwege dit fonds tôt den laatsten cen-tiem uitbetaald, en dit onder vorm van hulpgeld. Ook is daarvan geld afgegaan om meik aan kleine kinderen en zieken te verschaffen.De heer Persoons vroeg ook aan de aan-weiige werklieden, om aan hunne makkers op straat of hetzij elders te willen beikend maken. dat al de leden welke van het komiteit deelmaken, zich gratis offeren, dat ze daarvoor dienen bedankt te worden, en dat enkel degenen welke werken, — het eigen-lijke werk doen aJs wei-kman, — betaald ; worden. Dit in te«ensteriid met al de geruch ten welke er loopen als zouden ze allen betaald worden. De heer voorzitter verklaarde verder dat al het geld dat van Gent komt (buiten het hulpgeid voor de werkeloozen) in natura moet uitgedeeld worden. Dit is gedaan door kleederen, sargiën, blokken, kolen en aard. appelen aan de beihoeftigen uit te deelen. Ook heeft het oomiteit - jor de eerste com-: muniekanten gezorgd en daarvoor ook een subsidie gestemd.Twee nonderd vijf en twin-tig kinderen zijn gekleed geworden, welkq 11.04 fr. per hoofd kostten, en waarvan de kinderen nu ook nog veel nut hebben, want allen waren net gekleed. Samen was er door dit fonds tôt op 1 Juli 1915 reeds 96 à 96 duizend frank uitgedeeld. Voor wat het Werkloozenfonds nu be-. treft, verklaarde hij dat dit van af 5 Oogst of ten allerlangste den 12 Oogst zou volko-men in werking treden en dat or dan geld zal toekomen naar gel an g er werkloozen zullen zijn. Dain zal ailes kunnen uitbetaald worden volgens de bepaling van het règlement^ 't is te zeggen 3 fr. voor het hoofd van heij huisgezin, 1.50 fr. voor de huisvrouw, 3 fr, voor de kinderen boven de 16 jaar en SQ centiemen voor de kinders onder de 16 jaar. Indien er inkomen in een huisgezin is zal dit natuurlijk afgetrokken worden "W ge* lang het bedrag der inkomsten volgens het barema van het reniement aaugeduid. Dit règlement kon nog niet toegepast worden, gezien de contrôleurs nog niet gekomen waren en deze de fichen eerst moeten nazi en vooraleer er geld kan voor toegekend worden. Doch voor de toepassing van het règlement tôt heden, is er 10 tôt II daizend frank per week uitbetaald aan 1.20 fr. per hoofd. Bij het sluiten van zijn verslag verkloar» de de heer Persoons dan nog dat door d§ tœpassmg van het règlement de huisgeein. nen met kinderen onder de 16 jaar hierdoop zullen benadeeld worden. doch dat het ste^ delijk Voedingscomiteit zich daarmede «zal' moeten bemoeien. Indien er dan nog zouden zijn die niet ge-noeg ioudon trekken, is het de schuld vaqi het Comiteit niet, omdat ze niet meer geld1 bekomen dan volgens het règlement hen bepaalt en dat al het geld welke reeds gekomen is, zoo goed mogelijk tusseben da behoeftigen is verdeeld. (î) Na de heer Persoons kwam de heer sche-pene De Pej'aeray aan het woord en ver-klaar gekomen te zijn als afgevaardigde van het schepencollege, welke hij du» daar vertegenwoordigde. Vooraleer verslat? te geven van de werking van de stad, bracht de sekepene hullde aan al de Comiteits-leden die zich zoo bereidwillig offeren voor het lenigen der armoede van de weflkmen-schen. Daarna gaf hij verslag van den dienst van het stadsbëstuur gedaan ten voordeele der werklieden van Lokeren. Van bij het uitbreken van den oorlogl beeft het stadsbestuur zich met de vrerklie-j den, door den oorlog getroffen, bemoeid en onderstand aan de werkloozen giegeven. Tôt in de maand Mei is aile onderstand door de stad moeten gegeven worden, welke 1886 huisgezinnen ondersteund heeft of w trent 8000 zielen, dus meer dan 1/3 der be-volfcing. De uitgaven door de stad gedaan beliepen tôt dan tôt 210.268.38 fr. onderstand, 44.00 fr. aan 't Hospice en 18.000 fr. aan het gemeonzaam fonds of tôt rond de 300.000 frank, hetgieen 1/3 van het kada-straal inkomen vertegenwoordigt, of ook het bedrag van al de uitgaven welke op een gewoon jaar gedaan worden. Zoodoende is de stadssehuld reeds met 550.000 fr, ver-meerderd.Tôt slot verklaarde de heer sohepen dan nog dat reeds meer dam 1/2 millioen a«an' de werklieden heeft uitgekeerd, en dat voortaan in de toekomst de stad haar plicht zal doen zoolang de oorlog duurt. Na den heer De Perseray wae het onze vriend De Rycke die het woord nam, en zegde het stadsbestuur en het Comiteit te moeten bedanken voor wat reeds gedaan is ten voordeele der werklieden. Nochtans,, zegde hij, is de steun welke gegeven wordt' onvoldoende voor de werklieden, en de huisgezinnen welke niets anders hebben dan hun onderstand, lijden veel f,ebrek. De heer voorzitter bekende dat de ge-zegdens van vriend De Rycke juist zijn, dat het onmogelijk is met zu-lken onderstand toe te komen, maar dat er ongelukkiglijk niet meer is kunnen gegeven worden ge-«ien de geldmiddelen het niet toelieten. Onze vriend Baert vroeg hierop wat de stad zou gedaan hebben, indien heè geld vaa het Nationaal Steunfonds niet was gekomen. De heer schepene antwoordde dat de stad nu zooveel niet meer gegeven heeft als vo6f de gelden van het Nationaal fonds gekomen zijn, omdat ze de gekimiddels niet meer hadden en ze nergens aain geld kunnen geraken en ook nog dat het stadsbestuur veel te goed heeft van den Staat, van belasting en, enz. wat ze wel zullen krijgan, maaj welke ze ongelukkiglijk nu niet heb= ben, dan wanneer het zeer goed zou kun--nen gebruikt worden. Op het antwoord door den heer De Perseray gegeven, vroeg onze vriend Bricks nogmaals. wat de stad eigenlijk zou gedaan hebben indien het geld van het Steuatonda niet ware gekomen. De heer schepen replikeeo-de en z<!gda dat, als het geld niet kwam onder vorm van werkloozenfonds het da/b misschien reehtstreeks naar het stadsbestuur zou ge-. komen ziio. maar dat dan trah.nurt il" 'laap -- N. 232 Prijs per nnmmei : voor Belgié 3 oentiemeu, voor den reemde 5 caatismaa iîadiactie £47- 4d<iMstratîe 2845 Zaterdan 21 OOOST 1®1b

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.